++ ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา ~ ++ @ 25

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว

“โทษครับๆเพื่อนผมมันเมาไม่มีไรครับ” พีลากแขนเอ็มออกไปเมื่อเหตุการณ์เริ่มชุลมุนผู้คนเริ่มแตกตื่น ตั้มเองก็มาดูเหตุการณ์ด้วยรีบเข้าไปหาต่อทันทีตกใจที่เห็นใบหน้าต่อเริ่มช้ำ
“เกิดอะไรขึ้นต่อแล้วนายเอ็มนั่นมาชกนายทำไม” ต่อไม่ตอบมองตั้มแวบนึงก่อนจะฝ่าฝูงชนออกจากเธคไปข้างนอกเห็นพีกำลังผลักอกเค้นเอาคำตอบจากเอ็มว่ามันเกิดอะไรขึ้น
“มึงเป็นบ้าอะไรเนี่ยหึไอ้เอ็มอยู่ๆก็บุกมาชกหน้าไอ้ต่อมันแบบเนี้ยพวกมึงไปโกรธแค้นอะไรกันมา”
เอ็มนิ่งเงียบไม่สามารถบอกเหตุผลพีได้เริ่มรู้สึกว่าตัวเองทำรุนแรงไปหรือเปล่า
“กูขอคุยกะเพื่อนมึงเดี๋ยวสิพี” ต่อเดินเข้าไปหาคนทั้งคู่พร้อมบอกความต้องการที่จะพูดกับเอ็มให้รูเรื่อง
“มึงแน่ใจนะว่าไอ้เอ็มจะไม่ชกมึงอีก” พีอดห่วงไม่ได้เมื่อเห็นแววตาทั้งคู่ที่มองกัน
“ก็ลองดูดิถ้าคิดว่ากูจะยอมมันอีก” ต่อมองเอ็มอย่างท้าทายไม่ต่างจากเอ็มที่ไม่ยอมหลบสายตานั่น
“กูก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นแต่พวกมึงก็เพื่อนกูทั้งคู่ กูขอร้องใจเย็นๆค่อยๆคุยกันได้มั๊ย” พีมองหน้าต่อกะเอ็มสลับกัน
“กูไม่ฆ่ามันหรอกพีมึงหลบไปก่อน” เอ็มบอก..พีจึงยอมเลี่ยงออกไปปล่อยให้ทั้งสองอยู่กันตามลำพัง
“ทำไมมึงต้องโกหก” เอ็มถามก่อน
“กูไม่รู้กูขอโทษ” ต่อหาคำตอบมาอธิบายกับสิ่งที่เขาทำไม่ได้จริงๆเจตนาเพียงแค่เขาไม่อยากให้เอ็มมองเขาผิดๆกับสถานที่เที่ยวที่เขาไม่ได้คิดที่จะมาเหยียบเลยซักนิด
“มึงพูดได้แค่นี้เหรอกูเสียใจนะที่มึงขี้ขลาด”
“มึงจะว่ากูยังไงก็ช่างแต่กูไม่ได้คิดที่จะปิดบังอะไรมึง มึงไม่ใช่กูมึงไม่รู้หรอก”
“อะไรล่ะที่กูไม่รู้มึงก็บอกกูมาสิ” เอ็มตะคอก
“ก็พี่กูแม่กูกำลังสงสัยพฤติกรรมกูอยู่ กูอึดอัดแค่ไหนมึงรู้บ้างหรือเปล่าที่กำลังจะตกเป็นขี้ปากญาติๆ”
“แล้วไงล่ะ กูจะไม่ว่าอะไรมึงซักคำถ้ามึงจะไปควงผู้หญิงเที่ยวเตร่เพื่อเอาใจพี่หรือแม่มึงแต่นี่คนที่มึงควงอยู่มันก็ผู้ชายเหมือนๆกับกู”
“แต่เขาเป็นลูกเพื่อนแม่กูยังไงก็ไม่มีใครคิดเป็นอย่างอื่นไปได้”
“กูผิดงั้นสิที่ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกะมึง”
“นี่มึงอย่าพาลกูได้ป่ะ ถ้ามึงไม่พอใจในสิ่งที่กูทำมากนักก็เอาดิต่อยกูให้หายแค้นเลยสิไอ้เอ็ม”
“มึงอย่ามาท้ากูนะต่อ”
“กูไม่ได้ท้าแต่กูไม่อยากให้มึงมองกูผิดๆ กูแคร์มึงนะ”
เอ็มเริ่มที่จะเย็นลงเมื่อต่อบอกกับเขาแบบนั้นพร้อมสายตาที่อ้อนวอนให้เขาเข้าใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น“ต่อไปยืนคุยกะเพื่อนอันธพาลอย่างมันทำไม” เสียงตั้มดังเข้ามาขัดจังหวะขณะที่ต่อกำลังเดินเข้าไปใกล้ๆ เอ็มต่อเลยต้องชงักเท้าไว้แค่นั้นหันๆไปมองตั้มที่เดินมาหยุดข้างๆ
“นายมันอันธพาลอย่างที่พี่เตยบอกจริงๆ” ตั้มมองเอ็มในขณะที่ต่อเริ่มถอนหายใจก่อนจะบอกกับตั้มช้าๆ
“นี่ตั้มอย่ายุ่งกะเราได้มั๊ย”
“ก็มันชกหน้านายจะไม่ให้เรายุ่งได้ไง”

