++ Loving Course ติวรักสุดใจ นายเกเร ++ ***17

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
“ไต๋ กลับมา แม่ขอโทษ แม่ขอโทษ”หญิงสูงวัยทรุดตัวนั่งร้องให้อยู่กับรั้วบ้าน เมื่อร่างลูกชายลับสายตาไปในความมืดในใจก็ได้แต่ภาวนาว่าอย่าได้เกิดเหตุการณ์อะไรกับลูกชายตนเลย
รถคู่ใจพาร่างหนุ่มน้อยทะยานออกไปสู่ถนนใหญ่ ร่างนั้นปาดน้ำตาทิ้งไปอย่างคนที่ทะนงอยู่ลึกๆว่าไม่ควรอ่อนแอในเมื่อตอนนี้ที่บ้านไม่ต้องการเขา เขาก็ควรไปในที่ที่อาจจะอ้าแขนต้อนรับเขาก็ได้ เด็กหนุ่มหยุดรถแล้วเลือกที่จะโทรศัพท์หาคนที่เพิ่งมาส่งตนที่บ้าน
“พี่ภูมิเหรอครับ ผมไต๋นะ”
“อ้าวไต๋ว่าไง”เสียงฝ่ายนั้นตอบกลับมา
“ผมมีปัญหากับแม่นิดหน่อย พี่ภูมิถึงบ้านหรือยังครับ”
“ยังเลย ยังอยู่แถวบ้านนายอยู่เลย ตะกี้บอกมีปัญหากับแม่ ทำไมเหรอ”
“ทะเลาะกันนิดหน่อยครับ”
“ไม่นิดหน่อยแล้วมั้ง เสียงนายเหมือนคนเพิ่งร้องไห้เลย”
“ครับ ก็หนักพอดู”
“เฮ้ย เป็นลูกผู้ชายต้องเข้มแข็งสิ แล้วนี่อยู่ไหน”
“อยู่นอกบ้านแล้วครับ ว่าจะไปค้างกับพี่ พี่สะดวกมั๊ยครับ”
“ยินดีเลยได้น้อง ว่าแต่จะมายังไง ให้พี่ไปรับมั๊ย”
“ผมเอามอเตอร์ไซค์มาครับ พี่บอกทางผมมาแล้วกัน เดี๋ยวผมขับไปเอง”
“อย่างงั้นก็ได้ ขับตามมาที่....”
เด็กหนุ่มตั้งใจฟังเส้นทางที่อีกฝ่ายบอก ก่อนจะเอ่ยขอบคุณทำท่าจะวางสาย แต่ชะงักเอาไว้แล้วหลุดปากถามฝ่ายนั้นออกไปใหม่ว่า
“พี่ภูมิครับ ที่ห้องพี่ มีเหล้าหรือเปล่า ผมอยากเมา”
คำถามเพียงเท่านั้นของเด็กน้อย ทำเอาภูมิ ยิ้มกริ่มอย่างพอใจ อะไรกันนี่ สวรรค์ช่างเปิดทางให้เขาได้เร็วเหลือเกิน เด็กหนุ่มหล่อนั่นอยากจะมาดื่มน้ำเมา แล้วค้างที่ห้องเขา โอวว์ แค่คิดก็เสียวไปถึงไหนต่อไหนแล้ว
“ที่ห้องพี่มีทุกอย่างแหละน้องเอ้ย รีบมาละกัน พี่จะเปิดขวดรอ”ชายหนุ่มรีบตอบออกไปอย่างไม่รีรอ ก่อนจะแอบเม้มริมฝีปากแล้วยิ้มออกมาอย่างมีแผนการ เมื่ออีกฝ่ายวางหูไป
เที่ยงคืนกว่าแล้ว กัณตินันท์ปิดคอมพิวเตอร์ลง แล้วเก็บสมุดจดเล่มประจำวางในที่ของมัน ชายหนุ่มถอนหายใจเบาๆหลับตานิ่งไล่ความเมื่อยล้า ก่อนจะหยิบปากกามาขีดฆ่าจำนวนวันในปฏิทินทิ้งไปอีกหนึ่งวัน ที่ด้านนอกคล้ายฝนจะตก เจ้าของห้องเดินไปทอดสายตารับลมเย็นๆที่ริมระเบียง ก่อนจะสะดุ้งตัวโยนเมื่อ ได้ยินเสียงโทรศัพท์ตัวเองดังขึ้น แปลกจังใครกันโทรมาดึกๆ
