++ ความรักแบบผมครับ ++ $ 1- 2 ภาค 2

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
ไอ้ชิงหันมาเสริม “เออสองเพลงแรกอ่ะเบาจริง ก็เสียงมึงมันไม่มีพลังอยู่แล้ว ฮ่าๆ”
“แต่เพลงสุดท้ายมึงร้องดีจริงๆ มันได้ feel ว่ะ”ไอ้ปริ๊นหันมาพูดมองหน้าผม
แล้วไอ้โอตมันก็ได้ทีกัด
“ใช่สิวะ ก็ร้องให้คนบนชั้นสองฟังจากใจเลยหนิ”
ไอ้เต้ที่นั่งอยู่ด้วยก็หน้าแดงไปตามระเบียบ ส่วนผมก็...
“เออสิวะ ไม่รู้เค้าได้ยินป่าว” ก่อนจะซัดโบกไอ้โอตไปหนึ่งทีโทษฐานทำแฟนกูเขิล
ภาค สอง
ตอนที่ 1 : สวัสดีปีใหม่
สิบ...
เก้า...
แปด...
เจ็ด...
หก...
ห้า...
สี่...
สาม...
สอง...
หนึ่ง...
ผมและพวกพี่ๆ ทั้งกลุ่ม ต่างเฮฮาไปกับหมู่มหาชนบนถนนข้าวสารยามข้ามปี จากวันที่ 31 สู่ วัน ที่ 1 มกราคม 2555
ปีแรกเลยนะนี่ได้เคาท์ดาวน์ที่กรุงเทพด้วย นอกบ้านด้วย กับ เพื่อนๆ (รุ่นพี่) แล้วก็ ไอ้ตัวดี (เดาเอาเองนะค้าบ ว่าใคร)
“เต้” เสียงมันหันมาเรียกเบาๆ แล้วแอบแต๊ะอั๋งจับมือผมโดยไม่ทันตั้งตัว...
“อะไรคับ” ถามภาษาคน ไอ้พี่เซนกลับตอบภาษากายซะงั้น
“เฮ้ยๆ น้องกูๆ” อ่ะไอ้ต้าพี่ชายผมหันมาโบกหัวมันเรีบยร้อน โทษฐานขโมยหอมแก้มผมกลางที่สาธารณชนตอนต้นปี ผมก็เลย...หน้าแดงตามบท ก็คนมันอายนิหว่า พวกพี่ๆ ก็มอง แซวกันใหญ่ โดยมีพี่โอตหอมพี่ปริ๊นแข่ง หึหึ พี่ปริ๊น มาหน้าแดงเป็นเพื่อนกานซะดีๆ
“นี่ๆ หอมกูบ้างสิ” พี่แนทหันมาแกล้งแซวไอ้พี่เซนมัน แล้วมันก็หอมกันเจงๆ เงี้ยแหละคับ พวกพี่ๆ เค้า... ผมชินและ
แล้วคลื่นสึนามิฝูงชนก็พัดถล่มข้าวสาร พวกผมก็เลยต้องพยายามแทรก เบียด ยัด เยียด กระแทก แหวกชาวบ้านเค้าออกมา จนพักใหญ่ๆ เราทั้งหกก็มายืนกันอยู่ที่ปากตรอก (พี่ฟ้า พี่โค๊ก พี่ชิง ไปต่างจังหวัดกับที่บ้านคับ)
“ไอ้ต้า จะต่อป่ะ” ไอ้พี่เซนถาม แม่ง ไม่เหนื่อยไงฟะ ผมเหนื่อยนะเนี่ย ไปโย่วๆ ตรอก เคาท์ดาวน์ตั้งนาน เมื่อยไปหมดและ อยากกลับบ้านอาบน้ำนอนนนน
“เออ พระรามแปดมะ” นั้น พี่ชายผม บ้าจี้ตามอีก ไม่มีเบรกกันเลยนะไอ้สองคน
“กุว่าเดินเล่นราชดำเนินเหอะว่ะ” ไอ้พี่โอต เต้เหนื่อย
ด้วยความเป็นเด็ก ก็ต้องตามเค้าไปอ่ะคับ ฮือๆ เมื่อยเว้ย ไอ้บ้าเซน อุ้มเลยๆ
“เซนๆ เมื่อยอ่ะคับ” ผมกับมันเดินรั้งท้ายกลุ่ม พอมันเป็นช่วงมืดๆ ตรงโค้ง ก่อนจะเข้าถนนราชดำเนินตรงกองสลาก ก็เลยถือโอกาสอ้อนซะหน่อย อารมณ์นั้นเมื่อยมากๆอ่ะคับ กลางวันก็ไปตะลอนสยามมารอบนึงแล้วด้วย
