++ กรูไม่ใช่ผู้หญิง ... แล้วไงวะ ++ $ 13 - 15

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว

" เออ ไป พวกมึงไปกินก่อนเลยเดี๋ยวอาบน้ำเสร็จกูตามไปเจอกันที่หน้าห้องเรียนเลยมึงแล้วค่อยคุยกัน"แล้วผมก็วางโทรศัพท์ลงไป
พร้อมกับความแปลกใจว่าทำไมหนิงมันไม่โทรเข้ามือถือของผม
" ชิบหาย "พอผมมองหามือถือพร้อมกับหาทุกซอกทุกมุมแต่ก็พบแต่ความว่างเปล่าสงสัยเมื่อเช้าด้วยความรีบผมคงลืมหยิบมันมาด้วยแน่ๆ โอ๊ย ซวย ๆ  อาบน้ำไปเรียนก่อนดีกว่า
ยกที่ 13
" ตั้ม มึงเป็นอะไรวะ วันนี้กูเห็นมึงกระสับกระส่ายเหมือนมองหาใคร หรือกำลังหนีใครสักคน หน้าก็ซีด ๆ แล้วยังนั่งนิ่งไม่ยอมลุกไปไหนอีก "ไอ้หนิงมันเริ่มถามผม หลังจากที่เราเดินมาถึงม้านั่งหน้าตึก ที่เรานั่งเป็นประจำ
" เออ กูก็ว่างั้นแหละ นั่งยังกะคนเจ็บก้น หรือว่ามึงเป็นริดซี่(ริดสีดวง)วะ ฮ่า ๆ "ไอ้ออยมันดอดถามมา แบบตรงประเด็นเป๊ะ ๆ เล่นเอาผมเหงื่อซึมเลยครับ ก็ไม่ใช่ว่าไม่อยากบอกอะไรเพื่อนหรอกนะ แต่เรื่องที่เกิดขึ้นมันน่าอายแล้วก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นยังไงด้วยเนี่ยสิ
" สัดนิ กูแค่เจ็บก้นเฉย ๆ ไม่ได้เป็นริดซี่อย่างผัวมึงหรอก เหอ ๆ "ผมตอกกลับไป แบบขำ ๆ ครับ เพราะไอ้ไผ่มันเคยเป็นริดสีดวงช่วงนึง
แต่ผมก็ไม่รู้นะว่ามันทำยังไงถึงหายเพราะจู่ ๆ มันก็เงียบ ๆ ไป เลยไม่มีใครสนใจ
" อ้าว ๆ กูอยู่ของกูดี ๆ ก็ดึงกูมาเกี่ยวจนได้นะมึงน่ะ ว่าแต่มึงจะเล่าได้รึยังวะว่าเมื่อคืน ไม่ใช่สิ ตั้งแต่เมื่อวานตอนเย็น มึงหายไปไหนมา "
" ใช่ แล้วมือถือมึงก็ไม่เปิด จนกระทั่งตอนนี้ มึงก็ยังไม่ยอมเปิดเครื่อง "ไอ้หวายพูด พร้อมกับค่อย ๆ วางกดปุ่มวางที่โทรศัพท์
โห  มันเล่นค้นหาหลักฐานมามัดตัวจำเลยแน่นขนาดนี้แต่ยังไง ผมก็ไม่ยอมเล่าให้พวกมันฟังเด็ดขาด ก็ใครจะไปกล้าล่ะ เรื่องน่าอายขนาดนั้น
สักพักเรื่องราวต่าง ๆ ก็ถูกถ่ายทอดจากปากผมไปยังไอ้เพื่อนหมา ๆทั้งสี่ตัวของผมแบบฉากต่อฉาก ไม่มีเซ็นเซอร์  เหอ ๆเล่นเอาไอ้พวกนั้นอ้าปากค้างไปตาม ๆ กัน
" กูว่าไอ้พี่เนี่ยต้องเป็นเกย์ชัวร์ "ไอ้ออยพูดขึ้นมาก่อน
หลังจากที่มันหายจากอาการตะลึงแล้ว
" เฮ้ย หน้าตาอย่างพี่แชมป์เนี่ยนะ จะเป็นเกย์ กูไม่เชื่อว่ะ "ไอ้ไผ่แย้งเมียมัน
" ใช่ กูว่าเค้าต้องการแก้แค้นมึงแน่ ๆเลยว่ะ ตั้ม"ไอ้หนิงพูดเสริม
" เค้าอาจจะเป็นพวกไบเซ็กชวล หรือที่เรียกว่าเสือไบก็ได้นะกูเคยอ่านในหนังสือมา พวกนี้มีไรกับผู้ชายก็ได้ ผู้หญิงก็ได้
ดูแค่ภายนอกไม่มีวันจะรู้ได้แน่ ๆ "
ไอ้หวายพูดขึ้นตอนท้ายมันเล่นพูดอ้างหนังสือที่มันเคยอ่านๆมาอย่างว่าแหละครับมันเป็นคนชอบอ่านหนังสือเรียกว่ามันเป็นผู้ชาย แต่รู้เรื่องเกย์ดีกว่าผมซะอีก
" พวกมึงก็คอยดูต่อไปแล้วกัน ว่ามันทำอย่างนี้เพราะอะไร ที่สำคัญ กูว่าเพราะเหล้าก็น่าจะมีส่วนนะ"ผมพูดขึ้นหลังจากที่ปล่อยให้พวกมันคิดไปต่าง ๆนานาแล้ว
