++ Robot เฮ้!!! เขาคือหุ่นยนต์ ++ % 3

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับ และขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
“ โหมดอัจฉริยะทำงานอัตโนมัติเมื่อเห็นว่านายกำลังจะเกิดอุบัติเหตุ เป็นความสามารถที่เราก็เพิ่งรู้ว่าทำได้ระบบอันซับซ้อน ทำให้เราทำได้ทุกอย่าง เพื่อไม่ให้นายต้องได้รับบาดเจ็บเราเกิดมาเพื่อดูแล ปกป้องนาย ซึ่งเป็นคนที่เรารัก ”
“ ขอบใจนะนิค เราไม่รู้จะพูดไงเลย ที่แน่ๆคือเรารู้สึกดีจริงๆขอบใจมากนะ ”
“ ไม่เป็นไร งั้นลองดูใหม่นะนัท ไม่ต้องห่วง เราเซฟตี้ได้ทันแน่นอน ”
“ อ่า.. ก็ได้ ”
แล้วเขาก็ลองอีกครั้ง ช่วงแรกก็ขัดๆ ส่ายไปมาเหมือนจะล้มอีก แต่เขาก็สามารถประคองไม่ให้ล้มได้ สักพักก็คล่องตัว โดยที่เขาไม่รู้สึกขัดๆเสียวๆที่ขาเลย มันคงเป็นความจริงอย่างที่นิคพูดจริงๆ
“ เย้ ได้แล้ว ขาเราหายแล้วจริงๆ นิค นายมาซ้อนท้ายดิ เดี๋ยวเราขี่จักรยานพานายเที่ยวเอง ตกลงไหม? แล้ววันนี้นะ เราจะสอนให้นายขี่จักรยานด้วย โอเคไหม ไอ้น้อง อิอิ ”
“ ได้เลย ”
ทั้งคู่ร่อนจักรยาน คุยกันไปอย่างสนุกสาน นิคซ้อนท้าย แล้วโอบเอวนัทฟังนัทคุยเจื้อยแจ้วไปเรื่อยๆ มีบางช่วงที่เขาตอบรับบ้าง ทัศนียภาพระหว่างทางที่ผ่านมา ทำให้นิครู้สึกตื่นตามาก เขาไม่เคยได้เห็นอะไรภายนอกแบบนี้มาก่อน มีเพียงข้อมูลที่บรรจุลงหน่วยความจำของเขาเท่านั้น การได้มาสัมผัสจริงแบบนี้ ทำให้การประมวลผลและเรียนรู้ทางอารมณ์ความรู้สึกของเขา ทำให้เขารู้สึกว่า มันสนุก และมีความสุข รอยยิ้มผุดขึ้นที่มุมปากของนิค หุ่นเสมือนมนุษย์ โดยที่เขาไม่รู้ตัว..
“ สนุกดีเนอะ นานมากเลยที่เราไม่ได้มาร่อนแบบนี้ แต่ เฮ้อ ตอนนี้ชักเหนื่อยแล้วละ เดี๋ยวแวะซื้อน้ำแล้วพักแปบนึงนะ เดี๋ยวเราจะสอนให้นายหัดถีบจักรยานมั่งดีไหม? อีกหน่อยนายขี่เป็นจะได้ให้เราซ้อนท้ายมั่งไง ”
หลังจากที่พักสักครู่พอเหงื่อแห้ง นัทก็เริ่มทำการสอนนิคเจ้าหุ่นน้อยน่ารัก ถีบจักรยานบ้าง
“ นี่นะ ทำแบบนี้ นายทรงตัวให้สมดุลนะ จักรยานจะไม่ล้ม ค่อยๆถีบไปนะ เราจะคอยจับไว้ให้ก่อน นั่นๆ อย่างนั้นแหละ ทรงตัวไว้ ช้าๆ ก่อน นั่นๆ ใช่แล้ว ระวังหน่อย ช้าๆ อ่า ดีๆ เก่งแฮะ สอนง่ายดีจัง เกือบเป็นแระ ”
สักพักใหญ่ นิคก็เริ่มคล่องมากขึ้น สามารถทรงตัว ถีบจักรยานได้เอง แต่ยังไม่ค่อยดีนัก ยังมีเซๆไปบ้าง แต่สำหรับครั้งแรก เขาทำได้ดีทีเดียวกับการเรียนรู้ในครั้งนี้..
