++ Loving Course ติวรักสุดใจ นายเกเร ++ ***18

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
เมื่อเห็นอีกฝ่ายพูดจาน่าฟังมากขึ้น เตชสิทธิ์จึงอารมณ์เย็นลงบ้างเด็กหนุ่มหมุนตัวเดินกลับไปที่เตียงนอน หยิบโทรศัพท์ที่วางไว้หัวเตียงมาเปิด
“ผมคงต้องโทรบอกแม่”เด็กหนุ่มหันมาบอกคนที่มองตามหลังก่อนจะหันกลับไปสนใจโทรศัพท์นั่นใหม่
ภูมิแอบมองเด็กหนุ่มด้วยท่าทีกระหยิ่มยิ้ม ไม่น่าเชื่อเลยจริงๆว่าตนจะหลอกล่อเด็กนี่อยู่หมัด อย่างนี้โอกาสงามที่จะพิชิตสวาทเจ้าตัวมันจะหลุดมือไปไหนเสียหึๆ

เตชสิทธิ์กดดูรายชื่อคนที่ติดต่อเข้ามาระหว่างที่โทรศัพท์ของตนถูกปิดการใช้งาน
“ผมว่าผมกลับบ้านดีกว่าครับพี่ภูมิ”เด็กหนุ่มนึกเปลี่ยนใจขึ้นมาหลังจากที่ตรวจดูจำนวนสายที่โทรเข้าจนหมด แน่นอนว่ารายชื่อล่าสุดที่เป็นคนโทรเข้ามาหาเขาเป็นชื่อของกัณตินันท์
“อะไรของนายอีกเนี่ย”ภูมิเอ่ยถามอย่างใจแป้ว ฝันหวานๆเมื่อซักครู่พลันสลายไปสิ้น
“ทั้งแม่และพี่ตฤณโทรตามผมกันใหญ่ ผมคงต้องกลับ”คนถูกถามอธิบาย ก่อนจะยื่นมือไปขอกุญแจรถจากคนที่ยังถืออยู่
“ขอกุญแจรถผมด้วย”
“พี่บอกแล้วไงว่าไม่ให้นายกลับ ขึ้นไปนอนไป อย่าเรื่องมาก”เจ้าของห้องระงับอามณ์ตัวเองไม่อยู่อย่างเช่นเคย เมื่อได้ยินเต็มสองหูว่าเด็กนั่นเอ่ยถึงกัณตินันท์ นี่จริงๆมันแอบแคร์คนที่มันตบเลือดกบปากอย่างงั้นเหรอ
“ผมต้องกลับพี่ภูมิ พี่ห้ามผมไม่ได้หรอก ขอโทษที่ผมมากวน”คนโดนสั่งบอกเสียงเข้ม ก่อนจะตรงเข้าไปเพื่อจะแย่งของๆตนคืน เมื่อเห็นคนครอบครองทำท่าจะไม่คืนให้ง่ายๆ
“อย่าทำตัวงี่เง่ากับฉันเตชสิทธิ์”ภูมิเอ่ยบอกโดยเปลี่ยนทั้งสรรพนามและน้ำเสียง คนกำลังจะแย่งของๆตัวเองคืนชะงักไปนิด ทำไมน้ำเสียงของผู้ชายแมนๆคนหนึ่งถึงเปลี่ยนไปแบบนี้ อย่าบอกนะว่า....
เก๋งคันหรูเลี้ยวเข้าจอดในที่จอดเรียบร้อย กฤตภาษ เปิดประตูออกมา แหงนหน้าขึ้นมองตัวอาคารที่ที่เป็นที่อยู่ของคู่ขาช่วงเวลาหนึ่งเอ่ยขึ้น
“ไหนดูซิ นอนกกใครอยู่ถึงได้กล้าเล่นตัวกับฉัน”ชายหนุ่มเอ่ยขึ้น ก่อนจะสาวเท้าดินไปยังที่หมายหลังล็อครถเสร็จ
“พี่จะทำอะไรผมพี่ภูมิ ผมเป็นผู้ชายนะ พี่เป็นเกย์หรือเปล่าเนี่ย”เตชสิทธิ์เอ่ยตวาดคนที่พุ่งเข้ากอดตนไว้ทางด้านหลัง ตอนที่ตนตัดสินใจจะกลับเองโดยไม่สนใจจะแย่งกุญแจรถคืน เพราะรู้สึกแปลกๆกับท่าที่คนถือครอง
