++ ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา ~ ++ @ 1

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
เสียงเคาะประตูห้องดังอยู่นานพอสมควร เด็กหนุ่มที่กำลังนอนอยู่อย่างสบายจำเป็นต้องลุกขึ้นมานั่งอย่างหงุดหงิด
“ลืมกุญแจอีกแล้วสิมึงไอ้พีกลับดึกทีไรลำบากกูทุกทีเลยนะมึงสันดาน”เขาสบถออกมาแต่ก็ยอมลุกไปเปิดประตูห้อง ทั้งๆ ที่ติดตัวมีแค่บ็อกเซอร์ตัวเดียว
“H เอ้ยทำไมมึงแม่งไม่ไปนอนข้างถนนเลยวะ” เอ็มถึงกับผงะเมื่อได้ยินคำทักทายจากเจ้าของห้องที่ตอนนี้กำลังมองจ้องเขาแปลกๆ
“โทษทีคงมาผิดห้อง” เอ็มยิ้มเจื่อนๆขณะที่อีกฝ่ายมองเอาเรื่อง
“เออดึกดื่นป่านนี้จะเคาะห้องใครก็หัดดูซะบ้าง คนกำลังจะหลับเสือกกวนอยู่ได้”เสียงด่าหายไปแล้วตามด้วยเสียงปิดประตูปังใหญ่
“เคาะอีกนะมึงกูจะต่อยให้คว่ำเลยสัตว์” เด็กหนุ่มบ่นกับตัวเองอีกรอบพลางจะล้มตัวลงนอน
…ก็อกๆ……เสียงเคาะประตูดังขึ้นอีกรอบ
“โดนแน่มึง” เขาผลุนผลันออกไปกระชากประตูพร้อมกับตะคอกใส่คนเคาะ
“เฮ้ยเคาะทำห่าอะไรวะวอนนะมึง”
“นายชื่อต่อใช่ป่ะ” เอ็มเอ่ยถาม พลางลุ้นในคำตอบแต่ดันโดนถามกลับ
“มึงเป็นใคร”
“เพื่อนไอ้พี”
“พีไม่อยู่” เอ็มเริ่มใจชื้นแสดงว่าเขามาถูกห้อง
“มันไปไหนแล้วนายคือต่อเพื่อนมันป่าว”
“เออกูน่ะต่อเพื่อนไอ้พีมึง เอ็มใช่ป่ะ”
“อืมใช่”
“แล้วก็ไม่บอกเกือบไปแล้วนะมึง” เออนะ`คุณ`หล่อนี่มันซ่าส์ดีเหมือนกัน เอ็มนึกอยู่ในใจมิน่าคบกับไอ้พีได้
พีเป็นเพื่อนของเอ็มตั้งแต่เรียนประถมเรียกว่าซี้บึ้กกันเลยทีเดียว เพิ่งจะมาห่างกันก็ตอนเรียนมหาลัยซึ่งเอ็มสอบติดที่กรุงเทพส่วนพีก็ยังเรียนอยู่บ้านเกิดคือเชียงใหม่ พอดีมีโอกาสกลับมาบ้านมาก็เลยแวะมาหาซี้เก่าที่ตอนนี้ย้ายออกมาอยู่ที่หอใกล้ๆกับมหาลัย โดยพักอยู่กับต่อเด็กกรุงเทพแต่ดันสอบติดที่นี่โดยที่ทั้งพีและต่อก็ซี้กันตอนอยู่ปีหนึ่ง
“แล้วทำไมมึงมาเอาดึกป่านนี้ เห็นไอ้พีบอกมึงจะมาเย็นๆ”
“เฮ้ยนี่มันก็ไม่ดึกนะเพิ่งจะสี่ทุ่ม แล้วไอ้พีมันไปไหน”
“ไปเที่ยวจะรอมันป่าวล่ะ”
“แล้วมันรบกวนนายป่าว”
“เออน่ะไหนๆก็มาแล้วเข้ามาเหอะมา เดี๋ยวมันก็กลับกูคงนอนไม่หลับแล้วล่ะ”
“เออก็ดีเหนื่อยอยู่เหมือนกัน”
