++ กรูไม่ใช่ผู้หญิง ... แล้วไงวะ ++ $ 16 - 17

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว

เสียงครวญครางของเราสองคนดังสลับกัน จนไม่สามารถแยกออกได้ว่าใครเป็นใครดังระงมไปทั่งทั้งห้องจนท้ายที่สุดเราทั้งคู่ต่างก็ได้ขึ้นไปสู่วิมานฉิมพลีทั้งสองคนแล้วไอ้โหดมันก็ล้างเนื้อล้างตัวเราทั้งสองคนพร้อมกับลากผมมาที่เตียงหลังจากที่เช็ดตัวจนแห้งดีแล้ว
พร้อมกับการต่อสู้ยกที่สองที่เริ่มขึ้น พร้อมกับยกที่สาม และสี่ตามๆ มา ซึ่งเราทั้งคู่ต่างก็ปรนนิบัติให้กันและกันอย่างไม่น้อยหน้า
เลยทีเดียว
บทที่ 16
" อืม  "
ผมรู้สึกตัวขึ้นมาในตอนเช้า เพราะรู้สึกว่ามีอะไรมาลูบ ๆ บริเวณสะโพกอยู่พร้อมกับอาการปวด ๆที่ด้านหลังสงสัยเพราะเมื่อคืนเจอศึกหนักเกินไป
พอเอามือไปจับดูจึงรู้ว่าเป็นมือคนที่นอนข้าง ๆ นั่นเอง ที่มันกำลังรบกวนกวนการพักผ่อนของผมอยู่ ผมจึงลุกขึ้นกะว่าจะอาบน้ำเข้าไปในม.สักหน่อย แต่ก็ลุกไม่ได้ เพราะไอ้โหดมันเอามือดึงผมไว้ผมกับออกแรงกระตุก จนผมล้มลงไปนอนบนที่นอนอีกครั้ง
" เฮ้ย ปล่อยดิวะ จะไปเรียนแล้วเนี่ย "
" อืม อีกรอบก่อนดิ "
ไอ้โหดมันต่อรองครับ สงสัยมันจะนึกว่าผมเป็นเมียมันมั้ง ทำท่ายังกะสนิทกันมานานปี
" ฮะ ว่าไงนะ "ผมถามมันกลับไปด้วยความตกใจ  เพราะเมื่อคืนนี้ก็ไปซะหลายรอบแล้ว ตอนเช้ามันยังจะมีแรงอีกหรอเนี่ย ไอ้นี่
ถึกจริง ๆ
" ขออีกรอบนะ "มันพูดได้แค่นั้น
ผมยังไม่ทันที่จะตอบรับหรือปฏิเสธมันด้วยซ้ำ มันก็เอาปากมาประกบปาก (ทั้ง ๆที่เพิ่งตื่นนอน )กับผม พร้อมกับเริ่มบรรเลงเพลงรักกันอีกครั้ง ซึ่งครั้งนี้เป็นครั้งแรก
จริง ๆ ที่ผมมีสติครบทุกประการ เลยจัดการสมนาคุณให้มันอย่างเต็มที
" อ้าวตั้ม มึงมายังไงวะ กูไม่เห็นมึงเอารถมาเลยนี่หว่า "ไอ้หวายมันถามผม หลังจากที่ผมเดินเข้าไปหาพวกมันที่หน้าตึกคณะเพื่อรอขึ้นเรียน
" เดี๋ยวเรียนเสร็จกูจะเล่าให้ฟังแล้วกัน ไปเรียนกันเถอะ "ผมพูดพร้อมกับเดินนำพวกมันไป โดยไม่รอพวกมันด้วยซ้ำ
เพราะตอนนี้ผมกำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่ นั่นก็คือ ผมกำลังคิดว่าตอ่ไปผมจะเอายังไงดี จะหลบหน้ามันไปตลอด หรือว่าจะแก้แค้นคืนดี เพราะพอมาถึงตอนนี้ผมก็ได้แต่คิดเสียใจที่เมื่อคืน และเมื่อเช้าผมยอมตามใจมันง่าย ๆ เหมือนที่มันเคยด่าผมไว้ไม่มีผิด
ทั้ง ๆที่ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าผมยอมมันทำไม พอคิดมาถึงตอนนี้ผมก็นึกถึงตอนเช้า ก่อนที่ผมจะออกจากห้องมา
" เฮ้ย เดี๋ยวดิ รอแปป เดี๋ยวไปส่ง "
ไอ้โหดมันพูดขึ้น
ก่อนที่ผมจะเปิดประตูห้องออกไป พร้อมกับที่มันลุกขึ้นมาจากที่นอนเดินโทง ๆ หากางเกงกับเสื้อที่จะใส่อย่างไม่อายฟ้า อายดิน
" ไม่ต้องหรอก ผมกลับเองได้ "ผมตอบมันกลับไป พร้อมกับจะบิดลูกบิดประตู
" มึงคงไม่คิดว่ากูชอบมึงนะ ที่กูทำไป เพราะกูแค่อยากลอง แล้วมึงก็ไม่ได้ปฏิเสธอะไรกู มันก็ "
" ไม่หรอก "ผมรีบพูดขัดขึ้นก่อนที่มันจะทำร้ายจิตใจผมไปมากกว่านี้
" เพราะผมเองก็ไม่ได้ชอบพี่เหมือนกัน และ ต่อไป ความแค้นที่เรามีต่อกัน ก็ให้มันจบลงตรงนี้แหละ หรือว่า พี่ยังไม่พอ จะชกผมคืน
ก็ได้นะ ทุกอย่างมันจะได้จบ ๆ "ผมรู้สึกได้ว่า น้ำเสียงตัวเองมันเริ่มสั่น ๆ ยังไงไม่รู้ จนผมแทบจะควบคุมตัวเองไว้ไม่อยู่แล้ว