“อ่ะ เซนก็เมื่อยอ่ะ” โหย แฟนผม ปีใหม่ เปลี่ยนแฟนใหม่ดีมั้ยวะนี่ ตอบซะชื่นใจเลย
“รู้ว่าอยากขี่หลัง แต่ขอนั่งพักก่อนได้มั้ยอ่ะ ไม่ไหวจริงๆอ่ะเต้ ตัวก็ไม่ใช่เบาๆ นะเราอ่ะ”
อ่ะ งอน อย่ามาทำหน้าน่าสงสารสิ แมร่ง เมื่อยแล้วยังไม่เจียมสังขาร อยากจะมาอีกนะ ยังไม่ทันที่จะอารมณ์เดือด ไอ้พวกพี่ๆ ก็หันกลับมาถาม
“เฮ้ย มัวทำไรวะ” พี่แนทตะโกนถามเราสองคน ที่นั่งเป็นหมาหอบแดดอยู่
“เออ เดินไปก่อนป่ะ กูเหนื่อยๆ” ไอ้คนข้างๆ ผม มันตะโกนตอบไป ผมก็ยิ้มๆ ให้พี่ๆ ในใจสงสัยว่าไม่เหนื่อยกันไงวะ
แล้วพวกพี่สุดที่รักของผมที่แสนดีก็เดินต่อ ...ไม่รอเลยเว้ย ไอ้ต้านั่นแหละตัวดี ผมแว๊บเห็นมันลิ่วๆ ไปก่อนใคร
สักแป๊บ ไอ้พี่เซน ก็ลุกขึ้น หันหลังให้ผมแล้วนั่งลงข้างหน้า... (มันจะทำอะไรหว่า)
“นวดให้หน่อยดิ” ....แง่ว โอ้ย นึกว่าจะให้ขี่หลัง โหย เลือกแฟนผิดคิดจนตัวตายจริงๆ
“โหย หลังก็ไม่ให้ขี่ ยังใช้เค้านวดอีก ไรวะ” ปากก็พล่ามๆบ่นๆ ไป มือก็เอื้อมไปขย้ำไหล่สองข้างของมัน ไอ้คุณชายเอ้ย
จนผมเริ่มเมื่อยมือและ กำลังคิดว่าอีกสักครึ่งนาทีจะหยุดนวด
“อ่ะพอและๆ เมื่อใช่ป่ะ” ไอ้พี่เซนมันพูดแล้วก็กระเถิบๆ เข้ามาใกล้ผมที่นั่งอยู่กับขอบปูน แล้วก็ยื่นมือมาด้านหลังในท่าเตรียมพร้อมให้ผมขี่หลัง
อ่า ทำบุญขึ้นดีนะเนี่ย หุหุ ผมก็เลยไมรีรอชักช้าก่อนที่เซนมันจะเปลี่ยนใจ รีบเอาแขนกอดคอ แล้วทิ้งตัวลงไปที่แผ่นหลังไอ้ที่รัก โหย เขิลเหมือนกันนะเนี่ย คนเยอะแฮะวันนี้ แต่ ไหนๆก็ไหนๆ ไอ้เต้หน้าด้านอยู่แล้ว หุหุ
“หนักว่ะ” อ่ะเดินไปสามก้าวย่างเท่านั้น บ่นซะและ
“ลงก็ได้” ผมก็เลยดิ้นๆ พอเป็นพิธี แต่ในใจน่ะ หึหึ ปล่อยลงตอนนี้กุงอนจริงๆ ด้วย
“เติมพลังหน่อยดิ” ไอ้พี่เซน มันหันหน้ามาหาผม แล้วทำแก้มป่องๆ โหย แค่ขี่หลังนี่ก็เขิลแล้วนะ ยังจะให้หอมแก้มอีก ไอ้บ้าเอ้ย
“ด้านได้ อายอดนะคับ” อ่ะ ไม่ต้องมาส่งสายตาจ้าเล่ห์หวานเยิ้มให้กูเลย ว่าแล้ว ยังไม่ทันที่ไอ้เต้จะประมวลความคิดได้เสร็จ มันก็เอาแก้มมากระแทกปากและจมูกผมเรียบร้อย คือผมเกาะคออยู่ใช่ป่ะคับ หน้ามันก็จะใกล้ๆอยู่แล้ว มันก็ใช้วิชามารหมุนคอเกือบหักเพื่อให้มาชนกับหน้าผม ดูความพยายาม เฮ้อ...เชื่อเค้าเลย
