ของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>( 12 )

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับ และขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
“ฟื้นแล้วเหรอครับ น้องเอ”เสียงชายคนนั้นทักพร้อมกับรีบเข้ามาช่วยพยุงผมลุกขึ้นนั่ง ผมขมวดคิ้วแล้วหลับตาลงอีกครั้งก็ที่จะพยักน้อยๆแล้วลืมตาขึ้นพร้อมจ้องมองเขา
“อ๋อ เดี๋ยวนะครับ” เขามองผม แล้วหันไปหยิบแว่นตาจากโต๊ะที่อยู่ข้างๆ มาสวมให้ผม หลังใส่แว่นผมหลับตาอีกครั้งเพื่อปรับภาพพร้อมกล่าวขอบคุณแล้วลืมตาขึ้น
“อ้าว พี่หมอที” แล้วก็เอ่ยทักคนที่สวมแว่นให้ผม ด้วยเสียงที่แทบจะไม่มีออกมา
“ครับพี่เอง ดีใจจัง จำพี่ได้ด้วย น้องเอ ตอนใส่แว่นดูเป็นคนละคนเลยนะ ดูเป็นเด็กเรียน น่ารักดี ” พี่หมอทียิ้มกว้าง บ่งบอกถึงความดีใจพร้อมกับแซวผม (แล้วตอนไม่ใส่แว่น ไม่น่ารักไงฟ่ะ --- ผมนึก)
ผมมองไปที่ขวดน้ำกำลังจะเอื้อมมือไปหยิบ พี่หมอทีก็บอกว่าให้นั่งเฉยๆ แล้วพี่เขาก็รินน้ำใส่แก้วให้ ผมยกมือจะไปจับแก้วเพื่อดื่มเอง (ตอนนี้พอมีแรงบ้างแล้ว)
“บอกให้นั่งเฉยๆ ไงครับ อ่ะ”พี่ทีเอาแก้วน้ำมาจ่อที่ปากผม ผมก็ดื่มจนหมด
“เอาอีกไหมครับ” พี่ทีถาม ผมพยักหน้า แล้วพี่ทีก็ป้อนผมอีก
“เอาอีกแก้วไหมครับ” พี่ทีถามอีก ผมส่ายหัวพร้อมบอกว่า ขอบคุณครับ ไม่ทันจะพูดอะไรกัน หนึ่งที่แต่งชุดนักศึกษาพร้อมไปเรียน ก็เดินเข้ามา
“เอ ฟื้นแล้วเหรอ เป็นไงบ้าง เราห่วงเอ มากเลยนะ เมื่อคืนนอนไม่หลับเลย เอ อย่าเป็นอะไรนะเอ สัญญาแล้วนะว่าจะอยู่เป็นเพื่อนเรา เราเขียนโน้ตไปติดที่หน้าห้องเอ็กซ์ไว้แล้วว่า เอ ไม่สบายเข้าโรงพยาบาล ช่วยติดต่อทางบ้านให้ด้วย .................................”(อีกล้านแปด) หนึ่งรายงานออกมาชนิด Non Stop แล้วน้ำตาก็เริ่มซึมๆออกมา (ผมได้แต่พยักหน้าแล้วคิดในใจ --- กูยังไม่ตายนะเว้ย ไม่ต้องเศร้า)
“เอ่อ.......เพื่อนน้องไม่เป็นอะไรหรอกครับ ปกติดีทุกอย่าง”พี่หมอทีรีบตัดบท ทำให้หนึ่งหยุดพูด
“งั้นเดี๋ยวพี่ขอตัวก่อนนะครับ มีเรียนเช้าด้วย” พี่หมอทีพูดพร้อมมองนาฬิกา
“ครับ ขอบคุณพี่มากครับ”หนึ่งบอก ผมยิ้มบางๆให้
