++ Boys' Expo รักอยู่ที่ใด ++ @ 5

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
แล้วตุ๊กตาเป็ดน้อยน่ารักก็กลายสภาพไปเป็นหนุ่มน้อยหน้าตาดีหน้าตาหล่อมาก มองผ่านๆ เหมือนโดม ปกรณ์ ลัม แต่ดูจะน่ารักกว่า แต่พอมองดูชัดๆ ก็แอร๊ย นั่นมันดัตช์นี่น่าไอ้หนุ่มตี๋เมื่อกี้ที่ใส่หมวกไหมพรมนั่นก็ดัตช์
แต่ดัตช์ตอนนี้ในสระว่ายน้ำยางกำลังใส่แค่กางเกงกีฬาขาสั้นสีเหลืองเปลือยช่วงบนใส่หมวกรูปเป็ดน้อย นังซินดี้กำลังเข้าไปกอดดัตช์แล้วนางก็ดึงดัตช์ออกมาจากสระน้ำ นางถอดหมวกดัตช์ออกแล้วใส่แว่นกันแดดสีเหลืองให้ดัตช์แทนแล้วภาพถัดมาก็คือดัตช์นั่งอยู่บนรถเปิดประทุนที่นังซินดี้มันขับรับลมเล่นริมทะเล มองดูเหมือนเมืองพัทยามากๆ มันขับไปร้องเพลงไป ดัตช์นั่งโยกอยู่ข้างๆ บางทีนังซินดี้ก็เอนตัวลงมาซบดัตช์ด้วย ภาพต่อมาคือภาพทางเดินริมทะเล ดัตช์เต้นบีบอยในชุดกางเกงวอร์มสีเหลืองเสื้อกล้ามสีขาวและเสื้อวอร์มแขนยาวสีเหลือง ดัตช์เต้นเก่งมาก หกคะเมนตีลังกาพร้อมกับกระเด้งยืนยิ้มกระชากใจให้กล้อง แล้วนังซินดี้ก็วิ่งเข้ามากระโดดขี้หลัง ดัตช์พานังซินดี้วิ่งลงทะเล และภาพต่อมาคือภาพดัตช์นอนอยู่บนหาดทรายในชุดเปลือยท่อนบนและมีกางเกงขาสั้นสีเหลืองที่ท่อนล่างอีกครั้ง ดัตช์มีเม็ดทราบติดตามตัว นังซินดี้ใส่กางเกงยีสน์ขาสั้นและก็เสื้อยืดสีขาวนอนร้องเพลงอยู่ข้างๆ ก่อนจะจบเพลงอยู่ๆ ดัตช์ก็กลายกลับไปเป็นตุ๊กตาเป็ดสีเหลืองอีกครั้งแล้วนังซินดี้ก็อุ้มตุ๊กตาเป็ดขึ้นรถกลับบ้านและจบ ปูนรีบคว้ามือถือแล้ววิ่งเข้าห้องทันที กดเบอร์โทรด่วนหาดัตช์และ
   “ดัตช์ช่วยฆ่าปูนให้ตายทีเถอะ” ปูนร้องอย่างออดอ้อนใส่โทรศัพท์เมื่อดัตช์รับสาย
   “หืมอะไรกันครับ” เสียงดัตช์ที่อยู่ปลายสายฟังดูเหมือนจะหัวเราะ
   “เมื่อกี้ปูนดูเอ็มวีของซินดี้ที่ดัตช์เล่น ดัตช์หล่อแบบนั้นในเอ็มวีแล้วปูนจะละลาย ความหล่อของดัตช์มันทำให้ปูนทุรนทุลาย” ปูนล้มตัวลงที่เตียงมุดหน้าลึกลงไปในหมอบใบโปรด
   “555 ทำไมต้องทุรนทุลายด้วย ทุรนทุลายเพราะไม่ได้ครอบครองผมอะดิ” เสียงของดัตช์ที่ปลายสายฟังดูเหมือนจะเยิ้มไปด้วยท่าทีเย้ยหยันชวนเชิน และอาจจะเยิ้มไปด้วยน้ำใสๆ ที่หลั่งออกมาจากปลายองคชาติเมื่อตอนที่มีอารมณ์ด้วยก็ได้