ที่ห้องของภูมิ ชายหนุ่มนั่งมองคนบางคนที่กำลังนั่งงัวเงียกับฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ตนผสมให้ ราตรีนี้ยังอีกยาวไกล ยังไงซะคืนนี้เตชสิทธิ์ก็คงไม่รอดเงื้อมือเขาไปได้ การปล่อยให้เด็กนั่นเมามายจนได้ที่มันก็เร้าอารมณ์ไปอีกแบบกับการที่จะพิชิตสวาทเจ้าตัว
“พี่ ภูมิ ไม่เห็นจะดื่มเลยครับ”เสียงเด็กนั่นงัวเงียถามออกมา คนถูกถามแอบขัดใจหน่อยๆที่เห็นเจ้าตัวยังมีสติ จำอะไรได้อยู่ จึงแกล้งยิ้มบอก
“อ๋อ ตอนนี้หมอห้ามพี่ดื่มหนักน่ะ”
“พี่เป็นอะไรเหรอครับ”หนุ่มน้อยถาม
“มีโรคประจำตัวน่ะ ช่างมันเถอะ อย่าสนใจพี่เลย นายดื่มได้ ก็ดื่มเข้าไปเยอะๆเหอะ จะได้ลืมเรื่องราวต่างๆ”ภูมิบอกปัด ก่อนจะจัดการผสมเครื่องดื่มแก้วใหม่ให้คนตรงหน้า พลางแอบบ่นเบาๆ
“คอแข็งนัก เจอแก้วนี้เข้าไปนายสลบแน่”แก้วในมือถูกผสมแอลกอฮอล์ชนิดเข้มสุดกู่ คนชง ชงไป ก็แอบมองคนที่จะต้องดื่มอย่างกระหยิ่มยิ้ม ฝ่ายนั้นกำลังเอนตัวเอาหลังพิงโซฟาอย่างคนกำลังหมดแรง กระดุมสองสามเม็ดบนของเสื้อนักเรียนถูกเปิดออกไปแล้วจากฝีมือเจ้าตัว คนจ้องมอง ไล่มองสายตาเข้าไปในอกขาวนั่นก็แทบจะห้ามใจตัวเองเอาไว้ไม่อยู่ แต่ต้องห้าม เพราะเชื่อว่าฝ่ายนั้นยังคงมีสติอยู่นั่นเอง
“อะ ดื่มอีกแก้วไต๋ จะได้อาบน้ำนอนกัน แก้วนี้ พี่ชงให้สุดฝีมือเลยนะ”ชายหนุ่มยกแก้วเครื่องดื่มนั่นให้คนเอนตัวนอน ฝ่ายนั้นผงกหัวขึ้นมอง ปฏิเสธงัวเงีย
“พอแล้วพี่ภูมิ ผมชักมึนๆแล้วล่ะ ผมอยากกลับบ้าน ผมอยากกลับไปขอโทษแม่”ถึงตอนนี้เด็กหนุ่มคล้ายจะน้ำตาคลอ คนมองเห็นถึงกับหงุดหงิดที่ได้ยินประโยคนั่น อะไรกันวะ ไหนบอกว่าอยากเมา ไม่อยากเข้าบ้านแล้วไง แล้วนี่อะไร แค่ระบายๆอะไรออกมาได้ไม่เท่าไหร่ก็อยากจะชิ่งหนี เฮอะ เมินซะเถอะ เจ้าเด็กน้อย!!
“จะกลับไปทำไมตอนนี้ เชื่อสิว่าตอนนี้แม่นายคงยังโกรธนายอยู่แหละ คิดดูนายไปโต้เถียงเขาแบบนั้น เขาหรือจะยอมอภัยให้นายง่ายๆ”ชายหนุ่มเป่าหู ก่อนจะคะยั้นคะยอให้เหยื่อดื่มแก้วเหล้าที่เขาผสมสูตรพิเศษให้
