++ Real Love Story ++ ฿ 2

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
“แล้วที่มึงเที่ยวปากหมาไปบอกใครต่อใครว่ากูเป็นเกย์ไม่เรียกว่าระรานชีวิตกูแล้วเรียกว่าอะไร”
“แล้วใครล่ะที่ได้ยินจากปากกูมึงไปลากคอมาให้กูดูดิ มึงหลอกฟันแฟนมึงไม่ได้ดิถึงมาโทษกู”
“ปากดีนะมึง มึงวอนเองนะ” จบประโยคหมัดทั้งหมัดก็ปะทะหน้าผมจังๆแต่ผมไม่ล้มลงกับพื้นเหมือนเคยหรอกแค่หน้าสะบัดไปตามแรงหมัดมันเท่านั้น
“กูบอกแล้วว่ากูจะไม่ยอมมึงอีก” คับ ผมไม่ให้มันตั้งตัว ผมสวนหมัดกลับไปเข้าที่หน้ามันเต็มๆเช่นกัน หมัดผมหนักเหมือนกันแฮะ
ทำเอาเลือดกำเดามันไหล ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์เห็นท่าไม่ดี รีบเข้าจับตัวผมกะมันไว้ ผมเดาสีหน้ามันไม่ถูกจริงๆว่า มันจ้องหน้าผมด้วยความรู้สึกไหน แววตามันไม่ได้ดุอย่างที่ผมเคยเจอผมเองก็ไม่ได้สะใจหรอกออกจะตกใจด้วยซ้ำ ที่เลือดมันไม่ยอมหยุดไหล
ไม่สิผมต้องไม่หวั่นไหวกับมันอีก ผมพยายามค้านใจตัวเอง แต่ก็อดใจสั่นไม่ได้ที่เห็นมันใช้มือเช็ดเลือดตัวเอง
“เฮ้ยต้น! มึงไปนั่งก่อนไปเลือดไหลไม่หยุดเลยวะ” ทุกคนช่วยปฐมพยาบาลมันโดยไม่สนใจผมที่ยืนนิ่งทำอะไรไม่ถูก จนนิวกะเอวิ่งตาลีตาเหลือกเข้ามาอย่างน้อยผมก็มีเพื่อนแล้วคับ
“เกิดอะไรขึ้นอ่ะบอยตายแล้วหน้าแกช้ำด้วยอ่ะ” เอทำท่าตกใจ
“แล้วนั่นรุ่นพี่แก เฮ้ยอย่าบอกนะ” นิวอ้าปากค้าง
“เออกูต่อยปากมันเองแหละมึงไม่ต้องสงสัย”
“มากันก็ดีแล้วพาเพื่อนของพวกมึงไปที่อื่นก่อนไป” เพื่อนในกลุ่มต้นบอกเอกะนิว ผมหันไปสบตาต้นอีกรอบ ก่อนที่จะโดนเอกะนิวลากตัวไป มันคงจะไม่ยุ่งกะชีวิตผมอีกแล้ว ผมคิด
