++ ความรักแบบผมครับ ++ $ 13- 14

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว

หน้าไอ้เต้เลยรู้หน้าที่แสดงอาการ ... หน้าหมาหงอย
“ก็เดี๋ยวเค้าต้องไปซ้อมลีดกันบ้านเต้อ่ะ พี่ก็จะไปด้วย”
“งั้นเต้ยังไม่กลับบ้านดีกว่า ไว้ซ้อมกันเสร็จก่อน”
“อ้าวไมอ่ะ”
“สงสารน้องเค้าบ้างสิมึง” อ้ายโอต...กูไม่ได้ถามมึง
แล้วเราสี่คนก็...Her…….!
ตอนที่ 13 : 13...เกมสยิว
พอเสร็จงานสักสองทุ่ม ผมก็มาถึงบ้านไอ้ต้า มาเพื่อเจอเฟ ส่วนไอ้เต้ไปเล่นเกมกับไอ้คู่รักที่บ้านไอ้โอตใกล้ๆ
“อ่ะมาซะค่ำเลยมึง” ไอ้ต้าทักทายผม แล้วหันหน้าไปทางสนามหลังบ้านมัน เพื่อบอกว่าเฟอยู่ที่นั่น
ผมหันตามไป แต่มันไม่อยากก้าวขาเข้าไปหาซักเท่าไหร่
“เห็นไอ้เต้บอกอยู่ช่วยพวกมึงทำงานสแตนต่อ แล้วไม่ได้กลับมากับมึงหรอวะ” ไอ้ต้าถามต่อ เมื่อเห็นผมนั่งลงที่โซฟา ดูทีวีข้างๆมัน
“มันไปเล่นเกมต่อบ้านไอ้โอต”
ไอ้ต้ามันคงยังไม่สงสัยอะไรมั้ง ท่าทางมันก็ปกติดี
“`ตัวเงินตัวทอง`นี่ ชอบกลับดึกๆดื่นๆ” อย่ามาว่าที่รักกูนะว้อยยย ก็กูผิดเองแหละ ที่ทำให้มันยังไม่อยากกลับ
พอดีกับที่พ่อไอ้ต้าเดินลงมาจากชั้นสอง
“อ้าวพ่อ หวัดดีคับ” ผมไหว้พ่อไอ้ต้าไป ท่านคงได้ยินที่คุยเมื่อกี้นี้เลยรู้ว่าลูกชายยังไปเถลไถล
“บ้านช่องไม่กลับ เอาใหญ่ละไอ้เต้” พ่อมันบ่นๆ โถพ่อตาคร้าบ อย่าว่าเต้เลยคับ ว่าผมเถอะ...
ผมก็นั่งก้มหน้า รู้สึกผิดจริงๆ ที่มันกลับดึกก็เพราะผมตลอด ผมรักมันยังไงวะเนี่ย ทำมันเดือนร้อนไปหมด
แล้วผมก็เห็นพ่อมันเดินออกไปโทรศัพท์...พอคุยก็รู้ว่า ไอ้เต้กลับมาโดนแน่ๆ
ผมยังคงนั่งเล่นอยู่ที่ห้องรับแขกบ้านมัน ส่วนไอ้ต้าเดินไปดูเค้าซ้อมลีดกันหลังบ้าน สักสามทุ่มเสียงเปิดประตูรั้วดังขึ้น แล้วผมก็เห็นไอ้เต้เดินหน้าจ๋อยๆ เข้ามา โดยมีไอ้โอตตามมาด้วย
“เต้ พี่ขอโทษ”
“อย่าดิคับ บอกเต้เองว่าอย่าขอโทษบ่อย เดี๋ยวไม่ขลัง” มันพูดยิ้มๆ ให้ผมโดยไม่มีแววโกรธเคืองเลย เฮ้ย ทำงี้กูจะร้องไห้แล้วนะ
“เต้ไปหาพ่อก่อนไป” ไอ้โอตที่ยืนอยู่ข้างหลังบอก แล้วไอ้เต้ก็เดินขึ้นไปชั้นสอง ทิ้งให้ผมกับไอ้โอตนั่งมองหน้ากันผ่านความเงียบ กับเสียงซ้อมลีดจากหลังบ้านแว่วมาเป็นระยะๆ
“เฮ้ยต้า คืนนี้กูนอนนี่ได้ป่ะวะ” ผมเอ่ยขึ้นพอไอ้ต้าเดินกลับมาจากหลังบ้าน
มันก็หันมาหาผมทำหน้าแปลกใจ “เป็นไรวะ” เพื่อนกูแต่ละคนนี่รู้ทันกรูจริงๆ โกหกไรแม่งไม่ได้เลยใช่มะเนี่ย
“ก็กูลืมเอากุญแจบ้านมา ขี้เกียจเรียกแม่” อ่ะ...น้ำขุ่นๆ กุญแจมันนอนอยู่ในกระเป๋าเนี่ยแหละ
