++ ***ไฟรัก *** ++ @ 7

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
คนโดนตบตวาดถามอย่างโกรธจัด เริ่มรู้สึกชาที่ใบหน้า ก่อนจะกลายเป็นร้อนวูบวาบเมื่อคนตบต่อว่าเสียงดัง
“เลว สารเลวที่สุด พี่ทำอะไรลงไปรู้ตัวบ้างมั๊ย”
คนต่อว่าเงื้อมือจะตบซ้ำ แต่คราวนี้ต้องหน้าหงายซะเองเมื่อโดนฝ่ามือใหญ่ฟาดสวนกลับมาซะก่อนตามด้วยเสียงตะคอก
“ออกไปจากบ้านพี่เลยนะปรมินทร์”
“นี่พี่ตบผมเหรอพี่วิชญ์”
คนโดนไล่หลังโดนฝ่ามือเอ่ยถามทั้งน้ำตา ฝ่ามือที่วิศรุตฟาดมามันรุนแรงซะจนชายหนุ่มรู้สึกได้ว่าเลือดกำลังไหลซึมมุมปาก
วิศรุตนิ่งงันไปซักพัก เมื่อเริ่มสังเกตเห็นใบหน้าคนที่เขาฟาดฝ่ามือลงบนใบหน้าสุดแรงเกิดเพราะความโกรธกำลังเริ่มแดงช้ำ หนำซ้ำเลือดสีสดกำลังใหลซึมตรงมุมปาก
“เกิดอะไรขึ้นพี่วิชญ์”
อธิศรตรงเข้าหาคนทั้งคู่ แต่เลือกที่จะยินข้างเจ้าของบ้าน ถามไถ่ถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ปรมินทร์จึงเปลี่ยนเป้าหมายมาที่เด็กหนุ่มแทนการสู้สายตากับคนรัก
“เพราะนายคนเดียวพี่วิชญ์ถึงเปลี่ยนไปแบบนี้”
อธิศรเข้าหลบหลังวิศรุตทันทีที่เห็นว่าปรมินทร์กำลังจะพุ่งตรงมาที่ตัวเอง วิศรุตเองก็เห็นเช่นนั้น จึงเข้ารวบแขนรวบมือปรมินทร์ไว้
“ปล่อยผม พี่วิชญ์จะปกป้องมันไว้ทำไม พี่ลืมแล้วเหรอว่าเราเป็นอะไรกัน”
คนโดนจับมือรวบแขนโวยวายฟูมฟาย พลางสะบัดดิ้นเพื่อที่ตัวเองจะได้หลุดจากพันธนาการ แต่ไม่เป็นผล ยิ่งดิ้นก็เหมือนว่าตัวเองจะโดนบีบมือแน่น
“โอ้ย”
คนดิ้นร้องโอ้ยลั่นเมื่อโดนคนจับออกแรงผลักจนตัวเซถลาล้มลงหลังครูดกับขอบรั้วจนรู้สึกเหมือนจะได้แผล
“พี่วิชญ์ ทำไมรุนแรงขนาดนี้ล่ะครับ”
อธิศรแสร้งเอ่ยทักเมื่อเห็นสภาพปรมินทร์นั่งสิ้นฤทธิ์ หน้าบิดเบี้ยวเพราะความเจ็บปวดตามร่างกาย
วิศรุตมองคนที่นั่งหมอบที่พื้นชัดๆจึงเริ่มสังเกตเห็นว่าเนื้อตัวเจ้าตัวเปรอะไปด้วยเลือด ตั้งแต่ตามหลังมือ นิ้วมือลามไปถึงสื้อผ้าที่สวมมา ใช่สิ นั่นมันชุดโรงพลยาบาลนี่นา หนุ่มใหญ่มองไล่ตามตัวมาจนถึงฝ่าเท้าที่ถูกพันไว้ด้วยผ้าที่ตอนนี้ชุ่มไปด้วสีแดงของเลือด