“ผมไม่ไหวแล้วจริงๆพี่ภูมิ”เตชสิทธิ์ปฏิเสธ พลางปัดแก้วเหล้านั่นออกห่างจากปาก เมื่อเห็นคนยกให้ทำทีจะป้อนเขาเสียเอง เมื่อเห็นเขาไม่ยอมรับมาดื่มเอง
“โอเคๆ ไม่เอาก็ไม่เอา งั้นไปอาบน้ำไป พี่จะอาบด้วย จะได้นอนพร้อมกัน พรุ่งนี้ต้องทำงาน”เจ้าของห้องทำฮึดฮัด เมื่อเหตุการณ์มันขัดใจ เปล่าหรอก เขาไม่ได้คิดท้อใจในเกมนี้ แต่เขาจะลองวิธีใหม่ต่างหาก เด็กนี่แม้จะจะยังมีสติอยู่ก็จริง แต่เรี่ยวแรงมหาศาลที่เจ้าตัวเคยมีมันมลายหายไปหมดสิ้นแล้วนี่ จู่โจมมันซะเลยจะเป็นไรไปตอนนอนอยู่บนเตียงเดียวกัน ร้อยทั้งร้อย ไม่ว่าผู้ชายผู้หญิง แค่โดนปลายลิ้นซุกไซร้ ขี้คร้านต่างจะอ่อนปวกเปียกสมยอมกันทั้งนั้น
ณ สถานที่เที่ยวยามราตรี กฤตภาษ เดินหน้าหงิกไปที่รถตัวเองอย่างคนอารมณ์เสีย วันนี้มันวันซวยอะไร ทำไม ใครๆต่างก็พากันเชิดใส่ตนกันเป็นแถว ส่งตาจิกก็แล้ว เข้าไปกะแซะก็แล้ว ยังไม่มีใครที่เอ่ยชวนเขาไปสานต่อความสัมพันธ์ที่ห้องเลยซักราย โอ้ย หน้าตาฉันโบ๊ะแป้งน้อยไปหรือไงนะ เครียด!
ภูมิ ใช่สิ ฉันมีอีตาภูมิเอาไว้ระบายนี่นา หึ ฉันไม่ง้อพวกแกก็ได้วะ อีพวกไม่รู้จักของชั้นดีชิส์ ชายหนุ่ม นึกคิดได้ดังนั้น จึงรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรหาคู่ขารายล่าสุดนั่นทันที ตอนนี้แม้มันจะดึกแล้ว แต่นายนั่นน่าจะยังไม่นอนหรอก เพราะดูท่ามันก็น่าจะเป็นนักเที่ยวเหมือนกัน จังหวะที่คิดนั้นชายหนุ่มไม่รู้เลยว่า คนที่ตนนึกถึงกำลังคิดจะลงมือเคลมสวาทเด็กน้อยในห้องตัวเอง
“ใครโทรมาวะ”ภูมิรู้สึกหงุดหงิด เมื่อตอนเตรียมตัวจะขึ้นไปนอนบนเตียงคู่กับคนที่หลับพับไปก่อนหน้าแล้วได้ยินเสียงโทรศัพท์ตัวเองดังขึ้น
“เอส โทรมาทำซากอะไรเนี่ย”ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นเมื่อเดินไปหยิบโทรศัพท์มามองแล้วเห็นเป็นชื่อใคร ชายหนุ่มเลือกที่จะตัดสัญญาณทิ้งไปอย่างไม่สนใจ นายนั่นเกิดร่านขึ้นมาแล้วล่ะสิ ถึงโทรมาหาเขาได้ เฮอะ เคยเล่นตัวกับเขาแล้วไปรอบนึง คราวนี้จะแกล้งกลับซะให้เข็ด ปล่อยให้นั่งเดือดดาลกับการถูกเขาปฏิเสธอยู่นั่นแหละ จะได้สำนึกว่าตัวเองไม่ได้สวยเลือกได้
