++ Loving Course ติวรักสุดใจ นายเกเร ++ ***39

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
“อีพวกนี้นี่ กูให้มารอดักตบอีกัณตินันท์นั่นนะไม่ใช่มารุมจิกกูกัน โอ้ย เดี๋ยวกูก็ตบพวกมึงแทนซะนี่”คนโดนจิกขึ้นเสียงอย่างเหลืออดนั่นแหละ หลายคนจึงยอมนั่งนิ่งๆเพื่อรอเหยื่อต่อไป
เตชสิทธิ์ฟุบร่างเปลือยเปล่าของตนลงบนร่างเปลือยเปล่าของคนที่นอนอยู่ด้านล่างหลังจากที่ได้เสร็จสมจากอารมณ์สวาทไปพร้อมๆกับฝ่ายนั้น
“มีความสุขมั๊ยพี่ตฤณ”เด็กหนุ่มเอ่ยถามข้างใบหูเจ้าตัว พลางซุกซน ด้วยการซุกไซร้ลงตามใบหูและซอกคออีกรอบ
“อืม พอแล้วไต๋ นายเพิ่งเสร็จไปนะ”คนโดนไซร้ร้องบอกอู้อี้ แม้จะเสร็จสมอารมณ์รักไปแล้วเช่นกัน แต่ก็ยังรู้สึกเสียวสะท้านไปตามรูขุมขน เมื่อโดนปลายลิ้นและริมฝีปากซุกไซร้อีกรอบ
“ก็พี่น่ารักนี่ครับ หอมไปทั้งตัวแบบนี้ ให้ทำกับพี่ทั้งคืนผมก็ยังไหว”หนุ่มน้อยเงยหน้าขึ้นบอกด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะก้มลงขบเน้นตรงเนินอกของคนร้องห้ามตนใหม่ จนฝ่ายนั้นต้องบิดกายเกร็งส่งเสียงครางออกมาเบาๆ และเมื่อทนความเซียวซ่านที่ได้รับใหม่อีกรอบไม่ไหว จึงได้จับใบหน้าลูกศิษย์หนุ่มขึ้นมาเพื่อจัดการปิดปากที่ซุกซนของเจ้าตัว ด้วยริมฝีปากตนเอง
ร่างสองร่างเริ่มกอดรัดกันนัวเนียใหม่ในตอนที่ต่างฝ่ายต่างบดขยี้ริม ฝีปากเข้าหากัน เสียงครางอู้อี้ดังอยู่ในลำคอทั้งสองคน เมื่อปลายลิ้นของทั้งสองต่างดุนดันพันกันอยู่อย่างไม่มีใครยอมใคร
“อาว์พี่ตฤณ ผมเสียวจัง ผมรักพี่นะครับ”เตชสิทธิ์เอ่ยครางเผยความรู้สึกของตนเองในตอนที่ร่างกาย โดนพลิกให้มาอยู่ด้านล่าง แล้วคนที่ตนได้บอกรักได้จัดการโลมเลียร่างกายของตนใหม่ในทุกสัดส่วนจนเก็บ กลั้นอามรมณ์รักต่อไปไม่ไหว
กัณตินันท์ชะงักหน่อยๆกับคำว่ารักที่ลูกศิษย์เอ่ยบอกตน ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมองเจ้าของคำพูด เจอแต่เพียงเจ้าตัวแอ่นกายนอนให้เขาจัดการซุกไซร้พลางหลับตาพริ้มด้วยท่าทาง ของคนมีความสุขเต็มที่
