แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย newonmoon เมื่อ 2012-2-28 18:20
Love And Music In The Garden... ดนตรี(รัก)ในสวน
ถ้าคุณรักใครสักคนต่อให้มันยากเย็นแค่ไหนต่อให้ลำบากแค่ไหน... คุณก็จะพยายามจนคว้าหัวใจเขามาครองได้แต่ถ้าเขามีเจ้าของแล้วละ คุณจะ... ทำอย่างไร แต่สำหรับผมผมจะทำ “ทุกอย่าง” “แกจะบ้าเหรอวัฒ นี่พูดเล่นพูดจริง” “พูดจริงดิวะ” ผมย้ำคำพูดที่ผมเพิ่งบอกกับแอ๋มไปอีกครั้งคำพูดที่ทำให้คนตรงหน้าแทบจะพ่นน้ำที่เพิ่งดื่มใส่หน้าผม ถึงผมจะดูเกเรนิดหน่อย (เหรอ!!) อันธพาลนิดนึง...แต่ผมก็รักใครเป็นและคนที่ผมรู้สึกชอบก็คือเพื่อนของแอ๋มที่ชื่อ “นัท”แต่ที่สำคัญกว่านั้นเขาเป็นผู้ชาย... “แต่ไอ้นัทมันมีแฟนแล้วนะ” “ช่วยหน่อยดินะครับแอ๋มสุดสวย ช่วยวัฒหน่อย” “อืมแต่ก็ไม่รับปากนะ... เพราะว่านัทมันก็มีแฟนแล้วที่สำคัญมันก็ไม่ค่อยปลื้มแกสักเท่าไหร่หรอก” “แค่หาโอกาสมาให้เดี๋ยวที่เหลือวัฒจะทำคะแนนเอง” “อืม...” คำตอบรับสั้นๆ กับสีหน้าที่ค่อนข้างหนักใจของแอ๋มเกิดขึ้นบนใบหน้าก่อนที่แอ๋มจะเดินลับกลับเข้าไปในห้องเรียนตามเดิมมีเจ้าของแล้วไง... ถ้าคุณเจอคนที่ใช่แล้วคุณไม่คิดจะลองสักตั้งจริงๆ เหรอ
คาบวิทยาศาสตร์...วันแรกของการทำคะแนน “ขอนั่งด้วยคนดิเราไม่ได้เอาหนังสือมาอ่ะ” ผมพูดได้อย่างไม่อายปากทั้งที่ต้นชั่วโมงนั้นผมเพิ่งยัดหนังสือเรียนลงใต้เก๊ะเพื่อนผมมองหน้าของแอ๋มเล็กน้อยเป็นการส่งซิก และแอ๋มก็รู้หน้าที่ของตัวเองอย่างดี “เออ...นั่งดิดี๋ยวเราไปนั่งกับพิมก็ได้ ตั้งใจเรียนนะนัทฉันไปก่อนละ” “ดะ...” ผมไม่ปล่อยให้นัทมีโอกาสพูดไปมากกว่านี้ผมรีบทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้ตัวข้างๆ พร้อมกับเอามือโอบไหล่ของนัทอย่างรวดเร็วแต่ก็ได้สัมผัสเพียงชั่วครู่แหละครับ นัทก็เอนตัวหนีพร้อมกับพลักแขนผมออก “อือจะดูก็ดูอย่ามากวน” “คร้าบ...ที่รัก” นัทหันมามองหน้าผมนิดหน่อยก่อนจะเอามือเท้าคางแล้วหันไปมองทางอื่น สายตานัทจับจ้องตัวอักษรบนกระดานส่วนสายตาผมจับจ้องนัทที่กำลังนั่งมองกระดาน...อย่างตั้งใจ