จนมาถึงหน้ากองสลาก ด้วยความสงสาร ผมก็เลยลงจากหลังไอ้พี่เซน มันก็บ่นกระปอดกระแปดมาตลอดทางแหละคับ เดี่ยวหนักบ้าง เดี๋ยวเมื่อยบ้าง ก็เลยลง ด้วยความรำคาญ เดินเองจะสบายหูกว่า
“พวกนั้นไปไหนแล้วอ่ะ เดินกันไวจิงๆ” ผมพูดแล้วชะเง้อคอยาวมองหาพวกพี่ๆ
“ก็สวีทกันสองคนแบบนี้ไม่ดีหรอไงคับ” อ่ะ มาแปลกวันนี้หวานหยดย้อยเป็นพิเศษ... ไม่น่าไว้ใจ
บรรยากาศปีใหม่แถวนี้คงพอเดาออกกันนะคับ คนกับไฟแข่งกันไม่มียอมกัน คนก็เยอะ ไฟก็แยะ สวยๆ วุ่นวายๆ ดี แปลกๆ คับ ปกติปีใหม่ผมอยู่เชียงใหม่ก็ไปเที่ยวกับพ่อแม่อ่ะ (เป็นปีแรกที่ออกมาเถลไถล)
“เต้ๆ ถ่ายรูปกัน” ไอ้พี่เซนมันพูดแล้วพลางเอาแขนเกี่ยวคอผมลากไปซบหน้ามัน แล้วก็เอากล้องดิจิตอลคู่กายมัน ออกมากด แชะๆ แสงแฟลชวูบวาบแสบตาดีนักแล
“อ้าว หลับตาอ่ะ เอาใหม่ๆ เฮ้อ เต้อ่ะ” อ่ะ อย่าดุดิวะ ก็แฟลชมันแรงนี่หว่า ว่าแล้วรอบสองไม่ต้องลากแล้วคับ ไอ้เต้ก็บ้ากล้องอยู่เป็นทุนเดิม คราวนี้ตั้งตัวได้ ยิ้มๆเก็กๆ ซะเต็มที่
แชะ!
“ไหนดูดิ๊ๆ” ผมพูดพลางชะเง้อชะแง้มองภาพในจอกล้อง
“โหยยย เก็กลืมแฟนเลยเว้ย” ไอ้พี่เซนมันมองดูภาพแล้วอัวเราะว่าผมอ่ะ ก็แหะๆ ถ่ายรูปก็ต้องเก็กหน่อยดิคับ
“อ่ะๆ ไปถ่ายตรงโน้นเหอะๆ” พอเริ่มปรับอารมณ์เป็นนายแบบอาชีพได้แล้ว ผมก็เริ่มหาโลเคชั่นเองละฮะ หุหุหุ ของชอบๆ ว่าแล้วก็แอดใหญ่ ปล่อยให้ ไอ้ที่รัก ทำหน้าที่ตากล้อง
“โหย หลายรูปแล้วอ่ะ ถ่ายให้เซนบ้างเดะ” อ่ะ ไอ้ที่รักผมทำหน้างอๆ และ หลังจากผมถ่ายเดี่ยวมาซะหลายสิบรูปจนมาถึงอนุสาวรีย์ประชาธิปไตย
“อีกรูปนึงๆ เดี่ยวถ่ายให้นะคับ” แหะๆ อีกนิดๆ แล้วผมก็เปลี่ยนไปถ่ายให้บ้าง แอคชั่นเดี่ยวแรกของแฟนผม ทายดิคับว่าไอ้หนุ่ม ม.6 มันเก็กท่าอะไร
ลิโพ คับ เฮ้อ ผมล่ะเซ็ง
กดชัตเตอร์ไปห้ารอบ ห้าภาพคือ ไอ้พี่เซน กับนิ้วลิโพ ซ้ายขวา แบ่งๆกันไป ... เป็นครั้งแรกที่ผมมาถ่ายรูปจริงๆจังๆ กับมันอ่ะ ไม่คิดว่าจะเก็กไม่เป็นขนาดนี้ เห็นท่าทางรอบจัดซะ อิอิ
“พี่คับๆ วานถ่ายรูปให้หน่อยได้ป่าวคับ” กำลังดูๆภาพกันอยู่ ไอ้พี่เซนมันก็หันไปพูดกับผู้หญิงวัยมหาลัยคนหนึ่ง ที่เค้ามากับแฟนผู้ชายหน้าโหด (เค้ายืนอยู่ด้วยกันนะคับ ผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไมไอ้พี่เซนมันถึงไม่พูดกับผู้ชาย ไปพูดกับผู้หยิงแฟนเค้า เค้าก็หันขวับเลยดิคับ เกือบไปแล้วมั้ยล่ะกรู)
“ถ่ายรูปให้ผมสองคนหน่อยได้ป่าวคับ” อ่ะ มานยังไม่รู้สึกตัวว่าแฟนเค้ากำลังจะซัดหมัดมานเข้าแล้ว