" เหล้าหรอวะ ถ้าคนมันไม่คิดมาก่อน ถึงเมาแค่ไหนมันก็ไม่เอาหรอกขนาดมึง กูไอ้ไผ่ เคยเมานอนกอดก่ายกันสามคนมาแล้ว ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย "ไอ้หวายแย้งผมทันที
" เออ ๆ เรื่องนี้ไม่มีใครรู้ดีไปกว่าพี่แชมป์หรอก กูว่ากูไปถามพี่โด่งให้แกถามให้เลยดีมะ "ไอ้ไผ่รีบเสนอความคิดเห็น
" สัดนิ มึงอยากให้เค้ารู้กันทั้งบางรึไง เที่ยวไปถามคนโน้นคนนี้เดี๋ยวพวกมึงก็รู้กันเองแหละ ว่าแต่มึงเหอะ จะไปทำงานให้เค้าอีกรึเปล่าวันนี้ "ไอ้หนิงหันมาถามผมในตอนท้าย หลังจากที่มันสวดไอ้ไผ่ไปแล้วรอบนึง
" ยังไงกูก็ต้องไปแหละ เพราะโทรศัพท์กูก็อยู่นั่น เพิ่งขอตังค์แม่ซื้อใหม่เองเสียดายว่ะ "
ตอนนี้ชักเริ่มรู้สึกเพลีย ๆเหนื่อยทั้งกาย เหนื่อยทั้งใจเลยทีเดียว" เออ ในเมื่อมึงคิดจะเดินหน้าสู้ต่อ พวกกุก็จะช่วยมึงเอง "
ไอ้ออยพูด
" มึงจะไปช่วยทำงานที่ร้านนั่นหรอ กูไม่ยอมนะ เดี๋ยวกูไปเองกูไม่ไว้ใจผู้ชายแถวนั้น แฟนกูออกจะสวยขนาดนี้ "ไอ้ไผ่รีบปฏิเสธความคิดของไอ้ออยทันควัน
" แหวะ มึงยังจะมีหน้ามาหวานกันอีกนะ เพื่อนเวร "ไอ้หนิงทนไม่ไหวกับการสวีทหวานแหววของเพื่อนสองคน
เพราะตัวมันเองกับไอ้ต้นตอนนี้ก็เริ่มระหองระแหง
เนื่องจากไอ้ต้นตอนนี้มันชักจะเป็นพวกดีแตกไปซะแล้วมันเลยบอกเลิกกันเมื่อวานเลยจะชวนผมไปกินเหล้าแต่ดันติดต่อผมไม่ได้
เพราะไอ้โหดนั่นทีเดียว ทำให้อดแดกเหล้ากับเพื่อนเลยแล้วช่วงนี้ ไอ้ออยกับไอ้ไผ่ก็ดันหวานกันเป็นพิเศษพูดจากันก็ไม่มีมึงกูอีกแล้ว
ใครจะทนไหวล่ะครับบาดใจจริง ๆ  
" แล้วที่มึงบอกว่าจะช่วย มึงจะช่วยยังไงวะ "ไอ้หวายถามไอ้ออย หลังจากที่ปล่อยให้มันหวานกันจนพอแล้ว
" กูก็แค่คิดว่า ในเมื่อไอ้ตั้มมันจะสู้ต่อ เราก็ต้องเตรียมความพร้อมในการสู้รบโบราณท่านว่าไว้ รู้เขารู้เรา รบร้อยครั้ง ชนะร้อยครั้ง "
ไอ้ออยพูดพร้อมกับทำไม้ทำมือ ยังกับว่ามันเป็นวีรสตรีที่เพิ่งได้ชัยชนะจากการรบก็ไม่ปาน
" แล้วมันยังไงวะ "คราวนี้ไอ้ไผ่เป็นฝ่ายงงเองแล้วครับ
" ก็ยังงี้ไงล่ะไผ่ เราหนิง หวาย แล้วก็ไผ่ ก็ต้องไปสืบเสาะ หาข้อมูลเกี่ยวกับพี่แชมป์ให้ได้มากที่สุด ในทุก ๆเรื่อง เพื่อที่จะหาจุดอ่อนโจมตีได้ตรงจุด เพราะตอนนี้ ทางเราก้เสียตัวเพลี้ยงพล้ำให้กับเค้าไปแล้ว เราก็ต้องตั้งรับให้เข้มแข็ง พร้อมกับรุกไปในตัวด้วย "
ไอ้ออยสาธยายยืดยาว
ไอ้สามตัวก็นั่งฟังอย่างตั้งใจพร้อมทำหน้าเห็นด้วยอย่างที่สุดแต่ผมก็คิดว่าวิธีการมันแหม่ง ๆ ยังไงไม่รู้นี่ตูไม่ได้ไปรบกับใครนะ
จะได้เอายุทวิธีการรบโบราณมาใช้เนี่ยแต่ผมก็ไม่ได้พูดอะไรออกไปหรอกครับเพราะพวกมันอุตส่าจะช่วยยังดีกว่าไม่ช่วยอะไรเลย
เพราะถึงยังไงผมก็คิดว่า ทุกอย่างมันก็ย่อมขึ้นอยู่กับไอ้โหดนั่นอยู่แล้วว่ามันได้ผมแล้วจะรับผิดชอบไหมเอ้ย ไม่ใช่ ๆ   ว่ามันจะเอายังไงต่อไป ต่างหากไม่รู้ว่ามันจะเอายังไงจริง ๆ ผมชกมันไปสองหมัดหน้ามันแทบจะไม่กระดิก
