กางเกงในสื่อรัก จบ

Taaoo

ผมมีอะไรแปลกไปรึเปล่า ทุกคนถึงได้มองผมไม่วางตาอย่างนี้ หรือว่าการที่ผมไม่ได้ใส่แว่นเหมือนทุกๆวันมันจะทำให้ความอุบาทว์มันเฉิดฉาย ออกมาจนต้องมองกัน

“ปี๊ด!!!” เสียงนกหวีดเป่าดังลั่นจนผมต้องหันไปมอง พี่ยามบนสถานีรถไฟฟ้ามองมาทางผมพลางทำสัญญาณมือให้ถอยห่างจากเส้นเหลือง...
7 t3 z8 }- {& }
ลืมไปเลยว่า ช่วงขาที่ยาวขึ้นมันทำให้ก้าวยาวขึ้นกว่าเดิม
% X5 c5 \  d) z* |' B8 P
) K1 T4 e- L8 |* S, g) r. q) zพอมาถึงมหา’ลัย สิ่งแรกที่ผมจะทำก็คือ หาตัววิทย์ให้เจอ
% X) C3 v5 \2 c; c: u$ k
นั่นไง เขาอยู่ตรงนั้น!!!
9 n. q3 k3 |5 U+ p' ]& h  \
วิทย์ยังคงนั่งอยู่ที่โต๊ะ คณะใต้ตึกเรียน ห้อมล้อมไปด้วยสาวๆทรงเล็กทรงใหญ่มากหน้าหลายตา กลิ่นน้ำหอมฟุ้งไกลไปร้อยเมตรอย่างนี้ทนได้ยังไงนะ

“วิทย์” ผมทักไป วิทย์เงยหน้าขึ้นมามองงงๆ
, y9 b5 u8 g, w
“มี ทำไมไม่ใส่แว่น?” ผมไม่เข้าใจเลย แทนที่วิทย์จะชมผมซักหน่อย ทำไมถึงพูดเจืออารมณ์บูดๆอย่างนี้นะ? หรือว่าผมจะกลับเป็นนายเตี้ยเชยคนเดิมแล้ว
' i/ d" U3 i  x
ไม่ใส่แว่นแล้วมันระคายตาขนาดนี้เลยเหรอ?

9 ]& ]& E2 l0 w  y“ก็เรามองเห็นแล้วไง” ผมตอบกลับไปพร้อมกับใจที่เริ่มห่อเหี่ยว วิทย์มองไปรอบๆผมก็มองตามวิทย์ ใต้คณะเงียบเสียงไปตั้งแต่เมื่อไหร่นะ
# b9 v* R. n" ^! h$ k
คนมากมายกำลังมองมาทางผมเป็นจุดเดียว ผมน่าเกลียดมากเหรอ??

วิทย์ลุกขึ้นยืน จับมือผมลากออกจากวงล้อมของหมู่มหาชน เร็วจนผมไม่ทันตั้งตัวเกือบจะสะดุดล้ม ผู้ชายที่อยู่ข้างๆกำลังจะยื่นมือมาจับกันผมวัดพื้น
$ ?& a) {( j3 t' S, O; M9 `
* M+ k3 @% p" j) V9 j5 b9 Jวิทย์ก็หันกลับมาตวาดเสียงดังลั่น “ไม่ต้องมาจับ!!!”

ผมทำอะไรผิดกัน วิทย์โกรธอะไรผมนะ ผมไม่เข้าใจเลยสักนิด ผมลอบมองกระจกส่องข้างระหว่างที่นั่งมาในรถของวิทย์ หนุ่มน้อยตาโตก็มองผมกลับมาอย่างเศร้าสร้อย

