++ Dream...ขีดเส้นฝัน ในวันที่มีรัก ++ & 2

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
เด็กหนุ่มนั่นถอยหนีและพยายามจะเลี่ยงเพื่อที่จะหลบหน้าคนมองแต่อาการนั่นกลับเพิ่มความรู้สึกสงสัยของคนที่ถูกเลี่ยงหนีมากขึ้น จนต้องเอื้อมมือไปดึงแว่นดำนั่นออก
“`ตัวเงินตัวทอง`..ทำไรวะ”
คนโดนดึงแว่นสบถออกมาอย่างลืมตัว แต่คนดึงไม่ได้ตกใจกับคำด่านั้น นอกจากยืนอึ้งเพราะแทบไม่เชื่อกับสิ่งที่เห็นอยู่
“จัสติน”
เอมีนครางชื่อคนตรงหน้าออกมาเบาๆ นี่เขากำลังยืนประจันหน้าอยู่กับน้องร้องวัยรุ่นที่กำลังดังสุดกู่อยู่หรือนี่ เป็นไปไม่ได้
“เฮ้ยจำผิดคนแล้ว เอาแว่นคืนมา”
จัสตินแย่งแว่นคืนมาอย่างนึกหัวเสีย ช่วงนี้ชีวิตเขาหาความเป็นส่วนตัวแทบไม่ได้อุตส่าห์แอบปลอมตัวมาใช้ชีวิตวัยรุ่นธรรมดาในวันว่างที่มีน้อยเต็มที ก็ยังไม่วายที่จะโดนจับได้
“ไม่ผิด ยังไงก็ไม่ผิด ผมจำคุณได้ดีใจจัง นึกออกแล้ว เซ็นซีดีให้ผมหน่อยนะ”
เอมีนกุลีกุจอค้นหาซีดีในเป้สะพายที่พกติดตัวตลอดยื่นให้จัสติน แต่แล้วเขาก็ต้องใจหล่นวูบ เมื่อซีดีที่เขายื่นให้โดนจัสตินทิ้งลงที่พื้นอย่างไม่ไยดี พร้อมคำพูดทิ้งท้าย
“หูแตกหรือไงไม่ใช่จัสตินโว้ย แม่งคลั่งนักร้องจนตาลายแล้วนายน่ะ”
เอมีนอึ้งไปนิด ก่อนก้มลงหยิบแผ่นซีดีที่คนเพิ่งเดินหนีไปโยนทิ้งลงพื้น เด็กหนุ่มเชื่อว่า ยังไงเขาก็จำคนไม่ผิด
ความรู้สึกบางอย่างมันบอกว่า รับไม่ได้กับการกระทำของนักร้องที่เขากำลังชื่นชมคนนี้
“เมื่อวานไปใหนมาจัสติน”
อิ๋งอิ๋งผู้จัดการส่วนตัวของจัสติน เอ่ยถามเด็กหนุ่มด้วยสีหน้าเคร่งเครียดที่รู้ว่า เด็กหนุ่มแอบหนีเที่ยวตามลำพังในช่วงที่โดนคำสั่งให้เก็บตัวซ้อมคอนเสิร์ตใหญ่
“ก็ไปเดินเล่นทั่วๆไปทำไมเหรอ”
“ยังจะมาถามอีกเหรอว่าทำไม รู้ก็รู้อยู่ว่าตอนนี้เธอกำลังเป็นที่สนใจของประชาชนแค่ใหน นักข่าวอิสระก็ตาเป็นสัปปะรด เกิดเธอไปทำอะไรที่มันเสื่อมเสียต่อชื่อเสียงขึ้นมาก็จบกันเลยนะ”
“แล้วพี่อิ๋งคิดว่าผมจะไปทำอะไรเสื่อมเสียล่ะ”
“พี่เป็นผู้จัดการเธอนะ มีอะไรบ้างเกี่ยวกับตัวเธอที่พี่ไม่รู้ และพี่ก็รู้ดัวยว่าเมื่อวานเธอไปหาใครมาพี่เคยขอร้องแล้วฟังพี่บ้างหรือเปล่า”
จัสตินเงียบมองหน้าผู้จัดการสาว บางทีเขาก็นึกอึดอัดกับการสวมหัวโขนเล่นละครปิดบังตัวตนที่แท้จริงของตัวเองเพื่อแลกกับชื่อเสียงที่กำลังดังเป็นพลุแตกของเขา แรกเริ่มที่เขาเข้ามาสมัครเป็นนักร้อง ก็เพียงแค่นึกอย่างสนุกตามประสาวัยรุ่นทั่วไป โดยที่เขาไม่รู้ว่าทางค่ายกำลังหานักร้องหน้าใหม่เพื่อที่จะตีตลาดเพลงวัยรุ่นที่กำลังซบเซา และสุดท้ายเขาก็เป็นตัวเลือกนั่น
