นี่คงไม่ได้คิดอะไรกันไปไกลใช่ไหมครับ? พอดีว่าผมกับพี่แมตมาซ้อมทำเค้กกันครับ ผมเองก็ทำไม่เป็นหรอก แต่ดันเจือกมาแต่งหน้าขนมโดยให้พี่แมตถือขนมที่ยังร้อนๆอยู่ เหอๆ ที่ผมมาขลุกอยู่ครัวที่บ้านพี่แมตนี่เพราะว่าอีก 3 วันที่เดอะมอลเค้ามีงาน “2rd cake festival” พี่แมตเลยกะว่าจะลองไปแข่งกะเขาดูมั่งอ่ะครับ ผมก็เลยอ้อนวอนด้วยสายตาพิฆาตของผมจึงได้มาเป็นลูกมือของพี่แมตครับ! {/ L6 E( x- u- E% f
ขอเล่าย้อนหลังกลับไปเมื่อเหตุการณ์วันปีใหม่ที่ผ่านมานะครับ เพราะวันคริสต์มาสเสียท่าพี่แมตไปหน่อย แถมยังนิสัยไม่ดีโกงของรางวัลกะลูกค้าอีก บรรยากาศที่ร้านในช่วงคริสต์มาสถึงปีใหม่นี่ครึกครื้นทุกวันเลยครับ ปีใหม่ก็มีโบนัสให้พี่ๆเขาเหมือนเคย แต่ให้ทุกคนและไม่มีใส่ไว้ในถุงเท้าเหมือนครั้งก่อนอ่ะครับ ที่สำคัญวันสิ้นปีร้านจะปิดตี 1 เพื่อให้แขกได้จับฉลากที่ทางร้านจัดขึ้น ผมล่ะงงกับร้านนี้จริงๆ แล้วพี่แมตจะเอากำไรจากไหนเนี่ย แต่เมื่อร้านปิดก็จะหยุดยาวไปจนถึงวันที่ 5 เลยครับ เพราะฉะนั้นช่วงนี้แหละผมถึงได้มาขลุกอยู่กะพี่แมตทำเค้ก อิอิ
เมื่อยามจะถึงเที่ยงคืน ก็จะมีนาฬิกาในร้านบ่งบอกเวลา แต่ขอโทษนะครับที่วันนี้ผมจะแอบไปปรับเวลานิดหน่อย โดยปรับให้มันช้าไป 5 นาที เพราะผมเองมีแผนอะไรนิดหน่อย เอิ๊กๆ พอถึงเวลาแล้วผมก็เริ่มตามแผนของผมโดยไม่รอช้า รีบเข้าห้องครัวไปหาพี่แมตทันที
“เฮ้ย! นี่เอ็งจะลากพี่ไปไหนเนี่ย” ผมจับแขนพี่แมตลากมาที่หลังร้าน
“แปปดิ” O' q/ ^8 N R$ r: L
“มีไรเหรอ เค้าจะเคาท์ดาวน์กันอยู่นะ เหลืออีก 5 นาทีเนี่ย”
“พี่แมตดูนาฬิกาผมนะ” ผมยกแขนโชว์นาฬิกาโดยโอบมาจากด้านหลังพี่แมต แม้ว่าผมจะอายุน้อยกว่าแต่ผมก็เตี้ยกว่าพี่แมตไม่กี่เซนหรอก เข็มนาฬิกาค่อยๆเคลื่อนเข้าหาเลข 12
“???” พี่แมตทำหน้างงๆ8 X5 D8 G4 V) Q4 T( T
ปิ๊งป่อง
“Happy New Year คร้าบพี่แมต”) |1 l7 |2 g. B; G! f
“???”2 r' X. E+ j- ~
“พี่แมตเห็นพลุนั่นหรือเปล่า?” พี่แมตมองไปตามที่ผมชี้แล้วทำหน้าเอ๋อกำลัง 2 เพราะมันไม่มีอะไรเกิดขึ้น อีกอย่างถ้าตอนนี้มีพลุขึ้นจริงๆ จากมุมหลังร้านก็คงมองไม่เห็นพลุของกรุงเทพราตรีหรอกครับ
