ของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>(64)

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับ และขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
“อ้าว แล้วก็ไม่บอก พี่ก็เอามาแต่สีขาวสีดำ สีเทา โทนนี้หมดเลย”พี่นิคบอก
“ไม่เป็นไรหรอกมั้ง เป็นแขกนี่ ไม่ใช่ญาติสนิท”ผมบอกอย่างไม่ได้คิดอะไร
“ได้ไง นี่ลูกเขยเลยนะ เอไม่มีให้พี่ยืมใส่ซักตัวเหรอ”พี่นิคทำพูดเสียงดังอย่างจริงจัง
“พูดเบาๆซิพี่ โอ๊ตอยู่ห้องข้างๆนี้นะ เดี่ยวก็ได้ยินกันหมดพอดี”ผมบอกพร้อมทำหน้าดุ
“ก็พี่พูดจริงๆนี่ หรือเอจะไม่ยอมรับว่าพี่เป็นแฟนเอ เป็นลูกเขยบ้านนี้”พี่นิคยิ่งเหมือนทำใส่ผมพูดเสียงดังขึ้นกว่าเดิม
“พี่นิค!”ผมทำเสียงดังเพื่อขู่ว่าซีเรียสจริงจังไม่ใช่เล่นๆ
“ก็ได้ๆ ไม่แกล้งแล้ว มีเสื้อให้ยืมเปล่าอ่ะ”พี่นิคทำท่าเดินเข้ามาง้อผม
“เดี๋ยวไปขอยืมโอ๊ตให้ แล้วก็รีบแต่งตัวซะ นุ่งผ้าเช็ดตัวเดินไปเดินมาอยู่ได้ เดี๋ยวก็จับปล้ำซะเลย”ผมบอกแซวเล่นแล้วรีบวิ่งออกจากห้องเพื่อไปห้องเจ้าโอ๊ตเพื่อยืมเสื้อสีสดใสมาให้พี่นิค
“แน่จริงอย่าหนีซิ พูดอย่างนี้ขึ้นเลยนะนี่”พี่นิคทำหน้าหื่นๆแล้วพูดไล่ตามหลังผมมา
หลังจากที่เอาเสื้อให้พี่นิคเรียบร้อยแล้วผมก็กำชับพี่นิคว่าวันนี้ญาติมาเยอะอย่าทำตัวประเจิดประเจ้อมากนัก ที่ผมบอกเพราะกลัวว่าพี่นิคจะเผลอแสดงพิรุธอะไรออกมาให้คนอื่นผิดสังเกตได้ว่าเราคบกันมากกว่าพี่น้องที่รู้ใจ
ในช่วงเช้าเจ็ดโมงมีการทำพิธีตั้งไหว้ร้อยวัน ของเครื่องไหว้ทุกอย่างล้วนถูกตกแต่งอย่างสวยงาม ส่วนมากจะต้องมีสีแดงและสีทองเป็นเป็นเครื่องประดับเป็นสีสัน อย่าซาลาเปาที่มีสีขาวก็ต้องหาสีแดงมาจิ้มเป็นจุดแดงๆอยู่ตรงกลาง เทียนที่จุดก็ต้องเป็นสีแดง เหล่าญาติพี่น้องเกือบๆสามสิบคนก็ล้วนแต่ใส่เสื้อผ้าสีแดง สีฉูดฉาดเป็นส่วนใหญ่ ถ้ามองผิวเผินข้างนอกคงคิดว่ามีงานสังสรรแบบว่า Red Day Party แน่นอน
หลังจากตั้งไหว้เสร็จแล้วก็ร่วมรับประทานอาหารเช้าด้วยกันในหมู่วงญาติ พอสายๆใกล้จะสิบโมงก็มีเหล่าญาติและพวกแขกทยอยกันมาเพราะจะมีการทำบุญเลี้ยงพระเพล หลังจากเลี้ยงพระทำบุญให้คุณพ่อเสร็จแล้วก็มีการเลี้ยงแขกที่มาร่วมงาน