“ เป็นไง สนุกไหม? ยากไหม? ”
“ ดีนะ สนุกดี ไม่ค่อยยาก นัทลองมาซ้อนเราบ้างสิ อยากลองดู คิดว่าทำได้นะ”
“ แน่ใจนะว่าจะไม่ล้ม เออ.. แต่นายมีโหมดอัจฉริยะนี่นา นายคงช่วยไม่ให้เกิดอุบัติเหตุได้ เอ้าลองดูก็ได้ เริ่มกันเลย อืมม ค่อยๆๆ นั่นๆ ดีๆ อย่างงั้นแหละ เก่งแฮะ ค่อยๆไปนะ อย่างงั้นแหละ ข้างหน้ามีหลุม หลบด้วย หลบดิวะ เฮ๊ยยยยย เดี๋ยวลงหลุม ”
“ หลบอย่างไร? ”
“ ก็เลี้ยวหลบดิ แล้วก็ช้าๆดิ ขี่เร็วไปแล้ว ”
“ เลี้ยวอย่างไร? ”
“ เบรคเลย เบรคก่อน ”
“ เบรคอย่างไร? ”
“ เลี้ยวๆ เบรค แว๊ก ไม่ทันแล้ว ลงหลุมแว๊ว อุ๊บ! ”
..โครม พลั่ก!..
“ อูย..
ไอ้บ้า ทำไมไม่ลี้ยวหลบหลุมวะ แล้วทำไมไม่เบรค ดูดิ ลงหลุมเลย ดีนะที่ล้มลงในแอ่งน้ำครำเลยไม่เจ็บตัวมาก แต่ เง้ออออออ เละเลยอ่า เลอะหมดเลย ไอ้เวรเอ๊ย ”
“ ก็นัทยังไม่สอนเราเลี้ยว กับเบรคเลย เราเลยไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร? ”
“ ทึ่มจริงๆเล๊ย ไอ้หุ่นทึ่ม เออ เราผิดก็ได้ แล้วทำไมนายไม่ใช้โหมดอัจฉริยะละหา ปล่อยให้เกิดอุบัติเหตุได้ไง? ”
“ ขอโทษนะ เราสับสนกับคำสั่ง โหมดอัจฉริยะเลยไม่ทำงาน ขอโทษนะนัท นายเจ็บมากไหม? ”
“ เฮ้อ ไม่เป็นไร ถลอกนิดหน่อยเอง แต่เลอะหมดเลยอ่า นายก็เละไม่แพ้กันเลยนิ ฮ่าๆ ไอ้หุ่นจมโคลน กลับบ้านไปอาบน้ำล้างตัวกันดีกว่า เดี๋ยวเราขี่เอง นายซ้อนนะ ไปกันเหอะ ”
สักพักทั้งคู่ก็ถึงบ้านในสภาพมอมแมม นัทเปิดน้ำล้างจักรยานที่เลอะโคลน จนสะอาดเอี่ยมดี จากนั้นก็เข้าบ้านเพื่อไปอาบน้ำชำระตัว
“ นิคนายโดนน้ำได้ไหม? ระบบจะช๊อตไหม? ”
“ ได้ เราป้องกันน้ำได้นะ น้ำไม่สามารถเข้าไปในวงจรในตัวเราได้ ”
“ อืม ดีแฮะ งั้นมาอาบน้ำกันเหอะ นายเลอะเทอะหมดเลย เดี๋ยวเราช่วยล้างตัวให้ อาบพร้อมกันเลยนะ จะได้ไม่เสียเวลา ”
“ นัทไม่อายเราแล้วเหรอ? ”
“ มีอะไรให้ต้องอายอีก ไส้ ตับ ม้าม ฯลฯ นายเอ็กซ์เรย์ดูจนหมดแล้ว เราเหลืออะไรให้ต้องอายนายอีก หา? ว่าแต่ นายอายเราไหม? ”
“ ก็มีบ้าง แต่ไม่มาก เพราะอย่างไร เราก็เหมือนนายแทบทุกอย่าง ต้นแบบโครงสร้างเราคือนัทนะ ”
“ โอเค งั้นก็แก้ผ้าเลย เดี๋ยวอาบเสร็จ นายเอาผ้าไปใส่เครื่องซักน้า สกปรกไปหมดเลยเนี่ย โอว รูปร่างเปลือยนายดูดีมาก หล่อมาก งั้นแสดงว่า.. เราก็คง.. หล่อมาก ฮ่าๆ เพราะรูปร่างเราคือต้นแบบของนาย อิอิ อาบน้ำกันเหอะนะ พ่อหุ่นสุดหล่อ ซึ่งเราก็หล่อไม่แพ้กัน
