++ กรูไม่ใช่ผู้หญิง ... แล้วไงวะ ++ $ 7 - 8 - 9

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
หน้าตาก็ดี เสียหมดเลย  กูอุตส่าหาทางออกที่สวยหรูแล้วเชียว นิสัย`สวย`จริง ๆ ไหนบอกว่าอบรมรุ่นน้องดีวะไอ้โหด
" อ้าว สัตว์เอ้ย กูอุตส่าหาทางออกดีๆให้พวกมึงอยากมีเรื่องกันก็ตามใจ กูจะนั่งดูตรงนี้แหละ ไปหนิง มันอยากกัดกันตามใจ
กูเตรียมยามาให้ผัวมึงแล้วแหละ " แล้วผมก็ลากไอ้หนิงออกไปนั่งดูที่ม้าหินอ่อนเลยครับ
หลังจากนั้นผมก็เห็นมันด่ากันอะไรอีกไม่รู้ แล้วก็เริ่มลงไม่ลงมือกันโดยฝ่ายที่ลงมือก่อน ก็ไอ้ตั๋นคนที่มันด่าผมน่ะสิครับ
แล้วก็อีรุงตุงนังกันพัลวัน :เตะ1: พวกผมก็ยืนดูอยู่ห่างๆ แต่ ...มีสิ่งที่แปลกอยู่อย่างคือ
ยกที่ 7
มีสิ่งที่แปลกอยู่อย่าง คือ ก็ไอ้โหด หรือไอ้พี่แชมป์กับรุ่นน้องปีสองมันนั่นอ่ะดิครับ ผมไม่เห็นว่ามันจะเข้าไปตะลุมบอนกับคนอื่นเลย
ทั้ง ๆ ที่ถ้ามันเข้าไปร่วมด้วยผมว่าฝ่ายมันคงชนะแน่ ๆ เพราะฝ่ายของไอ้ต้นเองมีอยู่แค่ ห้าคนแต่ฝ่ายมันถ้ารวมมันด้วยแล้วก็มีตั้งเจ็ดคน
ซึ่งแต่ละคนก็โหด ๆ เถื่อน ๆ กันทั้งนั้น
" หนิง มึงดูดิวะ ปอดว่ะ ทีกับกูทำเก่ง ที่แท้ก็กลัวโดนตีนคนอื่นเหมือนกัน "เหอ ๆ  นั่นเสียงผมเองครับ แหม ก็มันทนไม่ได้นี่นา
ตอนโน้นทำเป็นพูดดี แล้วไหงออกมายืนดูอย่างงี้ล่ะเนี่ย
" ไอ้ตั้ม มึงก็พูดเสียงดังไป ยังกะเค้ายืนอยู่ไกลงั้นแหละมึง "ยัยหนิงมันหันมากระซิบกับผมครับ
" ไม่ต้องหรอกครับน้อง คนเราถ้ามันแน่ ถ้าคิดว่าสิ่งที่พูดมันจริงก็ไม่ต้องกระซิบกันหรอก "
ไอ้พี่เอกหน้าหม้อ คนที่เคยแซวไอ้หนิงเมื่อวันที่ผมไปตาไอ้ต้นที่ใต้ตึกถาปัดพูดขึ้น (ยังจำได้ไหมเนี่ย ) ซึ่งผมก็เพิ่งสังเกตุว่าไอ้พี่คนนี้ก็มากับบเค้าด้วย
" แล้วที่พวกพี่ยืนดูอยู่ตรงนี้เพราะพี่ก็อยากทำหน้าที่เหมือนน้องนั่นแหละครับ พี่กับไอ้แชมป์เองก็กะจะมาห้ามเหมือนกัน แต่มันอยากเคลียร์ๆกันให้จบ พวกพี่เลยต้องปล่อย รอดูสถานการณ์อยู่ตรงนี้แหละครับ "
โห เป็นคนดีเหมือนกันนะเนี่ย
" แล้วพี่รู้ได้ไงครับ ว่าหลังจากวันนี้แล้วมันจะจบ "
" ลูกผู้ชายคำไหนคำนั้น จบคือจบ เคลียร์กันให้รู้เรื่องไปเลย มันเป็นเรื่องของผู้ชาย นายคงไม่รู้หรอก " เสียงไอ้แชมป์มันแสม (เสือก)   มาครับ