วันใหม่แล้วคับ ผมยังคงไปเรียนตามปกติแต่วันนี้ตื่นสายคับ เพราะเมื่อคืนผมนั่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยทั้งคืน แต่ผมมีเรียนช่วงบ่ายครับ ก็เลยไม่รีบเท่าไหร่ขอแวะหาอะไรกินแถวหน้ามหาลัยก่อนละกัน กินโจ๊กละกันยังเจ็บปากอยู่นี่ครับสายขนาดนี้จะมีร้านไหนยังขายอยู่ป่าวเนี่ย....
อืมเจอแล้วครับ คนว่างๆด้วยไม่วุ่นวายดีผมสั่งโจ๊ก แล้วเข้าไปนั่งรอในร้านมองอะไรไปเรื่อยเปื่อยนรกแล้วล่ะครับ ผมคิดเมื่อเห็นต้นเดินเข้ามาในร้านที่ผมนั่งอยู่ โอยทำไมมันซวยอย่างนี้วะ นั่นมันมองเห็นผมแล้วด้วยอ่ะครับ ผมก็เผลอมองสบตามัน
"ขอโจ๊กที่นึงโต๊ะสามนะครับ" เสียงมันสั่งเอาแล้วมั๊ยล่ะ มันเลือกนั่งโต๊ะเดียวกะผมด้วย เออกูย้ายโต๊ะเองก็ได้วะผมจะลุกขึ้นแต่ช้ากว่าโจ๊กที่มาเสิร์ฟให้ผม ผมเลยต้องนั่งลงที่เดิมพร้อมๆกับมันที่นั่งลงฝั่งตรงข้ามผม
“ปกติไม่เคยเห็นกินโจ๊กนิ” มันเอ่ยเสียงเรียบครับ ผมไม่เคยชอบโจ๊ก แต่มันรู้ได้ไงแต่ผมไม่คุยกะมันหรอกรีบกินรีบไปดีกว่า
“โอ้ย ! ” ผมรีบจนลืมครับว่าโจ๊กมันร้อนอยู่ตักกินซะคำโต แถมปากก็ยังเจ็บๆอยู่ด้วย มันแอบยิ้มอ่ะคับ สาบานได้ว่าผมไม่เคยเห็นแววตาและรอยยิ้มแบบนี้ของมันมาก่อน เหมือนผู้ใหญ่กำล้งขำเด็กแล้ว
โจ๊กของมันก็ถูกวางลงที่โต๊ะ ผมเห็นมันปรุงอะไรของมันก็ไม่รู้เสร็จแล้วจึงพูดกะผม" กินเข้าไปได้ไงโจ๊กจืดๆ"
“ยุ่ง! ” ผมว่ามัน นี่เป็นครั้งแรกเลยนะครับ ที่ผมได้นั่งกินข้าวโต๊ะเดียวกะมัน ตั้งแต่ผมเจอมันครั้งแรก เมื่อก่อนแค่ผมเดินเฉียดมัน มันก็ตะเพิดแล้วล่ะครับ แต่ช่างเหอะผมไม่อยากคิดถึงเรื่องเก่าๆแล้วล่ะครับ ผมก้มหน้าก้มตากินโจ๊กต่อไปจะได้ไปพ้นๆมันเสียที
"เดี๋ยวก็สำลักตายหรอก ไปอดอยากมาจากไหน" มันว่าผม มึงจะยุ่งกะกูทำไมเนี่ย
“มีเรียน” ผมตอบสั้นๆ

