++ Dream...ขีดเส้นฝัน ในวันที่มีรัก ++ & 3

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
ทันทีที่ถึงคอนโดของคนรักจัสตินนำรถจอดเข้าที่เรียบร้อย หยิบหมวกกับแว่นตาสีดำขึ้นมาจัดการอำพรางใบหน้าตัวเองแล้วรีบก้าวออกจากรถตรงไปที่ลิฟท์ เด็กหนุ่มรู้สึกโล่งใจที่ไม่มีใครใช้ลิฟท์นั่นตอนนี้คนโล่งใจ รีบกดชั้นห้องพักของคนรักทันที
ประตูลิฟท์เปิดออกอีกชั้นก่อนที่จะถึงที่หมายทำให้จัสตินใจเสียขึ้นมาเด็กหนุ่มยืนก้มหน้าไม่ยอมที่จะเงยหน้าขึ้นมามองผู้ที่เข้ามาใหม่จนประตูลิฟท์ปิดลง
เสียงโทรศัพท์ของผู้ที่เข้ามามันดังขึ้นทำให้เขาจำใจเงยหน้าขึ้นมองนิดๆ เมื่อเสียงเรียกเข้านั่นมันเป็นเสียงเพลงของเขา
“เออกูจะถึงแล้ว โทรตามจัง”
เจ้าของโทรศัพท์กรอกเสียงไปตามสายโดยไม่สนใจสายตาใครจ้องอยู่ คนจ้องเลยจัดการจ้องให้เต็มตา
“มึงอย่าถามได้มั๊ยว่าทำไมกูไม่อยากไปดูคอนเสิร์ตของนายจัสตินนั่น กูอุตส่าห์ห์เอาบัตรมาให้มึงนะ จะเอาไม่เอา ก่อนที่กูจะเอาไปสับทิ้ง แม่งคนห่าอะไรไม่รู้สร้างภาพชิบเป๋ง ออกทีวีให้สัมภาษณ์นะ จัสตินอย่างโน้นจัสตินอย่างนี้ กูจะอ้วก!!! ขอให้นายฟิลิปมาเขี่ยมันตกกระป๋องทีเหอะ”
คนพูดโทรศัพท์พูดไปเรื่อยตามอารมณ์หงุดหงิด โดยจัดการด่าคนที่กำลังพูดถึงหลายคำอนิจจา คนด่าไม่รู้ว่าคนที่โดนเอ่ยถึงกำลังยืนกำกำปั้นแน่นพยายามข่มอารมณ์อยู่ทางด้านหลัง
ลิฟท์ได้มาถึงชั้นที่คนคุยโทรศัพท์กดไว้ ทันทีที่เจ้าก้าวออกมาพ้นประตูแล้วประตูปิดลง คนอยู่ในลิฟท์โพล่งออกมาอย่างเหลืออดทันที
“กูไปทำอะไรให้มึงวะ ด่าซะกูจุกไปหลายคำ แต่หน้าแม่งคุ้นๆว่ะ”
เด็กหนุ่มหยุดความสงสัยเอาไว้แค่นั้นเมื่อประตูลิฟท์เปิดออกอีกครั้ง เขาผ่อนลมหายใจอย่างโล่งอกที่ขึ้นมาถึงห้องของบาสโดยทีไม่มีใครจับได้ มือเรียวยาวของคนเพิ่งมาถึงที่หมาย กำลังจะเอื้อมไปเคาะประตูห้อง แต่สุดท้ายกลับเปลี่ยนใจ เด็กหนุ่มนึกหาวิธีที่จะทำให้คนในห้องแปลกใจเล่น
เมื่อคิดได้ จึงจัดการหยิบกุญแจห้องสำรองที่มีที่ตนไขเข้าไปเบาๆ ด้วยคิดว่าคนในนั้นคงจะหลับไปแล้วเพราะไฟด้านนอกได้ปิดสนิท
ทุกอย่างเงียบจนเขาอดแปลกใจไม่ได้ มือที่กำลังจะเอื้อมไปเปิดไฟกลับชะงักไว้เมื่อใจยังต้องการที่จะให้เจ้าของห้องแปลกใจอีก อืม เขาควรที่จะเข้าไปทั้งความมืดสินะ ฝ่ายนั้นถึงจะแปลกใจ ร่างสูงโปร่งหยุดยืนอยู่ที่ประตูหน้าห้องนอนแสงไฟสลัวลอดผ่านออกมาจากจากช่วงล่างของบานประตู อีกครั้งที่คนคิดแผนถือวิสาสะไขกุญแจห้องนั้น
