++ กรูไม่ใช่ผู้หญิง ... แล้วไงวะ ++ $ 32 - 33

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว

" เคยครับ " ไอ้ปังตอบเสียงอ่อย ๆ พร้อมกับพยายามกระเถิบหนีจากไอ้เต้ที่นั่งบนโซฟาตัวเดียวกัน
ไอ้เต้ก็ยังพยายามจะขยับให้ชิดไอ้ปังอีก เอคู่นี้สงสัยมันต้องมีอะไรสักอย่างแล้วสิเนี่ย พอผมมองหน้าไอ้โหด ก็เห็นมันกำลังยิ้มอยู่พอดีเลยเหมือนกับมันกำลังสมใจอะไรสักอย่าง
" นี่มันเกิดอะไรขึ้น พี่แชมป์ " ผมหันหน้าไปกระซิบไอ้โหดมันเลยลุกขึ้น แล้วดึงแขนผม
" เดี๋ยวกูมานะ เต้ ฝากดูแลน้องรหัสเมียกูด้วย " แล้วมันก็ลากผมออกมานอกร้านทันผมจึงไม่รู้ว่าไอ้ปังมันตอบว่ายังไง เพราะพอมองกลับไป ก็เห็นมันหันหน้าหนีจากไอ้เต้พร้อมกับเขยิบตัวไปนั่งซะจนชิดขอบโซฟาเรียบร้อยแล้ว
ยกที่ 32
" บอกมาเลยว่าเรื่องราวมันเป็นยังไง " ผมถามไอ้โหดทันทีที่เราทั้งสองแยกตัวออกมาถึงหน้าร้านเรียบร้อยแล้ว
" ก็ไม่มีอะไรหรอก ก็แค่ น้องรหัสมึงมันเคยชอบไอ้เต้อยู่ แต่ตอนนั้นไอ้เต้มันยังไม่รู้ใจตัวเอง แล้วทำตัวเลว ๆไว้ แต่ตอนนี้มันรู้แล้วว่ามันคิดยังไง มันเลยอยากปรับความเข้าใจกับน้องรหัสมึง แค่นี้เข้าใจยัง "
" อืม แล้ววันนี้วางแผนกันยังไง "
" กูจะให้น้องเค้ากินเหล้าเยอะ ๆ เผื่อว่าจะเผยความในใจออกมาแค่นี้แหละ " ปากมันบอกว่าแค่นี้ แต่ผมไม่อยากเชื่อมันเลย เพราะสายตามันไม่ได้บอกว่าแค่นี้แน่นอน
" แน่ใจนะว่าแค่นี้ "
" เออน่า มึงก็อย่าถามมากเลย ทำตามที่กูบอกก็พอ "
" ทำไร "
" มึงก็แกล้งกินเหล้ากับมัน ชวนมันกิน มันจะได้กล้า แค่นี้แหละ " แหม แค่นี้อีกแล้ว แล้วทำไมมึงไม่กินกับมันวะ ผมได้แต่คิดในใจอย่างเคือง ๆ
" ก็ได้ แค่นี้ใช่มะ " ผมถามมันไป
" เออ แค่นี้แหละ เดี๋ยวที่เหลือกูกับไอ้เต้จัดการเอง "
" เดี๋ยว ๆ   แล้วพี่ไปเกี่ยวอะไรด้วยหา "
" กูอยากเกี่ยวกูก็จะเกี่ยว " มันตอบกลับมาอย่างกวน ๆ
" แล้วทำไมถึงได้กระดี๊กระด๊าเป็นพ่อสื่อพ่อชักเค้านัก นึกอะไรขึ้นมาเนี่ย " ผมอดที่จะถามมันไปไม่ได้ เพราะร้อยวันพันปีไม่เห็นมันจะอยากรู้หรือยุ่งเรื่องของคนอื่นเลยด้วยซ้ำ
" กูแค่กำจัดเสี้ยนหนามออกไปให้พ้น ๆ แล้วก็ ... ฮ่า ๆ กูไม่บอกดีกว่า พรุ่งนี้มึงจะรู้ "
" อีกแล้ว มีความลับอะไรนักหนาวะ  ไม่คุยด้วยแล้ว "
ว่าแล้วผมก็เดินเข้าไปข้างในแล้วดำเนินตามแผนทันที แรก ๆ ไอ้ปังมันก็ไม่ค่อยจะกินเท่าไหร่  ผมก็เลยต้องกินกับมันไปด้วย
จนเราเมาแทบพับทั้งสองคน แต่ก่อนที่ผมจะหลับ ผมก็ได้ยินเสียงของไอ้โหดแว่ว ๆ เข้ามาในหู
" เห็นไหม กูบอกแล้วว่าเหล้าช่วยได้เยอะ กูก็เคยทำมาแล้ว ฮ่า ๆ  ทีนี้แหละ มึงก็ขัดขวางกูไม่ได้แล้วนะเมียที่ร้าก " มันพูดพร้อมกับหัวเราะอย่างสบอารมณ์ แล้วสติผมก็ดับวูบไป
