++ ข้างบ้านนะตัวแสบ ++ # 13

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
ไอ้ขลุ่ยเร่งเครื่องกระชากออกรถแรงๆทำเอาผมหัวคะมำหน้าผากโขกกระจกเสียงโป๊กสนั่น   เจ็บจนน้ำตาเล็ด  จะอ้าปากด่ามันด้วยความเคยชินแต่ก็ต้องหุบปากฉับเมื่อเห็นอาการคลั่งของเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดเช่นไอ้ขลุ่ย  
ผมกำลังกลัวว่ามันจะจับผมเผานั่งยางเพราะเมาจนคลั่ง  แต่ก็โล่งอกเมื่อเห็นว่าทางที่มันพารถมาเป็นทางกลับบ้าน  ขับไม่นานก็ถึงบ้านเพราะมันเหยียบคันเร่งไปเกือบ 140 กิโลเมตรต่อชั่วโมง  ผมถอนใจเฮือกใหญ่ เกือบไปเฝ้ายมบาลแล้วกู
แต่โล่งอกยังไม่ทันไรไอ้ขลุ่ยก็เข้ามาลากตัวผมเข้าบ้าน   ลากต่อขึ้นไปที่ห้องแล้วล็อคประตูแน่นหนา   นี่มรึงอย่าบอกนะว่าจะเล่นบทจำเลยรักกับกู   ผมตาเหลือก  ออกแรงดิ้น  แต่ไม่คิดว่าไอ้ขลุ่ยมันจะเล่นแรงขนาดชกเข้าที่ท้องจนผมจุกแอ้กทรุดลงตัวงอกับพื้น
“มรึงนอนกับมันได้  มรึงก็ต้องนอนกับกูได้เหมือนกัน”  เสียงมันบอกว่ากำลังเมาปนบ้า
“ไอ้สัด ปล่อยกู”
ผมตะโกนด่ามัน    นี่มรึงทำร้ายกูได้ลงคอเหรอเนี่ย  ไอ้เพื่อนเลว  คิดแล้วแค้น  จุกไม่หายซะที  ไอ้นิคที่ลุยมาร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำไม่เคยเสียทีใครต้องมาแพ้ไอ้ขลุ่ยเพราะความประมาทแท้ๆ
“ทำไม  มรึงให้ไอ้ห่านั่นได้  ทำไมให้กูไม่ได้  กูรักมรึงมาก่อนมันแท้ๆ”
ไอ้บ้าขลุ่ยมันลากผมขึ้นโยนลงบนเตียงอย่างไม่ปราณีปราศัย  ใครก็ได้ช่วยกูด้วย  ผมทั้งโกรธทั้งกลัวปนกันมั่วไปหมด   เสียงเสื้อยืดผมขาดดังแขว่ก  ไอ้ขลุ่ยมันปล้ำถอดออกจนสำเร็จ  เชี้ยแล้ว
สงสัยมันจะคิดว่าตัวเองเป็นพระเอกแนวตบจูบแน่ๆ    เอาแล้วๆ  มือมันมาป้วนเปี้ยนแถวหัวเข็มขัดผมแล้ว   พอเริ่มทุเลาจากอาการจุกผมก็อาศัยทีเผลอ  ยันโครมเข้าเต็มท้องไอ้เพื่อนหน้ามืดจนมันกระเด็น   ผมรีบลุกขึ้นวิ่งจะออกจากห้องแต่โดนไอ้ขลุ่ยกระโจนเข้าแทคตัวล้มโครมลง  หัวโขกกับพื้นจนมึนตื้บซ้ำรอยเดิมที่เพิ่งโขกกระจกรถมา    คราวนี้ไอ้นิคเลยสิ้นฤทธิ์ของจริง  โดนไอ้ขี้เมาคลั่งรักลากขึ้นเตียงอีกครั้ง   ใครก็ได้ช่วยกูด้วย  พ่อจ๋าแม่จ๋า  ช่วยนิคด้วย  
“เปิดประตูเดี๋ยวนี้ไอ้ระยำ   เปิดประตู”  
เสียงไอ้เชนทุบประตูโครมๆสร้างความโกรธให้ไอ้ขลุ่ยมากขึ้นอีก  ส่วนผมก็เหมือนได้ยินเสียงสวรรค์    รอดแล้วกู  
