ข้อคิดก่อนตัดสินใจเลือกคณะเข้าเรียน

num55

คงเป็นบทความที่สะท้อนให้เห็นถึงความอาวุโสให้ชาวโลกได้รับรู้ แต่เอาวะ เพื่อน้องพี่ขอยอมโชว์แก่ค่ะ
บังเอิญลูกพี่ลูกน้องของพี่ก็จะต้องสอบเอ็นทรานซ์ในปีนี้เหมือนกัน และพี่ก็เห็นปัญหาของน้องเขาเกี่ยวกับการเลือกคณะเรียนฯลฯ แล้วรู้สึกสะท้อนใจจึงเขียนบทความนี้ขึ้นมาเพื่อระบายและอยากจะเตือนให้น้องๆฉุกคิด ก่อนตัดสินใจเลือกคณะเรียน ที่จะกำหนดเส้นทางเดินชีวิตของน้องๆได้
+++++++++

เรื่องของเรื่องตอนนี้จุดสนใจของน้องๆม.หก ก็คงหนีไม่พ้นเรื่องการเตรียมตัวสอบเอนทรานซ์ ซึ่งถือได้ว่าจะเป็นตัวกำหนดอนาคตของน้องๆกันเลยว่า ในอนาคตจะไปเป็นอะไร และ จะทำอะไร

คงมีน้องหลายๆคนที่ประสบความสำเร็จกับการสอบตรง เข้าไปยังสถาบันที่ตนเองต้องการ แต่ก็คงจะมีน้องๆอีกหลายๆคน ที่ยังไม่รู้ว่าตัวเองต้องการอะไร และ ตัวเองจะเลือกสมัครเข้าไปยังคณะไหน

และคงจะมีอีกหลายๆคน ที่เลือกคณะที่จะเรียนตามเพื่อนๆ หรือเลือกเพราะชื่อฟังแล้วดูเท่ ดูดี และอีกหลากหลายประการ โดยที่ลืมนึกไปว่า จบออกมาแล้ว จะทำอะไร ที่เลือกเรียน เพราะอะไร

สำหรับตัวพี่เอง ก็ต้องขอยอมรับเลยค่ะ ว่าที่พี่เลือกเรียน ปัจจัยหลักที่ใช้ในการตัดสินใจเลือกคณะเรียนก็คือ "คะแนนสูงสุด และ คะแนนต่ำสุด" โดยปราศจากการคำนึงถึงผลที่จะติดตามมาว่า จบแล้วจะทำอะไร และโอกาสในการทำงานเป็นแบบไหน

พี่ต้องใช้เวลาสี่ปีในมหาลัย เพื่อจะค้นพบว่า สิ่งที่พี่เรียนมาตลอดจนจะจบนั้น ถึงแม้จะเป็นรากฐานของความรู้ในหลากหลายสาขา แต่รากฐานไม่ใช่ทุกสิ่งทุกอย่าง ที่นำมาใช้ในการทำงานได้
พี่ตัดสินใจเรียนเพิ่มอีกสองปี เพื่อที่จะค้นพบว่า ความรู้เกี่ยวกับธุรกิจที่เรียนเพิ่มเติมนั้น เป็นแค่เพียงทฤษฎี หาใช่ความรู้ในการทำงานจริงๆไม่
พี่ตัดสินใจเรียนเพิ่มอีกครึ่งปี เพื่อที่จะค้นพบว่า ความรู้เกี่ยวกับการขนส่งที่เรียนนั้น เป็นเพียงเกร็ดความรู้ผิวเผินจากผู้มีประสบการณ์จริง
พี่ฝึกงานอีกสามเดือน เพื่อที่จะค้นพบว่า ขุมทรัพย์ที่ได้ คือการเก็บเกี่ยวประสบการณ์จากการทำงานจริง
และในที่สุดพี่ก็ค้นพบว่า ไม่ว่าจะจบอะไรมาก็ตาม สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือประสบการณ์การทำงานจริง และ ความรู้ที่จะมาช่วยการตัดสินใจเกี่ยวกับงานของเรา