“อีบ้า ตัดสายฉันทิ้งทำไมเนี่ย”กฤตภาษโวยลั่นเมื่อเห็นสัญญาณถูกตัดทิ้งไป ชายหนุ่มไม่คิดที่จะโทรกลับไปใหม่ เชอะ รู้จักฉันน้อยไปไอ้ภูมิ จำไม่ได้เหรอว่าวันนั้นลากฉันไปเล่นบทรักกันที่ไหน ที่ห้องของแกใช่มั๊ย ฉันจะตามไปดูเดี๋ยวนี้แหละว่าแกทำอะไรอยู่ถึงกล้าตัดสายฉันทิ้ง
ภายในห้องอีกห้องหนึ่ง คนในห้องผุดลุกผุดนั่งอย่างคนไม่อาจข่มตาให้หลับลงไปได้ เหตุการณ์ก่อนหน้านี้ที่แม่ของคนที่ตนสาบานว่าจะไม่ขอยุ่งเกี่ยวด้วยอีกโทรศัพท์เข้ามาหา ทำเอาชายหนุ่มมีความคิดกระเจิดกระเจิงไปหลายเรื่อง
คนโทรเข้ามาร้องห่มร้องไห้ แล้วขอโทษขอโพยเขาเป็นการใหญ่ที่เคยมองเขาผิดๆไป ชายหนุ่มหลุดปากอธิบายทุกๆสิ่งทุกๆอย่างให้ฝ่ายนั้นฟังยิ่งกระหน่ำให้เจ้าตัวปล่อยโฮออกมาอย่างคนรู้สึกผิด นางเล่าต่อไปว่าได้ทะเลาะกับลูกชายอย่างรุนแรง จนลูกชายหนีออกจากบ้าน สุดท้ายนางจึงอ้อนวอนขอร้องว่าให้เขาช่วยตามลูกชายกลับบ้านมาให้หน่อย ลูกชายนางไม่เคยไปค้างที่ไหน แม้จะดึกแค่ไหนเจ้าตัวก็กลับบ้านมาโดยตลอด นางตามหาเบาะแสต่างๆจนทั่วแล้วก็ไม่มีวี่แววว่าลูกชายจะไปอยู่ซักที่ โทรศัพท์หาก็ยังไม่ติดอีก นางสารภาพว่าจนปัญญาที่หาใครมายื่นมือมาช่วยแล้วจริงๆ ถึงโทรหาเขา เผื่อเขาจะรู้บ้างว่าลูกชายนางชอบไปเกเรที่ไหนบ่อยๆ
“ทำไมชีวิตฉันต้องหนีจากนายไม่พ้นด้วยนายเตชสิทธิ์”ชายหนุ่มพูดกับตัวเอง สุดท้ายด้วยสำนึกการเป็นครู จึงยอมตัดทิ้งอารมณ์โกรธเกลียดส่วนตัวทิ้งไปชั่วขณะ ชายหนุ่มถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วหยิบโทรศัพท์กดโทรไปหาคนหนึ่งที่คิดว่าเตชสิทธิ์คงจะไปกบดานอยู่ด้วย
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นอีก ภูมิ หงุดหงิดจนแทบคลั่ง ชายหนุ่มนึกว่าเป็นคนๆเก่าที่โทรเข้ามา จึงเดินไปหยิบมากดรับแล้วกระแทกเสียงกลับไป
“โทรมาทำไมคนจะหลับจะนอน”กัณตินันท์สะดุ้ง พยามตั้งสติเอาไว้เต็มที่ เพราะคิดว่าอีกฝั่งคงเห็นเป็นชื่อตนโทรเข้าไปจึงพูดจาแบบนี้ใส่อย่างไม่ไว้หน้า
“ขอโทษที่โทรมากวน ตฤณแค่จะถามภูมิว่าไต๋อยู่กับภูมิมั๊ย”ชายหนุ่มข่มใจเอ่ยออก
ไปส่งผลให้คนปลายสายชะงัก
“นี่ตฤณเองหรอกเหรอ”คนชะงักเอ่ยถาม
“คิดว่าเป็นใครล่ะ”