ผมเห็นมันส่ายหน้า เหมือนกำลังตัดสินใจอะไรอยู่ เลยอาศัยจังหวะนี้รีบหันกลับไปเปิดประตู แล้วก้าวออกไปทันที พอผมปิดประตูเสร็จปุ๊บ ผมก็รู้สึกเหมือนโลกทั้งโลกมันหยุดหมุน มันรู้สึกหดหู่แปลกๆ รู้สึกตัวชา น้ำตาที่ผมพยายามกลั้นเอาไว้ มันได้ไหลลงนองเต็มหน้า
จนคนที่ผ่านมาเห็นเค้าคงแปลกใจว่าเกิดอะไรขึ้น แล้วผมก็เดินออกจากหน้าห้อง ก่อนที่มันจะเปิดประตูออกมาเห็นเข้าซะก่อน
" เฮ้ย ตั้ม กูว่านะ คนอย่างมึงน่ะ จะไปทำอะไรเขาได้ มึงหยุดดีกว่า ต่อไปก็คงไม่ได้เจอกันอีกหรอก "
ไอ้ไผ่มันพูดหลังจากที่ผมได้เล่าเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นให้พวกมันฟัง แล้วไอ้หนิงมันก็บอกว่าให้ผมแก้แค้นคืนให้ได้
" ก็ถูกของไอ้ไผ่นะ โทษนะตั้ม กูว่า พี่เค้าก็คงไม่ได้ชอบมึงหรอก เพราะถ้าชอบเค้าคงไม่แอบไปพุดกับเพื่อนแบบนั้น แล้วยังต่อหน้าอีก กูว่าถ้าจะแก้แค้นแบบที่หลอกให้อยากแล้วจากไปน่ะกูว่า มันคงไม่ได้ผลหรอก แล้วมึงเองนั่นแหละที่จะเปลืองตัว แล้วก็เปลืองใจ "
ไอ้ออยมันพูดซะยาวยืดเป็นประวัติการณ์ เพราะปกติมันไม่ค่อยจะพูดอะไรยาว ๆ แบบนี้
" ใช่ แล้วมิหนำซ้ำกูว่ามึงยังจะเปลืองใจไปมากกว่านี้ด้วยนะ "ไอ้หวายมันพูพพร้อมกับมองหน้าผม มันคงรู้ว่าผมก็เริ่มจะมีใจเอนเอียงไปทางพี่เค้าแล้วเหมือนกัน มันรู้ได้ยังไงน่ะเหรอครับ ก็อย่างว่าแหละครับว่ามันชอบอ่านนิยาย ความรู้สึกมันละเอียดอ่อน มันจึงเข้าถึงความรู้สึกของคนนอื่น ๆ ได้ง่าย
" ไอ้เปลืองตัวเนี่ยหนิงพอรู้นะหวาย แต่เปลืองใจนี่อะไรเหรอ "ไอ้หนิงมันถามไอ้หวายครับ คนอย่างมันต่อให้ลดความห้าวของคำพูดลงขนาดไหน แต่เรื่องละเอียดอ่อนแบบนี้มันไม่เข้าใจง่าย ๆ หรอกครับ
" หนิงไม่รู้หรอก เดี๋ยวหวายบอกคืนนี้ดีกว่า "ไอ้หวายตอบกลับมาพร้อมทำสายตาปิ๊ง ๆ ให้กันอีก จะอะไนักหนาของมันไม่รู้
ส่วนอีกคู่นึงก็หวานไม่แพ้กันเลย ชิ อิจฉาคนมีแฟนว่ะ หลังจากนั้นเราก็คุยเรื่องสัพเพเหระกันเรื่อย ๆ จนมาจบลงที่เรื่องของผมอีกรอบ
" กูว่ามึงจะโสดนานไปแล้วนะตั้ม มึงควรจะมีแฟนได้แล้ว "ไอ้หนิงมันพูดขึ้นมา พร้อมกับทำหน้าเหมือนกับว่า สิ่งที่มันกำลังเสนอเป็นวิทยานิพนธ์ที่มันใช้เวลาคิด
คำนวนมานานหลายปี
" กูก็ว่างั้นแหละ มึงจะได้มีคู่ จะได้ไม่เหงาไงวะ เอามะ ถ้าชอบเถื่อน ๆ เดี๋ยวกูหาให้ "ไอ้ไผ่มันรีบเสนอผมทันที คนอย่างมันเนี่ย เห็นเถื่อนๆ แบบนี้ แต่มันก็รักเพื่อนนะครับ แล้วมันก็ไม่รังเกียจกับเรื่องที่ผมเป็นเกย์ด้วย มันก็ไปไหนมาไหนกับผมตามปกติ
ผมเองก็เคยถามมันนะครับ ว่า เคยอายหรือไม่อยากเดินกับผมสองต่อสองบ้างไหม มันก็ตอบกลับมาว่า มันไม่อายหรอก เพราะยังไงก็เป็นเพื่อน
แล้วมันยังชมผมอีกว่า ถ้ามันมีลูกนะ อยากมีลูกแบบผมอีก มันบอกว่าน่ารักดี ( นิสัยครับ )เพราะตระกูลมันเถื่อนสนิทจริง ๆ เล่นเอาผมอายไปเลยทีเดียว
" เอางี้ไหม กูมีน้องคนนึงน่ารักมาก มันเป็นพวกไบเนี่ยแหละ เดี๋ยวกูแนะนำให้ "ไอ้ออยพูดหลังจากที่มันนั่งคิดอยู่นาน ผมเองก็นึกว่ามันคิดเรื่องอะไร แต่ที่ไหนได้มันกำลังนั่งนึกถึงคู่ที่จะหาให้ผมนี่เอง
" พวกมึงก็พูดยังกับว่ามันหาง่าย ๆ อย่างงั้นแหละ "ผมตอบกลับไป
" เออ มันก็ไม่ยากหรอกโว้ย "ไอ้หวายพูด
