++ กูพี่มึงนะเว้ย ++ # 18

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
"อ้อ ส้มอยู่กับเต้ยเหรอ"
"จ๊ะ กานต์มีอะไรรึป่าว"
"อ้อ ไม่มีหรอกแค่นี้น่ะ"ตอนนั้นผมรู้สึกหน้าชาไปหมดเลยครับ เหมือนมีคนมาตบหน้าอย่างแรง เต้ยไปอยู่กับส้มได้งัย
แล้วนี้มันเรื่องอะไร
"กานต์ เป็นไรรึป่าว หน้าซีดๆ"ไอ้เทพถาม
"อ้อ ป่าว เออ พอดีกูไม่สบายนิดหน่อย กูขอตัวไปนอนน่ะ"แล้วผมก็เดินเข้าห้องนอนไป ทำไม มันเกิดอะไรขึ้น มิน่าล่ะ ตอนโทรไปหาตอนแรกถึงไม่อยากจะคุยกับเราเท่าไร มิน่าล่ะถึงต้องรีบออกไป แล้วนี้มันหมายความว่าอะไร เต้ย กับ ส้ม มันเรื่องอะไรกัน
ผมไม่รู้ว่าไอ้เต้ยกลับมาเมื่อไหร่ มารู้อีกทีมันก็มาเรียกให้ลงไปกินข้าว กินข้าวไปผมก็อารมณ์เสียไป มันยังคาใจครับ แต่ก็ไม่อยากจะถามมัน
"เป็นอะไร"มันถาม
"คิดว่าเป็นอะไรล่ะ"หงุดหงิดใส่มัน
"อ้าว มาตะคอกใส่เต้ยทำไมอ่ะ"
"แล้วไปไหนมา"
"ไปห้างงัยก็บอกไปแล้วงัย"
"ไปกับใคร"
"ไปคนเดียว"
"มึงอย่ามาโกหก เต้ย"
มันนิ่งครับ เหมือนกำลังจะพูดอะไร แต่ก็ไม่พูดอะไรออกมา
"กูรู้มึงไปกับส้มมา"
"รู้ได้งัย"
"มึงไปหามันอีกทำไม"อารมณ์ชักขึ้น
"ก็แค่..."มันอ้ำอึ่ง
"แค่อะไร มึงบอกเหตุผลมึงมาสิทำไมต้องไปเจอมันอีก"
"พี่ส้มขอเจอ แล้วก็ขออยากกลับมาเป็นเพื่อนกันอีกครั้ง"
"ทำไมต้องเป็นเพื่อนกันอีก"
"กานต์อย่ามางี้เง้าสิ"
"กูเนี้ยนะงี้เง้า แล้วทีมึงล่ะ ขอไม่ให้กูคบกับนพ กูยังให้มึงได้เลย"ผมแย้ง
"ถ้ากูรู้นะว่ามึงนิสัยอย่างงี้กูไม่คบกับมึงให้เสียเวลาหรอก"ไอ้เต้ยพูด
ตอนนั้นผมรู้สึกหน้าชากับคำพูดของเต้ยมาก ทำไมมันว่าผมขนาดนี้ งี้เง้าหรอ เสียเวลาหรอ
"งั้นในเมื่อมึงรู้จักนิสัยกูแล้ว มึงไม่พอใจก็เลิกกันไปเลยไป"
"ได้"พูดเสร็จไอ้เต้ยก็เดินออกจากบ้านผมไป ทิ้งผมไว้กับความสบสน ความเสียใจ และความผิดหวัง ในเมื่อมันเสียเวลานักกับผม
มันก็ควรไปซะ แต่จะให้ผมมานั่งเปลี่ยนนิสัยผม ให้เป็นไปอย่างที่มันต้องการ มันก้คงจะยากซะหน่อย เพราะถ้ามันคิดจะรักผม ก็ควรจะรักที่ผมเป็นผม ต่อจากนี้ก็คงไม่มีเต้ยอีก คงจะมีแต่ผม มีแต่ผมที่อยู่คนเดียวเหมือนเคย อย่าสิ อย่าเพิ่งร้องไห้กานต์ อย่าร้องไห้ มึงต้องทนได้