“อะไรของเอ็งเนี่ย แล้วในร้านก็ยังเหลือเวลาอีกตั้ง 4 นาทีถึงจะปีใหม่อ่ะ” พอพี่แมตยกนาฬิกาข้อมือของตัวเองขึ้นมาดูจึงทำหน้างงเข้าไปอีก จะไม่ให้งงได้ไงล่ะ ก็มันถึง 6 ทุ่มแล้วจริงๆนี่เนอะ 5555++% F& n* s; E2 ? D) ? V5 ^
“ว้า...แย่จัง พลุไม่มี” ว่าแล้วผมก็เดินไปจุดไหพลุ จึงเกิดประกายไฟลุกขึ้นกระจายออก% m8 a- }# R, \% f5 o$ _# C2 R
“เฮ้ย! เอามาจากไหนเนี่ย”
“เย้ๆๆๆ ทีนี้ก็มีพลุแล้วนะคร้าบ อ๊ะ นี่” ผมยื่นกล่องของขวัญเล็กๆให้พี่แมตท่ามกลางพลุไฟที่ยังกระจายอยู่ข้างหลัง0 K- A2 Q3 y/ N
“ขอบ...ใจนะ” แล้วพี่แมตจึงยิ้ม
ผมไม่มีเวลาแล้วล่ะ จึงรีบลากพี่แมตกลับเข้าไปในร้านให้ทันก่อนที่นาฬิกาในร้านมันจะดังขึ้น ทำตัวยังกะเป็นนางซินเลยเจ้าป๊อด เหอๆ ก็ทำไงได้อ่ะครับ จะถึงเที่ยงคืนแต่เจ้าของร้านหายตัวมันคงไม่สู้ดีนักครับ แล้วผมก็พาพี่แมตไปถึงทันพอดีครับ2 \& r3 k9 g7 I9 [2 J& A
“นี่เอ็งลากพี่ไปมา ยังกะพี่เป็นสิ่งของเลยนะ”
“เอาน่าพี่แมต ชู้ว์” แล้วผมก็เอานิ้วไปวางที่ปากของพี่แมตเพื่อบอกเป็นนัยว่าอย่าส่งเสียงดัง และแล้วไฟในร้านก็ดับลง
10... 9... 8... 7... 6... 5... ผมเอื้อมไปจับมือพี่แมตเอาไว้ พี่แมตได้แต่มองหน้าผมโดยไม่ขัดขืน
4... 3... 2... 1...* I: X2 w- Y3 X6 T; l
“Happy New Year 2008” เสียงประกาศดังขึ้นโดยพี่เอเป็นพิธีกร ตอนนี้ในร้านแทบแยกไม่ออกว่าเสียงใครเป็นเสียงใครเลย ทั้งเสียงเฮ ทั้งเสียงคำอวยพร ส่วนพี่แมตก็ยังคงอึ้งอยู่ คงเข้าใจแล้วล่ะครับว่าผมไปแอบปรับเวลามา เพราะผมยิ้มแฉ่งโชว์ฟันขาวๆของผมประมาณว่า ‘ทีใครทีมัน’ หุหุ
เมื่อวันแข่งทำเค้กมาถึง ผมก็ใจร้อนเห่อแต่งตัวตั้งแต่ตี 3 เหอๆ ทั้งๆที่งานเขาจะเริ่มตอน 10 โมงเช้านู่น ก็ผมไม่เคยออกงานไรแบบนี้นี่นา ผมแต่งตัวเสร็จก็ออกไปรอพี่แมตอยู่หน้าบ้าน จนกระทั่งพี่แมตมารับ ผมดูขอบตาพี่แมตก็คงจะไม่ได้นอนเหมือนๆกัน สงสัยคงจะตื่นเต้นไม่แพ้กันหรอก 555++
“วันนี้พร้อมไหม? ไอ่น้อง”
“พร้อมคร้าบ”
เมื่อเราเข้าไปยังเดอะมอลที่สาขาใกล้ๆบ้านแล้ว เราก็ไปลงทะเบียนยืนยันทันที ผมก็ช่วยพี่แมตยกของไปวางในที่ๆเขาจัดให้ แต่เจ้าหน้าที่เขาบอกว่าไม่ให้ใช้อุปกรณ์ส่วนตัว จะใช้ได้เฉพาะที่ทีมงานจัดเตรียมไว้ให้ ทำให้ผมต้องขนอุปกรณ์กลับ ชิชะ6 l& y5 f$ L2 X: b
