++ Loving Course ติวรักสุดใจ นายเกเร ++ ***15

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
“โอ๊ย!”เด็กหนุ่มร้องสุดเสียงเมื่อรู้สึกเจ็บไปทั้งใบหน้าหนังสือเล่มนั้นตกลงไปกองที่พื้นแล้ว สายตาคนเจ็บตัวจึงหันไปมองคนทำตัวเองอย่างเอาเรื่อง
กัณตินันท์เห็นท่าว่าชีวิตตัวเองจะไม่ปลอดภัยหากว่าจะทนนั่งอยู่ในร้านนี้ต่อไปชายหนุ่มรีบลุกยืนเตรียมชิ่งหนีก่อนจะโดนเด็กปิศาจในสายตาเล่นงาน แต่ไหนๆก็มีโอกาสแก้เผ็ดฝ่ายนั้นแล้วก็ขอเอาให้มันสุดๆเลยละกันก่อนไปชายหนุ่มจึงล้วงหยิบเงินในกระเป๋าเดินไปวางแหมะตรงหน้าเคาท์เตอร์แล้วเอ่ย

“ค่าเสียหายของหนังสือที่ช่วยฟาดเอาหมาออกจากปากเด็กบางคนครับ”
เอ่ยจบชายหนุ่มก็ไม่รอช้าที่จะแจ้นออกจากร้านไปอย่างเร็วโดยไม่ลืมที่จะหันกลับไปส่งรอยยิ้มเยาะกลับคืนไปให้คนที่ยืนเจ็บแค้นทางด้านหลัง
“พี่ภูมิ ช่วยผมจัดการไอ้ตุ๊ด!นั่นทีเถอะ”เตชสิทธิ์หันไปเอ่ยกับคนที่ยืนอยู่ข้างๆ เด็กหนุ่มไม่รู้เลยว่าคนๆนั้นกำลังยืนอึ้งอยู่กับการได้ยินฤทธิ์ฝีปากของอดีตคนรัก
“พี่ภูมิ เดี๋ยวมันก็หนีไปได้ไกลหรอก ยืนบื๊อ อยู่นั่นแหละ ตามผมมาเลยนะ ถ้าวันนี้ผมไม่ได้อัดไอ้ตุ๊ดนั่น ผมนอนไม่หลับแน่”เด็กหนุ่มเอ่ยตวาด บอกคนยืนนิ่ง ก่อนจะรีบออกวิ่งตามร่างคนที่วิ่งหนีไปก่อนหน้า ท่ามกลางสายตาหลายๆคนที่มองดูสถานการณ์
กัณตินันท์รีบวิ่งหนีอย่างไม่คิดชีวิตเมื่อมองกลับหลังมาแล้วเห็นร่างเตชสิทธิ์วิ่งตามหลังตนออกมาจริงๆ เด็กนี่จะตามจองล้างจองผลาญเขาไปถึงไหนกัน พ่อแก้ว แม่แก้ว ช่วยลูกด้วย
“ขอโทษครับ ขอทางด้วยครับ”ชายหนุ่มวิ่งแหวกฝูงชนแย่งลงบันไดเลื่อนอย่างไม่คิดถึงมารยาทใดๆอีกต่อไป นาทีนี้การเอาชีวิตรอดสำคัญที่สุด ขนาดเขาอยู่เฉยๆ เตชสิทธิ์ยังเคยกลั่นแกล้งเขารุนแรงมาแล้ว แต่นี่เขาทำเด็กนั่นทั้งเจ็บตัวและอายไปพร้อมกัน แค่คิดว่าถ้าโดนจับตัวได้แล้วจะโดนเอาคืนยังไงก็ขนลุกชันไปทุกเส้นแล้ว