" อะ อื้ม " ผมรู้สึดตัวตื่นขึ้นมาในตอนเช้า เพราะรู้สึกว่ามีมือใครสักคนที่เข้ามาป้วนเปี้ยนตามเนื้อตามตัวผม ซึ่งก็คงจะเป็นใครไม่ได้นอกจากไอ้โหดนั่นแหละ แต่ เมื่อคืนมันเกิดอะไรขึ้นหลังจากที่ผมกินเหล้ากับไอ้ปังแล้ว แล้วทำไมผมรู้สึกเจ็บ ๆ บริเวณประตูหลังเหลือเกิน แถมยังนอนเปลือยกายกอดก่ายกับมันอีก พร้อมกับรู้สึกแฉะ ๆ บริเวณประตูหลังมากมาย เหมือนกับมีน้ำอะไรเหนียว ๆ กำลังไหลเยิ้มแห้งกรังอยู่ตรงนั้น จึงเอามือไปลูบ ๆ มาดู ปรากฎว่า ...
มันคือน้ำของไอ้โหดนั่นแหละครับ ที่ผมเองไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันมาได้ยังไง แล้วมันเกิดขึ้นตอนไหน ที่รู้คือ  มันรู้สึกแฉะมากกว่าทุกครั้งจริง ๆ
" พี่แชมป์ " ผมหันไปมองหน้ามัน มันเองก็ตื่นแล้วแหละครับตอนนี้ ไม่งั้นมันคงไม่สามารถเอามือมาลูบไล้ตามเนื้อตามตัวผมได้หรอกครับ
" หืม " มันเอาปากมาไซร้ที่ซอกคอผม พร้อมกับลมหายใจร้อน ๆ ของมัน
" เมื่อคืนกี่รอบ " ผมตัดสินใจถามมันไปตรง ๆ
" อะไรกี่รอบ " มันยังมีหน้ามาทำตาแป๋วใส่ผมอีก
" เมื่อคืน พี่เสร็จไปกี่รอบ " ผมถามมันไปอีกอย่างคาดคั้น
" หก " มันตอบผมสั้น ๆ  พร้อมกับเริ่มซุกไซร้ต่อ โดยไม่สนใจเลยว่าผมตกใจมากขนาดไหน ก็ใครจะไปคิดว่ามีคนหื่นขนาดนั้นในโลก
มันทำได้ยังไงคืนเดียวหกยก แล้วตัวผมเองล่ะ รับมันไปได้ยังไง
" หกยกเนี่ยนะ ทำไมตั้มไม่รู้สึกตัวเลยล่ะ " นี่แหละครับสิ่งที่ผมสงสัยจริง ๆ  เพราะต่อให้เมาแค่ไหน ผมก็น่าจะรู้สึกตัวบ้าง แต่นี่ตั้ม
หกยกแต่ผมกลับไม่รู้สึกตัวอะไรเลยสักนิด แล้วไอ้บ้านี่มันก็มีไรกับคนไม่รู้สึกตัวตั้งหกครั้งไปได้
" ก็มึงเมา "
" ไม่จริง ต่อให้เมาแค่ไหนมันก็ต้องรู้สึกตัวบ้างล่ะ " ผมมองมันด้วยสายตาคาดคั้น
" มึงจะสงสัยอะไรนักหนาวะ "
" พี่แชมป์ จะบอกดี ๆ ไหม หรือต่อไปอยากจะอด " ผมงัดไม้ตายขึ้นมาขู่มัน
" เออ ๆ  ก็ได้วะ ขู่ได้นะมึงน่ะ ตัวเองก็สนุกด้วยแท้ ๆ "
" พี่แชมป์ " ผมเรียกชื่อมันเสียงดัง เพื่อที่มันจะได้ไม่ต้องพูดนอกเรื่อง
" กูแอบผสมยานอนหลับ ลงไปให้พวกมึงกิน "
" ยานอนหลับเนี่ยนะ ไหนบอกว่าแค่จะมอมเหล้าไง "
" ก็กูกลัวว่ามึงจะลุกขึ้นมาทำลายแผนน่ะสิ เลยต้องกันไว้ก่อน " อ้อ อย่างนี้นี่เอง
" แล้วพี่ก็มาทำอะไรกับคนไม่ได้สติเนี่ยนะ "
" ใครบอกว่ามึงไม่ได้สติ " มันถามกลับอย่างเป็นต่อ
" ก็ยานอนหลับ ก็ต้องหลับ แล้วทำไมจะมีสติได้ล่ะ แล้ว ๆ ทำไมตั้มไม่รู้สึกตัว แล้วทำไมพี่บอกว่าตั้มได้สติ " คำถามของมันทำเอาผมเอ๋อแดกไปเลยทีเดียว ไอ้โหดมันก็เอาแต่ขำอย่างเดียว ไม่ยอมช่วยอธิบายอะไรให้มันกระจ่างชัดขึ้นสักนิด
" พี่แชมป์ บอกมานะว่าทำไม "
" กูไม่บอก จนกว่ามึงจะช่วยกูก่อน " มันต่อรองกับผมครับ
" อะไรล่ะ บอกมาเร็ว ๆ สิ "
" ถ้าทำนี่ให้มันหายโกรธได้ กูจะบอก " มันพูดพร้อมกับชี้ไอ้ที่ไอ้โหดน้อยตัวเดิม ที่วัน ๆ ไม่เคยทำไร นอกจากโมโหโทโสอย่างเดียวจริง ๆ