“แล้วจะเอาไง” เอ็มเอ่ยถามตั้มจึงเดินเข้าไปหา
“เอาไงน่ะเหรอ” พูดจบตั้มก็ชกเข้าที่หน้าของเอ็มที่ยังไม่ทันได้ตั้งตัวต่อตกใจกับสิ่งที่เห็นรีบคว้าตัวตั้มไว้พร้อมๆกับที่เอ็มได้สติจึงสวนหมัดกลับเข้าที่ใบหน้าตั้มจนเซถลาล้มลงเอ็มจะปรี่เข้าซ้ำแต่ต่อรั้งตัวเอาไว้ก่อน
“พอแล้วไอ้เอ็มเดี๋ยวเป็นเรื่องใหญ่นะมึง”
“ก็มันอยากวอนเองนี่หว่าเดี๋ยวกูสนองให้” เอ็มสบัดตัวจนหลุดกะจะเข้าไปซ้ำตามอารมณ์โมโหที่ตั้มหาเรื่องเขาก่อนยอมคนอื่นง่ายๆไม่ใช่นิสัยเขาอยู่แล้ว แต่ก่อนที่จะถึงตัวตั้มเขาก็ต้องชงักเมื่อมีเสียงผู้หญิงตวาดดังขึ้น
“นี่หยุดนะ ตายแล้วนั่นเธอทำอะไรน่ะ” เตยรีบวิ่งเข้าไปพยุงตั้มขึ้นต่อมองญาติผู้ชายอีกคนที่มาเป็นเพื่อนเตยที่หันมาถามเขา
“เกิดอะไรกันขึ้นต่อ ทำไมตั้มโทรไปบอกอาว่าต่อมีเรื่องแต่ทำไมตั้มมีเรื่องซะเอง”
ต่ออึกอักไม่รู้จะอธิบายยังไงจนตั้มชิงพูดก่อนเมื่อทรงตัวได้
“ก็ไอ้นี่สิครับคุณอามันเขม่นผมตั้งแต่ตอนเย็นที่มันคุยอยู่กับต่อแล้วผมไปเรียกมันตามมาหาเรื่องพวกเราถึงนี่ดูหน้าต่อสิครับฝีมือมันคนเดียว”
เตยหันไปมองหน้าน้องชายตกใจเมื่อเห็นรอยช้ำหญิงสาวฟาดฝ่ามือลงบนหน้าเอ็มแบบไม่ต้องคิดจนเอ็มหน้าหันไปตามแรงตบ
“พี่เตยทำอะไรน่ะ” ต่อตกใจเมื่อเหตุการณ์มันเริ่มไปกันใหญ่ผู้คนเริ่มมุง พีรีบแทรกตัวเข้ามาเมื่อผ่านมาเห็นเหตุการณ์
“เกิดอะไรขึ้นวะกูว่าแล้วมึงสองคนจนได้นะ” พีพูดไปเพราะนึกว่าต่อกับเอ็มชกต่อยกันซะเอง
“นี่เธอเป็นเพื่อนนายนี่เหรอ” เตยถามพีเสียงแข็งพีพยักหน้าอย่างงงๆ
“คุณอาคะเราไปแจ้งความกันเถอะค่ะข้อหาทำร้ายร่างกาย”
“ไปกันใหญ่แล้วนะพี่เตย หัดฟังอะไรก่อนตัดสินใจบ้างสิ” ต่อตวาดพี่สาวสุดเสียงนึกเห็นใจเอ็มขึ้นมาคิดว่าตัวเองทำให้เหตุการณ์วุ่นวายแบบนี้
“อย่ายุ่งกะเราสองคนอีก ผมจะไม่สนใครหน้าไหนแล้วนะ พอกันที” ทุกคนเงียบเมื่อต่อตวาดมองหน้าญาติของเขาอย่างเอาเรื่องก่อนจะฉุดแขนเอ็มออกจากที่นั่นอย่างไม่แคร์สายตาใครโดยเฉพาะเตยที่ยืนอ้าปากค้างไม่ต่างจากพีที่ขยี้ตาหลายครั้งเพื่อให้แน่ใจว่าตาไม่ได้ฝาดกับสิ่งที่เห็นต่อกำลังกุมมือเอ็มเดินฝ่าผู้คนออกไป
“กูเอารถพ่อกูมา” เอ็มบอกต่อเมื่อเดินออกมาไกลจากผู้คนต่อไม่ตอบนอกจากคว้าเอ็มเข้ามากอด
“มึงต้องเข้มแข็งนะเอ็ม มึงต้องเชื่อใจกูเหมือนที่กูเชื่อใจมึง”ต่อกอดเอ็มเอาไว้แน่น เขาอยากให้เอ็มฟังเสียงหัวใจของเขาเหมือนที่เขากำลังฟังหัวใจของคนในอ้อมกอด……..
ห่างไปเพียงวันเดียว….ไปได้ยินอะไร
รู้สึกตาเธอทำไมมันเศร้าอย่างนี้
มองแล้วมันสะดุดอีกแล้ว…เริ่มใจไม่ดี
รู้ว่าคงต้องมีบางอย่างทำใจเธอวุ่นวาย

