ก่อนรักที่รักของเราจะจบลง

Taaoo

คุณเชื่อไหมว่าคนเราเกิดมาพร้อมกับชะตาชีวิตของคู่เรา พวกเราถูกกำหนดจากเทพเจ้า หรือที่เรียกว่า “พรหมลิขิต” แต่ผมคนนึงที่ขอบอกว่า
ผมเชื่ออย่างมาก เพราะเรื่องที่ผมจะเล่าต่อไปนี้ มันเป็นเรื่องจริงที่เกี่ยวกับคำนิยามว่า “รัก”

5 q7 {1 |0 z) W6 M; E& Dนิยามที่ 1  การอกหัก การหลงรัก และการหลอกลวง


“เราเลิกกันเถอะ”
“เราไม่ดีตรงไหนหล่ะฌาญ ทำไมฌาญไม่บอกเรา เราจะได้ปรับปรุงตัว นะๆ ให้โอกาสว่านหน่อยให้ว่านได้แก้ตัวบ้าง”
ผมอ้อนวอนผู้ชายตรงหน้าที่ก่อนหน้านี้เพียงหนึ่งนาทียังเป็นแฟนของผมอยู่
“ว่าน ว่านหน่ะดี ดีมากด้วย บ้างครั้งมันดีเกินไปสำหรับฌาญ ฌาญต้องการแค่คนธรรมดา
บางครั้งฌาญตามความโรแมนติคของว่านไม่ไหว เราไม่มีอะไรเหมือนกันเลยว่าน เพราะฉะนั้น จบมันเถอะนะ ฌาญขอโทษ”
1 `/ S# e. L( }" A7 E6 w; p   ผมได้แต่นิ่งเงียบยืนดูฌาญเดินจากไป จริงซินะฌาญพูดถูกไม่ว่าจะอะไรผมก็อยากจะให้มันดูโรแมนติคทุกอย่าง
แม้แต่ตอนฝนตกผมก็เชื่อว่าถ้าเรายืนตากฝนจนถึงฝนหยดสุดท้ายแล้วอธิษฐานคำอธิฐานจะเป็นจริง
จนทำให้ฌาญดุผมบ่อยครั้ง ว่าไม่กลัวไม่สบายบ้างหรือไง พอคิดได้อย่างนี้ของเหลวในดวงตาก็เริ่มทำงาน
& d5 k: s) Y7 Q% N" G' u ผมไม่ได้ร้องไห้มาเป็นเวลานานมากแล้วตั้งแต่แม่เสียไป ถึงความเสียใจในครั้งนี้มันจะไม่เท่ากับตอนที่ผมเสียแม่ไป
% u2 w  [( M) K2 Q$ J! b" h แต่มันก็ทำให้ผมรู้สึกว่าเหมือนตายทั้งเป็น
& I. t8 S% i5 F$ Q5 R  p“ ฌาญทำไมถึงทำกับว่านอย่างนี้ว่านแค่ต้องการให้เราอยู่ด้วยกันและรู้สึกว่ามีความสุขว่านจึงทำทุกอย่าง
8 ~+ k0 T9 O4 j% _3 h# Jแต่ไม่นึกเลยว่ามันจะกลายเป็นสิ่งที่ทำให้ฌาญเกลียดว่าน” ผมได้แต่พูดออกมาอย่างเสียงแผ่วเบา จนตัวเองเผลอหลับไป
  E) I5 N+ ?$ u) b4 o
8 C6 A, U; a4 g) G