" เออ ๆ ถ้ากูไม่ชอบก็คือไม่นะโว้ย "
"เออ "
พวกมันตอบเป็นเสียงเดียวกัน แล้วหลังจากที่ตกลงกันเสร็จ เราก็สนทนากันด้วยหัวข้อถัดไปเลยทันที นั่นคือ กานั่งนินทาหรือมองของสวย ๆ งาม ๆ หล่อ ๆ ที่กำลังเดินผ่านไปมาอย่างเมามันเวลาก็ผ่านเลยไปประมาณหนึ่งสัปดาห์จนจะถึงวันงาน โอเพ่นเฮ้าส์ในวันพรุ่งนี้
คืนนี้พวกผมก็ช่วยพี่ ๆ เตรียมงานกันจนถึงตีสอง งานก็เพิ่งจะเสร็จ
" เฮ้อ กว่าจะเสร็จ แล้วถ้าไม่มีใครมาดูล่ะวะมึง "ไอ้ออยถามขึ้น พร้อมกับอาการตาปลือจนแทบจะปิดของมัน
" โห อุตส่าทำ มันก็มีดิวะ เรามีเกมส์ตักไข่ด้วยนี่หว่า ของรางวัลก็เยอะ มันก็น่าสนใจมั่งแหละ "ไอ้หนิงที่เดินคู่กับไอ้หวายพูดขึ้นมา
" พรุ่งนี้มาแต่เช้าหน่อยแล้วกัน เพราะต้องจัดของให้เข้าที่อีก เดี๋ยวจะไม่ทัน "ผมพูดเตือน ๆ พวกมัน เพราะปกติแล้ว พวกผมก็ไม่ค่อยจะมีใครตื่นเช้ากันหรอกครับ
เสียเวลาการนอนอันมีค่าหมด
" เออ มึงก็โทรมาปลุกดิ แต่มึงจะมาตั้งแต่เจ็ดโมงครึ่งจริง ๆ เหรอวะ "ไอ้หวายมันถามกลับมา หลังจากที่มันคงคำนวนเวลาการนอนของมันแล้วถึงได้ถามขึ้นอย่าง
แปลกใจ
" ก็เออดิ กลับไปก็รีบไปนอนแล้วกัน จะได้สดชื่น ไปล่ะมึง "ผมพูดลาพวกมันที่เดินไปขึ้นรถอีกทาง เพราะไอ้หวายกับไอ้ไผ่มันขับรถยนต์มา ส่วนผมขับมอไซด์มาเลย
ถึงรถก่อน เพราะเอาจอดไว้หน้าตึก
" เออ ดี ๆ นะมึง แล้วอย่าลืมนะ แต่งตัวดี ๆล่ะ พรุ่งนี้วันสำคัญ "ไอ้ออยมันย้ำกับผมเป็นครั้งที่ร้อยได้แล้วมั้ง เรื่องการแต่งตัวของวันพรุ่งนี้ ทั้ง ๆ ที่ก็ต้องแต่งชุดนักศึกษาอยู่แล้ว แต่มันก็ยังบอกอยู่นั่นแหละว่าให้แต่งดี ๆ ไม่รู้อะไรนักหนา
พอถามเหตุผลมันก็ไม่ตอบสักครั้ง อย่างตอนนี้ ที่ผมถามมันกลับ แต่มันก็เดินเฉย ทำเป็นไม่ได้ยินเหมือนเดิม แสดงว่าพรุ่งนี้ต้องมีอะไรแน่ ๆ  แล้วผมก็ขับรถออกไป พอถึงห้องปุ๊บ อาบน้ำแต่งตัวเสร็จ หัวถึงหมอนก็หลับไปเลย m ทันที
จนถึงตอนเช้าก็เกือบไม่ตื่นถ้าไอ้ออยมันไม่โทรมาปลุกให้อาบน้ำแต่งตัว ก่อนจะวางสายมันยังอุตส่ากำชับอีกว่า ให้แต่งตัวดี ๆ อะไรของมันเนี่ย พอแต่งตัวเสร็จผมก็ขับมอไซด์เข้า ม. พอไปถึงก็เจอไอ้ออยกับไอ้ไผ่พร้อมกับพี่ ๆ และเพื่อนคนอื่น ๆ ที่รออยู่ก่อนแล้ว
" เออ ดี ยังงี้ค่อยสมกับที่กูกำชับและเสียเวลาโทรไปปลุกหน่อย "ไอ้ออยพูดพร้อมกับสำรวจการแต่งกายของผมไปเรื่อย ๆ
" ไผ่ ไอ้ออยมันเป็นไรวะ ตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะ มึงพอจะรู้ป่าววะ กูถามมันก็ไม่ยอมตอบ "ผมหันไปถามไอ้ไผ่ เพราะคิดว่ามันคงจะรู้แน่ ๆ
" เดี๋ยวมึงก็รู้เองแหละน่า "ไอ้ไผ่มันตอบกลับมาเหมือนกับเมียมันเด๊ะ
" เออ ขอบใจนะ ตอบแบบนี้มึงไม่ต้องตอบกูเลยดีกว่า  เออ แล้วไอ้หนิงกับไอ้หวายล่ะ ยังไม่มาอีกหรอ "
" ยังว่ะ ไอ้หวายมันบอกว่าไปธุระให้แม่อยู่ เดี๋ยวมา ส่วนไอ้หนิง มันท้องเสียเข้าห้องน้ำยังไม่เสร็จ เดี๋ยวคงมา "ไอ้ออยตอบพร้อมกับที่เสียงโทรศัพท์มันดังขึ้น มันเลยแยกออกไปรับนอกซุ้ม เพราะในซุ้มเสียงดังเกินไป
" เฮ้ยตั้ม เดี๋ยวกูมานะ มึงรออยู่นี่แหละ ไผ่ป่ะ ไปด้วยกัน "พอมันพูดเสร็จมันก็เดินออกไปจากซุ้มไปทางหน้ามหาลัยมันเดินไปสักพัก มันก็เดินกลับมา พร้อมผู้ชายแต่งชุดนักเรียนม.ปลาย แต่ตัวโตมาก ๆ น่าจะสูงสักร้อยแปดสิบได้มั้ง
