++ กูพี่มึงนะเว้ย ++ # 15

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
"งั้นพี่ไปหาผ้ามาเช็ดตัวให้นะ"ผมบอกไอ้เต้ยแล้วก็รีบลุกไปหาผ้าขนหนู่ชุบน้ำมาเช็ดตัวให้มัน ผมก็เลยจัดการถอดเสื้อมันออกเหลือไว้แต่กางเกงขาสั้น ผมจัดการเช็ดตัวให้มัน ผมเช็ดให้มันเสร็จก็ใส่เสื้อให้มันแล้วก็ห่มผ้าให้มัน
"พี่กานต์ เต้ยหนาว"แล้วจะให้กูทำงัยว่ะพัดลมกูก็ปิดให้แล้ว
"พี่กานต์กอดเต้ยหน่อย"เอางัยดีว่ะ กอดก็กอดว่ะ แล้วผมก็ขยับเข้าไปกอดมันไว้
"อุ่นจัง"มันพูดเบาๆแล้วก็หลับไป แล้วผมก็เผลอหลับไปเช่นกัน
ผมตื่นมาอีกทีไอ้เต้ยก็หายตัวไปแล้ว ทำไมผมปวดหัวอย่างงี้ว่ะ รู้สึกคั้นเนื้อคั้นตัวด้วย หรือว่า กูติดไข้จากไอ้เต้ยมา
เวรเอ้ย กู ปวดหัวชะมัด ขอนอนต่อหน่อยล่ะกัน สายๆคงดีขึ้น
สักพักก็รู้สึกเหมือนมีคนเอามือมาลูบหัว ใครว่ะ กูยิ่งปวดหัวอยู่ ผมค่อยๆลืมตา ไอ้เต้ยนั้นเอง
"หายแล้วเหรอ"ผมถามมัน
"อืม มีคนเอาเชื้อไป"มึงหมายถึงกูนั้นเอง
"ทำไมออนแออย่างงี้ล่ะ นอนกอดคืนเดียวก็ติดไข้ซะแล้ว"
"มึงไม่สำนึกผิดหน่อยเ"ผมย้อนมัน
"ไม่อ่า อย่าพูดมากเลย กินข้าวต้มก่อน เมื่อกี้ไปเอามาให้"
"อืม แต่ขอไปแปรงฟันก่อน"ผมบอกมันไป มันก็พยุงผมออกไปแปรงฟันล้างหน้าล้างตา เสร็จผมก็ไปนั่งอยู่โต๊ะข้างๆสนามเด็กเล่น
คือค่ายอาสาเราไปพักกันที่โรงเรียนแห่งนึงบนเขาใหญ่ครับ ก็เลยมีสนามเด็กเล่น สักพักไอ้เต้ยก็เดินถือจานข้าวต้ม กับแก้วน้ำมาให้
"กินข้าวม่ะ"แล้วมันก็จะป้อนข้าวผม
"กินเองได้"ผมดึงช้อนมาแล้วตักกินเอง
"โหยอะไรว่ะ อุตส่าห์จะเอาใจซะหน่อย"
"ไม่ต้องมาเน่า"แล้วผมก็นั่งกินข้าวต้มไป ไอ้เต้ยก็นั่งมองผม
"จะมองอะไร"
"มองแฟนตัวเองทำไมล่ะ"
"ใครแฟนมึง"
"พี่กานต์งัย"
"ใครบอก"มันเงียบครับ งอนแน่เลย กูไม่ง้อหรอก แกล้งไอ้คนตัวโตๆ แต่ชอบงอนเนี้ยมันน่าสนุกดีนะ ผมก็กินข้าวของผมไปจนอิ่ม
"อิ่มล่ะ"มันยังนิ่ง
"งั้นเอาจานไปเก็บก่อนนะ"
มันยังนั่งนิ่งอยู่อย่างนั้น ผมเลยหอมแก้มมันไปทีนึง แล้วก็เดินเอาจานไปเก็บ สักพักมันก็วิ่งตามมาแล้วก็กอดคอผมไว้แล้วเราก็เดินไปพร้อมกัน
"ตัว ตัว"อะไรของมึงไอ้เต้ย
"อะไรของมึงว่ะ ตัว ตัว เนี้ย"สงสัยกะมันจริงๆ
"ก็ตัวเองงัย เค้าเรียกพี่กานต์ว่า ตัวเองนะ"
"มึงปัญญาอ่อนรึงัยว่ะ"
"ไม่ชอบเหรอ ก็ตัวเอง กะ เค้างาย น่ารักดีออก"
