ปรุงรัก.....ปรุงรส ตอนที่ 3 : สิ่งที่ฉันต้องการ นายให้ฉันได้หรือเปล่า

Ifoot-ballZ

นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่คัดลอกมานะคับ ต้องขออภัยด้วยนะคับหากมีคนเคยนำมาลงแล้ว สุกี้เจอหมูตุ๋นขณะที่กำลังยืนเรียกรถแท็กซี่อยู่หน้าตลาดสด เขาจึงแวะรับขึ้นรถมาด้วยเพราะเขากำลังมุ่งหน้าไปที่ร้านอยู่พอดี สุกี้มองถุงใส่ผัก และ ของสดที่หมูตุ๋นลำเลียงใส่ไว้ที่กระโปรงหลังรถ เลยอดไม่ได้ที่จะถาม ( B2 b) y  ?" D2 O9 R9 q "เด็กที่ร้านมีทำไมไม่ใช้ นายเป็นกุ๊กของร้านไม่ใช่หรือ ทำไมต้องลำบากมาซื้อข้าวของเองด้วย"" u" @: E- G' m# O$ \6 S# ~ + N6 f" x( U* O( Y* ^: S/ ?+ _ หมูตุ๋นซับเหงื่อบนใบหน้าด้วยกระดาษทิชชู่ จากในรถเขา ก่อนตอบด้วยใบหน้ายิ้มๆ 6 G" U  H6 f( L6 \# z8 B+ e "ตามปกติ จะมีคนมาตลาด 2 คน คือ เกี๊ยวซ่า กับ ปูนิ่ม แต่วันนี้ เกี๊ยวซ่าไม่สบาย ส่วนปูนิ่ม เป็นเด็กใหม่ ยังเลือกซื้อของไม่เก่ง ก็เลยมาเอง อีกอย่างหนึ่ง ผมก็เห็นว่า ตลาดสดมันเป็นทางผ่านที่จะไปร้าน แล้วผมก็เป็นคนตื่นแต่เช้ามืดอยู่แล้ว ก็น่าจะแวะมาซื้อได้โดยไม่ลำบาก ผมเป็นพ่อครัว ผมย่อมรู้ดีถึงอาหารที่ผมทำว่าจะต้องใช้อะไรเป็นส่วนผสม มากน้อยแค่ไหน แล้วผมเองก็ไม่อยากแบ่งแยกว่า งานนั้นงานนี้ของใคร ถ้าหากเราสามารถช่วยกันได้ ก็ช่วยกันไป ไม่เหลือบ่ากว่าแรงไม่ใช่หรือ"% I0 i# x+ N" b$ g1 P, a: w น่าแปลกที่คำพูดตรงไปตรงมาของหมูตุ๋น กลับทำให้สุกี้มีความรู้สึกเหมือนตนเองเป็นคนโง่เง่า และเห็นแก่ตัว- A( t" {% q! [5 E( ~$ Q3 } 9 |3 s1 a: Y* J2 f "แล้วทำไมไม่ให้ทางร้านมาส่งล่ะ"7 \! V, x4 P3 k  {' v! Y' D0 Z 0 M  U& \6 i: M# K7 ~0 g' O4 b สุกี้ถามต่ออย่างไม่ยอมแพ้ เขามองว่าความสามารถของหมูตุ๋นทางด้านการเป็นพ่อครัวทำอาหาร มีค่ามากกว่าจะมาเป็นคนจ่ายตลาด & m6 N; r' v2 F! A, e, A! G "อืมม์ ก่อนหน้านั้นก็เคยทำนะ แต่ช่วง 4-5 เดือนก่อนที่พ่อจะขายร้านนี้ให้กับคุณ ไข่หวานเล่าให้ฟังว่า ร้านที่เคยส่งของสด ของคาวให้เรา พากันส่งของที่ไม่มีคุณภาพมาให้ และพ่อก็มัวแต่ยุ่งอยู่กับแม่ที่ป่วย เลยไม่มีเวลาตรวจสอบ ลูกค้าส่วนหนึ่งหนีหายไป เพราะเขาได้ทานอาหารที่ไม่คุ้มค่ากับเงินที่เขาจ่าย เขาเลยบอกต่อๆกันไป และไม่กลับมาอีก นี่ผมกำลังมองหาเจ้าที่ไว้ใจได้อยู่นะ ช่วงนี้ก็เลยลำบากต้องออกไปซื้อเองก่อน" 2 E- |' c( X6 R+ i2 }* V หนุ่มหน้าหวานตอบด้วยทีท่าสบายๆ ไม่มีแววทุกข์ร้อนหรือกังวลอยู่บนใบหน้า