++ กรูไม่ใช่ผู้หญิง ... แล้วไงวะ ++ $ 10 -12

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว

โอ้ว คุณพระ ไอ้โหด นั่นเองครับ ผมจะเดินหนี มันก็เดินมาบังหน้า มึงจะเอาไงกับกูเนี่ยเมา ๆ อย่างนี้มันคงจะจำไม่ได้แน่ ๆ
"  วันนั้นเรายังมีเรื่องต้องสะสางกันอยู่ หวังว่าน้องคงไม่ลืมนะครับ" มันพูดขึ้นครับ โถ ๆ นึกว่าลืมไปแล้วซะอีก
" อ้าว พี่เองหรอครับ หวัดดีครับ พอดีผมรีบ ไปก่อนนะครับ" แหะ ๆ  ต้องทำเนียนเอาตัวรอดไปก่อนครับ
" จะไปไหน มาพูดกันให้รู้เรื่องก่อน " มันลากแขนผมเข้าไปทางหลังร้านครับฮือ ๆ  มึงจะเอากรูไปฆ่ารึเปล่าเนี่ย
ยกที่ 10
" พี่ วันนั้นผมไม่ได้ตั้งใจจริง ๆนะ บลา ๆ " ระหว่างทางที่เดินไปหลังร้านผมก็พูดพล่ามไปเรื่อย ๆ ซึ่งได้แต่หวังว่าไอ้โหดมันจะปล่อยผม ตอนนี้ความมึนเมาของผมแทบจะหายเป็นปลิดทิ้งแล้วครับ
" แหมพี่ เรื่องเล็ก ๆน้อยเอง พี่ก็ไม่น่าจะถือสาเลยนะ อีกอย่าง ผมก็ชกพี่เบา ๆเอง พี่คงไม่ถือสาอะไรหรอกใช่ไหมครับ" ผมพูดประจบอีกครั้ง
เพราะตอนนี้ผมอยู่ตัวคนเดียวซะด้วย เลยไม่กล้าทำกร่าง ไอ้พวกข้างนอกป่านนี้ไม่รู้ว่าหลับกันไปหมดรึยัง มันจะคิดไหมว่าเพื่อนมันเนี่ยจะตายคาหลังร้านแล้ว
" เล็กน้อยหรอ มึงลองหน่อยไหมล่ะ ว่าจะเป็นไง " ไอ้โหดมันตอบกลับมา  อย่าทำไรกูเลย  แค่มึงมองหน้ากูก็กลัวแล้ว นี่มันถึงขนาดใช้มึงกูด้วย
" แหมพี่ ให้โดนหมัดพี่ ให้ผมทำอย่างอื่นจะดีกว่า เอ๊ะ แล้วพี่ลากผมมาหลังร้านทำไมเนี่ย อย่าบอกนะว่าจะ ๆ "
" คิดอะไรของมึงเนี่ย  กูไม่สนอย่างมึงหรอกโว้ย สเป็กกูต้อง ขาว สวย หมวยอึ๋ม ที่สำคัญ เพราะมึงไม่ใช่ผู้หญิง ยังไงกูก็ไม่เอามึงหรอก "
ไอ้แสด กูไม่หมวย อึ๋ม กูไม่ใช่ผู้หญิง..แล้วไงวะ อย่าให้มาหลงกูแล้วกัน กูจะล่อให้หลงทางกลับบ้านเลย คอยดู
" แล้วไง พี่ลากผมมาไมเนี่ย "
" กูจะให้มึงมาทำงานที่ร้านกูใช้หนี้ ที่มึงชกกู เป็นเวลาหนึ่งเดือน ทำหน้าที่เป็นเด็กเสิร์ฟ และทำตามคำสั่งกูทุกอย่าง เข้าใจไหม "
" เข้าใจ แต่ไม่ทำตาม "
" มึงกล้าลองดีกับกูหรอ มึงอย่าลืมนะว่าที่นี่ถิ่นใคร " โหย ดูหน้าไอ้โหดดิครับ บรื๋อ ผมรู้แล้วว่าทำไมมันถึงลากผมมาหลังร้าน
เพราะผมจะได้ไม่มีทางรอดนี่เอง เฮ้อ ๆ ซวย ๆ
" แหมพี่ แค่ทำหน้าที่เด็กเสิร์ฟอย่างเดียวไม่ได้หรอ " ผมยังกล้าไปต่อรองกับมันอีกครับ
" ถ้าเป็นเด็กเสิร์ฟ กูจะให้มึงทำสามเดือน มึงจะเอาอย่างงั้นก็ได้ พอดีช่วงนี้ลูกค้าเยอะหน่อย " โห นี่มึงกะจะใช้ให้คุ้มเลยใช่ไหมเนี่ย
ชกไปแค่สองหมัดเอง
" โห พี่ อะไรนักหนาเนี่ย ผมชกพี่ไปแค่สองหมัดเอง พี่ก็ชกคืนเลยดิ จะได้จบ ๆกัน " ไม่รู้ว่าเป็นเพราะความเมารึเปล่า