“เอ พี่หมอคนนี้ดีมากๆ เลยรู้ไหม เมื่อวานนะ เรากลับห้องไปเห็น เอ นอนอยู่ ตอนแรกว่าจะไปปลุกเพราะเห็นนอนทั้งชุดนักศึกษาเลย ไทด์เอย เข็มขัดเอย ถุงเท้าเอย ก็ยังไม่ถอด แต่ก็คิดไปคิดมา อย่าเลยดีกว่า คงเหนื่อยมากถึงนอนในสภาพนี้ เดี๋ยวอีกหน่อยก็ตื่นเองนั่นแหละ ตอนที่เราจะไปอาบน้ำ สี่ทุ่ม ได้มั้ง เอ ก็ยังไม่ตื่น เราเรียก เอ ก็เงียบ เราคิดว่า เอคงหลับลึก เลยเดินออกไปอาบน้ำ แต่พอกลับมา เห็น เอ นอนน้ำตาไหล
เพ้อเรียก
“อาม่า อาม่า” เราเข้ามาจับตัวจะเข้ามาปลุก เอ ตัวร้อนจี๋เลย เราทำอะไรไม่ถูก คิดได้เราวิ่งไปที่ห้องเอ็กซ์ แต่ไม่มีคนอยู่ เราเลยตัดสินใจหยิบโทรศัพท์ของเอที่วางอยู่บนโต๊ะหนังสือกะว่าจะหาเบอร์แล้วโทรไปตามที่บ้านหรือเพื่อนของเอมาช่วย แต่เราก็เห็นกระดาษใบหนึ่ง เขียนว่า
พี่หมอที มีเบอร์โทรแล้วก็อีเมล์จดอยู่ (กระดาษแผ่นนั้นที่พี่หมอทีให้วันที่มาส่งเราที่หอ เราลืมไปเลย --- ผมคิดตาม) เราเลยโทรไป เพราะว่าดูจากชื่อแล้วคิดว่าน่าจะเป็นหมอ รู้ไหม เสียงพี่เขาในโทรศัพท์น่ะ พอรู้ว่าเอไม่สบาย ดูกระวนกระวายมาก รีบมาที่หอแล้วก็พามาโรงบาลเลย แถมยังเฝ้าเอให้ด้วยตอนกลางคืน ให้เรากลับไปนอนที่หอเพราะเรามีสอบ ใช่ๆ เรามีสอบ เราไปก่อนนะ เดี๋ยวสอบเสร็จมาเยี่ยมใหม่ เออๆ เกือบลืม
เราเอาโทรศัพท์มาให้ด้วย ไปแล้วนะ” หนึ่งรายงานทุกอย่างแบบรวดเดียวจบรอบที่สอง ซึ่งผมไม่มีโอกาสพูดอะไรเลย ได้แต่พยักหน้าตาม แต่ก็ทำให้ผมปะติดปะต่อเรื่องราวทั้งหมดได้ ผมรับโทรศัพท์มาจากหนึ่งพร้อมบอกว่า “ขอบใจมาก” แล้วหนึ่งก็รีบวิ่งออกไปทันที สวนกับที่เขาเอาอาหารมาวางให้ผม
ผมเปิดโทรศัพท์ดูปรากฏว่า 40 สายไม่ได้รับ ส่วนใหญ่เป็นเบอร์ไอ้เอ็กซ์กับเพื่อนเก่า มีเบอร์อาอี๊ เบอร์คุณพ่อ คุณแม่ และเจ้าโอ๊ต น้องชายผมรวมอยู่ด้วย ผมรีบโทรไปหาที่อาอี๊ก่อนเลยทันที
เพราะถ้าเอ็กซ์เห็นโน้ตของหนึ่งที่เอาไปติดหน้าห้อง เอ๊กซ์ต้องรีบโทรไปบอกอาอี๊แน่ๆ แล้วอาอี๊ก็จะเป็นห่วงมาก ดีไม่ดีก็จะโทรไปบอกทางบ้านชลบุรีทำให้เป็นห่วงตามๆกันไปอีก แล้วมันก็เป็นอย่างที่ผมคาดไว้
“หวาดดีครับอี๊” ผมทัก