จานั้นบ่ายๆก็ทยอยส่งแขกกลับบ้าน งานนี้มีของที่ระลึกเป็น หนังสือที่ระลึกร้อยวันที่เอาหนังสือคู่มือมนุษย์ของท่านพุทธทาสมาแจก เพราะคุณพ่อชอบอ่าน และตามธรรมเนียมความเชื่อของคนจีนเจ้าภาพจะต้องคอยส่งแขกพร้อมเอาส้มสี่ลูกกับน้ำตาลทรายให้แขกกลับบ้านด้วย หน้าที่แจกส้มกับน้ำตาลทรายเป็นของผมกับเจ้าโอ๊ต ที่ต้องคอยเอาให้แขกพร้อมกับกล่าวขอบคุณเป็นภาษาไทยบ้าง ภาษาจีนบ้าง
“ตั่วเจ๊ก กำเชี่ยะ ๆ”เสียงพี่นิคที่มายืนข้างๆผมแล้วช่วยส่งแขก เมื่อแขกเริ่มทยอยกลับกันมากขึ้นจนผมกับโอ๊ตแทบส่งไม่ทัน
“พี่มาทำไม เขาให้แต่ลูกๆมาส่งแขก”ผมกระซิบถามพี่นิค แต่มือก็ยังส่งถุงส้มกับน้ำตาลให้แขกพร้อมกล่าวขอบคุณไปเรื่อย
“ก็พี่เป็นลูกเขยไง ล้อเล่น พี่ถามอาอี๊แล้วบอกว่ามาช่วยได้ พี่ไม่อยากให้เอเหนื่อยมากนี่ครับ”พี่นิคกระซิบตอบกลับมาแล้วช่วยส่งถุงส้มกับน้ำตาลให้แขกต่อพร้อมพูดขอบคุณเป็นภาษาจีน
“พูดจีนเป็นด้วยเหรอ”ผมถาม
“ก็เขามีแบล็คดีอาจารย์ดี”พี่นิคบอกพร้อมทำตามองไปทางอาอี๊
“พี่เอ ส่งเร็วๆดิ่ ไม่ทันแขกแล้ว มั่วแต่คุยอยู่ได้ พี่นิคยังทำได้ไวกว่าอีก”เจ้าโอ๊ตบอกเร่งผม
“ใช่ๆ มั่วแต่คุยอยู่ได้”พี่นิคผสมโรงกับเจ้าโอ๊ต
“ชิส์ เป็นปี่เป็นขลุ่ยเลยนะตั้งแต่ได้ใส่เสื้อเจ้าโอ๊ตนี่”ผมแอบกัด
“เอ้า ก็น้องโอ๊ตเขามีรสนิยมดีเลือกเสื้อได้สวยใส่แล้วเท่ ไม่เหมือนใครบ้างคนชอบใส่เสื้อเฉิ่มๆทำตัวเอ๋อๆ เน๊อะโอ๊ตเน๊อะ”พี่นิคโยนลูกให้เจ้าโอ๊ต
“ใช่ครับ ชอบทำตัวเอ๋อๆ แล้วอย่างนี้ใครเขาจะมาชอบ แล้วที่นี้ผมจะได้มีพี่สะใภ้กับเขาไหมนี่”ว่าแล้วเจ้าโอ๊ตกับพี่นิคก็หัวเราะ แต่ประโยคหลังทำเอาพี่นิคหัวเราะไม่ค่อยออก
หลังจากส่งแขกและเหล่าญาติๆบางส่วนกลับแล้ว ก็เหลือญาติๆอีกเจ็ดแปดคนที่จะค้างคืนแล้วค่อยกลับในวันรุ่งนี้ ผมนั่งพักที่ชิงช้าไม้ใต้ต้นมะยมข้างเรือนชานของบ้านเรือนไทยทรงประยุกต์หลังใหญ่
“เอมาทานข้าวก่อนซิลูก นี่มันจะเย็นแล้วนะ ยังไม่ได้ทานข้าวตั้งแต่เที่ยงเลยนี่”คุณแม่เรียกผมที่ยังนั่งพักอยู่
“ครับเดี๋ยวขึ้นไป” ผมตอบ
“บอกพี่เขา กับโอ๊ตขึ้นมาด้วยนะ สองคนนั้นก็ยังไม่ได้ทานเหมือนกัน”คุณแม่บอก
“ครับ”ผมตอบรับพร้อมมองพี่นิคกับเจ้าโอ๊ตที่แอบไปนอนสงบเหมือดอย่างหมดแรงที่เรือนแพริมน้ำ
“ตื่นๆ ตื่นได้แล้วทั้งสองคนนั่นแหละ คุณแม่เรียกไปทานข้าว”ผมเดินไปที่เรือนแพริมน้ำแล้วปลุกทั้งสองคนตามคำสั่งคุณแม่