ไอ้โอตสิคับยังมองหน้าผมไม่ลดละ ตั้งแต่ผมขอไอ้ต้าค้างและ สายตามันด่าผมอยู่แน่ๆ แล้วมันก็ขำกับมุกลืมกุญแจของผม
“ไอ้เซน จะนอนก็นอนได้ แต่มึงตอแหลไม่เนียนเลยนะสัด” ไอ้ต้ามันพูดขำๆ แล้วก็ว่าต่อ
“แต่มึงต้องนอนห้องไอ้เต้ ไม่ก็ข้างล่างนี่นะ เพราะพวกไอ้โก้ ไอ้ต้น แล้วก็ไอ้โค๊กมันนอนห้องกูแล้ว”
ได้เลยคร้าบ นอนห้องเต้ก็ได้ หุหุ เข้าทาง
“เออ ได้ๆ”
ไอ้ต้าไม่ได้ว่าอะไร แต่ไอ้โอตสิคับ ตาโตเลย ห่านี่ อย่านะเมิงๆๆ นายกำลังคิดอย่างที่ฉันคิดหรือเปล่า B1 ชั้นกำลังคิดอยู่นะ B2 ได้เวลาสนุกแล้วสิ
พอไอ้ต้าเดินออกไปไอ้โอตมันเลยขว้างหมอนอิงใส่ผม
“ไอ้ห่า อย่าทำเสียงดังให้เค้าจับได้นะมึง” ไอ้นี่คิดไรเนี่ย กูแค่ขอที่นอนหลับเว้ย ไม่ใช่หลับนอน
“คิด`ตัวเงินตัวทอง`และๆ” ผมด่าแล้วปาหมอนกลับใส่มัน แล้วลุกเดินไปดูเขาซ้อมลีดกัน ยันซ้อมเสร็จไอ้เต้ก็ยังไม่ลงมาเลย
“พี่เซนๆ หิวยังคะ ไปกินไรดีอ่ะ” เฟเดินเข้ามาทางผมที่นั่งอยู่โต๊ะหินอ่อนใกล้ๆ สนามหลังจากเลิกซ้อม
“ก็เดี๋ยวเค้าจะไปกินราดหน้าปากซอยกันนี่ ไม่ไปหรอคับ” พอผมพูดจบ สาวน้อยก็ทำหน้าบึ้งทันที
“อยากกินไรล่ะค้าบ” ผมก็เลยง้อไปตามหน้าที่
เฟก็ทำท่าคิดอยู่สักพัก “อยากไปข้าวสารอ่ะ”
“เฮ้ยห้าทุ่มแล้วนะ” อ่ะ อย่าทำตัวเป็นเด็กใจแตกสิเรา
“อ้าว ปกติพี่เซนก็ไปดึกๆ ไม่เห็นเป็นไรเลย” อ่ะ อย่าเอามาอ้างสิค้าบ มันคนละเรื่องกัน
“แล้วเราไม่รีบกลับบ้านหรือไง เดี๋ยวแม่ก็ว่าพอดี กินแถวนี้เถอะ นะๆ”
เฟก็ยังคงทำหน้างอต่อไป อย่าสิค้าบ เดี่ยวไม่ง้อเลย เมื่อเห็นว่าผมไม่ไปแน่ๆ เฟก็เลยไม่งอแงต่อ แล้วยอมไปกินราดหน้าแต่โดยดี
ผมก็เดินไปกับน้องเขา พร้อมๆกับเพื่อนๆ แล้วก้น้องๆ กลุ่มที่มาซ้อมลีด เสียงดังกันยันปากซอยเลยมั้งเนี่ย สงสารบ้านแถวนี้จริงๆ อาทิตย์นี้คงต้องนอนฟังทุกวัน
ไอ้เต้ยังคงไม่ได้ลงมาจากชั้นสอง ไอ้ต้าเลยซื้อกลับไปฝากน้องและคุณแม่ยายผม ส่วนคุณพ่อตาอิ่มไปก่อนแล้วค้าบ
“เออกลับกันยังไงบ้างเนี่ย” ไอ้กัส จริงๆ ควรเรียกเจ๊กัสมากกว่า ถามพวกน้องๆลีดที่กำลังกินข้าวกันอยู่
แต่ละคนก็ตกลงกันว่าบ้านใครทางเดียวกันก็กลับด้วยกัน ส่วนเฟนั้นบ้านอยู่ใกล้ๆมากอยู่แล้ว ผมเลยคิดว่าน้องเค้าจะกลับกับเพื่อนๆ แต่...ผมคิดผิด
“เฟกลับกับใครอ่ะ” ผมถามเมื่อเห็นเฟยังไม่พูดอะไร
แล้วไอ้คุณเพื่อนผมตัวดี อีเจ๊กัสก็หันมา “อ้าวเซน มึงไม่ไปส่งแฟนหรอ”