“ใช่พี่เป็นเกย์ และพี่ก็ชอบนายด้วย เป็นของพี่เถอะนะ อย่าขัดขืนพี่เลย มันไม่ได้น่ากลัวหรอก มีแต่เราจะมีความสุขกันเท่านั้นแหละ”คนกอดรัดตัวยอมรับออกมา คนถูกกอดถึงกับตัวเย็น และช็อคไปชั่วครู่ นี่มันอะไรกัน ทำไมๆ คนรอบข้างเขาจะต้องวิปริตกันไปหมดด้วย
“นี่แสดงว่าพี่หลอกผมมาโดยตลอดเหรอพี่ภูมิ แล้วที่พี่บอกว่าพี่มีแฟนเป็นผู้หญิงล่ะ”เด็กหนุ่มฝืนใจเอ่ยถามออกไป รู้สึกขยะแขยงขึ้นมากะทันหันกับการถูกกอด
“ก็บอกแล้วไงพี่ชอบนาย ถ้าพี่ไม่หลอกนาย นายจะยอมไว้ใจแล้วมาหาพี่แบบนี้เหรอ”คนถูกถามตอบออกไปอย่างไม่อาย เพราะตัณหาราคะ มันเข้าครอบงำจนหน้ามืด ยิ่งเด็กหนุ่มเนื้อแน่นตัวหอมกำลังอยู่ในอ้อมกอดแบบนี้ ในใจก็ยิ่งร้อนรุ่มเข้าไปใหญ่
“พี่มันบ้าไปแล้วพี่ภูมิ ปล่อยผมนะ ผมขนลุกไปหมดแล้ว”เด็กหนุ่มในอ้อมกอดเกย์ดิ้นหนักเมื่อรู้สึกขนลุกขนชันไปทุกเส้นกับการกอดรัดที่เริ่มแน่นขึ้นเรื่อยๆ
“ไม่พี่ไม่ปล่อย พี่ขอนายคืนนี้คืนเดียวก็ได้ พี่ไม่บอกใครหรอก รับรองจะไม่มีใครรู้เรื่องของเรา เพราะพี่เองอยู่ข้างนอกก็ไมได้แสดงออกนายก็เห็น”คนเป็นเกย์อ้อนวอนพลางเป่าลมหายใจรดใบหูคนพยายามดิ้น เพื่อจะปลุกอารมณ์เจ้าตัวให้กระเจิง
“ไอ้บ้าเอ้ย ทำอะไรวะ ปล่อยกูนะโว้ย”เตชสิทธิ์หยาบคายขึ้นมาทันที เพราะทั้งกลัวและโมโหที่ต้องตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้
“เถื่อนๆแบบนี้แหละพี่ชอบ ท่าทางจะเอามันส์ มาเถอะ พี่จะทำให้นายมีความสุข”ภูมิเอ่ยออกมาอย่างไม่สะท้าน หนำซ้ำชายหนุ่มยังพยายามที่จะถอดกางเกงขาสั้นที่คนดิ้นสวมอยู่ให้หลุดออกจากทางด้านหลังให้ได้
“มึงอย่านะโว้ย มึงทำอะไรกู กุเอามึงตายแน่”เตชสิทธิ์โวยวาย พลางดิ้นหนัก แต่ยิ่งดิ้นก็เหมือนจะถูกพันธนาการให้แน่นยิ่งขึ้น เด็กหนุ่มตัวเย็นใจสั่นเมื่อคนที่พยายามถอดกางเกงตนจับตนเหวี่ยงลงบนโซฟาตัวมุมห้อง ก่อนที่ร่างทั้งร่างของเจ้าตัวจะถาโถมลงมาทับตนเอาไว้
ภูมิออกแรงกดทับเด็กหนุ่มให้ร่างจมไปบนโซฟานุ่ม ชายหนุ่ม ระดมจูบซุกไซร้ฝ่ายนั้นอย่างหื่นกระหาย มือไม้ก็ป้วนเปี้ยนจับของสงวนคนนอนดิ้นเพื่อหวังปลุกให้มันตื่นตัว
เตชสิทธิ์สะดุ้งเมื่อโดนจู่โจมหนัก เด็กหนุ่มฮึดดิ้นสุดชีวิต เพื่อหนีการซุกไซร้ ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยโดนอะไรแบบนี้ ขนทุกเส้นของเด็กหนุ่มจึงลุกชันอย่างเลี่ยงไม่ได้
“ไอ้เหี้...ปล่อยกูนะมึง กูไม่ใช่เกย์ ปล่อยกู”เด็กหนุ่มด่าออกมาอย่างหยาบคาย ก่อนจะตกใจสุดขีด เมื่อเสื้อยืดตัวที่สวมใส่ถูกฉีกขาดออกจากร่าง