...พี่จะมอบความสุขให้นายอย่างเต็มที่ในช่วงเวลานี้นะไต๋ เพื่อชดเชยในช่วงเวลาที่นายเรียนจบคอร์สนี้จากพี่ แล้วนายอาจมีโลกใหม่ที่กว้างขึ้น และพี่ก็คงไม่ได้อยู่ในชีวิตของนายอีก...ชายหนุ่มเอ่ยคิดคำณึงในใจ ก่อนจะก้มลงมอบความสุขให้กับลูกศิษย์สุดที่รักได้อย่างเต็มความสามารถที่มี
“โอ้ย กูรอไม่ไหวแล้วนะ หรือวันนี้มันไม่มาสอน”กฤตภาษเอ่ยขึ้นอย่างเดือดดาลในตอนที่ใกล้จะหมดความอดทนในการรอเหยื่อฝ่ามือพิฆาต
“สงสัยพวกมันมีรอบสองกันว่ะ รอบแรกคงยังไม่หนำใจ อย่างว่าแหละ ข้าวใหม่ปลามัน”เสียงเพื่อเอ่ยแทรกขึ้นอีกตามประสา ก่อนที่จะจ๋อยลงไป เมื่อโดนตวาดกลับอย่างจริงๆจังๆ
“อีด...กนี่ ถ้ามึงยังพูดมากแบบนี้อีก กูถีบมึงลงจากรถกูจริงๆด้วย”
“โอ้ย ไม่ต้องขู่จะถีบเพื่อนตัวเองหรอกอีเอส โน่น คนที่มึงจะได้ถีบสมใจโผล่หน้าออกมาแล้ว”เสียงเพื่อนอีกหนึ่งคนเอ่ยขึ้นพลาง ชี้มือไปข้างหน้า กฤตภาษมองตามแล้วกระหยิ่มยิ้มอย่างดีใจ เมื่อเห็นร่างยัยเกย์กุลสตรี กำลังยืนพูดคุยท่าทางล่ำลากับลุกศิษย์หนุ่มสุดหล่อที่ออกมาส่ง
“ไม่ต้องรอจนพี่เรียกรถได้หรอกไต๋ ดึกมากแล้ว พี่ไม่เป็นไรหรอก กลับเข้าไปนอนเถอะ”กัณตินันท์เอ่ยบอกกับลูกศิษย์ในตอนที่เจ้าตัวทำท่าว่าจะ รอจนเขาเรียกรถเพื่อกลับบ้านได้
“ตัวเองพูดเองนะว่าดึก แล้วยังจะดันทะรังกลับบ้านอีก รู้งี้ เพิ่มรอบสามให้ก็ดี จะได้นอนหมดแรงอยู่ที่ห้องผม”เตชสิทธิ์เอ่ยบอก รู้สึกห่วงใยอาจารย์หนุ่มจนไม่กล้าที่จะทิ้งให้เจ้าตัวยืนรอเรียกรถคนเดียว
“พี่โตแล้วนะไต๋ ไม่ใช่เด็กๆ พี่ไม่เป็นไรหรอกน่า กลับเข้าบ้านไป ดึกแล้ว”คนเป็นครูยังคงเอ่ยไล่ลูกศิษย์ให้กลับเข้าไปพักผ่อนซะ เพราะดูท่าทางเจ้าตัวเนือยๆอยู่ ก็ไม่อยากแซวนักหรอกว่าใครกันแน่ที่หมดแรงจากเกมรักเมื่อครู่ แต่เห็นอาการแล้วก็อดไม่ได้
“ตาจะปิดอยู่แล้วน่ะ จะทำให้คนอื่นหมดแรง ตัวเองแหละกลับจะไม่รอด ไปเข้าบ้านไป ถึงบ้านแล้วพี่จะโทรหา”
คนถูกไล่นิ่งคิดอยู่อึดใจหนึ่ง เมื่อเห็นว่าตัวเองเพลียจริงๆ จึงยอมเชื่อฟัง แต่ก็อดที่จะเอ่ยสำทับก่อนไปไม่ได้ว่า