“ปักษ์ ปักษ์เป็นอะไรมา”
ชายหนุ่มเอ่ยปากถามไปโดยอัตโนมัติ คนโดนถามแหงนหน้าขึ้นมองสบตา
วิศรุตถึงกับสะท้านเมื่อได้เห็นแววตาที่ไม่เคยเห็นจากปรมินทร์ มันแข็งกร้าวอย่างน่ากลัว แม้ภายใต้แววตานั้นจะชุ่มไปด้วยน้ำตานักก็เถอะ
“ตายล่ะ จะฟันหักมั๊ยล่ะนั่น พี่วิชญ์ตบเขาซะเลือดกลบปากเชียว”
อธิศรรีบท้วงเมื่อเห็นวิศรุตนิ่งงันไป เขาจะปล่อยให้หนุ่มใหญ่หวั่นไหวไปกับแววตาของปรมินทร์ไม่ได้
คนถูกทักยกมือปาดลิ่มเลือดช้าๆ ค่อยๆพยุงตัวเองลุกยืน วิศรุตทำท่าจะเข้าพยุงแต่อธิศรรั้งแขนไว้พลางเอ่ย
“เขาอาจจะซ่อนอะไรไว้ข้างหลังเพื่อทำร้ายเราก็ได้นะพี่วิชญ์”
คนโดนรั้งหลงเชื่อ เพราะท่าทีและแววตาปรมินทร์ตอนนี้น่ากลัวเหลือเกิน หนุ่มใหญ่จึงยืนมองฝ่ายนั้นยันกายลุกยืนอย่างยากลำบาก ก่อนที่เจ้าตัวจะเอ่ยกับเขาทั้งน้ำตาเมื่อพยุงตัวเองได้สำเร็จ
“ในที่สุด ผมก็ได้รู้ซะทีว่าพี่หมดรักผมแล้วจริงๆ”
“ปักษ์”
วิศรุตครางชื่อคนพูดออกมาเมื่อรู้สึกตื้อจนพูดอะไรไม่ออก นี่เขาเป็นอะไรอยู่ หนุ่มใหญ่นึกสงสัยตัวเอง
“ขอโทษนะครับที่มารบกวน ต่อไปเราคงไม่เจอกันอีก”
ปรมินทร์กัดฟันพูดอีกทั้งน้ำตา ก่อนจะหันหลังเดินกะเผกๆออกไปนอกรั้วบ้าน
“โหเลือด”
อธิศรทักขึ้นอีกเมือเห็นเบื้องหลังคนกะเผกเดินชัดเจน เสื้อโรงพยาบาลขาดวิ่นตามด้วยรอยแผลที่ถูกกรีดด้วยอะไรบางอย่างเลือดโทรม วิศรุตถึงกับใจสั่นเมื่อมองเห็นอย่างที่อธิศรเห็น หนุ่มใหญ่โผตามไปฉุดมือคนเจ็บไว้ แล้วรีบเอ่ย
“ปักษ์ พี่ขอโทษ”
ปรมินทร์ฝืนยิ้ม มันเป็นรอยยิ้มที่คนเห็นถึงกับสะท้าน ก่อนจะสะดุ้งหน้าหันเมื่อฝ่ามือเปื้อนเลือดฟาดตอบกลับมาแทนคำพูด ครั้งนี้มันแรงกว่าครั้งแรกหลายเท่าตัวอย่างที่รู้สึกได้จนเริ่มชาที่ปากและรู้สึกว่าตัวเองกำลังได้เลือดเช่นกัน
“นี่คุณ ทำร้ายคนอื่นอีกแล้วนะ”
อธิศรเหลืออดกับภาพที่เห็นจึงพุ่งตรงเข้าหา...คนทำร้ายคนอื่น... แต่เด็กหนุ่มยังไม่ทันที่จะทำอะไรก็ต้องหน้าหันไปอีกรายเมื่อคนที่ตรงพุ่งเข้าหาสวนฝ่ามือเปรี้ยงเข้าให้ซะก่อน