“เปล่า”
“งั้นจะบอกตฤณได้หรือยังว่านายไต๋อยู่นั่นมั๊ย”
“ทำไมเด็กนั่นจะต้องอยู่ที่นี่ล่ะ”
“ไต๋ทะเลาะกับแม่ แล้วหนีออกจากบ้านมา แม่เขาเป็นห่วงเขามาก จนไม่เป็นอันหลับอันนอนแล้ว ถ้าไต๋เขาอยู่นั่นภูมิก็ช่วยให้เขาโทรไปบอกแม่เขาที ไม่ใช่หายสาบสูญไปแบบนี้”
“อย่ายุ่งไม่เข้าเรื่องตฤณ ใครกันแน่ที่ห่วงไต๋ อย่าเอาแม่เด็กนั่นมาอ้างแทนตัวเองหน่อยเลย”
“ตฤณกับเด็กนั่นไม่น่าจะมีอะไรที่เกี่ยวข้องกันแล้ว ภูมิก็น่าจะรู้ ที่ตฤณต้องทำแบบนี้ เพราะเห็นใจหัวอกคนเป็นแม่หรอกนะ”
“เมื่อไหร่จะเลิกสร้างภาพว่าตัวเองเป็นคนดีหะตฤณ มันทุเรศรู้มั๊ย ไต๋ไม่ได้อยู่ที่นี่ แค่นี้นะ ภูมิจะนอนแล้ว”ชายหนุ่มตัดสายทิ้งไปทันทีที่เอ่ยจบ โทรศัพท์ถูกปิดเครื่องลงไป ก่อนที่คนปิดจะเดินเอาไปวางไว้บนโต๊ะมุมหนึ่งของห้อง พอซะทีกับการโดนรบกวนเวลาพาสุข ต่อแต่นี้ไปเป็นเวลาที่เขาจะได้จัดการกับเหยื่อหวานนั่นได้แล้ว แต่...
“พี่ตฤณโทรมาเหรอครับ”เสียงทักนั่นดังขึ้นทางด้านหลัง แน่นอนว่ามันเป็นเสียงของเตชสิทธิ์ คนได้ยินตัวชาวาบ เด็กนั่นรู้สึกตัวขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไหร่ ชายหนุ่มรีบหันหน้ากลับไปมอง รู้สึกใบหน้าทั้งแถบร้อนผ่าว เมื่อเห็นร่างสูงของฝ่ายนั้นยืนมองตนอยู่บนพื้นแล้ว
ตอนที่ 19
“ว่าไงครับพี่ภูมิ เมื่อกี้พี่ตฤณโทรมาเหรอ”เตชสิทธิ์เอ่ยถามเจ้าของห้องซ้ำ หลังจากที่คำถามแรกของตนถูกฝ่ายนั้นทำเหมือนไม่ได้ยิน
“อืม โทรมาตื้อพี่น่ะ”ภูมิ แกล้งบอก เพราะคิดว่าคนถามคงไม่ได้ยินอะไรมากนัก คนเมาเพิ่งตื่น จะจับต้นชนปลายอะไรถูก
“เขาโทรมาตื้อพี่ หรือโทรตามหาผม”เตชสิทธิ์บอกออกไปตรงๆ เขาได้ยินแล้วล่ะถ้อยคำที่ภูมิต่อว่ากัณตินันท์ เด็กหนุ่มรู้สึกเจ็บปลาบอยู่ลึกๆที่ตนเองร้ายกาจขนาดนี้ แต่กัณตินันท์ก็ยังโทรตาม ถ้าเดาไม่ผิด คงเป็นแม่เขาเองล่ะมั้งที่แจ้งฝ่ายนั้นว่าเขาหายตัวไป
“ผมจะกลับบ้าน”เด็กหนุ่มเอ่ยบอกต่อ เมื่อเห็นคนตรงหน้าเอาแต่อึ้ง ร่างสูงกำลังจะเดินไปหยิบเอากุญแจรถตัวเอง แต่กว่าช้ากว่าคนยืนอึ้ง ที่ตั้งสติได้ รีบตรงเข้าไคว้าเอากุญแจนั่นมาถือไว้ในมือก่อน
