++ Real Love Story ++ ฿ 11

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
ผมฟังแล้วก็อึ้งนิดหน่อยเห็นคนที่หอผมบอกมาเหมือนกันว่ามีคนไปหาผมทุกวันผมคิดว่าเป็นเอกะนิวก็เลยไม่ได้สนใจอะไร ที่แท้ก็มันเองเหรอแล้วมันยังจะคุยอะไรกับผมอีกทุกอย่างมันก็น่าจะจบจากวันนั้นแล้วไม่ใช่เหรอ
“พูดถึงโทรศัพท์ก็ดีแล้ว มึงเอาไปเลยไปกูเอาไปคืนเขาแล้ว แต่เขาบอกถ้ามึงไม่เอาก็โยนทิ้งไป กูไม่แปลกใจเลยที่เคยเห็นมึงกะพี่เขาทะเลาะกันเอาเป็นเอาตาย อารมณ์ร้อนกันทั้งคู่ ยัยขวัญมันเลยชุบมือเปิบได้สบายเลย อ่ะเอาไป” เอมันยื่นโทรศัพท์คืนมาให้ผม
ผมรับมันมาช้าๆเปิดเครื่องดูข้อมูลของผมยังอยู่มีบางส่วนเท่านั้นที่หายไป นี่มันเก็บเบอร์เก่าผมไว้นิครับแต่เป็นเครื่องใหม่เท่านั้นเองคงมีข้อมูลใหม่ครับที่ถูกบันทึกไว้ที่เครื่องผมชื่อและเบอร์ของมันเองครับ
“มึงเม็มชื่อพี่ต้นไว้ที่เครื่องกูเหรอ” ผมถามเอมันทำหน้างง
“อะไรเครื่องกูยังไม่ได้เปิดของมึงเลยกูจะไปทำได้ไง” งั้นแสดงว่าต้นมันเป็นคนทำสิครับ ผมหันไปมองมันอีกครั้งแต่มันไม่อยู่แล้ว
“พี่ต้นอ่ะดิ กูบอกแล้วเขาน่ะคิดอะไรกับมึงชัวร์” เอมันยังพูดต่อ
“มันจะเป็นไปได้ไงเล่ากูไม่ใช่ผู้หญิงน่ะ”
“โอ้ยสมัยนี้ผู้หญิงผู้ชายมันก็มั่วกันไปหมดแล้ว มึงก็มัวแต่คิดแบบนี้อ่ะดิถึงได้นั่งแดกแห้ว ถ้าเป็นกูนะยัยขวัญนั่นไม่ได้แอ้มหรอก” เออมึงยังไม่รู้อ่ะดิว่ากูมีอะไรกะมันมาแล้ว ผมนึกในใจนั่นสิผมเองก็ลืมคืนนั้นไปแล้วเหมือนกัน
“เนี่ยกูชักไม่แน่ใจแล้วสิว่าที่พี่ต้นเป็นแบบนี้ เพราะยัยขวัญหรือมึงกันแน่” เอมันถามแปลก ก็แฟนมันนอกใจมันก็ต้องเศร้าเพราะแฟนดิ
“แล้วกูไปเกี่ยวอะไร”
“มึงถามตัวมึงเองสิตั้งแต่มึงกลับมา มึงได้คุยกับพี่ต้นถึงสามคำหรือเปล่า กูเห็นมึงวิ่งหลบเขาตลอดทั้งที่ตอนมึงไม่อยู่เขาก็ตามหามึง
ให้วุ่น ตีหนึ่งตีสองกูยังต้องแหกขี้ตาขึ้นมารับโทรศัพท์เพื่อตอบว่ากูไม่รู้กูติดต่อมึงไม่ได้”
“เขาก็ไปดูยัยขวัญซ้อมละครก็เจอกับกูบ่อยๆ เสือกไม่คุยเองนิ”