“ไอ้เชน  ช่วยกูด้วย”
ผมพยายามตะโกนเรียกเลยโดนไอ้ขลุ่ยกัดเข้าที่หัวไหล่จนเลือดซิบ  สาด  ไอ้ซาดิสต์  ผมโกรธจนตาลาย   ทั้งผิดหวังทั้งเสียใจ  
เสียความรู้สึกที่เพื่อนรักอย่างไอ้ขลุ่ยเปลี่ยนไปได้ถึงขนาดนี้
ไอ้ขลุ่ยไม่สนใจว่าผมจะเป็นยังไง   มันปลดเข็มขัดผมออกแล้วพยายามแกะกระดุมกางเกงยีนส์
ผมเห็นชะตากรรมของตัวเองที่จะต้องกลายเป็นเมียไอ้ขลุ่ยก็ตะโกนขอความช่วยเหลือเสียงลั่นอีก  ใครก็ได้รีบเข้ามาช่วยกูที  กูยังไม่อยากมีสามี  
ความชุลมุนวุ่นวายในห้องเกิดขึ้นเมื่อไอ้โก้ใช้กุญแจสำรองเปิดประตูเข้าห้องมาได้   ไอ้เชน ไอ้ปิงปอง กับไอ้เป้  รุมสหบาทายำไอ้ขลุ่ยไม่ยั้งฝีตรีน  เมื่อเห็นสภาพของผมที่หัวแตกเพราะล้มโหม่งพื้น  ไม่สวมเสื้อ  กางเกงยีนส์ก็ถูกปลดกระดุม   บนหัวไหล่มีรอยกัดของ
ไอ้ขลุ่ยจนเลือดซิบ   
“เป็นยังไงบ้าง  เจ็บมากมั้ย  เดี๋ยวกูจะพาไปหาหมอนะ”  
ไอ้เชนละฝีเท้าจากไอ้ตัวก่อเหตุเข้ามากอดผมไว้แน่น  มันลูบหัวลูบไหล่ปลอบผม  แต่คนอย่างไอ้นิคสลดได้ไม่นานก็ฟื้นตัวได้ด้วยความรวดเร็ว  ผมลุกไปหาไอ้ขลุ่ยที่กลายสภาพเป็นมนุษย์ลาบเลือดไปแล้ว
“ไอ้สัดขลุ่ย   มรึงทำงี้ทำไม  มรึงจะให้กูเกลียดมรึงเลยใช่มั้ย  ไม่ต้องให้เหลือแม้แต่คำว่าเพื่อนเลยใช่มั้ย”
อยากกระทืบมันให้จมดิน  แต่เห็นมันโดนยำเละไปแล้วเลยแค่ตะคอกด่าให้หนำใจ  ไอ้ขลุ่ยเข้ามาคว้ามือผม  แต่โดนไอ้เป้ดึงตัวไว้ไม่ให้เข้าใกล้ไอ้นิคได้
“กูเมามากแล้วเผลอไปมีอะไรกับลูกสาวของเพื่อนแด้ด   กูทำเขาท้อง  ต้องรับผิดชอบ   กูพยายามยอมรับความจริง   แต่จู่ๆไอ้โก้มันก็ส่งเมล์มาให้   ในนั้นมีรูปมรึงนอนอยู่กับผู้ชาย    กูเห็นแล้วทั้งโกรธทั้งโมโหเพราะมรึงเคยบอกว่าไม่คิดจะชอบผู้ชายด้วยกันทำให้กูต้องตัดใจตามแม่ไปอเมริกาทั้งที่ไม่เคยบอกความรู้สึกกับมรึง   แต่พอคิดอีกทีกูก็อดดีใจไม่ได้    กูคิดว่าถ้ากลับมาหามรึง  กลับมาบอกว่ากูรู้สึกยังไงกับมรึง   บางที....กูอาจจะพอมีหวังบ้าง  แต่ที่ไหนได้  กูกลับต้องมาเห็นมรึงอยู่กับไอ้ห่ะนั่น  กูทนไม่ได้  กูยอมไม่ได้  กูรักมรึงมาก่อนมันตั้งนานแล้ว  มันไม่มีสิทธิ์มาแย่งมรึงไปจากกู”
ไอ้ขลุ่ยพูดไปร้องไห้ไป   
“พอแล้วไอ้ขลุ่ย   มรึงพอเสียที  กูไม่ใช่ของใครทั้งนั้น   เรื่องไอ้เชน  กูก็บอกแล้วว่ากูกับมันเป็นเพื่อนกัน  แล้วรูปที่มรึงเห็นนั่นน่ะ   
