++ กูพี่มึงนะเว้ย ++ # 17

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
ตื่นมาอีกทีก็สายๆอีกวัน เมื่อคืนไอ้คู่นั้นเป็นยังงัยบ้างว่ะไปดูมันหน่อยดีกว่า ผมก็เลยรีบเดินไปหาไอ้บอลครับ
ไปถึงเห็นไอ้บอลนอนหลับอยู่คนเดียว อ้าว แล้วไอ้เทพหายไปไหนว่ะ
"ไอ้บอลๆ ไอ้เทพล่ะ"ผมปลุกมัน
"หือ เทพจ๋า"จ๋าเตี๋ยมึงสิ
"กูกานต์ไม่ใช่เทพ"พร้อมเขย่าตัวมัน
"แหม เทพก็"ไอ้บอลพูดพร้อมดึงผมเข้าไปกอด
"ไอ้พี่บอล"ไอ้เต้ยตะโกนแหกปากพร้อมกับดึงตัวผมออกจากไอ้บอล
พร้อมกับถีบไอ้บอลตกเตียงไป
"ถีบกูทำไมว่ะ"ไอ้บอลงัวเงีย
"ก็พี่มายุ้มย้ามกับแฟนผมเนี้ย"
"อ้าว กูก็นึกว่าไอ้เทพ"ไอ้บอลตอบแบบงงๆ
"แล้วสรุปเมื่อคืนว่างัยว่ะ"ผมถามไอ้บอลไป
"มึงคิดว่างัยล่ะ"ไอ้บอลย้อน
"กูจะรู้มั้ยว่ะ กูไม่ได้แอบฟัง แม้จะอยากก็ตามเถอะ"
"เมื่อคืนเทพเสร็จกูล่ะ"มันพูดแบบภูมิใจ
"เออ ไอ้เก่ง สมหวังแล้วสิมึง"ผมแซวมัน
"แล้วเทพไปไหนว่ะ"ไอ้บอลย้อนถามผม
"กูจะไปรู้เหรอว่ะ"เออว่ะ ไอ้เทพหายไปไหนว่ะ
"เดี๋ยวเต้ยลงไปดูข้างล่างให้"ไอ้เต้ยพูดแล้วก็เดินลงไป
"บอลมึงเล่าเรื่องเมื่อคืนให้กูฟังดิ"ผมบอกให้ไอ้บอลเล่าให้ฟัง ตัดภาพไปเมื่อคืน หลังจากไอ้เทพเดินขึ้นไปหาไอ้บอลที่ห้องผม
"บอลๆ"เทพเรียกบอล
"หืม เทพเหรอ เทพก็ถูกทิ้ง (ตอแหลเชียวมึง ได้ข่าวมึงบอกเลิกเค้า)"
"ไม่เป็นไรนะมึง"แล้วเทพก็นั่งลงข้างบอล
ไอ้บอลขยับตัวเข้ามาใกล้ๆ เทพ พร้อมดึงไอ้เทพเข้ามากอด
"เทพ เทพ อยู่กับกูนะ อย่าทิ้งกูไปไหนนะ"
"เออ กูอยู่นี้ ไม่ทิ้งมึงไปไหนหรอก"ไอ้เทพปลอบ
"งั้นมึงรอกูอยู่นี้แป้ปนะ เดี๋ยวกูไปเอาผ้ามาเช็ดตัวให้"ไอ้เทพบอก
"อย่าไปนานนะ"
สักพักเทพก็เดินกลับเข้ามาพร้อมผมข่นหนูกับน้ำ ส่วนบอลก็นอนอยู่บนเตียง เทพก็เริ่มเช็ดตัวไอ้บอล
"เสร็จแล้ว"เทพบอกบอลไป
"เช็ดข้างล่างด้วยสิ"
"อะไร ไม่เอา"
"เช็ดหน่อยนะ"บอลไม่พูดป่าว จับมือไอ้เทพล้วงเข้าไปข้างในด้วย
"เช็ดให้หน่อยนะ"
"อืมๆ"
"เทพหน้าแดงทำไม ไม่สบายเหรอ"
"ทำไมเทพไม่พูดล่ะ"
"ไม่รู้จะพูดอะไร"เทพพูดอย่างอายๆ
"เทพ ไม่มีใครรักกูเลย"บอลพูดออกไป
"มีสิ"
"ใครล่ะ ตอนนี้ไม่มีใครรักกูเลย"
"มีล่ะกัน"
"ใครล่ะเทพ ใครล่ะ"
"เออน่ะ มีล่ะกัน"
"มึงไม่ต้องมาปลอบกูหรอก กูรู้ไม่มีใครรักกูเลย แม้แต่มึงก็ไม่รักกู"
"รักสิ ทำไมกูจะไม่รักมึง รักสิ รักมากด้วย"ไอ้เทพพูดออกมาในที่สุด
"จริงนะ จริงๆนะเทพ"
"มึงรักกูแน่นะ"
"อืม"
"กูก็รักมึง"
"ที่มึงพูดออกมา มึงหมายความว่างัย"