คืนนี้อย่าร้องไห้.......................
คืนนี้ ไม่รู้จะเป็นอย่างไร
คนรักเค้าเข้ามาบอกลา
บอกเขาว่าไม่เป็นไรหรอกนะ
แต่เก็บเอาความเสียใจกลับมาคนเดียว
*(แต่)ใจฉันเริ่มสั่น ใจฉันยิ่งสั่น
ยิ่งหวั่นในใจ อยู่ในห้องคืนนี้ที่เดียวดาย
อย่าร้องไห้ อย่าร้องไห้ ข่มใจตัวเอง
ไม่เสียใจ ต้องทนได้ ต้องไม่เป็นไร
พรุ่งนี้มา จะได้เจอ กลับวันที่สดใส
ไม่เป็นไร ให้มันผ่านไป อย่าไปจำ
อย่าไปสนใจ เข้านอนซะที
นอนซะ ถ้านอนแล้วคงจะหาย
ลืมซะ คล้ายว่าเป็นแค่ฝัน
นอนซะ จะไม่เป็นไรหรอกนะ
ยังมีเรื่องอีกมากมายให้เราจดจำ
วันนี้ผมไปมหาฯลัยทั้งๆที่สภาพไม่ต่างจากศพเท่าไหร่ วันนี้ผมเรียนไม่รู้เรื่องเลยครับ ใจนึงก็อยากจะให้ผมจบๆไปอ่ะดีแล้ว
อีกใจก็อยากจะเคลียกับเต้ยให้รู้เรื่อง ผมเองก็คิดว่าผมก้มีส่วนผิดเหมือนกัน
วันนี้ไอ้เทพกับไอ้บอลก็ถามผมเหมือนกันว่าเกิดอะไรขึ้น เพราะว่าเมื่อคืนไอ้เต้ย ไม่ได้กลับไปคอนโด กลับมาอีกทีก็เช้าแล้ว แถมยังกินเหล้ามาอีก ผมก็เลยยิ่งเป็นห่วงมันมากกว่าเดิม
เลิกเรียนผมก็รีบตรงไปหาเต้ยที่คอนโด ผมเคาะประตูอยู่นานมาก สักพักก็มีคนมาเปิดประตู แต่ไม่ใช่เต้ยครับ ไม่ใช่เต้ย แต่เป็นส้ม ใช่ ส้มนั้นเอง
"อ้าว หวัดดีจ๊ะกานต์ มาหาเทพเหรอ"
"อืม เทพยังไม่กลับเหรอ"ผมตามน้ำไปครับ ตอนนั้นสมองมันไม่สั่งการ
"จ๊ะ"แล้วส้มก็ทำท่าเหมือนจะปิดประตู
"แล้วส้มมาทำอะไรที่นี้"ผมพูดออกไปในสิ่งที่ผมอยากรู้มากที่สุดตอนนี้
"อ้อ พอดี เต้ยเค้าไม่ค่อยสบาย  เราก็เลยมาดู"ส้มเฉลย
"เออ แล้ว เต้ยสบายดีแล้วใช่มั้ย"
"อืม กินยาแล้วก็หลับไปแล้วจ๊ะ"
"แล้ว ส้มกับเต้ย"
"จ๊ะ ส้มกลับมาคบกับเต้ยแล้ว"ประโยคนั้นจากส้ม ทำเอาผมหัวใจสลาย
"อืม งั้นกานต์ไปก่อนนะ"ผมสิ้นคำพูดผม ส้มก็ปิดประตูทั้นที แทบเรียกได้ว่า ปิดใส่หน้าผมเลยด้วยซ้ำ
"มันคงสิ้นสุดตรงนี้แหละมั้ง" ผมพูดกับตัวเอง คงเป็นส้มแหละที่ เต้ยต้องการ ทำไมตอนนี้ผมรู้สึกว่าผมอ่อนแอได้ขนาดนี้
อย่าร้องไห้ตรงนี้สิกานต์ กลับไปร้องที่บ้านนะกานต์ กลับไปบ้านมึงเถอะ
พอผมกลับไปถึงบ้าน ผมก็เจอนพนั่งอยู่หน้าบ้านผม
"นพ"
"กานต์เป็นอะไร ร้องไห้ทำไม"