“อย่าคิดว่ากูจะยอมนะมึง”
คนโดนตบอีกราย โกรธจนหลุดคำหยาบพลางคิดที่จะเอาคืน แต่แล้วความต้องการกลับต้องชงักเมื่อมือที่เงื้อขึ้นถูกจับไว้จากคนกลาง
“ปล่อยผมนะพี่วิชญ์ ผมจะสั่งสอนมัน”
คนโดนจับมือคำรามลั่น คนจับจึงตวาดกลับเช่นกัน
“ที่เห็นอยู่ยังไม่พอใจอีกหรือไง”
คนโดนตวาดถึงกลับหน้าชาก่อนจะสะบัดแขนจนหลุดแล้วหันหลังเดินกลับเข้าบ้าน
วิศรุตถอนหายใจมองตามแล้ว หันกลับมามองปรมินทร์
“ขอให้มีความสุขกับเขานะครับ ลาก่อน”
คนถูกมองเอ่ยเสียงนิ่ง ก่อนจะเดินหนีไปทั้งน้ำตาที่อาบไหลเต็มสองแก้ม
พอกันทีกับรักที่ต้องแลกด้วยเลือด
อธิศรเคียดแค้นในความมืดกับรอยเจ็บบนใบหน้า สองครั้งสองคราแล้วที่เขาต้องเจ็บตัวเพราะฝ่ามือของปรมินทร์ เด็กหนุ่มเม้มปากแน่นด้วยจิตใจที่มาดร้าย ยังไงซะปริมนทร์ต้องโดนเขาเอาคืนอย่างถึงที่สุด
เขาเจ็บเท่าไหร่ มันต้องเจ็บกว่าหลายเท่า!!!
เสียงฝีเท้าเดินตามเข้ามา คนนึกแค้นรีบปรับสีหน้าและแววตาให้เป็นปกติ ทันกับที่เจ้าของฝีเท้าเดินเข้ามาถึงพอดี
วิศรุตมองอธิศรแค่แวบ ก่อนจะเอื้อมมือไปเปิดไฟจนสว่างเดินไปหยิบโทรศัพท์เพื่อโทรตามปรมินทร์ มันเป็นครั้งแรกที่เขาคิดห่วงฝ่ายนั้นขึ้นมาอย่างจริงใจ
หนุ่มใหญ่เผลอกดหาชื่อปรมินทร์ในหมวดข้อมูลการโทรออกล่าสุดด้วยความเคยชิน ก่อนจะรู้สึกผิดเมื่อนึกได้ว่าตัวเองขาดการติดต่อกับเจ้าของเบอร์นี้นานแล้วจนระบบไม่น่าที่จะเซฟเก็บข้อมูลไว้ได้ แต่แล้วความรู้สึกผิดกลับจางหายกลายเป็นความฉงน เมื่อเบอร์ที่คิดว่าน่าจะหายไปจากข้อมูลการใช้โชว์แผ่หราอยู่หน้าจอ เป็นข้อมูลการโทรออกล่าสุด วิศรุตนึกสงสัย เขาโทรหาปรมินทร์ตอนไหนกัน?
ชายหนุ่มไล่ดูเวลาที่โทรออก นิ่งงันไปชั่วขณะหนึ่งเมื่อนึกได้ว่าเวลาที่โชว์หน้าเครื่องน่าจะเป็นเวลาที่เขากำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงกับคนที่กำลังนั่งมองหน้าเขาอยู่บนเตียง
“มองผมแปลกๆนะพี่วิชญ์”
อธิศรเอ่ยขึ้นเมื่อโดนสายตาวิศรุตมองมาอย่างแปลกๆ ความโกรธเมื่อครู่ทำให้เด็กหนุ่มลืมไปแม้กระทั่งว่าตัวเองทำอะไรลงไปก่อนหน้า จนเมื่อคนมองหน้าเอ่ยถามนั่นแหละถึงได้รู้ตัว
