++ กูพี่มึงนะเว้ย ++ # 2

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
"กูรู้จักนิสัยมึงดีไอ้กานต์ กูรู้ว่าไอ้เต้ยมันก็ปากหมาไปหน่อย แต่ยังงัย มันก็เป็นลูกพี่ลูกน้องกู อย่าไปถือสามันนะถือว่ากูขอนะกานต์"ห่ะ ลูกพี่ลูกน้องมึงเหรอ
"ลูกพี่ลูกน้อง?"
"ใช่ มันเป็นลูกอากู ถือว่ากูขอนะ"พูดเสร็จมันก็เอามือมาตบบ่าผม
"กูไปทำหน้าที่กูก่อนนะ"มันเป็นพิธีกรน่ะครับ
แล้วมันก็เดินไปหน้าห้องสัมมนา แล้วพิธีเปิดค่ายก็เริ่มขึ้น
(เพื่อนๆงงมั้ยครับ ว่าทำไม ค่ายต่างจังหวัดผมไปจัดที่รีสอด มีห้องสัมมนา ก็เพราะว่า เราออกมาข้างนอกในนามของโครงการ สัมมนานักศึกษาใหม่ ไม่ได้มาในนามรับน้องต่างจังหวัด เพราะว่าตั้งแต่มีข่าวรับน้องแรง ทางคณะผมก็เปลี่ยนรูปแบใหม่ แต่มันก็ยังมีอยู่อ่าครับ บางประเพณี แต่บางอันที่ไม่สมควร คณะบดีเค้าก็ขอไว้ มันเลยดูออกมาจะเป็นการสัมมนาซะมากกว่า)
ผ่านไปไม่ถึงครึ่งชม.พิธีเปิดก็จบลง ทุกคนก็ไปกินของว่าง ผมจะทำอะไรล่ะครับ ก็มองหาไอ้เต้ย กะจะคุยกันให้รู้เรื่อง
ผมเก็นมันเดินออกจากห้องสัมมนาไป ผมก็เลยเดินตามมันไปติดๆ
"เต้ย"ผมเรียกมัน มันหันกลับมามอง
"มีอะไร"มันพูดห้วนๆ
"ขอคุยด้วยหน่อย"มันทำหน้างง
"คุยอะไร"
"ก็เรื่อง เรื่อง.....เรื่อง"ผมไม่รู้จะเริ่มยังงัยครับ
"พูดไม่ออกเหรอ เมื่อความลับ ไม่เป็นความลับ หึๆ"
"มึงหมายความว่างัย"ผมเริ่มใจไม่ดี
"ถ้าไม่อยากให้คนอื่นรู้ ก็ตามทำกูสั่งสิ"พูดเสร็จ มันก็เดินไป ทิ้งผมไว้กับความแค้น อ้อ ที่จริง ไอ้เต้ยมันก็ไม่ได้หล่อมากมายขนาดนั้นนะครับ เพียงแต่ว่า หน้าตาแบบ บังเอิญเป็นสเปกผมน่ะครับ..เหอะๆ
กูพี่มึงนะเว้ย....3
คืนนั้นผมพยายามจะข่มตานอน แต่มันไม่หลับจริงๆครับ ในสมองผมตอนนี้ มีแต่เรื่องของไอ้เวรเต้ย กับเรื่องของนพ
"กานต์ มึงนอนไม่หลับเหรอว่ะ"ไอ้เทพ มันคงเห็นผมพลิกตัวไปมา
"อืม สงสัยปรับเวลาไม่ได้มั้ง"ผมเลี่ยงๆไป
"มีอะไร บอกกูได้นะ กานต์ ยังงัยกูก็เพื่อนมึงนะเว้ย"เออ ขอบใจว่ะ เทพ
"ขอบใจว่ะ แต่กูไม่เป็นอะไรจริงๆ มึงนอนต่อเถอะ"
"เออ good night"แล้วมันก็หลับต่อ
ตอนนี้ก็เกือบตีสี่แล้ว เรื่องราวยังวนเวียงอย่างเดิม นพ คือรักแรก แล้วก็คือแฟนคนแรกของผม ผมเองเป็นคนค่อนข้างปิดตัวเองพอสมควร ก็มีคนเข้ามาเยอะ แต่ผมก็ไม่ได้สนใจใคร ตอนนี้นพมาขอคืนดี ผมควรจะกลับไปมั้ย ในเมื่อจริงๆแล้ว ผมก็ยังรักนพอยู่ แล้วถ้ากลับไป แล้วโดนหักหลังอีกครั้ง ผมคงทนต่อไปไม่ไหวแล้วเหมือนกัน แล้วตอนนี้ยังจะมีเรื่องของไอ้เต้ยอีก ผมคิดวนไปวนมา