อ้าว ก็... เอ่อ “ส่งๆ” ผมต้องรับปากก่อน ไม่งั้นเฟคงหน้าแตกแหงๆ ยังไงกูก็ต้องสุภาพบรุษล่ะนะ ผมเห็นไอ้โอตมันส่ายหัวเล็กๆแล้วมองมา
ส่วนไอ้กัสยังไม่เลิกกัด “เลี้ยวขวานะมึงไม่ใช่เลี้ยวซ้าย” คือจากปากซอยบ้านไอ้ต้า ถ้าเลี้ยวขวาจะไปบ้านเฟ ถ้าเลี้ยวซ้ายก็บ้านผมน่ะ... กัดกูนะมึง ฝากไว้ก่อน
สรุปกูต้องไปส่งจริงๆใช่มะเนี่ย บ้านคนอื่นแถวนั้นก็มีนี่หว่า แมร่ง หงุดหงิด รมเสีย
ผมเลยชวนไอ้ต้านั่งไปเป็นเพื่อน อ้างว่าชวนไปซื้อขนมหวานแถวนั้น เพราะปากซอยบ้านเฟมีร้านอร่อยอยู่พอดี มันก็นั่งมาแบบงงๆ ... อย่างงมากเลยมึง นั่งฟรี สาด
แล้วในที่สุดภารกิจปังคุงก็จบลง ผมกับไอ้ต้าก็หิ้วถุงขนม มีสลิ่ม ลอดช่อง อะไรต่อมิอะไรอยู่ 6-7 ถุงได้ เผื่อไอ้โค๊ก ไอ้โก้ ไอ้ต้น ที่มานอนด้วย และที่สำคัญ ไอ้น่ารักของผม ป่านนี้เป็นไงมั่งเนี่ย
พวกมันก็ช่วยๆกันจัดแจงเตรียมถ้วยอะไรกันไปข้างล่าง ผมเลยอาสาขึ้นไปตามไอ้เต้มันเอง ส่วนพ่อตาแม่ยายผม หลับแล้วค้าบ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“เต้ๆ” ผมเรียก แล้วสักพักลูกบิดก็หมุนเปิดออกมา ............. เฮ้ย ทำไมตาบวมขนาดนั้น
ภาพที่ผมเห็นตรงหน้าทำเอาผมน้ำตาไหลโดยไม่ต้องสั่งเลย ไอ้เต้มันร้องไห้อยู่ในห้องคนเดียวตลอดเลยหรือเนี่ย นางเอกละครช่องเจ็ดจริงๆ  เลยนะเมิง ไอ้น่ารักเอ้ย
“...ต...เต้” ปากมันไม่รู้จะพูดอะไรได้มากกว่าชื่อมัน ผมก้าวเข้าไปในห้องนอนแล้วปิดประตู ไอ้เต้มันกอดผมสะอื้นจนตัวสั่น ตัวผมยืนนิ่งอยู่ให้มันกอด น้ำตามันค่อยๆไหลออกมา...
...อยากจะหนีไปให้ไกล ที่ไหนก็ได้ให้ไกลแสนไกล
ไม่ต้องกังวล ไม่ต้องระวัง ไม่ต้องกลัวใครจะสนใจ
นาทีที่ฉันและเธอ จะหลอมดวงใจร่วมรักกันไป
ที่ๆเวลา ทุกๆนาที นั้นจะมีแต่เราคู่กันไม่ห่าง...
สักพัก ผมจึงบอกว่าจะลงไปข้างล่างแล้วบอกว่ามันอิ่มแล้ว แล้วก็บอกว่าเดี๋ยววันนี้ผมจะมานอนค้างกับมัน
ไอ้ต้าก็ไม่ได้ว่าอะไร เราจึงนั่งกินกันสักพัก ผมเลยขอตัวขึ้นมานอนก่อน อ้างว่าจะมานั่งเล่นเนท ส่วนพวกมันก็ยังคงอยู่เล่นวินนิ่งกันข้างล่างตามประเพณี
“ไม่ได้ล็อคคับ” เสียงไอ้เต้ตะโกนออกมาเมื่อผมเคาะประตูห้อง
ผมค่อยเดินๆเข้าไปหามันที่กำลังนั่งเล่นเนทอยู่ แล้วค่อยๆกอดมันจากด้านหลัง
“เต้คับ” ว่าแล้วก็แกล้งพูดใส่หูมันเบาๆแล้วเป่าลมเข้าไป มันก็เลยสะดุ้งเล็กๆ แล้วเอี้ยวตัวหนี
พอมันหันหน้ามาหาผม เห็นตาบวมๆนั่นแล้ว มันยิ่งทำให้ผมรู้สึกแย่มากๆ เฮ้อ...
“ไปอาบน้ำเหอะ” มือผมค่อยๆ ปลดพันธนาการไอ้เต้ออก