   “โหย เจอไปแบบนี้จุกเลยหวะดัตช์ แต่มันก็จริง ทุรนทุลายเพราะว่าไม่ได้ครอบครองดัตช์” ปูนหัวเราะและดิ้นไปมาบนเตียง
   “งั้นมานี่มา ผมจะทำให้ปูนไม่ต้องทนทุรนทุลายอีกต่อไป” เสียงของดัตช์ฟังดูกระหายเซ็กส์สุดๆ และมันก็กำลังทำให้ปูนรู้สึกร้อน บางคนอาจจะว่าร้อนรุ่มแต่สำหรับดัตช์ปูนว่าคงต้องใช้คำว่าร้อนสวาท ดัตช์ทำให้ปูนรู้สึกร้อนสวาท
   “ซีเรียสนะเนี่ย ตอนนี้กะลังเซ็ง อยากออกไปหาดัตช์พอดี” ปูนหัวเราะคิกคัก
   “งั้นออกมาสิ ผมจะรออยู่ที่สตาร์บั๊กส์เอกมัยนะ”
   “งั้นรอให้ปูนอาบน้ำแปปนะ”
   “ครับ ผมก็จะไปอาบน้ำด้วย”
   “อื้อ เดี๋ยวเจอกัน”
   “ครับ บายครับ” แล้วดัตช์ก็กดวางสาย
   ปูนรีบแล่นไปที่คอมพ์เปิดโหลดเพลงอัยหนีและค้นหาเนื้อร้อง ด้วยความรู้ทางภาษาจีนทำให้ปูนไม่มีปัญหากับเพลงและเนื้อร้อง ปูนรีบสั่งพิมพ์เนื้อร้องและโหลดเพลงลงเครื่องเล่นเอ็มพีตรีของซัมซุง YP-K5 แล้วกระโดดโลดเต้นไปเข้าห้องน้ำ เปิดเพลงอัยหนีดังลั่นห้องและเริ่มอาบน้ำ แล้วปูนก็ลืมเรื่องความเหลวไหลของความเมาเมื่อคืนไปเสียสนิทเลย
เจ็ด
   จ้อน จิระ สมุทรอัศดงนั่งอยู่ที่โรงอาหารในช่วงเวลาเก้าโมงกว่าๆ ของเช้าวันพฤหัส
   วันเปิดเทอมวันแรกไม่ได้มีการเรียนการสอน นักเรียนส่วนใหญ่จะพับแขนเสื้อวิ่งเท้าเปล่าถือถังน้ำหรือผ้าขี้ริ้วร่อนไปทั่วโรงเรียน เมื่อเจอตรงไหนที่ดูไม่สะอาดหรือไม่เรียบร้อยพวกนักเรียนหนุ่มเหล่านั้นจะช่วยกันทำความสะอาด อันที่จริงมันเริ่มจากการทำความสะอาดห้องโฮมรูมก่อนแล้วหนุ่มๆ จึงแยกกันไปทำความสะอาดโต๊ะกลุ่มหรือที่อาณาบริเวณที่พวกเค้าและเพื่อนๆ จะจับจองเป็นที่ประจำกลุ่ม ตอนนี้อาจจะพูดได้ว่าจ้อนเข้ากลุ่มแด้แล้วอย่างเป็นทางการก็ได้ เพราะตอนนี้จ้อนนั่งที่โต๊ะแถวริมสุดตัวที่สามติดสนามบาสฯ
   โรงอาหารและสนามบาสฯ ห่างกันแค่ทางเดินเท้าเล็กๆ กั้นอยู่ ที่อีกฝั่งของสนามคือเวทีใหญ่ไล่ระดับที่มีต้นชมพูพันทิพย์ต้นใหญ่ค่อยให้เงาบังแดดร่ม บนเวทีมีนักเรียนหน้าตาดีสองคนถือไม้กวาดเต้นไปเต้นมา มีเพื่อนๆ อีกเจ็ดหรือแปดคนนั่งและยืนหัวเราะอยู่รอบๆ  
