++ Robot เฮ้!!! เขาคือหุ่นยนต์ ++ % 14

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับ และขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
นิคเอ่ยสมทบด้วยดวงตาที่เป็นระกาย
“ นั่นดิ โรงเรียนเก่าเรานะ จัดไม่ค่อยสนุกเลย มันจืดๆไงไม่รู้ เราอยากเห็นจังว่าที่นี่จะจัดสนุกแค่ไหน? ”
กำนันกล้วย เอ่ยสมทบอีกคน ด้วยความรู้สึกตื่นเต้นตามไปด้วยนัทและต๋องพยักหน้าตามด้วยรู้สึกตื่นเต้นอยากให้ถึงวันนั้นเร็วๆด้วยเช่นกันสักพักนัทก็ได้เอ่ยขึ้นว่า..
“ เออ.. วันนี้กินข้าวแล้วยังไม่ได้กินขนมเลย เวลาพักยังเหลืออีกตั้งเยอะ หาขนมมากระแทกปากกันดีกว่า เมาส์มากๆแล้วชักหิวขนม นิค นายไปซื้อขนมมากินกันหน่อยดิ นายออกเงินไปก่อนนะ เดี๋ยวค่อยมาเก็บตังค์กัน ”
“ ได้เลย รอสักครู่นะ ”
พูดจบนิคก็เดินปลีกตัวตรงไปยังโรงอาหาร หายไปได้สักพักนิคก็กลับมาพร้อมกับถุงหนึ่งถุง ภายในมีขนมข้าวต้มมัด 3 มัด เขายื่นให้เพื่อนๆทั้ง 3 คนในทันที.. ทั้งหมดหยิบแบ่งไปกินกันอย่างเอร็ดอร่อย โดยลืมสังเกตุไปว่า.. นิคไม่ได้ร่วมกินด้วย จนล่วงไปได้สักพัก ขนมก็หมดลงอย่างรวดเร็ว นายต๋องก็เรอเอิ๊ก แล้วก็เอ่ยขึ้นว่า..
“ เอิ๊กส์.. ขนมหมดแล้ว อร่อยมาก เออ.. ลืมไปเลยว่านิคไม่ได้กิน ทำไมซื้อมาแค่ 3 มัดล่ะ แล้วนายไม่กินเหรอนิค? เอ่อ.. โรงเรียนเราไม่มีข้าวต้มมัดขายนี่หว่า? แล้วนี่นายไปซื้อมาจากที่ไหน? อร่อยมากๆอ่ะ แล้วซื้อมาเท่าไร? เดี๋ยวจะได้แชร์เงินกันจ่ายให้นายไงนิค? ”
“ ไม่ต้องหรอก ไม่ต้องจ่ายหรอก เราไม่ได้ซื้อมา พอดีว่า.. ตอนเดินไปจะไปซื้อขนม เราเห็นตรงถังขยะ เขาทิ้งถุงไม่ลงถัง เราเลยไปหยิบเพื่อจะทิ้งให้ลงถัง แต่.. เราเห็นมันหนักๆ เลยเปิดถุงดู เห็นเป็นขนมข้าวต้มมัด ก็เลยลองตรวจสอบกินดูมัดนึง ประมวลผลออกมาแล้วเราเห็นว่า.. มันไม่เป็นอันตราย กินได้ แล้วก็อร่อยด้วย เห็นพวกนายอยากกินขนมกัน เราเลยเอามาให้ แล้วก็.. ไม่ต้องเสียเงินซื้อด้วยไง
ดีไหมแบบนี้? ”
“ หา? ไอ้นิค นี่หมายความว่า.. แกไปเก็บขนมที่ใครเขาทิ้งแล้วไม่รู้ มาให้พวกเรากินเรอะ? ”
“ อืม.. ใช่ เห็นไหม? อร่อยด้วย อิ่มด้วย แล้วก็ไม่ต้องเสียเงินซื้อด้วย ดีใช่ไหมล่ะ? ”
“ ไอ้นิค แก ตาย นี่ๆ ”
..โป๊ก..
..อูย..
มะเหงกทั้ง3 ระดมเขกลงที่หัวนายนิคหุ่นน้อย ด้วยความแค้น นายนิคร้องอูยๆ คลำหัวป้อยๆ แล้วเหลือบมองเหล่าเพื่อนๆที่ส่งสายตาเคียดแค้นมายังเขาด้วยความงงงัน ว่ามาเขกหัวเขาทำไม? เขาเอาขนมฟรีมากินกันแท้เลยๆ ไม่ห็นน่าที่จะต้องทำท่าโมโหเขากันขนาดนั้นเลยนี่นา..