ภูมิมองเนื้อขาวสะอาดของอกแข็งแรงที่โผล่พ้นออกมาจากเสื้อตัวที่ตนฉีกอย่างหื่นกระหาย ชายหนุ่มหวังจะกดจมูกตัวเองลงไปดอมดมและใช้ปลายลิ้นโลมเลียอกนั่นให้หนำใจ แต่พลันต้องชะงักเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูห้อง
ทุกสิ่งทุกอย่างชะงักไปชั่วขณะ เตชสิทธิ์ตัดสินใจผลักคนทับร่างตนออกไปอย่างแรง เมื่อเห็นฝ่ายนั้นหันไปสนใจกับเสียงคนเคาะประตู
“โอ้ย!”ภูมิร้องโอ้ยสุดเสียงเมื่อคนที่ผลักร่างตนเองออกตะบันหมัดลงใส่ใบหน้าตนซ้ำอีก หลังจากที่เจ้าตัวลุกขึ้นเป็นอิสระได้
“ไอ้เหี้...อย่าให้กูเจอมึงข้างนอกนะ กูเอามึงตายแน่ สัด”เสียงฝ่ายนั้นตวาดออกมาดังๆก่อนที่เจ้าตัวจะรีบวิ่งหนีออกไปทางประตูห้อง ชายหนุ่มหันหน้ามองตามเห็นแค่เจ้าตัวคว้าเอาเสื้อที่แขวนไว้ใกล้ๆมือติดมือไปด้วย จึงได้แต่นึกเจ็บใจว่าใครกันมาเคาะประตู
กฤตภาษยกมือจะเคาะประตูเรียกคู่ขาเก่าซ้ำ แต่พลันต้องชะงักมือเอาไว้เมื่อบานประตูถูกเปิดออกมาซะก่อน
เตชสิทธิ์ยืนตาค้างตัวเย็นอีกครั้ง เมื่อสายตาเด็กหนุ่มประสานเข้ากับคนรู้จักที่ยืนอยู่หน้าประตู
“พี่เอส..”เด็กหนุ่มครางชื่อฝ่ายนั้นออกมา ในขณะที่เจ้าของชื่อ ยกมือปิดปากอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองว่าจะเห็นเพื่อนรุ่นน้องที่ตนจ้องจะงาบอยู่ในสภาพนุ่งแค่กางเกงขาสั้นเปลือยกายท่อนบน
“มะ มันไม่ใช่อย่างที่พี่คิดนะ”คนถูกมองหัวจรดเท้ารีบละล่ำละลักบอก และกำลังจะอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นแต่....
“ใครมาเหรอจ๊ะที่รัก”เด็กหนุ่มได้ยินเสียงภูมิดังลอยตามออกมา จึงรีบสวมเสื้อที่ถือติดมือไว้ แล้วรีบวิ่งหนีออกไปอย่างขยะแขยงเจ้าของเสียงเต็มทน
กฤตภาษมองตามหลัง ชายหนุ่มไม่รู้แน่ชัดว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ที่แน่ๆคือตอนนี้เขาช็อคมาก โอ แม่เจ้า เด็กน้อยของฉัน ! ไอ้ภูมิ ไอ้! ๆ โอ้ย พูดไม่ออก..!
“ไงเหรอครับ ถึงกับอึ้งเลยเหรอ มีปัญญาหาได้อย่างผมมั๊ย”ภูมิเดินออกมาถึงก็เล่นละครต่อ ชายหนุ่มมองเห็นแวบๆตั้งแต่อยู่ในห้องแล้วว่าเป็นกฤตภาษที่มาขัดจังหวะเสพสวาท จึงแกล้งส่งเสียงบอกออกไปแบบนั้น เพื่ออวดตนว่าได้คั่วหนุ่มน้อยหน้าตาดีแม้จะยังไม่ได้กินก็ตาม อนิจจาชายหนุ่มไม่รู้เลยว่าคนที่หนีเขาไปกับคนยืนต่อหน้าเขาตอนนี้รู้จักกันเป็นอย่างดี