“อาบเองได้น่า” ท่าทางเขิลๆนี่น่ารักดีนะเรา
“อาบให้นะไถ่โทษที่ทำให้เต้ร้องไห้” อ้อนหน่อยๆ จะสำเร็จแล้ว
แล้วเสื้อนักเรียนมันก็ถูกปลดกระดมครบทุกเม็ด ด้วยมือผม
“อาบอย่างเดียวนะ” มันหันมาทำหน้าจริงจังใส่ โหย ยังไม่ทันคิดทำไรเลย ใครจะทำใครกันแน่วะเนี่ย
ผมเลยได้โอกาส หันมา หน้าใกล้ๆแบบนี้....จุ๊บ..............................
ฮ่าๆ จุ๊บปากมันไปเบาๆทีนึง แล้วหน้าเราสองคนก็เพิ่มสีแดงให้แก่กัน
โชคดีที่บ้านมันค่อนไปในทางรวย ห้องนอนบ้านมันทุกห้องเลยมีห้องน้ำในตัวหมด ไม่งั้นอาบด้วยกันตอนนี้ข้างล่าง ไอ้สามตัวคงได้อึ้ง ทึ่ง เสียว แล้วฉากอาบน้ำก็ผ่านไป...
ปกติผมไม่ชอบใส่อะไรนอนนอกจากบ๊อกเซออยู่แล้ว ก็เลยทำเหมือนนอนบ้านตัวเอง ฮ่าๆๆ นอนล่อตะเข้ พอเช็ดหัวเสร็จก็เลยนุ่ง
บ็อกเซอแล้วไปนอนเล่นอ่านโคนันรอมันบนเตียง ใจเย็นไว้ละลูกๆ
ส่วนไอ้คุณหนูก็กว่าจะเป่าผม ทาครีม ทาห่าเหวอะไรไม่รู้ไม่เสร็จสักที เบื้องหลังความน่ารักนี่สำอางเอาการนะเมิง แต่ก็ดีและอิอิ
ไม่นานมันก็เดินใส่ชุดนอนมานั่งข้างๆ กลิ่นโลชั่นกลิ่นครีมหอมมาเชียวนะ ว่าแล้วสมองคิดมือก็ทำตาม ฉุดมันมากอดนอนข้างกายได้สมใจ เฮ้อ...ในที่สุดก็ได้นอนกอดกันสองคนแล้วดิ ผมมีความสุขจังเลยคับ แล้วฉากกลางคืนก็ผ่านไป...
เช้านี้ร่างเปลือยเปล่าของเราสองคนกอดก่ายกันอยู่ใต้ผ่าห่มอุ่น ทำไมมันเช้าไวจังวะ ผมได้ยินเสียงก๊อกแก๊กๆ แสดงว่าพ่อแม่ หรือคนอื่นๆคงตื่นแล้ว ดูนาฬิกาที่หัวเตียง หกโมงสิบ ต้องเตรียมตัวไปโรงเรียนแล้วสิเรา ไอ้เจ้าเต้ยังหลับปุ๋ยอยู่ แกล้งขโมยหอมมันไปทีนึง
เลยตื่นเลย ... สงสัยแรงไปนิด คราวหน้าจะทำเบาๆนะคับ
ผมยิ้มให้ผมแล้วก็กำลังจะลุกไป แล้วก็ โอ๋ย.. ร้องไมหว่า
“เป็นไรเต้ เจ็บเหรอ” ผมถามมันยิ้มๆแล้วดึงมากอด
หน้าแดงเป็นลูกท้อเลย แบบนี้แน่นอน...
“งี้ต้องซ้ำป่ะ จะได้หาย”
“บ้าดิ ไปอาบน้ำเหอะๆ สายแล้ว”
แหมปกติก็ไปสายกันทั้งแก๊ง อย่ามาเต้ๆ กูรู้ทัน
“เหมือนปกติไปเช้าเลยนะเรา” ผมแกล้งประกบปากลงไป ลืมเลย ตื่นมากูยังไม่ได้แปรงฟันนี่หว่า มันจะรังเกียจมั้ยเนี่ย เลยรีบถอนปากออกมาแล้วถามก่อน
“รังเกียจป่ะเนี่ย ยังไม่ได้แปรงฟันเลย” มันก็ยิ้มๆ แต่ไม่ดิ้นหนี แบบนี้ ฮ่าๆๆ รุกต่อ จนกำลังจะเข้าด้ายเข้าเข็ม
ก๊อก ก๊อก ก๊อก ...
“เต้ ตื่นได้แล้วลูก” แม่มันนั่นเอง โหย กำลังจะเข้าพอดี
ไอ้เต้เก็กเสียงปกติ แล้วตะโกนตอบ
“ค้าบแม่ กำลังจะอาบน้ำคับ”
“กับข้าวอยู่บนโต๊ะแล้วนะ พ่อกับแม่ไปแล้วนะ ฝากบอกพี่ๆด้วยนะลูก”
