รักงอมแงม @ 5

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
“อ้าว ไงไอ้แซน น้องเต้ กว่าจะมาจนเพื่อนกูมาเต็มโต๊ะหมดแล้ว พี่นิวทำบ่นๆ ก่อนจะหยิบแก้วมาสองใบ แล้วเริ่มใส่น้ำแข็ง โซดา เหล้า ส่งให้ผมกับพี่แซนแก้วแรกก็ชงซะเข้มเลยเพ่ กะมอมน้องหรือไงเนี่ย
“อ่ะ พวกมึงๆนี่น้องกะเพื่อนกู นี่น้องแซน นี่ไอ้เต้” ไม่รู้ว่าพี่แกเมาหรือเล่นมุขหรือว่าหน้าผมแก่วะเนี่ย เฮ้อ เพื่อนๆพี่นิวที่รู้จักเคยเจอผมก็ยิ้มๆให้ ส่วนบางคนที่ไม่เคยเจอซึ่งคาดว่าเป็นรุ่นน้องพี่นิว ก็ไหว้ผมกันใหญ่เชียว ผมก็ได้แต่ปล่อยเลยตามเลยเฮ้อ
จากแก้วแรก ถึงแก้วที่สอง สาม สี่ ห้า...ไปเรื่อยๆ ก็เริ่มสนุกขึ้นตามลำดับ ไม่ได้มาร้านเกย์นานแล้ว เต้นไม่ค่อยเป็นเลยแฮะ
(ถ้าใครเป็นเที่ยวจะรู้นะคับ ว่าร้านแถวๆข้าวสาร กับร้านแบบนี้จะเปิดเพลงคนละแนว เนอะอิอิ)
“เฮ้ย ไม่ค่อยเต้นเลย ไรวะ” พี่นิวแกหันมาว่าผม ที่ยืนนิ่งอยู่ในหมู่เหล่าแดนเซอร์ระดับโลก ทั้งเพื่อนแกและโต๊ะอื่นๆเต้นกันลืมตายเลยคับ ยิ่งดึกยิ่งคึก บางคนวัยดึกก็ยังคึก อายุเป็นเพียงตัวเลขจริงๆ
“ก็ปกติเต้เต้นที่ไหนล่ะพี่ ชนแก้วดีกว่า สุขสันต์วันเกิดนะคับ” ชนแก้วนี่ไอ้เต้ถนัดกว่ามาก อิอิ พี่แกก็ชนๆ ท่าทางเริ่มเมาๆ เห็นเซไปทางโน้นทีทางนั้นที แต่ละทางนี่หล่อๆทั้งนั้น เซแบบนี้ เมาดิบป่าวเนี่ยเฮีย
ขณะที่ไอ้เต้เริ่มมึนและเสียงเพลงสุดมันส์ดังกระหน่ำอยู่ ผมก็รู้สึกได้ถึงแรงสั่นใกล้ๆไอ้นั่น (ไอ้ไหนหว่า) อ้าว เฮ้ย โทรศัพท์ดังนี่หว่า ผมกดดูเบอร์ ไม่คุ้นว่ะ
“ฮัลโหลค้าบ”
“หกดำพดำเ” (ฟังไม่รู้เรื่องคับ เสียงเพลงดังมาก)
“ฮัลโหล ใครอ่ะ”
“สพ้ะยพะนยำพยนิอ”
“โลหๆ แป๊บนะคับ อย่าเพิ่งวางนะ”
“กดสไยมอมใกดส สดาอวกส ดาเกว”
“ไมได้ยินเลย” ผมตะโกน พยายามจะคุยกับคนที่โทรมา แต่เสียงเพลงในร้านก็ชนะเสียงผม แถมฟังก็ไม่รู้เรื่องอีก แหวกคน วิ่งๆออกมาหน้าร้านได้ ก็คุยใหม่
“ว่าไงคับ ใครอ่ะ”
“โหย มึงอยู่ไหนเนี่ยเสียงโคตรดัง”
“อยู่ในผับ ใครอ่ะ” คุยตั้งนาน ตกลงผมยังไม่รู้เลยว่าคนที่โทรมาเป็นใคร
“จำกูไม่ได้อีกแล้ว ไรวะ”
“ใครวะ ใครจะจำมึงได้ เบอร์ก็ไม่คุ้น” กูเมาอยู่นะ ใครอย่ามาอำ ไม่สนุกด้วยเวลานี้
“เมาป่ะวะเนี่ยะ ดุชิบหาย” มันยังไม่บอกชื่อ
“เฮ้ย ไม่บอกกูวางแล้วนะ”
“เฮ้ย อย่าเพิ่งๆ” เสียงไอ้คนที่โทรมาโวยวาย