พี่เรียนจบ ม.หก มาและสอบเข้ามหาวิทยาลัยในรุ่นหนูทดลองยารุ่นแรกที่สอบสองครั้ง ในยุคนั้น อินเตอร์เน็ตยังไม่แพร่หลาย สิ่งเดียวที่ช่วยในการตัดสินใจเลือกคณะเรียน คือ "กระดาษแผ่นหนึ่ง" ที่บอกเพียงแค่คะแนนสูงสุดต่ำสุด
พี่ไม่รู้อะไรมากเกี่ยวกับวิชาที่คณะเปิดสอน พี่ไม่รู้อะไรมากว่าจบจากคณะนั้นแล้วจะทำอะไรได้บ้าง เลือกคณะจากการคาดคะเนเอาว่า ต้องเป็นแบบนี้แน่ๆ ต้องเป็นแบบนั้นแน่ๆ
แต่ของน้องๆ สามารถค้นหาและสืบค้นดูได้ว่า คณะที่น้องเลือกเปิดสอนวิชาอะไร จบมาแล้วเป็นอะไร และสามารถต่อยอดอะไรได้บ้าง

เพราะฉะนั้นขอให้น้องๆเลือกคิดให้ดีว่า คณะที่น้องๆกำลังจะเลือก สอนในสิ่งที่น้องอยากเรียนและอยากเป็นจริงๆ
และสิ่งที่น้องๆไม่ควรจะละเลยก็คือ เรื่องของภาษา ปัจจุบัน ควรคล่องอย่างน้อยก็ ภาษาไทย  และ ภาษาอังกฤษ สองภาษา
หากมีภาษาที่สามหรือสี่เพิ่มเติม จะยิ่งเป็นการเพิ่มคุณค่าในตัวของน้องๆให้มากขึ้นในสายตาของผู้ว่าจ้างงาน

ขอให้น้องๆ คิดเสมอว่า ตอนนี้คนจบใหม่ออกมามีจำนวนมาก มีเพียง 5เปอร์เซนต์ของบัณฑิตจบใหม่เท่านั้นที่ได้งาน
น้องๆคิดว่า 5เปอร์เซนต์ทีได้งาน ต้องมีคุณสมบัติแบบไหน แน่นอนต้องเก่งสุดๆ ถึงได้งานทำทันที

แต่คำว่าเรียนเก่ง ไม่ได้หมายความว่า ทำงานเก่งเสมอไป ดังนั้นน้องๆไม่จำเป็นต้องกลัวว่าจะไม่ได้งานทำ เพราะยังมีอาขีพอื่นๆอีกมากมายให้เราได้ทำ หากเราไม่เกี่ยงงาน

เพราะฉะนั้น ณ วินาทีนี้ที่น้องๆกำลังจะตัดสินใจกำหนดอนาคตของน้องๆ ขอให้น้องไตร่ตรองถึงผลในอนาคตที่จะติดตามมา
หากน้องมีโอกาสที่จะเรียนภาคภาษาอังกฤษได้ พี่ขอสนับสนุน เพราะอย่างน้อยมันจะเป็นรากฐานที่ดีในการหางานในภายภาคหน้าของน้องๆแต่หากน้องเลือกที่จะเรียนภาคภาษาไทย พี่ก็ขอให้น้องๆ อย่าลืมที่จะเลือกเรียนวิชาภาษาต่างประเทศอื่นๆ ไม่ว่าจะอังกฤษ จีน ญี่ปุ่น ฯลฯ เพื่อเพิ่มพูนทักษะ

พี่ขอให้น้องๆโชคดีกับการสอบเอ็นทรานซ์ ได้เรียนในคณะที่อยากเรียน และมีความสุขกับการตัดสินใจอย่างถ้วนถี่ของน้องๆนะคะ
"อย่าตัดสินใจเลือก เพียงเพราะเพื่อนๆหรือใครๆก็เลือกเรียน จงตัดสินใจเลือกตามสิ่งที่ตัวเองอยากเป็น" กราบขอบพระคุณประสบการณ์ดีดีจาก  realnerve.exteen.com

Medmayom

เมื่อซัก30-40ปีก่อนเค้าบอกต่อไปข้างหน้าต้องจบ ป.ตรี และต้องพูดเขียนภาษาอังกฤษได้บ้าง ถึงจะหางานง่ายๆ

10ต่อมาเค้าก็บอกอีกว่าต้องจบ ป.ตรี และต้องพูดเขียนภาษาอังกฤษเก่งๆ ถึงจะก้าวหน้า

อีก10ปีถัดมา ก็บอกอีกว่าต้องจบ ป.โทแล้วละ ต้องพูดเขียนภาษาอังกฤษและอะไรก็ได้อีกสักภาษา ถึงจะดี

ปัจจุบันจบปริญญาเอก ก็มีสิทธิตกงานนะ ถ้ามัวเลือกงาน

ทำในสิ่งที่รัก หรือไม่ก็ ต้องรักในสิ่งที่ทำ ไม่มีวันอับจน