“ไง ว่าน ตาช้ำมาเชียว นอนดึกไง” ฮอสเพื่อนหนุ่มหล่อของผมนั่นเอง ฮอสดีกับผมมาก แม้ฮอสจะรู้ว่าผมเป็นอะไรฮอสก็ไม่รังเกียจผมเลย
6 I4 k+ y8 E1 _7 i0 k8 A แถมฮอสยังเป็นคนติดต่อฌาญให้กับผมด้วยซ้ำ พอผมเดินมาถึงหลังตึกเรียนผมก็ไปโฮ และโผเข้ากอดฮอสทันที
“เป็นอะไรหล่ะ คนขี้แง”
“ฮอสเราไม่เหลือใครแล้วฌาญทิ้งเราไปแล้ว”
“เฮ้ย ได้ไง เราบอกมันแล้วไง ว่าถ้าทิ้งนายมันเจ็บ ไปอัดมันกัน”
2 N+ \+ _. d4 H& y% ?1 N“อย่านะ” ผมดึงแขนฮอสไว้ไม่ให้ไป
“เราไม่อยากให้ฌาญเจ็บ ถึงจะเลิกกันแต่เราก็ยังรักเค้าอยุ่”
* U1 D# d- f; |" y* `+ k( V4 z“ว่านนายโง่อย่างนี้ไง ตกลงนายเลิกกันเพราะอะไร”
; r9 {# }) J6 z, P, O# T“ฌาญบอกว่าฌาญตามเราไม่ทัน”
" ]: E  R8 y. {/ U! E" `3 G. s% C% m& i“ก็ให้มันขึ้นรถด่วนไปดิมันจะได้ตามทัน” ฮอสพยายามปล่อยมุขออกมาแต่ครั้งนี้ผมยิ้มไม่ออกจริงๆ
) Q4 @1 B3 x! X* U“ฌาญบอกว่า ฌาญรู้สึกว่าว่านโรแมนติคมากไป ฮอส ว่านผิดหรอฮอส ว่านแค่อยากให้คนที่ว่านรักมีความสุข”
“ว่านไม่ผิดหรอก แต่หมานั่นแหล่ะผิด ช่างมันเหอะเช็ดน้ำตาแล้วไปขึ้นเรียนดีกว่า
0 ]1 R% q, g' \ดีนะที่มันไม่ได้เรียนที่นี่ไม่งั้นมันโดนฮอสเล่นแน่ ไปเหอะไป”
ฮอสเดินจูงมือผมไปมือใหญ่ของฮอสทำให้ผมรู้สึกอบอุ่นขึ้นมาก ขอบคุณนะฮอส ขอบคุณเพื่อนที่แสนดี
, K) ^/ J  \* m+ P; H