พอผมโดนมันเอาคืนหมัดเดียว ( จิ้นเองน้า ) เล่นเอาผมนั่งเกือบไม่ได้ กระสับกระส่ายทั้งวันแล้วถ้าโดนอีกหมัดจะเป็นไงเนี่ย เหอ ๆ ๆ
ยกที่ 14
หลังจากที่เรา(พวกมัน)ตกลงเรื่องแผนรบเรียบร้อยแล้วผมก็ต้องไปทำงานกับไอ้โหดนั่นอีกเหมือนเดิมเพราะผมก็ไม่รู้ว่าหลังจากเมื่อคืนนี้ไอ้โหดมันจะเอายังไงต่อไปกันแน่และเมื่อผมเก็บของกำลังจะลุกขึ้นไอ้พวกนั้น มันก็ส่งคำอวยพรให้ผมอย่างดี
" เฮ้ย ตั้ม ยังไงมึงก็ทน ๆ นะโว้ย กูว่าพี่แชมป์ไม่ปล่อยมึงง่าย ๆ หรอก ใช่ไหมจ๊ะ ออย "ไอ้ไผ่พูดพร้อมกับหันไปทำตาหวานซึ้งใส่แฟนมันอีกช่างขัดกับหน้าโหด ๆ ของมันซะจริง
" อืม กูก็ว่างั้นแหละ ยังไงมึงก็คงไม่รอกหรอกต่อให้แผนการรบที่กูคิดจะเด็ดยังไงก็เหอะ "ไอ้ออยสมสู่ เอ้ย สมรู้กับผัวมัน
" มึงก็ว่าซะจนไอ้ตั้มมันใจเสียหมดแล้วแต่กูก็เห็นด้วยกับมันสองคนว่ะ ใช่ไหมวะหวาย "ไอ้หนิงพูดพร้อมกับยักคิ้วให้ไอ้หวายทีนึง
ไอ้หวายที่มัวแต่สนใจอ่านหนังสืออยู่ก็รีบเงยหน้ามาตอบทันที
" อืม ใช่หนิงพูดถูก "มันตอบทั้ง ๆ ที่มันคงไม่ได้สนใจอะไรเลย เอ๊  คู่นี้มันชักมีอะไรแปลก ๆ ตั้งแต่ไอ้หนิงเลิกกับแฟนมา
มันสองตัวก็ไม่เคยทะเลาะกัน
" มึงมองเชี่ยไรไอ้ตั้ม สงสัยอะไรเดี๋ยวค่อยถามกูจะบอกเอง ตอนนี้กูยังไม่พร้อม "ไอ้หนิงมันถามผม พร้อมกับตอบคำถามที่ผมส่งสารไปทางสายตาซึ่งมันสามารถอ่านออกยังกะอ่านหนังสืออย่างนี้สิ เค้าถึงเรียกว่าเพื่อนกัน
" เอ้อ งั้นกูไปก่อนนะโว้ย " แล้วผมก็เดินออกมา พร้อมกับมีเสียงตะโกนตามหลังจากไอ้พวกนั้นว่า
" มีอะไรมึงก็โทรมานะโว้ย ยังไงพวกกูก็เป็นเพื่อนมึง "พอผมเดินเข้าไปในร้านผมก็เจอกับพี่โด่งพอดี
" อ้าวตั้ม มาพอดีเลย มาหาไอ้แชมป์ใช่ไหม พอดีมันเพิ่งออกไปน่ะ มันฝากโทรศัพท์ไว้ให้ พร้อมกับนี่ด้วย " พี่โด่งแกพูดพร้อมกับมองผมด้วยสายตาแปลก ๆ แล้วก็ยื่นโทรศัทพ์ที่ผมลืมเอาไว้ให้
" อ้อ ครับ ขอบคุณครับพี่ แล้วนี่ไอ้ เอ่อ พี่แชมป์เค้าไปไหนครับ แล้วจะเข้ามาอีกไหม "ผมถามไปเท่าที่คิดได้ เพราะผมเองก็เขิน ๆ กับสายตาของแกที่มองมา ซึ่งแกคงจะสงสัยว่าผมไปรู้จัก แล้วก็สนิทสนมกับไอ้โหดได้ยังไง
" อ้อ ไม่แล้วแหละ เห็นมันบอกว่าจะไม่เข้าร้านอีกเป็นเดือนไม่รู้เป็นไร  แล้วตั้มมีธุระอะไรกับมันรึเปล่าล่ะ "
" อ้อ ไม่มีแล้วครับ เอ่อ งั้นผมไปก่อนนะครับพี่ หวัดดีครับ "
" เอ้อพี่ลืมไป มันฝากบอกอีกว่า ที่มันบอกให้ตั้มมาทำงานที่นี่น่ะไม่ต้องมาทำแล้ว นะ เดี๋ยวมีไรมันจะโทรหาเอง "
" ครับพี่ ผมไปล่ะครับ "แล้วผมก็เดินออกมาจากร้าน ด้วยความรู้สึก หลากหลายทั้งสับสน ดีใจ เหน็ดเหนื่อย แล้วก็เสียใจ มันปนเปกันไปหมด รู้สึกว่ามันท้อ ๆ ยังไงก็ไม่รู้อาจจะเป็นเพราะว่า ผมฝันหรือหวังมากเกินไป
ที่คิดว่า เมื่อคนมีอะไรกันแล้วจะเริ่มชอบหรือว่ารักกันถึงแม้มันจะเริ่มจากความเกลียด แต่ผมมั่นใจว่าลึก ๆในใจผมมันคิดยังไง
