ของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>( 19)

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับ และขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
“ก็วันๆ คุณพี่หมอสุดหล่อใสซื่อ คงวุ่นกับการฉีดยามั้ง”อ๊อฟพูดพร้อมหัวเราะ
“ทะลึ่งอีกแล้วไอ้อ๊อฟนี่ พอเลย”ผมเตือนเพื่อน
“แล้วมันทะลึ่งตรงไหนครับน้องเอ ก็แค่เรื่องฉีดยา”พี่หมอยังไม่เลิกถาม
“เอาเป็นว่าทะลึ่งก็แล้วกันครับ”ผมตอบแบบขอไปที
[/hide]“ช่างเป็นคุณพี่หมอที่ใสซื่อ สะอาด อะไรเยี่ยงนี้ แม้แต่ฉีดยาก็ไม่รู้”อ๊อฟพูดแบบเสียงน่าสงสาร
“พี่รู้นะครับ ฉีดยาพี่ก็ทำเป็น พี่เรียนมาแล้วด้วย ฉีดมาตั้งแต่ปี 2 แล้วครับ”พี่หมอรีบแก้ตัว
“ฉีดมาตั้งแต่ปี 2 เลยเหรอครับ”อ๊อฟถามต่อพร้อมหัวเราะ ผมกลั้นหัวเราะไม่อยู่
“อ๋อ เข้าใจแล้ว”หนึ่งพูดพร้อมหัวเราะ พี่หมอทีนั่ง งง
“เข้าใจอะไรครับ บอกพี่ด้วย”พี่หมอทีถามหนึ่ง
“คือ แบบว่า....คือ ให้ เอ บอกดีกว่าครับ”หนึ่งโบ้ยมาให้ผม
“น้องเอ บอกพี่หน่อยซิ พี่รู้สึกว่าตัวเองไม่เข้าพวกยังไงไม่รู้ครับ เหมือนเป็นตัวตลกให้น้องๆหัวเราะยังไงไม่รู้”พี่หมอพูดเสียงเบาๆ
ผมรู้สึกผิด หนึ่งหยุดหัวเราะ แต่อ๊อฟยังหัวเราะเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“เอาหูมาซิพี่”ผมบอก
พี่หมอทีเอียงตัวมาทางผม ผมยื่นหน้าไปแล้วก็กระซิบ พอพี่หมอทีรู้ความหมายก็หัวเราะ จังหวะนั้นเองทำให้แก้มพี่หมอทีมาชนกับจมูกผม
ผมรู้สึกแปลกๆ ความรู้สึกแบบนี้มันมาอีกแล้ว เหมือนโลกหยุดหมุน แม้เป็นช่วงเวลาไม่ถึงเสียววินาที ที่ปลายจมูกของผมไปสัมผัสกับแก้ม
อันนุ่มของพี่หมอทีทำให้ผมได้กลิ่นหอมแบบอบอุ่นมาจากแก้มของพี่เขา ผมเหมือนตกอยู่ในภวังค์ ทุกอย่างนิ่งเงียบ ถึงแม้ว่ารอบข้างจะดำเนินไปตามปกติ
“วันนี้ช่างดวงดีอะไรอย่างนี้ ได้เจอคนหล่อพร้อมกันถึงสองคน นั่นไงๆ พี่นายกดีเจสุดหล่อกำลังสั่งเค้กอยู่ที่หน้าร้าน”อ๊อฟบอก ทำให้ผมหายจากภวังค์นั้น
“นิค นิค ทางนี้”พี่หมอทียืนขึ้นพร้อมกวักมือเรียก
“อ้าวหมอที เอ แล้ว..............”พี่นิคเดินเข้ามาทัก
“ผมอ๊อฟเพื่อนที่โรงเรียนของเอครับ นี่ก็หนึ่งรูมเมทของเอ”อ๊อฟแนะนำ
“นั่งด้วยกันก่อนซิ นิค”พี่หมอทีชวน
“ไม่เป็นไร เรารีบไปน่ะ”พี่นิคปฏิเสธ
“นิค ไม่ชอบทานเค้กไม่ใช่เหรอ ทำไมวันนี้มาซื้อได้ล่ะ”พี่หมอทีถาม
“คือ เรา จะซื้อไปให้พี่ที่สถานี พอดีวันเกิดพี่เขา”พี่นิคบอก
“เหรอ งั้นตามสบายเถอะ”พี่หมอทีบอก
“แล้วหมอที ทำไมวันนี้มานั่งที่นี่ได้ ไม่มีเวรเหรอ”พี่นิคถาม
