“ประสานพันธกิจเพื่อเข้าสู่ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน” ประเทศไทยของ”เรา”เดินหน้าไ

Medmayom

ถอดรหัส AEC จากวงเสวนา “ประสานพันธกิจเพื่อเดินทางเข้าสู่ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน” ประเทศไทยของ”เรา”เดินหน้าไปถึงไหนกันแล้ว ? [/url]

เมื่อวันที่ 26 – 27 เมษายน ที่ผ่านมา คณะอนุกรรมาธิการประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน ในคณะกรรมาธิการเศรษฐกิจ การพาณิชย์และอุตสาหกรรม วุฒิสภา ได้จัดงานเสวนาในแบบ "Focus Group" เน้นหนักไปที่การเตรียมความพร้อมในปัจจุบันของหน่วยงานราชการและองค์กรที่เกี่ยวข้อง ในหัวข้อเรื่อง “ประสานพันธกิจเพื่อเดินทางเข้าสู่ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน” ณ โรงแรมกรีนเนอรี่รีสอร์ท เขาใหญ่ ครับ..        ซึ่งในงานเสวนาครั้งนี้ ก็ได้มีหน่วยงานราชการ/องค์กรต่าง ๆ เข้าร่วมงานเป็นจำนวนมาก .        ก็คงเป็นที่ทราบกันบ้างแล้วนะครับว่า ในปี 2558 กลุ่มประเทศเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ 10 ประเทศ อันประกอบไปด้วย ไทย อินโดนีเซีย มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ สิงคโปร์ บรูไน ดารุสซาลาม เวียดนาม เมียนมาร์ ลาวและกัมพูชา จะเริ่มเข้าสู่ความเป็นหนึ่งเดียวในนามของ “ประชาคมอาเซียน” (Asean Community) ที่ได้เคยมีการร่วมกันลงนามกันไว้ใน “ปฏิญญาบาหลี ว่าด้วยเรื่องประชาคมอาเซียนในประชาคมโลก” (Bali Concord III) เมื่อวันที่ 17 พฤศจิกายน 2554 ที่ประเทศอินโดนิเซีย..         การรวมตัวกันของประเทศในกลุ่มเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ได้กำหนดแนวทางหรือกรอบของความเชื่อมโยงระหว่างกันเป็น “กฎบัตรอาเซียน” (Asean Charter)  ไว้ 3 กรอบ หรือที่เรามักเรียกว่า 3 เสาหลักแห่งประชาคมอาเซียน.        เสาแรกคือ กรอบความเชื่อมโยงของประชาคมอาเซียนและความมั่นคงของอาเซียน (APSC: ASEAN Political-Security Community) กรอบที่สองคือ ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน (AEC: ASEAN Economic Community) และเสาที่สามที่ค้ำยันประชาคม คือ เสาของ ประชาคมสังคมและวัฒนธรรมอาเซียน (ASCC: ASEAN Socio-Cultural Community).         ทั้งสามเสา ได้มีการกำหนดแผนงานและรายละเอียดเป็น “แม่แบบ” (Blueprint) เป็นที่เรียบร้อยแล้ว !!!.         แต่กระนั้น แม่แบบหรือแผนยุทธศาสตร์ที่ถูกกำหนดขึ้นเป็นแบบแผนเดียวกันในทุกประเทศ ก็ยังเป็นเพียงแผนงานบนกระดาษ ที่ยังขาดความเชื่อมโยง ความเข้าใจและขั้นตอนการปฏิบัติ (Action Plan) งานตามแม่แบบ ในหน่วยงานต่าง ๆ  ..        ประชาคมอาเซียน จึงเป็นเรื่องที่ดูจะตื่นตัวอย่าง “ตื่นตูม” แต่ลึก ๆ ลงไปแล้ว เรามีความเข้าใจที่จะปรับตัว หรือมีความพร้อมที่จะปรับตัวเข้าสู่ความเป็นหนึ่งเดียวกันมากน้อยแค่ไหน.         เราอาจจะยังไม่เคยได้ถามตัวเอง.        ที่เห็นก็คือหลายหน่วยงาน สถานศึกษา รุดหน้าปรับตัวได้แค่เพียงการประดับธงทิวที่สวยงามเท่านั้นในเวลานี้.       แต่นักเรียนหลายคนก็ยังไม่รู้เลยว่า"มีกี่ประเทศในอาเซียน".       