มันยังแอบหวังว่าเค้าจะอยากเจอผมบ้างคงไม่มีใครอยากยุติความสัมพันธ์ที่มันเกินเลยที่เป็นโดยไม่ได้พูดคุยหรอกครับ
แต่ผมคงลืมคิดไปอย่างว่าชีวิตผมมันไม่ใช่ละครไม่ใช่เทพนิยายไอ้โหดมันเป็นผู้ชายแล้วที่สำคัญ ผมไม่ใช่ผู้หญิงพูดไปก็น่าขำนะ
ที่คนๆนึงสามารถที่จะเศร้าได้เพียงเพราะไม่ได้เจอหน้าของคนที่คาดว่าจะได้เจอไม่ได้แม้แต่รักไม่ได้คิดถึง
แต่แค่หวังว่าจะได้เจอ เจอด้วยความเกลียดเจอด้วยการแก้แค้นแต่ก็แค่ได้เจอแล้วความรู้สึกเหล่านี้มันคืออะไรกันแน่
" เฮ้ยแชมป์ แผนการเป็นไงบ้างวะ "เสียงผู้ชายสองคนกำลังพูดกันในห้องน้ำใต้ตึกที่ผมต้องมาเรียนศิลปะ ขณะที่ผมกำลังเปิดประตูออกจากห้องน้ำ
" ไอ้เด็กนิเทศฯนั่นน่ะเหรอ แม่งก็ดีดิวะ กูไม่นึกว่าเอากับผู้ชายด้วยกันจะมันขนาดนี้ ฮ่า ๆ  "เสียงคุ้น ๆ ตอบกลับมาทำให้ผมต้องชะโงกหน้าเข้าไปดูก็เจอกับไอ้โหดกับเพื่อนของมันที่กำลังล้างสีอยู่หน้ากระจกผมเลยแอบฟังบทสนทนาของพวกมันต่อ
" ว่าแต่มึงทำยังไงวะ มันถึงได้ยอมมึงน่ะ "เสียงเพื่อนมันถามต่อไปอีก
" กูก็แค่บังคับนิดหน่อย ยกเอาเรื่องแก้แค้นมาอ้างมันก็ยอมง่าย ๆ "ไอ้แชมป์ตอบกลับไป
" ฮ่า ๆ  กูว่า มันก็คงชอบด้วยล่ะมั้ง ไม่งั้นคงไม่ยอมง่าย ๆ หรอกพวกนี้ก็อย่างงี้แหละ ของมันเคย ๆ อยู่แล้ว "เพื่อนมันพูดอีก
" กูก็ว่างั้น "
" แล้วมึงจะเอาไงต่อไปวะ เอามาให้กูลองมั่งดิวะแม่ง ขาว ๆ อย่างนี้มันก็น่าลองเหมือนกันนะโว้ย "
" เออ แล้วกูจะจัดให้ "
" มึงไม่ติดใจมั่งเหรอวะ เห็นอย่างงั้นกูว่าลีลาเด็ดไม่เบาปากเก่งแบบนี้ "เสียงเพื่อนมันพูดอีกครั้ง
" ไม่ว่ะ กูกะจะเล่น ๆ สักพัก แก้เบื่อ ได้แก้แค้นด้วย แม่งเสือกมาหลอกคนอย่างกู แล้วมันจะรู้สึก ว่าใครเป็นใคร "เสียงไอ้แชมป์ตอบก่อนที่มันจะเดินออกไปจากห้องน้ำกับเพื่อนของมัน
เจ็บ ๆ ไปถึงหัวใจเกลียด .............เกลียด การเป็นตัวตลกเกลียดการดูถูกคนเป็นเกย์ต้องสำส่อนทุกคนรึไงมันก็ใช่ที่เค้าชวนผมแล้วก็ไปง่าย ๆแต่เพราะไม่รู้ว่าใครมีจุดประสงค์อะไรแอบแฝงรึเปล่าผมถึงได้ไป ยอมทั้งๆที่ไม่รู้ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น ต่อไปมันก็สมควร แล้วล่ะ ที่เค้าดูถูกสมควรแล้วจริง ๆ  
" เฮ้ยตั้ม เสร็จรึยังวะ "เสียงไอ้หวายร้องเรียกมาจากหน้าห้องน้ำ เพราะผมบอกพวกมันว่าจะเข้ามาล้างมือแปปเดียว
" เออ  เออ เดี๋ยวออกไป "ผมพูดพร้อมกับเดินออกจากห้องน้ำก็ทันได้เห็นหลังไอ้โหดกับเพื่อนของมันอีกสี่ห้าคน ที่กำลังเดินไปหน้าตึก
" เร่งอยู่ได้นะพวกมึงน่ะ กูรู้ว่าอยากฉลองกันเร็ว ๆ "ผมแซวไอ้หนิงกับไอ้คุณหวายดิครับก็ตอนนี้พวกมันทั้งสองคนได้ประกาศกันอย่างเป็นทางการแล้วว่าตกลงจะคบกัน
วันนั้นเราเลยจะไปฉลองกันที่บ้านไอ้หวายมันเพราะแม่มันไม่อยู่หลายเดือนคนรับใช้ก็กลับบ้านเพราะไม่มีอะไรให้ทำไอ้หวายมันก็อยู่หอพักอยู่แล้ว