  |4 w( K% d0 t6 y7 a) v
$ S6 `. t  B# L6 ]
“สำหรับ รายงาน ให้นำมาส่งวันพรุ่งนี้เป็นวันสุดท้ายนะ”
2 a8 X5 s7 B' N7 n# n“หง่ะ ว่านทำเสร็จยัง ฮอสยังไม่ได้เริ่มทำเลย”
“เสร็จแล้ว แล้วจะทำไงเนี่ย”
“เอางี้วันนี้ ฮอสไปนอนบ้านว่านนะว่านจะได้ไม่คิด…”
“ไม่คิดอะไร”
“ไม่คิดว่างานมันมากไปใช่ไหมหน่ะ โอเคครับวันนี้เรานอนบ้านนายและกัน”
   ถึงฮอสจะเฉไฉยังไงผมก็รู้ดีว่าฮอสจะพูดว่าอะไร แต่ฮอสคงไม่อยากให้ผมไม่สบายใจ
- c+ o% T: I  H“มาวันนี้ฮอสถือกระเป๋าให้”ฮอสพูดพร้อมดึงกระเป๋าจากมือผมไป
“ไม่เป็นไรถือเองได้” ผมดึงกระเป๋ากลับ
“เอ้า วันนี้ฮอสอยากถือให้นี่”
9 r/ Y3 u8 a: ?: d“ไม่เอา มีมือมีเท้าเหมือนกัน เราถือเองได้” ปากเก่งซ่ะด้วยทั้งที่กระเป๋าของผมจริงๆแล้วก็หนักชิบ
, |2 W4 r- T- m“ฮอสวันนี้วันศุกร์ที่เท่าไหร่หรอ” @_@ เปลี่ยนเรื่องเร็วจัง ตามไม่ทันเลย
“27 ไงทำไมหรอ”
! a$ S8 u7 ]& [' v  Z“รู้มั๊ยเค้าเชื่อกันนะว่าวันนี้ หลังจากบ่ายสองโมงแล้วคนที่ไม่ถือของที่เป็นสีดำ จะส่งผลดีๆไปกับคนที่เรารักได้”
“จริงหรอ งั้นเรารบกวนนายถือให้หน่อยนะ พอดีกระเป๋าของเราสีดำหน่ะ” อ่า
. y- H; u; _  m5 ]1 y. p# K* ^ดีจังทีนี้ผมจะได้อธิฐานให้ทุกคนมีความสุขและให้ฮอสขยันขึ้นเป็นสิบเท่า จะได้ไม่ต้องมาพึ่งผมอีก
4 b: Y0 g; ?- t/ j0 }“ได้ซิ แต่นายนี่ยังโรแมนติคเหมือนเดิมเลยนะ ไปกันเถอะ”
อีกแล้วผมรู้สึกแปลกกับสัมผัสจากมือของฮอสอีกแล้วมันเป็นความอบอุ่นที่แสนประหลาด
% j' Z0 s# I5 V4 dความรู้สึกแบบนี้ผมเคยรุ้สึกอยู่แค่คนเดียวเท่านั้น ใช่แล้ว แต่มันไม่มีอีกแล้ว ตอนนี้เค้าทิ้งผมไปแล้ว
8 r4 V! j9 z: Z( @; \$ }7 pโธ่เอ๊ยน้ำตาเจ้ากรรมดันมาไหลเอาตอนนี้อีก ไม่อายเค้ารึไง นี่มันที่โรงเรียนนะ ไม่ใช่ที่ห้องของเราหยุดเถอะ
“เด๋ว...เดี๋ยวหยุดแปปนึงได้ไม๊” ผมพูดด้วยน้ำเสียงปนสะอื้น
! u6 U% V7 r* J- J0 y/ V; B“เป็นอะไรหน่ะ เราจูงมือแรงไปหรอ เราขอโทษนะ”
“เปล่าหรอกฝุ่นเข้าตาหน่ะ”
5 |% X0 ^4 |7 v; d$ `& a4 m“ไหนๆ ดูหน่อย โอมเพี้ยง หายไวๆนะ ต้องเอาแอลกรอฮอล์ล้างไม๊เนี่ย”
“ฮ่าๆๆจะบ้าไงถ้าล้างก็ตาบอดดิ ไม่เป็นไรหายแล้วหล่ะ แทง ยูนะ”
. Z, A/ x( n; |& A+ e* _% U“บ้าไง ถ้าเราแทงนายว่าไปอย่าง”
“ไอ้บ้า เราหมายถึงขอบคุณ”
“ครับ รู้แล้วครับ”