แรกๆ เขาก็รู้สึกภูมิใจที่มีใครต่อใครชื่นชอบ แต่ถ้ามองหวนกลับไปในก่อนหน้านี้ ชีวิตเขาแทบจะไม่มีใครสนใจ เขาสามารถทำตามใจตัวเองในทุกอย่างที่อยากจะทำ แม้วิถีทางการดำเนินชีวิตเขา มันอาจจะดูแปลกไปบ้างในสายตาของสังคม และก็เป็นเหตุผลที่ทางค่ายพยายามปกปิดวิถีชีวิตส่วนนั้นของเขาให้เป็นความลับให้มากที่สุด เพราะทุกอย่างคงจบอย่างไม่สวยงามแน่ หากเขาเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของตัวเองออกมาว่า เขามีคนที่กำลังคบหาอยู่นอกวงการ และคนๆนั้นก็เป็นผู้ชายเหมือนๆกับเขา…..
“ผมอึดอัดนะพี่อิ๋ง ผมแค่ขอเวลาไปเจอหน้าเขาบ้าง ไม่ใช่พอจะดังแล้วหายไปอย่างนี้”
“แล้วถ้าเกิดเธอโดนจับได้ขึ้นมาล่ะ ทุกอย่างมันกำลังจะไปได้สวยและถ้าบาสเขารักเธอจริงนะ เขาก็ย่อมเข้าใจในตัวเธอ”
“ถ้าผมรู้ว่าชื่อเสียงบ้าๆนี่ มันต้องแลกมาด้วยความเป็นส่วนตัวของผม ผมจะไม่ก้าวเข้ามาในวงการนี้เด็ดขาดให้ตายสิ”
“แต่เธอก็เข้ามาแล้ว มันถอยไม่ทันแล้วล่ะ ในเมื่อเธอกำลังจะเป็นซุปเปอร์สตาร์คนต่อไป”
“มันก็ไม่แน่หรอก พี่อิ๋งยังไม่เห็นคู่แข่งผมหรือไง”
“เธอหมายถึงนายฟิลิปนั่นนะเหรอ”
จัสตินพยักหนัาแทนคำตอบ แต่อิ๋งอิ๋งกับหัวเราะออกมาอย่างหยันๆ
“เธอคิดว่านายนั่นจะตามเธอทันเหรอิ ขนาดเรย์ที่ว่าเป็นที่สุดยังโดนกระแสเธอจนล้มไม่เป็นท่า ล่าสุดมีข่าววงในว่ายุบคอนเสิร์ตใหญ่ตัวเองลงไปแล้ว นักร้องหน้าใหม่อย่างนายฟิลิปแค่เห็นทีเซอร์พี่ก็เอือมแล้ว กอปปี้กันชัดๆ”
“แต่ดูเขาก็ลงทุนดีนี่”
“นั่นแหละที่เธอต้องระวังกับความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับบาสมากขึ้น อดทนเอาหน่อย มันอีกไม่นานหรอกหมดช่วงโปรโมทเธอ แล้วจะพากันไปรื่นเริงที่มันไกลหูไกลตาคนที่นี่ จะประเทศใหนเมืองใหนก็เรื่องของเธอ แต่ช่วงนี้พี่ขอล่ะนะ เธอควรจะเอาเวลาไปซ้อมคอนเสิร์ตดีกว่า”
เด็กหนุ่มถอนหายใจพยักหน้ารับช้าๆ ในเมื่อเขาได้เลือกทางเดินนี้แล้ว เขาก็คงต้องทน
“ผมไม่เข้าใจอ่ะจัสติน ว่าทำไมคุณต้องทำถึงขนาดนั้นด้วย”
ถ้อยคำที่ตัดพ้อของบาส จัสตินได้แต่ก้มหน้ารับฟัง เขาคิดผิดที่คิดว่าบาสเด็กหนุ่มที่คบกันมาหลายปีจะเข้าใจในสิ่งที่เขาบอกว่าช่วงนี้จะเลิกติดต่อกันสักพัก
“จะให้ผมทำไงล่ะบาส ก็เรามันเปิดเผยไม่ได้ ขนาดผู้หญิงผู้ชายที่อยู่ในสังกัดผมทางค่ายเขายังปกปิดเรื่องการมีแฟน แล้วนี่เราเป็นคู่เกย์นะ”