“อาเออ่ะ ลื้อเป็นยังไง .........................................”(ล้านแปดครับ ทั้งเป็นห่วงทั้งดุผมกลับมา)
“ไม่เป็นไรแล้วจริงๆ อี๊ เดี๋ยวเสาร์นี้เข้าบ้านก็ได้” ผมบอกอาอี๊พร้อมเอาใจโดยการบอกว่าจะเข้าไปนอนที่บ้านเสาร์อาทิตย์นี้ (บ้านอาอี๊อยู่ใจกลางเมือง ใกล้ๆห้างสรรพสินค้าชื่อดังของขอนแก่น ซึ่งจากมอไปบ้านอาอี๊ไม่เกิน 12 กม.บิดไม่ถึง 10 นาทีก็ถึง) แล้วพี่หมอทีก็เดินเข้ามา ผมก้มหัวให้เป็นการทักทาย
“ไปจริงๆคร้าบบบ หายแล้ว ไม่เป็นอะไร จริงๆ” ผมพูดเสียงหวาน พี่หมอทีเขียนข้างเตียงอมยิ้ม
“อี๊ ไม่ต้องมา เดี๋ยวก็ออกจากโรงบาลได้แล้ว จริงๆ ไม่เชื่อถามหมอดูซิ” ผมบอกไป อาอี๊ทำท่าไม่เชื่อ ผมหันหน้าไปมองพี่หมอที แล้วส่งโทรศัพท์ให้พร้อมยกมือไหว้ทำภาษาใบ้ประมาณว่าช่วยที
“สวัสดีครับ .........ครับ ............ไม่เป็นอะไรแล้วครับ .......ก็แค่ขาดน้ำตาลในเลือดน้อยไปครับ แล้วก็มีไข้นิดหน่อย.....อ๋อ......... ครับ......ได้ครับ....... ครับ........วันนี้ออกจากโรงพยาบาลได้ครับ........คงตอนเย็นๆครับ....... ต้องคอยอาจารย์หมอ เอ๊ย หมอใหญ่มาดูอีกทีครับ ........ครับ.......คุยกับ น้อง เอ๊ย คนไข้ต่อนะครับ...... ครับ.......ไม่เป็นไรครับ.......สวัสดีครับ.........” พี่หมอทีส่งโทรศัพท์คืน
“เห็นไหมอี๊ บอกแล้วว่าไม่เป็นไร ฝากอี๊โทรบอกคุณพ่อคุณแม่ด้วยนะ แค่นี้นะ คุยนานแล้ว
เปลืองเงิน ก็อี๊จ่าย ช่วยอี๊ประหยัดไง (บิลค่าโทรของผมจะถูกส่งไปที่บ้านของอาอี๊ แล้วอาอี๊ก็ชิงตัดหน้าเอาไปจ่ายก่อนผมทุกที) หวาดดีครับ” ผมโล่งอกไปกว่าครึ่ง ทีเหลือก็บอกไอ้เอ็กซ์ กำลังจะกดโทรศัพท์แต่.....
“ช่วยคนไข้โกหกญาตินี่ ผิดจรรยาบรรณไหมน่ะ” พี่หมอทีแซว ผมลืมไปเลยว่าพี่แกอยู่ข้างๆ
“ขอบคุณครับพี่หมอที อ้าว ไหนพี่หมอทีว่ามีเรียนไงครับ”
“เรียกพี่ทีเฉยๆ ก็พอ ไม่ต้องมีหมออายเขา ก็นี่ไงห้องเรียนของพี่ เรานั่นแหละมาทำไมที่ห้องเรียนของพี่” พี่หมอทีรีบบอก แล้วถามผม (เออ.......ใช่เขาเรียนหมอก็ต้องมาโรงบาลซิ--- ผมคิด)
“ใช่ แล้วผมมาทำไม กลับดีกว่า” ผมพูดงอนๆเล่นไปตามมุขพี่แก