เมื่อการกล่าวเปิดงานเสร็จแล้ว พิธีกรก็ให้โจทย์ในการทำเค้กมา% R; ^9 x9 t# v+ \5 l- g. V
“ผมหวังว่าผู้เข้าแข่งขันคงจะเตรียมตัวกันมาอย่างดีแล้ว โจทย์ของเราในรอบที่ 1 นั่นก็คือ” เสียงดนตรีดังขึ้นก่อนที่พิธีกรจะกล่าวต่อ “เค้กสตรอเบอร์รี่ โดยใช้วัสดุที่มีอยู่จากทีมงาน ”: m- G4 J- ?) n2 K# h, m
เย้ย! ผมถึงกับตกใจ เค้กสรอเบอร์รี่อีกแล้ว ทั้งปีเลย ผมมองหน้าพี่แมตเห็นพี่แมตยิ้มๆ ผมก็เลยไม่ว่าอะไร ช่วยเต็มที่อยู่แล้ว เริ่มจากพี่แมตผสมแป้ง ผมก็ยืนดู พี่แมตทำแยม ผมก็ยืนดู พี่แมตทำวิปครีม ผมก็ยืนดู 555++ พอดีผมคิดว่าถ้าให้ผมจับนู่นจับนี่เดี๋ยวงานล่มครับ ไอ่ผมมันยิ่งซุ่มซ่ามอยู่ ทำได้เพียงยืนยิ้มแฉ่งข้างพี่แมตเมื่อพี่แมตหันมามอง อิอิ
‘หมดเวลา’ เมื่อเสียงกริ่งดังขึ้นพิธีกรจึงได้ให้เจ้าหน้าที่เอาเค้กของผู้เข้าแข่งขันมาจัดเรียงรายตามหมายเลข ตอนนี้มีทั้งสิ้น 10 ทีม แต่จะคัดเข้าไปแข่งในรอบที่ 2 เพียง 6 ทีมเท่านั้น ผมมองไปดูแต่ละชิ้นนี่มันเทพจริงๆ น่ากินไปหมดเลย ผมล่ะอิจฉากรรมการทั้ง 5 ท่านจริงๆ ขอตัวไปเช็ดน้ำลายก่อนนะครับ หุหุ: y z$ t1 x, Q* y5 ]
“หมายเลขแรกที่ได้เข้ารอบต่อไปก็คือ...” พิธีกรกล่าวเมื่อกรรมการรวมคะแนนเสร็จ “หมายเลข...4 ครับ” เสียงปรบมือดังขึ้นระงม แต่ขอโทษครับ ผมกับพี่แมตยังยืนหน้าจ๋อยกันอยู่
แล้วก็มีประกาศต่อไปอีก เบอร์ 11 เบอร์ 9 เบอร์ 1 เบอร์ 7 ซึ่งแน่นอนครับ ไม่ใช่หมายเลขของเราเลยอ่ะ เมื่อไรจะบอกหมายเลข 10 บ้างเนี่ย
“หมายเลขสุดท้ายแล้วนะครับ ผู้ที่ได้เข้ารอบต่อไปก็คือ หมายเลข สิบ.....สองครับ” เฮ้อ แล้วแกจะลากเสียงยาวๆไปทำไมกันหืมพิธีกร ผมมองหน้าพี่แมตก็เห็นแววตาเศร้าๆ แต่พี่แมตก็ยังคงฝืนยิ้มให้ผม คิดเหรอว่าผมจะไม่รู้ว่าพี่แมตก็แอบเสียใจเล็กๆ
“ปีหน้าค่อยมาใหม่เนอะพี่แมต”
“อือ”
ทำไงได้ล่ะครับ ชีวิตคนเราไม่ได้เหมือนละคร มันไม่ได้สวยหรู ไม่ได้เป็นที่ 1 เสมอไป เราต้องยอมรับและแก้ไขในสิ่งที่ผิดพลาด ผมว่าเค้กพี่แมตทำนั้น รสชาติและหน้าตามันอาจจะไม่เข้ารอบ แต่สำหรับผมแล้วมันคือเค้กแห่งความรักนั่นเอง8 |! ]1 a6 Q4 B- x( Y2 i