เมื่อวิทย์พาผมมาถึงคอนโด ส่วนตัว ผลักผมเข้าไปในห้องได้ เขาก็ถามผมเสียงดัง “ถอดแว่นทำไม ก็เคยบอกแล้วนี่นาว่าห้ามถอด ใส่ไว้แต่แรกก็ดีอยู่แล้ว!!!”
4 P) R7 F! }2 z' b& B
ผมไม่เข้าใจจริงๆว่าวิทย์โกรธอะไร “แต่...เราคิดว่าถอดแล้วนายจะชอบ”
0 ]5 d3 R! ~3 W3 C9 ^
! W  C& ?- j0 Y' c" O5 }วิทย์นิ่งชะงักไป จนผมมานั่งคิดคำพูดที่ตัวเองพูดไปได้ หน้าก็ร้อนผะผ่าว...ผมบอกรักวิทย์ไปแล้วหรือยังนะ!!!
$ k& F/ M% D& n6 Z% t1 B9 a/ V
0 C8 S$ w. B- Nไม่เสียแรงที่คบกันมาสามปี สิบเดือนกับอีกสิบสี่วัน วิทย์เข้าใจผมด้วยคำพูดสั้นๆไม่กี่พยางค์ เขากอดผมไว้แน่น กระซิบเข้าที่ข้างหู “เราก็ชอบมี แต่เราไม่อยากให้มีถอดแว่น”
6 Z1 I2 }+ C9 L
“ทำไมล่ะ เราถอดแล้วน่าเกลียดมากขนาดนั้นเลยเหรอ??” ผมถามพร้อมกับก้อนสะอื้นมันเริ่มมาจุกอยู่ที่คอ
; m9 G  o: I, c: I* z9 [
วิทย์จูบซับน้ำตาที่คลอหน่วย ให้ ก่อนจะไล่ริมฝีปากมาที่ปากของผม ลิ้นของวิทย์รุกรานเข้ามาเกี่ยวพันกับลิ้นของผมจนแข้งขาอ่อนไปหมด

ถ้าไม่ได้แขนแกร่งๆคอยพยุงอยู่ตอนนี้ ผมต้องล้มลงไปกองกับพื้นแน่ๆเลย “เปล่า มีสวยเกินไปต่างหาก เรารู้มาตั้งนานแล้วว่าถอดแว่นแล้วจะเป็นยังไง

6 q% H0 n5 w% A2 c* y7 |( _' Lเราเลยไม่อยากให้มีถอดแว่น”
6 u$ b2 H9 @: h! k
# s4 u1 Q' a; ]+ b) N) Uนี่แสดงว่า...วิทย์แอบชอบผมมาเหมือนที่ผมแอบชอบวิทย์เหรอเนี่ย!!!
/ ~2 p( F+ r0 j: S" g9 E+ t# A) {
9 [2 N$ X- A: x0 K, ]4 Zผมอ้าปากค้างด้วยความตกตะลึง วิทย์มองหน้าผมด้วยตาหวานเชื่อมก่อนจะก้มลงกัดซอกคอผมเบาๆอย่างมันเขี้ยว
9 ]8 V& n; [5 w1 H
9 M/ D5 I0 q6 M# `“แล้วมีที่เดินไหล่ตรงขนาด นี้ มันก็ดูสง่าน่ามองซะจนไม่อยากให้ใครมองมาเลย” นี่แสดงว่าผมไม่ได้ตัวสูงขึ้นเหรอเนี่ย สรุปแล้วจีนก็แค่ช่วยให้ผมหายตาสั้นแค่นั้นเองน่ะนะ?

+ r+ \( m+ B9 \$ @, n7 Vไอ้เจ้ายักษ์ขี้ตู่!!!

