ใครว่าใหญ่แล้วดี (3) : ปมด้อย

tekung

ใครว่าใหญ่แล้วดี (3) : ปมด้อย
- K8 _4 n) B% m) b$ W1 M; a* {3 A. W5 }เขียนโดย หนึ่ง
ผมสะอึก ไม่นึกว่าสุดาจะรุกผมเร็วขนาดนี้ เรื่องเจ้าน้องชายประจำตัวเป็นปมด้อยของผมตลอดมา เพราะมันใหญ่โตผิดมนุษย์ ผมไม่อยากให้เธอดูเลย สุดาเห็นผมอึกๆอักจึงอ้อนวอน ในที่สุด ด้วยความที่ผมหลงใหลเธอ ไม่อยากขัดใจเธอ ผมจึงยอม

ผมปลดตะขอ รูดซิปกางเกงยีน รูดกางเกงยีนลง จากนั้นค่อยๆรูดกางเกงในลง สุดาจ้องเขม็งที่เป้ากางเกงผม คอยดูเจ้าน้องชายตัวยักษ์ของผม
$ h& C* K  N; h
9 m$ t1 F$ v7 [( v- F7 \/ E5 Rสิ่งที่เธอเห็นก็คือข้าวหลามลำอ้วนขนาด 8 นิ้ว ตรงปลายเปิดนิดหน่อย เห็นหัวสีชมพูอยู่ภายใน มีน้ำเหนียวๆเยิ้มเต็มหัว! มันกระดกไปมาราวกับผงกหัวทักทายเธอ ตอนนั้นผมรู้สึกอายมากเลยครับ เพราะขนาดเพื่อนผู้ชายผมยังไม่ยอมให้ดู แต่นี่ต้องเปิดให้แฟนสาวดู

สุดาร้องกรี๊ด กระถดตัวไปด้านหลัง ดูเธอจะตกใจมากกับขนาดอันมโหฬารของผม เธอลุกขึ้นยืนเอามือปิดปาก ผมก็ตกใจเช่นกันที่เห็นเธอเสียขวัญและลุกขึ้นยืนบ้าง พยายามจะเก็บเจ้าโลกกลับคืนเข้าไปในกางเกงยีน แต่ก็ไม่สำเร็จ เพราะมันใหญ่มาก พอออกมาแล้วไม่สามารถใส่กลับเข้าไปได้ ต้องรอให้มันสงบลงเสียก่อน แต่ตอนนี้ยังไงๆมันก็ไม่ยอมสงบ จะเอามือปิดหรือบังก็ไม่มิด ผมจึงอยู่ในภาวะที่ทุลักทุเลมาก เพราะต้องยืนปล่อยให้เจ้าโลกชี้โด่อยู่นอกกางเกงอย่างนั้น มันเป็นสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตเด็กหนุ่มวัย 16 อย่างผม

; D: T0 {& k, I# ?% m% |& W4 [“ดาไม่ต้องตกใจนะ หนึ่งไม่ทำอะไรดาหรอก” ผมพูด ขณะเดียวกันก็รู้สึกว่าความตกใจทำให้เจ้าน้องชายของผมค่อยๆอ่อนตัวลง เมื่ออ่อนลงได้ที่ผมจึงรีบเก็บมันใส่กางเกง
# w3 ]$ y8 H- G% ~: s8 T
! j- m0 O  S" w0 j* O$ M8 Lผมเดินไปหาสุดาที่ยืนดูอยู่ เอามือไปจับแขนเธอ สุดาสะบัดมือผมออก

“ดากลัว... ดา... ดา กลัวหนึ่ง”
/ U1 d0 I8 W! x* C& w3 j
สุดายังไม่หายช็อคกับขนาดเจ้าโลกของผม เธอคงไม่เคยเห็นของชายใดมาก่อน หรือถึงจะเห็นก็คงไม่เคยเห็นของใครใหญ่ขนาดนี้ เมื่อเห็นเธอขวัญเสียจึงรีบพาเธอออกจากสวนสาธารณะและไปส่งเธอที่บ้าน

วันรุ่งขึ้น ผมกับสุดาไปทำงานที่ร้านอาหารตามปกติ แต่ท่าทางของสุดากลับไม่ปกติ ดูเธอกลัวผมมาก ผมรู้สึกว่าอะไรๆมันไม่เหมือนเดิม วันนั้นสุดาไม่ค่อยคุยกับผม ตอนเย็นผมชวนเธอไปที่สวนสาธารณะอีกเพื่อปรับความเข้าใจ แต่เธอไม่ยอมไป ผมเองก็แปลกใจมากที่เหตุใดสุดาจึงเปลี่ยนไปมากขนาดนี้

- n/ C& c/ X# L9 m5 A; kเหลืออีกเพียง 3 วันเราก็ต้องแยกย้ายกันไปเรียนหนังสือแล้ว ตลอดเวลา 3 วันที่เหลือ สุดาพยายามทำตัวห่างเหินกับผม จนเย็นวันสุดท้ายของการทำงาน ผมจึงตัดสินใจถามเธอว่าอะไรที่ทำให้เธอเปลี่ยนไปขนาดนั้น
, x1 C: }" t; b) @$ ~1 B
“ดากลัวหนึ่ง กลัวจริงๆ” สุดาบอก