ในขณะที่คนถามกลับรู้สึกหงุดหงิด หลังจากปิดร้านแล้ว สุกี้เรียกหมูตุ๋นเข้าไปหาที่ในห้อง ถามถึงรายการอาหารที่เป็นเมนูประจำ และเมนูพิเศษในแต่ละวัน เขาซักไซ้หมูตุ๋นถึงสิ่งของที่จะต้องใช้ทั้งหมด และบันทึกมันลงไปในคอมพิวเตอร์ หลังจากนั้นประมาณครึ่งชั่วโมง เขาก็ง่วนอยู่กับการพิมพ์ใบสั่งของส่งไปที่ฝ่ายจัดซื้อของบริษัท เพื่อให้สั่งซื้อของตามที่เขาต้องการส่งมาที่ร้านในตอนเช้าทุกวัน ท่าทางเอาการเอางาน จนหมูตุ๋นนึกงง 2 j$ K" }5 N! ^. I# y "คุณนี่พิลึกแฮะ" : M! q8 n5 q; L9 V% C8 g หมูตุ๋นพูดขึ้นขณะยื่นกาแฟหอมกรุ่นให้กับหนุ่มหน้าเข้ม ซึ่งอยู่ในท่าเหยียดยาวบนโซฟาในห้องรับแขกในคอนโดสุดหรูของตนเอง วันนี้ร้านปิดเร็วกว่าปกติ เพราะสุกี้เกิดใจดีขึ้นมา เหมาที่นั่งประมาณ 40 ที่ในโรงเบียร์ และเชิญชวนพนักงานในร้านมาดื่มกินจนเต็มคราบ ก่อนที่จะแยกย้ายกันกลับบ้าน ส่วนสาเหตุที่หมูตุ๋นต้องมาติดแหงกอยู่ที่คอนโดของหนุ่มหน้าเข้ม ก็เพราะเกิดท้องเสียขึ้นมากระทันหัน เลยต้องแวะมาเข้าห้องน้ำที่บ้านของชายหนุ่ม หลังทำธุระเสร็จแล้ว สุกี้เกิดมีเรื่องอยากจะคุยต่อ เลยทำให้ยังไม่ได้กลับบ้าน แถมซ้ำยังต้องมารับใช้ด้วยการชงกาแฟให้อีกด้วย& C0 ^& D& Y: o5 D% c "ตรงไหนล่ะ"8 |( e0 l0 h% i2 t สุกี้ถาม ใบหน้าของเขาเรียบเฉย จนยากที่จะจับความรู้สึก หมูตุ๋นนั่งลงที่โซฟาอีกตัวตรงข้ามกับเขา + N& S+ _5 s( f; k  m/ z "ใครๆก็บอกว่า คุณไม่อยากทำร้านนี้ แต่ถูกพ่อบังคับ ผมเองก็เชื่อเช่นนั้น แต่หลายวันมานี้ ดูคุณกระตือรือร้น กับการบริหารร้านนี้มาก คุณมาเช้าทุกวัน ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ คุณมาบ้างไม่มาบ้าง คุณช่วยต้อนรับแขก ตรวจตราความเรียบร้อยในร้าน และผมรู้ว่า แขกส่วนหนึ่งที่เพิ่มขึ้นมา ล้วนแล้วแต่เป็นเพื่อน หรือ ญาติของคุณทั้งนั้น แล้ววันนี้ คุณยังมาทำดีกับพวกเราด้วยการพาไปเลี้ยงอีก คุณกำลังทำให้ผมสับสน ผมไม่แน่ใจว่าคุณเกิดอยากได้ร้านนี้ขึ้นมาหรือเปล่า และที่คุณทำทุกๆอย่างนี่ เพื่อที่จะให้พ่อของคุณเห็นว่าคุณบริหารร้านนี้ได้ เพื่อให้เขายกร้านนื้ให้คุณใช่ไหม และผมไม่รู้ว่าคุณกำลังคิดจะขายต่อให้ผมตามที่เราสัญญากันไว้หรือไม่ หรือ จะขายให้กับคนอื่นที่เขาให้ราคาดีกว่า ... คุณจะเอายังไงกันแน่"# c/ ~) p) j2 ~ "ไม่ใช่ที่พูดมาเลยสักอย่าง ฉันแค่อยากจะสัมผัสความรู้สึกที่นายบอกว่ามันเป็นความภาคภูมิใจของคนที่เป็นเจ้าของร้าน ฉันอยากจะไปให้ได้ถึงความรู้สึกนั้น