อยู่อย่างนั้น จนพระอาทิตย์เริ่มขึ้นขอบฟ้า ออกไปสูดอากาศสดชื่นหน่อยดีกว่า ผมเลยจะเดินไปที่ชายหาด แต่ระหว่างทางก็เดินผ่านพวกน้องๆปีหนึ่งที่รวมกลุ่มกันอยู่ รอทำ กิจกรรมตอนเช้ากันอยู่ ผมเลยเดินเลี่ยงๆไป
"ไอ้กานต์"เสียงแบบนี้ ไม่ใช่ใครหรอกครับ
"เต้ย"
"เออ กูเอง ทำไม คิดถึงกูรึงาย ตื่นมาแต่เช้าเลยนะมึง ตามหากูอยู่เหรอ"
"หลงตัวเองรึป่าวมึง กูแค่อยากจะเดินเล่น แต่ซวยมาเจอมึงเนี้ย"
"ซวยเหรอ นึกว่าเดินตามหากูซะอีก"
"อย่ามาหลงตัวเอง"แล้วผมก็จะเดินหนีมัน แต่มันก็เดินตามผมมา
"มึงจะตามกูมาทำไม"
"กูจะเดินไปชายหาด ทำไม ที่มึงรึงาย"
"แต่เค้าห้ามน้องปีหนึ่ง ลงไปชายหาดตอนนี้นะมึง ลืมแล้วเหรอ"ผมเตือนความจำมัน
"กูรู้ แต่กูจะไป มีปัญหารึงัย"
"งั้นก็ตามใจมึง"ไม่ไหวจะเคลียรครับ ผมเลยเดินย้อยกลับไปในรีสอด
"อ้าว แล้วมึงจะไปไหน"มันคงเห้นว่าผมจะเดินกลับเข้าไปในรีสอด
"กูไม่อยากไปแล้วชายหาดอ่ะ เบื่อ"
"เบื่ออะไร"ยังมีหน้ามาถาม
"เบื่อมึงงัย"ผมตอกกลับไป ดุมันชะงักไปนิดนึง
"ไปเดินชายหาดกับกู"
"ทำไมกูต้องไปกับมึง"
"มึงลืมไปแล้วเหรอว่า กูกำความลับมึงอยู่"
"กูกลัวตายห่าแล้ว อยากบอกใครก็บอกไปเลย"ผมปากดีท้ามันไป
"งั้นกูเริ่มที่ใครก่อนดีนะ พี่เทพดีมั้ย"มันทำเสียงเยอะเย้ยผม
"อย่านะเว้ย"
"แล้วสรุป จะไปเดินชายหาดกับกูมั้ย"แล้วผมจะทำงัยล่ะครับ
"เออ ก็ได้"ทำงัยได้ล่ะครับ
จะว่าไป คนที่ผมกลัวจะรู้ว่าผมเป็นเกย์มากที่สุดก็คือก็ไอ้เทพนั้นแหละครับ
ทำไมนะเหรอ เพราะว่าผมกลัวมันรับไม่ได้ครับ แล้วผมก็กลัวจะเสียเพื่อนดีๆไป
.......................เอามาลงก่อน ยังไม่จบตอนนะครับ เด่ยวมาต่อดึกๆ เพื่อคุณ NATTA และก้คุณ cargo ที่รอมาสิบกว่า ชม. เลยนะเนี้ย..............แต่ก่อนที่ผมกับมันจะถึงชายหาด
"ไอ้เต้ย พี่เค้าเรียกรวมแล้ว ไปเร็ว"เพื่อนมันมาเรียกเต้ย
"เออ ไปเดี๋ยวนี้แหละ"ไอ้เต้ยตะโกนตอบกลับไป
"รอดตัวไปนะมึงวันนี้ แต่อย่าหวังว่าจะรอดไปได้ตลอด"แล้วมันก็เดินไป
ทิ้งผมไว้กับความว้าวุ่นใจกว่าเดิม นี้มันคงแค่เริ่มต้นสินะ ต่อไปมันต้องมีอะไรมากกว่านี้แน่เลย ใครจะว่าผมนอยด์ก็ได้นะครับ ผมไม่เถียงเพราะว่ามันจริงครับ
ผมไปนั่งเล่นที่ชายหาดอยู่นานเหมือนกันครับ จากแดดอุ่นๆยามเช้า ก็กลายเป็นแสงแดดแสบร้อนของช่วงสาย ตอนนี้ก็ชักหิวแล้วสิ ว่าแล้วก็พาร่างกายตัวเอง เดินเข้าไปในห้องอาหารรีสอท ผมไม่ได้ไปกินข้าวของที่ค่ายจัดไว้หรอกครับ เพราะว่าเค้าคงกินกันไปแล้ว