“ค่ะๆ” พี่ผู้หยิงเค้าก็รับกล้องไป ตามมารยาทน่ะคับ แล้วไอ้เซนก็คว้าคอผมเข้าไปกอดซะชิดเชียว แอบเหวอเลยรูปนั้น แมร่ง เคือง
(แอบสังเกตุสีหน้าพี่ผู้ชายแฟนพี่ผุ้หญิงคับ จาก`ตัวเงินตัวทอง`มกลายเป็นขำแทน เมื่อเห็นเราสองคน ยืนถ่ายรูปชิดกันขนาดนั้น (ปล. ผมยืนเฉยๆน้า ไอ้พี่เซนมันมาชิดเอง อิอิ)
“ขอบคุณคร้าบ” ผมกับไอ้ที่รักกล่าวคำขอบคุณประสานเสียง แล้วรับกล้องคืนมา พอเห็นว่าฝ่ายตรงข้ามเดินห่างไปแล้วก็ลิงโลดแย่งดูรูปกันใหญ่
“เฮ้ย เต้มองไม่เห็นอ่ะ ถือต่ำๆ ดิ” อันนี้บทผมพูดเองค้าบ
“เตี้ยเองหนิหว่า” ไอ้บ้ามันพูดเย้ยผมอ่ะ เตี้ยไรวะ เมิงสูงเองตั้งหาก หึ งอน ไม่ดงไม่ดูมันและ
“อ้าวๆ มานี่ก่อนๆ” มันรีบตะโกนเรียกผม พอเห็นผมลิ่วๆ ไม่ยืนดูต่อ (จริงๆ เดินหนีมาน่ะ จะมาหามุมถ่ายต่อคร้าบ ไมได้งอนไรจริงจังหรอก 555)
แล้วก็เสร็จแผนไอ้เต้จนได้ อีกหลายรูปเลยคับ สรุปวันนั้นเม็มเกือบเต็มเพราะหน้าไอ้เต้ล้วนๆ ไอ้พี่เซนมันก็ยังบ่นไม่เลิก ว่ารุปมันมีน้อยๆ ให้ถ่ายให้หน่อย แต่พอถ่ายๆ ได้สอง สามรูป มันก็กลายเป็นตากล้องไปอีกเหมือนเดิม สะจาย
“กลับยังคับ” เดินกันมาจนถึงพระที่นั่งอนันตเลยคับ ลืมเลยว่าเมื่อยขาอยู่ หุหุ
“ก็ๆ กลับดิคับ” ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นกะจะโทรหาพี่ชายตัวดี ทิ้งกรุเลยนะเมิงไอ้ต้า
“จะโทรหาไอ้ต้าหรอ ไม่ต้องหรอก” อ่ะรู้ทันอีก ไอ้บ้า หูได้ยินแต่มือยังดื้อ เอามากดต่อ
“บอกมันแล้วว่าเต้นอนบ้านเซน” ฮะ บอกตอนไหน กระผมไม่เห็นรู้เรื่องเลย ไรว้า ถามกรูกันยังเนี่ย เค้าจากลับบ้าน
“แล้วพี่ต้าไม่ว่าหรอ” อ่ะ ไอ้พี่ชายตัวดีผม เมิงไม่หวงน้องเมิงเลยหรอไงฟะ
“ว่าดิ บอกว่าอย่าฉลองกันยันเช้านะ พรุ่งนี้เต้ต้องไปกินข้าวบ้านญาติตอนเย็น” เหอๆ ไอ้ต้า ไอ้เซน ฮึ่ม
แล้วก็ทำหน้างอน ขึ้นแท็กซี่ ตามมันกลับบ้านไป อย่างว่าง่าย
“ตีสามแล้วอ่ะ” เสียงไอ้ที่รักกระซิบข้างๆหูผม พอผมล้มตัวลงนอนหลังจากเราสองคนอาบน้ำอาบท่าเสร็จ
“รู้แล้วคับ นอนดิค้าบ เมื่อยอ่ะ” ง่วงคับ ตาจะปิดตั้งแต่บนรถพี่แท็กแล้ว
“ก็... ยังไม่ได้เคาท์ดาวน์เลยอ่ะ” อ่ะ แล้วไอ้ที่ไปโย่วๆ กะชาวบ้านเค้าเรียกว่าไรฟะ
“ง่วงแล้วค้าบ” ผมก็อ้อน แล้วซุกเต็มที่ งัวเงียโคตร
“งั้นนอนเฉยๆนะ” สิ้นเสียง ผมก็กำลังเคลิ้มฮะ คิดว่าจะได้นอนหลับสบายสักที และแล้วก็ อ๊ะ...
