++ “•” -- ขอได้ไหม .. จะรักนายอีกครั้ง--"."++ ฿ 7

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
" ก๊อก ก๊อก ก๊อก .. " ใครบางคนกำลังเคาะประตู  หากแต่ว่าทั้งโอ๋และอาร์ตไม่มีใครรู้สึกตัว
" โอ๋คงตื่นไปหาอะไรกินแล้วมั้ง สายแล้วหนิ " น้ำ รูมเมทของโอ๋บ่นกับตัวเองอยู่ที่ด้านหน้าประตู
น้ำเสียบลูกกุญแจแล้วบิดเพื่อปลดล็อค  เธอเปิดประตูแล้วลากกระเป๋าเข้ามา กำลังถอดรองเท้าแถวหน้าประตู สายตาเหลือบเห็นพัดลมถูกเปิดทิ้งไว้แล้วน้ำก็มองตามทิศทางของกระแสลมไป
จนเห็นรูมเมตของตัวเองและเพื่อนนอนอยู่บนเตียง ในสภาพท่อนบนเปลือยเปล่ามีผ้าห่มที่ปิดขึ้นมาถึงระดับเอวพอดี
น้ำมองเห็นชายหนุ่มที่หุ่นดีเป็นบ้า หน้าตาคุ้นๆ นอนกอดรูมเมตของตัวเองอยู่ตรงหน้า นึกชื่อออกแล้วคนนี้ชื่ออาร์ตที่เป็นเพื่อนสนิทของโอ๋
แต่ภาพที่เห็นฟ้องว่าตอนนี้มันสองคนไม่ใช่เพื่อนกันอีกต่อไปแล้ว ถูกเซอร์ไพรส์ตั้งแต่ยังทันไม่เปิดเทอม น้ำทิ้งกระเป๋าไว้ตรงนั้นและรีบย่องถอยหลังออกไปเบาๆ อย่างรวดเร็ว ก่อนที่หนิ่งในสองคนนั้นจะตื่น
คงยังไม่มีใครตาไวมองเข้ามาเห็นหรอกนะ  น้ำรีบปิดประตูห้องพร้อมกดล็อค  ยืนตั้งสติครู่หนึ่ง แล้วก็พูดบอกตัวเองว่า
" ชั้นไม่เห็นอะไรทั้งสิ้น ชั้นไม่เห็นอะไรทั้งสิ้น " น้ำเดินออกไปจากประตู โดยที่ยังไม่รู้ว่าตัวเองกำลังจะไปไหน  แต่ขอไปจากตรงนี้ก่อนเถอะ ...
บทที่ 6
" แกร๊ก .. " เสียงลูกปิดประตูห้องปิดลงด้วยความพยายามของใครบางคนที่จะให้มันเงียบที่สุด
โอ๋ลืมตาขึ้นอย่างรวดเร็ว เสียงนั่นทำให้โอ๋สะดุ้ง รีบดีดตัวขึ้นโดยไม่ทันสังเกตุว่าตัวเองถูกพันทนาการไว้ใต้อ้อมแขนของอาร์ต
ลุกไม่ขึ้น..  โอ๋ถูกอาร์ตรัดแน่นขึ้นอีก กอดไว้ทั้งตัวแบบนี้จะหลุดออกไปได้ยังงัย
โอ๋แกะมือใหญ่ๆ กับแขนแน่นๆ ออกไปจากตัว สติวิ่งกลับไปที่ประตู ' ไอ้น้ำมันคงกำลังยืนมองอยู่แน่ๆ จะแก้ตัวยังงัยดี! '