แหม ไอ้นี่ มึงจะไม่กัดกูได้ไหม เล่นเอาผมถึงกับอึ้ง ๆ ๆ ไปเลยครับท่าน มันรู้ได้ไงว่าผมไม่ใช่ผู้ชาย ถึงจะหน้าหวานไปหน่อย
แต่ก็ไม่ได้ออกอาการต่อหน้ามันเลยน้า
" แหม พี่แชมป์ก็ไปว่าน้องเค้า "
พี่เอกนี่ช่างดีจริง ๆ เลย เดี๋ยวผมจัดต่อเอง ( บางคนอาจจะคิดว่าผมไม่เคารพรุ่นพี่ แต่ผมเป็นแบบนี้กับบางคนเท่านั้นค้าบบบบ)
" ไม่เป็นไรหรอกครับพี่ คนมันปากไม่ค่อยดี ก็ได้แต่กัดคนอื่นตลอดแหละครับ ผมไม่ถือหรอก "
" น้องครับ พี่ว่าน้องก็หยุดได้แล้วนะครับ ถึงยังไงเค้าก็เป็นรุ่นพี่ แล้วก็เป็นถึงหัวหน้าว้ากก ปีสามเลยนะครับน้อง "
" แล้วไงล่ะพี่ คนมันปากไม่ดีไม่ได้ขึ้นอยู่กับอายุหรือตำแหน่งหรอกครับ "
" ปล่อยมันไปเถอะว่ะเอก มึงอย่าไปเป่าปี่ใส่หูควายเลย มันไม่รู้จักหรอกที่ต่ำที่สูง สอนยังไงก็คงไม่เข้าใจ"
" โหพี่ เล่นด่ากันเป็นควายเลยหรอ เอาไงว่ามาเลยดีว่า จะได้จบ ๆ ไป "
" เอาแบบผู้ชายเลยไหม แลกหมัดใครแพ้ ต้องยอมทำตามคนที่ชนะบอก "
อ้าว แล้วเมื่อกี้มึงไม่ใช่หรอบอกว่ากรูไม่ใช่ผู้ชาย แล้วมึงหาความเป็นชายอะไรกับกรูเนี่ยยยย
" ว่าแต่น้องเหอะกล้าไหมล่ะ "
" เฮ้ย พี่แชมป์ น้องเค้าไม่ใช่ถึก ๆ แบบพี่นะจะได้สู้ไหวน่ะ น้องก็ไม่ต้องก็ได้นะครับ"
พี่เอกนี่แกช่างเจรจาซะจริง พ่อพระมาโปรด แต่เรื่องนี้เป็นเรื่องของศักดิ์ศรี ( ผมเพิ่งรู้ตอนหลังว่า พี่เอกเป็นพี่ที่คอยปลอบน้องหลังจากที่โดนว้ากกน่ะครับ )
" ไม่เป็นไรพี่ แค่นี้เอง "
" ไม่เป็นไร เดี๋ยวพี่ต่อให้นายแล้วกัน นายสองหมัด พี่หมัดเดียว จะได้สูสีกันหน่อย "
" มะ "
" ได้ค่ะพี่ แล้วถ้าพี่ชนจะให้เพื่อนหนูทำไรคะ อย่าหนักนะคะ เดี๋ยวเพื่อนหนูทำไม่ได้ "
อ้าว มึงยังมีชีวิตอยูหรอเนี่ย กูนึกว่ามึงถอดจิตไปเฝ้าผัวซะอีก แล้วดันมาแช่งให้กูแพ้อีก อีเพื่อนชั่ว
" ให้เพื่อนน้องบอกมาก่อนดีกว่า "
" ได้ ถ้าผมชนะ พี่ต้องขอโทษผมที่ปากหมา ต่อหน้ารุ่นน้องคณะพี่ไม่ต่ำว่าสามสิบคน "
โห พอผมพูดจบพี่เอกกับยัยหนิงถึงกับอึ้งเลยครับ
" ก็ได้ เอาทั้งคณะยังไหว "
โห ดูมันพูดอย่างมั่นใจเลยนะเนี่ย ไม่รู้ซะแล้วว่าผมน่ะ อดีตมือตบลูกโป่งทีมห้องนะขอบอก ฮ่า ๆ   