“โอ้ย!”คนแย่งทางคนอื่นร้องลั่นสุดเสียงเมื่อเสียท่าล้มลงตอนที่กำลังจะก้าวขาลงบันไดเลื่อนขั้นสุดท้าย แผลที่ข้อศอกถลอกไปกับพื้นอีก จนเลือดไหลซ้ำ ชายหนุ่มยันกายลุกขึ้นมองเหลียวหลัง เห็นร่างเตชสิทธิ์พยามแหวกผู้คนลงบันไดเลื่อนตามมาอย่างที่เคยทำ ก็ไม่รอช้าที่จะออกวิ่งหนีต่อ พลางกุมแผลตัวเองเอาไว้ด้วย นาทีนี้ตอนนี้ใครจะมองเขาเป็นอีบ้า ไอ้บ้าที่ไหนเขาก็ยอม ร.ป.ภ. สองสามนายที่ทำท่าจะเดินมาหาเขาก็คงช่วยอะไรเขาไม่ได้หรอก การที่จะเอาชนะเตสิทธิ์ได้เขาต้องพึ่งตัวเองเท่านั้น นายนั่นเคยเป่าหูใครต่อใครให้ดูว่าเขาเป็นคนน่ารังเกียจขนาดไหนมันยังเคยทำมาแล้ว นับประสาอะไรที่ครั้งนี้มันจะไม่ทำถ้าหากมีการเผชิญหน้าแล้วมีบุคคลที่สามมาช่วยตัดสินปัญหา
กัณตินันท์วิ่งลัดเลาะซอกซอยต่างๆไปอย่างไม่รู้สึกเหนื่อย ซึ่งทางด้านหลัง เตชสิทธิ์ก็วิ่งตามมาติดๆ คนวิ่งนำหน้ารู้สึกอายขึ้นมาบ้างแล้วที่เริ่มเห็นสายตาใครต่อใครมองมาที่ตนแปลกๆ ชายหนุ่มค่อยๆชะลอฝีเท้าแล้วหันไปมองทางด้านหลังเมื่อคิดว่าวิ่งหลบหลีกได้ไกลจนคนวิ่งตามน่าจะสับสนจนตามมาไม่ถูกทาง ชายหนุ่มหยุดยืนหอบในที่สุด ก่อนจะยกข้อศอกตัวเองขึ้นดูแผล เลือดสีสดยังไหลซึมออกมาอยู่เรื่อยๆ
“ทำไมถึงได้ซวยแบบนี้ หนังสือก็ไม่ได้ซื้อ เจ็บตัวก็เจ็บตัวฟรี แถมยังต้องออกแรงวิ่งจนแทบสลบอีก”ชายหนุ่มบ่นกับตัวเอง พลางใช้มืออีกข้างเช็ดหยดเลือดลวกๆ ชายหนุ่มคิดที่จะเข้าไปล้างแผลในห้องน้ำก่อน แต่แล้วก็ต้องหยุดความคิดเอาไว้เมื่อคิดว่าอาจจะโดนฟ้ากลั่นแกล้งส่งตัวเขาเข้าไปในห้องนั้นให้นายลูกศิษย์ตัวดีนั่นเชือดคอเอา
“ออกไปให้พ้นจากที่นี่ดีกว่า น่าจะดีกว่า”คนคิดได้สรุปกับตัวเองในตอนท้าย แล้วหมุนตัวจะก้าวเดินต่อไป แต่แล้วหัวใจชายหนุ่มก็ต้องหล่นไปแทบพื้นอีกครั้ง เมื่อหมุนตัวไปแล้วร่างทั้งร่างก็เกือบปะทะเข้ากับร่างใครบางคนที่ยืนดักรออยู่
ที่บ้านของเตชสิทธิ์ กฤตภาษ นั่งมองหน้าหญิงสูงวัยที่กำลังนั่งหน้าเครียดอยู่ตรงข้ามตนเอง
“เอาไงดีครับคุณน้า”ชายหนุ่มเอ่ยถามคนๆนั้น ก่อนจะเห็นเพียงแค่อาการถอนหายใจของนาง
“คุณน้าจะมามัวแต่นั่งถอนหายใจแบบนี้ไม่ได้นะครับ ไต๋กำลังเกเรใหญ่แล้ว นี่ผมกำลังเสียเวลากับลูกชายคุณน้าอยู่นะ”คำต่อว่าต่างๆหลุดออกมาจากปากคนมองเห็นภาพขัดใจทันที
“ก็แล้วจะให้น้าทำยังไงล่ะเอส น้าก็ไม่คิดว่าไต๋จะเกเรแบบนี้อีก”หญิงเจ้าของบ้านเอ่ยขึ้น นางโดนอาจารย์สอนพิเศษคนใหม่ของลูกชายเล่นงานตั้งแต่ตอนที่เจ้าตัวมานั่งรอลูกชายนางแล้วลูกชายนางไม่กลับมาตรงเวลา ลูกชายของเพื่อนต่อว่านางต่างๆนาๆว่าทำไมถึงได้เลี้ยงลูกได้เกเรแบบนี้ หลายคำที่นางถึงกับอึ้งเมื่อได้ยินคำถากถางนั่น จริงอยู่ที่ลูกชายนางเกเรอย่างที่ฝ่ายนั้นกล่าวหาจริงๆ แต่คำถากถางที่นางได้ยินผ่านไปหลายคำเมื่อครู่มันไม่ได้แสดงออกถึงการที่คนพูดจะพูดในเชิงตักเตือนหรือคอยที่จะเป็นที่ปรึกษาเพื่อ