" เมื่อคืนยังไม่พออีกรึไง ยังจะมา.. อีก เดี๋ยวตัดทิ้งเลยนี่ " ผมบ่นกระปอดกะแปด  แต่ก็ยอมทำตามที่มันเสนอแต่โดยดี ซึ่งกว่าจะสำเร็จ
ก็ต้องปราบไอ้โหดน้อยอยู่ตั้งสองครั้ง โดยที่ไอ้โหดพี่มันไม่ได้ช่วยอะไรผมเลยสักอย่าง เหนื่อยก็เหนื่อย อยากรู้ก็อยากรู้ จนทุกอย่างเสร็จสมอารมณ์ควาย เอ้ย อารมณ์หมาย
" บอกมาได้รึยัง ว่าทำไม " ผมรีบถามมันทันที เพราะมันทำท่าว่าจะหลับไปซะแล้ว
" กูผสมยาปลุกเซ็กซ์ลงไปด้วย โคตรมันเลย " มันตอบสั้น ๆ แล้วก็หลับไป ทิ้งให้ผมแค้นเคือง ขัดอกขัดใจอยู่คนเดียว แต่ เดี๋ยว ๆ
พวกมันผสมให้พวกผมกินทั้งสองคน งั้นแสดงว่า........
ไม่จริง น้องรหัสผมจะเหลืออะไรเนี่ย ไอ้สายรหัสเลว ไอ้สายรหัสนรก ดีนะที่ผมไม่รู้จักกัยสายรหัสมันทั้งตระกูล นี่แค่ปู่กับหลานยังขนาดนี้
" เฮ้ย ปัง ใจเย็น ๆ ก่อนนะ ค่อย ๆ พูดค่อย ๆ จา " ผมปลอบไอ้ปังที่เอาแต่ร้องไห้ หลังจากที่ไอ้เต้มันโทรมาหาผม เพราะพอไอ้ปังมันตื่นขึ้นมามันก็อาละวาดฟาดงวงฟาดงาจนห้องไอ้เต้แทบจะพัง จึงให้ผมมาช่วยเคลียร์ เมื่อผมมาผมก็จัดการกันไอ้สายรหัสนรกออกไปข้างนอกทั้งสองคน เพื่อที่ผมจะได้คุยกับไอ้ปังได้อย่างสะดวกใจ
" พี่ตั้ม พี่คิดดูสิ มันทำอย่างงี้กับผมได้ยังไง ทำไมมันต้องทำอย่างงี้ด้วย มันไม่รักผม ผมไม่เคยว่ามันสักคำ มันเคยแกล้งผม ทำให้ผมอายเพื่อน ๆ ที่โรงเรียนจนผมไปกล้าไปโรงเรียนเป็นอาทิตย์ ผมก็ไม่เคยที่จะเอาคืนเลยสักครั้ง ผมอุตส่าเลิกยุ่งกับมัน แล้วทำไมมันต้องมาทำอย่างงี้กับผมด้วย ฮือ ๆ " ไอ้ปังมันทั้งพูดไป ร้องไห้ไป น่าสงสารเป็นอย่างมาก เห็นอย่างนี้แล้ว มันก็ทำให้นึกถึงเรื่องราวของผมกับ
ไอ้โหด ที่กว่าจะเข้าใจกันก็ต้องใช้เวลา และปรับความเข้าใจกันนานพอควรเหมือนกัน
" แล้วปังรู้ได้ยังไงว่าเต้มันไม่ได้รัก "
" ก็เมื่อวันวาเลนไทน์ปีที่แล้ว ผมตัดสินใจไปสารภาพรักกับมัน พร้อมกับให้ช็อกโกแลตมัน มันก็เอาไปให้หมากิน แล้วมันยังพูดประจานผมต่อหน้าเพื่อน ๆ มันทั้งกลุ่มอีก  หาว่าผมพยายามข่มขืนมัน หาว่าผมมอมเหล้ามันเพื่อจะเอามันทำผัว แล้วพี่ยังจะให้ผมคิดอีกหรอครับ ว่ามันรักผม " ตอนนี้ไอ้ปังมันหยุดร้องแล้วครับ แต่มันกลับมองไปที่ประตูด้วยสายตาโกรธแค้น
" ตอนนั้นมันอาจจะยังไม่รู้ใจตัวเองก็ได้ ว่ามันรักปัง "
" ถึงตอนนี้มันเพิ่งรู้ พอรู้แล้วก็จะหักหานน้ำใจกันแบบนี้เหรอครับพี่ เวลาอยากได้ก็เอา เวลาที่ไม่มั่นใจก็เขี่ย ๆ ทั้งแบบนี้เหรอครับ "
ตอนนี้ความโกรธมันคงจะลดลงแล้วล่ะครับ ที่เหลือคงจะเป็นความน้อยใจมากกว่า
" อืม แต่ยังไงปังก็ยังรักเต้อยู่ใช่ไหม ตอบพี่มาตรง ๆ นะ " ผมพูด พร้อมกับมองตามัน
" พี่ตั้ม มันทำกับผมไว้มากมาย มันแกล้งผมสารพัด แต่พี่รู้ไหม ว่าผมไม่เคยหยุดรักมันเลยสักครั้ง " ไอ้ปังมันพูดพร้อมกับน้ำตาที่เริ่มไหลออกมาอีกรอบ