“ค้าบ” เสียงใสเชียวนะ แหมๆ พอแม่มันไปและ เราก็ต่อ ฮ่าๆ แล้วฉากตอนเช้าก็ผ่านไป…
“วันนี้มีแข่งป่ะเต้” ผมถามตอนเรามานั่งเล่นกันที่สวนเล็กๆหน้าบ้าน รอไอ้สามคนนั้นอาบน้ำแต่งตัว ลืมเลยแฮะ ถ้ามีแข่ง แล้วแพ้นี่ ความผิดกูเลยนะเนี่ย
“มีอีกทีพรุ่งนี้เลยคับ” มันพูดแล้วเดินเล่นดูบ่อปลาๆไปเรื่อยๆ
“ดีและๆ”  
“ไมเหรอ” มันหันหน้ามาถามผม ใสซื่อจริงหรือแกล้งแอ๊บแบ๊วเนี่ย
“ก็...” ผมก็หน้าแดง มันก็หน้าแดง... รู้กัน
ตอนที่ 14 : กีฬาสี วันที่หนึ่ง
ในที่สุดวันที่รอคอยก็มาถึง หลังจากเขมักเขม้นกันมาทั้งอาทิตย์ ... แท่น แทน แท้น ขบวนพาเหรดเปิดงานวันแรกเริ่มขึ้นแล้ว ตึ่ง ตึ่ง ตึ่ง ตะละแล็ก แต็ก ตึ่ง แต็ก ตึ่ง แต็ก ตึ่ง...
สีฟ้านำไป สีเขียวของผมตาม สีไอ้เต้ต่อหลัง แล้วก็สีสุดท้าย ครบสี่สี เดินวนถนนหน้าโรงเรียนให้ชาวบ้านชาวช่องละแวกนั้นเค้ายลโฉมและหนวกหูหน่อยนึงแล้วก็วนกลับ แค่นี้ก็ร้อนเหงื่อตกอยู่เหมือนกันนะ
ด้วยความน่ารักของเต้ มันเลยได้ทำหน้าที่แต่งเป็นคล้ายๆยากูซ่าญี่ปุ่นอะไรสักอย่าง เดินอยู่ในขบวณนำของสีมัน แต่งซะหล่อเชียว ส่วนผมด้วยความที่เป็น ม.6 เลยใช้อำนาจ กูจะแต่งมั่ง...หุหุ แต่ด้วยความที่กำยำออกจะล่ำนิดๆไปทางสัตว์เท้ากีบหน่อยๆ (ม้านะค้าบ ไม่ใช่ควายอิอิ) เลยต้องแบกธงสี... หนักชิ..หาย
ไอ้ต้าหน้าตาหล่อสู้ผมไม่ได้ เลยถูกเกณฑ์ไปถือธงโรงเรียน ... สาดเด่นกว่ากรู งอน ส่วนเฟก็ได้ถือป้ายสี สีผม ไอ้ที่เหลือๆก็อยู่ในขบวณนี่แหละ อย่าแปลกใจว่าทำไมถึงหน้าตาดีได้ทำหน้าที่กันหมด จริงๆเพราะโรงเรียนมันไม่ได้ใหญ่มากมายเท่าไหร่สีนึงมี ม.6 ก็มีราวๆสีละ 30 คน มันเลยต้องช่วยๆกานไป
“โอย ร้อนเว้ย” ผมมานั่งบ่นอยู่กับพวกไอ้ต้า ไอ้โอต ที่โรงอาหาร หลังจากวางธงบนบ่าทันทีที่เดินกลับเข้ามาถึง นั่งสักพักก็ เอ๊ะ... เฮ้ย! ไอ้เต้อยู่ไหน ถ่ายรูปด่วน คว้ามือไอ้โอต เพื่อนรู้ใจ แล้วก็ลากไอ้ต้าไป ตามหาน้องมัน ทำทีเป็นจะไปถ่ายกับสาวๆ แต่จริงๆ กูจะไปถ่ายคู่กับที่รักกู
แล้วในที่สุดก็ทำเนียนถ่ายคู่กับไอ้เต้ได้สำเร็จ โดยมีไอ้โอตเป็นผู้สนับสนุนอย่างเป็นทางการกดชัตเตอร์ให้ น่ารักจริงๆ เพื่อนกู แล้วก็ได้ถ่ายคู่กับเฟด้วย เพราะ สองคนนี้ดันไปยืนใกล้ๆกัน ไอ้ห่าโอตก็ช่างแสนดี
“เฮ้ยชิดๆหน่อยดิวะ”
ไอ้เชี่ย กลางโรงเรียนเว้ย ผมก็กระเถิบเข้าไปใกล้ๆเฟนิดนึง ไอ้เต้ยืนอยู่ข้างไอ้โอต...