เย็นวันนั้น หลังจากที่ล่ำลากับเพื่อนๆและแยกย้ายกันเพื่อกลับบ้าน ระหว่างที่เดินมายังที่รอรถประจำทาง นายกล้วยรู้สึกแปลกๆ มวนๆในท้อง ท้องไส้เขาร้องโครกครากชอบกล..
..โครก ปุ๋ง..
“ เหม็นตดหว่ะ ใครตดวะ ซุบซิบๆ สงสัยพี่คนนั้นตดแน่เลย เหม็นชิบเป๋ง ”
เสียงเด็กรุ่นน้องอยู่ชั้นราวๆ ม.2 ที่เดินตามๆมา โพล่งออกมาดังลั่น จากนั้นก็..พาซุบซิบๆกัน แล้วทำหน้าแปลกๆ มองมายังเขา นายกล้วยรู้สึกร้อนวูบๆที่ใบหน้าด้วยความอาย ความจริงเขาไม่ได้ตั้งใจจะตดเลย พยายามกลั้นเต็มที่แล้ว แต่มันไม่ไหวจริงๆ เขานึกในใจว่า.. ข้าวต้มมัดของไอ้เวรนิคเมื่อกลางวัน คงทำพิษเข้าให้แล้ว เขากำลังประเมินเพื่อตัดสินใจว่า.. จะรอดไปจนถึงบ้านไหม? หรือว่า.. มันจะพรวดออกมากลางทางระหว่างกลับบ้าน และแล้ว ไม่ต้องรอให้คิดนาน กำนันกล้วยรีบดิ่งย้อนกลับเข้าไปในโรงเรียนทันทีเพื่อเข้าห้องน้ำ เพราะในตอนนี้ ข้าศึกจนจะพรวดออกมาเต็มทีแล้ววว เขารีบเดินดุ่มๆจนแทบจะวิ่งโดยที่ตามแขนเขาขนลุกซู่ซ่าไปหมด
ห้องน้ำดูเงียบสงบดีในตอนนี้เพราะไม่มีใครมาใช้ เนื่องด้วยพวกนักเรียนกำลังทะยอยกันกลับบ้าน ระหว่างที่กำลังจัดการกำจัดเหล่าข้าศึกลงในโถส้วม นายกล้วยก็ใส่หูฟัง ฟังเพลงโปรดที่โหลดมาไว้ฟังในโทรศัพท์เพื่อฆ่าเวลาไปด้วย เขาเห็นว่า.. ตอนนี้ห้องน้ำไม่มีคน ประกอบกับเป็นเพลงที่โปรดปราน มีจังหวะระทึกเร้าอารมณ์มากจนเกินห้ามใจ เขาจึงแหกปาก อย่างไม่ดังมากนักร้องตามไปด้วยจนจบเพลง..
“ เฮ้อ.. ค่อยยังชั่วหน่อย โล่งสบายท้องเลย เจ้านิคนะเจ้านิค ดันเอาขนมข้าวต้มมัดจากขยะมาให้เรากินได้ ท้องเลยเสียเลย เวรกรรม ไม่รู้ว่า นัท กับต๋องจะท้องเสียกันบ้างไหม? เดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องไปถามดู ”
นายกล้วยบ่นพึมพัมกับตัวเองหลังจากเสร็จกิจและเดินออกมาจากห้องน้ำ สักพักก็มีเสียงแหบๆ ที่ดูเหมือนว่า.. จะเรียกเขา ดังมาจากด้านหลัง
“ น้องๆ น้องคนนั้นน่ะ คนที่ใส่แว่นน่ะ เดี๋ยวก่อน หยุดก่อน ”
“ ครับ พี่เรียกผมเหรอ? มีอะไรเหรอครับ? ”
“ เมื่อกี้นายอยู่ในห้องน้ำ แล้วร้องเพลงไปด้วยใช่ไหม? ”
“ อ่า.. เอ่อ.. ก็ใช่ครับ ”
“ คือเมื่อกี้พี่ก็อยู่ในห้องน้ำ ห้องที่ติดกับนายน่ะแหละ นั่งฟังนายร้องเพลินจนจบเพลงเลย เออ.. ลืมบอกไป พี่ชื่อกอล์ฟนะอยู่ ม.5  พี่เป็นนักร้องวงที่จะเล่นงานโรงเรียนในอีก 3 วันที่จะถึงนี้แหละ พอดีตอนนี้พี่เป็นหวัดลงคอ เสียงไม่มีเลย สงสัยว่าจะหายไม่ทันวันงาน ในวงก็ไม่มีใครที่จะร้องแทนได้เลย มันจวนตัวจริงๆ หาไม่ทันแล้ว นายช่วยพี่หน่อยดิ ไปร้องเพลงแทนพี่หน่อย นะ นะ นะ ”