" ตั้ม "ไอ้ออยมันตะโกนเรียกผมมาแต่ไกล พร้อมกับเอามือชี้มาที่ผม แล้วก็หันไปกระซิบกระซาบกับไอ้เด็กนั่น
" ตั้ม นี่ไอ้เต้ เป็นรุ่นน้องที่โรงเรียนกู "ไอ้ออยแนะนำ
" ดีครับ "ผมก็ไม่รู้จะพูดอะไรต่อไป เลยตอบไปสั้น ๆ แบบนั้น
" นี่ตั้ม เพื่อนกูเอง ที่มึงบอกว่าอยากรู้จักน่ะ "ไอ้ออยก็หันไปพูดกับรุ่นน้องมัน
" ดีครับ เดี๋ยวผมขอไปหาเพื่อนก่อนนะครับ เดี๋ยวจะมาหา "ไอ้เด็กนั่นพูดเสร็จก็เดินไป แล้วไอ้ออยก็หันมาทางผมเหมือนกับจะพูดอะไรกับผม
" มึงอยากรู้ใช่ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น "ไอ้ออยมันถามผม ทั้งๆที่มันก็รู้ว่าผมอยากรู้แน่ ๆ สงสัยมันจะเป็นโรคจิตที่ไม่โดนด่าไม่มีความสุข
" เออดิวะ จู่ ๆ เอาใครมาแนะนำให้กูเนี่ย "
" ไอ้เต้ ไอ้คนเมื่อกี๊น่ะ มันบอกกูว่า อยากรู้จักมึง มึงจำได้ไหมที่มึงเคยไปโรงเรียนกับกู ไปเอาใบรับรองที่กูทำหายน่ะ แล้วมันเห็นมึง
มันเลยบอกว่าอยากจีบ แต่พอดีว่ากูก็ลืม ๆไป
จนวันนั้นที่เราคุยกันเรื่องหาผัว เอ้ย แฟนให้มึง กูเลยนึกได้ เลยลองถาม ๆ มันดู วันนี้เลยนัดมาเจอตัว นี่มึงรู้ไหม ปกติแล้ว อย่างไอ้เต้น่ะนะ มันไม่เคยมาหรอกงานวิชาการแบบนี้น่ะ อย่าไปฝันเลย ที่มันมาเพราะมึงเลยนะเนี่ย "ไอ้ออยพูดพร้อมกับเชียร์ไอ้เด็กนั่นอย่างออกนอกหน้า
" แล้วไงวะ "ผมถามมันกลับไป เพราะผมก็ไม่เห็นว่ามันจะแสดงออกว่าชอบผมตรงไหน แล้วดูท่าหน้าตาแบบนี้เหมือนจะเจ้าชู้ยังไงไม่รู้
" มึงไม่ชอบเหรอ มึงรู้ไหม ที่โรงเรียนมีสาว ๆ กรี๊ดมันเยอะนะโว้ย เป็นนักดนตรีอย่างที่มึงชอบด้วยนะมึง "
" เออ ไอ้ชอบน่ะ กูก็ชอบหมดแหละมึงก็รู้ ให้กูได้คุยก่อนป่ะล่ะ "
" มึงต้องสัญญานะ ว่ามึงจะคุยดี ๆ แอ๊บ ๆหน่อยก็ได้นะมึง อย่าเถื่อนมาก เดี๋ยวเค้ารู้สันดาลแล้วจะเบื่อ ฮ่า ๆ "ไอ้ออยมันบอกกับผมแล้วก็วิ่งไปหาไอ้ไผ่ที่กำลังตักไข่ให้น้อง ๆ ที่มาชมงานอยู่
สักพักไปหนิงกับไอ้หวายก็มา พอมันเดินเข้าซุ้มผมก็เลยเดินตามมันไป พอไปถึงผมก็ได้รับหน้าที่นั่งรอจดชื่อโรงเรียนของน้อง ๆ ที่ถ่ายรูปกับทางสาขาของเรา พร้อมกับเป็นแผนกประชาสัมพันธ์ หรือเรียกง่าย ๆ ว่าเป็นพวกแหกปากเรียกคนเข้าซุ้มก็ว่าได้
" โรงเรียนอะไรครับ "ผมก้มหน้าก้มตาถาม โดยที่ไม่มองว่าเป็นใคร
" โรงเรียน ... ครั้บ "เสียงตอบกลับมาเป็นเสียงผู้ชาย ผมเลยเงยหน้าขึ้นมอง ก็เจอกับไอ้เด็กเต้ รุ่นน้องของไอ้ออยครับ เห็นมันยืนอยุ่คนเดียวผมก็เลยถามว่า
" ถ่ายคนเดียวเหรอครับน้อง "ผมถามมันออกไป
" ป่าวครับ "มันก็ตอบกลับมาแบบสั้น ๆ
" อ้าวแล้วไหนเพื่อนล่ะครับ "
" ไม่มีครับ พี่ช่วยถ่ายกับผมหน่อยดิ "
" เอ้ย ทำไมไม่ถ่ายคนเดียวเลยล่ะ พี่ขี้เกียจถ่ายแล้ว เมื่อเช้าก็ถ่ายกับเพื่อนไปเยอะแล้ว "
" น่าพี่ ไม่สึกไม่หรอหรอก แค่ถ่ายรูปนะ "
เจอมุกนี้เข้า ผมก็เลยต้องเลยตามเลยยอมถ่ายรูปกับน้องเค้าไป ถ้าไม่ใช่ผู้ชายไม่ถ่ายด้วยนะเนี่ย เหอ ๆตอนถ่ายรูปก็ไม่มีอะไร แค่ถ่ายกันเฉย ๆ แล้วมันก็เดินออกไป อะไรนักหนาก็ไม่รู้ เดินมาแล้วก็ไป ผมเลยเดินไปหาไอ้หนิงกับไอ้หวาย เพราะตอนนี้ก็จะเที่ยงแล้ว จะได้ไปหาอะไรกินกัน ตอนบ่ายผมเองก็ต้องไปเปลี่ยนกะ พาน้อง ๆ แนะนำคณะต่าง ๆ อีก
ยกที่ 17
" เอ้า น้อง ๆ ครับ โรงเรียน ... มาทางนี้ครับ เดี๋ยวช่วงบ่ายพี่จะพาน้อง ๆ ไปชมซุ้มของคณะต่าง ๆ ต่อจากภาคเช้านะครับ "