แก้ปัญหาของลูกชายนางเลย ตรงกันข้าม คำพูดฝ่ายนั้นดูเหมือนจะพาลและใช้อารมณ์มากกว่าเหตุผล เลยด้วยซ้ำ
“ก็น้ามัวแต่คิดว่าลูกตัวเองจะดีขึ้นได้เองน่ะสิ น้าถึงได้ไม่เคยจัดการอะไรเลย ถามจริงๆเถอะ น้าเคยใช้มาตรการเด็ดขาดอะไรกับไต๋เขาบ้างไหม ”กฤตภาษเอ่ยต่ออย่างคนหัวเสียสุดๆ ณ.ตอนนี้เขาไม่จำเป็นต้องสร้างภาพอะไรต่อไปอีกแล้ว เพราะพฤติกรรมของเตชสิทธิ์ในวันนี้มันช่างต่างกับวันแรกที่เขาได้เจอกับเจ้าตัวมากนัก ในตอนนั้นเด็กนั่นดูจะสนอกสนใจที่จะให้เขามาสอนพิเศษซะเหลือเกิน ถึงขนาดไม่ยอมให้ยอมหลับยอมนอน ยังเคยมาแล้ว แล้วตอนนี้ล่ะ สองวันแล้วเนี่ยที่เขาต้องมานั่งรออะไรเรื่อยเปื่อยอย่างนี้ อะไรคือสาเหตุให้เด็กนั่นเปลี่ยนไปกันแน่ มันลงเอยกับหญิงสาวที่มันเคยบ่นให้ฟังกลายๆแล้วเหรอ หรือว่ามันยังเคืองใจที่เขาเคยพามันเข้าม่านรูด แต่เอ๊ะ หรือว่ามันหันไปญาติดีกับยัยกัณตินันท์นั่น โอ้ย ยิ่งคิดก็ยิ่งหงุดหงิด อีนังคนเป็นแม่นี่ก็เอาแต่นั่งหน้าง่อยอยู่นั่นแหละ ลูกชายไม่กลับบ้านก็โทรตามโทรจิกสิยะ จะมานั่งเป็นคุณหญิงแม่ทำเบื๊อกอะไรกัน หึ๊ย!! เห็นแล้วมันขัดนัยน์ตานัก!!
“คุณน้าไม่คิดที่จะลองโทรตามลูกชายคุณน้าบ้างเลยเหรอครับ”คนขัดใจเอ่ยถามคนตรงหน้า เมื่อเห็นฝ่ายนั่งหน้าเรียบเฉยไปกับคำถามของตน
“แรกๆน้าเคยโทรแล้ว แต่ไต๋ไม่ค่อยจะรับสายน้าเลย”หญิงเจ้าของบ้านตอบ
“แล้วคุณน้าก็ยอมแพ้”
“อืม”
“ตายล่ะ ช่างเป็นแม่ที่ประเสริฐจริ๊งจริง”
“เอสกำลังประชดน้าอยู่นะ”
“ไม่บังอาจหรอกครับ กลัวคุณน้าจะไม่ได้รางวัลแม่ดีเด่นสาขาเลี้ยงลูกได้เกเรที่สุด”
“เอส ทำไมเอสพูดกับน้าแบบนี้ น้าเป็นเพื่อนแม่เอสนะ”
“นั่นก็อีกเรื่องนึงสิครับ ตอนนี้ผมกำลังทำหน้าที่ครูที่ดีอยู่ แต่มันช่างหนักยังไงก็ไม่รู้ที่งานชิ้นแรกของตัวเองดันได้สอนทั้งแม่ทั้งลูก”
“เอส มันเกินไปแล้วนะ คนกันเองแท้ๆ ทำไมถึงได้ก้าวร้าวกับน้าแบบนี้ ตฤณเขาเป็นคนอื่นคนไกลน้ากว่าเอส เขายังไม่เคยมาพูดเสียดสีกับน้าแบบนี้เลยนะ”