เพราะฉันคิดว่า มันยุติธรรมสำหรับฉัน ที่จะได้รู้ว่า ร้านนี้สำคัญกับนายมากแค่ไหน ก่อนที่ฉันจะตัดสินใจบอกพ่อให้ขายต่อให้นาย หรือ ให้พ่อทุบร้านทิ้งไป แต่ไม่ว่ามันจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม มันก็ดีไม่ใช่หรือ ที่นายได้ฉันมาช่วยอีกแรง ฉันจะทำในส่วนที่ฉันเห็นว่าน่าจะทำ แล้วนายก็ทำในส่วนของนายไป สิ่งที่นายต้องการคือเงินมาไถ่ร้านคืน ตอนนี้ ได้พอหรือยังล่ะ..ฉันว่านายเอาเวลาไปคิดหาวิธีได้เงินมาดีกว่า แล้ว.อย่ามากังวลเรื่องฉันให้มากนัก" ( I# k! x) y; q( W หมูตุ๋นสบตาที่เป็นประกายวิบวับบนใบหน้าคมเข้มที่มีรอยยิ้มนิดๆนั้น แม้จะไม่เข้าใจการกระทำของเขานัก แต่ที่ผ่านมาหมูตุ๋นก็รู้สึกดีกับหลายๆสิ่งหลายอย่างที่นายขี้เก็กคนนี้ทำ5 O" ?' ]0 K1 B: u* n8 B& G "จะอย่างไรก็ตาม ผมก็ต้องขอขอบคุณที่คุณมีส่วนช่วยเหลือ ถ้าผมได้ร้านนี้กลับคืนมา ผมจะไม่ลืมคุณเลย"5 k9 M7 w7 ]- q9 f & s% |9 C5 q5 Y หมูตุ๋นกล่าวออกมาด้วยความจริงใจ หนุ่มหน้าเข้ม ยิ้มกริ่ม ทำสีหน้าเจ้าเล่ห์ เปลี่ยนจากท่ากึ่งนั่งกึ่งนอนเป็นลุกขึ้น แล้วเดินมาหย่อนก้นแหมะลงตรงที่เท้าแขนของโซฟาที่หมูตุ๋นนั่งอยู่ "คนทำดี ก็ต้องได้รางวัลไม่ใช่หรือ ฉันอยากได้รางวัล ไม่ต้องการได้คำชม นายให้ฉันได้ไหม" หมูตุ๋นทำหน้างงงวย นึกในใจว่า เจ้าหมอนี่มันจะมาไม้ไหนกันนะ นึกว่าจะช่วยจริงจัง ที่แท้ก็หวังผล หรือว่าจริงๆแล้ว สิ่งที่นายคนนี้ต้องการ คือ ราคาของร้านที่เพิ่มมากขึ้น คิดมาถึงตรงนี้ ร่างของหนุ่มหน้าหวานก็เกรงขึ้นมาในทันทีทันใด เตรียมจะอ้าปากพูดในสิ่งที่คิด แต่ก็ช้ากว่าสุกี้ที่ใช้สองมือประคองใบหน้าของหมูตุ๋นให้เงยขึ้น หนุ่มหน้าเข้มก้มลงมาประทับจูบที่ริมฝีปากอย่างเร่าร้อน สองมือเลื่อนลงไปโอบรัดร่างของหมูตุ๋นเข้ามาแนบชิดกับตนเอง มือไม้เปะปะควานไปทั่วแผ่นหลัง และสะโพก โดย KikzA

kengee

ขอบคุนนะคับ ^_______^{:4_102:}{:4_76:}

pongsakron01

ขอบคุณครับ

arzugima

ขอบคุณครับผม

m.o.n

ขอบคุณครับผม

jaelinsang

ขอบคุณนะคับ

ืnneess

ขอบคุนนะคับ

niceandice

มีความสุขอะไรขนาดนี้นะ^^

สีฝุ่น

ขอบคุณมากมายนะครับ

abcdefghij

จะอยู่ได้ไหม เธฮก็คง ไม่แคร์

devilguy

{:4_94:} ชอบจังเลยคับผม

llMAGz

ขอบคุณครับ

Klong

ขอบคุนครับ

Klong

ขอบคุนครับ

cawee

ขอบคุนคราฟ

loessakkk

ขอบคุนครับ

loessakkk

ขอบคุณครับ

grantnun

ขอบคุณมากคับ

sundameto

ขอบคุณมาก ค้างนะเนี้ย

SecretP

ขอบคุณมากครับ