ทำให้ผมพุดไปแบบนั้น เพราะถ้าเจอสองหมัด ของไอ้โหดนั้นเข้า มีหวังได้ถูกหามเข้าโรงพยาบาลแน่ ๆ
" นั่นมันเมื่อหลายเดินก่อน ตอนนี้โทษมันเพิ่มขึ้นแล้วตามระยะเวลาที่มึงหลบกู มึงจะมาเรียกร้องอะไรวะ ตอนทำทำไมมึงไม่คิด ตกลงมึงเอาไง จะเอาหนึ่งเดือน หรือว่า สามเดือน "
" เดือนนึงก็ได้ ไรวะ งกชิบ แค่สองหมัดเอง "
" บ่นไรของมึง แล้วพรุ่งนี้เจอกันตอนห้าโมงห้ามเบี้ยวนะมึง ไม่งั้นคราวนี้มึงไม่ได้อยู่ดีแน่" โห ห้าโมงใครจะมาวะ เวลาสนุกเลยนะนั่น
" ห้าโมงผมเรียอยู่ ไม่ว่างมา "
" มึงเริ่มเรียนกี่โมงวันพรุ่งนี้ เรียนวิชาอะไร "
" เรียนศิลปะตอนเช้า ตอนบ่ายสามเรียนวิชาคณะ ถึงหกโมง พี่จะรู้ไปทำไมเนี่ย "
" คาบแรกอาจารย์เค้าไม่สอนเต็มชั่วโมงหรอกน่า รีบมาแล้วกัน "
" ไรเนี่ยพี่ จะให้โดดเรียนเลยหรอ ไม่เอานะ "
" เออ ๆ ๆ งั่นมึงมาหกโมงสิบนาทีก็ได้ ห้ามสายแม้แต่นาทีเดียว " พอพูดเสร็จผมก็เตรียมชิ่งทันที
" อ้อ เดี๋ยว พรุ่งนี้มาเข้าเน็ตที่ร้านดูตารางเรียนด้วยกูจะเช็คว่ามึงมีเรียนวันไหนบ้าง อย่าให้กูรู้นะว่ามึงโกหก "
เฮ้ย อย่างงี้มันก็รู้น่ะสิว่าผมโกหกไปว่าพรุ่งนี้มีเรียนบ่ายสาม เพราะท่าจริงผมมีเรียนแค่ตอนเช้า ฮือ ๆ เอาไงดีเนี่ย ไม่น่าไปโกหกมันเลย
"เอ่อ พี่ คือวิชาที่เรียนพรุ่งนี้น่ะ ที่จริงมันไม่มในตารางหรอก แต่อาจารย์เค้านัดสอนเพิ่มน่ะ "
" สอนเพิ่มวันแรกเนี่ย มึงโกหกไรกูรึเปล่า "
" เปล่าน้า  ไม่ได้โกหก ไม่เชื่อพี่ลองไปถาม  " โอ้ว คุณพระ ไม่จริง ผมเห็นไอ้โหดมันส่ายหน้ายิ้ม ๆครับท่าน ดูๆแล้วเหมือนเสือยิ้มไม่มีผิด หล่อชะมัด เฮ้ย ๆ ตื่น ๆ ชมมันไปได้ไงเนี่ย นั่นมันศัตรูเบอร์หนึ่งเลยนะ
" พอ ๆ  เอาเป็นว่า พรุ่งนี้หกโมงสิบนาทีแล้วกัน อย่าให้กูรู้นะว่ามึงโกหก " แล้วมันก็เดินจากไป ทิ้งให้ผมยืนอยู่เพียงลำพัง
พรุ่งนี้จะเป็นไงต่อเนี่ย หลาย ๆคนอาจจะผิดหวัง ที่ผมไม่โดนน็อกยกสิบ ฮ่า ๆ  ขอบอกว่าคนอย่างผมมีรึจะโดนน็อกง่าย ๆ
ยกที่ 11
หลังจากนั้น ผมก็เดินกลับออกมาก็เจอกับพวกเพื่อน ๆผมที่มันยังนั่งอยู่ที่เดิมไม่มีใครสงสัยเลยว่าทำไมผมถึงหายไปนานขนาดนั้น
ไอ้เพื่อนชั่ว ชิ
แล้วเราทั้งหมดก็กลับบ้านกัน โดยไอ้หวายไปส่งผมกับไอ้หนิงเพราะอยู่ทางเดียวกันส่วนไอ้ออยกับไอ้ไผ่มันก็ไปด้วยกัน
เพราะอะไรน่าจะรู้ดี เหอ  ๆ
วันรุ่งเช้าผมก็ตื่นไปเรียนตอนเช้าตามปกติอาจารย์ที่สอนวิชาศิลปะเป็นผู้หญิงแกใจดีมากก มาเรียนสายได้ขาดได้ไม่ว่า แต่ต้องมีงานส่ง
อย่างนี้ก็สบายน่ะสิครับหุหุ