แม้แต่ผู้ใหญ่ก็ตามทีเหอะ !!!..         ในมุมของ “ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน หรือ AEC” เสาหลักที่นำหน้าที่สุดในสามเสาแห่งประชาคมอาเซียนก็เช่นกัน การปรับตัวของแต่ละหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง โดยเฉพาะหน่วยงานราชการที่เป็นหน่วยงานหลักโดยตรง ถัดไปจากกรมอาเซียน กระทรวงการต่างประเทศ กรมเจรจาการค้าระหว่างประเทศ กระทรวงพาณิชย์ กรมศุลกากร กระทรวงการคลัง ออกไป หลายหน่วยงานก็ยังคงทำงานตามแม่แบบไปกันคนละทาง ขาดกลไก หรือเจ้าภาพที่จะเป็นผู้ประสานความพร้อม การเข้าสู่ AEC ของเรา จึงอาจจะยังไม่เป็นเนื้อเดียวกันมากนัก..         จึงเป็นเหตุผลสำคัญในการพยายามทำความเข้าใจ และค้นหา “พันธกิจ” ภารกิจการดำเนินงานของแต่ละหน่วยงาน รวมไปถึงความความก้าวหน้าและความซ้ำซ้อนที่เกิดขึ้นระหว่างกัน โดย คณะอนุกรรมาธิการประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน ในคณะกรรมาธิการเศรษฐกิจ การพาณิชย์และอุตสาหกรรม วุฒิสภา ได้รวบรวม เรียนเชิญหน่วยงานที่เกี่ยวข้องโดยตรงกับ AEC มาร่วมประสานพันธกิจในรูปแบบการเสวนา อันจะเป็นประโยชน์ต่อการความรับรู้และความเข้าใจ ของทั้งหน่วยราชการ องค์กรและประชาชนโดยทั่วไป..           ในงานเสวนานี้ มีผู้แทนหน่วยงานราชการ/องค์กร มากันมากพอควร เริ่มจากระทรวงพาณิชย์ คณะกรรมการคุ้มครองผู้บริโภค กรมศุลกากร กรมสรรพากร กระทรวงการคลัง กรมการกงสุล กรมเศรษฐกิจระหว่างประเทศ กรมสนธิสัญญาและกฎหมาย กรมอาเซียน กรมการท่องเที่ยว กรมประมง กรมปศุสัตว์ สำนักงานมาตรฐานสินค้าเกษตรและอาหารแห่งชาติ สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร กรมเจ้าท่า กรมการขนส่งทางบก กรมการขนส่งทางอากาศ กรมป่าไม้ กรมการค้าต่างประเทศ กรมการค้าภายใน คณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย กรมทรัพย์สินทางปัญญา กรมพัฒนาธุรกิจการค้า กรมส่งเสริมการส่งออก กรมการจัดหางาน กรมพัฒนาฝีมือแรงงาน คณะกรรมการอาหารและยา สำนักงานมาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรม กรมการส่งเสริมการลงทุน สำนักงานตรวจคนเข้าเมือง สำนักงานปลัดกระทรวงการคลัง สำนักงานปลัดกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ สำนักงานปลัดกระทรวงคมนาคม สำนักงานกระทรวงเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร สำนักงานปลัดกระทรวงพลังงาน สำนักงานปลัดกระทรวงแรงงาน สำนักงานปลัดกระทรวงวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ  สำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข สำนักงานส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม คณะกรรมการกิจการโทรคมนาคมแห่งชาติ การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย คณะกรรมการกำกับหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์ ธนาคารแห่งประเทศไทย กรมเจรจาการค้าระหว่างประเทศ สำนักงานยุทธศาสตร์การพาณิชย์ คณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน คณะกรรมการการอาชีวศึกษา คณะกรรมการการอุดมศึกษา..          