3 f+ z% z8 ~- W  r: ~
    ไปๆมาๆเราทั้งคู่ก็เดินมาถึงป้ายรถเมล์ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ คนเยอะเหมือนกันแหะ
6 ]' b# I& R, X, z7 E0 v  [แต่เดี๋ยวนั่นมันฌาญ ใช่ฌาญจริงๆด้วย ผมรับวิ่งเข้าไปเพื่อจะหาฌานทันที
4 j% J9 u" l: i$ Q# m) M“ฌาญ”
2 J& _5 v& \. ]* D) d! M“ว่าน มาทำไมหน่ะ “
“ใครหรอ เพื่อนฌาญหรอ สวัสดีเรา ต้อมนะ ชื่อโหลไปหน่อย”
อยู่ดีๆก็มีผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้(ผู้ชายรึเปล่าปากแดง เขียนขอบตา เสื้อฟิต กางเกงสั้นเชียว) มายืนคล้องแขนฌาญ
“เอ่อ...เรา”
“อ๋อ ใช่ นี่ว่านเพื่อนเราเอง ว่านนี่ต้อมนะ ต้อมเป็นแฟนของเรา” เพื่อน ใช่มันเป็นคำที่ดีกว่าคำว่าศัตรู
แต่สำหรับตอนนี้มันเป็นเหมือนมีดกรีดหัวใจผม
“อ้าว นี่มามีคนใหม่ ที่แท้ก็แค่คำแก้ตัวของสัตว์บางตัวนี่หว่า”
ฮอสเดินมาตอนไหนไม่รู้พยายามที่จะเดินเค้าไปฌาญผมเลยดึงแขนเค้าไว้
! E- P, A& q1 P; n7 c“อย่านะ อายเค้า เค้ามองเต็มไปหมดแล้ว แล้วอีกอย่างเราใส่ชุดนักเรียนอยู่ด้วย”
“ใช่ ถ้านายไม่อยากจะเจ็บตัวก็ทำตัวให้เชื่องๆเหมือนเพื่อนของนายมั่ง และอีกอย่างเผื่อนายจะได้สมหวังไง”
“โบ๊ะ” ผมเยิบเอากระเป๋าถือของผมจากมือฮอสฟาดเข้าที่หน้าของฌาญอย่างเต็มแรง
“ฌาญได้ข่าวว่านายก็จะหลอกต้อมไม่ใช่หรอ เห็นบอกว่าง่ายอย่าบอกใครเชียว”
“จริงหรอ ฌาญ”
6 g$ q7 \! G) d+ k) q“เปล่าๆๆ อย่าไปเชื่อมันนะ”
“หลักฐานก็เห็นอยู่ มันไม่ได้เรา มันเลยเลิกกับเรา ต้อมเชื่อเราเหอะหาคนใหม่ที่ดีกว่านี้ดีกว่า”
2 m6 S! W  F2 d, `  |6 F6 R0 X! S“เลวมาก” แล้วต้อมก็เดินขึ้นรถออกไป โดยไม่แยแสเลยแม้แต่น้อย
“แก ไอ้ว่าน ไอ้เลว”
# v6 \( w' j. t9 t“ใช่ แต่เราอยากบอกว่าเรามีนายที่เป็นคนสอนทุกอย่าง หลอกลวงหน่ะง่ายนะ รู้งี้คงทำไปนานแล้ว รถมาพอดี ไปเถอะฮอส”
ผมจูงมือฮอสและขึ้นไปนั่งรู้สึกใจเต้นตุ้บๆ ตัวสั่นๆ แล้วน้ำตาก็ไหลออกมา
“เป็นอะไร อย่าไปเสียใจเลย คนพันธ์นั้นไม่มีค่าพอสำหรับน้ำตาของนายหรอกนะ”
“เปล่า ระ..เรา ฮือๆ เสียใจที่..ที่จับกระเป๋าทำให้เราอธิฐานให้คนที่เรารักมีความสุขไม..ไม่ได้แล้ว”
. |4 h3 y; O& g5 h9 Mพอผมพูดจบฮอสก็ปล่อยก๊ากออกมาอย่างดัง มันน่าเสียใจนะ แงๆ
' _" V$ [8 U' _) k8 [“โถ เด็กน้อยเอ๊ย เราหลอกนายเล่นนายจะได้ให้เราถือกระเป๋าให้ไง” นี่นายกล้าหลอกคนน่ารักอย่างเราได้ไง แง+แง และ แง
“โห ใจร้ายมากนะหลอกเราได้”
9 O; h7 S! j: @, Y' bแล้วเราก็ขำออกมาพร้อมกัน ตอนนี้ผมสามารถพูดได้เลยว่าผมไม่เหลือเยื่อใย ให้ฌาญอีกแล้ว
จริงอย่างที่ฮอสพูด น้ำตาของเรามีค่ามากกว่าคนหลอกลวงคนนั้น
, F" s8 }9 s% z( \/ a เพราะผมเชื่อว่าน้ำตาคือสิ่งที่พระเจ้าสร้างขึ้นเมื่อเรารู้สึกทุกข์ใจ
เพราะว่าเมือ่หลังจากที่เราร้องไห้มันก็ช่วยให้ความทุกข์เราเบาบางลง
0 z1 t5 ~2 `7 O. e! k! M“แกร๊ก” เสียงไขประตูบ้านใครไม่รู้ ดังขึ้น
! j6 D, s* f& F2 c) E( j+ a“วันนี้พ่อนายอยู่ไม๊”
% Y0 s* J5 j! o0 s“ไม่อยู่หรอกคงนอนที่ทำงานเหมือนเคย และนายจะกินอะไรเดี๋ยวเราทำให้กิน”
8 _! x/ {/ N3 ^; P" `“เรามีสิ่งหนึ่งที่อยากกินมากตอนนี้ นายจะให้เรากินได้ป่าวหล่ะ”
2 ]' i/ M+ b) C+ X“แพงป่าวหล่ะ ถ้าแพงก็ออกตังค์เองแล้วกัน แล้วนายอยากกินอะไร”
, W$ f! T+ j) i9 N) D- o$ d“เราอยากกินนาย” ฮ่ะ @_@ งง!
# O( t3 R* I7 Z“อะไรนะ” ผมไม่ทันจะพูดจบริมฝีปากของฮอสก็ทาบทับลงกับปากของผม
“เราอยากจะกินนาย เราชอบนายนะ นายคือคนสำคัญของเรา เราชอบนายมาตลอด เรารู้สึกผิดมาตลอดที่เรายอมให้นายกับฌาญไป”
' M+ ?: D8 \" L- tหูผมอื้อไปหมด นี่ฮอสรักผมหรอ
8 u! {& B$ B: b! h$ G2 ^“ขึ้นข้างบนเถอะว่าน”
ฮอสพูดขณะที่พรมจูบอยู่ตามใบหน้าของผม ผมไม่สามารถขัดขืนฮอสได้เลยได้แต่พยักหน้า และเดินตามไป
เสื้อผ้าของเราถูกถอดทีละชิ้นหลังจากที่ขึ้นห้องมา
* M( T* \. U3 R“คืนนี้ว่านเป็นของฮอสนะ”