“คุณทำอะไรน้องผม”กฤตภาษเอ่ยถามด้วยภาพเดิม นั่นคือแอ๊บหนุ่มนั่นเอง
“อ้าว ผมเป็นเกย์นะคุณ มีเด็กหนุ่มมาหาถึงห้องจะให้ผมนั่งมองตาหรือไงครับ แล้วที่ว่าน้องน่ะ ใครน้องคุณ อย่ามั่วขอร้อง”คนถูกถามเอ่ยยั่วยุออกไป แล้วถามกลับบ้าง ชายหนุ่มไม่สนใจที่จะได้คำตอบจริงๆจังๆเท่ากับแอบสาใจที่เห็นคนถามส่งสายตาอิจฉาริษยาให้ ให้ตายเถอะ ถ้าควงเตชสิทธิ์เป็นแฟน ท่าทางเกย์หนุ่มเกย์สาวค่อนประเทศคงจะดีดดิ้นกันจนตายแน่ๆ หึ วันนี้เด็กนั่นรอด แต่วันหน้า อย่าหวัง!.
กัณตินันท์สะดุ้งตื่นขึ้นมาทั้งๆที่เพิ่งจะหลับไปเพราะเสียงโทรศัพท์ดังปลุก ชายหนุ่มงัวเงียลุกไปหยิบมาดู ก่อนที่อาการงัวเงียนั่นจะหายเป็นปลิดทิ้งเมื่อเห็นว่าเป็นใครโทรเข้ามา
“เอาไงดีวะ”ชายหนุ่มเอ่ยออกมาเบาๆ เมื่อคิดไม่ตกว่าจะรับสายคนที่ต้องการตัดขาดดีหรือไม่ดี นี่ถ้าไม่ติดที่ว่าแม่ฝ่ายนั้นโทรเข้ามาแจ้งว่ามันหนีออกจากบ้านเพราะทะเลาะกัน เขาก็คงจะตัดสายทิ้งไปแล้วอย่างง่ายดาย
เตชสิทธิ์ นั่งลุ้นสุดใจว่าคนที่ตนนึกถึงเป็นคนแรกยามนี้จะยอมรับสายตนหรือไม่ ชายหนุ่ม ซึมไป เมื่อระบบตัดสัญญาณทิ้งไปในที่สุด
“เลวกับเขาไว้เยอะ ก็สมแล้วนี่”คนซึมไปบอกตัวเองเบาๆ ก่อนจะแหงนหน้ามองท้องฟ้าอย่างเหงาๆ
“อ้าว รับไม่ทันซะงั้น”กัณตินันท์บ่นกับตัวเองเมื่อตอนตัดสินใจว่าจะลองรับสายคนที่โทรเข้ามา แต่เมื่อพอจะกดรับ ระบบกลับตัดสัญญาณทิ้งไปซะก่อน ชายหนุ่มนั่งรออีกอึดใจหนึ่ง เพราะคิดว่าเจ้าของเบอร์เมื่อครู่จะโทรกลับเข้ามาใหม่ เมื่อเวลาผ่านไปแล้ว ทุกอย่างยังเงียบสนิท จึงตัดสินใจเป็นฝ่ายโทรกลับไปหาซะเอง คงไม่เป็นไรหรอกมั้งกับการตัดสินใจแบบนี้ เด็กนั่นน่าจะมีปัญหาอะไรซักอย่างแหละ ถึงได้ติดต่อมาหาเขาตอนนี้ คนที่เพิ่งทะเลาะกับแม่ตัวเอง คงไม่มีอารมณ์ที่จะโทรมากวนประสาท หรือยั่วโมโหอะไรเขาหรอก
แสงโทรศัพท์ในมือสว่างวาบขึ้นท่ามกลางความมืดสลัว สัญญาณเสียงที่ดังมาคู่กันสั่งให้เจ้าของเครื่องก้มมองไปที่วัตถุนั่น ชื่อของกัณตินันท์โชว์หราอยู่หน้าจอ ทำเอาเด็กหนุ่มยิ้มได้ขึ้นมาหน่อยๆ หลังจากที่นั่งสับสนอยู่กับความคิดตัวเองอยู่เป็นนาที
“ผมนึกว่าพี่จะไม่คุยกับผมแล้วซะอีก”เด็กหนุ่มทักประโยคแรกออกไปหลังกดรับสัญญาณ ทางฝั่งคนได้ยินชะงักไปหน่อยๆ ก่อนจะโต้ตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงปกติ
“รับสายไม่ทันน่ะ ขอโทษที”