" งั้น ในความคิดของพี่นะ พี่ว่าเต้มันก็รักปัง ส่วนปังก็ยังรักเต้อยู่  ปังน่าจะคุยกันให้เคลียร์ๆกันไปเลย ถ้าลำบากใจ ก็ดู ๆ กันไปก่อน
ก็ได้ อย่างเพิ่งใช้อารมณ์เลย เดี๋ยวจะมาเสียใจในภายหลังได้ "
" กะ ก็ได้ครับ ผมเชื่อพี่ " ไอ้ปังมันพูดพร้อมกับกอดผมไว้ สงสัยมันคงต้องการพลังเพื่อจะไปต่อสู้กับไอ้เต้แน่ ๆ
" งั้นพี่จะให้เราสองคนคุยกันแล้วกันนะ  เพราะยังไง พวกพี่สองคนก็ไม่เกี่ยวอยู่แล้ว จะเอายังไงก็แล้วแต่เราแล้วกัน
พี่ไปล่ะ "
" ผมขอบคุณพี่มาก ๆ เลยนะครับ "
" ไม่เป็นไร มีไรก็ถามได้ " ผมพูดเสร็จก็ลุกขึ้นเดินตรงไปที่ประตู และก่อนที่ผมจะเปิดประตู ผมก็หันกลับมาพูดกับไอ้ปังว่า
" แกล้งงอนหน่อยก็ดีนะ เพราะตอนนี้แหละที่เราจะได้เปรียบ รีบเปลี่ยนมาเป็นผู้คุมเกมซะ " ผมเห็นไอ้ปังมันยิ้ม ผมก็เลยปิดประตูออกไป แล้วก็ให้สองคนนั้นเข้าไปเคลียร์กัน
" มีอะไรก็บอกกันตรง ๆ พูดกันให้จบ ๆ รักก็บอกว่ารัก อย่ามาอ้ำ ๆ อึ้ง ๆ โลเลเหมือนใครบางคน เดี๋ยวจะเสียใจ ยังไงก็ดูแลน้องรหัส
พี่ดี ๆ ด้วยล่ะ " ผมบอกไอ้เต้ก่อนที่มันจะเข้าไป ซึ่งมันก็รับปากผม แล้วผมก็จัดการลากไอ้โหดกลับไปนอนต่อที่ห้อง เพราะรู้สึกเพลีย ๆ ที่ถูกปลุกในขณะที่กำลังจะหลับอย่างมาก
" กลับห้อง จะมารอดูอะไรล่ะ " ผมหันมาชวนไอ้โหดที่ยืนรี ๆรอ ๆ อยู่หน้าห้อง
" ในที่สุดก็สำเร็จตามแผนการอันชาญฉลาดที่กูวางไว้ " มันพูดพร้อมกับเดินตามผมมา
" แผนอันชาญฉลาด กล้าพูดนะ ทำให้เสียเรื่องละไม่ว่า แทนที่จะแนะนำน้องให้คุยกันดี ๆ กลับมาส่งเสริมให้มันทำนิสัยป่าเถื่อนซะงั้น "
ผมหันมาดุมัน
" ก็กูคิดได้แค่นี้นี่หว่า แล้วที่สำคัญกูก็เคยใช้แผนนี้สำเร็จแล้วด้วย กูเลยทดลองนำมาใช้อีกที ว่ามันจะได้ผลเหมือนเดิมไหม  "
มันทำหน้ากรุ้มกริ่ม
" คิดได้นะ คนเรามันเหมือนกันซะที่ไหนล่ะ "
" แสดงว่าน้องเค้าอาจไม่ชอบความรุนแรง แต่มึงชอบใช่ไหม "
" เฮ้อ คุยกับพี่นี่ปวดหัวว่ะ "
" มึงว่ะกับใคร " มันทำหน้าขึงขัง
" ไม่ได้กับใครหรอก เผลอพูดไปงั้นแหละ "
" ดี เวลาพุดกับผัวมึงควรจะพูเพราะ ๆหน่อย เป็นช้างเท้าหลังควรจะเชื่อฟังช้างเท้าหน้าให้ดี เข้าใจไหม "
" เข้าใจ แล้วนี่จะกลับได้ยัง ง่วงแล้วนะ ถ้าไม่กลับงั้นกลับคนเดียวก็ได้ " ผมเดินหนีมันไปอย่างงอน ๆ
" กลับแล้วค้าบ " ไอ้โหดมันก็วิ่งตามผมมา  เพื่อจะขับรถกลับไปที่ห้องผม
ยกที่ 33
" พี่ต้าม ช่วยผมด้วย " เสียงไอ้เต้โหยหวนมาทางโทรศัพท์ ระหว่างที่ผม กับไอ้หวายแล้วก็ไอ้หนิงกำลังนั่งกินข้าวกันอยู่ในตอนเที่ยงของสามวันถัดมาหลังจากเกิดเหตุการณ์คืนวิปโยค ซึ่งวันนี้ไอ้ออยกับไอ้ไผ่ก็ยังเคลียร์เรื่องของมันไม่เสร็จเหมือนเคย ซึ่งผมก็กะไว้แล้วว่า