หลังจากเรียนเสร็จประมาณสิบโมงพวกผมก็พากันไปนั่งเล่นที่ใต้ตึกนิเทศเหมือนเดิมทุกอย่างก็ดำเนินไปแบบนี้เหมือนจะไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง( แค่ภายนอกน่ะสิครับ )แต่จิตใจของผมนี่มันช่างร้อนรุ่มดังไฟสุมทรวง (เว่อร์ ๆ  )
" เฮ้ย ไปแดกข้าวกัน กูหิวแล้ว "ไอ้ไผ่พูดทำลายสมาธิของผมที่กำลังคิดหาทางหนีทีรอดอยู่
"ร้านไหนล่ะ "ผมถาม
" เอาร้านหลังตึกดีกว่า เสร็จแล้วจะได้กลับ เดี๋ยวต้องพาไอ้ออยไปหาหมออีก"
พอไอ้ไผ่ตอเสร็จพวกผมก็หันหน้าไปดูไอ้ออยทันทีเลยครับเพราะเมื่อเช้ามันก็มาเรียนตามปกติไม่เห็นว่าไม่สบายตรงไหนเลยนี่นา
หรือว่ามันจะท้องผูกเพราะเห็นมันนั่งหน้าบึ้งทั้งวัน
" เฮ้ย ออย มึงเป็นไรวะ ทำไมพวกกูไม่เห็นรู้เรื่องเลย "ไอ้หนิงถามขึ้น
" นั่นอ่ะดิ กูก็เห็นมึงปกตินี่หว่า "ไอ้หวายพูดสนับสนุนไอ้หนิงครับ
" อ้าว ก็กูต้องพาออยมันไปฝากท้องไง เดี๋ยวลูกกูเป็นไรไปไม่ได้โว้ยย ฮ่า ๆ"ไอ้ไผ่ตอบพร้อมกับหัวเราะในท่าทางเอ๋อ ๆ ของพวกผมทุกคนยกเว้นไอ้ออย
" สัดสิมึง ไอ้ไผ่ กูไม่ได้ท้องสักหน่อย ยกเว้นมึงจะไปทำคนอื่นท้องน่ะสิ หรือที่เค้าลือกันว่ามึงไปหจีบเด็กทันตะมันจริงวะ "
อ้าว เอาล่ะสิครับ อยู่ดีไม่ว่าดี พ่อจอมเถื่อนสุดเซอร์ของเราไปยั่วน่างพญางูเหลือมเข้าให้แล้ว
" โอ้ย จะจริงได้ยังไงล่ะที่ร้ากกก เค้าก็อยู่กับตะเองตลอด  
ไม่ได้ไปไหนเลย กับน้องนั่นเค้าก็แค่คุยๆด้วยแหละไม่เชื่อถามไอ้หวายดูก็ได้ "
ไอ้ไผ่ใช้ลูกอ้อนเข้าง้ออย่างเต็มที่ ซึ่งขัดกับใบหน้าและการแต่งกายของมันอย่างแรง
" เออ กูเองแหละเป็นคนปล่อยข่าวแกล้งมึง แล้วกูนี่แหละเป็นคนจีบเองมึงนี่ก็ยั่วขึ้นจริงๆนะไอ้ออย มิน่าวันนี้นั่งหน้าเครียด กูนึกว่าปวดขี้ที่ไหนได้ เครียดเรื่องผัว "
" ไอ้สัด "
หลังจากไอ้หวายพูดจบ ก็มีเสียงสองเสียงพูดขึ้นพร้อมกันซึ่งจะเป็นใครไม่ได้ นอกจากไอ้เถื่อนกับนางพญางูเหลือม
" อยู่ดีไม่ว่าดีนะมึงน่ะ ยุให้ผัวเมียเค้าแตกแยกกันอยู่ได้ ว่างนักไม่ไปหาเมียไว้ทะเลาะแก้เหงาล่ะ "ไอ้หนิงเสริมทัพ
" กูก็รอมึอยู่ไงหนิง เมื่อไหร่มึงจะเลิกกับแฟนวะ "
" อ้าวไอ้เชี่ยนิ กูอยู่กับแฟนกูดี ๆ เดี๋ยวเถอะเมิง "
" เฮ้ย ๆ หยุดทะเลาะกันเถอะว่ะ ไปแดกข้าวกันเหอะ เดี๋ยวกูต้องไปทำธุระแล้ว "ผมพูดตัดบท พร้อมกับเดินนำไปก่อน
หลังทานข้าวเสร็จผมก็แยกจากพวกมันเพราะผมต้องไปพักผ่อนเพราะคาดว่าเย็นนี้ต้องเจองานหนักแน่ ๆ มีรึคนอย่างไอ้โหดนั่นจะปล่อยผมง่าย ๆ แค่เรื่องสองหมัดคงไม่เท่าไหร่หรอกแต่เรื่องของศักดิ์ศรีที่ผมกล้าไปเหยียบน่ะสิหนักกว่าเยอะ
คุณพ่อค้าบบบ รับโทสับด้วยค้าบอ่ะ อืม  