“คู่เกย์แล้วไง เราเคยอยู่ของเรายังไง ผมก็อยากให้มันกลับไปเป็นอย่างนั้น”
“มันคงจะไม่ได้หรอกบาส คุณก็รู้ว่าตอนนี้ผมไม่ใช่คนธรรมดาทั่วๆไปที่จะเดินไปไหนมาไหนได้ตามสะดวกแล้วนะ”
“แล้วมันอีกนานแค่ไหนล่ะที่เราจะกลับไปเป็นอย่างเดิมได้”
“ผมก็ไม่รู้ คุณรอผมได้มั๊ยบาส ผมสัญญาว่าถ้าจบจากงานชุดนี้ผมไปแล้ว ผมจะขอยกเลิกสัญญากับทางค่าย”
“นั่นมันหมายถึงการตัดอนาคตคุณเลยนะ จัสติน”
“ทำไงได้ที่ผมเข้ามาตรงนี้ ผมไม่คิดว่าเรื่องมันจะเป็นอย่างงี้ ผมยังรักคุณนะ”
จากอารมณ์ที่กำลังร้อนของบาสกลับเย็นขึ้นมาได้ เมื่อเห็นแววตาหม่นๆของคนพูด
“จัสติน ผมขอโทษ คุณไม่ต้องทำถึงขนาดนั้นก็ได้ เอาล่ะผมเข้าใจคุณก็ได้ แต่คุณอย่าถึงขนาดที่ต้องห้ามไม่ให้เราพบกันเลยนะ”
บาสเอื้อมมือไปจับมือจัสตินก่อนที่จะโน้มตัวเข้าไปใกล้ แต่ความรู้สึกบางอย่างของจัสตินบอกให้เขาต้องเบี่ยงตัวหลบ ถึงเขาจะรู้ตัวว่ามีความรู้สึกดีๆกับผู้ชายตรงหน้าเท่าใหร่ แต่เวลาเนิ่นนานที่คบกันมา เขาก็ให้สิทธิ์บาสแค่จับมือโดนตัวได้เพียงนิดเท่านั้นเขายังไม่เคยมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งใดๆ
………ความรักของเขาไม่ควรที่จะเกี่ยวข้องกับเรื่องเซ็กส์………
เหตุผลที่เขาใช้อ้างกับบาสในทุกๆเวลา ที่บาสพยายามที่จะเข้าใกล้ตัวเขาเกินกว่าที่เขาจะตอบสนองให้ได้ เด็กหนุ่มไม่รู้ว่าอีกฝ่ายรู้สึกเบื่อหน่ายมากเพียงไร และเขาก็คงไม่มีวันรู้เพราะบาสยังคงไม่มีท่าทีเปลี่ยนไปจากเดิม ยังคงทำตัวเป็นคนรักที่ดีของเขามันทำให้เขาเชื่อมั่นในตัวบาสมากขึ้น ว่าไม่ได้คบกับเขาเพราะอารมณ์ใคร่เท่านั้น ทั้งที่ความจริงในใจบาสเขาเองไม่อาจที่จะคาดเดาได้
“คุณยังเหมือนเดิมนะจัสติน”
“ขอโทษนะบาส ผมอยากให้เราคบกันด้วยใจ”
“แล้วเมื่อไหร่ที่คุณจะพร้อม”
“ผมบอกไม่ได้หรอก แต่ที่ผ่านมาผมเองก็ไม่เคยมีใครคุณไว้ใจผมเถอะ คุณเท่านั้นที่เข้าใกล้ผมได้มากที่สุด”
บาสพอที่จะยิ้มออกมาได้บ้างนึกคิดอยู่เหมือนกันว่า ถ้าวันใดที่จัสตินรู้เข้าว่าเขาไม่ได้ซื่อตรงอย่างที่ภาพที่เขาแสดงออกมาจั สตินจะรู้สึกเช่นใร แต่จะให้โทษเขาก็คงจะไม่ได้ ในเมื่อเขาก็เป็นคนๆหนึ่งที่มีความต้องการเหมือนคนทั่วไป เมื่อจัสตินให้เขาไม่ได้ในสิ่งที่เขาต้องการ เขาเองก็ต้องมีคนที่พร้อมจะตอบสนองเขาได้ และเขาก็คงจะไม่มีทางที่จะให้จัสตินรู้เรื่องนี้ เพราะคนอย่างจัสตินคงหาไม่ได้ง่ายๆนัก ถึงเขาจะผ่านใครมาเท่าไหร่แต่ที่สุดเขาก็ย่อมเลือกคนที่มีอนาคตที่ดีอย่างคนๆนี้อยู่แล้ว