" แล้วถ้าพี่ชนะ พี่จะให้ผมทำอะไร "
" ยังคิดไม่ออก ค่อบบอกทีหลังแล้วกัน "
" โห ไม่แฟร์นี่หว่า "
" เหอะน่า ไม่เกินความสามารถหรอก เริ่มเลยไหม "
" เอาดิ "
" นายก็เอาก่อนดิ "
" ได้ "
ผลัวะ  ครั้งแรกที่หมัดผมกระแทกไปโดนใบหน้ามัน มันทำให้ผมบอกได้คำเดียวเลยว่า อูย เจ็บที่มือเป็นอย่างมาก
คนเอี้ยไรวะ หน้าแมร่งอย่างหนา แล้วกรูจะเอาไรไปสู้เมิงเนี่ย  ที่ตกลงกันไว้กูขอยกเลิก
" เป็นไรไหมมึง "ไอ้หนิงรีบเข้ามากระซิบผมทันทีเลยครับ
เพราะมันคงสังเกตท่าทางผมแล้ว ว่าคงไม่รอด
" กูยังไหวว่ะ แต่แม่ง หน้าโคตรหนา ดูดิกูชกมันเจ็บมือ แต่หน้ามันไม่เห็นเป็น`ตัวเงินตัวทอง`ไรเลย "
" เออว่ะ หน้าพี่เค้ายังเหมือนเดิมเลย แล้วมึงจะเอาไรไปสู้วะ "
" ไม่รู้สิ "
" กูคิดได้แล้ว "
" เฮ้ย จะต่อไหมวะ หรือว่าแค่นี้ก็ถอยซะแล้ว "
" มึงเดินไปชกเลยนะเดี๋ยวกูจัดเอง " ยังหนิงเข้ามากระซิบผมครับ
" จัดไรของมึงวะหนิง "
" เออ น่า มึงชก ๆไปเหอะ เดี๋ยวดีเอง " แล้วผมก็เดินเข้าไปหาคู่ต่อสู้ เพื่อชกอีกหมัดที่เหลือ
ผลัวะ
กรี๊ด
" รปภ.มาค่ะ รีบหนีก่อนเถอะ ไม่งั้นมีเรื่องแน่ ๆเลย เร็ว ๆ ว้าย ๆ "
พอไอ้หนิงพูดจบ ไอ้พวกที่ตะลุมบอนกันอยู่ก็กระจายเลยครับ ไม่รู้ว่าใครเป็นใคร แล้วไอ้หนิงมันก็อาศัยจังหวะนี้ลากแขนผมวิ่งหนีออกมาอย่างเร็ว เล่นเอาไอ้โหดมองตามตาไม่กระพริบ
" เฮ้ย ไปไหนวะ แม่ง รปภ.เสือกมาไรตอนนี้วะ "เหอ ๆ
มันตะโกนพร้อมกับวิ่งตามรุ่นน้องคนอื่น ๆ ไปโดยที่มันไม่รู้เลยว่า
" เฮ้ย หนิง ไหนวะ รปภ.ของมึงน่ะ "
" ฮ่า ๆ รปภ.ที่ไหนวะ "
" ก็ที่มึงตะโกนเมื่อกี้ไง เฮ้ย  อย่าบอกนะว่ามึง "
" ช่าย กูหาทางช่วยมึงไง "
" เฮ้อ แล้วมึงคิดหรอว่ามันจะไม่มาเอาคืนกูทีหลัง "
" แหม เรื่องจิ๊บ ๆ เค้าคงลืม ๆ ไปแหละน่า เพราะก็มีแค่มึง กูพี่เอก แล้วก็พี่แชมป์ที่รู้ แล้วเค้าก็ไม่เจ็บอะไร อีกอย่างเค้าคงไม่อยากให้ใครรู้หรอกน่าว่ามีใครบังอาจมาหลอกชกเค้า ว่ามะ "
" เออ กูก็ขอให้เรื่อมันจบแค่นี้แหละว่ะ อย่าให้เจอกันอีกเลย สาธุ "
ยกที่ 8
แล้วเหตุการณ์วันนั้นก็ผ่านไปด้วยดี ผมกับไอ้คุณหนิงเองก็ไม่กล้าแม้แต่จะเดินเฉียดไปฝั่งโน้นด้วยซ้ำ ผมเองก็ไม่ได้เจอมันอีกเลย