3 A: ]7 q! N$ r* \# n  T" S“เรากลัวจริงๆนะ ว่าถ้ามีเปลี่ยนไปอย่างนี้แล้ว คนอื่นนอกจากเราจะเห็นสิ่งที่เราเก็บไว้มองคนเดียวมาตั้งนาน” มือใหญ่ๆของวิทย์ปลดกระดุมผมออก

! W* g3 T( n( ]" b/ [ก่อนจะไล้เข้ามาที่แผ่นอกเปลือยเปล่าให้ขนอ่อนที่ท้ายทอยลุกชัน
% G# C: e3 p0 ]# E) A" O& g
+ Y* I1 F4 A- F7 P& bผมซุกหน้าลงกับซอกคอวิทย์อย่างเขินอาย ผมกำลังจะสารภาพสิ่งที่เก็บไว้ถึงสามปีสิบเดือนกับอีกสิบสี่วัน!
$ K6 v8 N( \7 D& T" i' @
“แต่เราก็มองแต่วิทย์ ชอบแต่วิทย์คนเดียวมาตั้งนานแล้...อา...” ยังพูดไม่ทันจบก็ต้องตัวสั่นกับความร้อนที่หน้าอกตัวเอง

เมื่อมองลงไปก็รู้สึกหน้าร้อนแทบไหม้กับภาพหน้าหล่อๆของวิทย์ที่กำลังไล้ เลียยอดอกของผมอยู่ มันรู้สึกดีเกินบรรยาย ผมขอตัวไม่บรรยายล่ะนะ

เพราะตอนนี้ผมอยากครางมากกว่า
1 I5 I2 r0 J4 q% I1 j6 l' f+ {
9 E6 h! w) \7 x, P“อาาาาาาา~”

7 q# V# Y* Q/ F% Fมือของวิทย์ยังคงซุกซน วุ่นอยู่กับการถอดกางเกงนักศึกษาหลวมโพรกของผม จนเมื่อร่างกายของผมไร้สิ่งปกปิด วิทย์ก็ถอยหลังไปดูผลงานของตัวเองอย่างภูมิใจ
: w& b* `: A1 R3 J5 {: T
- W) B( s* \" J2 }3 D7 A“อย่ามอง...” ผมก้มหน้าอย่างเขินอาย วิทย์ก็เข้ามาจูบหน้าผากผม

( ~2 S2 c% t# ^* `“ไม่มองได้ยังไง สวยขนาดนี้”

ผมอุทานออกมาคำหนึ่งเมื่อ อยู่ๆตัวก็ถูกยกลอย วิทย์อุ้มผมพาดบ่า เดินจากหน้าประตูห้อง เปิดห้องนอน
+ I/ e: V' z8 r5 z/ Q: S, m
4 q% A: i) o5 _7 \โยนผมลงบนเตียงเด้งดึ๋งก่อนจะตามมาทาบทับอย่างไม่ให้เสียเวลาสักวินาที นิ้วมือของเขาป้ายอะไรก็ไม่รู้เย็นเฉียบก่อนจะสอดใส่เข้ามาที่ช่องทางด้าน หลัง

ผมรู้สึกทั้งอึดอัดทั้ง จั๊กจี้จนต้องหลับตาปี๋ สะบัดหัวไปมาบนหมอนนุ่ม วิทย์ก็ตามมาขบใบหูผมก่อนจะเลียให้ยิ่งตัวสั่นมากกว่าเดิม

เสียงนุ่มกระซิบที่ข้างหูน่าฟังเหลือเกิน “อย่างเกร็งนะคนดี”

; \: `- T* L  h- X- ]. ~3 Yแล้วผมก็รู้สึกถึงความร้อน จัดสอดแทรกเข้ามาจนอึดอัดไปหมด มันแน่นแบบที่ไม่เคยเจอมาก่อน ในขณะเดียวกันมันก็รู้สึกดีจนยากจะบรรยาย

ผมครางออกมายาวๆจนต้องปิดปากตัวเองแน่นด้วยความเขินอาย วิทย์ก็ยิ้มกรุ้มกริ่มจับสองมือผมประสานไว้ข้างหัวไม่ให้ปิดปากได้

จากนั้นจึงเริ่มขยับตัว ผมกัดริมฝีปากแน่นขณะที่ความเสียวซ่านเบื้องล่างกำลังรบเร้าให้ต้องร้องออก มา จนสุดท้ายผมก็แพ้แรงกระตุ้นของวิทย์
) |( m2 o) T' Q6 u  p
) Y  ]2 F. M% E' Q1 @- ^3 rหลุดเสียงน่าอายออกมาจนได้