" สวัสดีครับ " ผมตื่นจากการหลับไหลลุกขึ้นไปรับโทรศัพท์ที่วางไว้บนโต๊ะคอม
" เมื่อไหร่จะมา "เสียงใครวะ เบอร์ก็ไม่คุ้น
" เอ่อ ไม่ทราบว่าใครครับ "
" กูเอง "ใครวะ มึงอย่ามากวนอารมณ์คนกำลังหลับสบายได้ไหมวะ
" กูเองแล้วใครวะ กูจะไปรู้หรอ มึงอย่าให้กูรู้นะว่าใครแมร่งกวนเวลานอนกู แค่นี้นะ "ติ๊ด ผมก็กดปุ่มวางสายไป
สักพักเบอร์นั้นก็โทรมาอีกครั้งแต่มีรึผมจะรับต้องเป็นไอ้พวกนั้นโทรมากวนเวลานอนของผมแน่ ๆ พอผมวางโทรศัพท์ลงกับโต๊ะ
และเหลือบตามองไปที่นาฬิกาบนโทรทัศน์
" ชิบหาย หกโมงครึ่ง "แสดงว่าเมื่อกี๊ต้องเป็นไอ้โหดนั่นโทรมาแน่ๆ เลยซวยๆ แล้วมันไปเอาเบอร์ตูมาจากไหนวะเนี่ย
" ห้ามเบี้ยวนะมึง ไม่งั้นคราวนี้มึงไม่ได้อยู่ดีแน่ "จู่ ๆ คำพูดมันก็ดังก้องขึ้นในโสตประสาทของผม บรื๋อ
เอาไงต่อดีวะ จะหลบหน้ามันไปตลอดก็คงไม่ได้ย้ายมหาลัยก็ไม่ไหว
เฮ้อ ๆเอาไง ๆปรึกษาไอ้พวกนั้นก็ยังไม่อยากบอกตอนนี้
" ไปก็ได้วะ เป็นไงเป็นกัน "แล้วผมก็ล้างหน้าแต่งตัวเดินลงหอพักขับมอไซด์ฟี่โน่คันโปรดที่คุณแม่ซื้อให้ออกไปอย่างรวดเร็ว
ถึงแล้วสินะที่คุมขังแห่งจำเลยรัก (บ้า ๆ )
พอจอดรถเสร็จผมก็เดินเข้าไปในร้านพอเดินเข้าไปคนที่ผมคิดว่าจะเจอกลับหายไปไหนไม่รู้อยู่ก็แต่พี่โด่งที่แกยืนคุยกับนักดนตรีอยู่ข้างๆเวที
" พี่โด่งคับ สวัสดีครับ "ผมเดินเข้าไปทักพี่โด่งก่อนเลยครับเพราะยังไง ๆ พี่โด่งแกก็เป็นรุ่นพี่ไอ้โหดนั่นแกก็น่าจะช่วย ๆ ผมได้บ้าง
เหอ ๆ
" อ้าว เราเพื่อนไอ้ไผ่ใช่ไหม ที่มาเมื่อวานน่ะ "พี่แกหันมาเห็นผมก็ทำท่านึก แล้วก็เอ่ยออกมา
" ครับพี่ ผมตั้มคับ "
" เออ ๆ ๆ แล้วมากับใครล่ะวันนี้ เดี๋ยวพี่เลี้ยงเอง เมื่อวานบอกว่าจะเลี้ยง ๆ แต่กลับกันไปตอนไปก็ไม่รู้ น่าจะให้คนไปตามพี่ "
พี่แกพูดสุภาพมากครับ
" อ้อ ผมไม่ได้มากินหรอกครับ พอดีผมมาหาไอ้อะ เอ่อ พี่แชมป์น่ะครับ "
" อ้าว มาหาไอ้แชมป์หรอ เมื่อกี้ยังเห็นมันแวบ ๆ แล้วนี่ไปไหนไม่รู้ แล้วมีอะไรกับมันรึเปล่าเนี่ย ไปรู้จักกับมันได้ยังไง "
เอาล่ะสิครับพี่แกถามมาอย่างนี้ล่ะก็เข้าทางแน่
" ก็คือ เมื่อ อ่ะ อื๊อ "ผมยังไม่ทันพูดจบประโยคก็มีมือมาปิดปากผมไว้พร้อมกับลากผมออกไปต่อหน้าพี่โด่งที่แกยังคงยืนอึ้งอยู่
" เฮ้ย แชมป์ มึงทำไรน้องเค้าวะ "พอแกหายจากอาการอึ้งแกก็รีบเดินตามมาทันทีฮ่า ๆ นี่แหละพระเอกตัวจริง
" ไม่มีไรหรอกพี่ แค่ผมจะพูดไรกับน้องเค้านิดหน่อยอยากจะเคลียร์อะไรให้จบ ๆ "
" เออ ไงก็ใจเย็น ๆนะโว้ย ยังไงก็เพื่อนน้องกู "อ้าว พี่โด่ง อย่าไปเชื่อมันสิ