(หรอ ) ก็มีแอบๆเจอบ้างแหละครับ แต่ต้องหลบทุกครั้ง ไม่ใช่ว่าแอบชอบมันหรอกนะ( ก็มีนิดนึงแหละน่า) แต่กลัวมันจะเอาคืนอ่ะดิ โห เล่นชกมันซะขนาดนั้น
" ต้าม  กูมีข่าวร้ายมาบอกมึง "
โอ้แม่เจ้า เสียงของไอ้หนิงดังมาแต่ไกล กระทั่งมานั่งแหมะอยู่ข้างๆผม  เรียกสายตาของใคร ๆ หลาย ๆ คนให้หันมามองที่พวกผมเป็นจุดเดียว ขณะที่ผมกำลังนั่งทอดอารมณ์เหม่อมองหนุ่ม ๆ วิดวะที่เดินออกมาจากตัวตึกหลังจากเรียนเสร็จ พร้อมกับเพื่อนหนุ่มอีกสองคนของผมที่นั่งล้อมโต๊ะอยู่หน้าตึกคณะ
" มึงจะร้องดังไปทำไมวะไอ้หนิง เดี๋ยวมึงก็วิ่งมาถึงแล้ว " ไอ้หวายครับมันพูดขึ้น พร้อมกับเงยหน้าจากหนังสือนวนิยายเล่มโปรดที่มัน
กำลังตั้งหน้าตั้งตาอ่านอยู่ ไอ้นี่มันแปลกครับ ความเป็นผู้ชายมันสูงมาก หน้าตาหล่อเหลา ผิวขาว ทำอะไรแมนทุกอย่าง เจ้าชู้เป็นที่สุด
รวยด้วย แต่เสือกชอบอ่านนิยาย บางคนอาจจะคิดว่า นิยายสืบสวนสอบสวน เปล่าเลยครับ
มันชอบอ่านแนวรักโรแมนติก นี่คือสาเหตุที่มันเป็นเพื่อนกับผมได้ไง ฮ่า ๆ เมื่อผมถาม มันก็บอกว่า สนุกดี มันชอบ เพราะมันอยู่กับแม่ตั้งแต่เกิด โดยที่ไม่เคยรู้จักพ่อเลย บ้านมันก็มีพี่ชายฝาแฝดอีกสองคน เวลาทำอะไรก็ทำด้วยกัน มันเลยติดแม่ เห็นแม่อ่านตั้งแต่เด็ก
เลยติด ซะงั้น เพื่อนกรู
" ใช่ มึงไม่คิดบ้างรึไงว่าคนอื่นเค้าจะรำคาญ ร้องมาได้ เชี่ยนิ " อันนี้เป็นเสียงของไอ้ไผ่เองครับ ผู้ชายหน้า`ตัวเงินตัวทอง` เอ้ย ไม่ใช่หนังหน้ามันไม่ดีนะครับ
แต่หน้ามันเลวมาก หน้าเถื่อนสุด ๆ นิสัยมันก็เหมือนกับไอ้หวายแหละครับ แต่ต่างกันตรงที่มันไม่ได้ชอบอ่านนิยาย และปากหมามากก
ที่มันมาอยู่กับกลุ่มผมได้ ก็เพราะว่า มันเป็นเพื่อนกับไอ้หวายมาตั้งแต่เกิด เรียกได้ว่าเกิดมาก็รู้จักกัน เรียนด้วยกันมาตลอด และที่สำคัญ
ไอ้ออย เมีย เอ้ย แฟนไอ้ไผ่มันเป็นเพื่อนผม อยู่กลุ่มเดียวกันด้วยไงครับ มันเลยต้องมารวมกลุ่มเดียวกันกับผมโดยปริยาย  เดี๋ยววันหลังว่าง ๆจะเล่าวีรกรรมเด็ด ๆของไอ้ออยให้ฟัง
" แล้วมึงตะโกนมาแต่ไกลเนี่ย เพื่อ .. " ผมถามไอ้หนิงครับ
" แล้วมึงไม่อยากรู้รึไง ว่ากูมีไรมาบอกมึง "
" ไม่อยากรู้มั้งมึง ขนาดไม่ใช่เรื่องของกู กูยังอยากรู้เลย " ไอ้ไผ่มันพูดขึ้นอีกครับ มันคงทนรำคาญไม่ไหว