เสียงประตูลูกบิดที่ถูกเปิดออกทำให้สองร่างที่กำลังนัวเนียกันอยู่บนเตียงต้องแยกตัวออกจากกันด้วยความตกใจ โดยเฉพาะบาสที่ร่างเปลือยเปล่าตอนนี้ชุ่มไปด้วยเหงื่อ เพราะคนที่ถือวิสาสะเข้ามาในห้องนอนเขาได้แบบนี้คงไม่ใช่ใคร
“จัสติน”
ชายหนุ่มครางออกมาเบาๆ เมื่อมองเห็นร่างสูงโปร่งของเด็กหนุ่มกำลังยืนนิ่ง คล้ายๆยังอึ้งกับสภาพร่างเปลือยเปล่าของเขาที่กำลังแนบชิดอยู่กับเด็กหนุ่มหน้าตาดีอีกคนในสภาพที่เปลือยเปล่าเช่นกัน
“ไม่มีไร ขอโทษที่มาโดยไม่บอกก่อน”
คนยืนอึ้งบอกด้วยรอยยิ้มที่พยายามฝืนมันออกมาเต็มที่ ความรู้สึกตอนนี้ของเขามันชาไปหมด เพราะยังไม่อยากเชื่อกับภาพที่เห็น เขารีบหันหลังก้าวออกมาจากห้องนั่นโดยไม่สนใจต่อเสียงเรียกของบาสเลยสักนิด เขาคงไม่ต้องฟังคำอธิบายใดๆ เมื่อทุกอย่างมันชัดเจนอยู่แล้วว่าบาสไม่ได้ซื่อตรงกับเขาอย่างที่เขาคิดมาโดยตลอด
-3-
“โอ้ย..! จะรีบไปตายหรือไงวะ”
เอมีนตะคอกสุดเสียงใส่หน้าร่างหนึ่งที่เดินชนเขาเข้าจังๆ ขณะที่กำลังจะเปิดประตูออกจากคอนโด
“ขวางทางทำไมเล่า แม่งเดินช้าเป็นเต่า”
จัสตินตะคอกกลับโดยไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น ตอนนี้เขากำลังควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่ เอมีนกำลังจะตอกกลับแต่ใบหน้าคมใสที่เขากำลังจ้องอยู่ มันทำให้เขานิ่งเหมือนโดนมนต์สะกดอีกครั้ง
“นี่นายอีกแล้วเหรอ” จัสตินบอกออกมาเมื่อเจอหน้ากับเอมีนอีกครั้ง
“ที่แท้ก็นายนี้เองที่ด่าฉันในลิฟท์ใช่มั๊ย”
เอมีนทั้งตกใจและงง เมื่อร่างของเขาโดนมือแข็งแรงของจัสตินจับเขย่าราวกับโกรธแค้นเขามาจากชาติปางไหน ก็แน่ล่ะ เด็กหนุ่มไม่รู้ถึงสาเหตุที่แท้จริงของคนที่ออกแรงจับเขาเขย่านี่ ว่ากำลังระบายอารมณ์ครุกรุ่นกับสิ่งที่ไปเจอะเจอมา
เด็กหนุ่มรู้สึกเจ็บขึ้นมาที่หน้าผาก เมื่อร่างทั้งร่างของเขาโดนเหวี่ยงจนล้มคว่ำหัวไปแฉลบกับเสาด้านหลัง เด็กหนุ่มใจหายวูบเมื่อเอามือไปสัมผัสกับหน้าผากที่กำลังเจ็บเอามาดู แล้วเห็นเลือดสีแดงเข้มติดมาที่มือ เด็กหนุ่มเขาเงยหน้าขึ้นมองจัสตินที่กำลังยืนตกใจกับภาพที่เห็น
“มีเรื่องอะไรกัน”
เสียง รปภ.ของคอนโดดังมาทางด้านหลัง คนโดนมองหน้าเสียขึ้นมาทันทีเมื่อนึกภาพถึงพาดหัวข่าวของวันพรุ่งนี้ เขาคงจะหลบหลีกไปไม่ได้แน่ๆ
รปภ.กำลังจะเดินเข้ามาถึงแล้ว เด็กหนุ่มที่กำลังนั่งกุมแผลตัวเองบนพื้นก็คงจะไม่ปล่อยเขาเอาไว้แน่ๆ เอาไงดีวะ คนใจเสียคิดหนัก สุดท้ายก็คิดว่าเป็นไงเป็นกัน จึงตัดสินใจคิดจะหันไปเผชิญหน้า กับ รปภ.