สรุปผมก็นอนเฉยๆ ยันเที่ยงเลยฮะ ลุกไม่ไหวอ่ะ มานเจ็บรู้มั้ย ไอ้บ้าเซน
ตอนที่ 2 : สุขสันต์วันเด็ก
วันนี้คือวันเด็กคับ และโรงเรียนผมก็จัดงานให้เด็กๆที่น่ารัก อย่างพวกผมด้วย (คือโรงเรียนผมมีตั้งแต่อนุบาลน่ะคับ เค้าเน้นให้น้องๆ ไม่ได้เน้นให้พี่ๆหรอก แต่ผมว่า พี่ๆ จะแย่งน้องๆ ทำกิจกรรมกันสนุกสนานลืมแก่กันเลยทีเดียว)
แล้ววันเด็ก ก็ต้องมีการประกวดการแสดงบนเวทีของแต่ละห้องคับ ช่วงหลังปีใหม่มาแต่ละห้องก็เลยซุ่มซ้อมร้องเล่นเต้นรำกันเต็มที่
“เต้ๆ ห้องเต้ทำไรอ่ะวันเด็ก” ไอ้พี่เซนมาถามผมหลังจากเปิดเรียนศักราชใหม่
“ไม่บอกคับ” หุหุ เรื่องไรจะบอก ของงี้เค้าไว้เซอไพรส์กันนะไอ้ที่รัก
“มีความลับกับเค้าใช่ป่ะ เดี๋ยวโดนๆ” แอะ ปากว่ามือถึงจริงๆ ว่าแล้วไอ้พี่เซนมันก็คว้าผมไปกอดแล้วระดมจูบซะทั่วหน้าเลย น้ำลายทั้งน้าน (ฉากนี้ในห้องนอนผมนะค้าบ ไม่ได้แสดงต่อหน้ามหาชน)
“อีกไม่กี่วันก็ได้ดูแล้ว อย่าใจร้อนดิคับ” อ้อนไว้คับๆ
ไอ้พี่เซนมันก็ทำท่าส่ายหน้าหงุดหงิด งอนๆ เล็กน้อย แล้วลุกไปล้างหน้า
“กลับบ้านยังอ่ะคับ เดี๋ยวก็ดึกพอดี” ผมจะโกนถามเพราะเห็นมันจะสามทุ่มแล้ว เดี๋ยวนี้ผมกลับบ้านพร้อมไอ้พี่เซนทุกวันอ่ะ ไอ้ต้ามันชอบหายหัวไปไหนไม่รู้
“ไล่หรอ เดี๋ยวนี้กล้าไล่นะ” ไอ้บ้า ไม่ได้ไล่เว้ย ใช้ไรคิดฟะ แล้วมันก็เดินทำหน้า`ตัวเงินตัวทอง`มออกมาจากห้องน้ำแล้ว กระโจนมาคร่อมผมที่นอนเล่นอยู่บนเตียง
อย่านะเฟ้ย สายตาแบบนี้...
“ไม่ได้ไล่คับ” ผมตอบเสียงแผ่วหน่อยๆ ไม่กล้าดังคับ เดี๋ยวโดน แหะๆ
ว่าแล้วปากผมก็โดนประกบ...อีกแล้ว
“โหย เบาๆดิ” ผมว่าไอ้พี่เซน หลังจากมันถอนปากออกจากปากผม หายใจไม่ทันเว้ย  
“วันนี้นอนนี่ได้ป่ะ” อ่ะสายตากรุ่มกริ่มของไอ้พี่เซน พร้อมกับคำถาม
ไล่แล้วนะคับ ไม่ยอมไป แฟนใครหว่าหน้าด้านจริงๆ หุหุ
“ไม่เอาอ่านอนทุกวัน เดี๋ยวแม่พี่ก็ได้ว่าผมพอดี เอาตัวลูกชายเค้ามา”
“ใจก็เอามาด้วยนะ” ...เย้ย หน้าแดง เขิล อารมณ์ไหนของมันเนี่ย มาทำซึ้ง
แล้วสรุปตั้งแต่คืนนั้น ยันวันนี้(งานวันเด็ก) ผมกับไอ้พี่เซนก็ไม่ได้นอนบ้านเดียวกันเลย เพราะผมบอกว่า ผมจะต้องซ้อมเต้นน่ะ แล้วอยากให้พี่เค้าอ่านหนังสือเรียมเอนท์บ้าง เนื่องจากคะแนนตอนนี้ ผมว่าม.เอกชนเค้ายังคิดหนักว่าจะรับไอ้นี่ดีป่าว