“กูเกียร์ๆ” ไอ้นี่อีกแล้ว ผมนึกในใจ ลืมไปชั่วขณะว่า มันเป็นรุ่นพี่ปี 3
“เออ กวนส้น...อยู่ได้ บอกมาก็หมดเรื่อง มีไร โทรมาป่านนี้”
เมาอยู่อ่า พูดไม่เพราะแบบนี้ไม่ผิดเนาะ ไม่ว่ากันนะคร้าบ
“ป่าวกวน ก็เมื่อกี้บอกไปแล้ว มึงก็ไม่ฟัง เสียงเพลงดังจะตายห่า”
สงสัยตอนคุยในร้านเมื่อกี้แหละคับใครจะได้ยินวะ แมร่ง เสียงช้งเช้งขนาดนั้น
“แล้ววันนี้โทรได้ไงอ่ะ” เมื่อวานยังบอกว่าไม่มีสัญญาณ
“เออ เอาน่ะ โทรได้แล้วกัน แล้วหนีมาเที่ยวไหนเนี่ย” เรื่องของกูไม่ได้หนีใครเว้ย ผมคิดในใจ
“มาวันเกิดรุ่นพี่” ปากไม่เห็นเก่งเหมือนคิดเลยว้า ไอ้เต้เอ้ย
“ที่ไหนล่ะ” เป็นไรกะกูเนี่ย ถามจัง
“ไม่รู้จักหรอก” แหะๆ ขืนบอกเค้าคงรู้หมดว่าผมเป็นเกย์
“สีลมหรอ” เย้ย
“ป่าวเว้ย” ผมตอบเสียงชัดเจน
“งั้นที่ไหนก็บอกมาสิ แค่นี้เองไรวะ ทำยังกับหนีไปเที่ยวผับเกย์ บอกไม่ได้” ก็เออล่ะสิ
“อยู่บริกบาร์” นั่น โกหกตกนรกปล่าวหว่า
“ใช่เหรอ เพลงเมื่อกี้บริกไม่น่าเปิด” โอ้ มึงมีอะไรก็ว่ามาเถอะ จะมานั่งจับผิดร้อยสิบคำถามตูเพื่อ
“เออ จะหลอกไมวะ มีไรว่ามาเร็วๆ เดี๋ยวเพื่อนว่า ออกมานานๆ” เอาตัวรอดก่อนดีกว่า
“ก็ถามดู อย่าร้อนตัวสิวะ จะโทรมาถามอาการลูกชาย” อ่อ ที่แท้ห่วงหนูเมิงนี่เอง นึกว่าอะไร
“เออ สบายดี ให้อาหารแล้ว”
“หนีเที่ยว ไม่อยู่เป็นเพื่อนมันแบบนี้อ่ะเดะ ถึงว่าไม่ยอมกินอะไร” ห่วงนักก็กลับมารับๆไปสิวะ ให้กูเลี้ยงทำไมเล่า
“กินเว้ย กินเยอะด้วยวันนี้ แอปเปิ้ลเมื่อวานก็ยังเหลือตั้งเยอะ” ปากไม่ตรงกับใจอีกแล้วแถมพลาดบอกเรื่องแอปเปิ้ลอีก แอบซื้อไม่ให้ใครรู้เลยนะเนี่ย ขนาดพวกเพื่อนๆผมยังไม่รู้เลยว่าซื้อแอปเปิ้ลมาให้ไอ้แมคมัน อายเว้ย
“โห ได้กินแอปเปิ้ลด้วยไอ้แมคลูกพ่อ นึกว่าอดตายแล้ว ฮ่าๆ” ขำไรวะ คนกำลังมึนๆเมาๆ
“แค่นี้ใช่ป่าว จะเข้าไปในร้านแล้ว”
“ไรวะ รีบวางจัง” ไอ้พี่เกียร์บ่น
“มีไรอีกว่ามาดิ”
“พวกผักผลไม้สดอ่ะ อย่าไว้นานนะ ถ้ามันเน่าแล้วเดี๋ยวไอ้แมคกินไปมันจะท้องเสีย”
“ที่แท้ก็ห่วงไอ้แมค” งอน ชิ
“ไร จะให้ห่วงมึงด้วยเหรอ ไอ้เด็กไม่มีมารยาท” อ้าว ว่ากูอีก ทำดีไม่ได้ดีเนาะเต้เอ้ย
“อะไร พี่เกียร์” นึกขึ้นได้ แม่งปี 3 แล้วนี่หว่า แก่ๆ ต้องเรียกพี่
“นึกว่าลืมรุ่นไปซะแล้ว” ทำเสียงดุอีก ไอ้นี่ยอมแล้วได้ใจ
“อืมๆ ไม่มีไรแล้วใช่ป่ะ ผมเข้าไปหาเพื่อนแล้วนะ”