“เป็นกูก็คงจะมีอารมณ์คุยหรอก มึงกับพี่เล็กอยู่ด้วยกันก็แทบจะปล้ำกันอยู่แล้ว”
มันก็จริงๆครับ ต้นมันมาเจอผมทีไรผมก็มัวแต่หยอกล้ออยู่กับพี่เล็กทุกที แต่ผมไม่ได้คิดว่ามันจะรู้สึกอะไรเลยเพราะมันก็มาเฝ้าขวัญไม่ได้มาหาผม
“เอาเหอะๆ กูไม่ยุ่งกับมึงแล้วพี่ต้นเขาอาจจะทำอะไรที่กูไม่รู้ให้มึงโกรธเกลียดเขาก็ได้ มึงจะเอายังไงก็เรื่องของมึงแต่ที่กูดูๆกูว่านะพี่ต้นต้องคิดอะไรกับมึงแน่ๆ”
มันคิดจะหลอกกูอีกน่ะสิ ผมคิดเมื่อเอมันเดินจากผมไปแล้วผมอุตส่าห์ลืมมันได้แล้วเชียวมันก็ดันเอาเรื่องมาให้ผมคิดวุ่นวายอีก
“ขวัญคุยกันหน่อยได้ป่าว” ผมเดินไปหาขวัญเมื่อเราซ้อมละครเสร็จและขวัญเองก็กำลังนั่งอยู่คนเดียว
“มีอะไรบอย”
“ขวัญจะคบกับพี่โจ้จริงหรือป่าว”
“ถามทำไม”
“ก็แค่อยากรู้”
“รู้ไปทำไม”
“ขวัญไม่สงสารพี่ต้นเหรอ”
“ห่วงเขาเหรอเอาไปดิขวัญยกให้ ถ้าพี่ต้นเขาเอาบอยนะ”
“มันไม่ใช่เรื่องตลกนะขวัญ เธอจะหลอกพี่ต้นไปทำไม”
“ขวัญไม่ได้หลอกใครพี่ต้นเขามายุ่งกับขวัญเอง เขาจะไปขวัญก็ไม่ว่าแต่เขาเลือกที่จะไม่ไปเอง” ขวัญกำลังจะเดินหนีแต่ผมฉุดแขนเอาไว้ก่อน
“นี่อะไรกันน่ะบอย” ขวัญหันมาสะบัดมือจังหวะเดียวกับที่ผมปล่อยมือพอดี ขวัญจึงเสียหลักล้มลงไปกระแทกพื้น
ผมตกใจเป็นอย่างมากเมื่อทุกคนหันมามองพอดี ภาพที่เห็นทุกคนคงคิดว่าผมทำร้ายขวัญ ผมกำลังจะเอื้อมมือไปฉุดขวัญขึ้นแต่โดนกระชากแขนซะก่อนแล้วผมก็เซถลาตามแรงเหวี่ยง
ต้นนั่นเองครับ
“มาวุ่นวายอะไรกับขวัญ” มันตะคอกผมก่อนจะหันไปพยุงขวัญขึ้น
“มีอะไรกัน” พี่เล็กวิ่งเข้ามาถาม
“ไม่มีอะไรหรอกค่ะขวัญแค่เสียหลักล้ม” ขวัญบอกยิ้มตีหน้าได้เก่งจริงๆ
“ไม่มีอะไรได้ไงเห็นตำตาเลยว่า บอยมันผลักขวัญ” เสียงไอ้โจ้นั่นเองครับที่แทรกเข้ามา พี่เล็กมองหน้าผมแต่ผมกลับมองไปที่ต้นที่ยืนโอบขวัญอยู่
“มันเป็นอุบัติเหตุ” ผมพูดได้แค่นั้นก่อนจะเลี่ยงหนีออกมา
อยู่ดีไม่ว่าดีอีกแล้วกู ผมคิดผมอยากให้เอมันมาเห็นเหตุการณ์ตอนนี้นักมันยังจะคิดว่าต้นมีใจกับผมอยู่หรือเปล่า นึกแล้วก็เซ็งๆโทรหามันดีกว่า
