หลักที่ทรงใช้ในการตรัส ( ๖ อย่าง )

Blue-Roses

ราชกุมาร  !  

(๑)  ตถาคตรู้ชัดซึ่งวาจาใด อันไม่จริง  ไม่แท้  ไม่ประกอบด้วยประโยชน์  

และไม่เป็นที่รักที่พึงใจของผู้อื่น ตถาคตย่อมไม่กล่าววาจานั้น.

(๒)  ตถาคตรู้ชัดซึ่งวาจาใด อันจริง  อันแท้  แต่ไม่ประกอบด้วยประโยชน์

และไม่เป็นที่รักที่พึงใจของผู้อื่น ตถาคตย่อมไม่กล่าววาจานั้น.

(๓)  ตถาคตรู้ชัดซึ่งวาจาใด อันจริง  อันแท้  อันประกอบด้วยประโยชน์

แต่ไม่เป็นที่รักที่พึงใจของผู้อื่น ตถาคตย่อมเลือกให้เหมาะกาลเพื่อกล่าววาจานั้น.

(๔)  ตถาคตรู้ชัดซึ่งวาจาใด อันไม่จริง  ไม่แท้  ไม่ประกอบด้วยประโยชน์.

แต่เป็นที่รักที่พึงใจของผู้อื่น ตถาคตย่อมไม่กล่าววาจานั้น.

(๕)  ตถาคตรู้ชัดซึ่งวาจาใด อันจริง  อันแท้  แต่ไม่ประกอบด้วยประโยชน์

แม้เป็นที่รักที่พึงใจของผู้อื่น ตถาคตย่อมไม่กล่าววาจานั้น.

(๖)  ตถาคตรู้ชัดซึ่งวาจาใด อันจริง  อันแท้  อันประกอบด้วยประโยชน์

และเป็นที่รักที่พึงใจของผู้อื่น ตถาคตย่อมเป็นผู้รู้จักกาละที่เหมาะสมเพื่อกล่าววาจานั้น.

ข้อนี้เพราะเหตุไรเล่า  ?

ราชกุมาร  !

เพราะตถาคตมีความเอ็นดูในสัตว็ทั้งหลาย.

                         ม.  ม. ๑๓/๙๑/๙๔.

                       ฉบับ ๑  ตามรอยธรรม