พอหลังจากกินข้าวเสร็จ ผมก็เข้าไปรับหน้าที่เป็นคนพาน้อง ๆ ไปชมซุ้มของคณะอื่น ๆ ต่อจากช่วงเช้า ซึ่งผมเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไมไม่ให้คนเดียวทำหน้าที่ต่อให้จบ ๆ ไปเลยซะทีเดียว
" สวัสดีคับ พี่ชื่อตั้มนะคับ เรียนคณะนิเทศศาสตร์  ต่อจากนี้ช่วงบ่ายพี่จะรับหน้าที่พาน้อง ๆ ไปชมซุ้มต่าง ๆ ต่อนะครับ "
" ค่ะ คับ "เสียงน้อง ๆตอบกลับมา แล้วเราก็เริ่มเดินออกจากอาคารตึกอำนวยการ
" แล้วเมื่อเช้าไปคณะอะไรมาบ้างแล้วครับ พี่จะได้พาไปถูก "พอผมถามจบก็มีน้องผู้หญิงคนหนึ่งตอบกลับมา
" เมื่อเช้า มีคณะนิเทศฯ บัญชี บริหาร  เศรษศาสตร์ ศิลปศาสตร์ นิติศาสตร์ บลา ๆ "
พอฟังจากที่น้องพูดจบ พร้อมกับมีน้องคนหนึ่งยื่นตราประทับของคณะที่น้อง ๆ ไปดูมาแล้วให้ผมดู ทำให้ผมได้รู้ว่า คณะที่น้องยังไม่ไปในตอนเช้า เหลือแค่เพียงไม่กี่คณะซึ่งหนึ่งในนั้นก็มีคณะสถาปัตยกรรมอยู่ด้วย
" งั้นเราคงต้องไปที่คณะวิศวกรรมศาสตร์ก่อนนะครับ ตามพี่มาเลย " ผมพูดพร้อมกับเดินนำกลุ่มน้อง ๆ ประมาณสิบกว่าคนได้
ไปที่ตึกคณะวิศวกรรมศาสตร์ทันที พอไปถึงหน้าตึกวิดวะ ผมก็เจอกับไอ้เด็กเต้ ที่มันยืนอยู่บริเวณหน้าตึก รอเพื่อน ๆ ที่โรงเรียนมันดูซุ้มอยู่ พอมันเห็นผมมันก็เดินยิ้ม ๆ เข้ามาหา เหมือนกับหมาเห็นเจ้าของยังไงไม่รู้ ท่าทางดี๊ด๊าพิกล
" อ้าว น้องไม่ไปดูซุ้มข้างในกับเพื่อน ๆ เหรอ "ผมถามมันออกไปก่อนที่มันจะทันได้พูดกับผม พร้อมกับบอกให้น้อง ๆ ที่มากับผมเดินนำเข้าไปก่อน เพราะพอพาน้องมาที่ซุ้มแล้วหน้าที่ส่วนใหญ่ก็จะตกอยู่ที่พี่ ๆ แต่ละคณะจะแนะนำน้อง ๆกันเอาเอง
" ก็กำลังเข้าไปน่ะพี่ พอดีพี่มาก่อน ผมเลยเดินมาหา เดี๋ยวผมเข้าไปพร้อมพี่เลยดีกว่า เพราะเพื่อน ๆผมมันก็ไปกันหมดแล้ว "
ไอ้เด็กนี่ตอบอย่างตอแหล
ทั้ง ๆที่มองหน้ามันก่อนที่จะเจอผม มันทำหน้ายังกะไก่เป็นไข้หวัดนก เห็น ๆอยู่ว่ามันขี้เกียจเข้าไป
" อืม เอางั้นก็ได้ แล้วถ้าเพื่อน ๆ เค้าออกไปก่อนล่ะ จะทำยังไง "ผมถามมันกลับไป เพราะถ้ามันมากับผมก็เท่ากับมันมาเดินกับเด็กต่างโรงเรียนชัด ๆ เพื่อนก็ไม่มีสักคน
" ผมก็เดินไปกับกลุ่มพี่ก็ได้ อาจารย์เค้าไม่ว่าหรอกพี่ แล้วต่อจากวิดวะ พี่จะไปซุ้มไหนต่อล่ะ "
" ก็มีศิลปกรรม สถาปัตย์ บลา ๆ"
" พอดีเลย เมื่อกี้เดินผ่านมา ผมยังดูไม่จุใจเลย งั้นผมไปกับพี่เลยแล้วกัน "ว่าแล้วมันก็เดินเข้าไปในซุ้ม ไปพูดคุยกับน้อง ๆ ที่มาพร้อมกับผม มันคงจะหาเพื่อนเอาไว้แหละครับ เพราะตอนนี้มันเป็นเด็กต่างโรงเรียนในกลุ่ม
พอหลังจากเดินเข้าไปดูซุ้มของวิดวะเสร็จ ผมก็พาน้อง ๆ ไปดูคณะ อื่น ๆ ต่อ จนมาถึงคณะเกือบ ๆ สุดท้าย นั่นคือคณะสถาปัตยกรรม
ที่ผมหวังว่าไอ้โหดมันคงไม่มาหรอกนะ เพราะกิจกรรมส่วนมากเค้าจะให้เด็กปีหนึ่ง แล้วก็ปีสองเป็นคนจัดการกันเอาเอง พี่ปีสามอย่างมันไม่ค่อยมาสนใจหรอก นอกจากพวกพี่ ๆ ที่ชอบมาหลีเด็ก ๆ
พอมาถึงคณะสถาปัตย์ที่มีการตกแต่งแบบเท่ ๆ น้อง ๆ ก็เดินเข้าไปดู ผมก็เดินออกมาห่าง ๆ เพราะขี้เกียจเข้าไปดู แล้วอีกอย่างก็กลัวว่าจะเห็นหน้าไอ้โหดด้วยแหละครับ ไอ้เต้มันก็เดินใกล้ ๆ ผมไม่ยอมไปกับเพื่อน ๆ
" อ้าว น้องไม่ไปดูล่ะ ไหนบอกว่าอยากไปดูไง "ผมถามไอ้เต้ที่มันเดินข้าง ๆ ผม