“ขอโทษผมทำไม พี่ไม่ผิดนี่”คนถูกขอโทษตอบออกไป
“ช่างมันเถอะ แล้วโทรมา มีอะไรหรือเปล่า”
“มีเรื่องให้ปวดหัวนิดหน่อยครับ”
“ทะเลาะกับคุณน้าน่ะเหรอ”
“ก็ด้วยครับ”
“ก็ด้วย...แสดงว่ามีเรื่องอื่นอีกสิ”
“ครับ”
“ตอนนี้นายอยู่ไหน”
“พี่จะมาหาผมเหรอ”
“เปล่า ฉันแค่จะบอกว่าถ้าอยู่นอกบ้านก็กลับบ้านไปซะ แม่นายรอนายอยู่นะ จะทะเลาะกันยังไง นายก็ไม่ควรหนีออกมาแบบนี้”
“พี่ไม่สนใจปัญหาอื่นผมบ้างเหรอ”
“ปัญหานั่นมันคงเป็นเรื่องส่วนตัวของนายที่อาจจะเกิดกับคนรอบข้างของนายที่ฉันไม่รู้จัก เพราะงั้นฉันคงไม่เข้าไปยุ่งหรอก”
“ผมนึกว่าพี่จะไม่สนใจผมแล้วซะอีก”
“อย่านอกเรื่องเตชสิทธิ์ ฉันจะรับรู้เรื่องของนายเฉพาะเรื่องนี้เท่านั้น กลับบ้านไปซะ แล้วก็ขอโทษแม่ด้วยถ้านายก้าวร้าวอะไรกับท่าน มีอะไรก็พูดกัน อย่าทำตัวเป็นเด็กมีปัญหา มันไม่ใช่เรื่องดีหรอก”
“ผมก็ว่าจะกลับแล้วล่ะ แต่นึกถึงพี่ขึ้นมาซะก่อน”
“มานึกถึงฉันทำไม เราไม่ได้เป็นอะไรกัน”
“อย่างน้อยก็เคยเป็น”
“ลูกศิษย์จอมรั้นกับอาจารย์ไม่เอาไหนน่ะเหรอ”
“พี่กำลังประชดผมนะ”
“แล้วนายรู้สึกเหรอ”
“ถ้าตอบว่ารู้สึกแล้ว พี่จะเชื่อมั๊ย”
“นั่นไม่ใช่ประเด็น เอาล่ะ ฉันว่าเราไร้สาระกันมาพอแล้ว ฉันจะพูดเป็นครั้งสุดท้ายนะ ตอนนี้ถ้านายอยู่นอกบ้าน กลับเข้าบ้านไปซะ หรือถ้าจะค้างอ้างแรมกับใครที่ไหน ก็โทรกลับไปบอกแม่ของนาย ท่านจะได้ไม่ต้องเป็นห่วง”
“พี่ตฤณ อย่าเพิ่งวางสายนะ ผมยังอยากคุยกับพี่อยู่”
“นายมีปัญหาอะไรกับชีวิตหรือเปล่าเนี่ย ฉันว่าฉันกำลังตื่นอยู่นะ ที่นายพูดเมื่อกี้ฉันไม่ได้หูฝาดใช่มั๊ย”
“ประชดอีกแล้วนะ”
“ฉันเปล่า”
“ปากแข็ง”
“แล้วแต่นายจะคิด”
“เจอกันได้มั๊ย ผมรู้ว่ามันดึกนะ แต่ความรู้สึกผมตอนนี้มันกำลังแย่จริงๆ”
“นายจะมาวางแผนการแกล้งอะไรฉันอีก”

pkclub2146

ติวกันต่อไปเถอะเด๋วหลายๆอย่างดีเอง

pongsakron01

ขอบคุณครับ

piyanate

ขอบคุณครับ

dream1995

ติวกันต่อไปเถอะเด๋วหลายๆอย่างดีเอง

imseng

ขอบคุณนะคับ

ืnneess

ขอบคุนมากครับ

x_man19

ขอบคุณมากจ้า

gigusa

ขอบคุนมากคับ

orrick

ชอบคุนนะคับ

acolyte

ขอบคุณมากครับ

porxv

ขอบคุณากนะคับ

kangaza

ขอบคุณนะคับ

tamia

ขอบคุณครับ

kiwwy

ขอบคุณขร๊า ขออ่านต่อละนร๊{:sm-46:}

wsdonin

ขอบคุณมากคับ

nokky

ชอบมากมายครับ

hortop555

ขอบคุณครับ

Klong

จะยังไงกันแน่เนี่ย

TawanIndy

ขอบคุณครับ