ของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>( 6 )

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับ และขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ผมหันกลับไปที่หน้าจอคอมที่นี้มันจอดำเลยครับผมเลยลองใหม่ ทำไปทำมา มันขึ้นมา Reboot Hardware ผมเลยหันไปบอกกับพี่เขาว่า
“สงสัยเป็นที่ฮาร์ดดิสก์ครับ คงต้องส่งศูนย์ซ่อมหรือถ้าพี่มีเครื่องมือผมก็พอทำได้นะครับแต่เกรงว่า ....... เกรงว่า........ ข้อมูลทั้งหมดมันจะหายไปแล้วครับ”
“หา................อะไรนะ ข้อมูลทั้งหมด”พี่แหววออกอาการเครียด
“ทำไม่ได้ตั้งแต่แรก แล้วก็โทษว่าเป็นนั่นเป็นนี่ บอกแล้วอย่าไว้ใจเด็กใหม่ใครที่ไหนก็ไม่รู้ แล้วทีนี้จะทำยังไงต่อไป” พี่นิคพูดขึ้นโดยไม่มองหน้าผมเลย
“ผมขอโทษครับ ผมไม่รู้ว่ามันจะเป็นอย่างนี้” ผมบอกอย่างรู้สึกผิด
“ไม่เป็นไรๆ จ๊ะ อย่าไปฟังพี่นิคแกเลย ยังไงของมันจะพังก็ต้องพังอยู่แล้ว พี่ขอบใจน้องมากๆเลยน้า”พี่แหววเข้ามาพูดพร้อมลูบหลังผม
ติ๊ด.......ติ๊ด........เสียงมือถือของผมทำลายความเงียบลง
“ไง น้อย” ผมรับโทรศัพท์ “กินก่อนเลย ไม่ต้องคอย กินเลยๆ แค่นี้นะ” แล้วผมก็วางสาย
น้อยโทรมาตามผมด้วยความรู้สึกผิดที่ตบหลังผมจนล้ม อีกอย่างเพื่อนคอยนานแล้ว
“เพื่อนโทรมาตามไปกินข้าวเหรอ ไปเถอะเดี๋ยวเพื่อนคอย เรื่องคอมไม่ต้องคิดมาก พี่จัดการเอง”พี่แหววส่งเสียงสวรรค์มา ผมยกมือไหว้แล้วกำลังจะเดินออกไป ได้เสียงของพี่นิคพูดมาลอยๆว่า
“อย่าปล่อยให้คนทำผิดลอยนวล”
“ทำไรอยู่ว่ะ โคตรช้าเลย”ไอ้โจ้ทักขึ้น ขณะที่เพื่อนคนอื่นๆกำลังก้มกน้าก้มตากินกัน
“อ้าว ไอ้โจ้มาตอนไหน” ผมทักกลับ พร้อมกับน้อยที่ขยับให้ผมนั่งด้วย คงป็นเพราะว่าน้อยรู้สึกผิดต่อผมมั้ง ที่สะกิดตบหลังผมจนล้มซะ
ขนาดนั้น
“ก็มาไม่ทันเห็นฉากคนล้มว่ะ เสียดาย” ไอ้โจ้ตอบพร้อมหัวเราะ ผมหันไปมองอ๊อฟทันที อ๊อฟทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้
“ว่าแต่เอ ทำอะไรอยู่ มาช้าข้าวเย็นหมดแล้ว” น้ำถาม
“ไม่มีอะไรหรอก ไปเข้าห้องน้ำมาอ่ะ ท้องไม่ค่อยดี” ผมปดไปขี้เกียจตอบยาว
“หา ......... ล้มทับทีเดียวท้องเลยเหรอ” อ๊อฟพูดทำท่าตกใจมากมาย แต่เรียกเสียงฮาได้จากเพื่อนๆ
“เอ่อนี้ กูจะบอกอะไรให้ เมื่อเช้ากูกับป่านไปที่ซุ้มองค์การ ไปสมัครเข้าองค์การมานะเว้ย แล้วยังไม่พอ กูปรึกษากับป่านแล้วก็ลงชื่อให้พวกมึงด้วยทุกคนเลย พวกเราจะได้มาทำกิจกรรมด้วยกันไง” เอ็กซ์พูดอย่างภาคภูมิใจ
