อ่านแล้วรู้สึกดีจึงนำมาฝากครับ

tavan

อาจารย์มหาวิทยาลัยคนหนึ่ง เริ่มการสนทนาในห้องเรียนด้วยการควักธนบัตรใบละ 1,000 บาท ออกมาให้นักศึกษาดู แล้วก็ถามว่า "มีใครอยากได้บ้าง ยกมือขึ้น"
นักศึกษาทุกคนก็พร้อมใจกันยกมือขึ้น
อาจารย์จึงขยำธนบัตรใบนั้นจนยับยู่ยี่ แล้วถามอีกครั้งว่า "มีใครยังอยากได้อีกหรือไม่"
นักศึกษาทุกคนก็ยังพร้อมใจกันยกมือขึ้นเหมือนเดิม
อาจารย์จึงถามต่อว่า "ถ้าธนบัตรใบนี้ ตกอยู่ที่พื้น แล้วถูกคนที่เดินผ่านไปมาเหยียบย่ำจนสกปรก ยังมีใครอยากได้อีกไหม"
... ... ... นักศึกษาทุกคนก็ตอบว่า "อยากได้"
อาจารย์จึงพูดต่อว่า "สิ่งที่เธอได้เรียนรู้จากเรื่องนี้ก็คือ ไม่ว่าเธอจะทำอะไรกับธนบัตรใบนี้ มันก็ยังมีค่า 1,000 บาท
ชีวิตของเราก็เช่นเดียวกัน บางครั้ง เราอาจถูกทอดทิ้ง ถูกใครต่อใครซ้ำเติมเหยียบย่ำ ถูกขยำขยี้ยับเยิน เพราะความผิดพลาดในการก้าวเดินของชีวิต จนทำให้เธอเกิดความรู้สึกว่าตัวเองนั้นไร้ค่า
แต่อย่างไรก็ตาม เธอก็ยังมีคุณค่าของความเป็นคน ไม่ว่าเธอจะสะอาดเอี่ยม หรือยับยู่ยี่เปรอะเปื้อนไปด้วยโคลนตม เธอก็ยังเป็นคนเดิม ที่มีคุณค่าอย่างยิ่ง
...โดยเฉพาะสำหรับคนที่รักเธอ"

ธรรม

สุดยอดเลยครับน้องชาย

vera

ขอบคุณมากๆคับ

sand

เหมือนกับเพชรจะตกอยู่ที่ไหนๆ ก็ยังเป็นเพชรครับ

dek-baba

ขอบคุณนะครับผม รู้สึกดีเหมือนกัน

kindaieiji

ขอบคุณมากครับ

prapan2503

ถ้าคนรักไม่เห็นคุณค่าละ

เค

ขอบใจมากน้อง