   สองคนนั้นดูดีทีเดียว ขาว สูง ตี๋ สกินเฮด หน้าใสมาก ยิ่งมองก็ยิ่งดูเหมือนกัน ดูเหมือนกันมากซะจนเหมือนฝาแฝด อ่อ นี้นี่เองฝาแฝดที่เค้าว่ากัน ในที่สุดจ้อนก็ได้เจอฝาแฝดที่คนพูดถึงกันมาที่สุดเสียที ที่เค้าว่ากันมามันไม่ผิดเลยซักนิดเดียว ฝาแฝดน่ารักมาก พวกเค้าเต้นเท้าเปล่า แขนเสื้อพับขึ้นเหมือนนักเรียนคนอื่นๆ กระโดดกระเต้นยิ้มหัวเราะหมุนตัวได้น่ารักสุดๆ มีเด็กนักเรียนอีกคนหนึ่งยืนขึ้นแล้วแย่งเอาไม้กวาดที่หนึ่งในฝาแฝดถืออยู่มาวิ่งไล่ตี พอนักเรียนคนนั้นหันมาจ้อนก็แทบละลาย เพราะเค้าคือด้นนั้นเอง
   ด้นใส่บ๊อกเซอตัวจิ๋วกับเสื้อนักเรียนที่พับแขนวิ่งไล่จับฝาแฝดเท้าเปลือย ด้นร้องตะโกนบอกให้ฝาแฝดหยุด ด้นวิ่งกระโดนลงเวทีไล่ตามฝาแฝด ด้นหัวเราะแล้วร้องตะโกนดูน่าสนุกไปทั่วสนามบาสฯ แล้วจู่ๆ ก็มีนักเรียนอีกกลุ่มหนึ่งวิ่งกรูลงมาจากเวทีนำโดยเด็กลูกครึ่งหัวสกินเฮดที่ดูเหมือนมาริโอ้นายแบบเธอกับฉัน เค้ารวบตะครุบด้นไว้ในอ้อมแขนแล้วล้มตัวนอนลงด้นก็ล้มตัวนอนลงด้วย แล้วเพื่อนๆ ก็รุมกันขึงด้น พวกเค้าจักจี๋ด้น ด้นหัวเราะร้องและดิ้นไปมา
   “มองใหญ่เลยนะมึง” พุดดิ่งพูดขึ้นในขณะที่เคี้ยวน้ำแข็งกรวบกราบในปาก
“พวกพี่กูมันก็เล่นกันแบบนี้ตลอดหละ”
   “พี่มึงคนไหนวะ”
   “ก็คนหัวสกินเฮดที่นั่งค่อมพี่ด้นอยู่ไง” พุดดิ่งกลืนน้ำแข็งที่เคี้ยวละเอียดจนกลายเป็นน้ำเย็นๆ ลงคอ
   อ่อ ที่แท้ ไอ้ลูกครึ่งที่หน้าเหมือนมาริโอ้นั่นก็พี่ไอ้พุดนี่เอง
   “เฮ้ย กูได้ลูกบาสแล้วเว่ย” เสียงแด้ดังมาจากโต๊ะที่อยู่ห่างถัดไปข้างหลังอีกห้าโต๊ะ แด้วิ่งถลามาที่โต๊ะกลุ่มพร้อมกับลูกบาสเก่าๆ ในมือ
   “เฮ้ย เออ ลงสนามเลยว่อยไอ้จ้อน แม่งกำลังว่างๆ เดี๋ยวมีคนมาแย่งไปซะก่อน” พุดดิ่งร้องออกมาพร้อมทั้งวิ่งถลาลงจับจองพื้นที่ใต้แป้นทันที จ้อนวิ่งตามพุดดิ่งโดยที่มีแด้วิ่งเลี้ยงลูกบาสฯ ตามหลังมา จ้อนเหลือบไปมองดูด้นกับเพื่อนๆ ตอนนี้ด้นกำลังวิ่งไล่เอาไม้กวดตีเพื่อนๆ ในกลุ่มที่กำลังใช้ถือมือถ่ายคลิปด้นเอาไว้กันอยู่ทุกคน มีเสียงเพลงจีนน่ารักดังอยู่ ด้นกับเพื่อนๆ วิ่งกันไปหัวเราะกันไปร้องเพลงนั้นกันไปและเต้นกันไปตามจังหวะเพลงไปทั่วเวทีและบางส่วนของสนามบาสฯ ด้นดูยังไงก็เหมือนกับคนที่จ้อนคอยฝันถึงอยู่เสมอ  