ไม่เกินเที่ยงวันนี้มันต้องโทรมาแน่นอน เพราะเมื่อเช้า ไอ้ปังน้องรหัสสุดเลิฟของผม มันก็รีบมาอธิบายให้ผมฟัง มันมันถือว่าไอ้เต้ไม่ให้เกียรติมัน ทำอะไรไม่นึกถึงใจคนอื่น มันเลยจะงอนไอ้เต้ไปสักพักใหญ่ ๆ  ให้มันมาง้อซะให้เข็ด พร้อมกับแผนการยั่วให้มันหึงอีกด้วย
ซึ่งผมเองก็รับฟังด้วยความหวาดผวา เพราะมันจะเล่นกับใครไม่เล่น ดันจะมาเล่นกับไอ้เด็กนรกหลานรหัสไอ้โหดซะงั้น พอมันพูด
ผมก็เลยได้แต่เออออไปกับมัน เพราะถ้าไปขัดเดี๋ยวจะพาลหาว่าไม่มีใครเข้าข้างอีก
" เออ ไรวะ " จริง ๆ ผมก็ยังงอนไอ้เต้ไม่หายเหมือนกัน แหมไอ้เราก็อุตส่าคิดว่าเป็นน้องเป็นนุ่ง กันมารวมหัวกันหลอกเราซะงั้น
" โหพี่ อย่าเสียงแข็งแบบนี้สิ แค่คนเดียวผมก็จะไม่ไหวแล้วนะ " มันพูดมาตามสาย
" เออ รู้จักทนซะมั่ง จะได้รู้ว่าคนอื่นเค้ารู้สึกยังไง ทำอะไรเอาแต่ใจตัวเอง "
" พี่อ่ะ ช่วยผมหน่อยน้า ไอ้ปังมันงอนผมใหญ่แล้วเนี่ย ผมจะเข้าใกล้เกินสองเมตรยังไม่ได้เลย ดุชะมัด แล้วยังมีหน้ามาพูดอีกนะ ว่าจะไปมีกิ๊กอีก " อ้าว ไอ้ปังไหนบอกว่าจะยั่วให้หึง เล่นมาบอกกันแบบนี้มันก็ไม่มันส์ดิวะ โธ่ ( สรุปแล้วผมเอาไงเนี่ย ) หน่อมแน๊มไปป่าวเนี่ย
" เรียนผูกก็ต้องเรียนแก้เองดิ "
" ผมไม่รู้จะทำยังไงแล้วเนี่ย ไปหาพี่แชมป์ก็บอกว่าให้ใช้แผนเดิม ผมเลยโทรมาปรึกษาพี่นี่แหละ "
" นี่ อย่าแม้แต่จะคิดเชียวนะ แหม แนะนำกันแต่ละเรื่อง ดี ๆ ทั้งนั้น สมองมันไหลไปรวมกันที่ไอ้นั่นหมดรึไงวะ "
" พี่แชมป์ พี่ตั้มด่าพี่ว่าใช่แต่ไอ้นั่นคิด ไม่ใช้สมอง " ผมได้ยินเสียงไอ้เต้มันพูดกับไอ้โหด ซึ่งผมไม่รู้ว่ามันอยู่ด้วยกันตั้งแต่เมื่อไหร่
แต่ รู้อย่างเดียว  งานนนี้มีแต่ ซวย ๆ
" ไอ้เต้ ไอ้น้องเวร ได้พี่ใหม่แล้วลืมเก่าเลยนะ เด็กนิเทศเนี่ยไม่ได้แอ้มง่าย ๆ นะจะบอกให้ "
" ใครอยากได้มึงเป็นพี่ เสียศักดิ์ศรีเด็กถาปัดหมด แล้วมึงบอกว่าแม่ไม่ง่ายใช่ไหม แต่กูก็ได้แม่มานานแล้วล่ะโว้ย"ไอ้โหดมันตอบกลับมา สงสัยมันคงเสียหน้าที่เพื่อน ๆ มันได้ยินคำที่ผมด่ามันแน่นอน เพราะหลังจากที่ไอ้เต้บอกไป ผมก็ได้ยินเสียงหัวเราะดังมาตามสาย ซึ่งคงจะเป็นพี่แบงค์ กับพี่ชายแน่นอน
" เด็กถาปัดมันมีศักดิ์ศรีมากรึไงวะ ทำไมตั้มจะบอกไม่ได้ ไอ้เต้มันก็น้องตั้มเหมือนกัน "
" แต่ตอนนี้มันเป็นหลานรหัสกู " มันตะโกนเข้าหูผมเต็ม ๆ
" ทำไมต้องเสียงดังด้วย เรื่องแค่นี้เอง " ผมเริมอ่อนให้มัน เพราะไม่อยากทะเลาะกันด้วยเรื่องงี่เง่า เพราะที่ผ่านมาก็มีแอบ ๆกัดๆกันบ้างเรื่องคณะของตัวเอง ที่ไม่ค่อยจะถูกกันเท่าไหร่ ผมเองก็ไม่ค่อยสนใจมากนัก จะกัดกันก็เรื่องของคนบางกลุ่ม ไม่เห็นจำเป็นต้องเอาคณะไปเกี่ยวเลย แต่ไอ้โหดมันไม่คิดแบบนั้นสิครับ คณะมันน่ะศักดิ์ศรีเยอะเกิน ก็มันเป็นว้ากเกอร์คณะนี่ครับ แล้วเมื่อคืนผมก็เพิ่งทะเลาะ