" เออ เมื่อกี้กูเจอผัวมึงด้วยแหละไอ้ตั้ม "ไอ้ออยพูดขึ้น ทำให้ผมมองหน้ามันด้วยความสงสัย
" ใครวะ ผัวกู "
" ก็พี่แชมป์ไง หรือมึงจะปฏิเสธว่าไม่มีอะไรกัน "ไอ้ออยแซวผมกลับมาอีก
" กูว่าแล้วว่าทำไมพักนี้มึงถึงซึม ๆ ที่แท้ก็เพราะไม่ได้เจอหน้าเค้านี่เองเดี๋ยวกูไปเรียกให้เอาไหมมึง "ไอ้หนิงร่วมด้วยอีกคน
" สัดนิ มึงจะหาเรื่องให้กุตายรึไงกูอยู่คนเดียวสบายใจเอี้ย ๆ "ผมตอบมันกลับไป
ตอนแรกกะจะด่ามันแล้วแหละครับแต่ก็คิดได้ว่ามันยังไม่รู้ว่าผมได้ยินเรื่องอะไรมาซึ่งผมก็คิดว่าจะไม่บอกพวกมันดีกว่าเพราะเรื่องบางเรื่องเราจะพูดมันออกไปทั้งหมดก็ไม่ได้แล้วอีกอย่างผมก็ไม่รู้ว่าความสัมพันธ์แบบพวกเรา พวกมันจะเข้าใจแค่ไหนถึงจะเป็นเพื่อนก็เถอะแล้ววันนี้พวกมันก็กำลังมีความสุขซะด้วยสักวันรอให้ผมแน่ใจกว่านี้แล้วผมจะบอกพวกมันเอง
ยกที่ 15
" เฮ้ยตั้ม เบา ๆ ดิวะ มึงจะรีบกินไปไหนวะ ทำยังกะคนอกหัก "ไอ้หนิงพูดพร้อมกับจะดึงแก้วเหล้าในมือจากผมไปแต่มีรึที่ผมจะยอม
เพราะอยากกินเหล้าให้มันเมา ๆ ให้ลืม ๆ ไปเลย ( สรุปแล้วอกหักป่ะเนี่ย ) เพราะตั้งแต่มาถึงประมาณสองทุ่มจนตอนนี้จะสี่ทุมแล้วผมยังไม่ยอมวางแก้วเลยสักครั้ง
' กูไม่ได้อกหักหรอกหนิง แต่กูดื่มเพื่อจะได้ลืมสิ่งที่กูได้ยินมาวันนี้ไงล่ะแต่กูบอกมึงไม่ได้หรอกนะ เพราะมันยังไม่ถึงเวลา เมื่อกูพร้อมแล้วกูจะบอกมึงเองแหละ 'ผมได้แต่คิดในใจ
" เปล่า กูแค่อยาก แดก มึงมีปัญหารึไงวะ กูก็ดื่มฉลองให้มึงกับไอ้หวายไง "ผมพูดไปเท่าที่สติพอมีเพราะดื่มไปก็หลายแก้วอยู่เหมือนกัน
" เออ มึงก็ไปเซ้าซี้มันน่ะไอ้หนิง ปล่อย ๆ มันไปเหอะ พักนี้กูเห็นมันเครียด ๆ มึงก็เห็นอยู่นี่หว่า "ไอ้ไผ่พูดขึ้น
" เออ ปล่อยมันไปเหอะหนิง วันนึงน่ะ เผื่อบางทีถ้ามันแดกเยอะ ๆ มันอาจจะพูดก็ได้นะเว้ย "ไอ้หวายพูดขึ้นเสริมไอ้ไผ่ไอ้นี่ก็หวานอีกคนแต่ก่อนพูดมึงพูดกูแต่พอเป็นแฟนกันแล้วหนิงอย่าโน้น หนิงอย่างนี้
" ปล่อยให้มันแดกไปหมดร้าน มันก็ไม่พูดหรอก แกก็รู้นี่นาหวาย ว่าไอ้ตั้มน่ะ ยิ่งแดกเหล้ามันยิ่งเงียบถ้ามันพูดขึ้นมาแสดงว่ามันต้องเก็บกดแน่ ๆ "ไอ้หนิงแย้งแฟนมัน
" เออ เราก็คอยดูมันไปนี่แหละ "ไอ้ออยสรุป
แล้วพวกเราก็ดื่มกันต่อทุกคนก็ดื่มกันไปคุยกันไปยกเว้นผมที่เอาแต่ดื่มอย่างเดียวยังกะไม่เคยได้กินมาก่อน สักพักเสียงโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้น คุณพ่อค้าบ รับโทสับด้วยค้าบ คุณพ่อค้าบ รับโทสับด้วยค้าบ
" ฮาโหล "ผมกรอกเสียงลงไปทั้งที่เมา ๆ
" อยู่ไหน "มีเสียงคุ้น ๆตอบกลับมา ซึ่งเป็นคนที่คุณก็รู้ว่าใคร ( ลอร์ดโวลเดอร์มอร์ )
" ครายว้า มึงม่ายบอกแล้วกูจารู้ไหมเนี่ย "
" มึงจำกูไม่ได้เหรอ กูแชมป์เจ้าหนี้มึงไง "
" หนี้รายว้า ถึงกูจะไม่รวยกูก็ไม่เคยไปเป็นหนี้ครายน้า "
" หนี้แค้นที่มึงชกกูไง จำได้ยัง "