"มึงอย่ามาบ้า"
"ไม่ชอบเหรอ น่ารักดีออก"
"ไม่ชอบ เรียก พี่กานต์อ่ะดีแล้ว"
"ไม่เอาอ่า มันดูห่างเหิน"
"แต่จะให้เรียก ตัวเองก็ไม่ไหวนะ"ผมค้าน
มันนั่งนิ่งอีกล่ะ อะไรของมึงนักว่ะ แต่เรื่องนี้กูขอว่ะ
"มึงจะเอายังงัย ถ้าให้กูเรียกว่าตัวเองกะเค้าเนี้ย เราก็ไม่ต้องเป็นแฟนกัน ถ้าจะเป็นแฟนกันก็เรียกชื่อธรรมดา"ไม่รู้มันจะอะไรนักหนากะแค่การเรียกกันเนี้ย มันหันมามองอย่างตกใจ
"ครับๆ เรียกพี่กานต์ ก็ได้ แต่ว่าเรียกกานต์เฉยๆนะไม่เรียกพี่"
"แต่กูพี่มึงนะเว้ย"
"เออแล้วงัย ก็ตอนนี้มึงเป็นแฟนกู"เออ ตามใจมึง สุดใจจะเคลีย
"เออตามใจ"
ผมกับเต้ยก็ผลัดกันขับรถกลับกรุงเทพครับ
ไม่กี่ชั่งโมงก้มาถึงคอนโดเต้ย
"อ่ะ ถึงล่ะ แล้วเจอกัน"ผมบอกมันไป
"เห่ย อะไร ขึ้นไปห้องผมก่อน"
"ทำไม ไม่ขึ้นแล้ว เหนื่อย อยากกลับบ้าน"
"ตามใจ"ไอ้เต้ย พูดเสร็จก็เดินขึ้นคอนโดมันไป ขี้เกียจง้อเว้ย ไว้นอนสักพักจะตื่นมาง้อแล้วกัน แล้วผมก็ขับรถกลับบ้านไป
ผมกลับบ้านไปอาบน้ำอาบท่าแล้วก็นอนเอาแรงไว้ไปง้อไอ้เต้ยล่ะกัน...........ตื่นมาอีกทีก็เพราะความหิวครับ ตื่นก็ต้องตกใจครับ
นั้นมัน  นั้นมัน  นั้นมันกระเป๋าใครว่ะ ครับมันมีกระเป๋าเดินทางใบใหญ่อยู่สองใบ วางไว้อยู่ข้างประตูห้อง ของใครว่ะ หรือว่า แม่กลับมา คิดได้อย่างงั้นก็รีบวิ่งไปที่ห้องนอนแม่เผื่อว่าแม่อยู่นั้น แต่ในใจก็แอบคิดว่า ทำไมแม่เอากระเป๋ามาวางใว้ในห้องเรา
แต่พอไปถึงห้องแม่ก็ต้องผิดหวังครับ
ห้องยังคงว่าป่าวเช่นเคย แต่นั้นเสียงอะไรว่ะ มาจากชั้นล่าง เสียงทีวี มีคนดูทีวีอยู่ข้างล่าง ผมรีบวิ่งลงไปชั้นล้างก็เจอกล่องสองสามใบวางอยู่ที่บันได กล่องอะไรว่ะ แล้วแม่ แม่กลับมาจริงๆด้วย แม่แน่เลย ผมรีบวิ่งไปที่ห้องดูทีวี แล้วผมก็เจอ
เจอ เจอ เจอ...ไอ้เต้ยนังดูทีวีสบายใจอยู่
"เต้ย"มันหันกลับมามองผม
"ตื่นแล้วเหรอ ป่ะไปกินข้าวกัน หิวอ่า"มันลุกไปปิดทีวีพร้อมกันเดินเข้ามาหาผม
"แม่ล่ะ"ผมยังคิดว่าแม่กลับมาเมืองไทย
"แม่ แม่อะไร"แม่สูตรคูณมั้งมึง
"แม่พี่อ่าอยู่ไหน"
"อ้าว อยู่ออสไม่ใช่เหรอ"เออ อันนั้นกูรู้
"อ้าว แม่ไม่ได้กลับมาเหรอ แล้วกระเป๋าใครอยู่บนห้องอ่า แล้วกล่องที่อยู่บนบันไดของใคร"
"ของเต้ย"เย้ย อะไรนะ
"แล้วมึงข่นของมาทำไมว่ะ"
"ก็ย้ายมาอยู่กับพี่งัย"