“อ๊ะ..อ๊ะ..อ๊า!!” ผมร้องตามจังหวะขยับโยก สติที่รางเลือนได้ยินเสียงวิทย์ครางประสานอยู่ข้างๆหู วิทย์ขยับตัวเร็วขึ้นเรื่อยๆ
. H0 k0 [& I  K5 [+ L7 H
ผมก็หายใจเร็วขึ้นเรื่อยๆตาม จนสุดท้ายวิทย์ครางเสียงดังยาว เสือกตัวเข้าหาผมจนสุดความยาว คาไว้นิ่ง ก่อนที่ของเหลวร้อนจัดจะฉีดพ่นเข้ามาในร่างกายของผม
: j, }8 ?0 X  R! `3 x0 Q
วิทย์ทำผมอีกครั้ง อีกครั้ง เหมือนเทปที่เล่นย้อนไปมา จนเราทั้งคู่หมดแรง เสียงสุดท้ายก่อนที่ผมจะหลับไปคือประโยคที่อยู่ในใจผมมาสามปีสิบเดือนกับอีก สิบสี่วัน
% J1 j( O% m; M
“เรารักนาย”

+++++++++++

% W4 s" _/ ^& v2 R5 ?6 C“นี่ๆ ตื่นเซ่ ไอ้โง่” เสียงเล็กๆดังข้างหูพร้อมกับอะไรเล็กๆเขี่ยอยู่ข้างแก้มของผม ผมค่อยๆลืมตาขึ้นมอง
+ g# e2 z9 C0 v
0 ~! k" C" ]! S3 h; p4 h7 N! z“จีน นอนไปแล้วไม่ใช่เหรอ?” ผมถามอย่างงงๆ ก็เห็นหาวหวอดๆนอนหลับไปอย่างนั้น ทำไมแค่วันเดียวก็ตื่นซะแล้ว? จีนเอาเท้าเล็กๆขยี้แก้มผม

% A3 v% P  U: e, l  C“ก็นายดันถูกางเกงใน ข้าก็ตื่นน่ะเซ่” ผมมองบนเตียง มีกางเกงในของวิทย์อยู่แถวๆขาผมจริงๆด้วย แต่มันคนละตัวกับเมื่อวานนี่นา

“ข้าเป็นยักษ์ในกางเกงในของวิทย์ นี่ก็กางเกงในของวิทย์ไม่ใช่เหรอ ไอ้โง่”

…ผมจะพยายามฉลาดทำตัวให้เข้าใจง่ายๆละกัน...
* ?. a. T3 g+ F# p( S6 S
# M# o' W' h( e% j& D1 W2 }( A0 M“ว่าแต่ เรียกข้าออกมาอย่างนี้ ก็ขอพรได้อีกหนึ่งข้อล่ะนะ” จีนพูดพลางเดินเตาะแตะ
8 J. R/ [( }# I/ M
! i$ f: p! x# _9 l2 Kพอดีเลย ผมอยากจะขออะไรจีนอยู่พอดี

0 S( x; `: i' E  Y4 {+ Y“ทำให้ผมกลับเป็นเหมือนเดิมได้รึเปล่า?”
, E2 V" R' u; L) y
จีนถอนหายใจ “ไม่ได้หรอก”
# L/ F( u  z3 `  t/ |. |9 g$ ?
“ทำไมล่ะ?” ถ้าผมเป็นอย่างนี้ต่อไป วิทย์คงจะไม่ชอบใจแน่ๆเลย

* c# H. D8 E. I! j) H; \4 N“ก็มันเป็นพรก่อนหน้า ยกเลิกไม่ได้ มีทางเดียวที่จะยกเลิกได้...”