ไม่มีน้ำยืนอยู่ตรงนั้น แต่เป็นกระเป๋าใบนั้น กระเป๋าของน้ำ มันไม่ต่างกันเลย นั่นแสดงว่าน้ำเห็นทุกอย่างแล้ว และน้ำคงหนีออกไปที่ไหนแล้ว ใครหละที่ผิด ก็เป็นกูเองนั่นแหละ ที่ยอมให้ไอ้อาร์ตมันทำอะไรบ้าแบบนี้อีก โอ๋เดาไม่ออกว่าน้ำจะเอาเรื่องที่มันเจอวันนี้ไปบอกใครหรือป่าว ถ้ามันเป็นอย่างนั้นหละ  น่าขายหน้าที่สุด คำพูดกระแนะกระแหนดูถูกเหยียดหยามของเพื่อนๆ วิ่งเข้ามาอัดในหัว เจ็บใจตัวเองชะมัด โอ๋ลุกขึ้นนั่งนิ่งบนเตียง แต่ในหัวของเขากลับสับสนวุ่นวายไปหมด
ซักพักอาร์ตก็ตื่นมาพร้อมกับความสุข ก่อนที่จะลืมขึ้นเขาเอื้อมไปกอดโอ๋ที่นอนอยู่ข้าง ไม่มีโอ๋ ! เขาลืมตาดวานหาโอ๋ไปทั่ว ...อ่อ ไอ้โอ๋มันตื่นแล้ว นั่งซึมอยู่บนเตียง อาร์ตเดาไม่ออกที่โอ๋ยอมให้เขาเมื่อคืน เป็นเพราะอะไร ทั้งที่โอ๋บอกว่า เป็นเพื่อนกัน แต่การตอบสนองของโอ๋เมื่อคืนมันเหมือนกับโอ๋ต้องการอาร์ตมากขนาดไหน
อาร์ตมองดูแผ่นหลังขาวเนียนที่อยู่เบื้องหน้าแล้วย้อมแก้มปริ อยากจะลุกตามขึ้นไปกอดโอ๋เป็นการทักทาย แต่ดูเหมือนโอ๋กำลังเพ็งมองอะไรสักอย่าง อาร์ตมองไปที่ปลายสายตาของโอ๋จนเห็นกระเป๋าใบนั้น พอเดาได้ว่าคงจะเป็นของรูมเมต
อาร์ตตกใจจนสะดุ้ง โอ๋กระโดดข้ามตัวอาร์ตไปแบบโทงๆ เมื่อรู้ตัวว่าอาร์ตตื่นแล้ว อยากหนีออกไปจากตรงนี้ให้ไกลๆ แต่ก็ทำได้แค่วิ่งเข้าในห้องน้ำ ปิดประตูเสียงดังสุดแรง ปล่อยให้อาร์ตเครียดอยู่กับกระเป๋าเจ้าปัญหาใบนั้น
อาร์ตเห็นกระเป๋าใบนั้น คงเป็นกระเป๋าของรูมเมต เออ.. แล้วไง มันเห็นก็ช่างมัน ถ้าน้ำมันเอาไปบอกใครมันตายแน่ แต่สิ่งที่อาร์ตแคร์มากกว่าคือความรู้สึกของโอ๋   รีบกระโดดขึ้นไปเคาะประตูห้องน้ำ
" ก๊อก ก๊อก .. ไอ้โอ๋ เป็นไรหรือป่าว ... "  ไม่มีเสียงตอบกลับออกจากห้องน้ำ
" ... ก๊อก ก๊อก ไอ้โอ๋ " อาร์ตใจสั่นไม่เป็นจังหวะ  ยังยืนเฝ้าอยู่ที่ประตูห้องน้ำ
" กูขออยู่คนเดียวนะอาร์ต.. มึงกลับไปเถอะ " ซักพักโอ๋ก็ตอบกลับมาด้วยเสียงเศร้าๆ
อาร์ตเก็บใส่เสื้อผ้าที่ตกเกลื่อนอยู่ตามพื้นและที่เตียงลงตะกร้า และใส่ชุดของเขาเมื่อวาด หันมองมาที่ประตูห้องน้ำก่อนที่จะเดินก้มหน้าออกจากห้องไป
' ถ้าโอ๋มันไม่เป็นคนคิดมากแบบนี้  อะไรๆ มันก็คงง่ายขึ้น .. อย่างน้อยวันนี้กูก็รู้ว่าโอ๋มันคงมีใจให้กูอยู่บ้าง ถ้าไม่อย่างนั้นมันก็คงไม่ยอมกูเป็นครั้งที่สองหรอก .. คงจะดีกว่าที่จะให้มันยอบรับความรักของกูไปทีละนิด มันคงรับไม่ได้ที่อยู่ๆ เพื่อนสนิทอย่างกูก็บ้าบอกรักมัน แถมกูก็เป็นผู้ชายอีก ... เฮ้อ ... '