"มีเรียนหรือหลบหน้ากันเเน่"
“หลบใคร”
“ถามตัวมึงเองดิ มึงจะพูดกะกูเพราะๆเป็นบ้างมั๊ยเนี่ย กูอยากรู้จริงๆ”
“ไม่มีอะไรต้องให้หลบกูไม่ได้ทำอะไรผิด มึงแรงมากูก็แรงกลับ”
“เดี๋ยวนี้ปากดีนะมึง”
“ก็อย่ามายุ่งกะกูดิ”
“กูจำเป็นต้องยุ่งว่ะ เพราะหลังจากนี้อีกสี่เดือน มึงต้องเจอกูทุกวันอย่างที่มึงเคยต้องการไง”
“นี่อย่าเอากูเข้าไปยุ่งเรื่องฟุตบอลมหาลัยนะ”
“ทำไมกลัวขึ้นมาหรือไงเก่งให้ตลอดดิมึง”
“ฝันไปเหอะผมลุกจะออกจากร้าน”
“จะไปไหนมันรีบยืนขวางผมไว้”
“หลีกไป” ผมผลักมันออก แล้วไปจ่ายค่าโจ๊กรีบเดินออกจากร้าน แม่งทำผมหงุดหงิดแต่เช้า
ตอนเย็น ผมเห็นต้นมายืนเก้ๆกังๆอยู่หน้าคณะผม ทำเอาผมงงครับเพราะผมไม่เคยเห็นมันเข้าออกคณะผมมาก่อน หรือผมเองไม่ได้สนใจมันก็ไม่รู้
“บอยสุดหล่อแฟนเก่ามึงอ่ะ” เอบอกผมมันเริ่มปากเสียอีกแล้วครับ
“เอ้ย กูเพิ่งเห็นเขาที่คณะครั้งแรกเลยนะเนี่ย เขามารีเทิร์นกะมึงป่าวบอย” นิวมันเอาอีกคน
“รีเทิร์นบ้าบออะไรของมึง กูไม่เคยเป็นแฟนมัน”
“แม้มึงจะอยากเป็นก็ตาม” เอมันกัดซะผมสะเทือนใจ
“หุบปากไปเลยมึงอีเอ”
“เออกูขอโทษทำเป็นโกรธ กูก็ปากเสียงี้แหละว่าแต่เขามาหาใครวะ”
“พวกมึงจะไปสนใจมันอะไรนักหนาวะ”
“อีนี่เขาเป็นรุ่นพี่มึงนะไปเรียกเขามัน”
“แล้วมันทำตัวให้กูเคารพตายล่ะ”
“ทำปากดีอย่างน้อยมึงก็เคยแอบชอบเขาล่ะว้า” เจอสวนเข้าให้อย่างนี้ผมก็จอดดิครับผมไม่อยากพูดกะพวกมันแล้วล่ะ ผมเลยเลี่ยงไปอีกทาง แต่นิวก็ยังร้องตาม “แล้วนั่นมึงจะไปไหน”
“กลับบ้าน มึงจะนอนเฝ้าคณะก็ตามใจมึง”
“แล้วมึงจะเดินอ้อมไปไหนให้เมื่อยตุ้มทางออกมันทางนี้” นิวชี้ไปทางที่ต้นยืนอยู่แล้ว เรื่องไรที่ผมจะต้องเดินผ่านมันด้วยผมจึงเดินต่อไปทางเดิม
“ไหนบอกไม่กลัวพี่เขาแล้วไงมึงดีแต่ปากนี่หว่า” ผมชะงักครับ
“แล้วมึงจะยุ่งอะไรกะกูนิว”
“แล้วมึงจะหลบหน้าพี่ต้นทำไม”
“กูไม่ได้หลบแต่กูไม่อยากเจอ”
”นั่นแหละเค้าเรียกว่ากลัว”
“แล้วแต่มึงจะคิด” ครับ ผมไม่แคร์ว่าใครจะคิดยังไง แต่ผมขออยู่ไกลๆต้นเป็นดีที่สุด ไม่มีใครรู้ใจผมตอนนี้เท่ากับผมเองหรอก
“ขวัญ นั่นพี่ต้นของเธอนี่” เสียงผู้หญิงคุยกันข้างหลังผม ผมจะไม่สนใจหรอก ถ้าชื่อคนที่ถูกเอ่ยตะกี้นี้ไม่คุ้นหูผมผมเลยต้องหันไปมองขวัญเพื่อนร่วมรุ่นผมเองครับ กำลังเดินมากะกลุ่มเพื่อนๆ ขวัญรู้จักต้นด้วยเหรอ ผมสงสัย