  _* c+ Z1 F" e( f) D: K" d6 Z“อะไรล่ะ?” ผมถามอย่างมีความหวัง

“ไอ้โง่ เคยบอกไว้ก่อนหน้านี้แล้วไง ถ้าไม่ได้น้ำทิพย์สองวันครั้ง จะกลับเป็นเหมือนเดิมเอง” นั่นสินะ ผมลืมไปเลย

5 ~: L  p7 k% g5 P* }$ iถ้าอย่างนี้ก็ไม่ยาก ผมก็แค่ไม่เจอหน้าวิทย์แค่สองวัน ผมคิดเพลินๆก็ต้องร้องเหวอเมื่อมีแขนแกร่งคว้าเอวผมให้นอนปุลงบนเตียงนุ่ม เหมือนเดิม

“ทำอย่างนั้นไม่ได้หรอก” วิทย์พูดกับจีน...ทำไมไม่ได้เล่า???...
" {' N& z* N2 [3 N
, \$ \% \. Q( D0 H7 p+ \“ไม่ได้กอดมีตั้งสองวัน ทนได้ยังไง” วิทย์เฉลยพร้อมกับหอมแก้มผมฟอดใหญ่จนผมหน้าแดงแป๊ด

# e/ a, T) J$ h$ w. M6 l$ E0 T“งั้นก็ไม่มีอะไรจะขอสินะ” จีนพูดพร้อมกับที่ตัวค่อยๆจางลง
7 D/ E" v2 i8 ~- e5 t
  b* E& o7 ^4 c+ P. P. [“จะหนีไปไหน” เอ ผมเบลอจนหลอนรึเปล่า ทำไมมีอีกเสียงดังขึ้นในห้องด้วยล่ะ
9 E1 a7 V8 W# d1 }- x
เมื่อหันไปมองก็พบกับเทวดาปีกขาวผมทองตัวกะปุ๊กลุกน่ากอด กำลังบินพุ่งเข้าใส่จีน

“แหงะ!!! เรย์!!!” จีนหายตัววับไปทันที ไม่ค่อยๆจางอย่างเล่นท่าเหมือนเมื่อวานแล้ว ท่าทางเทวดาน้อยนี่จะทำให้จีนกลัวได้จริงๆแฮะ
( L! s$ @# a) ~& C* x3 s% W& H
0 ?# |3 S% j' Z# c4 G+ iไอ้ซ่าที่ด่าผมไอ้โง่ๆถึงได้หนีหางจุกตูดอย่างนี้
$ f& d4 [, f5 S9 [, ]. R. G
0 c# K" o! f/ V" ]“เชอะ!! หนีไปจนได้” เรย์แก้มป่อง ก่อนจะหันมายิ้มให้ผม แล้วหันไปพูดกับวิทย์ “สมปรารถนาแล้ว ข้าไปนอนก่อนล่ะนะ”

. o9 M; }7 g  C; d  e“อืม ขอบใจ” วิทย์ตอบทั้งๆที่ยังไม่ยอมปล่อยผมออกจากอ้อมกอด

จนทุกอย่างสงบลง ผมจึงค่อยหันกลับไปมองหน้าหล่อๆของวิทย์ ถามขึ้นอย่างงงๆ “นั่นใครน่ะ?”
! R2 A5 a- e, y( K$ J5 M* a" g) k* M
- ^' B% t4 W5 {+ z“ยักษ์ใน...เอ่อ...ง่า...” ผมเริ่มเดาได้ลางๆ

“ยักษ์ในกางเกงใน?” อารมณ์เขินอายตอนนี้อันตรธานหายไปแล้ว ผมตั้งหน้าตั้งตาส่งสายตาบาดจิตคาดคั้นวิทย์คนปากหนักแทน

วิทย์เหงื่อตกก้มหน้าสักพักจึงค่อยๆยอมพยักหน้าเบาๆ
- ]6 K4 x$ G+ M1 t
+ m0 b2 W& k2 D: N4 `“กางเกงในใคร?” ผมถามอย่างคุกคามมากขึ้น

* |  n' u: t" ~0 T5 F“ง่า...” วิทย์กลายเป็นไอ้ง่าไปแล้ว

“เราถามว่ากางเกงในใคร”
5 n9 I7 D: {0 v; T, j
“ของ...”