ภายในห้องน้ำ โอ๋นั่งกอดขาหลังชิดฝา ก้มหน้าลงจนหน้าผากชิดหัวเข่า เริ่มคิดตัดพ้อต่อว่าโชคชะตาของตัวเอง ไม่เคยมีอะไรดีซักอย่าง ไม่เคยมีอะไรที่ราบลื่น ชีวิตมีแต่ปัญหา ทำไม...  ทำไมฉันถึงต้องเจอเรื่องอับอายขายหน้าแบบนี้อยู่เสมอ ทำไมฉันจะต้องถูกหัวเราะเยาะเหยียดหยาม ทั้งโกรธทั้งเจ็บใจ อยากจะร้องไห้ แต่น้ำตามันอัดอยู่ข้างใน โอ๋กำมัดไว้แน่นด้วยความแค้น ไม่ใช่ความแค้นที่มีต่ออาร์ตหรือน้ำหรือใคร แต่แค้นโชคชะตาที่คอยกลั่นแกล้งโอ๋ตลอดมา ถึงแม้จะกำมัดแน่นจนปลายนิ้วมันจิกเข้าไปในฝ่ามือจนเจ็บ มันก็ไม่ได้ช่วยให้ความแค้นลดลงได้เลย
โอ๋ลุกขึ้น ยืนมองตัวเองที่อยู่ในกระจก นัยน์ตาแดงก่ำ และกัดฟันแน่น
" อ้า..... ! " โอ๋ตะโกนอย่างบ้าคลั่งโดยไม่สนใจว่าคนที่อยู่ห้องถัดไปจะได้ยิน ยกมัดขึ้นชกหน้าตัวเองในกระจก เห็นหน้าตัวเองดูเหมือนไม่ใช่คนในกระจกที่แตกร้าวเป็นชิ้นๆ มีเศษกระจกชิ้นเล็กๆ ร่วงลงที่พื้น ผิวบางๆ ของโอ๋ถูกคมกระจกบาดจนเป็นแผลง่ายเหลือเกิน
เลือดซึมออกจากแผลที่ข้อนิ้วมือและไหลหยาดอาบชิ้นกระจกลงไปเป็นสายสีแดงสด ตัดกับสีขาวของผนังห้องน้ำ
ความรู้สึกเจ็บแสบที่ข้อนิ้วมือมันช่วยลบล้างความเจ็บใจของโอ๋ไปได้เยอะทีเดียว คิดอะไรไม่ออกแล้ว อะไรหลายๆ อย่างวิ่งวุ่นวายอยู่ในหัว  
" ฉันไม่อยากเป็นแบบนี้ .... "
หลังจากที่น้ำระงับความตกใจด้วยก๋วยเตี๋ยวน้ำตกฝีมือเจ๊หมูเจ้าเก่า เป็นเวลา บ่าย 2 กว่าๆ แล้ว น้ำตัดสินใจว่าคงต้องกลับไปที่ห้องพักได้แล้วหละ ป่านนี้ทั้งสองคนก็คงตื่นแล้วก็มีอะไรกันอีกซักรอบก่อนที่ออกไปข้างนอก  มันสองคนคงไม่อยู่ในห้องแล้ว น้ำเคาะประตูดังๆ ก่อนที่จะเปิดเข้าไป
" เข้ามาเลย! ฉันไม่ได้ล็อค! " เสียงตอบรับที่ดังมาจากในห้อง รูมเมตของน้ำนั่นเอง
เสียงมันแหบพร่า สงสัยเมื่อคืนคงไม่ได้หลับไม่ได้กันเลยหละสิ ..แหม รีบกลับ ม. มาพรอดรักกันแบบนี้ ... โอ๊ย อิจฉาเพื่อน
น้ำเดินเข้าห้องและทำทุกอย่างให้เป็นปกติ