มรึงโดนไอ้เวงโก้มันอำต่างหาก   รูปอุบาทว์ๆที่กูนอนเอาตรีนก่ายคอไอ้เชนก็ยังมีเลย  มรึงไม่เชื่อก็ให้ไอ้คนส่งรูปมันพาไปดูก็ได้”
ว่าแล้วผมก็หันไปหาไอ้คนส่งรูปกับไอ้พวกปาปารัซซี่วันนั้นทั้งหมด  แต่ละคนก็ได้แต่ทำหน้าแหยๆไม่มีข้อแก้ตัว
“แล้วพวกมรึง  กูบอกให้ลบทิ้งทำไมยังไม่ลบ  เล่นพิเรนทร์จนได้เรื่อง  มรึงก็อีกคนไอ้เชน  จะไปยั่วโมโหไอ้ขลุ่ยมันทำไม  บอกมันอยู่ได้ว่ากูเป็นแฟนมรึง  มรึงเห็นมั้ยว่าเมาจนขาดสติทำอะไรกับกูเนี่ย  ห่าเอ้ย แมร่ง  แล้วมรึงนะไอ้ขลุ่ย   กูบอกมรึงไว้เลยนะ  ปัญหามันไม่ได้อยู่ที่ว่ากูจะชอบผู้ชายหรือชอบผู้หญิง  แต่กูกับมรึงคบกันมานาน  กูรักมรึงได้อย่างเพื่อนเท่านั้น  ไอ้เวงตะไล  เสือกจะข่มขืนกู  มรึงใช้ง่ามสมองส่วนไหนคิด  ไอ้เลว  เพื่อนกันแท้ๆยังคิดอะไรชั่วๆกับกูได้ลงคอ”
คนอย่างไอ้นิคทั้งที่เกือบโดนข่มขืนยังไม่คิดจะร้องไห้ตอนนี้กลับน้ำตาไหลเพราะความเสียใจ  ผมใช้หลังมือปาดน้ำตา   ไม่มีเสียงสะอื้น  ไม่ได้เบะปากร้องไห้โฮๆ   แต่น้ำตาไหลออกมาเอง แถมยังไหลเป็นท่อประปาแตกไม่มีทีท่าว่าจะหยุด
“แมร่ง  เสียดายเวลา  กว่าจะเป็นเพื่อนกัน  กว่ากูกับมรึงจะสนิทกันได้ขนาดนี้  แต่ทำไมมรึงโง่ถึงขั้นทำกับกูอย่างนี้วะ  เชี้ยเอ้ย  เจ็บใจ”
ไอ้ขลุ่ยร้องไห้ฮือๆยิ่งร้องหนักเข้าไปอีก   เมื่อผมทรุดตัวเข้าไปกอดมันไว้แล้วตบไหล่เบาๆเหมือนจะบอกว่าผมไม่ได้โกรธมันแล้ว
“พอแล้วนะขลุ่ย  พอเถอะ  ยังไงมรึงก็เป็นเพื่อนกูเสมอ  เรื่องวันนี้กูจะถือว่ามรึงทำไปเพราะอารมณ์ชั่ววูบ”      
“กูขอโทษนิค  กูขอโทษ  กูมันบ้า  กูเลว  กูขอโทษ”  
ไอ้ขลุ่ยกอดผมแน่นพร่ำขอโทษร้องไห้เสียงดังไม่อายใคร   ผมสงสารมันแต่ก็จำต้องผละออกเพราะโดนไอ้เชนดึงตัวออกมา  สายตาของ`คุณ`หล่อยังบอกว่าไม่ไว้ใจไอ้ขลุ่ย
“มรึงรีบไปเก็บข้าวของอีกเดี๋ยวพวกกูจะพาไปส่งสนามบิน  ยังไงมะรืนนี้มรึงก็จะกลับแล้วจะเลื่อนมาเป็นวันนี้ก็คงไม่เป็นไรใช่มั้ย”