# z- O3 F' r- }) V2 Z; d* R  u“กลัวไอ้นั่นของเราเหรอ ทำไมต้องกลัวด้วย หนึ่งไม่ได้ทำอะไรดานี่นา” ผมตัดสินใจหักห้ามความอาย ถามตรงๆเลย
% T6 }; J$ [: e
; b; c5 F/ T- s4 {5 m( H“ก็นั่นแหละ...” สุดาอึกอัก “ถ้าเราเป็นแฟนกัน อีกหน่อยก็ต้องมีอะไรกัน ดากลัว ขอให้เราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันก็แล้วกันนะ ดากลัวจริงๆ”
- m3 u* n# T  L- N/ Z( f7 D
( p7 W! X' P4 y1 p& Sในที่สุดผมก็เข้าใจ สุดาคิดไปอีกไกล จึงกลัวกับขนาดเจ้าน้องชายของผม ในขณะที่ผมไม่ประสีประสาเอาเลย หลายวันที่ผ่านมาจึงไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงได้กลัวนักหนา ในที่สุดเธอก็เอ่ยปากตัดรักผม ในความคิดของผมตอนนั้นมันเป็นเหตุผลของการเลิกเป็นแฟนกันที่แปลกและน่าอับอายที่สุด

ผมผิดหวัง เสียใจแทบเป็นบ้า เพราะเป็นรักครั้งแรก (อย่างน้อยตอนนั้นผมก็คิดว่ามันเป็นความรัก) ของผม รวมทั้งยังอับอายด้วย มันยิ่งตอกย้ำปมด้อยของผมเข้าไปอีก ผมอ่อนไหวถึงขนาดคิดอยากตายให้หมดอาย ผมนอนร้องไห้อยู่หลายชั่วโมงจนหลับไป

9 P3 y$ ]3 |9 ~- S6 C6 M. Vพอเปิดเทอมวันแรก ผมเข้าชั้นเรียนด้วยความซึมเซา เหมือนหุ่นยนต์เดินได้ จนใครๆก็พากันแปลกใจ ปีนั้น (ม.6) พวกนักเรียนก็ถูกคละชั้นใหม่เช่นเคย แต่โชคดีที่ผมกับก้อยได้อยู่ห้องเดียวกันอีก ก้อยดูคล้ำลง ปิดเทอม 3 เดือนผมไม่ได้พบกับก้อยเลย เพราะผมเข้าไปทำงานในเมือง ส่วนก้อยก็ถูกพ่อแม่ส่งไปพักกับญาติที่กรุงเทพฯ เพื่อไปเรียนกวดวิชา

7 I. z8 {% e. w" v! u' s- v“เฮ้ย หนึ่ง เป็นไงบ้าง” ก้อยทัก ก้อยยังคงรื่นเริงเหมือนเดิม

1 ?. o1 c) k* m, N“อือ ก้อย” ผมทักก้อยสั้นๆ ไม่ได้ตอบคำถามก้อยด้วยซ้ำ

/ t- }, S  Q" ?- S) e“เฮ้ย เป็นบ้าอะไรวะ เปิดเทอมวันแรกทำหน้ายังกับ ...” ก้อยหยุดพูด แต่ผมเดาออกว่าคงต้องการจะบอกว่า “ทำหน้ายังกับญาติเสีย” แต่ก็อย่างที่บอก ก้อยสุภาพกับผมเสมอ เลยยั้งปากไว้แค่นั้น
0 ~* y5 `, e' P/ d, M" h9 j
2 r5 R8 C+ `. V. w3 z. r“ไม่มีอะไรหรอกวะก้อย เราไม่ค่อยสบายนิดหน่อยเท่านั้นเอง”

เย็นวันนั้นก้อยชวนผมไปฟังเพลงที่บ้านก้อยอีก ใจจริงผมไม่อยากไปเลย ไม่อยากเจอหน้าใคร ไม่อยากทำอะไรทั้งสิ้น เพราะกำลังอกหักและคับแค้นใจในชีวิตอยู่ แต่ก็ไม่อยากขัดใจก้อย ก็เลยไปในที่สุด
1 Y" F- A/ f- a. m% I0 s8 Q
วันนั้นพ่อและแม่ของก้อยยังไม่กลับบ้าน ที่บ้านก้อยมีเพียงเราสองคน ก้อยเป็นน้องคนสุดท้อง (ถึงได้ชื่อก้อย) พี่ๆของก้อยนั้นมีทั้งเรียนอยู่ในกรุงเทพ ฯ และทำงานอยู่จังหวัดอื่น ที่บ้านจึงมีเพียงก้อยอยู่กับพ่อและแม่
  G- ?+ o' k. v5 {  B
ขณะฟังเพลงอยู่ก้อยก็ถามขึ้นมาว่า “เป็นไงหนึ่ง สบายใจขึ้นบ้างไหม”

( i7 d* X! }- x; p: O“ดีขึ้นนิดหน่อย” ผมตอบไปให้พ้นตัว ที่จริงวันนี้ผมเรียนไม่รู้เรื่องเลย คิดแต่เรื่องสุดา คิดถึงเรื่องปมด้อยของผมทั้งวัน ก้อยคงไม่รู้หรอกว่าขณะที่ก้อยกำลังพูดกับผมนั้น ผมกำลังคิดหาวิธีตายอยู่

asian_g

zaza_beer

mengz_a

ขอบคุณครับ

bike00789

ขอบคุณคราฟ

PVJPaoNavy

สั้นจังตอนนี้

freezz

ดีใจที่ก้อย กลับมา ^^

Deer651

ขอบคุณ

gvdryotn

ขอบคุณมาก

soto

ขอบคุณมากครับ

yoyoland

ขอบคุณมากครับ

mydragon123

มันต้องมีประโยชน์ดิ

mamo_to

น่าจะได้ก้อยแล้วจากนั้นก็เย็ดกระจาย

arasi22

ขอบคุณครับ

aisaibay

ขอบคุณครับ

mmandmm

ขอบคุณมาก

YutthanaP1980

ขอบคุณครับ

Satung4123

ก้อยชอบใหญ่ๆเชื่อสิ555

noppadol1699

ขอบคุนคับ

loveza

ขอบคุณครับ