“บอยยังไม่กลับเหรอ” ขวัญทักผมเมื่อเดินมาถึง
“ว่าจะกลับแล้วเหมือนกันแล้วขวัญล่ะ”
“เนี่ยกำลังจะกลับ เพื่อนมารับ” ผมมองตามสายตาของขวัญเกิดใจหวิวขึ้นมาเฉยๆ เมื่อต้นกำลังโบกมือมาทางนี้
“แฟนเหรอ” นิวถาม แต่ขวัญไม่ตอบเอาแต่ยิ้ม แค่นี้มันก็แทนคำตอบได้แล้วล่ะครับ
“ไปนะพรุ่งนี้เจอกัน” ขวัญบอกยิ้มๆ แล้วเดินลงไปหาต้น
“เกิดการจุดไต้ตำตอแล้วมั๊ยล่ะ” เอพูดลอยๆแต่ผมนี่สิยังยืนอึ้งไม่หาย ทำไมต้องเป็นขวัญด้วยล่ะ เกิดเธอรู้เรื่องของผมขึ้นมาแล้ว ผมจะน่าสมเพชในสายตาเพื่อนร่วมคณะขนาดไหน
“บอยเป็นไรป่าว มึงยืนนิ่งเชียว” เอตบไหล่ผม ตอนนี้ผมพูดอะไรไม่ออกคับ มันตื้อไปหมด ผมจึงเดินหนีพวกมันไปเงียบๆ
ผมนั่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยภายในซุ้มๆหนึ่ง ผมยังไม่ได้กลับบ้านหรอกครับ ผมแค่เลี่ยงเอกะนิวมานั่งเงียบๆคนเดียว ตอนนี้ผมสับสนวุ่นวายไปหมด ถ้าแฟนของต้นไมไช่ขวัญเป็นใครก็ได้ที่ผมไม่รู้จัก ผมก็คงไม่ต้องมานั่งคิดมากอย่างนี้หรอกครับ
เราต้องเจอกันเกือบทุกวัน ผมยอมรับว่าผมอายมากถ้าขวัญรู้เรื่องผม ผมกลัวว่าผมจะกลายเป็นตัวตลกของคณะเหมือนอย่างที่ครั้งนึง ผมเคยเป็นตัวตลกของโรงเรียนมาแล้ว ขวัญเป็นถึงดาวคณะแม้เราจะไม่ได้สนิทกันมาก แต่เธอก็เป็นเพื่อนร่วมรุ่นที่ดีมากๆคนนึง
“โอ้ย” ผมร้องสุดเสียงเมื่อโดนอะไรบางอย่างกระแทกหัวจังๆ
“ทำเป็นนั่งเหงานะมึง” ต้นครับ มันยืนถือลูกบอลที่มันโยนกระแทกหัวผมเมื่อกี้มองผมนิ่งๆ ผมเตรียมตัวจะลุกหนี
“นี่อยู่คุยกะกูซักนาทีนี่มันจะตายหรือไง”
“กูไม่มีอะไรจะคุย”
“ไม่กลัวขี้กลากกินหัวหรือไงขึ้นกูกะรุ่นพี่”
“รุ่นพี่ก็ไม่ใช่พ่อกูนิ”
“แต่ก็กำลังจะเป็นหัวหน้ามึง”
“หัวหน้าไร”
“หัวหน้าทีมฟุตบอลไง” ผมว่ามันบ้าแล้วล่ะครับ มันก็เคยเห็นผมเล่นบอลมาแล้ว ยังจะมาอะไรกะผมนักหนา ขนาดบอลผมยังเตะไม่ค่อยจะถูก
“พอเหอะ เอาเวลาที่มาหาเรื่องกันไปดูแลแฟนนายดีกว่า” ผมปล่าวประชดมันนะครับ แต่นี่มันเอาขวัญไปทิ้งไว้ไหนแล้วตามมากวนผมเนี่ย ผมไม่ขึ้นกูมึงกะมันแล้วครับ
มันทำหน้างงๆมองผม “กูแยกเวลาเป็น เรียนก็เรียน ซ้อมกีฬาก็ซ้อม กูไม่เคยรักใครหัวปรักหัวปรำ โดยใช้เวลาทั้งหมดวิ่งตามเขาไปทั่ว” คำพูดมันทำเอาผมจุกอกขึ้นมาเลยล่ะครับ