“เฮ้ยๆ แฟนกัน กอดกันหน่อยดิวะ นานๆที” แหม มึงไปหัดเป็นตากล้องมืออาชีพตั้งแต่ชาติปางไหนเนี่ย ไอ้เต้ยังคงยืนข้างๆ มองดู
“เฮ้ยๆ หนึ่ง สอง...” แชะ! เฮ้อ เสร็จซะที อย่างกะถ่ายรูปแต่งงาน
ไอ้ต้าก็ไปวิ่งไล่สาวๆถ่ายรูปอยู่กับไอ้โค๊ก เฟกับเพื่อนๆ ก็มีคนมาขอถ่ายรูปตรึม ผมเลยได้ที ปลีกตัวกลับมานั่งโรงอาหาร กับไอ้เต้
ไอ้โอต
“เต้ยังเจ็บอยู่ป่ะ” ผมถามถึงแผลที่ก้นมัน ที่โดนพ่อตีวันนั้น จนต้องทำแผลให้มันทั้งรอบดึกและตอนเช้า
“ไม่แล้วคับ” มันก็ตอบหน้าแดงๆ ไอ้โอตหันขวับกลับมาจ้องหน้าผมซะ ไม่ช่ายอย่างที่มึงคิดเว้ย
“ห่า มองไร” ผมถามไอ้โอต ไอ้เต้ก็เลยขอตัวลุกเดินไปหาเพื่อนๆก่อน หน้าแดงไปเรย...
“ตกลงมึง...” ไอัโอตยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆ ทำหน้ากวน แล้วทำเสียงกระซิบกระซาบ
“มีเมียแล้วเหรอวะ”
ป้าบ! “โอ้ย `ตัวเงินตัวทอง` เจ็บ” พอดีที่ไอ้ปริ๊นเดินเข้ามาพอดี มันเลยตบกะบาลแฟนมันไปซะ สะใจกรู
“อ่ะ จะนอกใจกูgหรอ” อ่ะ มันพูดขำๆ ฮาดีจริงๆ กับความหึงบ้าๆบอๆ ของมันสองคน
“เฮ้ยปริ๊น กูกำลังสัมภาษณ์อยู่เว้ย”
“เสือกเรื่องชาวบ้านเค้าจังนะมึงเนี่ย” สม โดนไอ้ปริ๊นว่าเข้าให้
ผมเลยต้องตอบมันไป ไม่ให้น้องเขาเสียหาย
“ยังเว้ยๆ ยังไม่ถึงขั้นนั้น” หุหุ
“ขั้นนั้นนี่ขั้นไหนวะ” ไอ้ปริ๊นนน เมื่อกี้ยังอยู่ข้างกูเลย เปลี่ยนข้างไวนะเมิง
แล้วไอ้ต้ากขี่ม้าขาวมาช่วยผมเอาไว้
“สุมหัวคุย`ตัวเงินตัวทอง`ไรกันเนี่ย ไม่ไปถ่ายรูปวะ” มันเดินมาเหงื่อท่วมตัว กับไอ้โค๊ก หลังจากปฏิบัติการถ่ายรูปกับสาวๆที่สนาม
พวกผมเลยสลายวง แล้วเดินขึ้นไปห้องน้ำ จัดการล้างหน้าล้างตาแล้วแยกย้ายกันไปปฏิบัติหน้าที่ของแต่ละคน
“เออ ต้าวันนี้ซ้อมลีดบ้านมึงอีกป่ะ” หลังจากวันนั้น ผมก็พยายามปฏิเสธไม่ไปนั่งดูเฟซ้อมที่บ้านมันอีก แค่ไปรับตอนเลิกซ้อมแล้วเท่านั้น โดยเอาเหตุผลการทำสแตนมาอ้าง... จริงๆ ไปขลุกเล่นเกมกันบ้านไอ้โอตมากกว่า ฮ่าๆ
“ไม่ๆ วันนี้เค้าซ้อมใหญ่ตอนเย็นกันที่โรงเรียนไง” มันหันมาตอบ แล้วกลับไปสนใจการแข่งบอลรอบรอง ของรุ่นม.ต้นต่อ
“อ้าวเหรอวะ ไอ้พวกนั้นก็ไม่ไปค้างบ้านมึงแล้วอ่ะดิ”
“ไปๆ เพราะมันขี้เกียจตื่นเช้าพรุ่งนี้” พวกมึงจะนัดดูบอลก็บอก กูจำได้วันนี้มีคู่บิ๊กแมตช์
“ไมมึงจะมานอนหรอวะ” อ่ะมันหันมาถามต่อ
“ก็กะว่าอ่ะ แต่ไม่เป็นไรๆ” ทำเนียนไม่ไป แต่จริงๆอ่ะ... รอคำตอบว่าให้นอนห้องน้องมันอยู่คับ หุหุ
“จะมาก็มาดิ แต่นอนห้องไอ้เต้นะ” โอ้ จอร์จ มันยอดมาก