“เต้ วันนี้อย่าลืมเอาดอกไม้ไปให้เค้าหน้าเวทีนะ” ไอ้พี่เซนมันพูดกับผมระหว่างนั่งรถมาโรงเรียนด้วยกัน
ผมก็งงดิคับ มันบอกว่าไม่ได้ทำกิจกรรมไรนี่นา
“เซนทำไรอ่ะ ไหนบอกไม่ได้ทำไงคับ”
“โหย เซอไพรส์ไง” อ่ะ แล้วมันก็ทำหน้าแบบว่า ที่เมิงยังเซอไพรส์กุเลย เหอๆ ทีเอ็งข้าไม่ว่า ทีข้าเอ็งอย่าโวย นะเฟ้ย
ว่าแล้วตอนเดินเข้าโรงเรียน ไอ้พี่มันเลยซื้อดกอกุหลาบให้ผมหนึ่งดอก ไอ้เราก็หลงดีใจโหย ทำโรแมนติคแต่เช้า เขิลเลยคับ สารภาพว่าหน้าแดงมากๆ กลัวคนอื่นสงสัยด้วย แต่พอเดินมาจะถึงหน้าประตูโรงเรียน
“เต้ๆ อย่าลืมเอามาให้หน้าเวทีนะ”
“หา เอาจริงเหรอคับ”
“อ้าว คิดว่าซื้อให้หรอไง 555” แป่ว กูก็หลงดีใจ แฟนทำซึ้ง ...เฮ้อ อยากจะปาทิ้งแล้วกระทืบซ้ำทั้งดอกไม้ทั้งเจ้าของ
“ฝากเพื่อนมาให้ก็ได้นะ ถ้าเขิลอ่ะ” อ่ะ ความพยายามมันยังไม่ลดละเลิกฮะ สงสัยรอบที่แล้วตอนที่เล่นส่งท้ายปีเก่า ก็ใช้แผนนี้แน่เลย ถึงว่า ดูคนให้ไม่ค่อยเนียน ไอ้เราก็หลงดีใจว่าแฟนกุป๊อป
“อ่ะนะ” พูดไม่ออกคับ ได้แต่เซ็ง แล้วเราก็แยกย้ายกัน พอเดินเข้ามาถึงตึกแล้ว ผมก็ไปเตรียมแสดงกับเพื่อนๆที่ห้อง ไอ้พี่เซนก็ไปตามทางของมัน
แล้วเวลาแห่งการแสดงของนักเรียนม.ปลายก็มาถึง ยามบ่ายแดดจัด ของเย็นวันศุกร์ (วันเสาร์ที่เป็นวันเด็กจริงๆ โรงเรียนเค้าก็หยุดคับ ลองไม่หยุดดิ ฮึ่ม)
“เฮ้ย ไอ้เต้ๆ มึงรีบมาแต่งตัวเลย มาช้าชิบหาย” เสียงเพื่อนคนหนึ่งของผมทักทายเมื่อผมโผล่หน้าเข้าไปในห้องหนึ่งที่แสนจะรกทั้งๆที่เมื่อวานยังเป็นห้องเรียนอันเป็นระเบียบเรียบร้อยอยู่เลย
“อ่ะ ก็ใส่แค่เสื้อเชิ๊ตขาวกับสแลคไม่ใช่หรอวะ” คือห้องผมเต้นเพลงแนวๆ เจปอป สักอย่างแหละคับ ผมก็จำชื่อเพลงไม่ได้หรอก มันก็เลยให้แต่งตัวกันแบบแนวคล้ายๆ ชุดนักศึกษาอ่ะคับ แต่ว่ากุ๊ยๆ หน่อย เสื้อเชิ๊ตแขนยาวพับแขน ยับๆ กับสแลค แล้วก็เซตผมญี่ปุ่นๆ หน่อย (ทั้งๆที่ผมก็เป็นทรงรองทรง ม.ปลายนี่แหละ ผมได้เรียนรด. น่ะ มันก็เลยยังพอมีให้เซต ไอ้พวกที่เรียนก็เลยโชคดี ไม่ต้องเต้น)
“เฮ้ย กูจำได้ว่าชุดมันไม่ต้องมีดอกกุหลาบนะมึง” อ๊ะเสียงใคร ไอ้เต้ก็เลยต้องรีบเก็บก่อน เมื่อกี้ลืมตัวคับผม ถือโชว์หรามาเลย หุหุ
“ป่าวเว้ย พอดีเมื่อเช้าคนแก่ขายอ่ะ กูเลยสงสาร ซื้อมา” เนียนไว้คร้าบไอ้เต้
“เอาเป็นว่ามึงโกหกไม่เนียนแต่พวกกูจะเชื่อ” ไอ้เพื่อนเวรรร ดูมันพูดเดะค้าบ
“มานั่งนี่เลยมึงอ่ะ มัวแต่หน้าแดง” อ่ะคนเค้าสุขภาพดีเว้ย