“ครับๆ ตื่นแล้ว นอนไปตอนไหนนี่”เจ้าโอ๊ตงัวเงียตื่นขึ้นมาแล้วเดินออกไป
“พี่นิคตื่นซิครับ”ผมปลุกพี่นิคที่ยังนอนหลับสนิท ไม่มีเสียงตอบรับ แต่พี่นิคที่แกล้งหลับคว้าตัวผมลงไปแล้วหอมที่แก้มผมหนึ่งที ผมรีบผลักตัวออกทันทีเพราะกลัวโอ๊ตและคนอื่นมาเห็น
“พี่นิค เดี๋ยวโอ๊ตมันก็เห็นหรอก”ผมบ่นออกมาอย่างไม่พอใจ
“ไม่มีใครเห็นหรอก ขออีกทีให้ชื่นใจหายเหนื่อยหน่อย”พี่นิคทำท่าจะหอมแก้มผมอีกแต่ผมยกกำปั้นขึ้นมาแทน
“ลองดูดิ่”ผมบอกพร้อมทำท่าจะต่อย
“แฟนใครว่ะเนี่ยะ โหดชะมัด”พี่นิคบ่นออกมาแล้วลุกขึ้น
“เร็วๆ คุณแม่คอยทานข้าวอยู่”ผมบอกแล้วเดินนำออกไป
บนโต๊ะอาหารเย็นกับข้าวทั้งไทย จีน ถูกจัดวางไว้ ดังนั้นจึงไม่แปลกที่บนโต๊ะจะมีทั้งจาน ถ้วย ช้อน ส้อมและตะเกียบ เพื่อเลือกใช้ตามความถนัดและชนิดของอาหาร ผู้ร่วมวงอาหารเย็นวันนี้มีตั่วกู๋ ตั่วกิ๋ม อาเตี๋ยว หยี่อี๊ ซาอี๊ โซ้ยเจ็ก คุณแม่ ผม พี่นิคและเจ้าโอ๊ต ส่วนญาติคนอื่นๆ ขอตัวไปทานกันข้างนอกบ้านเห็นว่าจะไปนั่งทานแถวบางแสน  ตอนแรกเจ้าโอ๊ตกับพี่นิคชวนผมไปแต่ว่าผมเหนื่อยๆเลยไม่อยากไปอีกอย่างอยากอยู่กับคุณแม่ด้วย
“คุณตั่วตี๋จะรับเป็นข้าวสวย ข้าวต้ม หรือหมี่เตี๊ยวดีคะ”น้าคนที่เป็นแม่บ้านถามผมหลังจากตักไล่มาตามลำดับอาวุโสแล้ว
“เอาหมี่เตี๊ยวซิอาเอ อากิ๋มลงมือผัดเองเลยนะ”อาตั่วกิ๋มบอก
“คือมื้อเย็นอย่างนี้นะครับอากิม เอเขาไม่ชอบทานอะไรหนักท้องครับ ผมว่าเอาข้าวต้มดีกว่าครับ”ผมที่ยังไม่ทันได้ตอบอะไรก็มีพี่นิคเป็นคนตอบให้แทน น้าแม่บ้านหันมามอง ผมก็พยักหน้าเชิงเป็นสัญญาณว่าข้าวต้มก็ได้
ระหว่างทานข้าวไปก็พากันพูดคุยกันไปเรื่อย พี่นิคคุยเข้ากับทุกคนได้ดี ญาติที่ร่วมโต๊ะก็ชอบใจกันพอควร แต่ว่าพี่นิคเองเริ่มเผลอที่จะแสดงอาการเอาใส่ใจผมเป็นพิเศษออกมาอย่างไม่รู้ตัว จนบางครั้งผมถึงกับวิตกกังวลว่าจะมีใครระแคะระคลายเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างผมกับพี่นิค
“อาเอ นี่กินเยอะๆซิ อยู่ที่ขอนแก่นก็กินนิดเดียว นี่ไก่อบสมุนไพร”หยี่อี๊ใช้ตะเกียบคีบไก่ส่วนที่เป็นเนื้ออกมาให้ผม
“อาอี๊ครับ เอเขาไม่ชอบเนื้ออกหรอกครับ เขาชอบเนื้อน่องครับ งั้นเนื้ออกนี้ผมทานแทนเอนะครับ เดี๋ยวผมตักตรงน่องให้เอใหม่”พี่นิคบอกแล้วทำตามอย่างว่า (จะดีใจหรือเสียใจดีว่ะเนี๊ยะ จะมาทำเป็นคนรู้ใจอะไรตอนนี้ ถ้าญาติๆจับได้มีหวังตายแน่ --- ผมคิดในใจ)