เอ็มตามต่อเข้าไปในห้องภายในห้องดูสะอาดเรียบร้อยจนเอ็มนึกสงสัยว่าต่อคงจะระเบียบน่าดู ถ้าเกิดเป็นไอ้พีอยู่คนเดียวน่ะเหรอคงไม่มีทางสะอาดได้ขนาดนี้
“เหนียวตัวว่ะขออาบน้ำได้ป่าววะ” เอ็มเอ่ยออกมา ต่อมันหันมามองหน้าก่อนจะหยิบผ้าเช็ดตัวโยนให้ แต่เอ็มดันถอดเสื้อผ้าออกโดยไม่นุ่งผ้าเช็ดตัวจนร่างเหลือแต่กางเกงในตัวเดียว
“อายกูบ้างนะมึง” ต่อเอ่ยขึ้นพลางมองดูร่างกายสมส่วนของเอ็มที่ยืนอยู่ตรงหน้า
“อายทำหอกอะไรล่ะผู้ชายเหมือนกัน อย่าบอกนะว่านายกะไอ้พีไม่เคยถอดเสื้อผ้าในห้อง”
“เอองั้นมึงจะทำอะไรก็ทำเหอะกูจะนอน”
“อ้าวแล้วบอกนอนไม่หลับ”
“เสือกอะไรกะกูล่ะไปอาบน้ำดิ ยืน K โด่อยู่นั่นแหละ”
“ไอ้นี่เสือกมอง K กูมึงเป็นเกย์ป่าววะ” เอ็มว่าพลางเดินมาใกล้ต่อทั้งๆที่ยังไม่นุ่งผ้าเช็ดตัว”
“เกย์ห่าอะไรล่ะ แล้วนี่มึงจะเดินมาหากูทำไมเนี่ย”
“เหรอ…แต่กูเป็นเกย์ว่ะ”
ต่อยืนทื่อเมื่อเอ็มมันเข้ามาประชิดตัวจนได้ ก่อนจะตกใจสุดขีดเมื่อโดนเอ็มคว้าหมับเข้าที่เป้ากางเกง……..
“เฮ้ยทำไรวะ” ต่อผลักเอ็มออกอย่างเร็ว งงเหมือนกันที่เอ็มมันเอาแต่ยืนขำ
“หน้าซีดเลยนะมึงกูล้อมึงเล่น โล่งใจไปทีที่ไอ้พีเพื่อนกูไม่ได้นอนกะเกย์”
“H มึงอย่ามาเล่นบ้าๆอีกนะมึงกูต่อยจริงๆด้วย”
“เออๆกูขอโทษ แต่ขำว่ะแม่งมึงยังหน้าซีดไม่หายเลย” เอ็มมันยังหัวเราะไม่หยุด
“มึงไปอาบน้ำเลยไปก่อนที่กูจะเตะมึงออกจากห้อง ทะลึ่งเหมือนเพื่อนซี้มึงไม่มีผิด”
ต่อหมายถึงพีที่ก็ชอบล้อเขาแบบนี้เหมือนกัน ผิดตรงไหนที่ผู้ชายอย่างเขาไม่เที่ยวไม่กินเหล้าไม่สูบบุหรี่ ต่อตั้งใจจะเรียนจบให้เร็วๆเพื่อจะได้กลับบ้านที่กรุงเทพเร็วๆ เขาจึงไม่ค่อยสุงสิงกะใครนอกจากพี เรียนเสร็จก็กลับห้องอ่านหนังสือบ้างทำงานส่งอาจารย์ที่ค้างๆอยู่บ้าง ต่างกับพีที่เที่ยวหัวราน้ำตั้งแต่อยู่ปีหนึ่งจนตอนนี้พวกเขาอยู่ปีสองกันแล้ว……
“เฮ้ยมึง ไอ้พีมันกลับดึกอย่างนี้ทุกคืนหรือเปล่าวะ” เอ็มเอ่ยถามต่อเมื่อเวลามันล่วงเลยไปจนเขาเริ่มง่วง
“เออมันก็แบบนี้แหละ ถ้าง่วงมึงก็นอนบนเตียงมันละกัน” ต่อบอกทั้งๆที่นอนหลับตาอยู่
“ไม่เอากูหนาวขอนอนกะมึงได้ป่าว” ได้ยินอย่างนั้นต่อมันลุกขึ้นนั่งเลยทันที