" ได้พี่ "ว่าแล้วมันก็ลากผมไปต่อ แต่ไปคนละทางกับที่มันเคยพาผมไปครั้งก่อนมันก็พาผมเดินขึ้นบันไดไปเรื่อย ๆ
จนมาถึงชั้นสองมันก็เปิดประตูเข้าไปในห้องที่มีเตียง ตู้เสื้อผ้า โต๊ะเขียนหนังสือ ทุกอย่างเหมือนห้องพักโดยทั่ว ๆไปแล้วมันก็ปล่อยมือออกจากปากผม
" มะ  "
" เงียบนะมึง ถ้าไม่อยากมีปัญหา "มันพูดขึ้นก่อนที่ผมจะทันได้พูดอะไรด้วยซ้ำ
" มึงรู้ใช่ไหมว่าวันนี้เรานัดกันกี่โมง แล้วนี่มันกี่โมงแล้ว มึงมาช้าเกือบชั่วโมงนึงแล้วกูโทรไปมึงก็ด่ากูกลับมาอีกมึงคิดว่ามึงเป็นใคร มึงคิดว่ากูเล่น ๆ เหรอที่จริงถ้าวันนั้นมึงยอมให้กูชกกูก็คงไม่ชกแรงหรอก เดี๋ยวหน้าหวานๆ ของมึงจะช้ำหมด แต่มึงกับมาหลอกกู เหมือนกูเป็นตัวตลกนี่แหละคือสิ่งที่กูยอมไม่ได้ " แหม ๆ ขนาดมันโกรธยังอุตส่าชมแต่ตูแม่ง ๆ ว่ะ ไอ้คำว่าหน้าหวานเนี่ยเค้าชมผู้หญิงกันไม่ใช่เรอะ
" แล้ววันนี้ มึงก็งทำแบบเดิมอีก กูนัดมึง มึงก็ทำเป็นเล่น เห็นที่แค่งานเสิร์ฟมึงจะไม่พอใจจะทำแล้วมั้ง "
" เปล่านะพี่ คือ ผมก็ตั้งใจจะมาให้ทันน่ะแหละ แต่พอเรียนเสร็จ เช้ามันก็ว่าง ผมเลยนอนกะจะพักเอาแรง แต่มันก็หลับเพลินน่ะ ผมไม่ได้ท้าทายอะไรจริง ๆนะ"ผมพดพร้อมกับทำหน้าตาอ้อนสุดขีดให้มันน่าสงสารเข้าไว้
" ไหนมึงบอกว่าวันนี้อาจารย์นัดสอนตอนบ่ายสาม เลิอกหกโมงเย็นไงแวทำไมถึงบอกว่าเลิกเช้า แสดงว่าเมื่อวานมึงโกหกกูใช่ไหม "
อ้าวเฮ้ย  ทำไมไอ้โหดมันความจำดีจังเลยวะตูไม่น่าพลาดเลย
" ไม่เป็นไร เดี๋ยวมึงบอกรหัสนักศึกษากับรหัสผ่านมึงมากูจะดูตารางเรียนมึง เพื่อกำหนดงานให้ "
" โห พี่นั่นมันข้อมูลส่วนตัวเลยนะ "
" มึงจะบอกหรือไม่บอก "
" ก็ได้ รหัสนักศึกษา ..... รหัสผ่าน....... "
" ได้แล้ว  งานที่มึงต้องทำคือ ต่อไปเวลาที่มาถึงร้าน จะต้องขึ้นมาที่ห้องนี้ มาจัดข้าวของทุกอย่างให้เรียบร้อย แล้วก็รอกูมาบอกงาน
อีกที "
" อะไรนะ ให้ทำอะไรก็สั่ง ๆมาเถอะพี่ จะได้เสร็จ ๆ "
" ไม่ได้ กูจะสั่งวันต่อวันเท่านั้น ห้ามเถียง วันนี้มึงนั่งรอกินเหล้าเป็นเพื่อนกูไม่มีเพื่อนแดกนานแล้ว  อยู่นี่แหละ เดี๋ยวขึ้นมา "
" หา ไรนะ นั่งรอแดกเหล้าเนี่ยนะ บ้าแล้ว "
" บอกให้รอก็รอเถอะน่า "แล้วไอ้โหดมันก็เดินออกจากห้องไปทำให้ผมได้มีโอกาสสำรวจห้องไปในตัวห้องนี้ก็ขนาดไม่กว้างเท่าไหร่
ดู ๆ แล้วก็เหมือนกับห้องพักชั่วคราวมากกว่าด้วยความสงสัยผมเลยถือวิสาสะเปิดตู้เสื้อผ้าดูก็พบเพียงเสื้อผ้าสองสามตัว ผ้าเช็ดตัว
แสดงว่าห้องนี้ต้องเป็นที่พักชั่วคราวแน่ ๆ
" ทำอะไรน่ะ "
" เปล่า ก็แค่เปิดตู้ดู จะได้รู้ว่าต้องทำความสะอาดยังไงก็แค่นั้นเอง "เหอ ๆ แถ ๆ อีกแล้วครับท่าน