" กูจำมึงม่ายด้ายอยู่ดี  แล้วมึงโทรมามีรายว้า มึงจาอาว กูไปเป็นเชลยรักมึงหรอถึงโทรมาเนี่ย  กักขังช้านนเถิดกักขางปาย "ผมตอบไปแบบมั่ว ๆ
จริง ๆแล้วผมจำเสียงมันได้ตั้งแต่แรกแล้วแหละครับแต่แค่อยากกวนมันเล่น ๆ แค่นั้นเอง
" มึงอยู่ไหน มาหากูหน่อย "
" น่านแน่ แอบชอบกูล่ะสิถึงได้โทรมาเนี่ย เอิ๊ก "
" มึงอยู่ไหน บอกกูมา เดี๋ยวกูไปรับ "เสียงมันตอบกลับมาอย่างมีอารมณ์ ( อารมณ์โกรธน้าาไม่ใช่อารมณ์อย่างอื่น )
" อยู่หนายว้า กูอยู่ไหนเนี่ย หวายจ๋า เราอยู่หนายกานเนี่ย "พอรู้ว่ามันเริ่มโกรธผมก็ยิ่งอยากแกล้งมันเข้าไปใหญ่
" มึงอยู่ไหน "
" อยู่ที่บ้านผัวกู จามาร้าบจิงดิ "
" เออ มึงบอกซอยมา เดี๋ยวกูไปรับ "มันจะมาจริง ๆ เหรอวะเนี่ย มันคงไม่มาจริง ๆ หรอก ผมเลยบอกที่อยู่กับมันอย่างละเอียด
" เออ เดี๋ยวไปถึงแล้วจะโทรหา "แล้วมันก็ตัดสายทิ้งไป แล้วมันจะมาทำไมวะเนี่ยมึงต้องการอะไรจากกูอีก
" ใครจะมาวะตั้ม "ไอ้หนิงมันถามผมขึ้นมาทันที หลังจากที่ผมวางสายไป
" ไอ้โหดน่ะ "ผมตอบมันไปสั้น ๆ
" โหดไหนวะ อย่าบอกนะว่าพี่แชมป์น่ะ "ไอ้หนิงถามย้ำอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ
" เออ มึงอย่าเพิ่งถามอะไรเลย ตอนนี้กูไม่อยากพูดอะไร เดี๋ยวให้กูแน่ใจก่อนแล้วกูจะบอก "ผมตอบมันกลับไป พร้อมกับยกแก้วขึ้นดื่มอย่างเอาเป็นเอาตายเพราะตอนนี้ชักอยากจะเมาจริง ๆ ซะแล้ว
" เออ มีไรก็บอกพวกกูแล้วกัน "ไอ้ไผ่ตอบรับกลับมา แล้วพวกเรา ก็ดื่มกันต่อไปเรื่อย ๆ
  ประมาณ 30 นาทีได้ผมก็เมาได้ที่ สติเริ่มไม่อยู่เหมือนตอนแรก ๆแล้วตอนนี้ผมรู้อย่างเดียวว่า ครั้งนี้ผมชักจะเมาหนักจริง ๆ แล้วเสียงโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้นอีกครั้ง
คุณพ่อค้าบ รับโทสับด้วยค้าบ
ครั้งนี้ผมปล่อยให้มันดังอยู่อย่างนั้นจนมันตัดสายไปเองกพักก็โทรมาอีกผมจึงได้กดรับ
" กูอยู่หน้าบ้านแล้ว ออกมาข้างนอกสิ "
" ครายว้า  กูม่ายด้ายนัดครายไว้นี่หว่า "
" มึงจะออกมาดี ๆ หรือจะให้กูไปลากมึงออกมาจากข้างใน "เสียงมันดูหงุดหงิดมากเหมือนคนที่ไม่เคยมีใครขัดใจมาก่อน
" เออ ก็ได้ว้า แค่นี้ทามเป็นขู่ "แล้วผมก็ตัดสายทิ้งไป เป็นการแก้แค้นย่อย ๆ จากที่มันวางสายใส่ผมก่อน
" เฮ้ย พวกเมิง  กูปายก่อนน้า  เจอกานวานพุ่งนี้ "ว่าแล้วผมก็เดินออกไป โดยที่ไม่ได้รอฟังคำตอบรับจากพวกเพื่อนๆเลย
มันคงสงสัยในตัวผมมากมาย พอผมเดินออกมานอกบ้านผมก็เจอกับรถบีเอ็มซี่นี่ห้าคันนึงจอดอยู่หน้าบ้าน( ได้ข่าวทีหลังว่าของพี่มัน )
ซึ่งน่าจะเป็นของไอ้โหดแน่นอนผมเลยเดินเซ ๆ เข้าไปส่อง ๆดูแถวๆกระจกหน้าก็เจอมันนั่งหน้าบูดเป็นตูดสัดอยู่หน้ารถ
มันมารับ แต่ไม่ยอมแม้แต่ลงมาจากรถเลยด้วยซ้ำ
สักพักมันก็เลื่อนกระจกลง เพื่อพูดกับผม
" อ้าว ขึ้นมาสิ จะให้กูลงเปิดประตูให้รึไง "
" ป่าว กูแค่จะดูว่าเป็นเมิงรึเปล่างาย ไอ้สาด ทำเป็นรีบ "ด้วยความแค้นผสมความเมา ชั่วโมงนี้ไม่มีแล้วครับคำว่าพี่ คำว่าน้อง