" เออ ไอ้หวาย จริง ๆแล้วก็เรื่องของพวกมึงด้วยน่ะแหละ แต่ไอ้ตั้มมันเป็นตัวเอกของเรื่องโว้ย "
" แล้วเรื่องไรวะมึง รีบพูดมาเหอะ " ผมเร่งไอ้หนิงอีก
" ก็ไอ้ตั้มน่ะดิ บุพเพสันนิบาต เอ้ย สันนิวาส กำลังจะชักนำให้มันไปเจอกับเนื้อคู่ ที่รอคอยการกลับมาพบเจอกันมาหลายชาติภพ "
ไอ้หนิงมันพล่ามยาวเป็นบทละครเลยครับพี่น้อง แล้วมันก็หยุดพูด
" นังหนิง นี่มึงจะยั่วให้กูโมโหใช่ไหม " ผมทนไม่ไหวตวาดมันไปทีนึง
" เออมึงก็ ใจร้อนไปได้ พอพูดถึงเรื่องผู้ชายหน่อยเร่งเชียว ฮ่า ๆ ก็เทอมหน้า พวกเราต้องลงเรียนวิชา ศิลปะ เป็นวิชาบังคับเลือก
ที่มึงกับกูไอ้อ้อย จนไอ้สองตัวเนี่ยต้องถอนออก เพื่อมาเรียนกับเราไง ......... มึงไม่ตกใจหรอวะ ศิลปะมันเรียนตึกไรมึงรู้ไหม "
พอมันพูดจบ ผมถึงกับ อึ้ง ๆ เลยคร้าบ ตาเถร นางชี คุณพระคุณเจ้าช่วยลูกด้วย
" เรียนตึก F ใช่ไหมวะ " ไอ้หวายพูดขึ้นหลังจากที่นั่งฟังอยู่นาน ไม่จริง ๆ ก็ตึก F มันเป็นตึกถาปัดนี่ครับ
" อ้าว ซวยแล้วสิมึง ไอ้ตั้ม เสือกไปทำเค้าก่อนได้ มึงต้องเจอคู่อริที่รอคอยการล้างแค้นมาเอาคืนแน่ ๆ "ไอ้ไผ่มันเสือกพูดกดดันผมดิครับ
" ไอ้เวร มึงไม่พูดไม่มีใครว่านะมึง .. เออ หนิงแล้วไม่ลงได้ไหมวะมึง เอาไว้ลงเทอมอื่นก็ได้ "
" ไม่ได้แล้วว่ะ มันเป็นวิชาบังคับเลือก แล้วเทอมหน้าตารางก็เต็มแล้ว เทอมนี้แหละว่างสุด แล้วก็ต่อไปมันจะเป็นตัวที่เรียนต่อ ๆกันไปหมดเลยเว้ย ทำใจเหอะมึง เสร็จแน่ ฮ่า ๆ" อ้าวอีเพื่อนเวร กูนึกว่าจะเห็นใจกู
" เออ ลง ๆ ไปเหอะตั้ม มันไม่มีไรหรอกมึง กูว่าพี่เค้าคงลืม ๆ ไปแล้วแหละ ไม่งั้น เค้าคงมาเอาคืนไปนานแล้ว เพราะเค้าเองก็รู้ว่า
มึงกับไอ้หนิงเรียนคณะไรไม่ใช่หรอวะ แล้วมหาลัยเราก็ใช่ว่าจะกว้างนี่ ถ้ามันอยากรู้ก็หาง่ายออก" ไอ้หวายมันพูดให้กำลังใจครับ สมแล้วที่คอเดียวกัน
" แต่ไม่แน่นะมึง กูว่ามันอาจจะรอเวลาสั่งสมความแค้น เพื่อมาเอาคืนมึงก็ได้ " อ้าว มาอีกคนแระ ไอ้ออยเมียไอ้ไผ่ครับ โผล่มาจากไหนเนี่ย หน้ายังกะตุ๊กตาญี่ปุ่น แต่นิสัย พอๆกับไอ้หนิงเลย ช่างสมกันกับไอ้ไผ่ ยังกับผีเน่ากับโลงผุ พอ ๆกัน โดยเฉพาะเรื่องปาก