“หา?”
1 _# z  y. i& h7 U+ u
“ของ...”
. H/ [, o8 w( [0 q$ \' F7 A& U
* d3 c% o/ x: J6 U0 c# Y“ไม่ได้ยิน”
$ d8 R1 B  {5 S+ L8 V  X
; q4 k7 p8 R7 }' Uวิทย์หลับตาปี๋ ตะโกนสารภาพเสียงดัง  “ของมีน่ะเซ่!! เราผิดเองที่แอบขโมยกางเกงในนาย แต่เราอดใจไม่ไหวนี่นา เรา... ”
) C  P6 `$ Z9 r" X0 n/ J. x
% s7 M% y2 ~, {9 `! B“งั้นก็แล้วไป” ผมพูดตัดประโยค วิทย์เงยหน้าขึ้นมองงงๆ ผมเลยต่อให้อีก “อย่าให้รู้ว่าไปขโมยกางเกงในคนอื่นนอกจากของเราละกัน”
" Q) w: Y: L) Q9 h8 @1 x$ }
วิทย์หูตั้งหางกระดิก ยิ้มกว้างก่อนจะกระโจนใส่ผมทั้งตัว โอยหนัก...

* j- r; k; \, P" q/ w1 G
+++++++++
4 R" r0 G: O* B: ?5 [3 w8 x* p* V+++++++++


: _: ]. H/ Q. ?. W“แล้วนายขอว่าอะไร” หลังจากเสร็จสมอารมณ์หมายกันอีกหลายๆรอบ เราก็ให้เวลากับการนอนคุยกันแทน
+ N8 s) u) Y9 N* X% K- }/ r
“ก็ขอให้นายรักเราไง” วิทย์ตอบพร้อมส่งสายตาหวานฉ่ำมาให้ผมหลบตาเล่น
+ Y2 |. W. ~' X2 R5 I& w$ l
2 `4 I+ o$ P4 o; y; w0 c: i! `“แต่ว่า...จีนบอกว่าทำให้คนรักกันไม่ได้” ผมแย้ง รู้สึกดีใจนิดหน่อยแฮะที่เราสองคนขอพรเหมือนกันเด๊ะ
9 W: H( }& I* R
# Q) K2 F( y# V“ไอ้โง่!” เสียงเล็กๆของจีนดังออกมาจากกางเกงในแทรกบทหวานๆของเรา “ก็เพราะเรย์เป็นยักษ์ในกางเกงในของนายไงเล่า!!!”

, A. `! I5 \0 z* p; p…

…

# X9 V; t' p. x…ผมจะพยายามเข้าใจเหตุผลที่ไม่น่าเข้าใจนี่ก็แล้วกัน...

manboy16

ขออ่านหน่อยครับ ขอบคุณครับ^^

ชายน้อย

ขอบคุนครับผม

zenzaa

มาอ่านต่อให้จบ มันค้าง

timefree

ขอบคุณครับ

thaiboy2012

ขอบคุณครับ

Raindeerzaza

ขอคุนนะครับ

เค

ขอบคุณมากครับ

L64di

อ่านด้วยนะคับ

amrlone

ขอบคุณครับ

pup

ขอบคุณนะครับ

abc55

ขอบคุณมากๆๆๆครับ

thaioil10

ขอบคุนครับ

ryukung

ขอบคุณครับ

pep

ขอบคุณครับ

yiluvu

ขอบคุณนะครับผม

sweet000

ขอบคุณครับ
3 k: Z# ]8 x. X4 m. {7 @; g

buk'n

ขอบคุณครับ

eveza08

ขอบใจมากๆเลย

tombaza

ขอบคุณครับ