++ กูพี่มึงนะเว้ย ++ # 8

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
"ทำไมไม่ไปเรียนรู้มั้ยว่าเต้ยรอพี่กานต์ตั้งนาน"มันพูดสายตามันยังคงจ้องมาที่ผมซึ่งตอนนี้ผมดันตัวลุกขึ้นนั่งพิงกับหัวเตียง
"เข้ามาได้งัย"
"ขอกุญแจพี่เทพมา"มันเอากุญแจสำรองมาจากเทพใช่ครับผมฝากกุญแจบ้านไว้กับเทพ เผื่อว่าวันไหนผมทำกุญแจบ้านหายจะได้ไม่มีปัญหา
"ออกไป กูไม่อยากเห็นหน้ามึง"มันนั่งนิ่ง
"ฟังเต้ยก่อนได้มั้ย"
"ถ้าจะมาแก้ตัว ไม่ต้อง เข้าใจทุกอย่างแล้ว"ผมสวนไปทันที
"เต้ยไม่ได้มาแก้ตัว แล้วก็จะไม่อธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นด้วย"
"เต้ยยอมรับ ว่าสิ่งที่เต้ยพูดเป็นความจริงทั้งหมด ใช่ เมื่อก่อนเต้ยคิดจะแก้แค้นพี่กานต์ ด้วยวิธีสกปรกแบบนั้น แต่หลังจากที่ผมได้ใกล้ชิดกับพี่ มันทำให้ผมเปลี่ยนความคิด"
"แล้วที่มึงบอกเพื่อนไปหมายความว่างัย"
"คือ ไอ้ดล(เพื่อนของเต้ยที่มันคุยกันแล้วผมได้ยิน)มันหาว่าเต้ยชอบพี่กานต์ เต้ยก็เลยไม่รู้จะทำยังงัยก็เลยพูดไปแบบนั้น แล้วอีกอย่างผมไม่อยากให้ดลมันมองว่าพี่กานต์เป็นเกย์ด้วย ก็เลยเอาเรื่องนั้นมาเป็นข้ออ้าง"ที่มันพูดมาจริงเหรอ มันปกป้องผม ไม่ให้คนอื่นหาว่าผมเป็นเกย์เหรอ
"ด้วยวิธีนี้อ่ะนะ"
"เต้ยรู้ว่ามันไม่ถูก และเต้ยก็ไม่ได้ขอร้องให้พี่กานต์ยกโทษให้ด้วย"
"จะมาพูดแค่นี้ใช่มั้ย ถ้าเสร็จแล้วก็กลับไปได้แล้ว"
"ยังไม่จบ"
"อะไรอีกล่ะ ไปได้แล้วจะนอน"
"เต้ยขอโอกาสได้มั้ย ขอให้เต้ยได้แก้ตัว"มันพูดเสียงสั่นๆ เหมือนกำลังจะร้องไห้
"ขอแค่ครั้งเดี่ยวเท่านั้น นะพี่กานต์ นะ"มันก้มหน้าลง ผมเห็นน้ำตาของเต้ยใหลออก ทำไม ผมใจหาย ยังงัยบอกไม่ถูก ทำไมผมรู้สึกเจ็บไปกับเต้ยด้วย
"นะพี่กานต์ อีกอย่างเต้ยขอเวลาพิสูจณ์อะไรบางอย่างนะพี่ นะ นะพี่กานต์ ตอนนี้เต้ยก็สับสนไม่แพ้พี่กานต์เหมือนกัน แต่ตอนนี้เต้ยขอแค่โอกาสให้เต้ยแก้ตัวนะ"ตอนนี้เต้ยมันเริ่มความคุมตัวเองไม่อยู่ มันยังคงก้มหน้าแต่น้ำตามันก็ยังไหลออกมาอยู่อย่างนั้น
ผมควรให้โอกาสมันมั้ย  ผมควรทำยังงัยต่อไป  ผมควรทำอะไร ตอนนี้ผมสับสนไปหมดแล้ว.....
บรรยายกาศในห้องตอนนี้ มีแต่เสียงสะอึกของเต้ย ผมไม่รู้จะทำอะไรดี ตอนนี้ผมเองก็สับสนไปหมดเหมือนกัน