ฮ่าๆ ”
บทที่ 5
นัทเปิดฝักบัว ชำระล้างตามร่างกายจากคราบโคลน เขาเหลือบมองนิคเจ้าหุ่นน้อยที่กำลังยืนนิ่งมองดูเขาอยู่ด้วยเรือนร่างที่เปลือยเปล่าต็มไปด้วยคราบดินโคลน จากนั้นเขาก็เหลือบมองตัวเอง พลางคิดในใจว่า ถึงเขาจะเป็นต้นแบบของโครงสร้างร่างกายนิค ซึ่งก็จริงอยู่ที่มีส่วนคล้ายคลึงกันมาก แต่ก็ใช่ว่าจะเหมือนกันเสียทั้งหมด เขา.. เป็นคนผิวขาวจัด ส่วนนิคกลับผิวออกคล้ำกว่าเล็กน้อย และรูปร่างก็ดูบึกบึนกว่าเขานิดหน่อย และเขากลับดูสูงโปร่งแต่ก็ดูบึกบึนไม่ถึงกับผอมแห้ง รูปหน้าของนิค เรียวยาวเนียนสะอาด ดวงตากลมโตและดูคมคาย ในขณะที่เขามีรูปหน้าเรียวมนเกลี้ยงเนียนใส ผิวแก้มสีออกอมชมพู และมีดวงตาที่เรียวกว่า คล้ายตี๋แบบลูกครึ่งจีนหรือญี่ปุ่นเล็กน้อย คือไม่เล็กตี่จนหยีแบบจีนหรือญี่ปุ่นแท้ แต่.. ถ้ามองดู โดยภาพรวมแล้ว ทั้งคู่ก็ดูคล้ายคลึงกันมาก มากจนเหมือนกับว่าเป็นญาติ หรือ เป็นพี่น้องกันจริงๆ
หลังจากนัทชำระล้างคราบโคลนออกจนหมด เขาก็ส่งฝักบัวให้นิค จากนั้นเขาก็หยิบสบู่มาฟอกตัวด้วยฟองละเอียดขาวหอมกรุ่นอ่อนๆ พร้อมเอ่ยกับนิคว่า..
“ นิค เราว่านะ ดูๆแล้วนายก็หล่อเหมือนกันนะ คุณพ่อสร้างนายมาได้ดูดีจริงๆ ถึงจะคล้ายเราแต่ไม่ถึงกับเหมือน เราพูดจริงๆนะ นายน่ะหล่อแบบใช้ได้เลย เราคิดว่าเราเองยังดูดีสู้นายไม่ได้เลย รู้สึกงั้นจริงๆ ”
“ แต่.. สำหรับเราแล้วนะ เราว่าไม่จริงหรอก นายน่ะหล่อมากนะ นายจัดเป็นคนที่หล่อมากๆเลยทีเดียว เราคิดว่านายหล่อแบบน่ารักนะ เราคิดว่าคงดีคนละแบบกัน เราพูดจริงๆ เชื่อเราเถิด หุ่นยนตร์ไม่พูดโกหกหรอก ”
“ จริงเหรอ? ขอบใจนะ รู้สึกดีจัง แต่.. ถ้าเราหล่อแบบนายว่า ทำไมไม่เห็นมีใครมาชอบเราเลยอ่า มีแต่เราที่ได้แต่แอบชอบคนอื่นง่า.. เฮ้อออ พูดแล้วเศร้าจังเลย ”
“ ขอคิดก่อนนะ อืมมม.. เราคิดว่า.. คงเป็นเพราะนายยังเด็กละมัง จะว่าไป นายน่ะยังเด็กมากๆเลยนะ อายุก็เพิ่งจะเข้าช่วงรุ่นที่เลยวัยเด็กมาไม่เท่าไร แล้วอีกอย่างเราว่านะ อาจมีคนที่แอบชอบนาย เหมือนที่นายกำลังแอบชอบเขาก็ได้ นายถึงไม่รู้ไง ว่ามีใครมาชอบไหม? เพราะ.. เขาแอบชอบแต่ไม่แสดงออกว่าชอบ นายคิดว่าเป็นไปได้ไหม? แต่.. เราคิดว่าเป็นไปได้นะ ”