“มึงเข้ามากูเตะแน่”
“ดุๆทำดุ อย่าเผลอหลับล่ะมึงโดนลักหลับแน่” เอ็มก็ยังแหย่ไม่หยุดตามประสานิสัยฮาๆ ยิ่งเห็นต่อเครียดๆ เขาก็ยิ่งขำ
“กูแหย่มึงเล่นนอนๆ ไปเถอะกูเองไม่ได้ชอบผู้ชายด้วยกันหรอก มึงสันดานทำเป็นเครียด”
“แล้วมึงล่ะจะนอนป่าวเปิดไฟจ้าแบบนี้กูนอนไม่หลับ”
“เออห้องมึงนิจะปิดก็เอาดิ กูก็ว่าจะนอนเหมือนกัน ไม่ไหวง่วงจะกลับเมื่อไหร่ช่างแม่งมัน”
เอ็มล้มตัวลงนอนด้วยความเพลีย นึกเอือมระอากับพฤติกรรมไอ้พีสงสัยต้องเทศนามันบ้างแล้ว
ไฟในห้องดับลงพร้อมๆกับสองหนุ่มที่หลับกันไปคนละมุมห้อง จนกระทั่งเช้านั่นแหละต่อรู้สึกตัวขึ้นมาก่อนเพราะเขาต้องเรียนเอ็มยังคงนอนกอดอกหลับอยู่บนที่นอน
“ไอ้พีมันไม่กลับอีกแล้วเหรอเนี่ย” ต่อบ่นเมื่อไม่เห็นร่างของเพื่อนก่อนจะส่ายหัว เมื่อมองเห็นเอ็มที่นอนกอดอกขุดคู้อยู่บนเตียง
“หนาวล่ะสิมึง”
เขาลุกเดินไปคลุมผ้าห่มให้เอ็มก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำ ออกมาเอ็มก็ยังนอนอยู่ท่าเดิมจึงเดินไปเขย่าตัวปลุกให้ลุกเพราะเขาเองก็จะไปเรียนเหมือนกัน
“เฮ้ยทำไมตัวร้อนงี้วะ” เขาต้องชักมือกลับเมื่อตัวเอ็มร้อนมากๆ
“ตื่นสิมึง เฮ้ยอย่ามาตายในห้องกูนะโว้ย”.
เอ็มค่อยๆลืมตาเมื่อร่างโดนเขย่ามากๆ
“กี่โมงแล้ววะ” เขาเอ่ยถามอ้อแอ้รู้สึกมึนในหัวจนลุกไม่ขึ้น
“อย่าบอกนะว่ามึงไม่สบาย”
“อืมกูก็ว่างั้นปวดหัวมากเลยว่ะ แล้วไอ้พีมันไม่กลับมาเหรอเมื่อคืน”
“กลับมึงก็เห็นสิ แล้วไงเนี่ยมึงลุกไหวป่าว ห้องกูไม่มียาด้วย เดี๋ยวพาไปคลีนิคใกล้ๆท่าทางจะไข้ขึ้นสูงนะมึงตัวร้อนจี๋เลย”
“แล้วมึงไม่ไปเรียนเหรอ”
“เดี๋ยวกูไปส่งมึงก่อนค่อยไปเรียน มึงก็เด็กที่นี่นิคงไม่หลงหรอกนะ”
“ไอ้หลงน่ะกูไม่หลงหรอกแต่กูเกรงใจมึง”
“เอาเหอะเพื่อนไอ้พีก็เหมือนเพื่อนกู ถึงมึงจะกวนๆบ้างก็เหอะลุกเร็ว”
“มึงก็ดึงกูหน่อยดิกูลุกไม่ไหวแม่งหนักหัวว่ะ”
ต่อต้องพยุงเอ็มให้ลุกจากที่นอนอย่างเสียไม่ได้
“มึงนะมึงหาเรื่องให้กูจนได้”
เขาบ่นแต่ก็จัดแจงพาเอ็มไปหาหมอจนได้โดยซ้อนมอไซเขาไปร ะหว่างทางก็กลัวว่าไอ้เอ็มมันจะตกดีที่คลีนิคมันอยู่ไม่ไกล