"พี่กานต์ พูดอะไรสักอย่างสิ"เสียงไอ้เต้ยทำลายความเงียบในห้อง
"เออ...อืม....กินบัวลอยกันมั้ย"ไม่รู้อะไรดลใจให้พูดไปอย่างงั้น
ไอ้เต้ยก็มองหน้าผมงงเหมือนกัน แล้วมันก็ยิ้มออกมา
"ไปสิพี่"แล้วมันก็ยิ้มอีกครั้ง
"ผมลงไปรอพี่ข้างล่างนะ"แล้วมันก็วิ่งลงไปชั้นล่าง
แล้วผมกับเต้ยก็ออกไปหาอะไรกินที่ตลาดโต้รุ่งที่เดิม ไม่มีอะไรพิเศษ แต่มันมาพิเศษอยู่ตรงบัวลอยเนี้ยแหละครับ
"อ้าว ทำไมวันนี้สั่งบัวลอยใส่ไข่หวานด้วยว่ะ"ผมถามไอ้เต้ยไป ปกติเห็นสั่งแต่บัวลอยธรรมดา
"ก็ บัวลอย แทนคำขอโทษ ส่วนไข่หวานแทนคำขอบคุณสำหรับโอกาส"แล้วมันก็อธิบายว่า ทำไมต้องสั่งบัวลอยไข่หวาน
แล้วมันก็ยิ้มให้ผมหนึ่งที
"ใครบอกว่ากูให้โอกาสมึง"มันหุบยิ้มทันทีแล้วก็ตีหน้าเครียดใส่ผม
แล้วมันก็ทำก้มหน้า ทำท่าจะร้องไห้อีกรอบ
"แต่มีอย่างนึงถ้ามึงรับปาก กูจะให้โอกาสมึง"มันเงยหน้ามองผม
"อะไรพี่กานต์ เต้ยรับปากหมด ให้เต้ยทำอะไรก็ได้"
"กฎบ้าๆของมึง 6 ข้ออะไรอ่ะ เป็นอันยกเลิก"
"อะ อะไรนะ"มันทำท่าคิดหนักอยู่เหมือนกัน
"ตกลง"มันยอมตกลงในที่สุด
"แต่.."มึงยังจะมีข้อแม้อีกเหรอว่ะ
"แต่อะไร ไม่มีแต่"ผมยื่นคำขาด
"ครับ"ดีมาก
"อ้าว กินบัวลอยต่อ จะได้กลับบ้าน"ผมบอกมันไป
"ครับผม"มันขานรับเสียงใส่เชียว
ผมทำถูกรึป่าว ผมทำถูกมั้ยที่ให้โอกาสเต้ยอีกครั้ง
"วันศุกร์นี้ เต้ยมีแข่งบอลนะ"ไอ้เต้ยพูดขึ้นมา ขณะที่ผมกะลังขับรถกลับมาจากมหาฯลัยพร้อมมัน
"อืม แล้วงัย"
"ไปเชียร์หน่อยสิ"วันศุกร์เหรอ
"กี่โมงล่ะ"
"ก็ สี่โมงเย็น"
"ไม่ไปได้มั้ย"ไม่อยากไปจริงๆครับ
"จะไปเชียร์กันหน่อยไม่ได้เหรอ นี้มันก็รอบชิงแล้วนะ นะ พี่กานต์นะ ไปเชียร์หน่อยดิ อย่างน้อยก็เพื่อคณะพี่นะ"
"เออๆ"ตั้งแต่วันนั้นที่มีเรื่องกัน จนมาวันนี้ ไอ้เต้ยมันไม่เคยบังคับผมเลยครับ ส่วนใหญ่จะอ้อนมากกว่า ที่จริงมันก็ชวนผมให้ไปเชียร์บอลมาหลายวันแล้วครับ แต่ผมไม่อยากไปจริงๆ ไม่รู้ทำไม แล้วอีกอย่างไอ้ฟุตบอลเนี้ย มันสนุกตรงไหนฟ่ะ แย่งกันอยู่ได้ลูกๆเดียว
วันนี้ก็วันศุกร์แล้ว
เอาว่ะ เป็นดูมันหน่อยก็แล้วกัน แล้วผมก็ชวนไอ้บอล เพื่อนสนิทอีกคนไปนั่งดูบอลด้วยกัน ไปถึงพวกน้องๆปีหนึ่งปีสองมันก็เข้ามาทัก ตามภาษารุ่นที่ที่แสนจะ hot แต่ทำไมมันไปรุมไอ้บอลคนเดียวว่ะ