"ไม่เป็นไรนพ นพมาทำไม"
"ก็พี มันให้เอาอันนี้มาให้"แล้วนพก็ชูกล่องๆนึงให้ผมดู ผมรู้ทันทีเลยครับว่าอะไรอยู่ในกล่อง ในกล่องนั้นมี สร้อยเส้นนึง ผมสั่งให้พีทำให้ พีเป็นเพื่อนของนพ ที่มีร้านทำสร้อย พีคงฝากนพมาให้ผม เพราะคงคิดว่าผมกับนพคงสนิทกันอยู่
"กานต์ไม่เป็นไรใช่มั้ย มีอะไรบอกนพได้นะ"แล้วไอ้นพก็เดินเข้ามากอดผม
"นพกลับไปก่อนเถอะ อยากอยู่คนเดียว"
"งั้นนพวาง กล่องไว้ตรงนี้นะ"นพพูดก่อนวางกล่องใบนั้นลงข้างๆผม
"นพ ช่วยเอาไปทิ้งให้ทีนะ เราไม่ส่งนะ"พูดเสร็จผมเดินขึ้นไปห้องนอน
ผมขึ้นมาห้องนอนตัวเอง นั่งคิดวนไปวนมาอีกแล้ว ผมไม่ชอบเลย ส้มอยู่กับเต้ย ส้มกลับมาคบกับเต้ยแล้ว มันควรจะเป็นอย่างงี้แหละมั้ง
ทุกอย่างเคลียแล้ว ทุกอย่างมันจบจริงๆ กานต์ มึงอย่าร้องไห้สิ มึงต้องทนได้ แค่นี้เอง...................อย่าร้องไห้อีกเลย
วันนี้ตลอดทั้งวันผมเรียนไม่รู้เรื่องอีกแล้ว ยิ่งเห้นหน้าส้ม มันก็ยิ่งตอกย้ำทุกอย่าง เต้ยเลือกส้มจริงๆด้วย
วันนี้ผมขอเมาวันนึงได้มั้ย ผมแค่ขอเมา และมันจะเป็นคืนสุดท้าย คืนสุดท้ายที่ผมจะร้องไห้ และก็เสียใจกับคนชายคนนี้ ภาพทรงจำสุดท้ายของวันผมจำได้ว่า ผมไปกินเหล้าที่ร้านเหล้าแห่งนึงใกล้ๆบ้าน
พอผมเริ่มรู้สึกตัวไม่ไหวก็ได้เดินกลับเข้าไปในบ้าน แต่เหมือนมันมี แสงไฟ สองดวงส่องมาที่ผม แล้วนั้นก็เป็นภาพสุดท้ายที่อยู่ในหัวผม..ทำไมตอนนี้ผมรู้สึกเหมือนหัวจะระเบิดยังงัยไม่รู้ แล้วตอนนี้ผมอยู่ไหน ทำไมผมปวดที่ข้อมืออย่างงี้ ปวดต้นขาด้วย ผมพยายามลืมตามองดูทั่วๆว่าตอนนี้ผมอยู่ไหน ตอนนี้ผมนอนอยู่บนเตียง มีสายออกซิเจน มีสายน้ำเกลือ มองไปรอบๆตัวเห็นไอ้เทพกับบอลยืนมองผมอยู่
"กูเป็นอะไรว่ะ"ผมถามมันไป
"มึงโดนรถชน"ไอ้บอลตอบ
"มึงเป็นงัยบ้างว่ะ"ไอ้เทพถาม
"ปวดว่ะ ปวดหัว ปวดแขน ปวดขา"ผมบอกมันไป
"บอล มึงไปบอกพยาบาลเอายาแก้ปวดมาสิ"ไอ้เทพสั่งบอล ไอ้เทพก็เดินไปโดยง่ายดายตามคำสั่งไอ้เทพ เชื่อฟังเมียดีนะมึงไอ้บอล
"มึงจะเอาเรื่องมั้ยว่ะ"ไอ้เทพถามผม
"เรื่องอะไรว่ะ"งงครับงง
"ก็คนชนมึงอ่ะ"
"อ้อ จับได้แล้วเหรอว่ะ" ตำรวจสมัยนี้เก่งแหะ
"มึงรู้มั้ยว่าใครชนมึง"กูจะไปรู้ได้งัยว่ะ