กับมันไปหยก ๆ แล้วเมื่อเช้าต่างคนก็ต่างไม่คุยกัน บรรยากาศเลยอึน ๆ
" เออ รู้จักซะบ้างว่าใครเป็นใคร " มันยังไม่เลิกอีกครับ มันต้องอารมณ์เสียมาก่อนแน่ ๆ ถึงได้พาลแบบนี้
" พี่แชมป์ อย่ามางี่เง่านะ ไปอารมณ์เสียกับคนอื่นมาแล้วอย่ามาลงที่ตั้ม ตั้มไม่ใช่กระโถน " ในเมื่อมันยังไม่เลิกผมก็เลยต้องเอาคืนมั่งครับ
" ใครบอกให้คณะมึงมางี่เง่ากับคณะกูก่อนวะ แม่ง ไม่เล่นตามกติกา ชอบปล่อยข่าวมั่ว ๆ "
" แล้วมันเกี่ยวอะไรกับตั้มล่ะ "
" ก็มึงเป็นเด็กนิเทศ "
" เออ เด็กนิเทศแล้วไงวะ "
" แล้วไง ไม่แล้วไงเดี๋ยวเย็นนี้ก็รู้ มึงมาดูกับตาแล้วกัน แล้วมึงจะรู้ว่าเมื่อนิเทศ กับถาปัดชนกัน แล้วใครจะเดี้ยง "
" เออ ไปดูแน่ " ผมพูดเสร็จก็ตัดสายไป ไอ้หวายกับไอ้หนิงที่นั่งข้าง ๆ มันคงสงสัยแน่นอนครับ ว่าเกิดอะไรขึ้น
เพราะแรก ๆ ก็ดูเหมือนคุยดี ๆ แต่หลัง ๆ กลับตะโกนด่ากันซะจนโต๊ะข้าง ๆ เนี่ยคงได้ยินชัดเหมือนอยู่ร่วมเหตุการณ์กับผมแน่ ๆ
" เป็นไรวะ คุยกับผู้ชาย แต่ไหงหน้าบูดเป็นตูดลิงแบบนั้นวะ " ไอ้หนิงมันแซว
" ผู้ชายงี่เง่าน่ะสิ แม่ง แยกเรื่องส่วนตัวกับเรื่องคณะไม่ออก เซ็งว่ะ "
" พี่แชมป์ล่ะสิ " ไอ้หวายมันพูดอย่างรู้ดี
" เออ จะมีใครที่ไหนล่ะ นี่ถ้ามันเอาตัวกูไปสังเวยศักดิ์ศรีคณะมันได้ มันคงทำไปแล้วแหละ เรื่องไม่เป็นเรื่อง "
" มึงไม่พูดกับเค้าดี ๆ ล่ะวะ มีไรก็บอกกันตรง ๆ " ไอ้หนิงมันให้คำแนะนำ
" กูไม่ผิด มันผิด มันต้องเป็นคนพูด " พอผมพูดจบไอ้หนิงกับไอ้หวายมันก็ส่ายหน้าพร้อม ๆ กัน
" เดี๋ยวเหอะ กูจะหาผัวใหม่แม่งให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย แล้วมึงจะได้รู้ว่าใครเป็นใคร "
" อย่าน้า  " ไอ้หวายกับไอ้หนิงมันตะโกนขึ้นพร้อมกัน เรียกสายตานับสิบคู่ของคนที่อยู่ในร้านให้หันมามองที่โต๊ะของพวกผมเป็นจุดเดียว แล้วผมก็นึกอะไรบางอย่างออก แทนที่ผมจะไปดูการชนกันเฉย ๆ  ผมก็เข้าไปร่วมกับเค้าเลยแล้วกัน ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว
คราวนี้มึงเสร็จกูแน่ ไอ้โหด
" หนิง วันนี้กูจะไปขอเค้าลงลาน กูจะไปชนกับถาปัดด้วย " ผมบอกพวกมันสองคน ซึ่งมันก็เหวอไปอีกครั้ง
" กูไม่ได้พูดเล่นนะ เดี๋ยวกูจะไปหาไปมิ้น ( ประธานกรรมการคณะ ) มึงไปด้วยไหม "
" ไม่ดีกว่า กูขอไปดูอย่างเดียวแล้วกัน " ไอ้หนิงตอบกลับมาเสียงอ่อย ๆ
" เออ อย่าลืมไปดูนะมึง เดี๋วกูไปชวนไอ้ปังก่อน ไปล่ะ " แล้วผมก็เดินออกไปจากร้าน
เพื่อไปลากไป้ปังมาลงลานด้วยกัน จริง ๆ แล้วเด็กปีหนึ่งก็จำเป็นต้องลงลานอยู่แล้ว แต่น้องรหัสผมมันเป็นพวกชอบโดด เหมือนพี่รหัสมัน ช่วงหลัง ๆ หลังจากที่มันได้เพลง ได้ท่าเต้นแล้ว มันก็เลยเลิกลงลานไปเลย พอผมเข้าไปชวนมัน พร้อมด้วยเหตุจูงใจที่สำคัญ
มันก็รีบตกลงทันที อย่างงี้แหละครับ