" เฮ้อ เอาไงเอากันวะ อะไระจะเกิดก็คงต้องเกิด ต้องรอดูว่าเทอมหน้ากูจะรอดไหม "
" ใช่ กูว่ามึงไม่รอด " ไอ้หนิงเริ่มครับ
" กูเหมือนกัน " ไอ้ไผ่ตาม
" กูก็ว่ามึงไม่รอด " ไอ้ออยมาอีกคน
" กูคิดดูแล้วก็ว่างั้นแหละ " อ้าว ไอ้หวาย ไหงมึงแปรพักต์วะ คอยดูนิยายเล่มใหม่ออก กูจะไม่ให้มึงยืม ถึงส่วนใหญ่กูจะยืมมึงก็เหอะ
แล้วกูจะรอดไหมเนี่ย ชีวิตรอดมาจนวันนี้แน่ ๆ
" เออ แล้วพี่โด่งไรมึงเนี่ยเป็นญาติฝ่ายไหนของมึงวะ ทำไมกูไม่เคยรู้จัก กูว่ากูก็แทบจะรู้จักญาติมึงทุกคนแล้วนะ "
ไอ้หวายมันสงสัยสิครับ ก็อย่างว่าและครับ มันสองคนแทบจะเรียกได้ว่าโตมาด้วยกันมีรึจะไม่รู้จัก
" อ้อ เพื่อนของเพื่อนของแฟนพี่สาวกูเอง " ไอ้ไผ่ตอบครับ
" โห แล้วมึงก็กล้าไปนับญาติกับเค้าว่าพี่เนอะ " ไอ้หนิงที่นั่งนิ่งอยู่นานพูดขึ้น
" แต่กูเห็นมันสนิทกับเค้ามากเลยนะโว้ย ขนาดจะคบกับกูยังพาไปแนะนำตัวกับพี่เค้าเลย " ไอ้ออยพูด
" เออดิ ก็กูอยากสนิท มีไรมะมึง " ไอ้ไผ่ตอบกวนตีน
หลังจากนั้นพวกผมก็ดื่มกันเรื่อย ๆ พอมึน ๆ แล้วจู่ ๆ ก็มีคนเดินมาทักไอ้ไผ่ครับ
" เฮ้ย มึงจะมาทำไมไม่บอกกูวะ กูจะได้เลี้ยง แม่ง น้องนุ่งมาทั้งที แล้วมากับใครมั่งเนี่ย " เสียงชายนิรนามทักจากข้างหลังของผมครับ
เพราะไอ้ไผ่มันนั่งกับออย หวายที่นั่งตรงข้ามกับผมและก็หนิง ซึ่งผมคาดว่าผู้ชายคนนี้น่าจะเป็นพี่ไอ้ไผ่แน่ครับ
" อ้าวพี่โด่ง แหม ก็เพื่อนมันอยากกินกันน่ะเลยพามันมา นี่ออยแฟนผม พี่ก็เคยเห็นแล้ว นี่ก็ไอ้หวายเพื่อนเก่าผม นี่ก็ ไอ้หนิง แล้วก็ไอ้ตั้มเพื่อนสนิทผมที่สาขาครับ  แล้วนี่พี่โด่ง พี่ชายกู"
พอมันแนะนำเสร็จผมกับหนิงก็หันไปไหว้พี่เค้า เพราะถือเป็นพี่ไอ้ไผ่มัน
" หวัดดีค้าบพี่ "
" เออหวัดดี ร้านมันอึดอัดหน่อยนะ พอดีวันนี้คนเยอะ เออ แล้วนั่นไอ้แชมป์น้องของเพื่อนกูมันมาดูร้านแทนพี่ชายมันสงสัยกลัวกูโกง  "
พี่โด่งแกชี้ไปยังผู้ชายที่นั่งอยู่โต๊ะข้างหลังผม ที่กำลังนั่งอยู่กับกลุ่มเพื่อน ๆ อยู่สายตาก็สะดุดกับคนที่พี่โด่งชี้น่ะสิครับ