“ แหม แล้วนายผู้ใหญ่นักนี่ นายก็พอๆกะเราแหละมั๊ง พูดซะอย่างกับนายผู้ใหญ่ตายละ แต่เออ.. นายเป็นเวอร์ชั่นที่ 14 ใช่ไหม? เห็นคุณพ่อพูดไว้ว่าพัฒนานายมา สิบกว่าปีเทียบเท่าอายุเรา ถ้างั้นนายก็คงอายุพอๆกับเรา อาจจะมากกว่าหรือน้อยกว่านิดหน่อย เราว่านะ.. นายควรเป็นน้องชายเรานะ เพราะเรามีหน้าที่สั่งๆ แล้วนายก็ต้องทำตาม จริงไหม? ว่าแต่ ที่นายพูดมาก็ดูมีเหตุผลดีนะ ที่ว่าอาจมีคนมาแอบชอบเราโดยที่เราไม่รู้ นายพูดดีหว่ะ ถูกใจจัง มาๆ มา.. เดี๋ยวสระผมให้ จะได้หอมๆ เราไม่ชอบอะไรที่เหม็นๆรู้ไหม? มาๆ นอนหงายลงบนตักเรา ยกคอนิดนึง น่าน อย่างง้าน
เป็นไง? ดีไหม? รู้สึกสบายไหม? ”
“ อืม ดีจัง เราชอบจังเลย ”
“ อย่าสบายอย่างเดียว จำไว้ด้วย ว่าเราทำให้ยังไง เพราะเดี๋ยวนายต้องทำให้เรามั่ง จริงๆแล้วเราอยากให้นายทำให้นั่นแหละ แต่ไม่ไว้ใจกลัวทำไม่เป็น เดี๋ยวสระหนังหัวเราหลุดออกมาทั้งยวงละซวยเลย ฮ่าๆ เอ๊ะ! นายมีแผลตรงหน้าอก? รู้สึกว่าจะเป็นแผลที่ใหญ่พอควร นายเจ็บไหม? นายมีความรู้สึกรับรู้ได้แบบคนไหม? ”
“ เรามีประสาทสัมผัสเหมือนมนุษย์นะ รับรู้ได้ถึงความรู้สึก แต่ไม่เจ็บมากหรอก ไม่มีอะไรชำรุด เพียงแค่ผิวเนื้อสังเคราะห์ถลอกนิดหน่อย อีกไม่นานก็คงสมานกันเหมือนเดิม ”
“ เหรอ? ฟังดูเวอร์ เหมือนเรื่องโกหกเลยเนอะ มีหุ่นแบบนี้อย่างนายในโลกด้วยเหรอเนี่ย คุณพ่อเนี่ยอัจฉริยะจริงๆ เก็บรายละเอียดต่างๆ เหมือนคนได้อย่างแนบเนียนเลย ถ้าผลิตออกขาย คงรวยไม่รู้เรื่อง เหอะๆ ว่าแต่ นายบอกว่ามีประสาทสัมผัสรับรู้ได้แบบคนจริงๆ ไหนๆ มาพิสูจน์หน่อย ขอจับจุ๊ดจู๋หน่อย หุ่นโดนแล้วจับจู๋แล้วจู๋จะแข็งได้ไหม? ตะแหน่วๆ ฮ่าๆ ”
“ นัท นายทะลึ่งจังเลย ”
“ ฮ่าๆ เฮ๊ย อย่าบอกนะ ว่านายกำลังอาย ฮ่าๆ หุ่นก็อายเป็นด้วยเว๊ย โอย ขำหว่ะ เอาละ สระผมเสร็จแล้วละ เดี๋ยวจะช่วยถูหลังให้อีก มันจะรู้สึกสบายมากๆรู้ไหม? แต่จำไว้ด้วยว่า.. อย่าสบายอย่างเดียว เพราะเดี๋ยวนายต้องทำให้เราบ้าง รู้ป่าว? ”
“ นัท จริงๆแล้ว นายเป็นคนใจดีมากนะ เราคิดว่านายรักเราเหมือนเป็นน้องชายจริงๆ ”
“ ใครบอก คิดไปเองป่าว? ก็แค่ทำให้ดูเป็นตัวอย่าง ก็แค่นั้นเอง ”
ปากนัทพูดไปอย่างนั้น แต่ลึกๆในใจเขาก็คิดดังที่นิคพูด เพียงแต่.. เขาอาจไม่อยากยอมรับ คงด้วยจะด้วยความเขิน ยิ่งเวลาผ่านไป เขายิ่งรู้สึกผูกพัน และมีความรู้สึกว่านิคเป็นคนจริงๆ และเป็นน้อง น้องชายที่เขาอยากจะมีมานานน้องชายที่เป็นเพื่อนคุย เป็นเพื่อนเล่น ทดแทนความเหงาลึกๆในใจ ที่ต้องอยู่โดดเดี่ยว มานานแสนนาน และนิคหุ่นเสมือนมนุษย์ ก็คงจับความรู้สึกลึกๆนั้นของนัทได้..