วงการเพลงคึกคักยักษ์ชนยักษ์..เมทีส่งฟิลิปต้านกระแสจัสติน
เอมีนยอมเสียเงินซื้อหนังสือพิมพ์บันเทิงที่พาดหัวข่าวแบบนี้อีกครั้ง หลังเดินผ่านเห็นมันในเช้าวันใหม่ เด็กหนุ่มรีบเปิดอ่านรายละเอียดด้านในทันที ก่อนจะพึมพำออกมาถึงความมันส์ที่จะเกิดขึ้น กับเนื้อข่าวที่บอกเล่าถึงการเปิดศึกแย่งชิงตำแหน่งซุปเปอร์สตาร์ของนักร้องหน้าใหม่ ระหว่าง จัสตินกับฟิลิป
คนอ่านข่าวจ้องภาพประกอบ ที่เป็นภาพของชายหนุ่มที่ยืนคู่อยู่กับฟิลิป เขาจดจำใบหน้านี้ได้ดี ก็คนๆนี้แหละที่ทำให้เขาหมดกำลังที่จะตามล่าฝันตัวเองต่อ เพียงเพราะคำพูดที่เขาได้รับจากวันคัดเลือกวันนั้น
อ๋อ นี่ลงมือมาโปรดิวซ์งานให้กับแชมป์ของโครงการนั่นเลยหรือนี่ คงจะรุ่งหรอกนะปากดีด้วยกันทั้งคู่ เด็กหนุ่มยิ้มหยันที่มุมปากแต่ก็กวาดสายตาอ่านรายละเอียดต่อไป จึงไปสะดุดกับช่วงท้ายๆที่ในข่าวบอกว่าจะมีการจัดประกวดอีกรอบกับโครงการที่ยึดฟิลิปเป็นต้นแบบ
“โอ้โหท่าทางจะดันกันสุดๆแฮะ”
คนอ่านเจอเผลอพูดออกมาอย่างอดไม่ได้ ก่อนจะเงยหน้าครุ่นคิดถึงคนที่กำลังถูกท้าชิงตำแหน่ง เด็กหนุ่มหยิบบัตรคอนเสิร์ตที่อยู่ในกระเป๋าพกมาดูด้วยอารมณ์หลายอย่างที่เกิดขึ้น มันเป็นบัตรคอนเสิร์ตที่เขาเฝ้ารอ เพราะมันเป็นโชว์ของนักร้องคนโปรดอย่างจัสติน เขาอุตส่าห์ห์ตามไปซื้อได้ทันก่อนที่มันจะหมดลงไปทั้งสี่รอบอย่างรวดเร็ว
แต่ภาพในวันที่เขาเจอกับจัสตินจังๆตอนนั้นมันยังติดอยู่ในหัวเขาความรู้สึกที่เสียไปมันยังกู้กลับคืนมาไม่หมด เขาควรที่จะไปดูคอนเสิร์ตในครั้งนี้ดีหรือเปล่า? เขาควรจะไปดูคอนเสิร์ตของนักร้องจอมสร้างภาพว่ารักแฟนคลับอย่างงั้นหรือ?
เด็กหนุ่มสะบัดหัวเพื่อสลัดความคิดที่ขัดแย้งกัน ทำไมเขาจะต้องมานั่งเสียความรู้สึกขนาดนี้ ทั้งๆที่ก่อนหน้าเขาเองก็เคยชื่นชอบนักร้องหลายคน แล้วที่เจอก็ใช่ว่าจะทำตัวดีๆกันสักเท่าใหร่ แต่เขาเองกลับไม่ใส่ใจก็แค่เลิกสนใจนักร้องคนนั้นก็เท่านั้น แต่กับจัสตินทำไมมันไม่ง่ายอย่างงั้นนะ แล้วนี่ถ้าเจ้าตัวได้เห็นข่าวที่อยู่ในมือเขานี่ เจ้าตัวจะรู้สึกยังไงนะ
“ท่าทางจะประมาทไม่ได้แล้วนะเธอจัสติน”
อิ๋งอิ๋งเอ่ยขึ้นมาพร้อมๆกับโยนหนังสือพิมพ์ให้กับจัสติน ซึ่งเด็กหนุ่มก็อ่านเพียงแค่พาดหัวเท่านั้นก่อนจะนั่งเฉยๆเหมือนไม่รู้สึกอะไรจ นคนโยนต้องเอ่ยถาม
“นี่เธอไม่รู้สึกอะไรบ้างเหรอจัสติน”
