แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย tavan เมื่อ 2012-2-1 10:55
โอ้ปีกเจ้า ยังอ่อนนัก จักสู้โลก เผชิญโชค ท่ามทุกข์ร้อน จะนอนไหน จากรวงรัง จะสั่งคอน รอนแรมไป สู่แดนไกล อ้างว้าง อย่างเอกา
ทิ้งแม่พ่อ ทิ้งยูนนาน ทิ้งบ้านเกิด แสวงฝัน อ้นประเสริฐ เลิศหนักหนา ทิ้งทุ่งร้าง กว้างไกล สุดสายตา ไม่มีเงา เจ้าลูกยา น้ำตาริน
อกแม่เอย เคยคลอเคล้า เฝ้ากอดกล่อม พ่อถนอม ชุบเชิดชู อยู่ในหิน ยุงไม่ไต่ ไรไม่ตอม จอมชีวิน มาโบยบิน แต่ยังอ่อน สะท้อนใจ
ต่างภาษา ต่างข้าวปลา ต่างฟ้าฝน ต่างผู้คน ต่างชีวิต ต่างนิสสัย ต่างหอหับ ต่างทับเถียง ต่างเตียงไป ต่างฤทัย ต่างห่วงหา ต่างค่าคน
หากน้ำตา บ่าล้นนอง ที่สองแก้ม สะอื้นแซม ใครซับใจ คลายสับสน เมื่อเดือนมืด ตะวันดับ เจ้าอับจน ใครจะดล แสงใสสุก ปลุกปลอบใจ
หนึ่งทิวา ที่ผันผ่าน ในลานทุกข์ นานนับร้อย ราตรีสุข นั่นผิดไหม หนึ่งน้ำตา คราหมองหม่น บนทุกข์ใด มิเทียบได้ กับสายพัน วสันต์โปรย
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2012-2-1 10:51:45
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2012-2-1 12:29:01
โพสต์ 2012-2-2 13:46:27
โพสต์ 2012-2-18 07:08:41
โพสต์ 2012-5-26 19:02:25