การเสวนาในครั้งนี้ เริ่มต้นวันวันแรกด้วยการเสวนานำ ในหัวข้อ “การดำเนินงานตามแผนยุทธศาสตร์สู่การเป็นประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน”  ตามด้วยการแยกเสวนากลุ่มย่อย ตามลักษณะของภารกิจ แยกเป็นกลุ่มการค้าสินค้า กลุ่มการค้าบริการ และกลุ่มการลงทุน ปิดท้ายด้วยการอภิปรายเรื่อง “การเตรียมพร้อมสู่การเป็นประชาคมอาเซียน” ในช่วงค่ำ..        ในวันที่สอง จะเป็นการเสวนารวม สรุปผลจากการเสวนาย่อยเมื่อวาน และสรุปประเด็นที่ยังเป็น “ปัญหาหลัก” ของการประสานพันธกิจระหว่างหน่วยงาน.         บรรยากาศการเสวนาที่โรงแรมกรีนเนอรี่ เป็นไปอย่างดี ด้วยเพราะคงมีสระน้ำแบบ Interactive Swimming Pool สำหรับเด็ก ๆ และ “หอสไลดอร์” (Slider Tower) สูงกว่า ตึก 4 ชั้น อยู่ระหว่างกลาง ของที่พักและที่จัดการเสวนา...        เรียกกันว่า ต้องเดินไปมาระหว่างห้องประชุมกับที่พักไกลพอควร.        ผมได้รับหน้าที่ เป็นวิทยากรประจำกลุ่มภารกิจ/พันธกิจการค้าบริการ แต่กระนั้นผมก็ได้ผันตัวเองไปเป็นฝ่ายต้อนรับ บริการและช่างภาพ ประจำการเสวนา ด้วยเพราะมีวิทยากรระดับคุณภาพมากันอย่างครบถ้วนครับ...         ก็เลยได้มีโอกาส สนุกกับการเล่นสระน้ำและสไลเดอร์ พร้อม ๆ ไปกับเจ้าลูกชาย หุหุ !!!.         สระน้ำแบบอินเตอร์แอคทรีฟของที่นี่ ไม่ฟรีนะครับ ผู้ใหญ่เสีย 280 บาท และเด็กเสีย 200 บาท แต่เขาก็อนุญาตให้เล่นน้ำกันได้ทั้งวัน ไปจนเบื่อเองนั่นแหละ...         ในตอนเช้าวันที่ 26 ผมก็รับหน้าที่เป็นผู้ต้อนรับและแนะนำผู้แทนของแต่ละหน่วยงาน ที่จะเข้ามาร่วมเสวนา ด้วยเพราะห้องพักมี 3 โรงแรม โรงแรมหลักห่างกันประมาณ 100 เมตร ..        ในช่วงบ่าย จึงเริ่มเปิดงานเสวนา โดยดร. วิทยา อินาลา สมาชิกวุฒิสภาจังหวัดนครพนมในฐานะประธานคณะอนุกรรมาธิการประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน เข้าหัวข้อการเสนานำ โดยคุณวีระชัย นพสุวรณวงศ์ รองอธิบดีกรมเจรจาการค้าระหว่างประเทศ และ อาจารย์สสรณ์ โสรัตน์ นักวิชาการอิสระ......         ช่วงบ่ายแก่ ๆ  ก็แยกย้ายกันไปตามภารกิจ หลังจากพักเบรคกาแฟ ก็จะแยกห้องเสวนาตามภารกิจหรือลักษณะพันธกิจ โดยภารกิจการค้าสินค้า จะมี คุณทักษ์ ศรีรัตโนภาส ร้อยเอกหญิงชาตญาณ วิพัฒนานันทกุลและคุณฐิติตะวัน เฟื่องฟู เป็นวิทยากร........         ภารกิจการค้าบริการ มีอาจารย์ณรงค์ เหลืองบุตรนาค คุณบุญญิตา รุจฑิฆัมพร จากซีพี คุณปริทัศน์ เกียรติบำเพ็ญ เป็นวิทยาการ....        ภารกิจด้านการลงทุน มีคุณวีระชัย นพสุวรณวงศ์ รองอธิบดีกรมเจรจาการค้าระหว่างประเทศ คุณวิชา ตู้จินดา ที่ปรึกษาอนุกรรมาธิการ และ ดร. วิทยา อินาลา เป็นวิทยากร...        รายละเอียดในห้องก็เป็นการระดมความคิดความเห็นของผู้ร่วมเสนาเป็นหลัก ซึ่งในระหว่างนี้ ผมก็ได้มีโอกาสไปทดสอบเจ้าสไลเดอร์ ทาวเวอร์ หุหุ.        ในวันสุดท้าย (วันที่สอง) เป็นการเสวนาแบบบทสรุป ซึ่งพี่ ๆ จากหน่วยงานสำคัญ ๆ ต่างก็ได้อภิปรายกันอย่างกว้างขวาง ซึ่งดูแล้วเหมือนกับว่าแต่ละหน่วยงานยังขาดการประสานงานหรือขาดอาจเรียกว่าขาด “เจ้าภาพ” ที่จะช่วยประสานเนื้องานให้เป็นเรื่องเดียวกัน..       