ไม่อยากให้ฟังใครๆฟังหัวใจตัวเอง
จากปากใครๆบรรเลง ไม่ต้องใส่ใจ
เราสองคนก็คุยกันแล้วแค่เธอมั่นใจ
ฉันจะทำให้เธอรู้สึกว่าเลือกถูกแล้ว
เธอก็รู้ว่าฉันแคร์เธอคนเดียวเท่านั้น
อยากจะทำให้เธอนั้นสบายใจ
อยู่ที่ฉันอยู่ที่เธอไม่ใช่ใครที่ไหน
แค่เพียงสบตาก็รู้หัวใจ…..ว่าเรานั้นรักกัน….
ก็อยากจะเป็นคนดีคนที่เธอภูมิใจ
ไม่อยากจะทำอะไรให้เธอผิดหวัง
เพียงแค่เธออย่าไปหวั่นไหวเรื่องราวทุกอย่าง
ฉันจะทำให้ดีที่สุด……ฉันพูดจากใจ……..เอ็มผละตัวออกมาจากอ้อมกอดของต่อมองสบตาแววตากังวลของนั่น
“กูอยากอยู่คนเดียวก่อน” ต่อตัวชากับน้ำเสียงนิ่งๆนั่นส่ายหัวไม่รับรู้กับคำบอกของเอ็ม
“ไม่มีทางกูไม่มีทางปล่อยให้มึงอยู่คนเดียวแน่”
“อย่าบีบคั้นกูต่อ”
“มึงต่างหากที่บีบคั้นกูมึงอยู่คนเดียวเดี๋ยวมึงก็ฟุ้งซ่านอีก”
“แล้วมึงจะแคร์อะไรที่ทุกอย่างมันเป็นแบบนี้ ไม่ใช่เพราะกูเหรอที่ตามมึงมาเพื่ออะไรก็ไม่รู้”
“กูรู้นะว่ามึงโกรธกูมึงอย่าโทษตัวเองดีกว่า”
“แล้วไงมึงก็ทำให้พี่สาวมึงมองกูเลวจนได้แล้วนิ”
“นี่มึงก็รู้ว่าที่พี่กูตบหน้ามึงเพราะใคร มึงจะมาพาลกูทำไม”
“มึงก็น่าจะรู้ตัวมึงดีว่าทำอะไรไว้กะกู” เอ็มจะเดินหนีแต่ต่อรีบคว้ามือไว้เอ็มสะบัดจนหลุดกำลังจะสวนหมัดไปที่ใบหน้าต่ออีกครั้งที่วุ่นวายรั้งตัวเขาไว้แต่ต้องชะงักมือค้างไว้เมื่อเห็นต่อยืนหลับตานิ่งเหมือนพร้อมที่จะรองรับอารมณ์โมโหของเอ็ม
“โธ่โว้ย!” เอ็มเปลี่ยนเป็นลดมือลงมาผลักที่อกต่อสุดแรงจนคนโดนผลักล้มลงกับพื้นตรงหน้าเอ็มมองต่อที่กำลังพยุงตัวขึ้นด้วยอารมณ์สับสนโดยลืมสังเกตสีหน้าที่เจ็บปวดของต่อที่ลุกขึ้นแอบซ่อนมือไว้ข้างหลัง