กูก็มานะเว้ย (ไอ้บอลมันเป็นเดือนคณะครับ หล่อโดยไม่ต้องสงสัย) เวรกรรมไม่น่าชวนไอ้บอลมาเลย กลบรัศมีกูหมด ว่าแล้วก็มองหาไอ้เทพมันอยู่ไหนว่ะ ไอ้เทพมันขากิจกรรมครับ งานไหนงานนั้น เจอมันหมด นั้นงัย มันยื่นโบกมือเรียกผมกับบอลอยู่โน้น
ก่อนที่จะเดินไปหาเทพ ก็เจอไอ้เต้ยนั่งใส่รองเท้าฟุตบอล(มันเรียกว่าอะไรว่ะ)อยู่ข้างๆสนาม เดินเข้าไปหามันหน่อย ให้มันเห็นว่ามาแล้ว เดี๋ยวจะพาลงอนไปกันใหญ่
"เต้ย"ผมเรียกมัน
"มาแล้วเหรอครับ"
"อืม"
"อวยพรหน่อยดิ"
"เต็มที่นะ"ไม่รู้จะพูดอะไรว่ะ
"แค่เนี้ยอ่านะ"
"อืม"คิดไม่ออกจริงๆ
แล้วผมก็คุยเล่นกับไอ้เต้ยอยู่พักนึก ก็มีคนมาขัดจังหวะ
"โทษทีที่ขัดจังหวะความสุขนะพี่กานต์"ไอ้ดล จำมันได้มั้ยครับ
"อะไรของมึง"ไอ้นี้มันชักวอนซะแล้ว
"ก็ขัดจะหวะความสุขระหว่างพี่กับเต้ยงัย"ไอ้ดลพูดต่อ
"มึงหมายความว่างัย"ผมเดินเข้าไปกระชากคอเสื้อมัน
"ไอ้กานต์ มึงจะทำอะไร"เสียงไอ้เทพลอยมาแต่ไกล
"ผมขัดจังหวะแค่นี้ ถึงกลับจะหาเรื่องกันเลยเหรอ"มึงปากหมาอย่างงี้ มึงเอาหมัดกูไปแดกเถอะ
แต่ก่อนที่หมัดผมจะไปถึงหน้าไอ้ดล
"เปรี้ยง!"หมัดของไอ้บอลก็ไปกระทบกับปากไอ้ดลอย่างแรงเพียงชั่ววูบ ไอ้ดลก็ลงไปกองกับพื้น
"พี่มาต่อยผมทำไม"ไอ้ดลพูดใส่บอล
"มึงรู้มั้ยว่าที่มึงพูดอยู่นั้นอ่ารุ่นพี่มึง มึงรีบขอโทษมันซะ ไม่งั้นมึงจะโดนหนักกว่านี้"ไอ้บอลพูดใส่ไอ้ดล
คือนิสัยไอ้บอล มันไม่ชอบรุ่นน้องที่ชอบมาปีนเกลียวแบบนี้ เมื่อปีที่แล้วมันก็มีเรื่องกับรุ่นน้องไปหลายคนอยู่
คิดไม่ผิดจริงๆที่ชวนไอ้บอลมาด้วย
"เห้ย มีอะไรกัน"ไอ้เทพวิ่งมา
"ไอ้บอล มึงต่อยน้องทำไมว่ะ"ไอ้บอลไม่ตอบ ไอ้เทพเลยหันหน้ามามองที่ผม ประมานว่าทำไมว่ะ
"เรื่องเดิม"ไอ้เทพเป็นอันเข้าใจ
"ดล ขอโทษพี่เค้าซะ"
"ขอโทษครับพี่กานต์ ขอโทษครับพี่บอล"
"ไปๆ ลงสนามได้แล้ว"แล้วไอ้ดลก็วิ่งลงสนามไป ผมหันไปมองไอ้เต้ย ดูมันนิ่งๆไปเหมือนกัน มันเป็นอะไรของมึงรึป่าวว่ะ
"เต้ย"มันสะดุ้ง เหมือนหลุดจากห่วงความคิด
"เป็นอะไรรึป่าว"
"ป่าวครับ"
"ตั้งใจนะ ถ้าชนะจะเลี้ยงบัวลอย"แล้วผมก็ยิ้มให้มัน มันก็ยิ้มตอบแล้วก็วิ่งลงสนามไป ตอนนี้ไอ้เทพกับไอ้บอลก็กำลังคุยถึงลายละเอียดที่เกินขึ้น แล้วก็ได้ยินไอ้เทพพูดขึ้นมา