โดยเฉพาะกระทรวงการคลังและกระทรวงการต่างประเทศ ก็ดูเหมือนจะยังอยู่คนละทางพอควร !!!.....         การอภิปรายดูจะมีความขัดแย้งและมีความเห็นที่แตกต่างกันอย่างชัดเจน แต่กระนั้น ผมที่กลายหน้าที่มาเป็นผู้ถือไมค์ ก็เลือกที่จะยื่นไมค์ให้กับผู้ร่วมเสวนาได้แสดงความคิดเห็นกันอย่างเปิดเผย ....         เชื่อว่า ความคิดเห็นและความแตกต่างของความเข้าใจในการเสวนาในครั้งนี้ จะเป็นประโยชน์อย่างมากสำหรับการ “กวนเนื้อใน” ให้แต่ละภาคส่วนได้เห็นมุมคิดของแต่ละฝ่าย ซึ่งกันและกัน ส่วนบทสรุปนั้นยังคงต้องจัดทำเป็นรายละเอียดกันอีกต่อไป...         แต่กระนั้น ในช่วงสุดท้ายของการเสวนา คุณทักษ์ ศรีรัตโนภาส ผู้คร่ำหวอดกับวงการการลงทุนและการค้าระหว่างประเทศมือระดับต้น ๆ ของประเทศไทย  ก็ได้เป็นผู้นำอภิปรายสรุปถึง Key Problems สำคัญของ AEC ในวันนี้ไว้ได้อย่างน่าสนใจ.         1. ปัญหาของข้อกฎหมายปลีกย่อยมากมายของไทยที่ยังไม่สอดรับใด ๆ เลยกับ AEC.         2. ปัญหาของการขาดการบูรณาการ การประสานงาน การเชื่อมโยงข้อมูลระหว่างหน่วยงานรัฐด้วยกันเอง รวมไปถึงขั้นตอนของการปฏิบัติทางการค้าที่ยังคงมีขั้นตอนมากมาย.         3. ขาดยุทธศาสตร์หลัก (Top Strategies) และแผนปฏิบัติงาน (Action Plan) ที่สอดรับ ของแต่ละหน่วยงานที่ชัดเจน.         4.ปัญหาการขาดการสื่อสารรายละเอียดของพันธกิจ AEC ที่แปลงเป็นข้อปฏิบัติจริง จากหน่วยงานรัฐ ซึ่งกรมเจรจาการค้าระหว่างประเทศก็ได้ชี้แจงว่าบางส่วนก็ได้มีการดำเนินงานไปบ้างแล้ว เช่นการก่อสร้าง พยาบาล และการท่องเที่ยว.         และ 5. ปัญหาของแต่ละหน่วยงานในการประชาสัมพันธ์ และการสื่อสาร ให้กับประชาชนโดยทั่วไป..                 เมื่อเสร็จสิ้นการเสวนา สิ่งที่ผมจำได้จากการอภิปรายที่กว้างขวางของผู้แทนหน่วยงาน ทำให้ผมเห็นภาพของปัญหาอีกมากมายที่จะตามมาในอนาคต หากยังไม่มีแผนการ “บูรณาการ” โดยองค์กรหรือเจ้าภาพในเชิงความคิด ข้อมูล การสื่อสาร ประชาสัมพันธ์ และ "วิธีวิทยา" ที่จะนำไปสู่การประสานหน่วยงานของหน่วยราชการไทยให้เป็นไปในทิศทางเดียวกัน.          และสิ่งที่ผมจดจำได้ จากผู้อภิปราย ว่า “สถานะความรับรู้เรื่องของประชาคมอาเซียน” ของเราในวันนี้ มีลักษณะ “ตื่นตระหนก” มากกว่าจะ”เข้าใจ”ในแม่แบบหรือแผนยุทธศาตร์ (Blueprint) ที่ต้องดำเนินไปด้วยกัน.          “....หลายประเทศ มีความเตรียมพร้อมของหน่วยงานราชการ มากกว่าของไทย แต่ของเรากลับยังไม่มีความเป็นหนึ่งเดียวหรือทิศทางเดียวกัน...”.         “....หากนับถึงความพร้อม ประเทศไทยของเรายังอยู่ในอันดับท้าย ๆ ของกลุ่มประเทศขนาดใหญ่ของอาเซียน”.         “...เมื่อเกิดการรวมประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน เราอาจจะกลายเป็นผู้เดินตาม มากกว่าผู้นำ....หากเรายังขาดการประสานความร่วมมือระหว่างกัน”.         อีกหลายคำพูดมากมาย มันก็ได้อธิบายให้ผมพอเข้าใจว่า วันนี้(ประเทศไทย)ของ “เรา”เดินหน้าไปถึงไหนกันแล้ว.          แล้วท่านผู้อ่านล่ะครับ..         คิดว่า “Key Problems” ของ AEC คืออะไร..เล่าให้ฟังกันบ้างนะครับ !!! จาก โอเค เนชั่น  Posted by [url=http://www.oknation.net/blog/account.php?id=7386]ศุภศรุต .