   “เฮ้ย ไอ้แด้มันมีลูกบาสเว่ย” ไอ้ตี๋หน้าหล่อมากคนหนึ่งในกลุ่มเพื่อนด้นร้องออกมาหลังจากนั้นมันและเพื่อนๆ อีก 5 คนก็วิ่งกรูกันลงมาที่สนามบาส
   “มาแบ่งทีมกันเลยเฮีย” แด้ร้องบอกกลุ่มนักเรียนรุ่นพี่ที่เพิ่งวิ่งลงสนามมา
   “แต่คราวนี้มีเก้าคนนะ โอน้อยออกใครแพ้นั่งรอคนฟาว” พุดดิ่งพูดและถกแขนเสื้อขึ้น แล้วหนุ่มๆ เก้าคนก็โอน้อยออก ปรากฏว่าจ้อนแพ้ได้ไปนั่งรอที่ข้างสนามก่อน จ้อนเดินไปขอบเวทีที่ขวัญนั่งอยู่กันรุ่นพี่ที่หน้าตาดูโคตรจะน่ารัก ดูเหมือนบวน บิน แต่ว่าดูจะน่ารักกว่า จ้อนนั่งลงข้างขวัญยิ้มและก้มหัวทักรุ่นพี่หน้าเหมือนวอน บินคนนั้น พี่วอน บินก็ยิ้มกลับมาและก้มหัวทักด้วยเหมือนกัน พี่วอน บินคนนี้คงจะเป็นพี่ปูน ปูนใส่เสื้อพละ ที่ปกเสื้อติดกิ๊บที่ประดับด้วยพลอยสีขาว จ้อนเพิ่งสังเกตเห็นว่านักเรียนที่นี้แทบทุกคนติดกิ๊บแบบหนีบของเด็กผู้หญิงตามปกเสื้อหรือไม่ก็กระเป๋าเสื้อกัน อย่างขวัญเองก็ติดกิ๊บรูปแครอทสีส้มๆ อันเล็กที่กระเป่าเสื้อสองอัน เป็นแฟชั่นที่ดูจะหวานไปหน่อยสำหรับเด็กผู้ชาย แต่มันก็ดูปกติไปเลยเมื่อทุกคนต่างก็ทำกัน
   “เปื้อนหมดเลย” มีคนมานั่งข้างๆ จ้อน เค้าคนนั้นก้มหน้าก้มตาปัดศอกปัดแขน ใช่แล้วเค้าคนนั้นคือด้นนั่นเอง ตอนนี้ด้นมานั่งอยู่ข้างๆ จ้อนแล้วโดยที่จ้อนไม่ทันจะได้ตั้งตัว อยู่ๆ ด้นก็มานั่งข้างๆ
   “โอ๊ย พี่มันไม่เห็นจะเปื้อนเลย” ขวัญหัวเราะร้อง ด้นค้อนหน้างอใส่ขวัญ
“ถึงจะเปื้อนพี่ด้นก็น่ารักอยู่ดี มะเชื่อถามจ้อนดิ” สิ้นเสียงขวัญด้นก็มองหน้าจ้อนพร้อมๆ กับที่จ้อนหันไปมองหน้าด้นพอดี และนี้ก็เป็นครั้งแรกที่จ้อนได้มองเข้าไปในตาของด้น ถ้าพูดตามภาษานิยายก็... นี้เป็นครั้งแรกที่ทั้งคู่ได้สบตากัน
   “บ้า พี่เขิลนะ แต่ก็ยอมรับหละ” ด้นส่ายไปมาทำท่าเขินและมันก็น่ารักมาก แต่ถ้าจะสังเกตดูดีๆ พี่วอน บินกำลังเบือนหน้าหนีกิริยาของด้น
   “นี่น้องจ้อนที่เปนเฟรชชี่สายวิทย์อะเหรอ” ด้นถามขึ้นมาทำตากลมแป๋วดูน่ารัก