พวกผมมันพวกมีไฟ(แค้น)สุมอก พอผมคุยกับไอ้ปังเรียบร้อย ตัวผมเองก็ต้องเข้าไปหาไอ้มิ้น เพื่อทำตัวแอ๊บแบ๊วเป็นน้องปีหนึ่งสักวัน
สาเหตุที่ผมไม่ไปเป็นพี่คุมน้องน่ะเหรอครับ ก็เพราะพี่คุมที่เรียกว่าพี่โซนนั้นจะต้องมีการซ้อม และมีหน้าที่ของตัวเองเรียบร้อยแล้ว
ผมก็ไม่อยากเข้าไปวุ่นวาย ซึ่งพอผมบอกไอ้มิ้นที่พอจะสนิทกับมันพอควร มันก็ตอบตกลง
พร้อมกับบอกผมให้ไปเตรียมชุดซะ คณะผมหลังจากที่ลงลานได้สองสัปดาห์ ก็จะมีการบอกโจทย์ให้น้อง ๆ รวมทั้งพี่ ๆ แต่งตัวตามโจทย์ไปเรื่อย ๆ  อย่างเช่น แต่งตัวชุดสีดำ( พื้น ๆ ) แต่งผี แต่งชุดนอน ชุดอาบน้ำ ฯลฯ
ซึ่งในครั้งนี้  ชุกที่มันบอกมาเล่นเอาผมอึ้งไปเลยครับ ก็โจทย์วันนี้มันคือ ชายแต่งชุดนักเรียนหญิง หญิงแต่งชุดนักเรียนชายน่ะสิ
ซวย ผมแล้วสิครับ จะหาชุดมาจากที่ไหน แล้วใบหน้าของไอ้หนิงก็ลอยเด่นขึ้นมาในห้วงของความคิด ผมจึงต้องรีบโทรศัพท์ไปหามันทันที
" หนิง โทรกลับด้วย " หุหุหุ โทษทีนะเพื่อน ธุระกู แต่เงินในโทรศัพท์กูไม่มีว่ะ  ซักพัก  ไอ้หนิงมันก็โทรกลับมา
" อะไรวะ ยิงมาทำไม งกนะมึงน่ะ จะโทรมาดี ๆ ก็ไม่ได้ " มันด่าผมก่อนเลยครับ
" โทษทีนะมึง เงินโทรศัพท์กูไม่มี เออ กูจะรีบพูดแล้วกัน มึงมีชุดนักเรียน ม.ปลายอยู่ไหม ที่ห้องมึงน่ะ " มันเงียบไปพักนึง
" มี สองชุด "
" เออ ดี เอามาให้กูก่อนสี่โมงทั้งสองชุด แล้วเจอกัน "
" เออ " แล้วมันก็วางสายไป เป็นการพูดแบบสั้น ๆ ได้ใจความ เพราะว่ามันเป็นมารยาทของการยิง เหอ ๆ ไว้พอเจอกันค่อยตามมาเคลียร์เรื่องอื่นทีหลัง
พอวางสายจากไป้หนิงปุ๊บ ผมก็ยิงหาไอ้น้องรหัส ให้มันโทรกลับ แล้วรีบบอกธุระ พร้อมกับนัดแนะกันเรียบร้อย ก็นัดเจอกันที่หน้าห้องสาขาก่อนสี่โมง เพื่อมาเปลี่ยนชุด
" อ่ะ เอาไป โจทย์วันนี้แต่งแบบนี้สินะ " ไอ้หนิงมันพูด พร้อมกับยื่นชุดนักเรียน ม.ปลายให้ผมกับไอ้ปังคนละชุด ซึ่งดูจากขนาดแล้วผมกับไอ้ปังใส่ได้พอดี เพราะหุ่นก็เกือบ ๆ เท่ากันอยู่แล้ว กระโปรงอาจจะสั้นเลยเข่าไปนิดหน่อย  อวดเรียวขาสวยของทั้งสองคนคงไม่เป็นไร  ( แหวะ )
" เออสิวะ "
" ฮ่า ๆ วันอื่นมีให้ลงไม่ลง เสือกมาลงวันนี้ โอ้ มันช่างน่าดูเหลือเกิน "
" มึงจะขำอะไรวะ คนอื่น ๆ เค้าก็ใส่กัน " ผมเริ่มพูดเพื่อระงับความอายและความประหม่าแล้วสิครับ
" มึงคิดเหรอว่าวันนี้จะมีคนมาลงลานเยอะ มึงไม่สงสัยเหรอ ว่าทำไมนังมิ้นมันถึงได้อนุญาตให้มึงลงลานง่าย ๆ ถ้ามันไม่เล็งเห็นแล้วว่ามึงมีประโยชน์ " ไอ้หนิงมันพูดพร้อมกับหัวเราะอีกครั้ง ซึ่งไอ้หวายที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ก็พยายามกลั้นยิ้มอย่างเต็มที่
" เออ คนน้อยก็ไม่เป็นไรนี่หว่า ยังไงพวกกูก็สู้ไม่ถอย เพื่อศักดิ์ศรีของชาวเรา ใช่ไหมปัง " ผมหันไปขอเสียงสนับสนุนจากผู้ร่วมอุดมการณ์ในทันที
" ใช่ครับ ยังไงพวกผมก็ต้องสู้ "