" เบื่อแล้วพี่ เดินรออยู่ข้างนอกดีกว่า ข้างในร้อนน่ะ "มันตอบอย่างรักษาฟอร์ม
" อืม "ผมพยักหน้าอย่างเข้าใจ แล้วก็เดินดูนั่นี่ข้างนอกซุ้ม
สักพักพอน้อง ๆ ดูอะไรเสร็จก็เดินออกมา เพื่อไปเข้าซุ้มคณะอื่น ๆ ต่อไป พอเดินถึงตึกของคณะอื่น ๆก็มีน้องคนหนึ่งเป็นผู้หญิงที่อยู่กลุ่มกับผมเดินเข้ามาหาผม
" พี่คะ ทำไงดีคะ พอดีว่าหนูลืมให้คณะสถาปัตย์ประทับตราให้ ถ้าหนูกลับไปตอนนี้หนูก็อดดูซุ้มนี้พอดี เพราะโรงเรียนหนูจะกลับแล้วด้วย"เด็กนั่นพอพูดพร้อมทำหน้าตาน่าสงสาร
" อ้อ เดี๋ยวพี่เอาไปถามให้ครับ "นั่นแหละคือสิ่งที่ผมต้องทำ เพราะคำถามของน้องมันก็เป็นคำสั่งกลาย ๆ อยู่แล้วว่าให้ผมไปหาให้
น้องอยากได้อะไร พี่ต้องทำให้ทุกอย่าง เหอ ๆ  แล้วผมก็ต้องเดินเข้าไปในซุ้มของคณะสาปัตย์อีกรอบ พอเข้าไปข้างใน ผมก็เดินเข้าไปถามไอ้คนที่หน้าตาเป็นมิตรที่สุดคนหนึ่ง  ที่นั่งอยู่ข้างหน้ากำลังคุยกันกับเพื่อนอย่างออกรส
" เอ่อ โทษนะครับ ที่ประทับตาคณะสถาปัตย์อยู่ตรงไหนครับ "พอผมเดินไปถึงผมก็ถามทันที มันก็หยุดคุยกัน และก็หันมามอง ๆ ที่ผม
มันคงรู้แหละครับว่าผมเป็นสต้าฟมันก็เลยยิ้มให้นิดหนึ่ง
" อ๋อ ที่ประทับตาเหรอ ต้องเดินเข้าไปข้างในครับ ก็จะเจอกับฝ่ายบริการนั่งอยู่ตรงนั้น ก้บอกเค้าประทับให้ได้เลย "พอมันพูดจบ มันก็หันไปคุยกับเพื่อนของมันต่อ ผมก็เดินเข้าไปข้างใน โดยมีไอ้เต้เดินเป็นบอดี้การ์ดอยู่ข้าง ๆ พอผมเดินเข้าไปจนสุดทางเดิน
ก็เจอกับโต๊ะจุดบริการที่อยู่ลึกกว่าคณะอื่น ๆ พร้อมกับมีคนอยู่ที่โต๊ะ ประมาณ 4-5 คน
" โทษนะครับ นี่ใช่ที่ประทับตราของคณะสถาปัตย์รึเปล่าครับ "ไปถึงผมก็เดินเข้าไปถามผู้หญิงคนหนึ่งที่นั่งอยู่ที่โต๊ะทันที
" ใช่ค่ะ น้องจะให้ประทับตราเหรอคะ "พี่คนนั้นถามผมกลับมา ที่เค้ารู้ว่าผมเป็นน้องก็คงเพราะว่า คนที่เป็นสต้าฟนั้นก็มีเฉพาะเด็กปีหนึ่งเท่านั้น
" ใช่ครับ พี่ช่วยประทับให้ด้วยนะครับ "
" ทำไมน้องเค้าไม่มาเองคะน้อง พี่ไม่รู้ว่าจะประทับเลยได้รึเปล่า พอดีพี่เองก็มาดูโต๊ะแทนพี่ปีสามน่ะ เพราะพี่เค้าไปกินข้าว รอให้พี่ถามก่อนได้ไหมคะ  อ้าว พี่แชมป์ มาพอดีเลย พอดีน้องเค้าเอาใบมาให้ประทับตราน่ะพี่ แต่ไม่มีน้อง ๆ มาด้วย ทำไงดีคะ ให้ประทับให้เลยไหม "
ชื่อที่ผมได้ยินทำให้ใจผมเต้นแทบไม่เป็นจังหวะ พร้อมกับที่ผมค่อย ๆ หันหน้ากลับไปดูว่าคนที่ยืนอยู่ข้างหลังผมนั้น เป็นคนที่คุณก็รู้ว่าใครรึเปล่า พอผมหันกลับไป ก็เจอกับสายตาที่จับจ้องผมอยู่ก่อนแล้ว ใช่จริง ๆ ครับ ไอ้โหดจริง ๆ  
" อ้าว แล้วน้องที่ยืนอยู่นี่ไม่ใช่เหรอ "ไอ้โหดมันพูดหลังจากที่มันมองสำรวจผมตั้งแต่หัวจรดปลายเท้าพร้อมกับมองไอ้เต้ที่ยืนติดกับผมด้วย
" ไม่ใช่หรอกค่ะ หนูจำได้ว่าน้องโรงเรียนนี้ประทับไปแล้ว ไม่ใช่โรงเรียนที่น้องคนนี้พามา "
" แล้วมาอยู่กับโรงเรียนอื่นได้ยังไง ไม่ไปอยู่โรงเรียนตัวเอง "ไอ้โหดมันพูดเบา ๆ เหมือนตั้งใจจะพูดกับตัวเองซะมากกว่าที่จะให้คนอื่นได้ยิน แต่มันก็ทำให้ผมกับไอ้เต้ที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ มันได้ยินชัดเจนแน่ ๆ