“ ง่า.. จะดีเหรอพี่ ไม่เอานะ ผมอายอ่า ”
“ เอาน่า.. ช่วยหน่อย เพลงที่จะแสดง ก็เพลงที่นายร้องเมื่อกี้น่ะแหละ นายร้องเพราะนะ เสียงก็ดีมากเลย ช่วยหน่อยนะ พ่อรูปหล่อ พ่อน้องชายสุดหล่อ นะ นะ นะ ”
นายกล้วย หรือกำนันกล้วย เจอลูกยอเข้าไปเต็มๆ อาการบ้ายอจึงกำเริบในทันที
“ เอ่อ.. อ่า.. งั้น.. ก็ได้ครับพี่ แล้วตอนร้องพี่จะให้เต้นด้วยไหม? ผมเต้นได้ แล้วก็.. เต้นเหมือนด้วยนะครับ ว่าแต่.. ผมเสียงดี แล้วก็.. เอ่อ.. รูปหล่อจริงเหรอครับพี่ แหะๆ ”
“ ดีเลยถ้าเต้นได้ ก็ยิ่งแจ๋วไปเลย ขอบใจนะน้อง พ่อน้องสุดหล่อ เด็กอะไรไม่รู้หล้อหล่อ เสียงก็เพราะ พี่พูดจริงๆน้า อิอิ ถ้าตกลงใจแล้ว งั้น.. เดี๋ยวไปซ้อมกันเลย วันนี้กลับเย็นหน่อยนึงพ่อแม่น้องคงไม่ว่าน้า เออ.. ว่าแต่.. น้องชื่ออะไรเหรอ? แล้วอยู่ชั้นไหน? ห้องไหน? ”
“ ผมชื่อกล้วยครับพี่กอล์ฟ ผมอยู่ ม.3/1 ครับ แล้ว.. วันนี้ก็กลับเย็นได้ครับ หม่าม้า เอ๊ย.. แม่ ไม่ว่าครับ เดี๋ยวผมโทรไปบอกเองครับ ”
“ อ่อ. ดีเลย งั้น.. เราไปกันเหอะ น้องนี่หล่อจัง เสียงก็เพราะ นิสัยก็ดี เพอร์เฟคหมดเลย พี่ไม่ได้แกล้งยอนะ แต่ยอจริงๆ อิอิ ไปกันเหอะ ”
แล้วนายกอล์ฟรุ่นพี่ ม.5 นักร้องนำที่บังเอิญหวัดลงคอจนเสียงแหบเสียงหาย ก็โอบไหล่นายกล้วยแบบสนิทสนมออกเดินเพื่อพาไปซ้อมดนตรีในทันที ระหว่างทางหยอดคำป้อยอไปตลอดทาง พลางเขาก็นึกในใจไปด้วยว่า.. ไอ้เด็กคนนี้มันบ้ายอขนาดหนัก ต้องพูดเอาใจมันเยอะๆเข้าไว้เป็นดีแน่แท้ ซึ่งมันก็ได้ผล.. นายกล้วยเดินยิ้มแฉ่งหน้าบานเป็นกระด้งชนิดที่หุบไม่ลงไปตลอดทางเลยทีเดียว..
ตอนที่18
ในที่สุด.. ก็ถึงวันงานของโรงเรียน ในวันนี้.. วันนี้ภายในโรงเรียนดูคึกคักเป็นพิเศษ เพราะทางโรงเรียนได้จัด ให้มีนิทรรศการและซุ้มต่างๆ ทั้งซุ้มเล่นเกมส์ ซุ้มขายของกินของใช้ต่างๆที่เป็นผลงานของนักเรียน อีกทั้งยังเปิดให้นักเรียนจากต่างโรงเรียนได้เข้าร่วมชม และร่วมกิจกรรมต่างๆด้วยได้ จึงมีนักเรียนต่างโรงเรียนในละแวกนั้นเข้ามาร่วมอย่างคับคั่งพอควร นอกจากนี้ภายในหอประชุมใหญ่ก็ได้จัดให้มีการแสดงของนักเรียนในชั้นต่างๆอย่างมากมาย วันนี้.. จึงเป็นวันที่ดูคึกคักสนุกสนานของเหล่าบรรดานักเรียนทุกคน ไม่มีการเรียนการสอนในวันนี้ มีแต่ กิจกรรมและความบันเทิงต่างๆเท่านั้น งานในวันนี้ .. นับเป็นกิจกรรมเพื่อเป็นเปิดโอกาสให้เหล่าบรรดานักเรียนได้แสดงออก และรู้จักการทำงานร่วมกันกับหมู่คณะ นอกจากนี้ ก็เพื่อ.. ให้เหล่านักเรียนได้มีความสนุกสนาน และได้ผ่อนคลายกันอย่างเต็มที่นั่นเอง..