“วันนี้ไม่มีเวร เลยมานั่งเป็นตัวตลกให้น้องเขาหัวเราะ”พี่หมอทีบอก
“งั้นเราไปนะ พี่ไปก่อนนะ”พี่นิคพูดพร้อมเดินไปเอาเค้กที่หน้าร้าน
ผมสังเกตว่าทำไมคำพูดระหว่างพี่นิคกับพี่หมอทีก็เป็นคำพูดที่เพื่อนเขาใช้พูดคุยกันทั่วๆไป แต่ผมกลับรู้สึกเหมือนมันมีกำแพงอะไรซักอย่างที่คั่นเอาไว้ระหว่างคนสองคนนั้น ทำให้ผมรู้สึกอึดอัด
“เอ ว่างเปล่า”เสียงพี่นิคดังขึ้น
“อ้าว นิค”พี่หมอทีทัก เมื่อเห็นพี่นิคเดินถือกล่องเค้กกลับเข้ามา
“เสร็จจากนี่ เราไปไหนต่อไหม”พี่นิคถามผม ทุกคนเงียบ
“ก็คงกลับหอครับ”ผมบอก
“งั้นไปสถานีกับพี่หน่อย พอดีคอมที่สถานีมันมีปัญหาน่ะ ช่วยไปดูให้หน่อย”พี่นิคบอก
“แต่เพื่อนมามอไซค์กับผม คงต้องไปส่งเพื่อนก่อนครับ”ผมหันไปทางหนึ่ง
“ก็ให้เพื่อนเอามอไซค์ไปซิ พี่ไปส่งเราที่หอเอง”พี่นิคบอกพร้อมจับแขนผมดึงให้ลุกขึ้น
“นิค ไม่รบกวนน้องเขาเกินไปเหรอ คอมที่สถานีพังก็ให้ช่างเทคนิคของสถานีซ่อมซิ”พี่หมอทีกล่าวพร้อมยืนขึ้นมองหน้าพี่นิค
“ช่างเทคนิคไม่อยู่ ไป เอ”พี่นิคพูด พร้อมหันมามองผม
“หนึ่งขับรถกลับเองได้ใช่ไหม เราไปเดี๋ยวเดียวมานะ ผมไปก่อนนะครับพี่หมอที ไปนะอ๊อฟ”ผมบอกพร้อมเดินไปตามแรงลากของพี่นิค หนึ่งพยักหน้ารับ พี่หมอทีนั่งหน้ามุ้ย อ๊อฟยิ้มแบบมีเลศนัย
“เสร็จแล้วพี่ แค่สายแพรที่เชื่อมไว้มันหลุด พี่ เสร็จแล้ว พี่ พี่นิค มองไร”ผมเรียกพี่นิคที่เอาแต่จ้องผม
“เอ่อ...เออ...ไม่มีอะไรๆ เอนี่เวลาอยู่กับคอม ดูเป็นการเป็นงานดีเน๊อะ”พี่นิคบอก
“แล้วเวลาอื่นผมดูแย่เหรอพี่”ผมบอก
“ไม่ใช่ๆ เวลาอื่น เอดูเหมือนเด็กเลยอ่ะ เดี๋ยวพี่ขอลองดูก่อนนะ เอลองใส่หูฟังซิจะได้ฟังด้วย”
พี่นิคบอก พร้อมจับหูฟังมาครอบที่หัวผม
.........สวัสดีครับ......ผมดีเจนิค ตอนนี้เราอยู่กับแขกรับเชิญพิเศษ น้องเอ คนเก่งของเราเองครับ นอกจากจะเก่งแล้วยังซุ่มซ่ามอีกด้วยนะครับ เจอกับผมวันแรกเล่นเอาฟิวเจอร์บอร์ดทับผมเลย จนผมนึกว่าจะไม่ได้รอดมาจัดรายการแล้ว แต่ยังไงก็ดี ไหนๆมาแวะเยี่ยมสถานีเราทั้งที ผมก็ขอเปิดเพลงนี้ตอนรับให้น้องเอแล้วกันครับ (พี่นิคพูดไป มองผมไป ผมก็อายๆหลบสายตาพี่แก)
..............เหม่อมองบนฟ้า......ไกล.... ฉันมองด้วยความสงสัย ........ว่าใครกันนะ........ใคร.......ที่พาให้เธอเดินหลงทางมาเจอกับฉัน......................ตกลงคือพรหมลิขิตใช่ไหม ........ที่เขียนให้เป็นอย่างนั้น ตกลงให้เรารักกันใช่ไหม............อย่าทำให้เราพลัดพราก.........ให้เรารักกันจนวันตาย.......ฉันขอได้ไหม...........(ระหว่างเปิดเพลงพี่นิคร้องคลอตามเบาๆ จ้องมาแต่ที่ผม จนผมต้องหลบสายตา ตอนนี้ในหัวผมก็มีแต่ภาพของพี่นิค ตั้งแต่เจอกันในวันงานเปิดโลกกิจกรรม เจอกันที่องค์การพี่แกเอาแฟ้มงานมาให้ผม เช็ดน้ำตาให้ที่ร้านส้มตำ ที่ไปซื้อคอม ไปร้องคาราโอเกะ พาไปบ้านอาอี๊ แล้วก็ที่ร้านเค้กเมื่อกี้ ผมไม่เข้าใจ ทำไมพี่นิคถึงต้องดึงแขนผมออก แล้วทำไมพี่หมอทีไม่พอใจ)