“ขอกุญแจผมคืนพี่ภูมิ ผมจะกลับบ้าน แม่คงกำลังตามหาผม”เด็กหนุ่มเอ่ยบอกเสียงนิ่ง เมื่อเห็นคนเป็นผู้ใหญ่กว่าทำอะไรแปลกๆ
“นายจะกลับได้ยังไง เมาขนาดนี้”ภูมิบอกเสียงขรึม
“ผมสร่างแล้ว”เตชสิทธิ์ตอบ
“สร่างอะไรกลิ่นยังหึ่งอยู่เลย ขึ้นไปนอนไป พรุ่งนี้เช้าค่อยกลับ”
“ผมจะกลับไปนอนบ้าน ขอกุญแจรถผมคืนเถอะ”
“เฮ้ย นี่เห็นห้องพี่เป็นซ่องหรือไง นึกจะมาก็มา นึกจะไปก็ไป”เจ้าของห้องพุดขึ้นเสียงดังเมื่อรู้สึกขัดใจขึ้นมา
“ก็แล้วทำไมล่ะ ผมบอกจะกลับก็คือกลับ พี่จะเดือดร้อนทำไม”เตชสิทธิ์ขึ้นเสียงกลับ เมื่อรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาบ้าง จริงอยู่ที่เขาอาจจะทำไม่ถูกไปหน่อย ที่นึกอยากจะมาก็มา พอนึกอยากจะกลับก็กลับ แต่ก็นั่นล่ะ ทำไมคนที่เป็นเจ้าของห้องจะต้องใส่อารมณ์กับเขาขนาดนี้ด้วยล่ะ เจอแบบนี้ขนาดคนเป็นแม่ เขายังแผลงฤทธิ์ใส่มาแล้วเลย แล้วนายนี่ล่ะ จะเหลือเหรอ
“โอเคๆ พี่ขอโทษ พี่แค่เป็นห่วงนาย กลัวจะขับรถไม่ไหว”ภูมิยอมอ่อนข้อลง เมื่อเห็นท่าทีขึงขังของอีกฝ่าย ชายหนุ่มพอจะจับนิสัยเด็กคนนี้ได้อยู่บ้าง จึงรีบปรับอารมณ์ตัวเอง แล้วเข้าน้ำเย็นเข้าลูบ
“เชื่อพี่เถอะ อย่าเพิ่งกลับเลย มันอันตราย”
เมื่อเห็นอีกฝ่ายพูดจาน่าฟังมากขึ้น เตชสิทธิ์จึงอารมณ์เย็นลงบ้างเด็กหนุ่มหมุนตัวเดินกลับไปที่เตียงนอน หยิบโทรศัพท์ที่วางไว้หัวเตียงมาเปิด
“ผมคงต้องโทรบอกแม่”เด็กหนุ่มหันมาบอกคนที่มองตามหลังก่อนจะหันกลับไปสนใจโทรศัพท์นั่นใหม่
ภูมิแอบมองเด็กหนุ่มด้วยท่าทีกระหยิ่มยิ้ม ไม่น่าเชื่อเลยจริงๆว่าตนจะหลอกล่อเด็กนี่อยู่หมัด อย่างนี้โอกาสงามที่จะพิชิตสวาทเจ้าตัวมันจะหลุดมือไปไหนเสียหึๆ

pongsakron01

ขอบคุณครับ

piyanate

ขอบคุณครับ

dream1995

ขอบคุณครับ

dream1995

น่ารักมากมาย

imseng

ขอบคุณนะคับ

ืnneess

ขอบคุนมากครับ

x_man19

ขอบคุณมากจ้า

gigusa

ขอบคุนมากคับ

orrick

ขอบคุนนะคับ

acolyte

ขอบคุณมากครับ

porxv

ขอบคุรมากนะคับ

kangaza

ขอบคุณนะคับ

tamia

ขอบคุณครับ

kiwwy

ขอบคุณขร๊ อ่านต่อแล้ว{:sm-28:}

wsdonin

ขอบคุณมากคับ

nokky

ชอบมากมายครับ

mixlonly

ขอบคุณครับ

sugaritc

ขอบคุณครับ

hortop555

ขอบคุณครับ