“เออๆ ถ้าไปเดี๋ยวบอก” อ่ะ แล้วผมก็ทำทีดูบอลต่อ แต่ในใจละ นึกไปถึงเช้าวันรุ่งขึ้นและ (หมายถึง กีฬาสีพรุ่งนี้นะคับ รู้นะคิดไร)
ตอนเย็น พวกผมก็มานัดรวมกันช่วยในการซ้อมลีดชุดใหญ่ที่สนามบาสตอนเย็น นั่งกันหน้าสลอนเลยคับ เซน ต้า โอต ปริ๊น โค๊ก ฟ้า ชิง แนท และ ผองเพื่อนคนอื่นๆ...
เอ ทำไมน้องเพื่อนกูยังไม่มาหว่า ปกติเย็นๆมันจะต้องมาขลุกอยู่กับพวกผมนี่หว่า
ผมก็นั่งกระวนกระวายไป ไม่ได้สนใจเฟที่เต้นอยู่ตรงหน้าเท่าไหร่ จนซ้อมเสร็จ ทุ่มนึงนั่นแหละ
“เฮ้ย ไปฉลองกัน” ไอ้กัสชักชวนพวกผมที่นั่งบริจาคเลือดให้ยุงกันอยู่
“ฉลองไรมึงวะ ยังไม่ทันแข่ง”
“อ๊ะ ใช่สิยะ เกิดแข่งแล้วแพ้เดี๋ยวไม่ได้ฉลอง”
“โหย เจ๊ ปาก” น้องผู้หญิงคนนึงในกลุ่มที่เป็นลีดแซว
“เออ เอาน่าๆ ที่จริงพรุ่งนี้เจ๊ไม่ว่างน่ะ มีนัดกับผู้ชาย” มันพูดท่าทางเหมือนสวย
“อ่อ พ่อชวนไปไหนล่ะ”
“เออๆ พูดมากๆ จะไปไม่ไป”
“กัสเลี้ยง ไปอยู่แล้ว” อ่ะผมแกล้งแซวมันบ้าง
“เออ เงินลีดมีงบอยู่สองพัน เกินมึงจ่าย”
“อ่ะๆ งั้นกินข้าวมันไก่หน้าโรงเรียนละกันห่า”
“แหม เฮียเซนงกจัง” อ่ะ เรียกซะดี เดี๋ยวก้านคอหลับเมิง
“เฟๆ ช่วยเจ๊อ้อนหน่อยสิ”
น้องเขาก็ทำหน้าเขิลๆ คนอยู่ตั้งเยอะ ไอ้กัสเล่น`ตัวเงินตัวทอง`ไรเนี่ย เกรงใจน้องเค้าบ้าง
แล้วสรุปสุดท้ายก็พากันไปแดรกซ์กันที่หมูกะทะชื่อดังย่านท่าพระ ไม่ไกลจากโรงเรียน
โดยปราศจากไอ้เต้..... มันไปไหนวะ คงไม่ไปโดดสะพานลอยตายนะสัด
พอกินเสร็จราวๆ ก่อนสี่ทุ่มก็แยกย้ายสลายโต๋ ผมก็ขอไอ้ต้ากลับบ้านไปด้วย
“อ้าว ไอ้เต้ล่ะ” พ่อมันถามขึ้นเมื่อกลับไปกันแค่ผม ไอ้ต้า ไอ้โค๊ก ไอ้ต้น ไอ้โก้
“อ้าว ยังไม่กลับหรอพ่อ” ไอ้ต้าถามหน้างงๆ เพราะคิดว่าน้องชายกลับบ้านมาก่อน
พอโทรศัทพ์ตามตัวก็เลยรู้ว่า...มันเมาแอ๋อยู่บ้านเพื่อน
แล้วครึ่งชั่วโมงผ่านไป พี่แท็กก็มาจอดหน้าบ้านแล้วไอ้เต้ก็งอกแงกเดินเซเข้ามา... ยังไม่ทันจะเข้าบ้านหรอกคับ เพราะพ่อมันไปนั่งรอที่สวนหน้าบ้านอยู่แล้ว พวกผมเลยได้แต่ฟังเสียง
“ป๊าหวัดดี” ยังมีสติ จำพ่อตัวเองได้
สักพักสองพ่อลูกก็เดินเข้ามาในบ้าน แล้วพ่อมันก็สั่งให้ไอ้ต้า พามันขึ้นไปอาบน้ำ นอน ไอ้ต้าก็ช่างเป็นพี่ที่แสนดี
“เฮ้ย ไอ้เซน มึงพามันไปหน่อยดิ กูขอวินนิ่งต่อก่อน” มันหันมาบอกผม เพราะรู้ว่าผมไม่ค่อยชอบเล่นอยู่แล้ว ลำบากกูอีกนะมึง อิอิ
ผมเลยทำหน้าที่แทน... พอเข้ามาในห้องปุ๊บก็จัดการล็อคประตูเสร็จสรรพ
“ไปกินเหล้าทำไมเนี่ย” ผมจับมันหันหน้ามาพูดให้รู้เรื่อง