“เอลูก ชิมนี่ดูหน่อยอะไรดีนะ”คุณแม่ตักลูกชิ้นยัดไส้ในแกงจืดมาให้ผม
“เดี๋ยวครับคุณแม่ มีกระเทียมเจียวติดมาด้วย เอเขาไม่ชอบน่ะครับ”พี่นิคบอกแล้วเขี่ยกระเทียมเจียวออกค่อยเอาลูกชิ้นมาให้ผม ( ฉึก—เสียงมีดปักในใจผม พี่นิคแกจะทำอะไรฟ่ะ เดี๋ยวคุณแม่ก็รู้หรอก)
“เอ เอาบัวลอยน้ำขิงล้างปากหน่อยไหม”โซ้ยเจ็กถามผมหลังทานข้าวเสร็จปกติบ้านเราก็จะตามด้วยของหวานกับผลไม้
“เอเขาชอบทานผลไม้มากกว่าครับ”พี่นิคตอบแทนผมอีกแล้ว (ฉึก ฉึก ---มีดสองเล่ม กูตอบเองได้โว้ยไอ้พี่นิค มากเกินไปแล้ว)
“แล้วพี่เอจะเอาแอปเปิ้ลหรือสาลี่ดี”เจ้าโอ๊ตถามต่อทันที
“เอเคยบอกว่าถ้าจะทานผลไม้ให้ทานผลไม้ที่มีรสเปรี้ยวก่อนแล้วค่อยทานผลไม้ที่มีรสหวาน จะได้ไม่เสียรสชาติ งั้นเอาแอปเปิ้ลมาก่อนค่อยต่อด้วยสาลี่”พี่นิคพูด เจ้าโอ๊ตก็ทำตามอย่างว่าง่าย (ฉึก ฉึก ฉึก –มีดสามเล่ม ใจคอจะให้รู้หมดวงศาคณาญาติเลยใช่ไหมไอ้คุณพี่นิค)
ตลอดเวลาที่นั่งอยู่บนโต๊ะอาหารพี่นิคคอยพูดคอยตอบแทนและจัดการให้ผมเกือบหมดทุกเรื่อง แต่ผมทานข้าวอย่างไม่มีความสุขเลย อาจจะเป็นเพราะผมวิตกกังวลหวาดระแวงไปเองก็ได้ที่กลัวคนในครอบครัวจะรู้เรื่องความสัมพันธ์ของผมกับพี่นิค เพราะดูทุกคนก็ยังเป็นปกติ
“แม่ว่าดูนิคเขาจะรู้ใจเอไปทุกเรื่องเลยนะ รู้จักลูกแม่ดีกว่าแม่เองซะอีก”คุณแม่พูดออกมาทำเอาผมเกือบสำลักน้ำ แต่พี่นิคกลับนั่งยิ้มหน้าบานในคำชมของคุณแม่ซะนี่
“นี่ถ้าว่าเป็นผู้ชายผู้หญิงจะต้องคิดว่าข้าวใหม่ปลามันแน่ๆ ดูตานิคทำซิเอาอกเอาใจขนาดนี้”อาตั่วกู๋พูดแซวเล่นๆ แต่ทำเอาผมกัดสาลี่ค้างเลย พี่นิคนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
“นี่ๆ ลื้อยังไม่เห็นตอนไหว้พระจันทร์น้า มีป้อนส้มให้กันด้วย”อาเตี๋ยวผสมโรงแซวเล่นผมหยุดเคี้ยวสาลี่อยู่ในสภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกทันที แต่พี่นิคทำท่ายิ้มอายๆ
“มีป้อนส้มในวันไหว้พระจันทร์ด้วยเหรอพี่ มุขนี้ผมขอยืมไปจีบสาวหน่อยนะ”เจ้าโอ๊ตบอก
“อืมเอาดิ่ ไม่สงวนสิขสิทธิ์ ว่าแต่จีบใครอย่าลืมบอกพี่ด้วยนะ”พี่นิคตอบรับ ผมนั่งหน้าบึงยิ้มไม่ออกอยู่ในสภาวะน้ำท่วมปากเหมือนจะขาดอากาศหายใจ