“แต่ว่าเราไม่รู้รหัสนักศึกษาของพวกเธอ เลยไม่ได้กรอกให้ วันหลังค่อยไปกรอกก็ได้ไม่เป็นไร”ป่านพูดเสริม
(อะไรนะ สมัครให้อย่างนั้นเหรอ ต้องทำกิจกรรมอย่างนั้นเหรอ ต้องไปเจอกับไอ้พี่นายกนิคเหรอ ไม่นะ ไม่นะ ไม่..........แค่นี้ก็ขายหน้า
พออยู่แล้ว --- ผมคิดในใจ)
ปิ๊ง.......ป่อง....... เสียงประชาสัมพันธ์ดังขึ้น
“นักศึกษาท่านได้ที่ได้สมัครในซุ้มขององค์การนักศึกษา พรุ่งนี้ให้มากรอกข้อมูลการสมัครใหม่
ที่องค์การนักศึกษาตั้งแต่เวลา 16.30 – 19.30 น. เนื่องจากระบบฐานข้อมูลคอมพิวเตอร์มีปัญหา ขอบคุณค่ะ”
ปิ๊ง.....ป่อง.............
“มีปัญหาได้ยัง ก็เมื่อเช้าเราไปสมัครยังดีๆอยู่เลย”ป่านพูดออกมา
“ไม่เป็นไร พรุ่งนี้เลิกเรียนไปกรอกใหม่ก็ได้ ป่านเลิกกี่โมงเราจะไปรับ”เอ็กซ์ถาม
“อย่างนี้แหละเทคโนโลยีไว้ใจไม่ได้เสมอไป” ต้าร์พูดบ้าง
“ก็คอยคุณโปรแกรมเมอร์ เอ ไปทำให้เทคโนโลยีมันดีขึ้นไง ใช่ไหมๆ”อ๊อฟพูดสวน
“งั้นพรุ่งนี้ห้าโมงเย็น น่าจะเลิกเรียนกันทุกคนแล้ว เจอกันที่องค์การนะ” น้ำนัดหมาย ทุกคนพยักหน้ารับ แล้วก็ตั้งหน้าตั้งตากินกันต่อไป
(เฮ้อ.............ผมถอนหายใจในใจทอดยาว ไม่อยากจะบอกเลยว่า โปรแกรมเมอร์เอ คนนี้ นี่แหละที่ทำพัง ต้องไปองค์การจริงๆเหรอว่ะพรุ่งนี้ เอาว่ะพรุ่งนี้คือพรุ่งนี้ ตอนนี้โซ้ยก่อน.............)
บทที่สาม --- เรื่องยุ่งๆ
“วิ่งเร็วๆ เร็วๆ มันตามมาทันแล้ว”เสียงใครคนหนึ่งตะโกนบอกผม ขณะที่ผมกำลังวิ่งด้วยความเหนื่อยอย่างมากจนได้ยินเสียงหอบ แฮ่กๆ .....
แ..ฮ่....ก ๆ....แฮกๆ.....
มันอะไรกันนี่ ปีศาจคอมพิวเตอร์ ใช่ ใช่มันแน่ๆเลย แย่แล้วมันจะตามผมมาทันแล้ว ว่าแต่ใครเป็นคนควบคุมมันนะ ผมมองไปด้วยสายตาที่อยากรู้ และแล้วผมก็พบกับชายหนุ่มที่บังคับเจ้าหุ่นนั่น
“แกทำข้อมูลเสียหาย แกต้องตาย”ใช่แล้ว เสียงพี่นิค
“พี่ผมขอโทษ ผมไม่รู้จริงๆครับ ว่าข้อมูลมันจะหายไป” ผมพูดด้วยน้ำเสียงอ้อนวอน
“มาพูดคำว่าขอโทษตอนนี้ มันสายไฟสาย พลังฮาร์ดแวร์พิฆาต” สิ้นเสียงพี่นิค ก็มีตัวฮาร์ดดิสก์เป็นพันๆตัวพุ่งกระจายมาที่ผม “อย่า..........”
ผมสะดุ้งตื่น บนใบหน้ามีเหงื่อผุดขึ้นเหมือนวิ่งทางไกลมา
“โธ่เอ๊ย! ฝันไปนี้หว่า ฝันอะไรเพี้ยนๆ” ผมบ่นกับตัวเอง แล้วเหลือบตาไปมองที่เตียงหนึ่ง แต่ว่างเปล่า เหลือบมองไปที่ตู้เสื้อผ้าเห็นหนึ่งแต่งชุดนักศึกษาเสร็จแล้ว เหลือบมองไปที่นาฬิกา