" เออ ขึ้นมาสิ "ผมก็เปิดประตูก้าวขึ้นรถไป พร้อมกับปิดประตูด้วยความเคยชินประหนึ่งว่ากำลังนั่งคู่กับผัวรักคนขับรถสิบล้อ
" เฮ้ย มึง รถกูไม่ใช้สิบล้อ เบา ๆก็ได้ "
" อ้อ กูลืมมปายว่ะ เคยมีแต่ผัวคนงาน ม่ายเคยน่างรถหรู ๆ "ผมก็ตอบมันมั่ว ๆ เรื่อย ๆ เหมือนคุยกับเพื่อน ๆ ไม่ได้ตั้งใจให้มันหึงอะไรหรอกนะเพราะไม่ใช่แฟนกัน
แล้วมันก็กระชากรถออกไปทันทีผมก็นั่งสะลึม สะลือมาตลอดทางจนมาถึงหอพักแห่งหนึ่ง ซึ่งน่าจะเป็นหอพักของมันนั่นแหละครับ
" เอ้าลงมาสิวะ ช้าอยู่ได้ "มันจอดรถเสร็จก็เปิดประตูรถออกไปทันทีพร้อมกับหันมาเร่งผมให้ออกจากรถอีกทั้ง ๆ ที่ผมเพิ่งจะตื่นเพราะแรงเบรครถของมันเนี่ยแหละ
" มึงก็รอกูหน่อยสิว้า "ผมเริ่มรู้สึกได้ว่าตัวเองเริ่มเมามากขึ้นเรื่อยๆ เคยเป็นรึเปล่าครับเวลาที่นั่งๆกินอยู่รู้สึกเหมือนไม่เมาแต่พอผ่านไปสักพักจะรู้สึกว่าเมามากกว่าเดิมผมก็เดินตามมันไปเรื่อย ๆ อย่างทุลักทุเลโดยที่ไอ้คนข้างหน้าไม่คิดจะเข้ามาช่วยเลย แม้แต่หางตามันยังไม่มอง
จนถึงหน้าห้อง มันก็ไขประตูเข้าไปห้องมันก็รก ๆ เหมือนห้องผู้ชายทั่วๆไปแต่ของมันดูเหมือนจะรกเพราะของเยอะมากกว่า
ไม่ว่าจะเป็น ทีวี ตู้เย็น โฮมเธียร์เตอร์ คอมพิวเตอร์ เตียง ตู้ โต๊ะ ฯลฯ
พอเข้าห้องได้ปุ๊บ สายตาผมก็เริ่มที่จะจับจ้องไปที่เตียงทันทีเพราะตอนนี้สิ่งที่ต้องการมากที่สุดคือการนอนหลับผมจึงเดินตรงไปที่เตียงทันที แต่ก็มีมือมาดึงแขนผมไว้ก็มือของไอ้โหดมันก็จัดการลาก ๆ พร้อมกับจับผมถอดเสื้อผ้าจนหมด ซึ่งผมก็ไม่สามารถทำอะไรได้ เพราะสภาพตอนนี้แค่ยืนได้ก็ถือว่าบุญแค่ไหนแล้ว
" อืม ม่ายอาบไม่ได้หรอ จานอนแล้ว "ผมพูดพร้อมกับทำสายตาอ้อน ๆ พร้อมกับมือที่เริ่มปัดป่ายไปมาบนเนื้อตัวเปล่าเปลือยของอีกคน
" อาบก่อนเหอะน่า กูอยากลองในห้องน้ำบ้าง ว่ามันเป็นยังไง "ไอ้โหดมันตอบกลับมา
" ลองอารายเหรอ  ลองด้วยคนดิ "ผมถามกลับไปตามประสาคนเมา
" เออน่า เดี๋ยวมึงก็รู้เอง "แล้วมันก็จูงหรือจะเรียกว่าลากผมให้เดินตามมันเข้าไปในห้องน้ำพร้อมเริ่มเปิดฝักบัว ที่ปรับระดับน้ำไว้ให้พออุ่น ๆ กำลังดีมือมันก็เริ่มหยิบสบู่มาถู ๆ ตามตัวผม
" อืม อ่า  "พร้อมกับลูบไล้เหมือนจะกระตุ้นอารมณ์มกกว่าทำความสะอาดร่างกาย
" อะ อา "
ถึงแม้ว่าการโดนน้ำจะทำให้ความเมาของผมลดลงไปบ้างก็ตามแต่ตอนนี้ความเสียวซ่านกลับเข้ามาแทนที่แล้วไอ้โหดมันก็โอบกอดผมไว้ทางด้านหลังพร้อมๆกับมือที่ทำหน้าที่กระตุ้นอารมณ์ผมอย่างเต็มที่จนผมรู้สึกถึงความเป็นชายที่ขยายใหญ่ดุนดันอยู่ที่ปากถ้ำด้านหลัง
และเหมือนกับว่าความอดทนของมันจะสิ้นสุดหลังจากที่มันได้ลอง ๆใช้นิ้วสอดเข้าไปสำรวจภายในเรียบร้อยมันก็ใช้โหดน้อยดันเข้ามาทางด้านหลัง
ที่มาพร้อมกับความอึดอัดในตอนแรกแล้วแปรเปลี่ยนเป็นความเสียวซ่านในตอนหลัง
" อา  อึก  "
" โอ้ว  อา  "