“โอเคนะ”พี่นิคถาม
“ครับๆ อะไรนะครับ”ผมถาม
“เสียงโอเคไหม ชัดดียัง”พี่นิคบอก
“ครับดี ครับ ชัดครับ”ผมตอบ
“เรียบร้อย ขอบใจมากนะ ป่ะกลับกันได้แล้ว เราพักหอไหน”พี่นิค
“หอสามเก้าหลังครับ”ผมบอก
“อ้าวหอเดียวกับพี่นี่”พี่นิคบอก
“แล้วทำไมผมไม่ค่อยเห็นพี่เลย”ผมถาม
“ก็บางทีไปนอนหอเพื่อนบ้าง ไปนอนที่คอนโดไอ้ริชบ้าง นอนที่องค์การบ้าง”
“พี่พักห้องไหน กับใครอ่ะครับ”
“พี่อยู่ 404 พักกับไอ้ริช แต่บางทีไอ้ริชมันก็ไปนอนที่คอนโดมัน”
“ผมอยู่ 304 ครับ ห้องข้างล่างพี่เลย อย่างนั้น วันนั้นเสียงในห้องน้ำ....ก็..”ผมนึกทบทวน
“มีอะไรเหรอ”
“ป่าวๆ ไม่มีอะไรครับ กลับกันเถออะครับ ผมอยากอาบน้ำนอนแล้ว”
“อ้าวหนึ่ง ยังไม่นอนเหรอ”ผมถามหนึ่งเพราะคิดว่าดึกแล้ว หนึ่งน่าจะนอน
“ก็กำลังจะนอน พอดีพี่หมอเขาขึ้นมานั่งคอย เอ ที่ห้องอ่ะ เพิ่งกลับไปเมื่อกี้ นั่นไง ยังซื้อช็อคบอลใส่กล่องมาให้เลย พี่หมอนี่ดีจริงๆเลยนะ เอไปรู้จักพี่หมอได้ยังไง”หนึ่งพูดพร้อมขึ้นเตียงห่มผ้า
“เรื่องมันยาว”ผมบอก พร้อมเปิดคอมขึ้นเพื่อเช็คเมล์เลยถือโอกาสออนเอ็ม อ๊อฟออนอยู่เลยเข้ามาทัก(ต่อไปนี้เป็นสนทนาใน MSN ระหว่างผมกับอ๊อฟนะครับ โดยอ๊อฟใช้ชื่อว่า ~AoF~ ผมใช้ชื่อว่า Aa&aA)
~AoF~ Say --- ไงพ่อหนุ่มเนื้อหอม ว่างมีเวลามาออนเอ็มด้วยเหรอ นึกว่ากำลังสวีทกับพี่นายกดีเจสุดหล่ออยู่
Aa&aA Say --- เป็นบ้าอะไรของมึง
~AoF~ Say --- ถึงบ้าก็บ้ารักนะ จุ๊บๆ
Aa&aA Say --- รักกะป๊ะมึงดิ่
~AoF~ Say --- โห........เล่นถึงป๊ะเลยเหรอ
Aa&aA Say --- โทดๆ
~AoF~ Say --- ไม่เป็นรายย เข้าใจคนมีความรัก
Aa&aA Say --- ใครมีความรัก
~AoF~ Say --- ก็หนุ่มไอทีกับพี่ดีเจสุดหล่อและพี่หมอใสซื่อ
Aa&aA Say --- ขอแบบตรงๆได้ป่าววววว ขี้เกียจตีความ
~AoF~ Say --- ก็มึงไง ไอ้เอ พี่นิคกับพี่หมอเขาชอบแกแน่ๆ กูดูออก เชื่อกู
Aa&aA Say --- บ้าแล้ว กูเป็นผู้ชาย พี่เขาก็เป็นผู้ชาย
~AoF~ Say --- ใช่กูก็เป็นผู้ชายโว้ย แต่มึงกำลังเป็นผู้ชายอย่างกู 555
Aa&aA Say --- กูไม่ใช่เกย์ หรือมึงว่ากูใช่
~AoF~ Say --- ฟันธง อย่ามึงนะแอปเปิ้ล จะว่าไปก็แอปเปิ้ลกันหมดนั่นแหละทั้งสามคน เป็นแต่ไม่แสดงออกหรือแสดงออกไม่ได้ ชัวร์