ต่อบีบมือตัวเองแน่น ทั้งๆที่รู้สึกว่าเลือดอุ่นๆกำลังไหลอาบเต็มสองมือจากการโดนเศษแก้วทิ่มเอาเมื่อสักครู่
“เอ็ม..อย่าไล่กูไปไหนเลยนะ มึงจะไม่พูดหรือไม่สนใจกูก็ได้ แต่กูจะไม่ไปไหนทั้งนั้นกูจะไม่ปล่อยให้มึงฟุ้งซ่านอีก”
ต่อกัดฟันแน่นเมื่อพูดจบเมื่อเริ่มปวดที่มือขึ้นมาแต่เอ็มยังไม่สังเกตเห็น
“เพื่ออะไร ยังไงกูก็ไม่ลืมสัญญาที่กูไว้ให้กับมึงหรอก” เอ็มยิ้มหยันๆซึ่งต่อรู้ได้ทันทีว่ากำลังโดนประชด เขามองคนตรงหน้าอย่างเจ็บปวดในการกระทำของตัวเองเอ็มคงจะโกรธเขามากที่จับได้ว่าเขาโกหก แต่เด็กหนุ่มก็ตอบโต้อะไรไม่ได้เมื่อเริ่มรู้สึกปวดมือหนักขึ้นจนปากเริ่มสั่นจากการเก็บอาการสองมือบีบเอาหากันแน่น
“โอ้ย!”… ต่อหลุดปากร้องออกมาเมื่อเริ่มทนไม่ไหวกับแผลที่โดนกดเอ็มเริ่มที่จะเอะใจ จึงเดินเข้าไปหาต่อที่เบี่ยงตัวหลบไปเรื่อยๆ
“มึงซ่อนอะไรไว้ข้างหลัง” เอ็มถามเมื่อต่อถอยห่างเขาไปเรื่อยๆ
“เปล่ามึงไปนั่งสงบอารมณ์ก่อนไปกู จะไม่กวนแล้วหายโกรธเมื่อไหร่ค่อยมาคุยกะกูกูนั่งรอตรงนี้แหละ” ต่อจะนั่งลงม้านั่งที่เขาถอยมาชนแต่เอ็มชิงที่จะดึงตัวเอาไว้ก่อนพร้อมๆกับคว้ามือต่อที่ซ่อนไว้ข้างหลังออกมาดู
“โอ้ย..” ต่อร้องสุดเสียงเมื่อมือที่กุมแผลหลุดออกจากกันจนแผลเปิดเอ็มตกใจจนทำอะไรไม่ถูกเมื่อเลือดต่อไหลอาบมาที่มือเขา เด็กหนุ่มเงยหน้าขึ้นมองหน้าซีดๆของต่อรู้สึกผิดขึ้นมาจับใจเมื่อนึกถึงภาพที่ต่อล้มไปกองที่พื้นก่อนที่จะลุกขึ้นมาเอามือไขว้หลังเพื่อซ่อนในสิ่งที่เกิดขึ้น
“แผลมันลึกมากเลยนะมึง” เอ็มบอกเมื่อเห็นรอยแผลที่เปิดออก