“อาร์มใช้เบอร์พี่โทรหาปักษ์หรือเปล่า”
“เปล่านี่ครับ”
คนโดนถามปฎิเสธทันควัน ใจเริ่มสั่น เมื่อนึกได้ว่าตัวเองทำอะไรไว้
“แน่ใจนะ”
วิศรุตถามเสียงเข้ม
“ก็แน่สิครับ ผมจะโทรหานายปรมินทร์นั่นทำไม”
อธิศรยังรั้นที่จะไม่ยอมรับ วิศรุตจึงถามเสียงจริงจัง
“ไม่ได้โทรแล้วข้อมูลการโทรออกเบอร์ของปักษ์มาอยู่ที่เครื่องพี่ได้ไง”
“ผมจะไปรู้เหรอ ถ้าพี่ไม่ได้โทรเอง ปุ่มมันก็อาจเผลอกดไปเองก็ได้”
“งี่เง่าน่ะสิ พี่ล็อคเครื่องไว้ปุ่มมันจะทำงานได้ไง”
หนุ่มใหญ๋ขึ้นเสียงเมื่อได้รับฟังเหตุผลโง่ๆ เจ้าของเหตุผลถึงกับลุกปึงขึ้นโวยลั่นเมื่อรู้สึกคล้ายโดนด่า
“เออ ผมยอมรับก็ได้ว่าผมโทร ทำไมเรื่องแค่นี้พี่วิชญ์ต้องว่าผมงี่เง่าด้วย”
“แล้วอาร์มโทรไปหาปัก์เขาทำไม”
อธิศรอึกอักเมื่อโดนต้อนถาม คนถามรู้คำตอบทันทีที่เห็นอาการนั่น
“อาร์มทำแบบนี้ทำไม”
ชายหนุ่มเอ่ยถาม
“ก็แล้วทำไมพี่วิชญ์จะต้องซีเรียสด้วยล่ะครับ ไหนพี่วิชญ์บอกยังรักผมอยู่ไง ผมก็แค่อยากทำให้ปรมินทร์รับรู้เท่านั้นว่าเราเป็นอะไรกัน”
“เพื่ออะไร”
“เพื่อที่เขาจะได้เลิกวุ่นวายกับพี่ไง”
“เรื่องของพี่กับปักษ์ พี่จัดการเองได้ ทำไมอาร์มจะต้องคิดทำอะไรแบบนี้ด้วย”
“ก็ผมรักพี่ไง ผมหวงพี่นะพี่วิชญ์”
“เรื่องนี้เอาไว้เราค่อยคุยกันอาร์ม พี่ขอเคลียร์กับปักษ์ก่อน อาร์มไม่น่าทำให้ทุกอย่างมันลงเอยแบบนี้เลย”
“แสดงว่าพี่ยังแคร์ปรมินทร์อยู่”
“เขาทำให้พี่ดีขึ้นได้ช่วงหนึ่งตอนที่อาร์มทิ้งพี่ไปนะ”
“ตกลงเรื่องนี้ผมเป็นคนผิดใช่มั๊ย”
“ถ้าจะผิดพี่ก็ผิดด้วย ปักษ์ไม่น่าที่จะโดนเราทำร้ายขนาดนี้”
“งั้นถ้าพี่วิชญ์ห่วงมันมาก ก็ตามมันไปซะเลยสิ”
ตอนที่ 6
“อาร์ม อย่าพาลอย่างคนไม่มีเหตุผลสิ”
“เออผมมันพาล ผมมันไม่ดี ถ้าสิ่งที่ผมทำไปเพราะรักพี่ หวงพี่แล้วมันผิด ผมก็ขอโทษ พี่จะให้ผมทำยังไงว่ามาเลย”
วิศรุตถึงกับถอนหายใจ ไม่คิดว่าอธิศรจะพาลได้ขนาดนี้ แถมยังท้าทายเขาอย่างไม่นึกเกรงอีก หนุ่มใหญ่จึงตัดสินใจบอก