Aa&aA Say --- มึงมั่วแล้ว
~AoF~ Say --- เชื่อกูเรื่องแบบนี้ผีเห็นผี กูถามมึงหน่อย เวลามึงอยู่ใกล้กับพี่นายกดีเจกับพี่หมอมึงรู้สึกยังไง
Aa&aA Say --- รู้สึกแปลกๆ บอกไม่ถูกว่ะ
~AoF~ Say --- นั่นไง กูรู้ว่ามึงคงรับไม่ได้ แต่มันก็ไม่ผิดอะไรนี่หว่า ก็มันตัวของเราเอง
Aa&aA Say --- เออ.....(ผมเริ่มคิดตาม)
~AoF~ Say --- กูว่าพี่นายกดีเจกับพี่หมอ มันยังไงๆอยู่นะ ดูจากสถานการณ์วันนี้ มันไม่ธรรมดา
Aa&aA Say --- ไม่ธรรมดายังไง (ที่จริงผมก็รู้สึกอย่างนั้น)
~AoF~ Say --- ยังไม่รู้ ถ้ารู้แล้วกูจะบอก แต่ตอนนี้ที่กูจะบอกอีกอย่างคือรูมเมทมึงก็เข้าข่ายแอปเปิ้ลด้วย
Aa&aA Say --- ไอ้หนึ่งเนี๊ยะนะ
~AoF~ Say --- เออ.........ไม่เชื่อลองถามดูดิ่
(ผมถามขึ้น หนึ่งมีคนว่าเป็นเกย์ จริงเหรอ หนึ่งไม่ตอบ ผมหันไปมองเห็นหนึ่งหลับแล้ว)
Aa&aA Say --- มันหลับแล้ว
~AoF~ Say --- มึงจะไปงานไหว้ครูที่โรงเรียนป่าว
Aa&aA Say --- วันไหนอ่ะ
~AoF~ Say --- พฤหัสหน้ามั้ง เดี๋ยวกูโทรบอกอีกที มึงไปจะได้ไปเจอกับแฟนคลับมึงไง
Aa&aA Say --- แฟนคลับอะไรของมึง
~AoF~ Say --- ก็แฟนคลับคนพันธ์เอไง ทำเป็นลืม ตอนกีฬาสีไง
Aa&aA Say --- จำไม่ได้ กูจะนอนแล้ว (ที่จริงผมจำได้ดีเลย เพราะมันเกี่ยวกับภูด้วย ผมไม่อยากคิดถึงเลยตัดบทไป)
~AoF~ Say --- ฝันดีเพื่อนเลิฟ
Aa&aA Say --- เออ บาย
ผมออกเอ็มแล้วปิดคอม เดินไปอาบน้ำกลับมาจะล้มตัวลงนอนก็พบกระดาษแผ่นหนึ่งวางอยู่บนที่นอน ในกระดาษแผ่นนั้นมีข้อความว่า
เอรูมเมทที่แสนดี
เราก็ไม่รู้หรอกนะว่าเราเป็นอะไร บางครั้งเราก็ชอบผู้หญิง บางครั้งเราก็แอบปลื้มผู้ชายเรารู้แต่ว่าเรามีหน้าที่อะไรบ้างที่ต้องทำก็เท่านั้นเอง ส่วนชีวิตเราจะเป็นอะไรก็เรื่องของมัน
หวังว่า เอ คงเข้าใจเราเหมือนทุกครั้ง
หนึ่ง
ผมอ่านจบก็มองไปที่หนึ่งที่นอนหลับอย่างสนิทผมเลยเขียนโน้ตไปติดที่หัวเตียงของหนึ่งว่า
(เราเข้าใจหนึ่ง และเราก็รู้ว่าหนึ่งเข้าใจเราเหมือนกัน เราจะเป็นเพื่อนกันถึงแม้ว่าเราจะเป็นอะไรก็ตาม จาก เอ เพื่อนรักของหนึ่ง)
ผมเดินไปนั่งที่เตียงเปิดหน้าต่างมองดูท้องฟ้า
(ผมคิด--- ใช่ซินะ เราจะเป็นอะไร มันก็เป็นตัวตนของเรา เราจะเป็นอะไรก็ชีวิตของเราเราคงปฏิเสธสิ่งที่ตัวเองเป็นไม่ได้หรอก เพียงแต่ว่าเราทำหน้าที่ในสิ่งที่เราเป็นดีแล้วหรือยังผมคิดว่าผมค้นพบตัวตนที่ปกปิดตัวเองมานานซะที แต่เรื่องที่ว่า
พี่นิคกับพี่หมอทีชอบผมคงไม่ใช่มั้ง ไอ้อ๊อฟคงแซวเล่น แล้วผมก็ล้มตัวลงนอน)