" นั่งรอเดี๋ยว เด็กกำลังยกของขึ้นมา "
สักพักก็มีเด็กเสิร์ฟมาเคาะประตูพอมันบอกให้เปิดเด็กหนุ่มหน้าตาดีก็เดินเข้ามาพร้อมกับวางขวดเหล้า โซดา แล้วก็เบียร์ไว้ที่โต๊ะ
แล้วก็กับแกล้มอีกสองสามอย่าง
" จะเอาอะรไเพิ่มอีกไหม "ไอ้โหดหันหน้ามาถาม
" ไม่แล้วพี่ "แล้วเด็กเสิร์ฟคนนั้นก็เดินออกไป
"กินไร เหล้าหรือเบียร์ "
"เอา "
" เอาเหล้าดีกว่า เพียว ๆ ด้วยใช่ไหม อ่ะ "หา นี่มึงจะมอมเหล้าตูรึไงไอ้บร้า เดี๋ยวตูเมามาไล่ปล้ำอย่ามาว่าตูเน่อแต่ผมก็รับมาโดยดี
เหอ ๆนาน ๆ จะมีคนเลี้ยงส่วนเป็นใครนั้นไม่สนค้าบ
" อึ๊บ อ๊า  "พอผมส่งหล้าก๊งแรกเข้าปากไอ้โหดมันก็ส่งแก้วต่อ ๆไปให้อีกผมก็รับมาดื่มอย่างเสียไม่ได้นาน ๆทีมันถึงจะยกเบียร์ขึ้นจิบหุหุ
จนเวลาผ่านไปสักพักเหล้าก็หมดไปเกือบๆครึ่งขวดผมก็แทบจะหลับแล้วครับเรียกได้ว่าสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลยทีเดียวรู้อย่างเดียวคือง่วง ๆอย่างแรงจู่ ๆ มันก็พูดขึ้น
" จะว่าไป มึงนี่ก็น่ารักเหมือนกันนะ หน้าแดง ๆ แถมยังส่งสายตาหวาน ๆ มาให้กูอีกแล้วตัวมงจะแดงอย่างนี้ไหมนะ "
พอพูดจบมันก็ยิ้ม ๆ เหมือนคิดอะไรสักอย่างในใจแต่ตอนนั้นผมก็ไม่คิดอะไรหรอกครับรู้แต่พอมองไปเห็นเตียงแล้วก็รู้สึกง่วงมากกว่าเดิมอีก
" ง่วงแล้วหรอ เห็นมองไปที่เตียงบ่อย ๆ ถ้าง่วงก็นอนก่อนก็ได้นะ "โอ้วสวรรค์ มีรึที่ผมจะพลาดโอกาส รีบคลานไปขึ้นเตียงโดยไว
ผมก็อย่างงี้แหละครับ
พอเมาหน่อย เวลาใครบอกให้ทำอะไรก็มักจะทำตามถ้ามันเป็นสิ่งที่ผมอยากทำด้วยนะแล้วอีกอย่างเวลาที่ผมเมาผมมักจะนั่งเงียบ ๆ
พอเมามากหน่อยก็ลุกไปอ้วกแล้วก็นอนไมวุ่นวายกับใครพอหัวถึงหมอนผมก็หลับไปเลยครับไม่สนใจว่าตัวเองนอนอยู่ที่ไหน อยู่กับใคร
หลังจากหัวถึงหมอนปุ๊บผมก็หลับเป็นตายเลยทีเดียว
" เฮ้ย จะรีบหลับไปไหน "เสียงไอ้โหดพูดดังแว่ว ๆ มาในหูผมพร้อมกับรู้สึกถึงความหนักเหมือนมีอะไรมาทับบนตัวแต่ก็ไม่ได้หนักมากอะไรแค่รู้สึกอึดอัดเท่านั้น
" อืม  อย่ากวนได้ไหม คนจะนอนน "ผมก็ได้แต่ ปัด ๆ มือ เพื่อที่หวังว่าไอ้ตัวที่มันทับผมอยู่จะออกไป
" อะ อืม "พอผมจะอ้าปากพูดอีก จู่ ๆ ไอ้โหดมันก็เอาปากมาประกบปากผมพร้อมกับสอดลิ้นเข้ามาในปากส่วนมือมันก็สอดเข้ามาในเสื้อเพื่อสัมผัสกับยอดอก
ตอนนี้ไอ้โหดมันเลื่อนตัวมันมากดทับผมไว้ทั้งตัวจนผมรู้สึกได้ถึงความแข็งขึงที่กำลังดุนดันอยู่บริเวณน้องชายผมที่ก็ลุกขึ้นสู้อย่าง
ไม่ยอมแพ้แล้วมือมันก็ค่อย ๆ ปลดเสื้อผ้าทั้งของผมและของมันออกไป