“เออๆ ไปเที่ยวต่อเถอะ เพลงนี้ I will survive นี่หว่า ดังเชียว” เอ่อ จะหูดีไรขนาดนั้นคับท่านพี่
เดินมาไกลแล้วนะ ผมเงี่ยหูฟัง เออจริง ร้านมันกำลังเปิดเพลงนี้พอดีเลย
“ไม่รู้ เค้าก็เปิดๆไปงั้นแหละ อย่าหาเรื่องๆ ไปละนะคับ บายๆ” ผมรีบกดวางก่อนที่อีกฝ่ายจะได้ยินเสียงรอบข้างไปมากกว่านี้ แมร่งหูดียังกับหมา ดันเสือกเลี้ยงหนู
พอกลับเข้าไปพวกพี่ๆเขาก็กำลังเมาได้ที่เต้นกันซะ...
I’ve got all my life to live and I’ve got all my love to give
And I’ll survive, I will survive, hey, hey
“อ้าว ว่าไงพี่นิว เที่ยวไหนมาเนี่ยะ” เสียงคุ้นๆทักพี่นิวจากโต๊ะข้างๆ ขณะที่ผมและพวกพี่ๆเขา
เข้าไปนั่งในร้านข้าวมันไก่ประตูน้ำยามตีสองกว่าๆ
“อ้าว ไงไอ้เกี๊ยง ไปกินเหล้าวันเกิดกันมา แกล่ะ” เย้ย พี่เกี๊ยง...รู้จักกันได้ไงวะ งานเข้าแล้วกู
“ไปข้าวสารกันมาพี่ เดี๋ยวกินเสร็จก็กลับลาดกระบังกันแล้ว”
พี่เขาตอบ ท่าทางยังไม่สังเกตุเห็นผม เอาไงดีล่ะ จะทักหรือไม่ทักดีน้า
“เออ กลับดีดีล่ะ เดี๋ยวว่างๆจะแวะเข้าไปเยี่ยมอาโกที่บ้าน” พี่นิวพูดต่อ
“ได้คับ ...เฮ้ย เต้” หึหึ นั่นไง เห็นจนได้ พี่เกี๊ยงทักผมสีหน้าเมาๆบวกแปลกใจนิดๆ
“หวัดดีคับพี่ มากินไรคับเนี่ย” ผมทักไปด้วยคำถามโง่ๆ แบบว่ากำลังตื่นเต้นอย่างหนัก แหะๆ
“มาร้านข้าวมันไก่จะให้กินไรวะไอ้เต้” พี่นิวหันมากัดผม
“แหะๆ นั่นสิ”
“รู้จักกันด้วยหรอ” พี่นิวถามต่อ ทำหน้าเจ้าเล่ห์ ไม่ใช่อย่างที่พี่คิดนะค้าบ
“พอดีเกี๊ยงไปช่วยเล่นหนังให้พวกน้องเค้าน่ะเฮีย” พี่เกี๊ยงยังคงคุยต่อ เหอะๆ
“อ่อ เข้าใจเลือกพระเอกนะไอ้เต้” พี่นิวพูด ผมปล่าวนะพี่ ไอ้ทอปโน่นตัวการ
“แหะๆ” เงียบดีที่สุดคับยามนี้
แล้วข้าวมันไก่โต๊ะพวกผมก็มาเสิร์ฟทำให้บทสนทนาระหว่างโต๊ะจบลง สักพักพี่เกี๊ยงก็ลากลับไปก่อน เฮ้อ โล่ง
“ใครวะมึง” เพื่อนคนหนึ่งในกลุ่มพี่นิวถามขึ้น พอพี่เกี๊ยงลับสายตา
“เออ หล่อดีว่ะ เด็กเก่ามึงหรอ” พี่อีกคนถามต่อ
“กั๊กนะมึง มีของดีเก็บไว้ไม่บอก”
“แล้วเต้ มึงไปรู้จักเค้าได้ไง” พี่แซนถามผม
“ก็เค้ามาเล่นหนังให้ไงพี่ ก็บอกอยู่” ผมตอบตามความจริง
“เออ น้องกูเอง เป็นลูกอาโก ไม่ใช่เด็กที่ไหน”
“จัดเลยมึงๆ” เพื่อนพี่นิวพูดต่อ
“ทำไมหน้าไม่เหมือนมึงเลยวะ” พี่แซนถามหรือกัดพี่นิวเนี่ย
“พวกมึงหนิ แล้วไม่ต้องทำตาวาว มันไม่ใช่เกย์ กูดีใจด้วย” ผมฟังแล้วมันรู้สึกไงไม่รู้คับ