   “ครับ” จ้อนแทบจะไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้ ทำไมปากมันถึงได้อยู่ๆ ก็ใช้การไม่ได้ขึ้นมานะ
   “น่ารักนะเนีย” ด้นเอาไหล่มาแซวสีกระบทไหล่จ้อนอย่างเป็นกันเอง
“รู้เป่าทุกปีเฟรชชี่เค้าจะไม่ได้หน้าตาแนวน้องนะ เค้าจะต้องโน้น แบบพี่ปูน น่ารักตี๋ๆ” ด้นใช้ปากตอนคำว่า โน้น ชี้ไปทางปูน ด้นทำท่าอะไรก็ดูน่ารักไปหมดเลย
   “แต่ว่าพังค์ๆ อีโมๆ แบบนี้สะเป๊กแก่ไม่ใช่หรอด้น” ปูนร้องหัวเราะออกมา
   “เออ แนวนี้เลย กูชอบมาก” ด้นพยักเพิยดหน้าให้ปูนแล้วกันมาพูดกับจ้อนว่า
“เอาไว้พี่ว่างแล้วพี่จะไปจีบนะน้อง”
   “ขวัญนึกว่าพี่ด้นจะไม่ว่างเพราะว่าพี่เข็มซะอีก” ขวัญพูดออกมา น้ำเสียงฟังดูไม่สบอารมณ์เท่าไหร่
   “จริงจ่ะน้องรัก หัวใจพี่ถูกจองแล้ว” ด้นพูดยิ้มๆ แล้วเอื้อมตัวข้ามจ้อนกับขวัญไปหยิบแก้วน้ำที่วางอยู่ข้างๆ ปูนมาดื่มอึกๆ
“เข็มจ๋าอย่าออกแดดมากนะ เดี๋ยวจะไม่สบาย” ด้นกระโดดลุกขึ้นร้องลงไปในสนาม โบกไม้โบกมือ มีตี๋หุ่นโคตรเฟอร์เฟคคนหนึ่งหันมามองแล้วก็สะบัดหน้าหนีไป
   “มันเกลียดมึงหวะ” ปูนหัวเราะออกมา
   “โอ๊ย เศร้าจังเลย เศร้าจังเลย” ด้นซบลงที่ไหล่จ้อนร้องแล้วส่ายหัวไปมา
   “ห้าห้าห้า มันแค่ทำเป็นเกลียดหวะ มันอะแค่ยังงี่เง่าอยู่ มึงไปง้อมันดีๆ ดิ” ปูนเอื้อมตัวมาผลักหัวด้นเล่น
   “ไปง้อดีๆ ดิพี่ ขวัญเอาใจช่วยสุดๆ เลยนะ ยังพี่เข็มเค้าก็รักพี่ด้นอยู่แล้ว” ขวัญเอามือสองข้างจับหัวด้นให้พ้นมาจากไหล่จ้อนแล้วส่ายเล่นไปมาอย่างคนกันเอง

“จ๊ะ แล้วค่อยติดตามข่าวนะ” ด้นยิ้มอย่างน่ารัก แล้วกระโดดลุกขึ้นไปแต่งตัวใส่กางเกงนักเรียนถุงเท้าและรองเท้าให้เรียบร้อย ปูนเองก็ทำอย่างเดียวกัน จ้องมองลงไปที่สนามจ้อนมองไปที่ไอ้รุ่นพี่หน้าตี๋คนที่หุ่นโคตรจะเฟิร์มนั่นคนนั้นหละหรอที่เป็นเจ้าของหัวใจพี่ด้น คนนั้นหนะเหรอที่ด้นรัก โฮยทำไมหนทางมันไม่สดใสเลยวะ

peemakung

ขอบคุณครับ

ืnneess

ขอบคุณครับ

gigusa

ขอบคุนมากครับ

snowprince1994

ขอบคุณมากนะคับ

sensedevil

ขอบคุณมากนะครับ

sensedevil

ขอบคุณมากนะครับ

wi2

ขอบคุณมากครับ

bethbethbeth

ขอบคุณครับ

pearl9845

ขอบคุณมากเลยนะ

pearl9845

ขอบคุณมากนะครับ