จนตอนนี้ร่างกายของเราทั้งสองคนเปลือยเปล่าไอ้โหดก็ค่อย ๆ เลื่อนปากลงมาขบเม้มที่ยอดอกของผมลากลิ้นลงไปเรื่อย ๆ จนถึงแอ่งสะดือแล้วก็ลากวนกลับมา
พร้อมกับมือของมันที่กำลังรูดน้องชายผมเล่นอย่างเบามือส่วนอีกข้างก็กำลังลูบไล้บริเวณบั้นท้าย เพื่อเร้าอารมณ์ แล้วมันก็เอื้อมมือไปหยิบอะไรสักอย่างข้าง ๆ เตียง
หลังจากหันกลับมามันก็ยกขาผมขึ้นทั้งสองข้างผมรู้สึกถึงความเย็นของเจลอะไรสักอย่างที่มันใช้มือลูบ ๆ ปากถ้ำของผม
สักพักก็รู้สึกถึงความรู้สึกคับแน่น และเจ็บปวดที่แล่นเข้าถึงขั้วหัวใจ
" โอะ โอ๊ย  "ผมร้องขึ้นด้วยความเจ็บปวดแต่มันก็ยังไม่ยอมหยุดยังพยายามที่จะยัดเยียดความเป็นชายที่กำลังแข็งชันเข้าไป
จนในที่สุดก็สำเร็จ แล้วก็กดแช่ไว้อย่างนั้นพร้อมกับมือแล้วก็ปากที่ทำหน้าที่ปลุกเร้าอารมณ์ผมอีกครั้ง
จนผมเริ่มมีอารมณ์ร่วมไปกับมันไอ้โหดก็เริ่มขยับท่อนลำเข้าออกช้าๆ เพลงรักก็บรรเลงต่อไปเรื่อย ๆ จนถึงทำนองคลองธรรมที่ต้องเป็นไปตามธรรมชาติแล้วผมก็ไม่รับรู้อะไรต่อจากนั้นอีกเลยไม่รู้ด้วยซ้ำว่าที่ไอ้โหดมันทำไปทั้งหมดเพราะอะไร
" ฮ้าว  อืม  "ผมลืมตาตื่นขึ้นมาในตอนสาย ๆ พร้อมกับความเคยชินที่จะเอื้อมมือไปคว้าโทรศัพท์มาดูเวลาแต่ พอมองไปรอบ ๆ มันกลับไม่ใช่ห้องของผมมันกลายเป็นห้องของใครก็ไม่รู้ผมนั่งสงบจิตใจสักพักความทรงจำเกี่ยวกับเรื่องเมื่อคืนก็หลั่งเข้ามา
" เฮ้ย นี่ตูมีไรกับไอ้โหดเหรอวะ "ผมอุทานด้วยความตกใจก็จะไม่ให้ตกใจได้ยังไงในเมื่อเนี่มันเป็นครั้งแรกของผมที่อุตส่าเก็บไว้ให้คนรักตาย ๆ กลับต้องมาเสียให้ศัตรูเบอร์หนึ่งไปซะได้แล้วยังให้ด้วยความเต็มใจซะด้วยไม่ ๆต้องรีบหาทางออกไปให้เร็วที่สุด
คิดได้ดังนั้นผมก็รีบลุกแต่งตัวพร้อมกับความปวดร้าวที่บั้นท้ายแล้วก็คว้ากระเป๋าสะพายออกจากห้องขับรถกลับไปที่หอทันที
พอถึงหอพัก ก็พอดีกับเสียงโทรศัพท์หอดังขึ้น
" ฮัลโหล "ผมกรอกเสียงลงไป
" ไอ้ตั้ม มึงเป็นไรวะ พวกกูโทรหามึงก็ไม่ติด แล้วเมื่อคืนมึงไปไหนมาพวกกูมาเคาะที่ห้องก็ไม่มีใครมาเปิด กูนึกว่ามึงตายห่าไปแล้วซะอีกนี่พวกกูกะว่าถ้าวันนี้ยังติดต่อมึงไม่ได้จะไปแจ้งความแล้วนะมึงกูนึกว่ามึงโดนผู้ชายที่ไหนลากไปข่มขืนซะอีก "
เสียงไอ้หนิงโวยวายผ่านสายโทรศัพท์มา
" เออ กูขอโทษว่ะ ที่ไปไหนไม่บอกพวกมึง เดี๋ยวกูค่อยเล่าให้ฟังแล้วกัน แล้วนี่พวกมึงอยู่ไหนกันเนี่ย "ผมถามมันกลับไป
เพราะในเวลานี้ไม่มีอะไรที่ดีไปกว่าการได้นั่งคุยกับเพื่อนแล้วครับ
" เออ พวกกูนั่งอยู่หน้าตึกเนี่ย รอเรียนอยู่กะจะไปแดกข้าวก่อนแล้วค่อยขึ้นเรียนก็เลยโทรหามึงก่อน มึงจะมาเรียนไหม "
ไอ้หนิงถามกลับมาอีกรอบ