" หวัดดี น้ำ " ได้ยินเสียงแหบๆ ของโอ๋ทักทายมา น้ำหันไปมองเห็นโอ๋นั่งหันหลังให้อยู่ที่โต๊ะอ่านหนังสือ
" อื้ม หวัดดี " พยายามพูดไปด้วยน้ำเสียงเรียบ อ่าวมันไม่เป็นอย่างที่คิดไว้แฮะ
" แกเป็นไรป่าวโอ๋ เสียงแหบๆ ..เป็นหวัดเหรอ " เมื่อคืนแกกะไอ้อาร์ตคงสนุกกันจนไม่ได้หลับไม่ได้นอนกันเลยละสิ
" อื้ม เป็นหวัดนิดหน่อย " พร้อมกับทำจมูกฟุดฟิด
" ฉันทำกระจกให้ห้องน้ำแตกนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันซื้ออันใหม่มาเปลี่ยน "
" เหรอ ไม่เป็นไรหรอก พวกเราส่องกระจกบานเล็กที่ระเบียงหลังห้องไปก่อนก็ได้ "
แล้วน้ำก็เดินไปที่ระเบียงเพื่อดูสภาพของกระจกที่ไม่เคยถูกเช็ดเลยตั้งแต่ซื้อมา เพราะว่าใช้แต่บานที่อยู่ในห้องน้ำตลอด
น้ำเดาไม่ออกว่ากระจกบานนั้นมันแตกได้ยังงัย แต่ตรงพื้นที่ระเบียงมีอะไรบางอย่างสะดุดตา เศษกระจกชิ้นเล็กๆ ขนาดประมาณครึ่งหนึ่งของปิ๊กดีดกีตาร์ โอ๋มันคงเก็บเศษกระจกไม่หมด แต่ดูเหมือนมีอะไรสีแดงสดเปื้อนอยู่ ...นั่นมันเลือดหนิ น้ำหันควับไปทางโอ๋
โอ๋ทำทีเป็นอ่านหนังสือทั้งที่ยังไม่เปิดเทอม ... น้ำก็รู้ว่าโอ๋เป็นคนไม่ชอบอ่านหนังสือ โอ๋พยายามเอามือข้างหนึ่งซุกไว้ใต้ปกหนังสือ แต่ผ้าก็อตสีขาวมันดันโผล่พ้นขอบหนังสืออกมา มันอะไรกันแน่! โอ๋เป็นรูมเมตที่น่ารักของน้ำมาตลอด ไม่เคยทำเรื่องวุ่นวาย เป็นเพื่อนที่ดีสุดคนหนึ่งของน้ำ จับต้นชนปลายไม่ถูกแล้ว น้ำรี่เข้าไปหาโอ๋ที่นั่งตาช้ำอยู่ที่เดิม ปัดหนังสือที่ปิดมือโอ๋ออกไป
มีผ้าก็อตที่พันมือโอ๋อยู่แบบรุ่งริ่ง มีเลือดซึมทะลุผ้าก็อตออกมาให้เห็น ไอ้โอ๋มันชกกระจกแน่ๆ !!
" ไอ้โอ๋! .. มันเกิดอะไรขึ้น ! " น้ำหลุดถามออกไปเสียงดังด้วยความตกใจ
โอ๋ก้มหน้าลงหงึกๆ เหมือนสะอื้น ไม่ยอมพูดอะไร
" แกบอกชั้นมาสิ .. มันอะไรกันแน่ .. ไอ้อาร์ตมันทำอะไรแก "
" น้ำ ..... ฮือ ฮือ " โอ๋พูดไปสะอื้นไป เหมือนจะกำลังจะร้องไห้โฮ
" แกอย่าพูดเรื่องชั้นกับไอ้อาร์ตให้คนอื่นฟังนะ ฉันขอร้อง ... ฮือ ฮือ ฮือ ... " แล้วโอ๋ก็ร้องไห้โฮไม่หยุดอย่างน่าสงสาร
น้ำพูดอะไรไม่ออกด้วยความสงสาร  แกเป็นเพื่อนฉันนะ ฉันจะทำแบบนั้นได้ยังงัย