“อานิคอีเป็นคนดี ไปบ้านที่ขอนแก่นหลายครั้งแล้ว อีเป็นดีเจด้วยนะ เสน่ห์อีแรง ใครได้ไปเป็นแฟนคงวาสนาดีมากๆ เสียดายน้า ลูกหลานเราผู้หญิงไม่ค่อยมี ไม่งั้นจะจีบอานิคไว้ให้ซักหน่อย”
อาอี๊บอกเสริมขึ้นมาแล้วทุกคนในโต๊ะก็หัวเราะ ผมเลยต้องฝืนหัวเราะแห้งๆออกไปด้วยเพื่อกลบเกลื่อน
“นิค ยังไงแม่ก็ฝากเอด้วย ช่วยๆดูให้หน่อยนะ แม่อยู่ทางนี้ก็ไกล ทางโน้นก็มีแต่อาอี๊แหละช่วยดูให้”คุณแม่บอก พี่นิคยิ้มกรุ่มกริ่ม (คุณแม่พลาดแล้วฝากปลาย่างไว้กับแมว – แล้วจะหาว่าเอไม่เตือน)
“คุณแม่จะให้พี่นิคเขาช่วยดูพี่เอเรื่องอะไรล่ะ”เจ้าโอ๊ตถามต่อ (ที่จริงนั่งเฉยๆก็ไม่มีใครว่าเป็นใบ้นะโอ๊ต --- ผมคิดในใจ)
“ก็ทุกเรื่องนั่นแหละ ก็รู้อยู่นิ่ว่าพี่ชายเราเป็นคนยังไง น่าห่วงแค่ไหน”คุณแม่ตอบโอ๊ตมีแอบกัดผมด้วยความหวังดีเล็กน้อย
“ระบุไปเลยคุณแม่ ให้พี่นิคช่วยพี่เอเรื่องหาแฟนใช่ม่ะ”โอ๊ตบอกต่อทำเอาทุกคนหัวเราะ (ไอ้โอ๊ตวันนี้ผีเจาะปากมาให้พูดหรือไงฟ่ะ --- ผมคิด)
“ที่จริง เอเขามีแฟนแล้วนะครับ ก็มี........อุ๊บส์”พี่นิคทำท่าจะพูดต่อ แต่ผมเอาเท้ากระทืบเท้าพี่นิคที่อยู่ใต้โต๊ะอย่างแรงทำให้พี่นิคพูดไม่ออก
“จริงเหรอๆ พี่เอมีแฟนแล้วเหรอ ใครครับพี่นิค บอกผมหน่อย สวยหรือเปล่าครับคนที่จะมาเป็นพี่สะใภ้ผม”เจ้าโอ๊ตทำเป็นดีอกดีใจออกหน้าออกตา ทุกคนหัวเราะอย่างอารมณ์ดี
“เงียบไปเลยโอ๊ต พี่นิคด้วย”ผมบอกออกมาเบาๆแล้วผมก็กระซิบบอกพี่นิคว่า “หลังอาหารเรามีเรื่องต้องคุยกัน”แล้วพี่นิคก็ทำท่าไม่รู้ไม่ชี้
หลังผ่านบรรยากาศการทานข้าวที่ผมกระอักกระอ่วนแล้ว  ผมรีบเก็บตัวหนีเข้าห้องเปิดคอมเล่นเกมระบายอารมณ์ทันที ปล่อยให้พี่นิคกับพวกญาติๆนั่งคุยกันต่อ

Ifoot-ballZ

เด๋วความลับต้องแตกแน่นอน เหอๆ

kengee

ขอบคุนนะคับ ^________^{:4_102:}{:4_76:}

pongsakron01

ขอบคุณครับ

poogun

ขอบคุนน่ะ  อยากดู

poogun

ขอบคุณครับ

kengee

ขอบคุนนะคับ ^_______^{:4_102:}{:4_76:}

abcdefghij

ความเจ็บมันเปงเรื่องใหญ่

jun2010

ขอบคุรครับ

orrick

ขอบคุนนะคับ ^^

soigiro

ขอบคุณครับ ^_^

manza555

สนุกมากๆเลย

peemakung

ขอบคุณครับ

wsdonin

ขอบคุณมากคับ

Klong

ขอบคุนครับ

kiwwy

ขอบคุณขร๊า อิอิ น่ารักกัลจุงงุงๆ{:sm-52:}

TawanIndy

ขอบคุณครับ

kamaji

ขอบคุนคราบ

harain15

ขอบคุณครับ

tarsii

ขอบคุณมากนะ