แต่แล้วคนคิดแบบนั้นก็ต้องอึ้งขึ้นมา กับการกระทำและคำพูดของคนที่เขาคิดว่าจะเอาเรื่องเขา ฝ่ายนั้นได้ลุกขึ้นคว้าตัวเขาไว้ไม่ให้หันไปเจอะกับรปภ.โดยที่เอาตัวเองเป็นฝ่ายไปยืนประจันหน้าไว้
“ไม่มีอะไรพี่เพื่อนผมมันเมามา เนี่ยกำลังจะพามันกลับแล้ว ขอบคุณนะครับที่เข้ามาดูแต่ไม่มีอะไร พวกผมจะกลับแล้ว”
เอมีนรีบเอ่ยออกไปเมื่อซ่อนใบหน้าจัสตินได้สำเร็จ เด็กหนุ่มไม่ปล่อยให้คนโดนซ่อนหน้าต้องงงนาน จึงจัดการลากแขนของเจ้าตัวไปหลบยังมุมมืดของลานจอดรถ เมื่อไปถึงก็รีบปล่อยมือนุ่มที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อนั่นทำท่าจะเดินจากไปแต่ก็ต้องชะงักกับเสียงเรียก
“เฮ้ย ! เดี๋ยวสิ”
คนโดนเรียกหันไปมองสบตากับคนเรียก ด้วยที่ฝ่ายนั้นเป็นถึงซุปเปอร์สตาร์อาการประหม่าจึงเกิดขึ้นอย่างไม่รู้ตัว แล้วก็เหมือนฝันเมื่อมือของคนๆนั้นหยิบผ้าเช็ดหน้าสีขาวสะอาดออกมา ค่อยๆซับเลือดให้เขา +
“ไม่ต้อง ผมมีผ้า”
คนที่คิดว่าตัวเองกำลังฝันไปปัดมือคนในฝันออก ในใจเต้นระส่ำด้วยความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูก ก็คนที่วัยรุ่นและคนทั่วไปกำลังคลั่งไคล้ทั้งประเทศ มาอยู่แนบตัวเขาในมุมมืดแบบนี้ จะไม่ให้เขาหวั่นไหวได้ยังไงล่ะ
“แต่ฉันทำนายเจ็บนะ” จัสตินบอกอย่างรู้สึกผิดเมื่อโดนปฎิเสธความหวังดี
“ไม่ต้องห่วงหรอก พรุ่งนี้เช้าเตรียมตัวอ่านข่าวของนายก็แล้วกัน”
คำพูดที่เอ่ยออกมาเพื่อกลบเกลื่อนความรู้สึกของเอมีน ทำเอาคนหวังดีแสดงออกถึงแววตาแข็งกร้าวขึ้นมาทันที ก่อนจะโยนผ้าเช็ดหน้าเปื้อนเลือดในมือใส่หน้าฝ่ายนั้น เอ่ยตะคอก
“ที่แท้ก็พวกอยากขายข่าว”
คนตะคอกเดินหนีไปแล้ว เอมีนได้แต่มองตามด้วยความรู้สึกสับสนว่าทำไมโอกาสดีๆแบบนี้เขาถึงยอมให้มันผ่านไปเร็ว ทั้งๆที่เขาเริ่มรู้ใจตัวเองว่าความรู้สึกที่มีให้กับจัสติน มันมากกว่าการคลั่งใคล้นักร้องทั่วๆไป
เด็กหนุ่มก้มลงเก็บผ้าเช็ดหน้านั่น กำมันไว้แน่นมองตามรถของจัสตินที่เลี้ยวผ่านหน้าเขาไป พร้อมๆกับแววตาสุดท้ายที่จัสตินหันมามองเขา ก่อนที่รถเก๋งคันหรูจะเคลื่อนออกไปสู่ถนนใหญ่
“นี่มันอะไรกัน จัสติน”
หนังสือพิมพ์ถูกเหวี่ยงลงไปวางลงที่หน้าจัสตินอีกครั้ง เด็กหนุ่มจำต้องหยิบมันขึ้นมาอ่านก่อนจะสบถออกมา
“จนได้นะมึง” เด็กหนุ่มกัดฟันแน่นเมื่อพาดหัวข่าวที่โปรยอยู่ มันทำให้เขาแทบคุมอารมณ์ไม่อยู่