“กลับบ้านดีๆนะ ผมเป็นห่วง”
“จ๊ะ”กัณตินันท์ยิ้มรับคำอย่างเป็นกันเอง ก่อนจะสะดุ้งหน่อยๆ เมื่อคนที่เอ่ยสำทับตนเมื่อครู่โน้มใบหน้าลงมาจุมพิตเข้าที่แก้มตน ก่อนจะรีบแจ้นขับมอเตอร์ไซค์คู่ใจหนีเข้าซอยไป
“กรี๊ด! ไม่ไหวแล้ว ตากูร้อนมากตอนนี้ โอ้ยยย อีนังครูนั่นมันทำบุญด้วยอะไร ไอ้เด็กหน้าหล่อนั่นถึงได้ทำกับมันขนาดนั้น กรี๊ดๆ”เสียงร้องวี้ดว้ายดังลั่นภายในรถที่ดักซุ่มรออยู่ กฤตภาษหูอื้อตาลายไปตั้งนานแล้วกับภาพที่เห็น จึงไม่ได้ใส่ใจกับสภาพแวดล้อมรอบตัวของเพื่อน ที่ต้อนนี้นั่งเขย่าตัวกันเต้นแร้งเต้นกาด้วยความริษยากัณตินันันท์
“กูทนไม่ไหวแล้ว อีนี่มันหยามหน้ากูมากๆ”เด็กหนุ่มเอ่ยขึ้นด้วยท่าทีแข็งกร้าว ภาพบาดตาบาดใจที่เห็นเมื่อครู่ มันทำให้อารมณ์แค้นกระอักในอกแทบทะลุออกมาด้านนอก เด็กหนุ่มจัดการสตาร์ทเครื่องยนต์ แล้วขับพุ่งรถขู่ใจเข้าไปจอดเทียบคนที่ตนเคียดแค้นชิงชังในตอนที่ฝ่ายนั้น กำลังยืนรอเรียกรถอยู่
กัณตินันท์ตกใจตัวชาเมื่อเห็นและจำได้ว่ารถคันที่จอดเทียบตนเป็นรถใคร ชายหนุ่มถอยหลังออกมาหน่อยๆ มองซ้ายมองขวาเพื่อหาเพื่อนร่วมทาง แต่อนิจจา ดึกสงัดขนาดนี้ มีเข้าคนเดียวเท่านั้นที่ยืนอยู่ตรงนี้
“ไต๋”ชายหนุ่มเอ่ยครางชื่อลูกศิษย์ตัวเองออกมาเบาๆ เมื่อสังหรณ์ใจว่าตัวเองกำลังจะโดนอะไร ร่างทั้งร่างรีบหันกลับไปมองทางที่ลูกศิษย์หนุ่มน้อยได้ขับรถหายเข้าไป แต่ว่างเปล่า แม้แต่ไฟท้ายรถของฝ่ายนั้นตอนนี้ก็หายเข้าไปในความมืดแล้ว
“เพี๊ยะ!”
“โอ้ย!”กัณตินันท์ร้องลั่นด้วยความเจ็บแสบตามใบหน้าในนาทีที่หันหน้า กลับมาทางเดิม แล้วโดนหนึ่งฝ่ามือตบสวนกลับ ซึ่งเขาเองยังไม่รู้ว่าเป็นฝ่ามือของใคร แล้วฝ่ายนั้นลงจากรถมาตอนไหน
“มานี่เลยอีด...ก หยามหน้ากูดีนัก วันนี้แหละกูจะตบให้รอยจมูกของเด็กกูหลุดจากหน้าเน่าๆของมึงให้ได้เชียว ”เป็นกฤตภาษนั่นเองที่เป็นเจ้าของฝ่ามือ เด็กหนุ่มรายนั้นรีบจิกรั้งเอาเส้นผมของคนที่ยังไม่ทันตั้งตัวเตรียมลากที่ จะเข้าไปในรถ