“จะไปไหน ถ้าน้องเอไป พี่ก็ไม่ได้เรียนซิ น้องเอเป็นหนังสือที่พี่ต้องอ่าน”แล้วพี่หมอทีก็ไปเปิดดูที่ถาดอาหาร “ยังไม่ทานเหรอ ทำไม ไม่ทาน ทานซะ จะได้ทานยา”พูดแล้วเลื่อนถาดอาหารมาให้ผม
“คือ..................คือว่า.........ผม”
“ไม่ได้ต้องทานเดี๋ยวนี้ จะหิวไม่หิวก็ต้องทาน”พี่หมอทีเสียงดุหน่อยๆ
“ไม่ใช่ครับ ไม่ใช่.......คือ ผม......”
“จะบอกว่าอาหารไม่ถูกปากใช่ไหม ถึงไม่อร่อยก็ต้องกิน มีประโยชน์ทั้งนั้น”พี่หมอว่า
“คือผมปวดฉี่ครับ”ผมบอกออกไปอย่างอายๆ แล้วพี่หมอทีก็แก้เก้อด้วยการมาช่วยพยุงผม ลุกออกจากเตียง ผมเห็นพี่แกช่วยเข็นที่ห้อยกระปุกน้ำเกลือแล้วเดินตามเข้ามาให้ห้องน้ำ
“ไม่เป็นไรครับ ผมเข้าเองได้” ผมบอกอย่างอายๆ
“อายเหรอ.......เมื่อคืน....นี้..อืม...ไม่มีอะไรหรอก ไม่มองหรอกน่า”แล้วพี่หมอทีก็หันหลังให้ผม (ใช่ซินะ เมื่อคืนนี้ พี่เขาเช็ดตัวให้เรา เห็นเนื้อตัวเราหมดแล้วนี่ (ยกเว้นเจ้าเอน้อย) เราจะอายทำไม)
ผมกลับมานั่งที่เตียง พี่หมอทีปรับเตียงให้เป็นแบบนั่งพร้อมเลื่อนถาดอาหารเข้ามาให้ ผมจะหยิบช้อน แต่พี่หมอทีมือไวกว่า ตักข้าวมาจ่อที่ปากผม
“ไม่เป็นไรครับ ผมทานเองได้”
“อ้าปากซิ” นั่นคือคำตอบของพี่หมอที
พี่หมอทีป้อนข้าวผมไปพร้อมบรรยายสรรพคุณของสิ่งต่างๆที่ผมทานเข้าไปว่ามีประโยชน์อะไรดีต่อร่างกายยังไง
“น้องเอ พี่ถามอะไรหน่อยซิ ตอนที่น้องเอไข้ขึ้นสูงแล้วเพ้อถึงแต่อาม่า น้องเอคิดถึงอาม่ามากเหรอ”พี่หมอถามพร้อมเอาน้ำให้ผมดื่ม ผมดื่มน้ำพร้อมพยักหน้า
“แล้วมาอยู่ขอนแก่น ได้กลับไปเยี่ยมอาม่าบ่อยไหม”พี่หมอทีถาม
“บ่อยไหม”ผมทวนคำถาม ก่อนตอบว่า “ไม่เคยเลยครับ”
“คิดถึงทำไม ไม่โทรไปหา หรือไปเยี่ยมท่านบ้างล่ะ”พี่หมอทีถามอีก
“จะให้ผมโทรไปเบอร์ไหนอ่ะ แล้วไปเยี่ยมยังไง ก็อาม่าอยู่คนละโลกกับผมแล้ว ป่านนี้อาม่าเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้ คงมองผมอยู่บนสวรรค์มั้ง
ตอนเล็กๆอาม่าเลี้ยงผม ชอบพาผมตักบาตร ไหว้พระ สวดมนต์ ทุกวันพระ อาม่าจะไปวัด ผมก็จะตามไปด้วย อาม่าบอกว่าให้ทำบุญตายไปจะได้ไปสวรรค์”ผมพูดพร้อมยิ้มเศร้าๆ