ไอ้ขลุ่ยลุกขึ้นยืน  เดินคอตกทำตามคำสั่งของไอ้เชนอย่างไม่มีปากเสียง  เพราะเห็นสายตาพร้อมฆ่าคนได้ของอีกฝ่าย  แต่ก่อนจะออกจากห้องไปมันก็หันมามองหน้าผมด้วยสายตาอาลัยอาวรณ์  จนไอ้โย่งเดือนคณะต้องเข้ามายืนบังไว้  ไอ้ห่ะนี่ก็ยังอาฆาตไอ้ขลุ่ยมันไม่เลิก   ผมยิ้มชืดๆให้เพื่อนรักที่เพิ่งหักเหลี่ยมโหดกันไปเมื่อครู่   ไอ้ขลุ่ยมันออกจากห้องไปแล้วพร้อมกับผู้คุมเป็นไอ้โก้กับพวกข้างบ้าน     ผมเลยเดินไปคุ้ยๆตู้หาเสื้อมาใส่   หันไปมองสภาพห้องของตัวที่ระเนระนาดเพราะฝีมือไอ้เพื่อนคลั่งรักด้วยความเซ็ง    นี่กูควรจะภูมิใจกับความเสน่ห์แรงของตัวเองถึงขั้นมีผู้ชายด้วยกันมาคลั่งไคล้ถึงขนาดจะปล้ำดีหรือเปล่าวะเนี่ย  
“คืนนี้ไปนอนกับกูก่อน  แล้วพรุ่งนี้ค่อยมาเก็บกวาด”
ไอ้เชนคงรู้ว่าผมกำลังปวดหัวกับสภาพห้องของตัวเองเลยออกคำสั่ง    แต่ถึง`คุณ`หล่อมันจะไม่บอก   ยังไงคืนนี้ผมก็ต้องย้ายไปนอนที่อื่นเป็นการชั่วคราวอยู่ดี   เพราะเหตุการณ์เฉียดเสียตัวยังเพิ่งผ่านมาสดๆร้อนๆ  จะให้ข่มตานอนหลับในสถานที่เกิดเหตุก็ยังแหยงๆอยู่
ตอนที่ 13 รำคาญ
ลูกผู้ชายนายนิคผู้มีชะตาชีวิตต้องข้องเกี่ยวกับหมัดเข่าศอกให้ได้เลือดตกยางออกอยู่บ่อยครั้ง   กำลังนั่งหน้ามู่อยู่บนโซฟาหน้าทีวี   พลางทำเสียงซี้ดซ้าดอยู่เป็นระยะๆ  นี่ไม่ได้กินส้มตำปูปลาร้าแซ่บอีหลี  หรือว่ากำลังดูวีซีดี  ดีวีดี  สอนเพศศึกษาจากครูสาวสวย  หมวยๆเอ๊กซ์ๆแต่อย่างใด   
“เบาๆหน่อยสิไอ้คิน  เดี๋ยวหน้ากูแหก  เสียโฉมหมดหล่อกันพอดี”   
ผมต่อว่าบุรุษพยาบาลคิน  ที่กำลังตั้งหน้าตั้งตาปฐมพยาบาลเบื้องต้นให้อย่างตั้งใจเพราะผมขี้เกียจไปโรงพยาบาลให้เปลืองตังค์เปลืองค่าน้ำมันเปล่าๆ   แล้วคุณชายนิคเงยหน้าขึ้นมองบรรดาเพื่อนๆที่รักทั้งหลายที่กำลังยืนเจี๋ยมเจี้ยมหน้ากระดานเรียงหนึ่งอยู่ตรงหน้า   ไอ้ตี๋ต่อช่างภาพอีโรติคถึงขั้นใช้มือกุมเป้า หน้าเครียด ปากขมุบขมิบคล้ายกำลังท่องมนต์เรียกขวัญกำลังใจหรือไม่ก็เรียกหาพ่อแก้วแม่แก้ว  เหมือนพยายามจะปกป้องน้องตี๋น้อยในยามที่ฝ่ายตรงข้ามกำลังจะเตะฟรีคิกกันเลยทีเดียว   เอาเข้าไป  เห็นกูโหดเป็นยักษ์เป็นมารไปได้    แต่ถึงไม่ใช่ก็ใกล้เคียงล่ะวะ
“เชี้ยโก้   ไอ้เชฟแม็ค  ไอ้เวงตี๋ต่อ  ไอ้ลูกชิ้นปิงปองเน่า  มีอะไรจะพูดก็ว่ามา  ยึกยักมากนักเดี๋ยวเจอกุเหนี่ยว”
ไอ้คุณนิคเสียงโหด  ตอนนี้มีผ้าก๊อซติดอยู่ที่หน้าผากเรียบร้อยแล้ว  สงสัยหมดหล่อไปอีกหลายวันเลยกุ
“กูขอโทษ  แค่อำเล่นๆไม่คิดว่าเรื่องมันจะบานปลายขนาดนี้”    เชี้ยโก้   จำเลยที่หนึ่งเสียงอ่อย