“โอ้ย คุณน้าจะเอาผมไปเปรียบกับไอ้ตุ๊ดนั่นไม่ได้หรอกครับ ผมมันคนตรง คิดยังไงก็พูดแบบนั้น ผมไม่ได้น้าไหว้หลังหลอกเหมือนคนที่น้ากำลังชื่นชมอยู่หรอก”
“หมายความว่ายังไง”
“ผมก็เคยบอกคุณน้าแล้วไม่ใช่เหรอว่านายกัณตินันท์นั่นมันได้นัดไต๋ไปเป่าหูเพื่อให้ไต๋เกลียดผม ไม่ชอบผม วันนั้นน่ะ คนดีของคนน้าก็เอ่ยถึงเรื่องน้าหลายเรื่องเหมือนกันแหละ แต่ผมไม่อยากเล่าให้น้าฟัง เพราะเห็นเคยเป็นคนโปรดกัน”
“ตฤณเขาว่าอะไรน้า”
“ช่างมันเถอะครับ พูดไปเดี๋ยวจะหาว่าผมใส่ไฟนายนั่นเปล่าๆ ยังไงในนี้ผมขอตัวก่อนละกัน วันหลังถ้าจะให้ผมมาที่นี่ ก็ให้คุณน้าเห็นเงาลูกชายโผล่เข้ามาในบ้านก่อนนะครับ แล้วค่อยโทรตามผม ไปล่ะครับ สวัสดีครับ”ชายหนุ่มลุกเดินหนีออกจากบ้านทันทีที่เอ่ยจบ หญิงเจ้าของบ้านนั่งอึ้งไปหลายวินาที ก่อนที่จะเม้มปากเขาหากันแน่น เปล่าหรอก นางไม่ได้โกรธคนที่เดินจากไปเมื่อครู่เท่าไหร่ แต่คนที่นางกำลังโกรธจนถึงขั้นสุดตอนนี้คือลูกชายตัวดีของนางนั่นเอง ไอ้ไต๋ กลับมาแกเจอดีแน่ ทำตัวให้คนอื่นเขามาถอนหงอกฉันถึงในบ้านขนาดนี้ ฉันไม่ปล่อยแกเอาไว้แน่ ไอ้ลูกไม่รักดี!
ณ ลานจอดรถชั้นบนสุดของตัวห้างที่ค่อนข้างเปลี่ยว กัณตินันท์นั่งขดตัวอยู่บนพื้นข้างๆรถคันหนึ่งที่ตัวเองจำได้ดีว่าเป็นรถของอดีตคนรัก น้ำตาแห่งความกลัวกำลังเอ่อล้นตรงขอบตาเมื่อสายตามองเห็นร่างสูงของอดีตลูกศิษย์ยืนจังก้ามองดูตนด้วยสายตาดุๆอยู่
“นายจะทำอะไรฉันเตชสิทธิ์ แล้วภูมิไปไหน”ชายหนุ่มเอ่ยถามคนที่ตนกำลังหวาดกลัว ก่อนจะหันหน้าหันหลังมองหาคนเคยรัก เพราะจำได้ว่าฝ่ายนั้นเป็นคนที่ลากตนมายังลานจอดรถเปลี่ยวแห่งนี้ ก่อนจะผลักร่างตนให้ล้มไปกองที่พื้นแทบเท้าคนตรงหน้าตอนนี้
“ถามหาพี่ภูมิทำไม คิดว่าเขาจะช่วยพี่เหรอ เขามากับผมนะ อย่าลืมสิ โน่น เขาไปมองดูต้นทางอยู่โน่น”
มองดูต้นทาง คนได้คำตอบทวนคำบอกนั่น ชายหนุ่มกระถดร่างถดถอยเมื่อนึกหวั่นว่าจะต้องเกิดเรื่องร้ายๆกับตนเองแน่นอน เพราะถึงขนาดมีการมองดูต้นทาง การเอาคืนในเกมนี้ของลูกศิษย์ตัวดีคงไม่ธรรมดาแน่
“ถอยหนีไปไหนชั้นนี้ไม่ค่อยมีผู้คนหรอก”เตชสิทธิ์ตวาดขึ้นพลางทรุดนั่งลงกระชากไหล่าสองข้างของคนถอยหนีเขย่าโดยไม่สนใจว่า