ผมก็เลยสั่งอาหารของรีสอทกิน ผมกินข้าวไปได้เกือบหมดจาน ไอ้เทพก็มาหาผม
"กานต์ มึงเป็นอะไรรึป่าวว่ะ ทำไมมึงดูแปลกๆไปว่ะ มีอะไรกลุ้มใจรึป่าว หรือว่าเรื่องไอ้เต้ย กูไปเคลียให้เอามั้ยว่ะ"เพราะว่ามันเทพมันเป็นเพื่อนที่ดีแบบนี้สิครับ ผมถึงไม่อยากเสียมันไป
"ไม่เป็นจริงๆว่ะ เทพ กูสบายดีทุกอย่าง ว่าแต่มึงมีอะไรให้กูช่วยทำป่าวว่ะ กูมานี้แล้วไม่ได้ทำอะไรมันรู้สึกไม่ค่อยดีว่ะ"ผมเปลี่ยนเรื่อง
"อ้อ ไม่ต้องหรอกมึง ไม่มีใครว่ามึงหรอก"
"ประชดกูป่าวว่ะ"
"อ้าวไอ้นี้นิ กูพูดจริง หน้าที่ทุกอย่างมีคนรับผิดชอบหมดแล้ว"
"เออ แต่กูกลัวคนอื่นว่านี่หว่า"
"เอาอีกล่ะ คิดมากอีกแล้ว ไม่มีใครว่ามึงหรอก ที่นี้ ตอนนี้ ปี 3 ใหญ่สุด มึงอย่าลืมดิ"นั้นสิน่ะ
เพราะว่า ค่ายต่างจังหวัดปีสามเป้นประธานโครงการ
"เออ แต่กูก็ไม่สบายใจอยู่ดี"
"งั้นเอางี้ มึงเป็นตากล้องแล้วกัน คอยถ่ายรูปตอนทำกิจกรรม"
"เออ ได้"
"มึงกินข้าวเสร้จ ก็ไปอาบน้ำซะ แล้วไปที่ห้องสัมมนาล่ะ เดี๋ยวกูไปเตรียมกล้องให้"พูดเสร็จไอ้เทพก็เดินไปที่ห้องสัมมนา
ระหว่างกิจกรรมดำเนินไป ผมก็พยายามทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด
เพื่อที่จะได้ไม่ฟุ่งซ่าน แต่ไม่ว่าผมจะเดิน หรือขยับไปทางไหน ก้จะรู้สึกว่าเหมือนมีคนมองผมอยู่ ทำเอาผมเสียความมั่นใจไปเยอะทีเดียว และก็ทุกครั้งที่ผมมองที่ไอ้เต้ย ผมก็จะเห็นว่ามันมองผมอยู่ทุกครั้ง มันเลยยิ่งทำให้ผมรู้สึกประมาทเป็นเท่าตัว
ตอนนี้ก็เบรกพักเที่ยงแล้ว พวกน้องๆแล้วก็เหล่าพวก staff  ก็ไปกินข้าวกันที่ห้องอาหาร แต่ตอนนี้ผมง่วงเหลือเกิน ก็เลยแอบไปนอนดีกว่า เพื่อว่าตื่นมาแล้วอะไรมันจะดีขึ้น ผมหลับไปนานเท่าไหร่ไม่รู้ มารู้สึกตัวอีกที ก็เห็นไอ้เต้ยนั่งมองหน้าผมอยู่ปลายเตียง
"มึงเข้ามาได้งัย"มันไม่ตอบ แต่มันชูกุญแจห้องพักให้ดู
"มึงไปเอามาจากไหน"
"พี่เทพ"
"มึงเข้ามาทำไม"มันไม่ตอบผม แต่กลับถามผมกลับ
"ทำไมไม่ไปกินข้าวเที่ยง"มันถามเล่นเอาผมงงเหมือนกัน
"ก็มันง่วงๆ เมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับ"
"ทำไมนอนไม่หลับ"
"แปลกที่มั้ง"ผมตอบสงเดช
"ไม่ใช่คิดอะไรมาก จนนอนไม่หลับนะ"มันพูดแทงใจผม
"ใช่ มึงพูดถูกแล้ว เต้ย มึงจะเอายังงัยกับกูก็ว่ามาเลย ถ้ามึงแค้นกูที่กูต่อยมึง มึงต่อยกูคืนก็ได้"ดูมันอึงไปพักนึง