“เฮ้ย..ไม่หรอกแค่นี้ใกลหัวใจ” ต่อพยายามฝืนยิ้มบอกทั้งๆที่มือเริ่มสั่นเพราะความเจ็บเล่นไปถึงข้างในเอ็มเองก็สัมผัสได้ถึงอาการเจ็บที่เกินจะฝืนของต่อเขามองต่ออย่างรู้สึกผิด
“อวดดีแล้วมันได้อะไรมานี่” เอ็มรีบฉุดมือต่อไปที่รถเปิดประตูให้ต่อขึ้นไปนั่งก่อนจะรีบหาผ้าสะอาดมาพันแผลเอาไว้ลวกๆ
“เดี๋ยวกูพาไปทำแผลทนเจ็บหน่อยนะ” เอ็มบอกเมื่อขึ้นไปนั่งข้างๆต่อ
“มึงคงเลิกเคืองกูแล้วใช่มั๊ย” ต่อถามเบาๆเมื่อเอ็มขับรถพาเขาออกมา
“มึงเจ็บกูก็เจ็บกูขอโทษ” เอ็มหันมาบอกคนข้างๆที่มองเขาเหมือนกลัวว่าเขาจะไม่หายโกรธ
“แค่นี้กูก็ไม่เจ็บแล้ว” ต่อบอกพลางยิ้มจางๆรู้สึกดีที่เห็นเอ็มแอบยิ้มที่มุมปากก่อนที่มือที่ว่างของเอ็มจะเอื้อมมายีหัวเขาเล่นเบาๆ
“ไอ้ตี๋เอ้ย..มึงนะมึงโดนกูทำขนาดนี้แล้วยังทนกูได้นะ”
“ก็กูรักมึงไง” เอ็มชะงักมือเมื่อต่อบอกด้วยน้ำเสียงนิ่งๆมือที่จับหัวต่อเมื่อสักครู่จึงเลื่อนมาจับมือต่อเบาๆ
“กูเชื่อมึงต่อกูเองก็ไม่ต่างไปจากมึง”
“แต่กูอยากได้ยินคำว่ารัก” เอ็มหันมามองหน้าคนพูดที่มองเขาเหมือนรอคำตอบ
“รักครับ” เอ็มบอกยิ้มๆต่อหลับตาเอนหลังลงที่เบาะ
“แค่นี้กูก็พร้อมที่อดทนและยอมรับในสิ่งที่เกิดขึ้นเพื่อรักของเราได้แล้วล่ะ”
เอ็มนึกเห็นใจคนข้างๆขึ้นมา นึกถึงน้ำเสียงตะวาดและแววตาเอาเรื่องของต่อที่มองพี่สาวก่อนที่จะดึงเขาออกมาจากเหตุการณ์วุ่นวายนั่นนึกคิดว่ากลับไปต่อจะโดนอะไรบ้าง

peemakung

เรื่องไม่ง่ายหรอกมั๊ง
ขอบคุณครับ

llMAGz

ขอบคุณครับ

kamaji

ขอบคุนคราบ

thawatchai_01

ขอบคุนค้าบ      

minone

ขอบคุนคับ

4_NAY

สู้ๆนะ เอ็ม ต่อ

sugarxxx

จะเป็นยังไงต่อไปละนี้

OoPoomoO

ขอบคุนคับ