เสียงครวญครางของเราสองคนดังสลับกัน จนไม่สามารถแยกออกได้ว่าใครเป็นใครดังระงมไปทั่งทั้งห้องจนท้ายที่สุดเราทั้งคู่ต่างก็ได้ขึ้นไปสู่วิมานฉิมพลีทั้งสองคนแล้วไอ้โหดมันก็ล้างเนื้อล้างตัวเราทั้งสองคนพร้อมกับลากผมมาที่เตียงหลังจากที่เช็ดตัวจนแห้งดีแล้ว
พร้อมกับการต่อสู้ยกที่สองที่เริ่มขึ้น พร้อมกับยกที่สาม และสี่ตามๆ มา ซึ่งเราทั้งคู่ต่างก็ปรนนิบัติให้กันและกันอย่างไม่น้อยหน้าเลยทีเดียว

MaximusRavi

ขอบคุนนะครับบผมม

abcdefghij

อ่านแล้วว เข้า อารมได้ดีมากๆๆๆเลย

ccoo1988

ชอบมากคับ ขอบคุนมาก

ริว

ขอบคุณนะค่ะ

ponda16

ขอบคุณครับ

pongsakron01

ขอบคุณครับ

piyanate

ขอบคุณมากคราฟผม

สีฝุ่น

ขอบคุนนะครับ

onyx258

ขอบคุณครับ

maxfat

ขอบคุณครับบบบบ

11252535

ขอบคุณมากขอรับ 0.0

kan17825

ขอบคุณน่ะครับ

2539

ขอบคุณครับ

ืnneess

ขอบคุณครับ

orrick

ขอบคุนนะคับ ^^

cokebundit

++ กรูไม่ใช่ผู้หญิง ... แล้วไงวะ ++

pkclub2146

ขอบคุณมากมากคับ

ขอบคุณมากมากคับ