“ก็เพื่อนมันชวนๆ” มันพูดแบบเมาๆ แล้วก็หันเดินไปอาบน้ำ เราก็เลยอาบน้ำพร้อมกัน........มันยังคงเมาเอาหัวพิงผนังห้องน้ำไว้ ปล่อยให้ฝักบัวสาดอยู่จนผมถอดเสื้อผ้าแล้วเดินตามเข้าไป
“เต้คับ”
มันลืมตาขึ้นมามองผม แล้วค่อยๆ เอามือกอดผมไว้
“ทำไมต้องไปกินด้วย”
ในใจคิดว่ามันคงเหมือนนางเอกหนัง กินเหล้าประชดชีวิต
“เพื่อนมันได้บอลมาอ่ะ เลยชวนไปกิน” ...สาด ใครให้ครบเพื่อนแบบนี้วะ หน้าแตกเลย เรา
“อ่ะ”
“ทำไมเหรอคับ” มันถามยิ้มๆ ตาเยิ้มเชียวนะมึง เวลาเมาเนี่ย
แล้วผมก็ค่อยๆ ประกบปากจูบมันเบาๆ ถึงมันจะไม่ใช่จูบแรกของผม จูบแรกของเราสองคน แต่มันรู้สึกพิเศษกว่าครั้งไหนๆ เพราะกลิ่นเหล้า หุหุ
เราจูบกันอยู่นาน ลิ้นที่สัมผัสกัน มันช่างเป็นอารมณ์ที่แข็งแกร่ง และอ่อนบาง เหมือนว่าเรากำลังฝันอยู่เหมือนเราบอกรักกัน เหมือนคำพูดมากมาย เหมือนสัมผัสกันทุกอณูร่างกาย ... ผมไม่เคยจูบใครนานและหนักขนาดนี้มาก่อน
“เต้ ขอได้ป่ะ” ...อ่ะ หื่นเลยกรู
“เห็นว่าเมาแล้วจะยอมเหรอ” อ่ะ เมาแล้วยังฤทธิ์เยอะ แล้วมันก็ส่ายหน้า ก่อนจะค่อยๆเลื่อนตัวลงไปทำแบบครั้งที่แล้ว
ในที่สุดส่วนหนึ่งของร่างกายผมก็เข้าไปอยู่ในปากของไอ้น่ารัก
“เต้ ต...เบาๆ อ้ย โ..ส ซี...” ผมยืนแหงนหน้า ลืมตัวร้องออกไป ก็คนมันเสียวนี่หว่า...
มันก็ไม่ยั้งเลย ยิ่งห้ามยิ่งเอาใหญ่ โอยยย ขาสั่นไปหมดแล้ว
“เต เต้... ค้าบ” แล้วผมก็จับหัวมันไว้ ปล่อยซะหมดแม็กซ์เลย
แล้วมันก็กินซะหมด ไม่หมดได้ไงล่ะ ก็ผมจับไว้ซะขนาดนั้นคายได้ก็เก่งและ ฮ่าๆ
ผมค่อยๆ จับแขนไอ้น่ารัก ค่อยๆ ลุกขึ้นมา ทำตาแป๋วใส่ผม...สร่างเลยดิ เจอเข้าไปเต็มแม็กซ์ อิอิ
“ค้าบ” อ่ะ ทำเสียงน่ารักใส่กรูทำมายเดี๋ยวเจอรอบสองหรอก หุหุ
“ค้าบ” อ่ะ เอาบ้างๆ ทำน่ารักบ้างและแล้วสิ่งไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น มันค่อยๆ จับบ่าผม กด กด กด เย้ยไม่อาวไม่นะ..................... เต็มปากเต็มคำเลยกู ...ฟ้องแม่แน่

Sundayalone

ขอบคุณค้าบ

abcdefghij

นุกมากไหม ที่ทำให้คน อื่นเสียจัยอ่า

dnmz

ขอบคุณครับ

whywhy

โคร ต อ่ะ Smile :')

imseng

ขอบคุณนะคับ

pongsakron01

ขอบคุณครับ

kengee

ขอบคุนนะคับ ^^"

MaximusRavi

ขอบคุนนะครับ

wsdonin

ขอบคุณมากคับ

pun_pun

ขอบคุณครับ

Klong

ขอบคุนครับ

cawee

ขอบคุนคราฟ

GBOMK

ขอบคุนคับผมมม

tarsii

ขอบคุณมากนะ

Ikunpalm

ขอบคุณคราฟฟฟฟ

4_NAY

รีบๆเลิกกับเฟเลยนะ

pearl9845

ขอบคุณครับ