" พอดีผมอยากมากับพี่เค้าครับ ขี้เกียจไปกับทางโรงเรียน "ไอ้เต้มันพูดตอบไอ้โหดพร้อมกับยิ้มแห้ง ๆ เหมือนกับเด็กโดนผู้ใหญ่จับได้เวลาทำผิด ก็จะไม่ให้มันกลัวได้ไงล่ะครับ ขนาดผมเองก็ยังกลัวเลย ไม่รู้ว่าไปอารมณ์เสียมาจากไหน หน้าที่โหดอยู่แล้ว ยิ่งโหดเข้าไปใหญ่ บรื๋อ
" ประทับได้ ถ้าจะประทับต้องให้เด็กโรงเรียนนี้มาด้วย "มันพูดกับรุ่นน้องมัน แต่สายตามันกับมองมาที่ผมตลอด เป็นไรของมันก็ไม่รู้ เรื่องแค่นี้  แค่ประทับตรา ทำเป็นเองยุ่งยากไปได้
" ค่ะพี่ น้องคะ เอ่อ น้อง "
" ได้ครับพี่ เดี๋ยวผมไปตามน้องเค้ามาให้ "พี่เค้าพูดกับผมอย่างลำบากใจ ทำให้ผมรีบตอบพี่เค้าเพราะผมก็รู้อยู่แล้วว่าพี่เค้าจะพูดอะไรต่อไป ผมก็เตรียมหันหน้าเดินกลับออกไป
" เดี๋ยวก่อน ทำไมไม่ให้เด็กนี่ไปตาม แล้วนายรออยู่นี่ล่ะ "ไอ้โหดมันพูด พร้อมกับมองผมด้วยสายตาบังคับ ทำเหมือนกับว่าผมกับมันเป็นอะไรกัน
" ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมไปตามเองดีกว่า ป่ะเต้ "ผมพูดกับไอ้โหดเสร็จ ผมก็หันไปพูดกับเต้ พร้อมกับจูงมือไอ้เต้ออกไปด้วยกัน
อย่างไม่เกรงกลัวสายตาของไอ้โหดที่มองมาเลยสักนิด เพราะผมไม่มีความจำเป็นอะไรที่จะต้องกลัวมัน ความแค้นต่าง ๆ เราก็หายกันไปแล้ว
" พี่ตั้ม พี่เป็นอะไรกับพี่คนนั้นรึเปล่าครับ "ไอ้เต้มันถามผม หลังจากที่เดินออกมานอกตึกแล้ว
" เปล่านี่ ทำไมเหรอ "
" ก็ผมเห็นพี่คนนั้นเค้ามองพี่ตลอด แล้วก็มองผมอย่างไม่พอใจเลย พี่เองก็เหมือนทำประชดเลย"
" ไม่มีอะไรหรอก คิดมากไปได้ เค้าแค่มอง "ผมพูดตัดบท เพราะผมไม่คิดว่าผมเป็นอย่างที่มันพูดแน่ ๆ แล้วก็รีบเดินไปตามเด็กให้เอาใบไปประทับตราทันที
" แหมพี่ ใคร ๆ เค้าก็ดูออกว่าพี่สองคนเป็นอะไรกัน โดยเฉพาะพี่ สายตามันฟ้องขนาดนั้น พี่บอกผมมาเหอะน่า ผมไม่บอกใครหรอก "
ไอ้เต้มันไม่ยอมเลิกรา วิ่งตามมาถามผมอีกจนได้ แต่ผมก็ไม่ได้บอกอะไรมัน เพราะเราเพิ่งเจอกันแค่ครั้งเดียว ถึงมันจะเป็นรุ่นน้อง
ไอ้ออยก็ตามเถอะยังไม่ไว้ใจพอ
" ไม่เป็นไร พี่ไม่บอก เดี๋ยวผมหาคำตอบเองได้  เดี๋ยวผมไปหาเพื่อน ๆ ก่อนนะ ขอบคุณนะครับที่ให้ผมเดินด้วย เดี๋ยวผมโทรหานะ
ครับ "พอพูดเสร็จ มันก็เดินจากไป
ปล่อยให้ผมงงกับคำพูดของมัน ที่บอกว่าใครก็รู้ มันหมายความว่ายังไงกันแน่ ผมก็เดินไปตามเด็กเอาใบไปประทับตรา ซึ่งครั้งนี้ ผมไม่เห็นแม้แต่เงาของไอ้โหดเลยสักนิด จากนั้นผมก็ทำหน้าที่ของผมต่อไปจนเสร็จสิ้น ก็เดินกลับไปดูที่ซุ้มของตัวเอง เพื่อช่วยเพื่อน ๆ
เก็บของ
" ตั้ม เป็นไงบ้างวะ เด็กมึง มีใครหล่อ ๆ บ้างไหม "คำถามแรกเป็นของไอ้หนิงครับ ที่มันเงยหน้าขึ้นมาทักผม ขณะที่มันกำลังก้มลงเก็บเศษสลากที่หล่นอยู่บนพื้น
" ไม่เห็นมีเลย เหนื่อยโคตร ๆ "ผมตอบมันกลับไป พร้อมกับที่ไอ้ออยมันเดินเข้ามาหาผม
" ตั้มเป็นไงบ้างวะ ได้ข่าวว่าเดินไปไหนมาไหนด้วยกันยังกะแฝดเลยนี่หว่า "ไอ้ออยมันพูดกระเซ้าผม
" แฝดเชี่ยไร น้องเค้าขอไปดูซุ้มด้วย ก็เดินด้วยกัน ไม่เห็นจะมีไรเลย "
" แหม มึงก็ กุอุตส่าแซว หมดกันเลย ชิ "ไอ้ออยพูดพร้อมกับทำท่าสะบัดสะบิ้ง ดูก็รู้ว่ามันแกล้งงอน
" เออน่ามึง กูก็ดูแลน้องเค้าดีแล้วนะ ตามคำขอร้องของมึง มึงจะเอายังไงอีกวะ "
" อะไรนะ มึงแค่ทำตามที่กูขอหรอ อะไรวะ กูอุตส่าหาสเป็คมึงมาให้แล้วนะ หล่อก็หล่อ มึงยังไม่สนอีกหรอวะ "ไอ้ออยมันพูดคร่ำครวญ