นัท นิค และต๋อง ได้เข้าร่วมเล่นเกมส์ ผลัดปลี่ยนหวุนเวียนตามซุ้มต่างๆอย่างสนุกสนาน อีกทั้งระหว่างนั้น ยังซื้ออาหารและบรรดาขนมแสนอร่อยกินกันอย่างอิ่มหนำ ส่วนกล้วย ได้มาร่วมสนุกสนานด้วยแค่เพียงในช่วงแรกๆในตอนสายๆ จากนั้นก็ต้องปลีกตัวไป เพื่อไปแต่งตัวเตรียมการแสดงที่จะเริ่มขึ้นในไม่ช้า ในช่วงเวลานี้ จึงเหลือเพียงแค่สามหนุ่ม ที่กำลังเข้าไปนั่งจับจองที่นั่งในหอประชุม เพื่อรอชมการแสดงดนตรีที่กล้วยจะต้องไปร่วมแสดง ในระหว่างที่รอนั้น ก็ชมการการแสดงของชั้นต่างๆไปก่อน อย่างเพลิดเพลิน.. นัทและต๋องดูไปก็วิภาควิจารณ์กันอย่างสนุกปาก ตามประสาคู่หูหนุ่มช่างเมาส์ โดยมีนิคเจ้าหุ่นน้อยน่ารัก ที่นั่งดูการแสดงจนตาแทบไม่กระพริบเงียบๆคนเดียวแต่ก็มีบางช่วงที่เขา ร่วมพูดคุยสนทนากับนัทและต๋องบ้างเพราะความตื่นตาตื่นใจ..
“ เฮ้ย.. นัท ละครของชั้น ม.6 ที่แสดงอ่ะ ตลกดีเนอะ พี่คนนั้นอ่ะ แสดงเลียนแบบ สายัณห์ ดอกสะเดาได้ฮาโคตรอ่า ขำดิ้นเลย อิอิ มันส์จริงๆ แล้วนี่.. กล้วยจะเริ่มแสดงกี่โมงวะ อยากดูชิบเป๋ง พวกเราจะขอไปดูตอนซ้อม มันก็ยังไม่ให้ไปเลย มันบอกว่าอายๆ ไม่รู้จะอายอะไรหนักหนา ขี้อายเกิ๊น อายแบบนี้จะแสดงได้เรอะ? ไม่รู้ตอนแสดงจริงจะไหวไหมเนี่ย ”
“ นั่นดิ.. อืม.. แล้วตอนนี้รู้สึกว่า.. ดนตรีจะเริ่มแสดงต่อจากรายการนี้แล้วละ อีกสักเดี๋ยวก็คงได้เห็นกล้วยแล้ว เอ่อ.. แล้วนิค.. เป็นไงวันนี้ สนุกไหม? เห็นนั่งดูเงียบไม่ค่อยพูด ไม่ค่อยจาเลยน้า ”
“ สนุกมากเลย ชอบมากๆเลย การแสดงแต่ละอย่างก็ตลกดีด้วย ส่วนในตอนนี้.. เราอยากเห็นกล้วยแสดงจนรอแทบไม่ไหวแล้วละนัท
ต๋อง ”
“ อ่า.. การแสดงดนตรี จะเริ่มแล้วละ นั่นๆ อาจารย์พิธีกรกำลังประกาศการแสดง ดูดิ นิค ต๋อง ”
“ อืม.. ”
“ จบไปแล้วครับ กับการแสดงละครตลกของนักเรียนชั้น ม.6 หวังว่าคงจะสนุกสนานเป็นที่ถูกอกถูกใจกัน เพราะมีแต่เสียงฮากันจนสนั่นหวั่นไหวเลย เอาละครับ การแสดงในชุดต่อไป คือการแสดงดนตรีของนักเรียนชั้น ม.5 ซึ่งในวันนี้จะมาในเพลงสุดฮิต ที่มีจังหวะเร้าอารมณ์ ใครใคร่จะขยับแข้ง ขยับขาตามเพราะความมันส์ ก็ตามสบายกันเลยนะครับ เอาละ.. ตอนนี้.. ขอเชิญสนุกสนานกันได้เลยนะครับทุกๆคน ”
“ เย้ๆ กรี๊ด ”