“ห๊า.........อีกสิบนาทีแปดโมงแล้ว ทำไมไม่ได้ยินเสียงนาฬิกาปลุกว่ะ หนึ่ง ทำไมไม่ปลุกเรา หนึ่งก็รู้นี่ว่าวันจันทร์เรามีเรียนเช้าด้วยกัน
(เรียนภาษาอังกฤษที่คณะมนุษย์กลุ่มเดียวกับหนึ่ง)” ผมบ่นแบบหมีกินผึ้งแล้วรีบกระเด้งตัวออกจากที่นอน เพื่อไปอาบน้ำ แต่หนึ่งไม่สนใจ
ไม่หันมามองผมด้วยซ้ำ หนึ่งกลับเดินออกไปจากห้องแทน
“เดี๋ยว หนึ่ง ไม่ไปพร้อมเราเหรอ คอยแป๊บ” ผมพูดพร้อมเดินตามหนึ่ง แต่หนึ่งไม่ตอบและไม่หันมาเลย
ผมคิด หนึ่งเป็นอะไรอีกน้า หรือว่ากลัวเราขับรถเร็ว “หนึ่ง เราไม่ขับรถไปเรียนเร็วก็ได้”ผมพูดเพื่อถ่วงหนึ่งไว้ อย่างน้อยไปเข้าห้องสายจะได้มีเพื่อน แต่หนึ่งก็เดินตามระเบียงหอพักไปเรื่อยๆจนถึงเกือบลงบันได ผมวิ่งตามไปคว้ามือหนึ่งไว้ ทำเอาหนึ่งเสียการทรงตัวจะล้มลง ผมเลยไปโอบไว้
ผมกับหนึ่งก็มองตากัน ตาของหนึ่งแดงออกเศร้าเหมือนร้องไห้มา ไม่ทันได้คิดอะไรหนึ่งก็ผลักตัวผมออกแล้วพูดด้วยเสียงที่เบาเรียบว่า
“คนไม่รักษาสัญญา” พูดจบก็วิ่งลงบันไดไปเลย ปล่อยให้ผมยืนงงเป็นไก่ตาแตก แต่ งง นานไม่ได้ ยังไม่ได้อาบน้ำเลย ผมเลยรีบจัดการทำภารกิจส่วนตัว
“I’ am sorry , I’ am late” ผมพูดเพื่อขออนุญาตเข้าห้อง พร้อมกับมองนาฬิกาบอกเวลา 8.20 น.
อาจารย์ประจำวิชาก้มศีรษะเล็กน้อยเป็นการรับทราบ แล้วก็สอนต่อ ทุกสายตามองมาที่ผม ยกเว้นสายตาของหนึ่ง ที่ยังจับจองไปที่อาจารย์
“คนไม่รักษาสัญญา” เสียงของหนึ่งดังขึ้นมาในสมองของผม ทำให้ผมคิดมากจนเรียนไม่รู้เรื่องตลอดทั้งชั่วโมงนั้นเลย
(ไม่รักษาสัญญาตอนไหนว่ะ เราไปสัญญาอะไรกับมันไว้ หรือว่าเรื่องกล้วเสียงฟ้าร้องแล้วร้องไห้ เราก็ไม่ได้บอกใครนี้หว่า อะไรว่ะ ไม่ได้หมดชั่วโมงนี้ต้องคุยให้รู้เรื่อง---ผมคิดในใจ)
พอหมดชั่วโมงผมรีบเดินไปหาหนึ่งทันที ก่อนที่หนึ่งจะลุกหนี
“หนึ่ง ต่อไปไม่มีเรียนใช่ป่าว ไปกินข้าวกัน” ผมทัก (ที่จริงรู้อยู่แล้วว่าไม่มีเรียน หนึ่งเรียนอีกทีก็สิบโมงที่คณะ ผมเรียนอีกทีก็สิบเอ็ดโมงที่คณะ ส่วนใหญ่เราเรียนEngด้วยกันเสร็จตอนเก้าโมง ก็จะไปกินข้าว แล้วผมก็ไปส่งหนึ่งที่คณะเพราะเป็นทางผ่านไปคณะผมพอดี) แต่ครั้งนี้หนึ่งไม่ตอบ
“หนึ่ง หนึ่งเป็นอะไร เราไม่รักษาสัญญาอะไร”ผมพูดพร้อมเดินตามหนึ่ง (ถ้าใครมาเห็นคงคิดว่าเป็นแฟนตามง้อ ตามจีบกันแน่ ฮิฮิ) แต่หนึ่งก็ยังไม่พูดอะไร ผมเอื้อมมือจับไปจับแขนหนึ่ง หนึ่งสะบัดมือผมออก ผมสุดที่จะแล้ว ผมไม่ชอบเลย ความอึดอัดที่ไม่รู้สาเหตุ เป็นไงเป็นกันว๊ะ