" เออ ไป พวกมึงไปกินก่อนเลยเดี๋ยวอาบน้ำเสร็จกูตามไปเจอกันที่หน้าห้องเรียนเลยมึงแล้วค่อยคุยกัน"แล้วผมก็วางโทรศัพท์ลงไป
พร้อมกับความแปลกใจว่าทำไมหนิงมันไม่โทรเข้ามือถือของผม
" ชิบหาย "พอผมมองหามือถือพร้อมกับหาทุกซอกทุกมุมแต่ก็พบแต่ความว่างเปล่าสงสัยเมื่อเช้าด้วยความรีบผมคงลืมหยิบมันมาด้วยแน่ๆ โอ๊ย ซวย ๆ  อาบน้ำไปเรียนก่อนดีกว่า

MaximusRavi

ขอบคุนนะครับบผมม

abcdefghij

ก็ผิดไปแล้วจิงๆๆ ได้โปปรดจงให้อภัย

ccoo1988

ชอบมากคับ ขอบคุนมาก

ริว

ขอบคุนมากๆนะ

ponda16

ขอบคุณครับ

pongsakron01

ขอบคุณครับ

piyanate

ขอบคุณมากคราฟผม

สีฝุ่น

ขอบคุนมากมายนะครับ

onyx258

ขอบคุณครับ

kan17825

ขอบคุณน่ะครับ

2539

ขอบคุณครับ

ข้าวโอต

ขอบคุณครับ

ืnneess

ขอบคุณครับ

orrick

ขอบคุนนะคับ ^^

cokebundit

++ กรูไม่ใช่ผู้หญิง ... แล้วไงวะ ++

soigiro

- ขอบคุณมากครับ

pkclub2146

ขอบคุณมากมากคับ

ขอบคุณมากมากคับ

ขอบคุณมากมากคับ