“โอ้ย! ปล่อยฉันนะ”กัณตินันท์ร้องลั่นด้วยความเจ็บ พลางรั้งกายตัวเองเอาไว้ไม่ไปตามทางที่ถูกฉุดไป กฤตภาษ เห้นท่าทีขัดขืนจึงเกิดเปลี่ยนใจผลักร่างบางทั้งร่างไปกระแทกกับฝากระโปรงรถ ตัวเองสุดแรง ก่อนจะปรี่เข้าไปเตรียมที่จะจัดการในตอนที่ฝ่ายนั้นกำลังพยายามช่วยเหลือตัว เอง
“อยากโดนตบ ประจานกลางแสงไฟก็เอา ทำขัดขืนดีนักอีด..ก”เด็กหนุ่มเอ่ยขึ้นอย่างคนมีอารมณ์ฉุน พลางยกมือเงื้อสูงขึ้นเตรียมจะฟาดกระหน่ำลงบนใบหน้าของฝ่ายที่ยังช่วยตัวเอง ได้ไม่เต็มที่นัก
“เอาเลยอีเอส เดี๋ยวพวกกูดูต้นทางให้ เจ็บมือเมื่อไหร่บอก เดี๋ยวกูรับไม้ต่อเอง”เสียงเพื่อนส่งเสียงเชียร์ยิ่งเพิ่มอารมณ์ร้ายให้เด็ก หนุ่มยิ่งขึ้น มือที่ยกสูงจึงเหวี่ยงแหวกอากาศลงโดยกะว่ายังไงก็ไม่พลาดเป้าแต่..
“โอ้ย!”เด็กหนุ่มร้องลั่นออกมาสุดเสียง เมื่อมือทั้งมือแทนที่จะกระทบลงบนใบหน้าของคนที่นอนหงายอยู่เบื้องหน้า แต่มันดันถูกจับฟาดลงบนกระโปรงรถเต็มแรง แน่ล่ะ คนที่จับฟาดก็คือคนที่นอนหงายอยู่เบื้องล่างนั่นเอง
หลังจากใช้ความไวคว้าหมับเข้าที่ข้อมือของคนที่กำลังจะตบตนเป็นฉาดที่ สอง และจัดการเหวี่ยงมือเจ้าตัวให้ฟาดลงบนกระโปรงรถได้สำเร็จ กัณตินันท์จึงรีบผุดลุกยืนในนาทีที่ฝ่ายนั้นจับมือตัวเองมาพินิจดูรอยช้ำแดง ที่เกิดขึ้น
“เธอทำฉันก่อนนะ จะโทษฉันไม่ได้”ชายหนุ่มเอ่ยขึ้น เมื่อเห็นเจ้าของมือช้ำมีสีหน้าเจ็บปวดขึ้นมา
“มึงทำกูเจ็บ คืนนี้มึงไม่รอดหรอก พวกแก! มาจับมันไว้ซิ เก่งดีนัก”กฤตภาษเอ่ยตวาดขึ้นสวนกลับ ก่อนจะเอ่ยสั่งกลุ่มเพื่อนให้ตรงเข้ามาจับคนที่ทำตนเองเจ็บเอาไว้
“นี่ อย่ามาทำอันธพาลกับฉันนะ มีเรื่องอะไรก็ค่อยๆคุยกันสิ”กัณตินันท์รีบเอ่ยต่อรองขึ้น พลางมองรอบตัวอย่างหวาดระแวง เมื่อเห็นคนหลายคนตรงเข้ามาหาจริงๆ
“พูดเหรอ นี่แน๊ะ!”กฤตภาษเอ่ยขึ้น ก่อนจะถือจังหวะที่คนเอ่ยต่อรองกำลังระวังตัวจากคนอื่นฟาดฝ่ามือเข้าเต็มใบหน้า