“เอมึงอยู่ไหนวะ” เอมันตอบกลับมาว่ามันกำลังเที่ยวอยู่กับนิวในที่ๆหนึ่ง
“เออรอกูด้วยนะพวกมึง เดี๋ยวกูตามไป” ผมบอกออกไปปกติผมแทบจะไม่เที่ยวกลางคืนด้วยซ้ำ แต่วันนี้มันเซ็งๆเปิดหูเปิดตาหน่อยก็น่าจะดี
“บอยมึงเป็นไรเนี่ยตั้งแต่มึงมาเนี่ยกูเห็นมึงนั่งซึมนานแล้วนะ” นิวมันทักผมแข่งกับเสียงดนตรีที่ดังสนั่น ชวนให้แสบแก้วหู
“มึงอย่าไปยุ่งกับมันเลยนิว คนเรามันหนีใจตัวเองมันก็เป็นแบบนี้แหละ” เอมันแขวะผมบ้าง
“นี่พวกมึงอย่ามายุ่งกะกูหน่อยเลยนะ ออกไปชักดิ้นชักงอตามประสาพวกมึงเหอะ กูรำคาญ” ผมไล่มันออกไปเต้นต่อชีวิตพวกมันช่างมีความสุขกันจริงๆ
“เออเขาเปิดเพลงช้าแล้ว เชิญมึงซึ้งเหอะพวกกูขอไปห้องน้ำก่อน”
เอกะนิวมันเดินหนีไปแล้วปล่อยให้ผมนั่งอยู่คนเดียวเออนะเขาเข้าใจเปิดเพลงจริงๆ
………หลบเธอได้ตั้งนานไม่ต้องเจอที่เจ็บก็เริ่มจาง………..
……เที่ยวคนเดียวฝึกเที่ยวคนเดียวเริ่มชินได้ไม่นาน………..
………อุตส่าห์ถอยมาใกลก็หวังในใจไม่เจอะกันก็ดี………
………เริ่มสบายเริ่มฝันดีๆก็เริ่มจะยิ้มเป็น……………
………แต่ไม่รู้อะไรแกล้งกัน……….
……….ให้วันนี้ต้องมาเจอ…………………
………ให้บังเอิญเจอเธอและเขาคู่กัน…………..
……….และยังต้องทักทาย……………………
……….ต้องเดือดร้อนอย่างนี้อีกแล้ว…………
………ต้องกลับไปเริ่มใหม่…………..
……เริ่มทำใจเริ่มต้นกันใหม่เริ่มเสียนำตา…………..
……..ต้องเดือดร้อนอย่างนี้อีกครั้ง………..
…………..อุตส่าห์ผ่านพ้นมา………….
……ก็ไม่รู้จะดีขึ้นอีกวันใหน….คงอีกนาน!
ผมนั่งรอเอกะนิวนานมากพวกมันยังไม่ออกมาอีก ไอ้ผมก็ไม่ค่อยคุ้นกับสถานที่ถึงในนี้มันจะมีเฉพาะคนที่เป็นแบบผมก็เถอะ ยิ่งดึกคนก็ยิ่งเยอะผมยิ่งไม่ชอบอะไรที่มันอึดอัดอยู่ แล้วไอ้พวกเครื่องดื่มทั้งหลายที่วางอยู่ตรงหน้าผมใครจะว่าผมเชยก็ช่าง ผมกินไม่เป็นเลยจริงๆเขาเรียกว่าน้ำอะไรผมก็ยังไม่รู้มีแต่ไอ้พวกนั่นมันสั่งมา ผมนั่งมาครึ่งค่อนคืนล่อน้ำเปล่าไปซะจนจะอ้วก