“จะให้รู้สึกอะไรล่ะพี่อิ๋ง”
“ก็นายฟิลิปไง นี่ทางค่ายโน้นเขาจงใจที่จะส่งมาเป็นคู่แข่งเธอเลยนะ”
“คิดมากนะพี่ ก็คนออกอัลบั้มคนหนึ่งไม่เห็นจะเกี่ยวกับผมเลย”
“นี่พี่เพิ่งเข้าประชุมมานะ มันจะไม่เกี่ยวได้ไง ก็ผู้ใหญ่ในค่ายเขากำลังเครียดที่ดูท่าว่านายนั่นจะมาแรงไม่เบา”
“ก็ดีแล้วนี่ผมจะได้ตกกระป๋องไปเร็วๆ”
“จะได้กลับไปหาคู่ขาเธอใช่มั๊ย”
คนโดนว่านึกไม่พอใจขึ้นมา ที่ได้ยินผู้จัดการส่วนตัวเรียกเขากับบาสว่าอย่างนั้น เด็กหนุ่มจะลุกเดินหนีแต่ก็โดนอิ๋งอิ๋งทักไว้
“จะไปไหน”
“กลับบ้านสิ ก็งานผมหมดแล้วนิ ตรงตามตารางเป๊ะๆที่พี่ให้มา ผมก็คงกลับไปนอนได้บ้างนะ”
“กลับบ้านแน่นะ”
“แล้วพี่คิดว่าผมจะไปไหนล่ะ เหนื่อยขนาดนี้”
“เธอก็รู้ว่าพี่หมายความว่ายังไง”
“ไว้ใจเถอะ ผมกับบาสตกลงกันเรียบร้อยแล้ว”
“ก็ดีจริงๆ ถ้าเธอมีแฟนเป็นผู้หญิงมันก็คงจะไม่ลำบากกันขนาดนี้หรอกนะ”
“ผมว่าจริงๆแล้ว ผมไม่ควรที่จะก้าวเข้ามาในวงการนี้ต่างหากล่ะ” จัสตินทิ้งท้ายไว้ก่อนจะผลุนลันออกจากห้อง คนอยู่ในห้องได้แต่ส่ายหน้าตาม ที่จริงๆก็นึกเห็นใจ แต่ทุกอย่างมันดำเนินมาไกลจนยากที่จะหวนกลับ และเธอก็ต้องทำหน้าที่ผู้จัดการที่ดี สมกับทางค่ายอุตส่าห์เชื่อมั่นในฝีมือส่งเธอมาเพื่อดูแลคนที่เพิ่งเดินจากไปโดยเฉพาะ
จัสตินไม่ได้กลับบ้านอย่างที่บอกเมื่อความมืดเริ่มปกคลุม เด็กหนุ่มหวังว่าถ้าเขาทำตัวอิสระอีกสักวัน คงจะไม่มีใครจำเขาได้
ในช่วงเวลากลางคืนแบบนี้ เขาตัดสินใจขับรถตรงไปที่คอนโดของบาสทันที คิดว่าบาสคงจะดีใจที่เห็นเขา หลายวันแล้วที่เขาทำงานตลอดโดยไม่มีเวลาว่างที่จะไปหาฝ่ายนั้นเเลย
ทันทีที่ถึงคอนโดของคนรักจัสตินนำรถจอดเข้าที่เรียบร้อย หยิบหมวกกับแว่นตาสีดำขึ้นมาจัดการอำพรางใบหน้าตัวเองแล้วรีบก้าวออกจากรถตรงไปที่ลิฟท์ เด็กหนุ่มรู้สึกโล่งใจที่ไม่มีใครใช้ลิฟท์นั่นตอนนี้คนโล่งใจ รีบกดชั้นห้องพักของคนรักทันที
ประตูลิฟท์เปิดออกอีกชั้นก่อนที่จะถึงที่หมายทำให้จัสตินใจเสียขึ้นมาเด็กหนุ่มยืนก้มหน้าไม่ยอมที่จะเงยหน้าขึ้นมามองผู้ที่เข้ามาใหม่จนประตูลิฟท์ปิดลง

imseng

ขอบคุณนะคับ

peemakung

ขอบคุณครับ

manza555

สนุกมากๆเลย

akeins

ขอบคุณครับ

pongsakron01

ขอบคุณครับ

imanaji

ขอบคุณมากๆครับ

Klong

ขอบคุนครับ

tarsii

ขอบคุณมากนะ

cawee

ขอบคุนคราฟ

kamaji

ขอบคุนคราบ

wi2

ขอบคุณครับ{:6_176:}

4_NAY

เจกกันอีกละดิ

wiput

ขอบคุณมาก