"ไม่รู้ดิ ใครว่ะ"
"ส้ม"
"ส้มเหรอ"ส้มเหรอครับรถชนผม
"อืม งัยจะเอาเรื่องมั้ย"ผมยิ่งงงสิครับ ส้มมันขับรถชนผม
"กูไม่รู้ว่ามันจงใจหรือว่าอุบัติเหตุนะกานต์ เพราะว่าก่อนที่ส้มมันจะออกจากคอนโดกูไป มันทะเลาะกับ เต้ยเรื่องมึง"
"เรื่องกูเหรอ"งงครับ งงไปกันใหญ่แล้ว
"ใช่ มึงรู้มั้ยว่าเต้ยกับส้มไม่ได้กลับไปคบกัน ไอ้เต้ยมันไปได้ยินส้มไปบอกเพื่อนมันว่ากลับมาคบกับเต้ย ไอ้เต้ยมันก็เลยโมโหนัดส้มมาเคลียร์ที่คอนโด แล้วไอ้เต้ยก็บอกว่าอย่ามายุ่งกับมันอีก"
"แล้วมันเกี่ยวกับกูยังงัย"
"ก็ก่อนไอ้สัมมันออกจากคอนโดกู มันก็ถามไอ้เต้ยว่า เพราะมึงใช่มั้ย ถึงกลับมาคบกับมันไม่ได้  ไอ้เต้ยก็ตอบว่า ใช่ แล้วส้มมันก็พูดก่อนออกไปว่า งั้นไม่มีกานต์ก็คงจบใช่มั้ย แล้วมันก็ออกจากคอนโดกูมา แล้วกูมารู้ว่ามึงโดนรถชน ก็ตอน รพ.โทรมาหากู แถมชนแล้วยังหนีอีก มึงว่าแน่มั้ยล่ะ"
ก่อนที่ผมจะคุยอะไรกับเทพต่อ พยาบาลก็เดินเอายาแก้ปวดมาให้ครับ หลังจากพยาบาลออกไป
"งัย จะเอาเรื่องมั้ย"ไอ้เทพถามขึ้นมาอีกรอบ
เอาเรื่องเหรอ
"มึงแน่ใจขนาดนั้นเลยเหรอว่ามันจงใจ"ผมถามไอ้เทพย้ำอีกที
"ไม่รู้สิแต่กูแน่ใจ"สรุปมันว่างัยว่ะ แน่ใจ หรือว่าไม่แน่ใจ ผมจะเอางัยดีจะเอาเรื่องหรือไม่เอา ส้มมันจงใจขับรถชนผมเหรอ
แต่ผมมาคิดๆดูนะ ผมเดินอยู่ในซอยบ้านผม ถ้ามีรถขับมามันก็ต้องเห็นผมสิอีกอย่างถ้าอยู่ในซอยก็คงขับรถไม่เร็วเท่าไหร่
อย่างน้อยถ้าเบรกไม่ทันจริงๆ ก็จะน่าแค่เฉียดๆเชียวๆไม่ถึงกับขนาดชนผมจนหมดสติขนาดนี้ แถมยังชนแล้วหนีอีก
"กูไม่แจ้งความหรอก"ผมบอกมันไป

nutnakub

ขอบคุนมากเลยนะครบ

maxza12

กำลังสนุก ^^

ืnneess

ขอบคุนนะคับ

loessakkk

ขอบคุนมากนะครับ

imanaji

ขอบคุณมากๆครับ

kengee

ขอบคุนนะคับผม ((^.^)),,,,,,

kengee

ขอบคุนนะคับผม ((^.^)),,,,,,

imseng

ขอบคุณมากกๆ นะคับ

aRmkung

ขอบคุณ๕รับ

arzugima

ขอบคุณครับผม

pongsakron01

ขอบคุณครับ

2539

ขอบคุณครับ

orrick

ขอบคุนนะคับ ^^

soigiro

-ขอบคุณมากๆคับ

malivb

อ่านอีกๆๆๆ

cotomud

ชอบมาก สนุกดีคับ

สีฝุ่น

ขอบคุณมากมายครับ

สีฝุ่น

ชอบมากมายครับ