"กานต์ มึงจะสานต่อมั้ย"เรื่องไอ้ดลนั้นแหละครับ ดูไอ้เทพก็ไม่พอใจเหมือนกัน มันก็อารมณ์ขึ้นเหมือนกัน
"ช่างมันเถอะว่ะ"ผมส่ายหัว
แล้วผมกับบอล เทพ ก็ไปนั่งดูบอลกัน นั่งดูบอลไปเรื่อยๆก็เพลินดีครับ และในตอนนั้นเองผมก็พบสัจธรรมว่าทำไม เกย์บางคนชอบดูบอล คิดดูสิครับ ผู้ชายวิ่งอยู่ในสนามเต็มไปหมด แถมกางเกงก็สั้น วิ่งไปวิ่งมา แถมเห็นรงเห็นรอยหมดว่ามีเท่าไหร่ เพลินดีครับ
"นี่เทพ  ชั้นว่าแข่งเสร็จไม่ว่าแพ้หรือชนะ พาน้องไปเลี้ยงดีกว่ามั้ย"ส้ม สาวเปรี้ยว แสนสวยประจำคณะเสนอเทพ
"อืมเอาดิ"เทพตอบไป
"แล้วนี่ เธอว่างัยอ่า เรื่องนั้นอ่า"ส้มถามเทพต่อ
"เรื่องอะไร"เทพมันก็ดูงงๆอยู่
"เรื่องเต้ยอ่า"เรื่องเต้ย ทำไมว่ะ
"อ้อ เอาสิ ถ้ามันเอาส้มนะ"หมายความว่างัยว่ะ
"งั้นชั้นจีบนะ"หัวใจจะวายอยู่ตรงนั้นครับ
หมายความว่างัยว่ะ ส้มมันชอบเต้ยเหรอว่ะ ทำไมใจมันหวิวๆอย่างงี้ว่ะ ผมหันมองเต้ยกับส้ม สลับไปสลับมาจนส้มสักเกตเห็น
"กานต์เป็นอะไรรึป่าว มองหน้าส้มอยู่ได้"ส้มถาม
"ป่าวๆ พอดีบริหารคอน่ะ"คิดได้งัยว่ะกู ไปห้องน้ำดีกว่ากู
ทำไมกัน นี้ผมชอบเต้ยแล้วเหรอ ทำไม ทำไมผมใจหายแบบนี้ ทำไม แค่ได้ยินว่าส้มจะมาจีบเต้ย ผมต้องอารมณ์เสียแบบนี้
นี้ผมชอบเต้ยจริงๆเหรอเนี้ย ผมนั่งคิดวนไปวนมาอยู่อย่างนั้น
"พี่กานต์"เสียงเต้ยไม่ผิดแน่
"มาทำอะไรตรงนี้"ไอ้เต้ยถาม
"ก็..ก็ มาเข้าห้องน้ำ"
"เป็นไรรึป่าว"
"ป่าว ไม่เป็นไร ทำไมหน้าซีดๆไม่สบายรึป่าว"แล้วไอ้เต้ยก็เอามือมันมาแตะที่หน้าผากผม
"โอ้ย ไม่ได้เป็นไร"แล้วผมก็ปัดมือเต้ยออกไป

maxza12

ชอบเลยอ่ะ ^^ อ่านต่อๆ

ืnneess

ขอบคุนนะคับ

loessakkk

ขอบคุนมากครับ

malivb

ขอบคุณมากๆครับ

imanaji

ขอบคุณมากๆครับ

tamia

ขอบคุณครับ

imseng

ขอบคุณมากๆๆ นะคับ

kengee

ขอบคุนนะคับผม ((^.^)) ,,,,

aRmkung

ขอบคุณครับ

arzugima

ขอบคุณครับผม

pongsakron01

ขอบคุณครับ

2539

ขอบคุณครับ

orrick

ขอบคุนนะคับ ^^

soigiro

ขอบคุณครับผม

cotomud

ขอบคุณนะคับ ชอบมากๆ

สีฝุ่น

ขอบคุณมากมายครับ

mind19mindPSU

ขอบคุนนะครับ

hijikata

ชอบๆๆๆๆ ขอบคุณ