" เฮ้ย " ไอ้หนิงมันอุทานขึ้นมาแต่ยังดีที่ผมเอามือปิดปากมันเอาไว้ก่อน จนพี่โด้งเดินไปที่โต๊ะนั้น พูดคุยไรกันไม่รู้สงสัยจะบอกว่าโต๊ะนี้โต๊ะน้องแก ยังอุตส่าชี้ไม้ชี้มือมาทางนี้อีก ไอ้พี่แชมป์มันก็หันหน้ามามอง แต่ ดูเหมือนว่าเค้าจะยังไม่สังเกตุเห็นผมสองคน หรืออาจจะจำไม่ได้ ทำไมซวยอย่างนี้เนี่ย ดันมาเจอคู่อริเก่าซะได้ อุตส่ายืดเวลาไปเรียนศิลปะพรุ่งนี้แล้วเชียว ผมสองคนก็หลบ ๆ หน้า
ดูเหมือนเพื่อนๆผมคงสงสัย มันก็เลยถามขึ้น
" มึงสองคนเป็นไรกันวะ ทำไมทำหน้ายังกะเจอเจ้าหนี้งั้นแหละ " ไอ้ออยถามครับ
" เจอเจ้าหนี้กูจะไม่ว่าสักคำ แต่เจอเจ้ากรรมนายเวรนี่สิ กูมีแต่ซวย ๆ " ผมพูดอย่างปลงในอนิจจัง
" มึงพูดไรของมึงเนี่ย กูไม่เข้าใจว่ะ ไอ้หนิง มึงพูดมาดิ๊ " ไอ้หวายซักขึ้นมาอีก
" ก็พี่คนที่พี่โด่งบอกว่าเป็นรุ่นน้องที่ชื่อแชมป์น่ะ มึงเห็นไหม .... เออ นั้นแหละ เค้าเรียนถาปัด ปีสาม คน ๆ นี้แหละ ที่เพื่อนมึงซึ่งก็คือไอ้ตั้ม ชกไปสองหมัด เมื่อสองสามเดือนก่อน มึงพอจะจำได้รึยัง " ไอ้หนิงสาธยายยืดยาวเลยครับ
" เฮ้ยจริงดิมึง โชคดีว่ะ เจอกันได้ไงวะมึง " ไอ้ไผ่อุทานขึ้น
" สัด โชคดีไรล่ะ กูว่ากูแดกไม่อร่อยแระ กูกลับก่อนได้ไหมวะ " ผมเริ่มกลัว ๆ น่ะสิครับต้องรีบหาทางชิ่งก่อน
" เฮ้ยไรวะ มึงก็ กลัวไปได้ พี่เค้าไม่เห็นมึงหรอกน่า มึงก็หลบ ๆ นิดหน่อย เนี่ยถ้ามึงอยากลับมึงก็แดกให้หมดดิวะ จะได้กลับ "
ไอ้หวายพูดขึ้น
" เอี้ยนะมึง กูไม่ตายคาขวดเหล้าหรอวะ ใช่ไหมหนิง " ผมหันไปหาเสียงสนับสนุนครับ
" มึงยังกลับไม่ได้ จนกว่าจะแดกให้หมด " โอ้ว พวกมันสีคนสามัคคีกันพูดขึ้น มีเรอะผมจะยอม ก็ต้องดื่มสิครับ แฮ่ ๆ
ไม่งั้นไม่ได้กลับง่าย ๆ แน่ แต่พวกมันก็ดีนครับ ที่ยังช่วยผมแดกอยู่บ้าง เพื่อนเลว
จนเวลาผ่านไป
" อึก หมดสักที เดี๋ยวกูไปห้องน้ำ ก่อนนะมึง "ว่าแล้วผมก็เดินเซนิด ๆไปฝั่งห้องน้ำ นาทีนั้นผมไม่สนแล้วครับว่าใครเป็นใคร
รู้อย่างเดียวอยากอ้วกแล้วก็ง่วงอย่างแรง
ถึงห้องน้ำ ผมก็รีบจัดการธุระของผมให้เรียบร้อยจะได้กลับ พอออกมาจากห้องน้ำ ผมก็เดินชนเข้ากับควายตัวนึงเข้าน่ะสิครับ
แรงปะทะทำให้ผมล้มก้นจ้ำเบ้าเลยทีเดียว ในใจผมก็คิดว่าคน`ตัวเงินตัวทอง`ไร ยังกะวิ่งชนกำแพง กลิ่นเหล้าหึ่งมาเชียว
" ขอโทษครับ " ผมเอ่ยขอโทษพร้อมกับเงยหน้าขึ้นมอง ก็เจอกับใบหน้าของคนที่คุณก็รู้ว่าใคร