เสียงกลุ่มนักเรียนกรี๊ดกันสนั่น หลังจากที่อาจารย์พิธีกรพูดจบลง พร้อมๆกับม่านบนเวที ที่ค่อยๆเลื่อนออกจนเผยให้เห็นกลุ่มนักดนตรีในชุดสุดเท่ห์ที่กำลังจะเริ่มบรรเลง ในส่วนทางด้านข้างหลืบของเวที นายกล้วยกลับเหงื่อแตกพลั่กๆ ยืนขาสั่นเกาะเสา ด้วยความประหม่าอายสุดขีด จนพี่กอล์ฟนักร้องนำที่บังเอิญเป็นหวัดลงคอจนเสียงแหบแล้วต้องให้กล้วยมาร้องแทน พยายามที่จะแซะนายกล้วยออกจากเสา อย่างยากเย็นแสนเข็ญ
“ น้องกล้วย ดนตรีจะเริ่มเล่นแล้ว กล้วยออกไปหน้าเวทีสิ ”
“ ไม่อาว ผมกลัว ผมไม่กล้า คร้าบ ”
“ อะไรกัน? จะมาปอดแหกเอาตอนนี้ได้ไง?  ทีตอนซ้อม เราก็ทำได้ดีนี่นา น่า ออกไปเร็วๆ น้องกล้วย ”
“ ไม่อาว ”
“ ออกไปสิวะกล้วย ดนตรีจะขึ้นแล้วนะ เดี๋ยวก็ไม่ทันกันพอดี เร็วๆ น้องกล้วย นี่พี่พูดดีๆเราไม่ยอมออกไปงั้นเหรอ? ถ้างั้น.. คงต้อง.. นี่เลย.. ”
..พลั่ก..
..เหวอ..
พี่กอล์ฟอดรนทนไม่ไหว ขู่ก็แล้ว ปลอบก็แล้ว นายกล้วยก็ยังไม่ยอมออกไป เลยจำต้องใช้แผนสุดท้าย คือ.. เอาเท้ายันก้น จนนายกล้วยปลิวไถลออกไปกลางเวที ทันทีที่ยืนอยู่กลางเวทีกล้วยยืนตะลึงหน้าตาเหรอหราอยู่ครู่หนึ่ง จวบจนดนตรีเริ่มบรรเลง ซึ่งเป็นเพลงที่กล้วยโปรดปรานอันมีท่วงทำนองที่มีจังหวะเร้าใจให้คึกคัก ประกอบกับเสียงกรี๊ดกร๊าดลั่นจากผู้ชมที่กำลังรอชมอยู่นั้น ไปกระแทกต่อมคึกของนายกล้วยเข้าอย่างแรง ความประหม่าอายที่มีมาแต่ทีแรก ก็มลายหายสิ้นไปในทันทีด้วยความลืมตัว กลับมีแต่ความคึกเข้ามาแทนที่เหมือนโดนผีเข้าสิง จวบจนเมื่อดนตรีบรรเลงมาจนถึงในช่วงท่อนร้อง นายกล้วยก็วาดลวดลายลีลาสุดเหวี่ยง และโชว์พลังเสียงในทันที.. One Two Three Four
อยู่ ๆ ใจก็ตึ๊ก ตั๊ก ก็เพราะเธอนั้นน่ารัก อยู่ อยู่ อยู่ ก็สักพัก
ชวนให้ผมรัก รัก รัก อยู่ อยู่ อยู่เข้ามาใกล้ คงไม่ปล่อยไปง่าย ง่าย
ส่งสัญญาณมาหน่อยสิ ได้ ได้ ป่าว
ลวดลายร้อนแรง แซงใจทุกคน ยิ้มเธอพุ่งชน เข้าทันทีที่พบเจอ
โยกทีย้ายทีเล่นเอาใจฉันสั่น อุตส่าห์ระวังก็ยังไม่วายชอบเธอ
แกล้งกันบ่อย ๆ อย่างนี้คงไม่ปล่อย คงต้องลอง ๆ ต้องคลิ๊กกันดูหน่อย
รักหรือจะหลอก เดี๋ยวรู้ไม่ต้องบอก ขอจับใจเธอหน่อยเต้นแรงแค่ไหน
มาเล่นในใจฉันเต้นแบบนี้ ฉันว่าเธอก็มีอาการใช่ไหม
ใจมันเต้น มันเต้น เป็นจังหวะรัก แล้วเธอล่ะ อ่ะ เต้นจังหวะยังไง
ทำไมต้องมาอายล่ะ ก็แค่อยากรู้จังหวะ แต่ขอจับได้ไหมล่ะ
ก็แค่ขอจับจังหวะ Do You Know I wanna คิดเหมือนกันรึเปล่าล่ะ
ส่งสัญญาณให้รับทราบ ได้ ได้ ป่าว..
( เนื้อเพลงบางส่วน จากเพลง.. จังหวะหัวใจ ของบี้เดอะสตาร์ )