"มึง มึงว่างัยนะ"
"ก็เต้ยจะย้ายมาอยู่กะกานต์งัย"
"ใครบอกว่าจะอยู่กะมึง"กูไปตกลงกะมึงตอนไหนว่ะ
"กูจะอยู่อ่า ทำไมว่ะ"อ้าว นี้กูเจ้าของบ้านนะ
"ไปๆ กินข้าวหิว"แล้มันก็เดินเข้าครัวไปแกะกับข้าวที่มันซื้อมา ตอนกินข้าวมันไม่พูดอะไรเลยครับ มึงงอนกูอีกล่ะ มึงจะงอนอะไรนักว่ะไอ้เต้ย
"เต้ย ไปซื้อร้านไหนมาว่ะ อร่อยดี"ชวนมันคุยหน่อย
"ร้านเดิมนั้นแหละ"ดูมันตอบ กูอุตส่าห์ชวนคุยดีๆ
"อย่างอนนะ อ่ะๆ ยอมให้อยู่ล่ะ"ยอมครับยอม ก็ตอนนี้ก็มีแต่มันแหละครับที่ผมแคร์มากที่สุด
"จริงนะ"ตาโตเชียวนะมึง
"เออ"มันยิ้มครับ
"อ่ะ งั้นกินนี้ อันนี้อร่อย"แล้วมันก้ตักกับข้าวให้ผมกิน อาหารมื้อนี้จะจบไม่ได้ถ้าขาดบัวลอยครับ
"เต้ย ทำไมชอบกินบัวลอยว่ะ"ผมถามไป
"อ้าว ก็นึกว่ากานต์ชอบ"
"หึ ไม่ได้ชอบ พี่คิดว่าเต้ยชอบซะอีก เห็นไปกินประจำ"
"ป่าว เต้ยไม่ได้ชอบ เต้ยก็คิดว่ากานต์ชอบ"
"ทำไมถึงคิดว่าพี่ชอบล่ะ"
"ก็วันนั้นที่เต้ยซื้อบัวลอยมาให้กานต์กินอ่ะ เห็นกินไปยิ้มไปก็นึกว่าชอบ (จำได้มั้ยครับ วันแรกที่มันซื้อบัวลอยมาให้ผมกิน ตอนที่กำลังคิดมากเรื่องนพ)"ไอ้เต้ยตอบ
"อ้าว พี่ก็คิดว่าเต้ยชอบ ก็เห็นไปทีไร สั่งแต่บัวลอย ไม่กินอย่างอื่น"
"ก็กานต์ชอบก็เลยสั่ง"สรุปต่างคนต่างคิดว่าอีกฝ่ายชอบบัวลอยครับ ก็เลยขำๆ กันไป แต่เรื่องนี้ผมเอากลับมาคิดทีไร ก็ทำให้ผมยิ้มออกมาได้ทุกที กูรักมึงมากกว่าเดิมอีกว่ะเต้ย สรุปปิดเทอมนั้นผมก็ไม่ได้ไปออสฯ ก็กกอยู่แต่กับไอ้เต้ยทั้งปิดเทอม เหอะๆ
วันแรกของการเปิดเทอม ไอ้เต้ยมันเจ้ากี้เจ้าการทุกอย่างกับผม
"กานต์ เราต้องกินข้าวกลางวันนะ
แล้วก็ บลา บลา บลาๆ"มากมายจนผมเกินจะรับไหว
"เต้ย ทำไมต้องไปกินข้าวกลางวันด้วยกันว่ะ พี่ว่าเต้ยไปกินกับเพื่อนดีกว่านะ"
"ทำไมอ่ะ ไม่อยากกินข้าวกับเต้ยเหรอ"
"ไม่ใช่อย่างนั้น คนเรามันก็ต้องมีเพื่อนบ้างดิ อีกอย่างเพื่อนพี่ เต้ยก็รู้จักหมด เต้ยจะมามัวอยู่แต่กะพี่แล้วไม่มีสังคมของตัวเองมันก็ไม่ได้นะ"ผมอธิบายมันไป นึกว่ามันจะเข้าใจง่ายๆ หารู้ไม่ แฟนกูควายยังเรียกพี่เลยครับ
"ไม่อยากกินก็ตามใจ"แล้วมันก็เดินหนีผมไป
อะไรของมึงว่ะเต้ย มึงจะมางอนอะไรนัก กูไม่ง้อแล้วนะเว้ย ผมก็เดินหนีมันเหมือนกัน ไม่ไหว ไม่ไหว ไว้ใจเย็นแล้วค่อยคุยกัน