“นี่นายหมายถึงใคร”
“ป่าวอยากรับก็รับไป” ยิ่งฟังมันซ้ำเติมผมก็ยิ่งเจ็บ ผมจะมาเสียเวลากับมันทำไม
“จะไปไหน” มันดึงแขนผมไว้เมื่อผมจะเดินหนี
“ถึงเวลาแล้วที่นายจะซ้อมบอล” นี่มันไม่เรียกผมมึงแล้วเหรอ
“บอกแล้วไงว่าไม่เล่น”
“แต่ฉันบอกให้เล่นนายก็ต้องเล่น”
“นายก็รู้ว่าฉันเล่นไม่เป็นจะเอายังไงห๊ะ”
“ก็ซ้อมไงไม่เป็นให้มันรู้ไปสิ”
“จะแกล้งกันใช่ไหม จะเอาไงบอกมาเลยดีกว่า ฉันเบื่อที่จะเจอหน้านายแล้วอะไรที่นายต้องการ ฉันจะทำเพื่อที่เราจะได้จบๆกันไปซะที”ผมสุดทน “แม่ง ให้ตายสิถ้าฉันรู้ว่านายเรียนที่นี่นะ ฉันจะไม่มาเรียนเด็ดขาด”
เงียบครับ มันเงียบไปชั่วอึดใจปล่อยมือผมออกช้าๆ
“โอเค...จริงๆเราก็ไม่น่าที่จะมีอะไรเกี่ยวข้องกันอยู่แล้ว นายก็อยู่ส่วนนายฉันก็อยู่ส่วนฉัน” มันทุ่มลูกบอลลงที่พื้นอย่างแรงจนผมตกใจ ก่อนที่มันจะเดินหนีผมไป ผมงงกับมันไปหมดแล้วครับ นี่มันกำลังเล่นเกมอะไรกับผมอยู่ ผมไม่อยากเข้าข้างตัวเองหรอกครับ ว่ามันน้อยใจในสิ่งที่ผมพูดออกไป แต่แววตาที่มันมองผมก่อนไปมันทำให้ผมต้องคิดจริงๆ..........
“บอยเดี๋ยวนี้แกเป็นไรวะดูซึมๆ” เอทักผมในเช้าวันหนึ่ง ที่ต้นหายหน้าจากการก่อกวนผมไปนาน จริงๆผมน่าจะโล่งใจแต่มันกลับว้าวุ่นอยู่ลึกๆ วันนี้วันเกิดมันด้วยครับ ผมจำได้เมื่อก่อนวันเกิดมันแต่ละปี ผมจะมีการ์ดไปยื่นให้มันทุกปี มันก็รับนะครับแต่มันจะทิ้งหรือเปล่าคงไม่ต้องถามหรอกครับคำตอบก็น่าจะรู้กันดี
“ป่าวใกล้สอบเลยเครียดๆน่ะแล้วนี่นิวไปไหน”
“ไม่รู้มัน ว่าแต่แกเครียดเรื่องสอบจริงเหรอ”
“ก็เออดิ แล้วมึงจะให้กูเครียดเรื่องไรล่ะ”
“ไม่รู้ แต่หมู่นี้พี่ต้นหายหน้าไปเนอะ”
“มึงจะพูดถึงเขาทำไม”

pongsakron01

ขอบคุณครับ

imanaji

ขอบคุณมากๆครับ

arzugima

ขอบคุณครับผม

imseng

ขอบคุณนะคับ

akeins

ขอบคุณครับ

pkclub2146

-อบคุนนะค่าบบ ๆ

peemakung

ขอบคุณครับ

malivb

ขอบคุณมากครับ

mind19mindPSU

ขอบคุนนะครับ

phikaza

ขอบคุนมากครับ

znonfyaz

ขอบคุณมากๆๆฮะ

manza555

โหรุนแรงมากกๆ ชอบๆ อิอิ

Klong

ขอบคุนครับ

leopard2531

ขอบคุณมาก

harain15

ขอบคุณครับ

KillTi

ขออ่าหน่อยน่ะ

kamaji

ขอบคุนมากนะคราบ

kikkapkao

ขอบคุณครับ

kiwwy

ขอบคุณค่ะ แรงอ่า โหดไปละนะ{:sm-28:}