เมื่อร้องจนจบท่อนแรก และมีการโซโลดนตรี กล้วยก็โชว์ลีลาท่าเต้นร้อนแรง สะเด็ดสะเด่า ชนิดที่เรียกได้ว่า.. ค่ายเพลงน่านำไปปลุกปล้ำ เอ๊ย ปลุกปั้นกล้วยบนเวทีในเวลานี้ เขาดู.. เหมือนเปล่งประกายระยิบระยับทั้งหล่อเหลาและน่ารักเหลือเกินในชุดแต่งกายที่ทันสมัยลีลาการร้องและการเต้นก็ดูน่าประทับใจเหลือเกิน มันช่างแตกต่างจากกล้วยในชุดนักเรียนที่ใส่แว่นหนาเตอะแต่งตัวโคร่งๆเชยๆ หวีผมเรียบแปร้ ชอบทำตัวเฉิ่มๆ และแสนจะขี้อาย กล้วยในตอนนี้..มันดูแตกต่างเหมือนคนละคนโดยสิ้นเชิง ราวฟ้ากับดิน..

pongsakron01

ขอบคุณครับ

abcdefghij

จะอยู่เป็ฯคนสุดท้ายยย

snowprince1994

ขอบคุณมากคับ

manza555

ขอบคุณครับ

thae33001

ขอบคุณครับ

tarsii

ขอบคุณมากนะ

parwlove24

ขอบ คุน มากๆๆๆๆ นะ ค่ะ ^^ !!!!

tor_8915

ShangHai

ขอบคุณครับ

minone

ขอบคุนนะคับ

gutoon

ขอบคุณมากๆๆเลยครับบ สนุกมากๆเลย

4_NAY

กำนักล้วยออนเดอะร็อค

liteboy

สนุกมาก

JakeNaKrub

กล้วยเฉดฉายยย

obchoeitoh

ขอบคุณครับ