เมื่อผมกับพี่แมตกลับมาที่ร้าน ผมเจอผู้หญิงที่มีอายุประมาณ 30 มั้ง ผมมองหน้าแล้วคุ้นมากๆ แต่เมื่อเห็นพี่แมตเดินเข้าไปกอดเท่านั้นหล่ะ ผมถึงได้รู้ว่าคุ้นยังไง นั่นเป็นเพราะโครงหน้าถอดแบบมาแนวเดียวกะพี่แมตเป๊ะเลย" k" _8 |& z7 e2 d
“Hi!..Sarah” พี่สาวของพี่แมตนี่เองครับ พอพี่แมตคุยภาษาปะกิตกันซักพักจึงเพิ่งนึกขึ้นได้ละมั้งครับ ว่ามีผมยืนเป็นตอไม้อยู่แถวนี้. R: }+ m+ ^ w u
“อ้อ เกือบลืมๆ นี่ซาร่าห์ พี่สาวของพี่” ชิชะ เกือบลืมกันแล้วนะไอ้พี่แมต
“หวัดดีครับพี่ซาร่าห์” ผมยกมือขึ้นไหว้ แล้วเธอก็รับไหว้ผม" }0 b" o0 E& h4 R( q5 Y$ d6 ]8 J
“สวัสดีค่ะ” สำเสียงของพี่ซาร่าห์นี่ออกไทยไม่ชัดเท่าพี่แมตเลย ก็นะพี่แมตเค้าเป็นกิ้งก่าอ่ะครับ ปรับตัวได้เก่ง นี่ถ้าได้กินส้มตำนะผมว่าพูดอีสานได้คล่องปรื๋อเลยล่ะ วะฮ่าฮ่าฮ่า
“อือ แมทธิวจ๊ะ พรุ่งนี้เจนนี่เค้าจะบินมาหานะ”8 V. O& q+ {7 t) g
“เจนนี่?” พี่แมตทำหน้าตกใจ ผมก็ด้วย พี่ซาร่าห์เลยหันมามองผมก่อนจะเข้ามากระซิบที่หู
“เจนนีเฟอร์เค้าแอบชอบแมตตั้งแต่อยู่ High school ด้วยกันแล้วล่ะ ชู้ว์ อย่าบอกใครนะ” ผมได้แต่อึ้ง แล้วผมจะทำไงดีเนี่ย มองหน้าพี่แมตก็ไม่เห็นจะได้คำตอบอะไรเลย
วันนี้ผมเหนื่อยมากละ เหนื่อยทั้งกายทั้งใจ เลยขอกลับบ้านก่อน นี่ถ้าเกิดว่าพี่แมตชอบพี่เจนนี่ขึ้นมาจริงๆแล้วผมจะทำยังไงดีเนี่ย ผมจะทำตัวอย่างไรดี นี่ผมเป็นแค่เด็ก ม.ปลาย สวรรค์ก็จะกลั่นแกล้งให้ผมอกหักซ้ำ 2 ติดกันอย่างนี้เลยรึ ครั้นจะถามพี่แมตตรงๆก็ไม่กล้า อีกอย่างพี่แมตจะรู้รึเปล่าว่าเราแอบชอบเค้าด้วย เฮ้ออออ8 V( Y! R# w ~/ W" T3 ], Q9 I
ผมกำลังเดินจะเข้าบ้าน ผมกลับพบว่ามีคนๆหนึ่งก้มหน้ารอคอยผมที่หน้าประตู เมื่อเธอมองเห็นผม เธอวิ่งเข้ามากอดผมทันที พร้อมน้ำตาที่ไหลริน7 | k3 f/ M5 F* Q
“อิม”" Y- r7 g$ D! R2 d
“อิมขอโทษนะป๊อด อิมรู้ความจริงแล้ว เป็นอย่างที่ป๊อดบอกจริงๆ ไอ้แทนมันสวมเขาให้อิม” อิมได้แต่ร้องไห้ซบที่บ่าของผม แต่ผมได้แต่ยืนตัวแข็งเพราะไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงดี9 m; r, ~" ^+ [5 ?, N1 z' X, r