เจ้าตัวจะมีแผลจากรอยถลอกเกิดขึ้นที่ใดบ้างตามร่างกาย
“เตชสิทธิ์ ฉันเจ็บนะ นายจะฆ่าฉันหรือไง”กัณตินันท์ร้องบอก พลางพยามแกะอุ้งมือคนเขย่าร่างนั่นให้ออกจากกาย ตอนนี้เขาไม่มีเรี่ยวแรงพอที่จะทำอย่างอื่นได้ เพราะเหนื่อยจากการวิ่ง และเริ่มแสบไปตามเนื้อตัวจากที่หกล้มหลายครั้งจนระบมไปหมด
“ถ้าฆ่าได้ก็ฆ่าไปแล้ว ทำอะไรกับผมไว้ ลืมแล้วหรือไง”คนโดยแกะมือตะคอก ก่อนจะออกแรงบีบอุ้งมือนั่นหนักขึ้น
“โอ้ย!”คนโดนบีบร้องลั่น ก่อนจะไม่อาจกลั้นน้ำตาเอาไว้ต่อไปได้ ชายหนุ่มร้องไห้ออกมาอย่างไม่อายสิ่งใดแล้วตอนนี้
“แค่นี้ทำสำออย คิดว่าตัวเองเป็นผู้หญิงหรือไง”เตชสิทธิ์เอ่ยบอก ก่อนจะยอมปล่อยคนน้ำตาไหลให้เป็นอิสระ แต่ก็ปล่อยโดยการผลักฝ่ายนั้นให้ร่างล้มกระแทกพื้นแทนการปล่อยดีๆ
อีกฝั่งหนึ่ง ภูมิยืนมองเหตุการณ์คนเคยคบโดนทำร้ายอยู่อย่างนิ่งๆ แวบหนึ่งก็เห็นใจอยากจะเข้าไปบอกให้คนทำร้ายเพลาๆมือลงบ้าง แต่อีกแวบก็กลัวว่าทำแบบนั้นแล้วจะเป็นการขัดใจเจ้าตัวไปเสียเปล่าๆ ซึ่งนั่นก็เท่ากับว่าเขาอาจจะไม่ได้ใกล้ชิดฝ่ายนั้นอีกเลยก็ได้ สู้อยู่เฉยๆ แล้วทำตัวเป็นพวกเดียวกันจะดีกว่า กัณตินันท์เป็นแค่อดีต ส่วนเด็กนั่นเป็นอนาคต คนเราต้องเดินต่อข้างหน้าสิ จะมาเดินถอยหลังไปทำไมกัน
“เตชสิทธิ์ นายจำไว้ให้ดีนะว่านายเคยทำอะไรกับฉันบ้าง จากนี้ต่อไป ฉันจะเกลียด เกลียดนายไปจนวันตายเลยคอยดู”กัณตินันท์บอกกับคนทำร้ายตัวเองทั้งน้ำตา ชายหนุ่มคิดว่าฝ่ายนั้นจะสะท้านบ้าง เปล่าเลย เขาคิดผิด เด็กนั่น ส่งรอยยิ้มเยาะกลับมาให้เขาทันทีที่เขาเอ่ยจบก่อนที่จะเอ่ยขึ้นบอกเขาว่า
“แล้วไง พี่เกลียดผม แล้วชีวิตผมจะตกต่ำลงงั้นเหรอ คิดว่าตัวเองมีค่าขนาดไหนเชียว ที่จะมาบอกว่าเกลียดคนอื่น แล้วคนอื่นเขาจะรู้สึกอะไรน่ะ”
คนได้ฟังประโยคนั่น เม้มปากแน่นอย่างโกรธจัด ชายหนุ่มฝืนใจลุกขึ้นยืน ปาดน้ำตาทิ้ง จ้องมองคนพูดจาทำร้ายจิตใจอย่างกับจะจำไว้ว่าชาตินี้ทั้งชาติจะไม่มีทางญาติดีกับคนๆนี้เป็นอันขาด
“ทำมอง ทำมอง เดี๊ยะ จะโดน”เตชสิทธิ์ขึงขังเข้าใส่เมื่อเห็นแววตาที่เขาไม่ชอบของฝ่ายนั้นอีกครั้ง ไม่รู้สิ ทุกครั้งที่กัณตินันท์มองเขาแบบนี้ มันมักจะทำให้เขาเกิดสะท้านขึ้นมาในใจอย่างประหลาด แต่ไม่หรอก เขาไม่มีทางแสดงออกความรู้สึกนั้นออกไปให้ฝ่ายนั้นได้เห็นเป็นอันขาด เรื่องอะไรจะยอมมีท่าทีบ่งบอกว่าเขากำลังแคร์ความรู้สึกคนผิดเพศคนนึงด้วย