" ไอ้โอ๋ .. " น้ำย่อตัวลงโอบไหล่เพื่อนที่น่าสงสาร
" ฉันไม่เคยคิดที่จะทำร้ายแกเลยนะโอ๋ "
โอ๋อยากพูดขอบใจน้ำแต่น้ำตาที่ไหลมันหยุดไม่ได้แล้ว
" อื้ม ... ฮือ ฮือ.. ฮือ ฮือ.. " โอ๋สะอื้นจนพูดอะไรไม่เป็นคำ
" แล้วแก... ชกกระจกทำไม "
" ฮือ ฮือ ฮือ ... "
" เออ .. แล้วค่อยบอกฉันทีหลังก็แล้วกัน "
น้ำกอดโอ๋ไว้ เพื่อนที่แสนดี ... เทอมนี้มีเรื่องวุ่นวายตั้งแต่ยังไม่เปิดเทอมเลยหรือเนี๊ยะ
แกร้องไห้ให้สบายใจก่อนเถอะแล้วค่อยเล่าให้ฉันฟังที่หลังว่ามันเเกิดอะไรขึ้น อะไรที่มันร้ายแรงจนทำให้แกต้องทำร้ายตัวเอง  ฉันไม่เคยคิดว่าจะเป็นแบบนี้เลยนะโอ๋
โอ๋ก็เริ่มสบายใจมากขึ้น ก็ด้วยความปรารถนาดีของเพื่อนผู้แสนอย่างน้ำนี่แหละ น้ำ หนุ่มน้อยร่างผอมเพรียว หน้าตาดีออกไปทางสวยเสียมากกว่าหล่อ น่ารักสไตล์ดาราเกาหลีหนะ เป็นคนคล่องแคล่วว่องไว ปราดเปรียวด้วยทรงผมแอบเปรี้ยวนิดๆ ก็ตามประสาเด็กคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์
เนื่องจากเป็นคนพูดเก่งเข้าคนง่าย การได้พบค้นมากหน้าหลายตา ทำให้น้ำเป็นคนที่มีกาละเทศะ  ซึ่งเป็นสิ่งที่น้ำมีให้กับทุกๆ คน ทั้งเพื่อน พี่ อาจารย์ หรือแม้แต่คนที่เพิ่งเคยรู้จักกันใหม่ๆ
" ฉันไปอาบน้ำก่อนนะโอ๋ .. เดี๋ยวมาคุยด้วย "
น้ำลุกขึ้นแล้วหยิบผ้าเช็ดตัววิ่งเข้าห้องน้ำไปอย่างรวดเร็ว หลังจากที่รูมเมตหยุดสะอื้นแล้ว
ซักพักก็มีเสียงออกมาจากห้องน้ำ มันทำรู้สึกสนุกนานทุกครั้งที่ได้ยินน้ำพูดเสียงอ้อนแอ้น
" แก .. ฉันว่าพรุ่งนี้เราไปซื้อกระจกอันใหม่ก็ดีเหมือนกันนะ "
" ... อื้ม " โอ๋หายสะอื้นและยิ้มที่มุมปาก ฉันว่าแล้วมันต้องทนไม่ได้  ไก่จะงามก็เพราะขน ถ้าคนจะงามก็ต้องแต่งใช่ไหมน้ำ
45 นาทีเป๊ะๆ ที่น้ำใช้เวลาในห้อง โดยที่ยังไม่รวม ใส่เสื้อผ้า ทาครีมและโลชั่น หวีผมก่อนนอน รวมถึงนั่งมองหน้าตัวในกระจกพกเล็กๆ ต่ออีกประมาณ 10 นาที สงสัยจะมีนัดแน่ๆน้ำหย่อนก้นลงที่เก้าอี้ตัวเดิม และเริ่มกิจกรรมเสริมความหล่อ เอ๊ะ.. หรือเสริมความงามกันแน่ โต๊ะเครื่องแป้งที่ถูกดัดแปลงมาจากโต๊ะอ่านหนังสือ บรรจงแต้มครีมราคาแพงที่อ้อนให้เภสัชกรหนุ่มวัย 30 ซื้อให้เมื่อสัปดาห์ที่แล้วอย่างพอเพียงปล่อยให้โอ๋นั่งคนเดียวไปซักก่อน ซักพักมันก็จะเล่าเรื่องวันนี้เองแหละ