“มึงกลับบ้านได้เองนะกูต้องไปแล้วกูรีบ แต่บ้านมึงก็อยู่ไกลเหมือนกันนี่หว่ากุเคยไปกะไอ้พี เอางี้ถ้ามึงกลับไม่ไหวก็กลับไปนอนพักที่ห้องกูก่อนอ่ะกุญแจ”
ต่อล้วงกุญแจห้องให้เอ็ม
“แล้วมึงล่ะ”
“เออเดี๋ยวกูไปเอากะไอ้พีเองไปก่อนนะโว้ย”
ต่อจะวิ่งกับไปที่รถแต่เหมือนนึกอะไรได้บางอย่าง คว้าปากกามาจดอะไรยิกๆกลับมายื่นให้เอ็ม
“นี่เบอร์กูมีอะไรก็โทรมา ไอ้พีน่ะมึงพึ่งอะไรมันไม่ได้หรอกป่านนี้มันแฮ้งค์อยู่ไหนแล้วก็ไม่รู้”
เอ็มมองตามต่อที่ขับมอไซออกไปแล้ว
“เออมึงนี่ก็นิสัยไม่เลวแฮะ” เขาบอกออกมายิ้มๆก่อนจะยัดเบอร์โทรไว้ในกระเป๋ากางเกงพาร่างเพลียๆเดินเข้าคลีนิค
โทรศัพท์ต่อดังขึ้นมาขณะที่พักกินข้าวอยู่ เขาคิดว่ายังไงต้องเป็นไอ้พีแน่เลยกดรับโดยไม่ดูเลยว่าเป็นใคร
“ไอ้ H พีมึงอยู่ไหนวะหายหัวไปเลยนะมึง เอากุญแจห้องมาให้กูด้วย ของกูให้เพื่อนมึงไปแล้ว”
“เออเดี๋ยวกูเอาไปคืนให้”
“อ้าวเฮ้ยไม่ใช่ไอ้พีเหรอใครวะ” ต่อถามเมื่อเสียงไม่คุ้นหู
“กูไอ้เอ็มเพื่อนไอ้พีโว้ยแล้วก็เพื่อนมึงด้วย”
“มั่วแล้วมึงใครเพื่อนมึง”
“อ้าวก็เมื่อเช้ามึงเพิ่งบอกกู ไอ้นี่หลอกให้อยากแล้วจากไปนะมึง”
“อะไรของมึงแล้วนี่หายแล้วหรือไง”
“เออค่อยยังชั่วโดนไปหนึ่งเข็ม”
“แล้วเขาฉีดยาที่ปากมึงด้วยหรือเปล่า”
“ไม่ว่ะกูบอกเขาว่ารอมึงมาฉีดให้”
“ทะลึ่งไอ้ H แล้วมึงโทรมาทำไม”
“กูติดต่อไอ้พีไม่ได้อย่างที่มึงบอกเลยว่ะ เดี๋ยวกูว่าจะเอากุญแจไปคืนมึง”
“แล้วมึงจะกลับบ้านมึงแล้วเหรอ”
“เออหรือมึงไม่อยากให้กูกลับอยากให้กูนอนด้วยอีกคืนหรือไง”
“นอน`สวย`อ่ะดิแล้วมึงจะมาไงให้กูไปหาป่าว”
“ไม่ต้องเดี๋ยวกูไปเอง”
“ไหวแน่นะมึง”
“เออกูรู้ว่ามึงห่วง เดี๋ยวกูจะเอาหน้าหล่อๆไปหามึงเอง”

yeezaxxx

-อบคุนนะค่าบบ ๆ

tamia

ขอบคุณครับ

kikkapkao

ขอบคุนคราฟ

pongsakron01

ขอบคุณครับ

imanaji

ขอบคุณมากๆครับ

imseng

ขอบคุณนะคับ

pkclub2146

-อบคุนนะค่าบบ ๆ

arttylovely

ขอบคุนมากๆครับ

peemakung

ขอบคุณครับ

MaximusRavi

ขอบคุนนะคับ

Klong

ขอบคุนครับ

adan

ขอบคุนคราฟ

game6969

ขอบคุนมากมายคัฟ

llMAGz

ขอบคุณครับ

dung

ขอบคุณมากๆครับผม

mario401

ขอบคุณมากมายครับ

kangaza

ขอบคุณครับผม

KillTi

สุดยอดเลยอ่ะคร๊าฟ