หลังจากอาบน้ำชำระร่างกายเสร็จจนตัวหอมกรุ่นทั้งคู่ นิคเจ้าหุ่นน่ารัก ก็เตรียมจะช่วยจัดการแต่งตัวให้นัท เหมือนที่ทำดังเมื่อเช้า
ดูเหมือนว่าความเขินอายของนัทที่ต้องเปลือยต่อหน้านิคหุ่นยนตร์จะไม่มีอีกแล้ว เพราะตอนนี้เขาก็ยังคงเปลือยโทงเทง ซึ่งก็คงจะเรียกได้ว่า.. กลายหน้าด้านไปซะแล้ว ว่างั้นเถอะ หลังจากผลัดกันเช็ดตัวซึ่งกันละกันจนแห้ง
นัทก็เอ่ยขึ้นมาว่า..
“ ไม่ต้องมาช่วยแต่งตัวให้เราหรอก ของแค่นี้เราทำเองได้ เอาไว้ถ้าเกิดเราเป็นง่อย ค่อยทำให้เราแล้วกัน ไม่ต้องทำให้เราทุกอย่างมากมายหรอก เดี๋ยวเกิดเราเป็นง่อยจริงๆ ใครจะรับผิดชอบ ฮ่าๆ นายก็จัดการของตัวเองเหอะ มายืนแก้ผ้าอยู่ได้ เดี๋ยวก็ดีดจุ๊ดจู๋ซะหรอก อิ อิ ”
“ แต่มันเป็นหน้าที่ ที่เราต้องรับใช้นายนะ ให้เราช่วยเถอะ ”
“ อ่า.. ถ้างั้น.. นี่คือคำสั่ง นายไม่ต้องมาช่วยเราแต่งตัวทุกวัน จนกว่าเราจะเอ่ยปากเอง ”
“ คำสั่งอนุมัติ ปฏิบัติตาม ไม่ต้องช่วยนัทแต่งตัว จนกว่านัทจะเอ่ยปากเอง ”
หลังจากนั้น ทั้งคู่ก็จัดการตัวเองจนเรียบร้อยดี แล้วนิคก็จัดการนำเสื้อผ้าที่เลอะเทอะดินโคลนไปเข้าเครื่องซัก จากนั้นก็จัดเตรียมอาหารกลางวันให้นัท เพราะเวลานี้ล่วงเข้าไปบ่ายกว่าแล้ว เลยเวลาช่วงอาหารกลางวันมาพอควร และสำหรับอาหารมื้อนั้นซึ่งก็แน่นอนว่า..
มันก็เป็นอาหารที่ถูกปากนัทเหมือนเมื่อมื้อเช้า ในวันนี้จึงเป็นวันนัทเจริญอาหารทั้ง 2 มื้อเลย หลังจากที่จัดการทุกอย่างจนเสร็จเรียบร้อยดี นัทและนิคก็พากันมานั่งรับลมที่สวนหลังบ้านตรงแคร่ใต้ต้นมะม่วงต้นใหญ่ที่ร่มครึ้ม..
“ นิค ลมพัดมาเย็นๆ อากาศน่าสบายดีเนอะ ”
“ ใช่ วันนี้อากาศดีจริงๆ ช่วงสายๆวันนี้เราสนุกมากจริงๆ แต่ต้องขอโทษนะ ที่ทำให้นัทต้องได้เจ็บตัว ได้แผลถลอก มันเป็นความบกพร่องของเราจริงๆ ยังไง.. เราต้องขอโทษจริงๆนะ ”
“ คิดมากน่า แค่นี้จิ๊บๆ มันย่อมต้องมีผิดพลาดกันได้บ้างแหละ เจ็บหนักกว่านี้เราก็เคยโดนมาแล้ว ก็.. โดนรถชน เพิ่งจะหายดีนี่ไง แค่นี้ถือว่าจ๊อยมาก ว่าแต่.. วันนี้ขี่รถเล่นก็ได้เหงื่อ ก็เหนื่อยๆดี ไม่ได้เหนื่อยแบบนี้มานานแล้ว ชักเพลียๆ แล้วก็อิ่มๆด้วย หนังท้องตึงๆ หนังตาชักหย่อนๆ ลมพัดเย็นๆ ช่างน่านอนจังเลย ”