โอ้ว คุณพระ ไอ้โหด นั่นเองครับ ผมจะเดินหนี มันก็เดินมาบังหน้า มึงจะเอาไงกับกูเนี่ยเมา ๆ อย่างนี้มันคงจะจำไม่ได้แน่ ๆ
"  วันนั้นเรายังมีเรื่องต้องสะสางกันอยู่ หวังว่าน้องคงไม่ลืมนะครับ" มันพูดขึ้นครับ โถ ๆ ๆ นึกว่าลืมไปแล้วซะอีก
" อ้าว พี่เองหรอครับ หวัดดีครับ พอดีผมรีบ ไปก่อนนะครับ" แหะ ๆ ๆ ต้องทำเนียนเอาตัวรอดไปก่อนครับ
" จะไปไหน มาพูดกันให้รู้เรื่องก่อน " มันลากแขนผมเข้าไปทางหลังร้านครับฮือ ๆ  มึงจะเอากรูไปฆ่ารึเปล่าเนี่ย

Jamin

อยากดูจัง..เยย..

MaximusRavi

ขอบคุนนะครับบผมม

abcdefghij

อย่าเอาความเหงามาลงที่ฉัน

ccoo1988

ชอบมากคับ ขอบคุนมาก

ริว

ขอบคุนมากนะ

ponda16

ขอบคุณครับ

pongsakron01

ขอบคุณครับ

piyanate

ขอบคุณมากคราฟผม

สีฝุ่น

ขอบคุนมากมายนะครับ

onyx258

ขอบคุณครับ

maxfat

ขอบคุณมากๆครับบบ

kan17825

ขอบคุณน่ะครับ

1712

ขอบคุณครับ

ข้าวโอต

ขอบคุณครับ

ืnneess

ขอบคุณครับ

orrick

ขอบคุนนะคับ ^^

cokebundit

++ กรูไม่ใช่ผู้หญิง ... แล้วไงวะ ++

soigiro

- ขอบคุณมากครับ