“โอ้ย!”กัณตินันท์ร้องโอ้ยอีกในตอนที่ใบหน้าหันสะบัด ชายหนุ่มรู้สึกโกรธที่ถูกทำร้ายทีเผลอจนนึกอยากจะฮึดสู้ แต่ก็ทำได้แค่นึกเท่านั้น เมื่อความเป็นจริง สถานการณ์ไม่เอื้อที่จะให้ทำอย่างนั้น เมื่อสองแขน สองมือตอนนี้โดนจับล็อคเอาไว้แล้ว
“ดีมากพวกแก คราวนี้แหละ กูจะได้ตบอีนี่ได้อย่างสาใจหน่อย”กฤตภาษเอ่ยขึ้นอย่างพอใจ พลางก้าวเดินเข้าหาคนที่ตนเองคิดว่าคงจะช่วยเหลือตัวเองไม่ได้แล้ว หึ ไอ้ภูมิโดนแบบไหน อีนี่ มันก็คงจะไม่ต่างกันหรอก เผลอๆจะเอาให้หนักกว่าไอ้นั่นซะด้วยซ้ำ เด็กหนุ่มนึกคิดแผนการณ์ในใจขณะที่ได้ก้าวเดินเข้าไปจนเกือบประชิดตัวคนถูก พันธนาการ
กัณตินันท์ยืนนิ่งสูดลมหายใจให้เต็มปอด ชายหนุ่มนึกจินตนาการไปถึงภาพที่คนรักเก่าบรรยายให้ฟังว่าโดนคนกลุ่มนี้รุม ทำร้ายยังไง สถานการณ์ตอนนั้นมันคงจะไม่ต่างจากตอนนี้เป็นแน่ แต่เขาจะไม่ยอมให้ร่างกายและใบหน้าเขาเป็นอย่างคนรักเก่าเป็นอันขาด เข้ามาเลยสินายกฤตภาษ ถ้าคิดว่าฉันจะโง่ และยอมให้นายกับพวกจัดการฉันง่ายๆ
“ดูมันมองแกสิเอส ต๊าย ท้าทายสุดฤทธิ์ เร็วๆเลยแก ตบมันเลย ตบเลย เอาให้หมอบเลย พวกกูจะได้รุมกระทืบซ้ำ”เสียงเพื่อนที่ทำหน้าที่จับคนมองท้าทายเอาไว้เอ่ย ขึ้น ก่อนจะคะยั้นคะยอให้คนที่มีหน้าที่ตบ รีบลงมือเร็วๆ กฤตภาษทำท่าสะบัดมือยิ้มเยาะ นึกในใจว่าวันนี้ยังไงๆก็คงได้ทำการล้างแค้นคนที่เป็นมารหัวใจแน่ๆ
“ลงมือสิ ช้าอยู่ทำไมล่ะ ยังไงตอนนี้ฉันคงไม่ต่างจากภูมิตอนที่พวกเธอรุมทำร้ายเขาแล้วนี่”กัณตินันท์ เอ่ยยั่วยุให้คนตรงหน้ารีบลงมือเร็วๆ ไม่ใช่ว่าอยากที่จะเจ็บตัวเร็ว แต่ชายหนุ่มประเมินสถานการณ์ไว้แล้วต่างหากล่ะ ว่าจะเอาตัวรอดจากการโดนรุมแบบหมาหมู่นี่ยังไง
“อ้อ นี่แกรู้เรื่องไอ้ภูมินั่นด้วยเหรอเนี่ย”กฤตภาษเอ่ยขึ้นอย่างเยาะๆ ก่อนจะเริ่มลงมือขึ้นต้นด้วยการผลักเข้าที่อกคนที่ยืนมองท้าทายตนจนฝ่ายนั้น เซหน่อยๆ
กัณตินันท์เม้มปากแน่น พยายามควบคุมอารมณ์และสติตัวเองให้นิ่งเข้าไว้ ถ้านายกฤตภาษนี่เงื้อมือจะตบเขาเมื่อไหร่ โอกาสที่จะหนีรอดจาดที่ตรงนี้ก็น่าจะพอมีบ้าง ถ้าทุกอย่างเป็นไปตามแผนที่วางเอาไว้