" มึงก็อย่าไปบังคับมันเลยออย เรื่องอย่างนี้นะต่อให้บังคับขนาดไหน ถ้ามันไม่ชอบมันก็เป็นไปไม่ได้หรอกมึง "
" เออ กูแค่อยากให้มันมีแฟนสักที เห็นมันโสดนานแล้วดีกว่าการที่มันไปรักคนที่ไม่รักมัน อุ๊ย "ไอ้ออยมันพูดพร้อมกับปิดปากตัวเอง
ก่อนที่จะพูดอะไรออกไปมากกว่านี้ ทำให้ผมสงสัยว่าพวกมันต้องมีความลับอะไรกับผมแน่นอน
" อะไรของมึงออย  หนิง มึงมีควมลับอะไรกับกูกูไปแอบรักใคร มึงบอกมานะ "ผมหันไปถามพวกมันทั้งสองคน แต่พวกมันก็ปิดปากเงียบ ไม่ยอมบอกอะไรกับผม แถมยังเฉไฉพูดเรื่องอื่นไปมั่วๆ ผมยิ่งอยากรู้เข้าไปใหญ่ ว่ามันปิดบังอะไรผมกันแน่แล้วมันไปรู้อะไรมาจากใคร

MaximusRavi

ขอบคุนนะครับบผมม

abcdefghij

เจ็บกันพอหรือยัง เมื่อรัยจะพังซะที

ccoo1988

ชอบมากคับ ขอบคุนมาก

ริว

ขอบคุณมากนะ

pongsakron01

ขอบคุณครับ

ponda16

ขอบคุณครับ

piyanate

ขอบคุณมากคราฟผม

สีฝุ่น

ขอบคุนนะครับผม

onyx258

ขอบคุณครับ

kan17825

ขอบคุณน่ะครับ

2539

ขอบคุณครับ

ืnneess

ขอบคุณครับ

orrick

ขอบคุนนะคับ ^^

cokebundit

++ กรูไม่ใช่ผู้หญิง ... แล้วไงวะ ++

pkclub2146

ขอบคุณมากมากคับ

ขอบคุณมากมากคับ

ขอบคุณมากมากคับ

manza555

เป็นของเล่นนี่มันไม่สนุกเลยจริงๆ T^T

aRmkung

ขอบคุณครับ