เหมือนอยากถามบางสิ่งแต่ไม่รู้จะถามอะไร
“ไม่ใช่เกย์สิ กูชอบ แมนๆดี” เพื่อนพี่เค้าอีกคน...ไม่ค่อยเลยนะค้าบ
“แต่เค้าไม่เอามึงน่ะสิ” พี่นิวกัดเพื่อน ผมก็นั่งฟังเงียบๆ
“พี่น้องคู่นี้มันหล่อทั้งคู่ ไม่ดิ หล่อทั้งตระกูล” ว่าแล้วพี่แกก็ทำท่าเก็กหล่อ
“มึงก็นอกคอกอ่ะดิ” พี่แซนแซว เรียกเสียงฮาได้ทั้งโต๊ะคร้าบ ฮ่าๆ
“ปากดีนะมึง” จะว่าไป ผมว่าก็จริงนะคับ พี่นิวก็น่ารัก ขาว ตี๋ แบบคนเหนือ เคยคุยกับแก
แกบอกว่าแม่เป็นคนเหนือ พ่อเป็นคนกรุงเทพ ส่วนพี่น้องคู่นั้น ก็หล่อแบบที่เคยบอกไป
“วันหลังชวนมาเที่ยวด้วยนะไอ้นิว” เพื่อนพี่นิวบอก
“พวกมึงหนิ พอเลยๆ”
“คนพี่ไม่เป็น เอาคนน้องก็ได้ ที่มึงบอกว่าหล่ออ่ะ”
“ไอ้เกียร์มันติสแตกจะตายห่า ไม่มีทางเป็นหรอก”
“เฮ้ย พวกอารมณ์ศิลปินส่วนใหญ่เกย์ทั้งนั้นมึง” พวกพี่ๆเขายังว่าต่อไป ผมก็เงียบและฟัง หุหุ
“จะให้น้องกูเป็นเกย์กันให้ได้เนาะ พอๆ เรียกเก็บเงินได้และ” พี่นิวพูด แล้วทำท่าเรียกพนักงานมาเก็บตังค์
เป็นอันว่าปิดองค์ประชุมสมัยที่ 1
“โหย ไรวะ”
“รีบกลับไปไหนวะ” เสียงพวกพี่ๆเขาบ่นกันต่อ ก่อนจะแยกย้าย
ผม พี่แซน พี่นิว ก็กลับด้วยกัน เพราะว่าทางเดียวกัน
“เนี่ย ไอ้เกียร์น้องไอ้เกี๊ยงก็ไปเที่ยวบ้านแม่กูอยู่” พี่นิวพูดขึ้นตอนนั่งบนรถ
“เออ งั้นไปบ้านแม่พี่นิวกันเต้” พี่แซนพูด ฮาได้อีกนะพี่ อิอิ
“ไอ้แซน ไวนะมึง แล้วรู้จักไอ้เกี๊ยงนานยังล่ะ” พี่นิวหันมาถามผม
“เพิ่งถ่ายหนังไปไม่กี่อาทิตย์เองพี่ พอดีเพื่อนเต้มันสนิทกับพี่เค้า แล้วนี่เค้าจะรู้มั้ยเนี่ยว่าเต้เป็นเกย์อ่ะ
เพื่อนที่มหาลัยมันไม่รู้ด้วยดิ”
“ฮ่าๆ” ประสานเสียงพร้อนกันเลยขำไรกันหว่า
“อย่าคิดมาก ดีซะอีก เปิดตัวซะคนเค้าจะได้กล้ามาจีบ” เหอะๆพี่นิว เตรียมขายน้องเลย
“จะดีหรอพี่ เกิดพวกเพื่อนเต้มันรับไม่ได้ล่ะ”

imanaji

ขอบคุณมากๆครับ

kengee

ขอบคุนนะคับ ^^

11252535

ขอบคุณมากขอรับ

pongsakron01

ขอบคุณครับ

manza555

สนุกมากๆเลย

aRmkung

ขอบคุณ๕รับ

imseng

ขอบคุณนะคับ

pkclub2146

ขอบคุนนะคับ ^_______^

peemakung

ขอบคุณครับ

1712

ขอบคุณครับ

Nekikung112

ขอบคุนนะคับ

x_man19

ขอบคุนนะคับ ^^

gearsoccer

ขอบคุณครับ

gearsoccer

ขอบคุณครับ

Klong

ขอบคุนครับ

kangaza

ขอบคุณครับผม

snowprince1994

ขอบคุณมากคับ

waahk01234

ขอบคุณครับผม