man__Poon

ขอบคุณคร๊าบบบ

kengee

ขอบคุนนะ คับ ^_________^{:4_98:}{:4_102:}

Ifoot-ballZ

หนึ่งจะสารภาพรักหรอ....?

abcdefghij

อกหักคืออะรัย ยังไม่เข้าใจ

body5

ขอบคุณครับ

Ifoot-ballZ

ต้นฉบับโพสต์โดย ballove เมื่อ 2012-2-2 02:19
หนึ่งจะสารภาพรักหรอ....?

หนึ่งในเรื่องอ่ะไม่รับ แต่พี่หนึ่งอ่ะไม่แน่ ขอคิดดูก่อน อิอิ

pongsakron01

ขอบคุณครับ

solovematoom

พี่หมอ น่ารักจัง

jun2010

ขอบคุณครับป๋ม

boommy

ขอบคุณครับผม

orrick

ขอบคุนนะคับ ^^

manza555

สนุกมากๆเลย

soigiro

- ขอบคุณมากคับ

pkclub2146

ขอขอบคุณครับ

peemakung

ขอบคุณครับ

wsdonin

ขอบคุณมากคับ

Klong

ขอบคุนครับ

kiwwy

ขอบคุณมากๆขร๊า น่ารักๆ ทั้งนั้น{:sm-45:}

TawanIndy

ขอบคุณครับ