“กูจะลบแล้วนะแต่พอดีช่วงนี้มันยุ่งๆเลยลืมไปน่ะ”  ไอ้เชฟแม็ค  จำเลยที่สองก็เสียงอ่อยไม่แพ้กัน
ตามด้วยจำเลยที่สามและสี่ตามลำดับ
“กูบอกแล้วว่าอย่าถ่าย  เห็นมั้ยมรึง  ได้เรื่องเลย”  ไอ้ต่อหน้าตี๋บ่นอุบกับไอ้ปิงปอง
“ห่ะดิมรึง  พูดงี้โยนขี้ให้กูนี่หว่า  แล้วใครมันบอกกูว่า  ใช้มุมกล้องไม่สวยต้องจัดฉากเอง แล้วลากแขนไอ้เชนไปกอดไอ้คุณนิควะ”   
ไอ้ปิงปองเริ่มแฉกันเอง
“พอเลยพวกมรึง  ผิดเหมือนกันนั่นแหละ  ไอ้ตี๋ไอ้ปอง มรึงสองตัวไปนั่งได้แล้ว”
ไอ้สองตัวข้างบ้านผู้ตกอยู่ในฐานะจำเลยที่สามและสี่เถียงกันอยู่สักพักจึงยอมรับสารภาพรับผิดแต่โดยดี  เป็นประโยชน์ต่อรูปคดี  
ผมเลยลดโทษให้กึ่งหนึ่ง  ให้มันสองตัวเลี้ยงเหล้าสามเดือนแล้วอนุญาตให้กลับไปนั่งที่ได้  เหลือแต่เพื่อนตัวเองเนี่ยแหละ  ตัวดีเลย
“มรึงส่งรูปกูให้ใครดูบ้างนอกจากไอ้ขลุ่ย”  
“ก็ไม่มีใครหรอก   แค่ไอ้ปิ่น  ไอ้เจี้ยบ  ไอ้ตะวัน  เฮียสิทธิ์....”  
แล้วไอ้โก้ก็สาธยายรายชื่อผู้สมรู้ร่วมคิด  ให้ผมไปขยายผลจับกุมคนร้ายต่อไป  แล้วดูรายชื่อแต่ละคน  พนักงานดีเด่นระดับเหรียญทองของเจ้ากรมข่าวลือทั้งนั้น   โอ้ว ม่าย  ให้ตายเถอะซาร่า   มิน่า  หลังๆมานี้  ไอ้พวกนั้นถึงแซวตลอดว่าไอ้เชนเป็นสามีผม   นึกแปลกใจอยู่แล้วเชียวว่าทำไมแค่ผมติดรถ`คุณ`หล่อไปเรียนแค่นี้ไม่เห็นต้องแซวกันถึงขนาดนั้น  ที่แท้ไอ้ตัวต้นเหตุก็อยู่นี่เอง
“แต่กูก็ไม่ได้ส่งแค่รูปอีโรติคนะว้อย  รูปอุบาทว์ๆที่มรึงว่ากูก็ส่งไปตั้งเยอะ  เห็นแล้วก็รู้ว่าแค่เรื่องอำกันเล่นๆ ไม่มีใครเขาคิดเป็นจริงเป็นจังอย่างไอ้ขลุ่ยหรอก”  ไอ้โก้รีบปิดปากตัวเองแล้วหัวเราะแหะๆ  เข้ามาประจบ
“มรึงอย่าโกรธกูเลยนะ  แค่อำกันขำๆน่ะ  อีกอย่างมรึงก็บอกเองไม่ใช่เหรอว่าเพื่อนอย่างกูตัดไม่ตายขายไม่ขาดอยู่แล้ว  มรึงอย่าคิดเล็กคิดน้อยสิวะ  ไม่แมนนะมรึง”
ยังมีหน้ามาพูดอย่างนี้อีก  ดูมัน  เชี้ยโก้
“เออ  กูจะไม่แมนก็เพราะมรึงเนี่ยแหละ เป็นไง  อำจนได้เรื่อง  กูเกือบไม่แมนแล้วกลายเป็นเมียไอ้ขลุ่ยแท้ๆ ยังเจือกบอกไม่ให้โกรธอีก”
“น่านะ  กูยอมรับผิดทุกอย่างเลย  มรึงอย่าโกรธกูนะ”
ไอ้สองตัวทำเสียงปะเหลาะได้อย่างน่าหมั่นไส้  เอาวะ  ไม่โกรธก็ไม่โกรธ  แต่ไว้ค่อยลงโทษพวกมันอีกทีหลัง    คืนนี้ไอ้นิคก็ง่วงเต็มทีแล้ว  โดนไอ้ขลุ่ยซ้อมจนระบมไปหมด  กูหนอกู   
