ผีๆๆๆๆในวัด(เข้าค่ายสังฆบุตร)

MACK_ZAA

ผีๆๆๆๆในวัด(เข้าค่ายสังฆบุตร)
เรื่องมันมีอยู่ว่า โรงเรียนของเราเปนโรงเรียนสตรีประจำจังหวัดได้จัดให้นักเรียนชั้นม.4ประมาณ 800 กว่าคน ไปเข้าค่ายสังฆบุตรที่วัดแห่งหนึ่งห่างจากตัวเมืองราว50กิโลเมตร ในวันแรกที่ไปปฏิบัติธรรมเราต้องนุ่งชุดขาวห่มขาวแล้วถือศีลแปดเป็นเวลา5วัน วันแรกที่เราจะปฏิบัติธรรมเพื่อนของเรากลุ่มหนึ่ง เป็นคนที่ชอบท้าทายไม่ค่อยเชื่อเรื่องพวกนี้พอมันอยู่วัดมันก็ชอบพูดคำหยาบ ลบลู่ต่อสถานที่ ตะโกนเสียงดังโหวกเวก มีอยู่วันหนึ่ง ท่านเจ้าแม่วิสาขา(ท่าเจ้าแม่วิสาขาคือหญิงที่มีความงาม5ประการ)ได้ปรากฏตัวให้เพื่อนคนหนึ่งในกลุ่มได้เห็น(เขาชื่อพู่กัน)ท่านมาบอกว่า"ให้เพื่อนของเราไปบอกคนที่ไม่ปฏิบัติตามศีล8ว่าจงระวังสตัวไว้เพราะท่านเริ่มจะโมโหแล้วถ้าเพื่อนของเราไม่ไปบอกท่านจะเอามันไปอยู่ด้วยแต่ด้วยเพราะความกลัวพู่กันไม่เอาเรื่องที่ท่านแม่บอกมันไปบอกเพื่อนแค่เอาไปบอกแต่เพื่อนสนิทของมัน พอวันที่สอง พู่กันก็เจออีกแล้วค่ะคราวนี้เจอในห้องน้ำมันเล่าว่า ตอนที่มันไปอาบน้ำอยู่นั้นมันพูดคุยก่ะเพื่อนของมันข้ามห้องน้ำค่ะบอกให้ส่งโน้นส่งนี่ข้ามห้องน้ำกันแล้วไฟในห้องน้ำก็ดับๆติดๆพอมันแหงนหน้ามองขึ้นไปบนเพดาน มัน...เ??จ?อ เต็มๆเลย ท่านนุ่งชุดขาวมองลงมาหามันจ้องหน้ามันพอดีมันไม่อาบน้ำเลยรีบแต่งตัวแล้วออกจากห้องน้ำทันที ท่านมาเตือนมันเป็นครั้งที่2แล้วแต่มันก็ยังทำตัวอย่างเช่นเคย พอวันที่สาม พระอาจารย์ให้กลุ่มของพู่กันไปนั่งสมาธิใกล้หน้าผาพู่กันก็นั่งใกล้หน้าผาเกือบชิดขอบได้เลยพอนั่งสมาธิไปซักแปปมันรู้สึกว่ามีใครมาก้มลงมองหน้ามันอยู่มั้งๆที่ข้างหน้ามันเป็นหน้าผาพอพู่เลือมตาขึ้นมาก็จะเอ๋!!!อีกแล้วท่านติดตามมันมาตลอดเวลาเลยมันก็กลัวแต่ก็พยายามที่ขะไม่กลัว พอตกกลางคืนมาซักประมาณ2-3ทุ่มได้พระอาจารย์ให้กลู่มของพู่กันไปเดินจงกลมอยู๋ในถ้ำภายในวัด และแล้วอยู่ๆพู่นก็เสียงเปลี่ยไปเสียงใสม๊ากมากไม่เหมือนกับเสียงของพู่กันเลย บอกว่า บอกให้ไปเตือนเพื่อนแล้วใช่มั๊ยว่าอย่าทำอะไรไม่ดีกูไม่ชอบ แล้วอยู่ๆพู่กันก็ร้องคราวนี้มันขวัญกระเจิงร้องกรี๊ดๆๆๆๆๆของมาจากถ้ำแล้วมันก็วิ่งมาที่หอประชุมแล้วมันก็บอกว่า "กลัวแล้ว หนู้ยอมแล้ว อย่าทำหนูเลย "แล้วมันก็สลบไปพวกเพื่อนก็เลยได้หามมันไปที่ห้องพยาบาลของวัด พอมันฟื้นขึ้นมาตามันเหลือกมากไม่รู้มันมองอารายอยู่ที่หัวของมันพอพวกพี่เลี้ยงปิดตามันลงตามันก็เปิดขึ้นมาอย่างรวดเร็วสภาพของมันตอนนั้นเหมือนคนที่ตายแล้วไม่มีผิดเพี้ยนมันนอนอย่างนั้นไม่หลับตามา2วันข้าวก็ไม่ได้กิน พอวันสุดท้ายพระอาจารย์ก็ได้ให้พู่กันและเพื่อนๆอีกประมาณ5คนไปขอขมา พอตอนที่ขอขมาพู่กันก็ร้องกรี๊ดอีกแล้วเพื่อนๆอีก5คนได้ยินเสียงพู่กันร้องก็ร้องไห้ตามกัน เหมือนเป็นอุปทานหมู่ และแล้ววันที่จะกลับบ้านพู่กันก็เริ่มจะหายดี ทางที่เราจะกลับมาถึงโรงเรียนมันจะผ่านสวนสาธารณะพู่กันได้พูดขึ้นว่า ไม่ได้มาสวนสาธารธนี้ตั้ง5ปีเนอะ สวยจังเลย พวกเพื่อนๆก็แปลกใจทำไมพู่กันถึงพูดแบบนี้แล้วตกกลางคืนเพื่อนๆชวนพู่กันไปกินเนื้อย่าง เพื่อนๆเห็นพู่กันทานแค่นิดเดียวก็ถามด้วยความแปลกใจว่าทำไมถึงทานน้อยจัง พู่กันตอบว่า เขาให้ทานแค่นี้ จะทานอะไรมากล่ะ พวกเพื่อนเขางี๊ขนลุกไปหมดเลย อยากฝากบอกเพื่อนๆว่าถ้าใครที่จะไปเข้าค่ายปฏิบัติธรรมก็ควรที่จะปฏิบัติอย่างเคร่งครัดอย่าไปลบหลู่สถานที่จะได้ไม่เกิดเหตุการณืเหมือนเพื่อนของเรา ปล. พู่กันบอกอีกว่าท่านจะมาอยู่ข้างๆพู่กันตลอดเวลาเลย ท่านไม่ยอมไปไหนจนกว่าพู่กันจะปฏิบัติตัวให้ดีขึ้น

bangpoo

ขอบคุณมากครับ

ธรรม

ขอบคุณมากนะครับ