“ใช่ฉันรู้ ภูมิเล่าให้ฉันฟังจนหมดแหละว่าพวกเธอมันพวกหมาหมู่ยังไง”ชายหนุ่มเอ่ยยั่วยุ ขึ้นให้ฝ่ายนั้นบันดาลโทสะ เพื่อที่เจ้าตัวจะได้ลงมือคิดที่จะทำร้ายตนเร็วๆ
“ปากดีนักนะมึง กูขอเอาเลือดปากมึงออกทีเถอะ”กฤตภาษเอ่ยว่าอย่างฉุนจัดที่โดนว่า เด็กหนุ่มเงื้อมือขึ้นสูงเตรียมฟาดลงบนใบหน้าคนปากดี
กัณตินันท์ที่ตั้งท่ารออยู่แล้ว พอเห็นคนตรงหน้ารวบรวมสติตัวเองไปที่การจะทำร้ายเขาอย่างเดียว จึงทำในสิ่งที่คิดเอาไว้ นั่นคือการยกเท้าข้างที่ถนัดถีบเปรี้ยงเข้าที่หน้าท้องของฝ่ายนั้นสุดแรง เกิด จนร่างเจ้าตัวกระเด็นถอยไปล้มกองกับพื้นพร้อมเสียงร้องโอดโอยด้วยความเจ็บ ปวด
“อีเอส!”เสียงกลุ่มเพื่อนที่ล็อคตัวชายหนุ่มเอ่ยขึ้นอย่างตกใจเมื่อ เห็นร่างของเพื่อนตัวเองนอนตัวงอกุมท้องอยู่ด้วยอาการจุกเสียด กัณตินันท์ถือโอกาสนั้นสะบัดตัวสุดแรงให้หลุดพ้นจากการพันธนาการ ชายหนุ่มคิดเอาไว้แล้วว่ายังไงตัวเองก็ต้องหลุด เพราะรู้ว่าไอ้พวกที่เป็นลิ่วล้อหรือลูกสมุน เวลาพวกมันเห็นหัวหน้ากลุ่มโดนทำร้าย หรือบาดเจ็บ พวกมันมักไม่มีกะจิตกะใจอยู่กับตัวเองนักหรอก ทฤษฎีนี้เขาเพิ่งตั้งขึ้นมาตอนนึกแผนการโต้ตอบนั่นแหละ โชคดีที่มันเป็นจริง
“จำเอาไว้นะ มีแต่พวกตุ๊ดเกย์หน้าโง่เท่านั้นแหละ ที่คิดว่าชีวิตนี้จะทำร้ายคนอื่นด้วยวิธีการใช้มือเป็นอย่างเดียว”ชายหนุ่ม เอ่ยขึ้นในตอนที่ตัวเองเป็นอิสระแล้ว และแน่ใจว่าพาตัวเองผละหนีออกมาใกลจากรัศมีการถูกรุมจู่โจมอีก แน่ล่ะ ตอนนี้เขาพาตัวเองมายืนอยู่ประตูรถฝั่งคนขับแล้วนี่ สายตาชายหนุ่มมองเห็นและรับรู้ตั้งแต่ตอนที่ร่างกายโดนเหวี่ยงจนล้มคว่ำแนบ กระโปรงรถแล้วว่า รถคันนี้ติดเครื่องเอาไว้ และกุญแจรถยังคาอยู่ที่ตัวเครื่อง
“รถสวยดีนี่ กระจกก็ทำมาใหม่ซะด้วย ขอยืมขับหน่อยนะ เฉี่ยวชนอะไรจนเป็นรอยขูดขีดอย่าว่ากันล่ะ ต้องเข้าใจ ฉันมันมือใหม่”ชายหนุ่มเอ่ยออกมาอีกเยาะๆ ตอนที่เห็นคนหลายคนกรูกันเข้าไปพยุงคนที่ยังลุกไม่ขึ้นจากลูกถีบของตน