“ก็เอาสิ วันนี้นายพอใจที่จะทำอะไรฉันก็เอาเลยตามสบาย จะเรียกพี่ชายที่แสนดีของนายมารุมด้วยก็ยังได้นะ เอาฉันให้ตายด้วยล่ะ ถ้าฉันไม่ตาย ต่อจากนี้ไป เจอฉันที่ไหนอย่าได้ข้องแวะกับฉันอีกเด็ดขาด เพราะฉันจะไม่ไว้หน้าใครแล้วทั้งนั้น”กัณตินันท์มองท้าทายกลับไป ชายหนุ่มฮึดสู้ขึ้นมาเมื่อรู้สึกเหนื่อยเหลือเกินกับการเป็นฝ่ายถูกรังแกอยู่ร่ำไป
“ทำไม จะทำอะไรพวกผมงั้นเหรอ คนอ่อนแออย่างพี่ อย่ามาทำเก่งหน่อยเลย มันไม่ได้ดูเป็นผู้ชายขึ้นมานักหรอก”เตชสิทธิ์เดินไปผลักอกคนยืนท้าทายจนฝ่ายนั้นตัวเซ เด็กหนุ่มแอบเห็นว่าเจ้าตัวแอบกำหมัดแน่นอยู่จึงยิ้มเยาะแล้วเอ่ยออกไปใหม่
“ทำไม จะต่อยกับผมเหรอคุณอาจารย์ กำหมัดซะแน่นเชียว เอาตรงนี้เลยมั๊ยล่ะ ให้พี่ภูมิเป็นกรรมการให้เลย ถ้าผมแพ้พี่นะ ผมยอมกราบขอโทษพี่กับสิ่งที่ผมทำทั้งหมดเลยอ่ะ แต่ถ้าผมชนะ พี่ก็ต้องกราบขอโทษผมด้วยที่กล้าด่าว่าผมปากหมาต่อหน้าคนอื่นให้ผมได้อาย”
“ฉันไม่ตัดสินปัญหาอะไรด้วยวิธีป่าเถื่อนอย่างที่เธอชอบทำหรอก ฉันจะยืนอยู่ตรงนี้แหละ ให้นายอยากทำอะไรฉันก็เชิญ จะชก จะกระทืบ จะต่อย หรือจะฆ่าแกงยังไงก็เอา”
“อย่ามาทำอวดดีกับผมพี่ตฤณ บอกแล้วไงว่าผมไม่ชอบ”
“นาทีนี้ฉันก็ไม่ได้หวังให้เด็กเหลือขออย่างนายมาชอบฉันอยู่แล้วเด็กป่าเถื่อนอย่างนายมันไม่มีหัวใจหรอกฉันรู้ดี”
“ด่าผมอีกแล้วนะ รู้มั๊ยว่าจะโดนอะไร”
“ก็บอกแล้วไงจะทำอะไรฉันก็เชิญ”
“ผมจะยังไม่ทำอะไรพี่ ถ้าพี่ยอมเอ่ยขอโทษผมเดี๋ยวนี้”

pongsakron01

ขอบคุณครับ

pkclub2146

ติวกันต่อไปเถอะเด๋วหลายๆอย่างดีเอง

piyanate

ขอบคุณครับ

dream1995

ขิงก็ราข่าก็แรง

imseng

ขอบคุณนะคับ

ืnneess

ขอบคุนมากครับ

x_man19

ขอบคุณมากจ้า

gigusa

ขอบคุนมากคับ

blackqueen

ขอบคุนมากมายนะคับ

orrick

ขอบคุนนะคับ

davil008za

ขอบคุณมากๆๆเลยครับ

acolyte

ขอบคุณมากครับ

porxv

ขอบคุณมากคับ

kangaza

ครับชอบครับกะลังลุ้นเลยว่าผลออกมางัย

tamia

สนุกมากครับ

kiwwy

ขอบคุณขร๊า  อานต่อละ

wsdonin

ขอบคุณมากคับ

nokky

ชอบมากมายครับ

mixlonly

ขอบคุณครับ