พอทายานวดแก้ฟกช้ำเสร็จเรียบร้อยผมก็หอบสังขารน่วมๆจะนอนมันที่โซฟานี่แหละ  ขี้เกียจไปบ้านไอ้เชนมัน  แต่จะให้นอนกับ
ไอ้เชฟแม็คเชี้ยโก้ก็ไม่ไหว  ห้องมันรกอย่างกับป่าดงดิบ  เตียงก็สุดแสนจะแคบ   จะให้ไปนอนกับไอ้คู่ผัวเมียคินเป้นั้นก็ลืมไปได้เลย  เดี๋ยวมันชวนเล่น 3P ขึ้นมาจะลำบากเอาได้
“มรึงอย่ามานอนตรงนี้เลย โซฟาก็ใช่จะตัวใหญ่  ปวดเอวตายห่ะ  ไปนอนกับไอ้เชนเถอะ  เตียงมันคิงไซส์เลยนะเว้ย  ส่งตรงมาจาก
สวิสฯ  หนานุ่ม   ไม่ซึมเปื้อนด้านข้าง  มั่นใจตลอดคืน”
ไอ้แซ็คยังไม่วายตลกคาเฟ่
“ใช่เวลาตลกมั้ยเนี่ย   เออๆก็ได้วะ  แต่กูขอขึ้นไปเอาผ้าห่มก่อนนะ”  
ผมตัดความรำคาญ  ไปก็ไปวะ  เพราะถ้าขืนยังเล่นตัวมีหวังไอ้พวกนี้ไม่ยอมกลับบ้านพวกมันแน่
“เดี๋ยวกูไปเอาให้”
ไอ้โก้ยังคงกลัวความผิดรีบแจ้นขึ้นไปที่ห้องผมแล้วหอบมาครบทั้งหมอนทั้งผ้าห่ม     คืนนั้นผมเลยต้องหอบผ้าหอบผ่อนย้ายสำมะโนครัวชั่วคราวไปนอนห้องไอ้เชนมัน   จะว่าไปก็เหมือนอลิซหลุดเข้าไปในแดนมหัศจรรย์  แต่ผมเป็นผู้ชายจะเรียกว่าอลิซคงไม่เหมาะ  เอาเป็นตอนที่แจ็คผู้ฆ่ายักษ์ปีนต้นถั่วขึ้นไปถึงอาณาจักรบนเมฆดีกว่า
ห้อง`คุณ`หล่อเดือนคณะตกแต่งเรียบๆแต่เน้นหรูหราและนำสมัย ของแต่งห้องแต่ละอย่างนี่อย่างกับมาจากทั่วมุมโลก  ไม่แปลกใจละที่แค่โบนัสของพ่อมันก็สามารถซื้อรถคันละเป็นล้านให้ลูกชายได้อย่างนี้  หรือความจริงไอ้เชนมันจะค้ายาค้าผงแต่บอกว่าท่านพ่อมันได้โบนัสบังหน้า    หันไปดูเตียงคิงไซส์ที่ไอ้แซ็คมันโฆษณาเป็นผ้าอนามัยก็ดูน่านอนจริงๆ  
“โอ้ย  ห่ะนี่เล่นเชี้ยไรของมรึง” ผมด่าเมื่อไอ้เจ้าของห้องกระตุกแขนผมแรงๆให้เดินตามมัน
“มรึงจะเหม่ออะไรนักหนา  เอาของไปเก็บก่อนเดี๋ยวกูจะทำแผลให้”

deeeen

ขอบใจ๋ขนาดเน้อ

Nekikung112

ขอบคุนนะคับ

pongsakron01

ขอบคุณครับ

piyanate

ขอบคุณมากมายครับ

imseng

ขอบคุณนะคับ

x_man19

ขอบคุณครับ

ืnneess

ขอบคุณครับ

aRmkung

ขอบคุณครับ

manza555

สนุกมากๆเลย

orrick

ขอบคุนนะคับ

Klong

ขอบคุนครับ

kiwwy

ขอบคุณมากๆขร๊า อิอิ

nattan010

ขอบใจ๋ขนาดเน้อ

gigusa

ขอบคุณมากครับ

Mikkiny

ชอบบบบบบบบบบบบบบบบ

dung

ขอบคุณครับ

KillTi

สุดยอดเลยอ่ะคร๊าฟ

kamaji

ขอบคุนคราบ

ton521

ขอบคุนครับ