"ก็กูรักมึงงาย กูก็หมายความ กูรักมึง"ตอนนี้บอลเอื้อมมือไปดึงหน้าเทพเข้ามาช้า แล้วก็จูบลงที่ปากของเทพ
แล้วทุกอย่างมันก็ดำเนินไปอย่างที่มันควรจะเป็น
"แย่แล้วพี่"ไอ้เต้ยวิ่งขึ้นมา
"พี่เทพหายไปไหนไม่รู้อ่า รถก็ไม่อยู่ โทรเข้าห้องก็ไม่มีคนรับ โทรเข้ามือถือก็ไม่ได้เปิดเครื่อง"ไอ้เต้ยโวยวาย
"จิงดิ ไอ้เทพมันหายไปไหนของมันว่ะ"
"`ตัวเงินตัวทอง` ไม่ได้การแล้ว"แล้วไอ้บอลก็ลุกขึ้นไปใส่เสื้อผ้า
"ไอ้เทพมันจะโกรธกูเรื่องเมื่อคืนรึป่าวว่ะ"ไอ้บอลพูดพร้อมใส่กางเกง
"แล้วนี้มึงจะไปไหนว่ะไอ้บอล"
"ไม่รู้ แต่ที่รู้คือกูต้องตามหาไอ้เทพ"แล้วไอ้บอลก็วิ่งออกไปจากบ้าน
ไอ้เทพมันหายไปไหนของมันว่ะ ไอ้เต้ยก็พยายามโทรหาไอ้เทพ ไม่นานนักไอ้บอลก็เดินกลับเข้ามาในบ้าน มันไปหาเทพที่คอนโดก็ไม่เจอ เอาแล้วสิ ไอ้เทพมันเป็นอะไรของมันว่ะ แล้วนี้มันหายไปไหนของมัน
ตอนนี้ไอ้บอลไม่เป็นอันทำอะไรแล้วครับ แล้วผมก็เกิดบุญญาธิการครับ นึกขึ้นได้อยู่ที่นึง ที่ที่ไอ้เทพชอบไปเมื่อเวลามันไม่สบายใจ
ใช่แล้วครับ ผมรีบขับรถออกไป โดยบอกให้ทั้งไอ้บออลกะไอ้เต้ยรออยู่บ้านนั้นแหละ ไม่นานผมก้มาถึงคอนโดไอ้เทพ แล้วก็กดลิฟต์ชั้นบนสุด แล้วก็ต่อบันไดไปอีกสองสามชั้น ใช่แล้วครับ ดาดฟ้าของคอนโด จริงๆด้วยครับ ตอนนี้ไอ้เทพนั่งมองเหม่อออกไป
"เทพ"ผมเรียก
"กานต์ มึงมาได้งัยว่ะ แล้วมึงรู้ได้งัยว่ากูอยู่นี้"
"อย่างมึงจะมีไปได้สักกี่ที่กันว่ะ มึงเป็นอะไรว่ะ ไอ้บอลตามหามึงซะวุ่นเลยนะเว้ย"ผมพูดขณะนั่งลงข้างๆเทพ
"กานต์ กูๆ กูสับสน"กูเกลียดคำนี้จริงๆ
"กูรู้ว่าอะไรเกิดขึ้นเมื่อคืน"
"มึงรู้ มึงรู้ได้งัย"ไอ้เทพตกใจ
"เอาเป็นว่ากูรู้ล่ะกัน"
"กูจะทำงัยดีว่ะ กูไม่แน่ใจว่าบอลมันทำแบบนั้นกับกูเพราะว่าอะไร"
"มึงไม่ต้องสงสัยหรอก มันทำไปเพราะว่ามันรักมึง มันรักมึงมานานแล้วด้วย"
"รักมานานแล้ว มึงรู้ได้งัย"
"ถ้ากูบอกมึง มึงอย่างโกรธกูนะ"
"เออ กูไม่โกรธมึงหรอก มึงรู้ได้งัยว่ะ"
"มันอ่าบอกกูนานแล้วเรื่องมันชอบมึง ตั้งแต่ไปค่ายอาสาอ่ะ แล้วเมื่อคืนมันก็ไปบอกเลิกกับแยมไม่ใช้มันโดนทิ้ง"
"อ้าว นี้พวกมึงหลอกกูเหรอ"
"เดี๋ยวดิ อย่าเพิ่งโมโห ไหนบอกว่าจะไม่โกรธงัย"
"อะไรต่อ มึงว่าต่อสิ"รู้สึกไอ้เทพชักหงุดหงิด
"ไอ้เต้ยมักก็เลยวางแผนที่จะให้มึงดูใจไอ้บอล แล้วมึงสองตัวเสือกได้กันซะงั้น"
"สัด เวร จิงๆ พวกมึงเนี้ย"
"อ้าว แล้วที่มึงหลองกูให้ไปเขาใหญ่ล่ะ"
"นั้นกูหวังดีเว้ย เห็นมึงสองตัวไม่เข้าใจกันซะที"