กลางวันนี้ผมก็มานั่งกินข้าวกับเพื่อนๆที่โรงอาหารมหาฯลัยเหมือนเดิมครับ ก็มี ไอ้เทพ ไอ้บอล ก็มีอยู่เท่านี้แหละครับ
"มีคนฝากมาให้พี่ครับ"มีน้องคนขายน้ำอยู่ที่ซุ่มเอาน้ำลำใยมาให้ผม
"ให้พี่เหรอ"ผมถามงง
"ครับ โต๊ะนั้นอ่ะครับ"แล้วน้องเค้าก็ชี้ไปโต๊ะที่มีผู้ชายหน้าตาธรรมดาที่พยายามทำหล่อ กำลังยิ้มให้ผม แต่ก่อนที่ผมจะทำอะไร
ก็มีคนเอื้อมมืออ้อมมาจากด้านหลังผม แล้วหยิบแก้วน้ำแล้วก็เทน้ำทิ้ง พร้อมชูนิ้วกลางไปทางไอ้คนนั้น
"เต้ย"ตอนนั้นผมตกใจมาก มันมาตอนไหนก็ไม่รู้
"ก็เพราะอย่างงี้งัย ถึงต้องกินข้าวด้วยกันทุกวัน เข้าใจรึยัง
แล้วเนี้ยพี่เทพ กับพี่บอลอ่ะ นั่งทำบื่ออะไร แฟนผมกำลังโดนจีบนะพี่"มันพลานไปหาไอ้เทพกับไอ้บอลด้วยครับ
"ซวยเลยกู"ไอ้เทพบ่น แล้วไอ้เต้ยก็นั่งคุมผมอยู่อย่างนั้นตั้งกลางวันครับ
เย็นนี้ผม เต้ย บอล เทพ ตกลงจะไปดูหนังกันครับ บังเอิญผมมีแผนนิดหน่อยครับก็ช่วยบอลมันหน่อย เรื่องบอลชอบเทพ ผมแอบเล่าให้เต้ยมันฟัง ไอ้เต้ยมันก็บอกว่า มันก็คิดว่าเทพชอบบอลเหมือนกัน
ก็กะไปกินข้าวกันก่อนแล้วค่อยไปดูหนังกันต่อ คือผมกะให้ไอ้เทพกะบอลมันดูหนังเรื่องเดียวกัน แต่ผมกับเต้ยกะไปดูหนังอีกเรื่อง
แต่แผนกลับล้มไม่เป็นท่า เพราะว่าไอ้บอลเสือกเอาแฟนมาด้วย เวรกรรม แล้วนี้มันจะเอายังงัยกันแน่ จะเทพหรือแยม จะหน้าหรือหลัง
ผมเลยลากไอ้บอลมาคุยให้รู้เรื่อง ได้ใจความว่าวันนี้หลังจากดูหนังเสร็จมันจะบอกเลิกแยมเด็กมัน
สรุปแผนเป็นอันยกเลิกดูหนังมันด้วยกันทุกคนแหละครับ แต่แปลกนะครับวันนี้ปกติไอ้เทพจะเป็นตัวเอนเตอร์เทนเพื่อนๆ
แต่วันนี้ตอนนี้มันหงุดหงิดมาจากไหนก็ไม่รู้
"เทพ เป็นอะไรรึป่าว กูเห็นมึงอารมณ์ไม่ค่อยดี"ผมถามมันออกไป

ment

ขอบคุณมากนะครับ

tamachi

ขออ่านหน่อยนะคร้าบบบ

lovehotespisy

ขอดู         หน่อบครับ

bastza

ขอบคุณมากครับ

maxza12

อ่านต่อๆ รอบดึก

ืnneess

ขอบคุนนะคับ

loessakkk

ขอบคุนมากครับ

imanaji

ขอบคุณมากๆครับ

tamia

ขอบคุณครับ

malivb

มาอ่านต่อครับ ขอบคุณครับ

imseng

ขอบคุณมากๆๆ นะคับ

kengee

ขอบคุนนะคับผม ((^.^)),,,,,,

aRmkung

ขอบคุณครับ

arzugima

ขอบคุณครับผม

pongsakron01

ขอบคุณครับ

2539

ขอบคุณครับ

orrick

ขอบคุนนะคับ ^^

soigiro

ชอบๆคับ ขอบคุณครับ

สีฝุ่น

ขอบคุณมากมายครับผม