แล้วไอ้เต้ก็เดินไปนั่งให้เพื่อนจับแต่งตัวอย่างว่าง่าย
พอบ่ายๆ ไอ้ตี๋ยากูซ่าก็ปรากฏตัวหน้ากระจกทางเดินลงตึก ...เอ่อ ทำไมกูดู`ตัวเงินตัวทอง`จัง ผมยืนมองตัวเองในกระจก แล้วก็แอบชอบนะ หุหุ
หลงตัวเองเหมือนกันนะเราเนี่ย
“เฮ้ย โหย แต่งตัวซะหล่อเชียวมึง” อ่ะ เสียงไอ้พี่โอตแว่วๆ มาจากบันได ให้ผมเหลียวมอง
“เดี๋ยวเพื่อนกูก็หลงมึงโงหัวไม่ขึ้นพอดี” ไอ้พี่ปริ๊นเสริมทัพ........
“พอเลยพี่ๆ” อายนะเว้ย เด็กๆม.ต้น ก็เดินผ่านไปมา มองผมเป็นตัวประหลาดกันใหญ่ ไรฟะ... แค่กูเซตผม แต่งตัวแบบนี้ แล้วก็โดนไอ้คุณเพื่อนติดพวกที่จะเหมือนเจาะหู เจาะคิ้ว เจาะจมูกบนหน้า
“เออ มึงแสดงกี่โมงวะ” ไอ้พี่โอตยังซักไซร้ต่อ
“บ่ายๆอ่ะพี่ พี่ไม่ได้แสดงเหรอ”
“กูก็เป็นนักดนตรีอีกตามเคย”
“ถึงว่า…” แอะ ไอ้พี่เซนก็มาแนวเดิม ร้องเพลง โชว์เสียงห่วยๆแน่ๆ ผมคิดในใจ นึกถึงไอ้ดอกไม้นั่นแล้วก็หมันไส้
แมร่งเอ้ย
“ว่าไรวะ” ไอ้พี่โอตทำหน้าตาสงกะสัย
“ป่าวพี่ๆ ไปและนะๆ อย่าลืมไปดูเต้นะ” ว่าแล้วก็ส่งยิ้มหวานๆ ให้คู่รักแห่งปี ก่อนเดินจากมา.
“ต่อไป เป็นการแสดงของนักเรียนชั้น ม.4 ห้อง........” เสียงมาซเซอ คนสนิทไอ้พี่เซนประกาศคับ แกทำหน้าที่พิธีกรทุกงานเลยแฮะ
แต่เวลาปกติทำไมโหดจังวะ แปลก... แต่จริง
แล้วไม่นาน ไอ้เต้และผองเพื่อนก็ไปเต้นแด่วๆ อยู่บนเวที ให้เป็นที่อับอายประชาชียิ่งเมื่อนึกถึง ...ตอนนั้นกูทำไปได้ไงว้า ไม่รู้เทพองค์ใดดลใจ เฮ้อ กูนะกู
โย่วๆ เย่วๆ ไปตามจังหวะ 5 6 7 8 1 2 3 4 นี่คือจังหวะที่นับในใจ แล้วเตะแข้งเตะขาไปตามสเตป์ที่เค้าสอนมา แล้วไอ้เต้ก็เต้นผิดไปซะหลายท่า
4 นาทีกว่าๆ ผ่านไปผมก็ได้ลงจากเวที
(ผมมารุ้ตอนหลังว่า เพลงที่ผมเต้นนั้นคือเพลง In father’s name ของ Jay Chou ฮะ ท่าเต้นออกแบบโดยมาซเซอวัยรุ่นคนสนิทของพวกผมเอง เท่ซะไม่มี ว่างๆ จะเต้นให้ดูนะฮะ 555)
จำได้ว่าตอนเต้น สาวๆ กรี๊ดกันตรึมเลยคับ (ไม่ได้กรี๊ดผมหรอกนะ เพื่อนผมที่เต้นคนนึงมันหล่อนะ ป๊อปด้วย หมันไส้)
“เฮ้ยๆ เต้ มาถ่ายรูปก่อนดิวะ” อ๊ะ ลงจากเวทีกำลังมึนๆ หมายมั่นจะขึ้นห้องไปเปลี่ยนชุดทันที ใครมาเรียกกรู
“โห รีบไปไหน มานี่ก่อนๆ” ไอ้พี่ชายผมเองคับ แหมร้อยวันพันปีไม่เห็นอยากถ่ายรุปกับน้องเมิง
“อ่ะคับๆ” มึนคับ ลงจากเวที ใครลากไปไหนก็ไป ใจง่ายเจงๆ อิอิ