- M2 U+ C& r6 d: w& _% |
( y7 e; z7 [/ r) ^0 y5 m7 iทุกอย่างพร่ามัวไปหมดความรู้สึกเหมือนกับว่าล่องลอยอยู่บนอากาศ กลิ่นกาย
เหงื่อไครของเราสองคนปนกันหน้าแปลกที่มันกับปลุกอารมณ์ให้ฟุ้งซ่านไปไหนต่อไหน แล้วเราทั้งคู่ก็หลับไป
“นี่กี่โมงแล้วเนี่ย ตีสามแล้วหรอ”ผมหันมองไปดูฮอสที่นอนเปลือยเปล่าอยู่บนที่นอน
) V1 x6 m/ n0 j' W( d2 b นี่เราไม่ได้ฝันไปมันเป็นความจริง มันง่ายขนาดนี้เลยเหรอ แต่เรากับรู้สึกมีความสุข
0 o7 m: }3 X/ L5 m2 d9 Q/ K2 Sทั้งๆที่ครั้งแรกก็ทำให้เราเจ็บมากเหมือนกัน หรือเพราะว่าเราจะหลงรักฮอสเข้าแล้ว แล้วคืนนี้จะนอนหลับอีกไม๊เนี่ย

cokebundit

ขอบคุณ๕มากคับ

YutthanaP1980

ขอบคุณครับ

visitpong

ขอบคุนครับ

jor686868

โห