คาบพละศึกษา...วันที่สองของการทำคะแนน “มามาเดี๋ยวเราสอนชู้ตบาส” นัทแอ๋ม และเพื่อนอีกสองคนมองผมอย่างตั้งใจ ผมค่อยๆ ทำอย่างช้าเป็นขั้นเป็นตอนวิธีการจับลูก วิธีการย่อตัว วิธีการสปริงตัว แล้วทุกคนก็ลองทำตามรวมไปถึงนัทด้วย... นัททำท่าว่าจะชู้ตลูกอยู่หน้าแป้นผมเลยรีบเดินตรงเข้าไปประกบข้างหลังก่อนจะ เอามือโอบเอวนัทไว้ส่วนมืออีกข้างก็จับมือของนัทเอาไว้... “มาเดี๋ยวเราสอนเอง...อุ๊ค!” ศอกกระแทกเข้าท้องอย่างจัง “ไม่ต้องเราชู้ตเป็น” พอพูดจบนัทก็ชู้ตลูกบาสออกไปลูกลอยตรงแล้วลงห่วงอย่างพอดิบพอดี “หูยดุจังร้ายแต่รักนะ... ฮาฮาฮ่า” คาบดนตรีและการเต้น...วันที่สามของการทำคะแนน “แอ๋มคู่กับเราหน่อยดิจีนมันไม่มาเราไม่รู้จะรำคู่กับใคร” “เออ...” โอกาสทองมาอีกครั้งปากของแอ๋มที่กำลังจะตอบตกลงต้องหยุดชะงัก เมื่อผมเดินมายืนอยู่ข้างหลังนัทพร้อมกับโบกไม้โบกมือเป็นสัญญาณว่าอย่าแย่งซีน “เออ...อ๋อ ฉันคู่กับแกไม่ได้วะนัท ฉันต้องคู่กับพิณอ่ะฉันไปสัญญากับมันไว้แล้ว ขอโทษนะ” “เหรออืมไม่เป็นไร” “นั่นไงแกก็คู่กับวัฒดิวัฒนะยังไม่มีคู่ไง” ผมที่กำลังโบกไม้โบกมือต้องยืนตัวตรงัทนทีพร้อมกับส่งยิ้มหวานทันทีที่นัทหันหลังมามองผมที่ยืนชิดจนแทบจะสิงเข้าไปในร่างของนัทอยู่แล้ว “อีกแล้วทำไมต้องเจอกับนายทุกวันเลย” “พรมลิขิตมั้ง” “แหวะ...เลี่ยน” เสียงของแอ๋มดังขึ้นด้วยอาการลอยหน้าลอยตาเหลือเกินถึงผมจะหมันไส้เล็กน้อยแต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะตอนนี้แอ๋มเป็นแม่สื่ออยู่เดี๋ยวงานล่มเพราะแม่สื่อไม่พอใจ “นักเรียนจับคู่กันคนหนึ่งเป็นผู้ชายอีกคนหนึ่งเต้นเป็นผู้หญิงนะจ๊ะ” “มาๆเดี๋ยวเราเป็นผู้ชายเอง” ผมพูดยิ้มหน้าละลื่นพร้อมกับโอบเอวของนัทให้เข้ามาใกล้พร้อมกับจับมือของนัทมาประสานยกสูงในระดับไหล่สายตาของผมจับจ้องไปที่ใบหน้านัทตลอดเวลาถึงแม้ว่าในตอนนี้นัทจะทำหน้าบึ้งแล้วหันไปทางอื่น แต่เพียงไม่นาน “12 3 4 STEP 1 2 3 4 STEP” เสียงนับจังหวะของอาจารย์ดังขึ้นทุกคนในห้องเริ่มก้าวเท้าอย่างที่เคยเรียนมา สายตาที่เบือนหนีในตอนแรกเริ่มกลับมาสบตาเป็นพักๆ ทุกครั้งที่นัทหันมาผมก็จะจ้องอยู่ตลอด “จะจ้องทำไมเล่า” “ก็คนตรงหน้ามันน่ารักนิ” “บ้า” “พรุ้งนี้มาโรงเรียนรึเปล่า” “มาดิ” “12 3...” “พรุ้งนี้มีงานดนตรีในสวนช่วยอะไรหน่อยได้ไหม” “อะไร” “ก็เราจะบอกว่าทั้งหมดที่วัฒทำทั้งที่วัฒทำตัวใกล้ชิด ทุกสิ่ง... เราอยากให้นัทรู้ว่าเราชอบนัท แล้วถ้าหากนัทชอบเราตอบหรือระหว่างเรามันมีโอกาสเป็นไปได้พรุ้งนี้งานดนตรีในสวนวงเราจะเล่น นัทเอา...” “นัท! มีคนมาหา” ราวกับห่วงลมหายใจถูกตัดทิ้งร่างกายทั้งหมดหยุดชะงัก สายตาเลื่อนไปจับจ้องบุคคลที่มาหานัทรุ่นพี่ม.6ที่กำลังยืนกอดอกอยู่หน้าประตูห้องดนตรี ไม่บอกก็รู้ว่าใครถ้าไม่ใช่... “แฟน”ตัวจริง “เออ...เราไปหาพี่เขาก่อนนะ” คำพูดที่ออกมาจากปากของนัทมันทำให้รู้สึกเจ็บนิดหน่อยผมคลายอ้อมแขนที่โอบเอวลง นัทมองหน้าผิดนิดหน่อยก็จะเดินไปหารุ่นพี่คนนั้นมือที่ประสานกันอยู่นั้นผมพยายามจะยื้อให้สุดๆ แต่ในที่สุดผมก็ต้องปล่อยไปเพราะตอนนี้ผมไม่มีสิทธิ์อะไร แค่คนที่ไปจีบคนมีเจ้าของ... แค่นั้น “ก็บอกแล้วว่านัทมันมีแฟนแล้วแกก็ไม่ฟังนะวัฒเจ็บเลยอะดิ” “อืม...ก็คงงั้น” ผมตอบรับคำพูดของแอ๋มสั้นๆง่ายโดยที่สายตาก็ยังคงจับจ้องนัทที่ยืนอยู่นอกห้องเรียน...
กิจกรรมดนตรีในสวน... “พร้อมปะว่ะวัฒไมดูซึมๆ วะตั้งแต่เมื่อวาน” ไอ้อาร์ตมือกีต้าวงผมถามด้วยความเป็นห่วงตั้งแต่เมื่อวานภาพบาดตาทำให้ผมแทบจะไม่เป็นอันทำอะไรนัทเดินจากผมไปเพื่อไปหาตัวจริงของเขา... แล้วผมจะทำอะไรได้นอกจากบอกกับตัวเองว่า ‘แห้ว’ แล้วละครับ “อือไม่เป็นไรวะแค่เจ็บหัวใจนิดหน่อย” “โหใครมันกล้ามาหักอกเพื่อนกูวะเนี่ย พอวัฒคาสโนว่าโดนหักอก” “สัตย์เดี๋ยวทีบเลย” “วงเราขึ้นแล้วเว๊ยไป”ไอ้อิทมือกลองประจำวงตระโกนเรียกเราสารทคนให้ออกไปหน้าเวที “เอ้า! ขอเสียงคนอยากมันส์หน่อยคร้าบ...~ จะทำทุกทุกอย่าง จะทำทุกๆทาง ~ มันทำให้ฉันนั้นรู้ดีว่า~ จะเป็นเช่นไร~ แม้เธอ..จะมีใครไม่สำคัญ แค่เพียงเธอมอง...มาที่ฉัน เท่านั้น...ก็พอใจอยู่ภายใน ~ แม้เธอจะมีใครไม่สนใจ แม้ความเป็นจริงมันเป็นเช่นไร ไม่รู้แค่มีเธออยู่..