“อีเชี่ย! มะมึงจะเอารถกูไปไม่ได้นะ”กฤตภาษพยายมเค้นเสียงเอ่ยออกมาอย่างยากลำบาก เด็กหนุ่มโกรธจนแทบกระอัก เมื่อเห็นคนที่ตนร้องบอก ยิ้มเยาะหยันกลับมาให้แทนคำตอบ ก่อนที่เจ้าตัวจะตีหน้าเชิดเปิดประตูรถตนเข้าไปนั่งแล้วขับซิ่งออกไป
“กรี๊ด! รถกู”กฤตภาษเค้นเสียงร้องออกมาอีก เมื่อเห็นท้ายรถตนที่คนออกตัวว่าเป็นมือใหม่ วิ่งส่ายไปมาจนกลัวว่ามันจะเฉี่ยวชนเข้ากับอะไรจริงๆ
“พวกมึงทำไมไม่จับมันเอาไว้ ปล่อยให้มันรถกูไปได้ เลว เลวๆ”เด็กหนุ่มหันมาเล่นงานกลุ่มเพื่อน ที่ต่างก็มองหน้ากันเลิ่กลั่ก คล้ายๆว่า เกมนี้ต้องพ่ายแพ้ต่ออาจารย์ไหวพริบดีอย่างกัณตินันท์อีกแล้ว
“ต๊าย ก็ดูมันสิ แอบร้ายซะ จนกูนึกไม่ถึง”หนึ่งในกลุ่มเอ่ยแก้ตัวออกมาหน้าขุ่นๆ ในขณะที่เจ้าของรถกำลังเจ็บแค้นในใจที่พ่ายแพ้อีกครั้งจนน้ำตาไหลออกมา
กัณตินันท์ผ่อนลมหายใจอย่างโล่งอกที่พาตัวเองรอดออกมาจากการโดนรุม ชายหนุ่มบังคับรถให้วิ่งให้เป็นปกติแล้ว หลังจากที่แกล้งซิกแซกให้คนที่มองตามท้ายได้ใจหายตามเล่นๆ
ระหว่างทางที่แล่นอยู่ ชายหนุ่มยังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะเอายังไงและจะไปทางไหนดี จะให้ขับรถคันนี้กลับเข้าบ้านตัวเองน่ากลัวว่าคนที่บ้านจะแตกตื่นกันเป็นแน่ ว่าเขาไปขโมยรถใครเขามาหรือจะให้จอดแล้วทิ้งมันไว้ซะ ก็ยังไม่กล้าทำ ถึงยังไง เขาก็ยังนึกถึงเจ้าของทรัพย์สินอยู่ป่านนี้คงกำลังชักดิ้นชักงอไปแล้วมั้ง ด้วยคงนึกไม่ถึงล่ะสิ ว่าคนเขาจะขับรถเป็น

pongsakron01

ขอบคุณครับ

pongsakron01

ขอบคุณครับ

piyanate

ขอบคุณครับ

imseng

ขอบคุณนะคับ

ืnneess

ขอบคุณนะคับ

x_man19

ขอบคุณมากจ้า

gigusa

ขอบคุนมากคับ

orrick

ขอบคุนนะคับ

acolyte

ขอบคุณมากครับ

porxv

ขอบคุณมากคับ

kangaza

ขอบขอบคุณมากมากเลยน่ะคับ

wsdonin

ขอบคุณมากคับ

kiwwy

ขอบคุณขร๊า อ่านนร๊า

nokky

ชอบมากมายครับ

Klong

ขอบคุนครับ

TawanIndy

ขอบคุณครับ

adan

ขอบคุณครับ

llMAGz

ขอบคุณครับ

barskk

ขอบคุณครับ