“นั่งด้วยได้ป่ะ” เสียงหนึ่งดังขึ้นมาข้างๆผม ใครเนี่ยกูไม่รู้จัก
“ชื่อไรครับผมนนท์” นนท์มันยิ้มให้ผมพร้อมกับนั่งลงข้างๆ หน้าตามันก็ใช้ได้ แต่ผมรู้สึกแปลกๆจึงขยับตัวหนีมันนิดนึง
มันมองผมงงครับ
“ผมมากวนป่าวครับ”
“เปล่า” ผมตอบ
“แล้วชื่อไรไม่เห็นตอบผมเลย”
“บอย”
“อืมยินดีที่ได้รู้จักครับ” มันยื่นมือมาหาผม
“อืม” ผมตอบแค่นั่นแต่ไม่ได้ยื่นมือไปหามันหรอก เรื่องไรล่ะผมแกล้งยกน้ำขึ้นมากินซะงั้น ทั้งที่อิ่มจนจะอ้วกอยู่แล้ว
“นี่บอยไม่กินเหล้าเหรอ” นนท์มันถามขันๆมันแปลกตรงไหนเนี่ย ผมเอาแต่พยักหน้า
“ไม่น่าเชื่อแล้วนี่มากับใครอ่ะ”
“กับเพื่อนจะกลับแล้ว”
“อ้าวทำไมรีบกลับล่ะคุยกันไม่ทันไรเลย” ก็กูไม่อยากคุยกับมึงไง ผมนึกในใจไอ้เพื่อนผมมันคงตายห่าในห้องน้ำแล้วมั้งน่ะหายไปเป็นชาติเเล้ว
“มองหาใครอ่ะ” นนท์มันถามเมื่อเห็นผมเหลียวหน้าเหลียวหลัง จู่ๆมือมันก็มาจับที่ต้นขาผมซะงั้น
ผมหันไปมองมันทันทีตาเยิ้มเชียวนะมึง
“ขอตัวนะจะเข้าห้องน้ำ” ผมบอกออกไป
“ไปด้วยได้ป่าว”
ตายห่าล่ะนี่มันจะคิดว่าผมชวนมันไปห้องน้ำป่าวเนี่ย มือมันก็ไม่อยู่สุขป้วนเปี้ยนอยู่แถวหน้าขาผมอยู่นั่นแหละ ผมรีบคว้ามือมันไว้ทันทีเมื่อมันจะล่วงเกินผมเกินไปแล้ว แต่ผมแทบไม่เชื่อเมื่อนนท์มันเล่นคว้ามือผมไปกุมที่เป้ากางเกงมันที่มันตุงเต็มที่
นี่เขาเล่นกันอย่างนี้เลยเหรอผมคิดพลางจะดึงมือกลับ แต่นนท์มันไม่ยอมแต่กลับบีบมือผมแน่น
“เข้ามาที่นี่แล้วอย่าทำเป็นเล่นตัวหน่อยเลยน่า” มันบอกผมยิ้มๆ
“ผมจะกลับแล้ว” ผมบอก
“เสร็จแล้วเหรอ” โอยผมล่ะเกลียดสีหน้าและแววตามันจริงๆ
“ผมมากับแฟน” ผมอ้างนึกว่ามันจะปล่อยแต่มันด้านจริงๆครับไอ้นี่
“ไหนล่ะแฟนดูดิจะหล่อแค่ไหนกันเชียวถึงได้หวงตัวนัก” ผมอึกอักไม่รู้จะตอบมันว่ายังไง แต่แล้วเสียงคุ้นหูผมก็ดังขึ้นมา
“อยู่นี่ไง!” ผมหันไปมองทันทีพร้อมๆกับที่นนท์มันปล่อยมือ
ผมมองต้นตาค้างไงล่ะมึงเจอหน้าหล่อๆของต้นเข้าไปอึ้งเลยล่ะสิ ผมเองก็อึ้งครับต้นมันเข้ามาในนี้ได้ไง