" แก... " โอ๋อดไม่ได้แล้วที่จะเก็บความในใจ ... ' เห็นไหม มันจะเริ่มเล่าแล้ว '
" อื้ม... " น้ำรีบตอบรับทันที มือก็ถูๆ ลูบๆ ครีมไปให้ทั่วใบหน้า
" ฉันโดนไอ้อาร์ตลักหลับ .. " โอ๋พูดแบบชัดเจน จนน้ำต้องหยุดทาครีม มือค้างอยู่ตรงหน้า
มันไม่ใช่อย่างที่เดาไว้เลย น้ำนึกว่าเพื่อนสองคนนี้รักกัน ถึงได้เกิดเหตุการณ์นั้น
" ... แล้วกะ " น้ำกำลังเอ่ยปากถามด้วยความสงสัย ว่าแกสองคนคุยกันเรื่องนี้หรือยัง  แต่โอ๋พูดสวนมาก่อน
" คืนวันสอบวันสุดท้ายก่อนฉันจะกลับบ้านหนะ " มันทำให้น้ำทั้ง-งงและตกใจ X 2 ( ทวีคูณ )
" .... แล้วที่ฉันเห็นเมื่อตอนกลางวันหละ.... ฉันเริ่มงงแล้วนะแก "
น้ำหันหน้ามาทางโอ๋ ทั้งที่ครีมยังเปลอะอยู่ตรงปลายจมูกและปลายคาง
" อืม .. เมื่อคืนฉัน..    ....ฉันสมยอมมันเองแหละ .... ฉัน... ฉันก็ไม่รู้... "
แล้วโอ๋ก็ก้มหน้าลง หน้าแดงมาถึงหูจนน้ำสังเกตุได้
" อ้าว ... ฮะ ฮะ ..เอ่อ แสดงว่าแกก็ชอบมันหละสิ "
น้ำเข้าใจว่าโอ๋คงชอบอาร์ตเหมือนกันนั้นแหละ หล่อนจึงเริ่มทาครีมต่อไป
" ... ไม่ ..ฉันไม่ได้ชอบมัน..มันเป็นเพื่อนฉัน " โอ๋พูดน้ำเสียงเศร้าใบหน้าสีแดงเปลี่ยนเป็นสีหมองๆ  แต่ก้มหน้าลงไปต่ำกว่าเดิมอีก
น้ำหยุดทาครีมและลดมือลง ทำไมสถานการณ์มันยุ่งเหยิงอย่างนี้นะ
มิน่าหละกระจกในห้องน้ำมันถึงแตกเป็นชิ้นๆ แบบนั้นฉันกลุ้มแทนแกจริงๆ ถึงอย่างไรก็ต้องช่วยมันเคลียร์ปัญหาให้ได้ อย่างน้อยโอ๋มันก็จะควรชัดเจนในความรู้สึกของตัวเองให้มากที่สุด
" แล้วอาร์ตมันชอบแกไหม " น้ำถามเสียงนิ่ง

imanaji

ขอบคุณมากครับ

kan17825

ขอบคุณน่ะครับ

pongsakron01

ขอบคุณครับ

ืnneess

ขอบคุณครับ

gigusa

ขอบคุนมากครับ

kangaza

ขอบคุงมากมากคับ

Klong

ขอบคุนครับ

adan

ขอบคุนมากครับ

dung

ขอบคุณครับ

ton521

ขอบคุนครับ

tarsii

ขอบคุณมากนะ

cawee

ขอบคุนคราฟ

Sirakan

ขอบคุนก๊าบ

harain15

ขอบคุณครับ

minone

ขอบคุนคับ

4_NAY

ศิราณีน้ำช่วยแก้ไข

Golfgg

ให้คุกกี้ทำนายกัน