“เออ! ไม่พูดก็ไม่ต้องพูด ไม่ต้องมาพูดกันตลอดไปเลย อีกอย่างเราจะย้ายไปอยู่ห้องไอ้เอ็กซ์ ถ้าหนึ่งยังเป็นแบบนี้” อะไร กูพูดอะไรออกไป
แต่ได้ผลแฮ่ะ หนึ่งถึงกับชะงักทันที ที่ผมพูดจบ
หนึ่งหันกลับมามอง อีกแล้วสายตาเศร้าๆแบบนั้นอีกแล้ว รู้สึกไม่ดีเลย แต่คราวนี้ตานั้นค่อยๆหลับลงแล้วพยักหน้าอย่างช้า พอลืมขึ้นมาก็มีน้ำ
ในตาในเห็น แล้วเจ้าของแววตานั้นก็เดินจากไป ปล่อยให้ผมอึ้งกับการกระทำของตัวเองและสิ่งที่เพิ่งเห็นไปเมื่อครู่
ภาพแววตาที่เศร้าคลอน้ำตาของหนึ่ง กับคำพูด “คนไม่รักษาสัญญา” มันมาวนเวียนอยู่ในหัวผมตลอดเวลา ทำให้ผมคิดมาก ทั้งที่นั่งคอย
เพื่อจะเรียนวิชาต่อไปที่คณะแล้วก็ตาม
“เอ เหม่อ อะไรอ๊ะ”บอยเพื่อนสุดหล่อทักขึ้นด้วยเสียงที่เหน่อหน่อยๆ
“ป่าวๆ ไม่มีอะไร”ผมปฏิเสธ
“แต่เราเห็น เอ นั่งเหม่อตั้งแต่เรียนEngเมื่อกี้แล้วนะ พอเรียนเสร็จก็รีบวิ่งออกจากห้องไปเลย ว่าจะเรียกไปกินข้าวด้วยกันซักหน่อย ก็เรียกไม่ทัน แถมวันนี้ยังมาสายอีกด้วย” ทรายบอกพร้อมกับเอากระจกมาส่องหน้าเพื่อเติมเครื่องสำอาง
(ใช่แล้ว ทรายเรียนEng กลุ่มเดียวกับเรานี่หว่า --- ผมคิดในใจ)
“เอ ไม่สบายหรือเปล่า ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย เมื่อคืนก่อนฝนก็ตก ดูแลตัวเองด้วยนะ มียากินไหมล่ะ” ปูเป้ถามผมด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง
“อาการอย่างงี้ ไม่ต้องกินยา เข้าไปดูเวบโป๊ก็หายแล้ว เฮ่อๆ...”ไอ้ปอนด์พูดพร้อมทำหน้าเหมือนโรคจิต
“เฮ๊ย ! ตกใจหมดนึกว่าลืมเอามา เจ๊(ฉายาอาจารย์ที่สอน)แกยิ่งบ่นเก่งๆอยู่”ทรายพูดพร้อมหยิบแผ่น CD ขึ้นมาจากกระเป๋าที่ส่วนใหญ่มี
แต่เครื่องสำอาง
“CD อะไรอ่ะทราย” ผมถามขึ้น
“ก็CDการบ้านของยายเจ๊ ที่ให้สร้างโฮมเพจส่วนตัวไง ชั่วโมงนี้ยายเจ๊ให้พรีเซ็นต์ด้วยนะ”ทราบตอบเสร็จก็เติมลิปลงที่ปาก
“ห๊า........”ผมอุทานออกมา เมื่อเช้านี้เรารีบมากไปหน่อย แล้วก็คิดแต่เรื่องหนึ่ง ลืมหยิบออกมาจากหอเลยซะได้ ทำไงดี กลับไปเอาได้ทันมั๊ยนะ
“เฮ๊...บอย เราลืมCDโฮมเพจไว้ที่หอ กลับไปเอาทันไหมว่ะ”ผมถามเชิงปรึกษา
ไม่ทันที่บอยจะตอบ ไอ้ปอนด์ก็พูดขึ้นว่า “ไม่ทันแล้ว....นู้นๆ”แล้วทำท่าชี้ไปที่อาจารย์กำลังเดินเข้าห้องมาแล้ว แล้วมันก็มาชี้ที่ผมทำท่าเชือดคอพร้อมบอกว่า
“ตาย....แน่”