“บอกแล้วใช่มั๊ยว่าไม่ให้ไปที่คอนโดนั่นอีก เป็นข่าวขึ้นมาจนได้…ลับสุดยอดนักร้องหนุ่มอักษร จ.ที่กำลังดังสุดกู่ แอบไปหาเพื่อนหนุ่มกลางดึกที่คอนโดหรู…ไง จะแก้ตัวมายังไงบอกพี่มาสิ”
อิ๋งอิ๋งตะคอกออกมาด้วยความโมโหที่เด็กที่อยู่ในความดูแลไม่เชื่อฟังคำสั่ง จนเกิดเรื่องขึ้นมาจนได้
“จะให้แก้อะไรล่ะ พี่อิ๋งใ นเมื่อเขาไม่ได้ระบุชื่อผมสักหน่อย”
“ยังจะเถียงข้างๆคูๆอีกนะ แม้แต่เด็กประถมมันยังรู้เลยว่าในข่าวนี้มันหมายถึงเธอ จะให้พี่ทำยังไง เฮอะ! เธอถึงจะยอมฟังพี่นะ จัสติน”
“พี่อิ๋งไม่ต้องทำอะไรหรอก ต่อไปผมคงไม่ไปที่นั่นอีกแล้ว”
“หมายความว่าไง”
“ผมคงต้องเลิกคบกับบาสแล้วล่ะ”
“นี่เธอไม่ได้หลอกพี่ใช่มั๊ย”
“ผมไม่ได้หลอกพี่ ผมจะเลิกคบกับบาสจริงๆ”
“ถ้าเธอทำได้มันก็ดี แต่จะด้วยสาเหตุไหนพี่ไม่อยากจะรู้หรอกนะ แต่ตอนนี้กระแสข่าวนี้มันแรงมากนะเธอรู้ตัวบ้างหรือเปล่า จบกันพอดีอย่างนี้มันก็เข้าทางคุณเมทีที่จะดันนายฟิลิปนะสิ ไม่น่ามาตายตอนจบเลยจริงๆให้ตายสิ”
“แล้วพี่อิ๋งจะกังวลไปทำไมล่ะ บัตรคอนเสิร์ตผมก็ขายเกลี้ยง ยอดขายผมก็จะแตะหลักล้านอยู่แล้ว ผมว่าเราปล่อยวางบ้างก็ดีนะ”
“มันไม่ใช่พี่ที่กังวล ผู้ใหญ่ต่างหากล่ะที่กังวล เธอมันก็คิดได้แค่นี้เมื่อใหร่จะรู้จักโต เฮอะ!จัสติน”
“ที่ผมทนมาทุกวันนี้มันก็ยังไม่พอหรือพี่อิ๋ง ผมต้องเสียแฟนห่างเพื่อนห่างครอบครัว ชีวิตมีแต่หลบๆซ่อนระหว่างบริษัทกับคอนโดเพื่อแลกกับชื่อเสียงเงินทองบ้าๆนี่ ผมก็แค่อยากมีอิสระเดินดินกินข้าวแกงเหมือนวัยรุ่นคนอื่นๆเขาบ้างไม่ได้หรือไง”
“คนตั้งมากมายเขาต้องการที่จะมายืนอยู่บนจุดนี้ แต่โอกาสมาตกอยู่ที่เธอนะจัสติน เธอยังจะมาพูดแบบนี้อีกเหรอตั้งแต่พี่ดูแลนักร้องมานะ เธอมันดื้อด้านที่สุด เธอรู้ตัวหรือเปล่า”
จัสตินเริ่มมีท่าทีอ่อนลงบ้าง เมื่อเห็นท่าทีถอนหายใจอย่างเหนื่อยอ่อนของผู้จัดการสาว เขาเดินเข้าไปใกล้อิ๋งอิ๋งเมื่อเห็นฝ่ายนั้นนั่งลงกุมขมับ
“ผมขอโทษ พี่อิ๋ง พี่คงเหนื่อยกับผมมากสินะ”
“มันก็มีบ้าง ก็เธอเป็นถึงคนที่ทางค่ายกำลังผลักดันให้เป็นเบอร์หนึ่ง ทุกอย่างมันก็เลยเคร่งกว่าคนอื่นหน่อยเห็นใจพี่บ้างเถอะนะ จัสติน อย่าให้พี่ต้องคอยวิ่งตามแก้ต่างให้เธอกับผู้ใหญ่อีกเลยนะ พี่เหนื่อยมากๆ”
“ต่อไปนี้ผมสัญญาพี่อิ๋งว่าผมจะเชื่อพี่ทุกอย่าง ผมจะไม่ทำให้พี่กับทางค่ายผิดหวัง”