“พี่ขอโทษ พี่ไม่รู้ว่าอาม่าน้องเอเสียแล้ว น้องเอชอบไปวัดเหรอครับ เอาไว้ว่างๆพี่จะพาไปนะครับ”แล้วพี่ทีหมอก็ชวนผมคุยโน่นคุยนี่ ถามเรื่องที่บ้านผม เรื่องอาอี๊เป็นใคร ผมจบจากไหน ทำไมมาอยู่ที่ขอนแก่น พร้อมกับบอกว่าหนึ่งเล่าให้ฟังหมดแล้ว ว่าเอนั่งแต่หน้าคอมทำงานอะไรก็ไม่รู้ ไม่ยอมนอน ไม่ยอมกินข้าว กินแต่กาแฟ จนเป็นเหตุให้ไม่สบาย ระหว่างที่พูดคุยกัน ผมรู้สึกว่าพี่หมอทีเป็นคนที่อบอุ่นมากๆ คุยสนุกได้สาระ ผมอยากมีพี่ชายแบบนี้บ้างจัง คอยเอาใจใส่ คอยพูดคุยซักถาม คอยเป็นห่วงเป็นใย
“สงสัยพี่ต้องฟ้องสภานักศึกษาซะแล้ว ว่านายกองค์การใช้คนทำงานหนักถึงกับล้มป่วย”พี่หมอทีพูดกึ่งเล่นกึ่งจริง ขณะปอกส้มให้ผม (ในใจผม --- ฟ้องได้จริงๆเหรอ ดีๆ จะเอาโทษให้หนักๆเลย)
“เอ มีแฟนหรือยัง” พี่หมอทีถามพร้อมยื่นส้มมาที่ปากผม ผมอ้าปากค้าง หันไปมองพี่เขา
“ยังครับ” ผมตอบพร้อมหันหน้ากลับไปกินส้มที่มือพี่เขา
“พี่ว่าแล้ว น้ำตาลในเลือดถึงน้อยผิดปกติ อันตรายนะ ถ้าลดลงมากๆ ความดันต่ำ อัตราการเต้นของหัวใจจะช้าลง ทำให้เป็นโรควูบได้ ต้องหาความหวานมาใส่บ้างแล้วนะ อยากมีแฟนไหมล่ะ”พี่หมอเล่นมุขแล้วหัวเราะเบาๆ (ดูมุขแพทย์ซิครับ)
“ยังครับ ผมยังไม่อยากมี” ผมตอบ
“ดีแล้ว พี่ว่าอย่าง หน้าตาหุ่นรูปร่างอย่างน้องเอ ถ้าจะหาคงไม่ยาก แถมเก่งคอมอีกต่างหาก”พี่หมอบอก (แต่เอ๊ะ หุ่นรูปร่างอย่างเอ --- ผมงงในใจ)
“น้องเอ ใบรับรองแพทย์ที่ใช่ลาเรียนอ่ะ พี่บอกให้เขาทำให้แล้วนะครับก่อนออกอย่าลืมไปเอานะครับ” พี่หมอทีบอก
“ครับ”ผมรับคำ

pongsakron01

ขอบคุณครับ

kengee

ขอบคุนนะคับ ^_______^{:4_102:}{:4_99:}

petch_dream

ขอบคุณครับผม

kengee

ขอบคุนนะคับ ^_______^{:4_102:}{:4_76:}

Ifoot-ballZ

พี่หมอทีน่ารักอ่ะ อ่านละยิ้มคนเดียว(เป็นไรมากป่าวไม่รุ อิอิ)

abcdefghij

อย่าคิว่าดี ถ้าไม่ได้ทำ นะคับบ

body5

ขอบคุณครับ

solovematoom

vอิอิ พี่หมอไจดี

jun2010

ขอบคุณครับ

boommy

ขอบคุณครับผม

orrick

ขอบคุนนะคับ ^^

manza555

อ่าวๆไม่สบายซะแล้ว หายไวๆเด้อ

soigiro

ชอบากกคับผม

pkclub2146

ขอขอบคุณครับ

peemakung

ขอบคุณครับ

Klong

ขอบคุนครับ

kiwwy

ขอบคุณขร๊า อิอิ{:sm-38:}

TawanIndy

ขอบคุณครับ

kamaji

ขอบคุนคราบ