ในใจ ~ จะทำทุกๆอย่าง จะทำทุกๆทาง ให้เธอได้รู้สึกอบอุ่นหัวใจไปกับฉัน แต่เราเพึ่งรู้จัก แค่มองด้วยสายตา ~ มันทำให้ฉันนั้นรู้ดีว่า จะเป็นเช่นไร … ขอเสียงคนที่จะทำทุกอย่างหน่อยเร็ว!” เสียงตะโกนใส่ไมค์ของผมเรียกเสียงจากคนดูได้อย่างมากนักเรียนที่อยู่ในงานมากมายต่างออกมากระโดดไปมาอยู่ข้างหน้าเวทีบางคนก็ยื่นดอกไม้ขึ้นมาให้แต่ถึงยังไงผมก็ยังอยากได้ดอกไม้จากแค่ใครบางคนเท่านั้นจริงๆ “แม้เธอ..จะมีใครไม่สำคัญ แค่เพียงเธอมอง...มาที่ฉัน เท่านั้น...ก็พอใจอยู่ภายใน ~ แม้เธอจะมีใครไม่สนใจ แม้ความเป็นจริงมันเป็นเช่นไร ไม่รู้แค่มีเธออยู่..ในใจ ~ จะทำทุกๆอย่าง จะทำทุกๆทาง ให้เธอได้รู้สึกอบอุ่นหัวใจไปกับฉัน แต่เราเพึ่งรู้จัก แค่มองด้วยสายตา ~ มันทำให้ฉันนั้นรู้ดีว่า จะเป็นเช่นไร…” เพลงแรกเพลงที่สอง และเพลงที่สามจบลงในที่สุดผมและเพื่อนอีกทั้งหมดมายืนรวมกันที่หน้าเวทีก่อนจะโค้งลงเพื่อแสดงคำขอบคุณสายตาผมกวาดมองทั่วลานหน้าเวที แต่ก็ไม่เห็นนัทเลยบางทีรักครั้งนี้ผมอาจจะต้องแห้วของจริงละมั้ง ก็คนเขามาเจ้าของอยู่แล้ว “ไปเหอะวะ”ไอ้อาร์ตพูดขึ้น แต่เพียงแค่กลับหลังหันผมก็ต้องผงะเล็กน้อยกับดอกกุหลาบสีแดงที่ถูกยื่นมาตรงหน้าผม... ผมเงยขึ้นมาคนที่ยื่นมันมาให้ผมใบหน้าเขินๆ นั่นกำลังอมยิ้มจนแก้มแทบปริ “นัท” “อืม...ดอกกุหลาบ ก็นายบอกไม่ใช่เหรอว่าถ้าเราชอบตอบก็ให้เอามาให้ เขินะเนี่ย” “โวว!!” เสียงตะโกนดังลั่นรอบบริเวณเสียงล้อ เสียงกรี๊ดของพวกผู้หญิง แต่ตอนนี้สาบานได้จริงๆว่าผมได้ยินแค่เสียงหัวใจตัวเอง และราววกับว่าทั้งโลกเหลือแค่เราสองคนแล้วละครับ...END
พิเศษ... ส่งท้าย “นัทเรามีคำถามข้อหนึ่งสงสัยมานานละ แล้วแฟนตัวจริงของนัทอ่ะรุ่นพี่ ม.6คนนั้นอ่ะหายไปไหนแล้ว หรือว่านัทครบรุ่นพี่แล้วครบเราด้วย หลายใจนะเนี่ย” “บ้า!พี่เขาไม่ได้เป็นแฟนเรา เราแค่ให้พี่เขาช่วยสอนพิเศษอังกฤษให้แค่นั้นเอง” “...ยัยแอ๋มมานี่เลย!!!” ผมตะโกนสุดเสียงเลย “อุ๊ยสงสัยฟังข่าวมาผิดขอโทษคร่า~”
นี่ก็เป็นผลงานเรื่องแรกนะครับ ถูกใจไม่ถูกใจยังไงก็บอกด้วยนะ... แล้วเราจะสร้างสรรค์ผลงานดีดีแบบนี้อีกมากมาย... เพลงที่ วัฒ ร้องคือเพลง "ทุกอย่าง - Scrubb *Version new*" >>> http://www.youtube.com/watch?v=qm4Jsgkbmwo
|