อิ๋งอิ๋งเงยหน้าขึ้นมองสบตาของเด็กหนุ่ม รับรู้ได้ถึงแววตาที่มุ่งมั่นของฝ่ายนั้นโดยไม่รู้เลยว่าเหตุการณ์ที่ทำให้เจ้าตัวตัดสินใจเลิกคบกับบาสคืออะไร แต่เธอก็พลอยสบายใจขึ้นมาได้เมื่อได้รับคำสัญญา ว่าเจ้าตัวจะกลับมาทำตัวเป็นนักร้องเบอร์หนึ่งของค่ายอย่างที่ผู้ใหญ่ต้องการ และพร้อมผลักดันที่จะให้เป็นซุปเปอร์สตาร์อันดับหนึ่งของประเทศ
ใกล้วันที่จัสตินจะได้พิสูจน์ความสามารถการแสดงบนเวทีคอนเสิร์ตใหญ่ครั้งแรกของเขา สิ่งที่เด็กหนุ่มต้องการจัดการตอนนี้ก่อนที่คอนเสิร์ตใหญ่จะเริ่ม ก็คือหาตัวคนปล่อยข่าวของเขาให้เป็นที่พูดถึงกันทั่วทั้งประเทศ ซึ่งก็คงเป็นใครไปไม่ได้ ภาพใบหน้าของเอมีนเด่นชัดขึ้นมาในห้วงความคิดของเด็กหนุ่มทันที
ข่าวเกี่ยวกับจัสตินแพร่สะพัดออกไปอย่างรวดเร็ว ด้วยความสนใจของสื่อต่างๆเกี่ยวกับเพื่อนหนุ่มของเขา ที่เป็นข่าวว่าเขาแอบไปหากลางดึก ทำให้กระแสสังคมเริ่มที่จะมองเขาแปลกๆ ทั้งที่ทางค่ายได้ออกมาปฎิเสธข่าวหลายครั้ง ว่าเป็นการเข้าใจผิดกัน
แต่ยิ่งปิดก็เหมือนเป็นการเติมเชื้อไฟให้ลามทุ่งไปเรื่อยๆ ซึ่งคนที่พอใจในกระแสข่าวครั้งนี้ก็คงหนีไม่พ้นเมทีที่มองเห็นช่องทางที่จะทวงความนิยมกลับมาให้ทางค่ายของตัวเอง
“ฝันไปป่าววะ จัสตินเป็นเกย์ โอ้ย! ไม่น่าเชื่อ”
เอมีนอุทานออกมาเมื่ออ่านข่าวซุบซิบนั่นจบไป พลางหวนนึกถึงเหตุการณ์ในวันนั้น นึกอยากรู้ขึ้นมาว่า
“ตกลงว่านายนั่นมีคู่ขาอยู่คอนโดนั่นเหรอ”
เด็กหนุ่มพึมพำกับตัวเองได้แค่นั้น ก็ต้องตัวปลิวด้วยแรงกระชากจากมือแข็งแรงที่ลากเขาไปที่รถ โดยที่เขาไม่ทันได้ตั้งตัว
“เฮ้ยอะไรวะ”
เอมีนโวยวายออกมาทันทีที่คนลากเข้ามานั่งข้างๆเขา ภายในรถไม่มีคำตอบกลับมานอกเสียจากรถเก๋งคันหรูได้กระชากตัวออกอย่างรวดเร็วจนเขาหัวคะมำ เด็กหนุ่มเงยหน้าขึ้นมองอีกฝ่ายด้วยอารมณ์โมโหก่อนจะตะคอกถามแกมออกคำสั่ง
“เฮ้ย! อะไรวะ จอดรถนะโว้ย”
“หุบปากแล้วเงียบไปเลย”
แม้ใบหน้านั่นจะเสริมหนวดเคราจนดูรกตา แต่เสียงที่ตะคอกตอบกลับมานั่นเอมีนฟังดูคุ้นจนถือวิสาสะยื่นมือไปดึงหนวดเครานั่น ที่ดูยังไงก็เป็นของปลอมจนหลุดพร้อมกับเสียงร้องที่เจ็บปวดของคนถูกดึง
“โอ้ย..เจ็บนะมึง”

imseng

ขอบคุณนะคับ

peemakung

ขอบคุณครับ

manza555

สนุกมากๆเลย

akeins

ขอบคุณครับ

kikkapkao

ขอบคุณคราฟขอบคุณ

pongsakron01

ขอบคุณครับ

imanaji

ขอบคุณมากๆครับ

Klong

ขอบคุนครับ

tarsii

ขอบคุณมากนะ

cawee

ขอบคุนคราฟ

kamaji

ขอบคุนคราบ

wi2

ขอบคุณครับ

4_NAY

บุพเพอาละวาด

wiput

ขอบคุณมาก