"ถ้ากูจะแก้แค้น กูไม่ใช่แค่ต่อยมึงหรอก"พูดเสร้จมันก็เดินออกไป
ก่อนที่มันจะปิดประตู คำพูดที่มันพูดมาทำเอาผมแทบไม่เชื่อหูตัวเอง
"ข้าวเที่ยง อยู่บนโต๊ะ กินด้วยล่ะ"แล้วมันก็ปิดประตู
มันเอาข้าวเที่ยงมาให้กูหรอว่ะ มันทำอย่างนั้นทำไม ในเมื่อมันเกลียดกูจะตาย....ระหว่างผมนั่งกินข้าวที่ไอ้เต้ยมาให้กิน ผมก็ยังงงกับมันไม่หาย มันห่วงกูเหรอว่ะเนี้ย
กินข้าวเสร็จผมก็ไปทำหน้าที่ของผมต่อคือเป็นตากล้องของค่าย ตอนนั้นก็ไม่มีอะไรมากก็ถ่ายรูปไป ตามหน้าที่ พอกิจกรรมช่วงบ่ายจบ พวกผมก็ปล่อยให้พวกน้องปีหนึ่งเล่นนำทะเลได้ เพราะว่าพรุ่งนี้ก้ต้องกลับกันแล้ว
ระหว่างที่พวกน้องๆเล่นทะเลกันอยู่ผมก็เห็นพวกเพื่อนๆผมจับกลุ่มกับรุ่นน้อง กำลังจะเล่นบัลลูนสี(เคยเล่นกันมั้ยครับ)ผมเห็นว่ามันน่าสนุกดีก็เลย ก็เลยไปร่วมวงด้วยคน สนุกดีนะครับ เหมือนได้ย้อยเวลากลับไปตอนเด็ก มันสนุกสุดๆไปเลย  ตอนนี้ผมลืมเรื่องราวกลุ้มใจไปหมด
เล่นไปได้สักพักก็มีพวกเพื่อนผู้ชายกลุ่มใหญ่ วิ่งมาที่ผมแล้วก็จับตัวผมโยนลงไปในทะเล ทำเอาผมเปียกไปหมดทั้งตัว
ในเมื่อผมเปียก ไอ้พวกเพื่อนเวรก้ต้องเปียกด้วย ผมเลยวิ่งไล่พวกมัน ลากพวกมันลงมาเปียกกับผมจนได้ ในระหว่างที่ผม กอดรัด
ฟัดเหวียงอยู่กับเพื่อนๆ
"เห้ย ไอ้กานต์ หลบ"เสียงหนึ่งในหมู่เพื่อนของผมดังขึ้นมา
"เปรี้ยง!"ลูกฟูตบอลกระทบหน้าผมอย่างแรง
"เห้ย !ใครแตะมาว่ะ"ไอ้เทพโวยวายขึ้น
"ผมเอง พี่เทพ ผมไม่ได้ตั้งใจ"ไอ้เต้ย นั้นเอง มึงแก้แค้นกูใช่มั้ยผมนึกในใจ
"เออ ไปขอโทษ ไอ้กานต์ซะ"ไอ้เทพพูด
"โทษทีพี่"เสียงมันห้วนกระชาก กระชากยังงัยไม่รู้ เหมือนไม่สำนึกผิดยังงัยไม่รู้ แต่ผมรู้ว่าเนี้ยคงไม่ใช่เหตุบังเอิญหรอกผมว่ามันจงใจ แตะบอลมาใส่ผม มันเริ่มเอาคืนแล้ว....แล้วเรื่องเมื่อกลางวันที่ผมคิดว่ามันเป็นห่วงผม...เลิกคิดไปได้เลยมันคงกลัวว่าผมจะหิวตายก่อนที่มันจะได้แก้แค้นผม

crabby

ขอบคุณครับ

maxza12

สนุกดีครับ  อ่านต่อๆ ^^

arzugima

ขอบคุณครับผม

loessakkk

ขอบคุนอ่าครับ

ืnneess

ขอบคุนนะคับ

malivb

ขอบคุณครับ

tamia

ขอบคุณครับ

imanaji

ขอบคุณมากๆครับ

mmmnn

ขอบคุณคร๊าบบบบ

สีฝุ่น

ขอบตุนนะครับ

imseng

ขอบคุณมากๆๆๆ นะคับ

imseng

ขอบคุณมากๆๆๆ นะคับ

kengee

ขอบคุนนะคับผม ((^.^)) ,,,,

kengee

ขอบคุนนะคับผม ((^.^)) ,,,,

aRmkung

ขอบคุณครับ

pongsakron01

ขอบคุณครับ

kan17825

ขอบคุณน่ะครับ

1712

ขอบคุณครับ