"คราวนี้ก็เหมือนกันเว้ย เห็นมึงไม่บอกรักบอลซะที"
"เออๆ กูยอม แล้วกูจะทำงัยต่อไปว่ะ"
"ไม่เห็นต้องทำงัยเลย ก็ทำตามที่มึงต้องการ เทพ กูจะปล่อยมึงคิดคนเดียวนะเว้ย
ส่วนกูแล้วก็บอลผัวมึง จะรอมึงอยู่ที่บ้านกู อย่างทำให้คนที่รักมึงเค้าไม่สบายใจรอนานล่ะ"แล้วผมก็เดินออกมาทิ้งให้ไอ้เทพมันตัดสินใจด้วยตัวมันเอง
ผมกลับมาบ้านไอ้บอลก็วิ่งเข้ามาถามผมใหญ่เลย ผมก็ได้แต่บอกมันไปว่า ตอนนี้ให้เวลาได้เทพมันหน่อย ตอนนี้มันสบายดี
ให้มันนั่งรออยู่บ้านผมเนี้ยแหละ แต่ไอ้เต้ยสิครับ มันหายไปไหนของมันว่ะ
"บอล เต้ยหายไปไหนว่ะ"ผมถามบอลไป
"อ้อ เห็นรับโทรศัพท์แล้วก็รีบออกไปเลยบอกว่ามีธุระด่วน"ไอ้บอลบอก
ผมเลยโทรหามันดู
"เต้ยอยู่ไหน"
"อ้อ อยู่ห้างแถวนี้แหละ"
"ไปทำไม"
"มาธุระ"
"ธุระอะไร"
"เออ น่ะ เดี๋ยวแค่นี้ก่อนนะ"แล้วเต้ยมันก็วางสายไป อะไรของมันว่ะ
ผมชักสงสัยซะแล้วสิ แต่ก็ไม่ได้คิดมากอะไร เพราะตอนนี้สงสารไอ้บอลมันครับ มันนั่งไปหมาง๋อยอยู่หน้าบ้านรอเทพมา
ไม่นานเกินรอไอ้เทพก็ขับรถเข้ามาไอ้บอลรีบวิ่งเข้าไปหาเทพ แต่โดยไอ้เทพบอกให้ไปไกลๆ
แถมยังบอกไอ้บอลแบบขู่ๆว่า เรามีเรื่องต้องเคลียร์กันเยอะ สงสัยเรื่องเด็กในเครือไอ้บอลมัน มันมีเยอะ
ไอ้เทพกลับมาพร้อมกับของกินมากมาย ผมชักเริ่มหิวๆแล้วสิ แต่ทำไมไอ้เต้ยยังไม่กลับมาซะทีว่ะ ผมเลยโทรไปหามันอีกรอบ
"เต้ยอยู่ไหนว่ะ"ผมพูดไป
"ยังไม่พูดอีก อยู่ไหนว่ะ ไอ้เทพกลับมาแล้วนะ"
"อ้อ นั้นกานต์เหรอ ส้มเองจ๊ะ"ส้ม มึงมารับโทรศัพท์ไอ้เต้ยได้งัย
"ส้มรับโทรเต้ยได้งัย"
"อ้อ พอดีเต้ยเค้าไปซื้อ น้ำให้ส้มน่ะ"
"อ้อ ส้มอยู่กับเต้ยเหรอ"
"จ๊ะ กานต์มีอะไรรึป่าว"
"อ้อ ไม่มีหรอกแค่นี้น่ะ"ตอนนั้นผมรู้สึกหน้าชาไปหมดเลยครับ เหมือนมีคนมาตบหน้าอย่างแรง เต้ยไปอยู่กับส้มได้งัย
แล้วนี้มันเรื่องอะไร
"กานต์ เป็นไรรึป่าว หน้าซีดๆ"ไอ้เทพถาม

nutnakub

ขอบคุณมากคัฟ

maxza12

ฮ่า  ๆ บอลกะเทพ

ืnneess

ขอบคุนนะคับ

loessakkk

ขอบคุนมากครับ

imanaji

ขอบคุณมากๆครับ

tamia

สนุกดีครับ

kengee

ขอบคุนนะคับผม ((^.^)),,,,,,

imseng

ขอบคุณมากๆๆ นะคับ

aRmkung

ขอบคุณครับ

arzugima

ขอบคุณครับผม

pongsakron01

ขอบคุณครับ

2539

ขอบคุณครับ

orrick

ขอบคุนนะคับ ^^

soigiro

-ขอบคุณมากๆคับ

malivb

สนุกครับ ขอบคุณครับ

cotomud

ขอบคุณคับผม สนุกมาก

สีฝุ่น

ชอบมากมายครับผม

mind19mindPSU

ขอบคุนนะครับ

hijikata

ขอบคุณมากค่ะ