“ไม่เป็นไรน้า ใจเย็นๆลองคุยกับอาจารย์ก่อนนะ”ปูเป้ให้กำลังใจ บอยก็พยักหน้าเห็นด้วย
“สวัสดีจ๊ะ วันนี้เรามีนัดกันใช่ไหม ไหนใครจะเริ่มเป็นคนแรกแต่ก่อนอื่นมีคนทำไม่เสร็จไหม”อาจารย์ผู้หญิงสูงวัย แต่แต่งตัวเปรี้ยวได้ใจมั๊กๆ(สมแล้วที่ได้ฉายาว่า ยายเจ๊) ทักและถามในเวลาเดียวกัน

kengee

ขอบคุนนะคับ ^________^{:4_102:}{:4_76:}

pongsakron01

ขอบคุณครับ

abcdefghij

ความคิดเห็ฯเป็ฯเพียงแค่ส่วนหนึ่ง

Ifoot-ballZ

พี่นิคใจร้าย แต่ให้อภัยเพราะหล่อ อิอิ..

aRmkung

ขอบคุณครับ

body5

ขอบคุณครับ

solovematoom

อยากอ่านๆๆๆๆ

jun2010

ขอบคุณครับ

boommy

ขอบคุณครับผม

orrick

ขอบคุนนะคับ ^^

manza555

อ่านไปก้ตื่นเต้นไป 5555 สนุกมากๆ

soigiro

- ขอบคุณมากคับ

pkclub2146

ขอขอบคุณครับ

peemakung

ขอบคุณครับ

wsdonin

เอ กับ พี่นิค จะเป็นไงนะ

Klong

ขอบคุนครับ

kiwwy

ขอบคุณขร๊า {:sm-17:}

TawanIndy

ขอบคุณครับ

kamaji

ขอบคุนคราบ