ไอ้พวกพี่ๆ ก็มาถ่ายกันใหญ่คับ แหมๆ ปลื้มแฮะ แสดงว่ากูก็หล่อเหมือนกันนะนี่ มีคนขอถ่ายรูป หุหุ เอ๋ แต่ไม่ที่รักผมล่ะ ไปไหนหว่า
“พี่ต้าๆ พี่เซนอ่ะ” ผมกระซิบถามพี่ชายตัวดี
“อ่อ โน่นๆ” แล้ว ผมก็เห็นไอ้พี่เซนนั่งคุยอยู่กับเฟในโรงอาหาร ...คุยไรกันวะ แมร่ง แฟนตัวเองเต้นไม่มาดูใช่มะ งอน
“หน้างอเลยนะมึง มันเพิ่งเดินไปเว้ย เมื่อกี้มันก็จ้องแต่มึงไม่ดูคนอื่นเลย” แหม ไอ้ต้าทำเป็นรู้ทันน้อง ไม่ต้องมาแก้ตัวแทนเพื่อน ชิ ทั้งพี่ ทั้งแฟน ช่วยกันดีจังนะ
สรุปผมก็เลยไม่ได้ถ่ายรูปคู่กับไอ้ที่รัก
ตอนเย็นก็โวยผมใหญ่ แถมยังจะให้แต่งตัวใหม่ เพื่อถ่ายรูปอีกแน่ะ ไอ้บ้าเอ้ยยย งอนเฟ้ยยย
แล้วพอบ่ายสามก็เป็นคิว ม.6 คับ แต่ว่าผมทายผิด
“ไอ้พวกพี่ๆ มันไม่ได้มาทำเท่ห์ร้องเพลงเหมือนเคยคับ แต่ว่า...มันมาเต้นเพลงลูกทุ่งกัน เพลง ยักษ์ใหญ่ไล่ยักษ์เล็กอ่ะ แบบว่า ใส่กางเกงขาบานๆ แบบในหนังเก๋า..เก๋า เสื้อก็ตามนั้นคับ เอลวิสๆ ทาแป้งแบบสายันณ์ลูกลุงเด๋อ ทุกคนใส่พรอพกันเต็มที่ ไอ้พี่โอตมันก็มีกีตาร์มาด้วยคับ ทำท่าดีดแด่วๆ ไอ้ต้าพี่ผมก็ทำผมสีแดงฮะ เมื่อกี้ตอนบ่ายหัวมันยังดำอยู่เลย แต่วตัวกันตอนไหนวะ
พี่กรุง เพื่อนพี่ๆเค้าแหละคับ เป็นนักร้องนำ ร้องสดนะคับ เสียงดีเลยล่ะ
แล้วพี่เซนของผมก็...ผูกไทสีเหลืองกับเสื้อเชิ๊ตแดง กางเกงฟ้า แว่นตา ส้ม ผมเอลวิส ...แฟนกู ทำไปได้
ก็เป็นการแสดงที่ได้รับรางวัลไปด้วยคับในระดับม.ปลาย ก็ดีจริงๆ แหละ ร้องดี แถมเต้นฮาโคตรๆๆ ไม่คิดว่าพวกพี่เค้าๆ จะกล้าทำกันได้ อย่างว่าแหละคับ ปีสุดท้าย อยากทำอะไรก็รีบทำ เดือนกุมภาก็สอบไฟนอล ปิดเทอม...อีกสาม สี่ อาทิตย์เองสินะคับ ที่ชีวิตประจำวันจะเป็นแบบนี้
ผมก็ไปเฮฮาถ่ายรุปกับพวกพี่ๆเค้าแล้วก็แอบเอาดอกไม้ไปให้ที่รักผมมันหลังเวที
...พี่เซนคับ ถ้าพี่ช่างสังเกตุ แหวกกลีบดอกกุหลาบมันดูดีๆ พี่จะเห็นนะคับว่าผมเขียนไว้
--- รักนะคับไอ้ที่รัก---

Sundayalone

ขอบคุณค้าบ

abcdefghij

ถ้าหากไม่รัก จะทำอย่างนั้นทำไม

imseng

ขอบคุณนะคับ

pongsakron01

ขอบคุณครับ

kengee

ขอบคุนนะคับ ^^"

MaximusRavi

ขอบคุนนะครับ

wsdonin

ขอบคุณมากคับ

arzugima

ขอบคุณครับผม

lay21

ขอบคุณครับ

cawee

ขอบคุยคราฟ

GBOMK

ขอบคุนคับผมม

tarsii

ขอบคุณมากนะ

4_NAY

น่ารักจัง

pearl9845

ขอบคุณครับ

obchoeitoh

ขอบคุณครับ