“เรื่องของเรา พี่ขอเคลียร์กับปักษ์ก่อน ระหว่างนี้เราอย่าเพิ่งเจอกันเลยนะ”
อธิศรอึ้ง วิศรุตบอกออกมาอย่างนี้แล้วแผนการที่เขาคิดจะกอบโกยเงินก้อนโตล่ะ
“ทำไมต้องขนาดนั้นด้วยล่ะพี่วิชญ์ นายนั่นมันเลือกที่จะจากไปแล้ว จะไปใส่ใจกับมันอีกทำไม”
“พี่มีเหตุผลของพี่ อาร์มทำอย่างที่พี่บอกเถอะ ถือว่าพี่ขอร้อง”
สองหนุ่มต่างวัยมองสบตากัน อธิศรเคียดแค้นอย่างเหลือกำลังที่เหตุการณ์มันออกมาเป็นแบบนี้ เด็กหนุ่มจัดการแต่งตัวอย่างลวกๆ เดินออกจากห้องไปทันที
หลังอธิศรออกไปแล้ว วิศรุตนั่งเครียดจนถึงเช้า ชายหนุ่มไม่อาจข่มตาหลับลงได้เมื่อพยามติดต่อหาปรมินทร์แต่ไม่เป็นผล หนุ่มใหญ่ออกไปทำงานในสภาพที่อ่อนเพลียในตอนสาย
ทางด้านอธิศร เด็กหนุ่มหอบความเคียดแค้นชิงชังกับสิ่งที่เกิดขึ้นไประบายให้เพื่อนซี้อย่างกิตติกรฟัง สองหนุ่มเริ่มวิตกว่าหนทางซึ่งจะได้เงินก้อนโตมาเพื่อปลดหนี้การพนันบอลที่แทงไว้กับเสี่ยใหญ่จะยุ่งยากไม่เป็นไปตามแผน และคนที่ทั้งสองนึกคาดโทษไว้อย่างที่สุดคือ ปรมินทร์!
คนถูกคาดโทษหลบหลีกปัญหาของหัวใจไปพักผ่อนแถวทะเลทางใต้ ทะเลที่ครั้งหนึ่งเคยถูกเอ่ยชวนว่าจะพาไปเยือนจากคนที่กรีดใจในวันนี้
“เดี๋ยวว่างๆเราไปทะเลกันนะปักษ์ ทะเลสวยๆทางใต้ พี่อยากพาปักษ์ไป”

ชายหนุ่มปาดน้ำตาให้พ้นแก้มเมื่อนึกถึงประโยคนี้ขึ้นมาก่อนจะสะดุ้งหน่อยๆเมื่อได้ยินเสียงร้องโวยวายจากชายหาดที่ไม่ใกลจากที่นั่งอยู่
“ช่วยด้วยจ้า คนจมน้ำ ช่วยด้วย”

pongsakron01

ขอบคุณครับ

peemakung

ขอบคุณมากครับ

akeins

ขอบคุณครับ

tamia

ขอบคุณครับ

Klong

ขอบคุนครับ

Mikkiny

ชอบบบบบบบบบบ

dung

ขอบคุณครับ

kamaji

ขอบคุนคราบ

balllove23

ขอบคุณครับ

cawee

ขอบคุรคราฟ

tarsii

ขอบคุณมากนะ

wi2

ขอบคุณครับ{:6_192:}{:6_176:}

thawatchai_01

ขอบคุนค้าบบบ         

pierce

ขอให้พ้นจากอิพี่วิชนั่นนะปัก

tajarak

ขอบคุณครับ

minone

ขอบคุนนะคับ

arise

ขอบคุณครับ

bd1

ขอบคุนคับ

cokebundit

ขอบคุณมากครับ