" เออ ดีแล้วแหละที่พวกมึงมั่นใจ เต็มที่นะมึง เดี๋ยวกูไปรอที่ลาน "  มันพูดแล้วเดินจากไป ผมกับไอ้ปังเลยเข้าไปเปลี่ยนชุดในห้องน้ำทันที พอผมสวมชุดออกมาแล้วก็รู้สึกแปลก ๆ  มันเย็น ๆ ที่หว่างขายังไงไม่รู้
" พี่ตั้ม ผมลืมใส่บ็อกเซอร์มา ทำไงดี " เฮ้ย เชี่ยแล้วไหมล่ะ ว่าแล้วว่าลืมอะไร ลืมใสบ็อกเซอร์มา เพราะเมื่อคืนฝนตก มันเลยไม่แห้ง
เอาไงดีวะ
" พี่ก็ลืมเหมือนกัน " ผมตอบกลับไปเบา ๆ พร้อมกับไอ้ปังมันเดินออกมาจากห้องน้ำ โอ้โห น่ารักว่ะ ถ้าผมเป็นพวกผู้ชายต้องเข้ามาจีบมันแน่ ๆ  หน้าตาไอ้ปังมันน่ารักเหมือนพวกเด็กญี่ปุ่นเลย ผมมันที่ซอยสั้นก็ไม่สั้นมากเท่าไหร่ ตรงปลายก็ประมาณต้นคอหน่อย ๆ
" โห พี่ตั้ม ผมนึกว่าผู้หญิงที่ไหนซะอีก ดูดิ มีใส่เสื้อทับด้วย " มันหมายถึงเสื้อกล้ามตัวเล้กที่ผมใส่ไว้ข้างใน
" บ้าเหรอ นี่มันเสื้อกล้ามโว้ย ไม่ใช่เสื้อทับ " ผมว่ามันพร้อมกับหันหน้าไปส่องกระจก มันก็ยิ้มแห้ง ๆส่งมาให้
" แล้วเราจะเอาไงเรื่องบ๊อกเซอร์เนี่ย  " ผมหันมาปรึกษากับมัน
" ก็คงปล่อยไปแบบนี้แหละพี่ เต้นระวัง ๆ หน่อยแล้วกัน เพราะกลับไปเอาตอนนี้ก็ไม่ทันแล้ว เสียงกลองดังแล้วเนี่ย โทษทีนะพี่ "
มันพูดจบก็เดินมาจับผมของผมที่ตอนนี้มันยาวเลยไหล่ไปพอควร มามัดรวบขึ้นพร้อมกับปล่อยข้างหน้าลงคล้าย ๆ กับเด็กผู้หญิงม.ปลายทำกัน
" เฮ้ย ไม่เอานะ ปล่อยไว้แบบนี้แหละดีแล้ว " ผมพูดพร้อมกับเบ่ยงตัวหนี
" มัดเหอะพี่ จะได้เต้นสะดวก ถ้าพี่ไม่มัดผมไม่ไปด้วยนะ "อ้าว ไอ้น้องนี่ก็แอบเวรแระ
" เออ เอาไงก็เอาวะ " พอผมพูดจบมันก็จัดการมัดให้ผมเสร็จสรรพแล้วเราก็เดินออกไปรวมตัวกับคนอื่น ๆที่ลาน
พอไปถึงลาน ก็เหมือนกับที่ไอ้หนิงว่าไว้จริง ๆ ครับ คนที่เคยลงลานปกติมีประมาณร้อยคน แต่ตอนนี้เหลือประมาณครึ่งเดียวเท่านั้นเอง
ซึ่งพอพวกผมนั่งลงแล้วพวกพี่ ๆ ( เพื่อน ๆผม )ก็เข้ามาแต่งหน้าแต่งตาพอเป็นพิธี แล้วก็ลุกขึ้นเต้นเพลงที่ซ้อมไว้ประมาณสองสามรอบเพื่อเป็นการอุ่นเครื่องผมเองก็รู้สึกมันจริง ๆ ครับ ทั้งเต้นทั้งร้องไม่หยุดเลยทีเดียว แต่นี่มันเป็นแค่เศษเสี้ยวเดียวของพลังที่ผมมีอยู่
เพราะที่เหลือ ผมกะจะเอาไปปล่อยที่ใต้ตึกสถาปัตย์

abcdefghij

เพื่อดาวดวงนั้นที่ ฝันมันอยากเป็น

pongsakron01

ขอบคุณครับ

ริว

ขอบคุณครับ รักษาสุขภาพด้วยนะ

ponda16

ขอบคุณครับ

piyanate

ขอบคุณครับ

สีฝุ่น

ชอบมากนะครับผม

onyx258

ขอบคุณครับ

kan17825

ขอบคุณน่ะครับ

1712

ขอบคุณครับ

MarTomtam

ขอบคุณมากจร้าาา สนุกม๊วกกกกกก *-*

ืnneess

ขอบคุนนะคับ

orrick

ขอบคุนนะคับ ^^

cokebundit

ขอบคุณครับ

pkclub2146

ขอบคุณมากมากคับ

aRmkung

ขอบคุณครับ

manza555

เกิดอะไรขึ้น ฮ่าๆ สนุกมากๆเลย

mind19mindPSU

ขออ่านต่ออีกนะครับ