“ นัทจะงีบสักหน่อยก็ดีนะ มันเป็นการผ่อนคลายซึ่งก็ดีกับตัวนัทนะ ”
“ อืม ก็ดีแฮะ งั้นของีบสักแปบ ”
แล้วนัทก็ล้มตัวลงนอนหนุนตักนิค เพียงชั่วเวลาไม่นาน..ภายใต้ร่มเงาของต้นมะม่วงต้นใหญ่ที่ร่มครึ้ม ประกอบกับลมที่พัดมาเอื่อยๆแบบเย็นสบาย เขาก็หลับสนิทไปอย่างง่ายดาย โดยมีนิคนั่งพิงต้นมะม่วงเงียบๆลำดับความคิดและเหตุการณ์ที่ผ่านมาในวันนี้ได้สักพัก แล้วก็เข้าโหมดสแตนบายชะลอการทำงานของสมองกล และวงจรภายในให้ช้าลงจนเหมือนสงบนิ่งเสมือนเป็นการพักการทำงานของวงจรอีเลคโทรนิค เขาคงกำลังหลับในแบบของหุ่นยนตร์นั่นเอง..

Ifoot-ballZ

คนกับหุ่นจะรักกันได้ไง...?

hikaru220

ขอบคุณมากมายคัฟ

nutbo

ขอบคุณครับ

konglove

ขอบคุณครับผม

konglove

ขอบคุณครับผม

pongsakron01

ขอบคุณครับ

abcdefghij

เพื่อดาวดวงนั้นต้องสู้จนสุดใจ

ืnneess

อ่านนะคับ ^^

malivb

ขอบคุณครับ

pkclub2146

ติวกันต่อไปเถอะเด๋วหลายๆอย่างดีเอง

snowprince1994

ขอบคุณมากคับ

manza555

ขอบคุณครับ

davil008za

ขอบคุณมากๆๆเลยครับบบ สนุก

diablo2

ขอบคุณครับ

thae33001

ขอบคุณครับ

princeboy

ขอบคุณมากคับผม

killerd

ขอบใจมากครับ

1Traxex

ขอบคุณนะ

tarsii

ขอบคุณมากนะ