“จำหน้าเอาไว้นะคนนี้ห้ามยุ่ง” ต้นมันบอกนนท์ดุๆก่อนจะลากผมออกไปข้างนอก มันบีบแขนผมเจ็บมากเลยครับ
“ปล่อยนะโว้ยมันเจ็บ” ผมพยายามแกะมือมันออกแต่มันไม่พูดอะไรเอาแต่ลากผมไปที่รถ มันเปิดประตูผลักผมเข้าไปก่อนที่มันจะรีบอ้อมไปนั่งทางด้านคนขับ กระชากรถออกไปจากที่นั่นจนผมแทบหัวทิ่ม
“นี่จะรีบไปตายที่ไหน จะขับเร็วอะไรนักหนา” ผมตะคอกมันแต่มีเหรอมันจะยอมฟังผม
“หุบปากเหอะน่า เดี๋ยวได้คุยกันแน่ไม่ต้องห่วงหรอก”
“คุยอะไรผมไม่มีอะไรจะคุยกะพี่นะ”
“แหงล่ะอารมณ์ค้างอยู่อ่ะดิ”
“รู้แล้วก็จอดรถดิ เพื่อนผมยังอยู่ข้างในนะ”
“อย่ามาอ้างเพื่อน จะกลับไปหาไอ้นั่นอีกอ่ะดิส่ำส่อนไม่เลือกระวังให้ดีเหอะ”
“นี่ถ้าจะมาพูดจาหาเรื่องกันจอดตรงนี้เลยดีกว่า ผมจะกลับไปหาเพื่อนเดี๋ยวพวกมันเป็นห่วง”
“ไม่ต้องกลัวหรอกถ้าไม่ได้พวกนั้น พี่ก็ไม่รู้หรอกว่านายจะมาเที่ยวที่แบบนี้” นี่แสดงว่าพวกมันโทรบอกต้นเหรอ พวกมึงนะพวกมึง
“ทำไมที่แบบนี้มันเสียหายตรงไหน”
“มันก็ไม่เสียหายหรอกถ้าคนอื่นจะไปเที่ยวกันแต่กับนายรู้ไว้ด้วยพี่ไม่ชอบ” ผมอึ้งอีกแล้วครับ ดึกๆทำไมไอ้นี่มันชอบเพี้ยนๆกับผมจัง
ตั้งแต่เกิดเรื่องวันนั้นมันก็นานแล้วเหมือนกันที่ผมไม่ได้อยู่กับมันสองต่อสองแบบนี้มันหันมาสบตาผม ผมเลยรีบหลบตามัน
“ไม่ได้คุยกันนานแล้วนะ” จู่มันก็เอ่ยออกมาพลางชะลอความเร็วรถลงผมค่อยโล่งอกขึ้นมาหน่อย
ผมก็เอาแต่เงียบแหละครับเพราะผมไม่รู้จะคุยอะไรกับมัน ผมเดาสถานการณ์ไม่ถูกจริงๆ

imanaji

ขอบคุณมากๆครับ

arzugima

ขอบคุณครับผม

pongsakron01

ขอบคุณครับ

pongsakron01

ขอบคุณครับ

orrick

ขอบคุนนะคับ ^^

MaximusRavi

ขอบคุนนะครับ

imseng

ขอบคุณนะคับ

akeins

ขอบคุณครับ

pkclub2146

-อบคุนนะค่าบบ ๆ

peemakung

ขอบคุณครับ

malivb

ขอบคุณครับผม

malivb

ขอบคุณครับผม

piyanate

ขอบคุณครับผม

mind19mindPSU

ขอบคุนนะครับ

manza555

สนุกมากๆเลย

Klong

ขอบคุนครับ

leopard2531

ขอบคุณมาก

harain15

ขอบคุณครับ

KillTi

ขออ่านหน่อยน่ะ