++ แค่มีนาย ++$$$$ 15

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว

...เบื่อ...ออกไปเดินเล่นข้างนอกดีกว่า
“บอม” วันชนะเรียกชื่อเพื่อนที่กำลังเคร่งท่องหนังสืออยู่อีกห้อง
“จะออกไปข้างนอก จะเอาไรไหม?”
“ไม่ละ ขอบใจมาก” เสียงตอบดังผ่านประตู
เดินออกมาจากซอยพลางมองหาของกินไปด้วย คนพลุกพล่านเดินสวนทางวุ่นวาย วันชนะคิดถึงบ้านขึ้นมา ที่บ้านสงบไม่วุ่นวายแออัดเหมือนในกรุงเทพฯ ผู้คนก็ดูมีน้ำใจมากกว่าคนกรุงเทพฯ คิดไปคิดมาก็นึกได้ว่าตั้งแต่มาเรียนเขายังไม่ได้ไปเที่ยวไหนเลย ชีวิตอยู่แต่มหาวิทยาลัย จากตรงที่เขากำลังยืนรอพ่อค้าย่างไข่ปลาหมึกบนตะแกรงร้อนสามารถมองเห็นป้ายรถเมล์อยู่ไม่ไกล...ออกไปเปิดหูเปิดตาบ้างดีกว่า...แต่ถ้าเจอนักขัตขึ้นมาจะว่าอย่างไรล่ะ...ใจหนึ่งขัด...คงไม่เจอหรอกกรุงเทพฯออกจะกว้าง
“เสร็จแล้วหนุ่ม สี่สิบบาท” พ่อค้ายื่นถุงไข่ปลาหมึกหอมฟุ้งมาให้
“ขอบคุณครับ” วันชนะจ่ายเงินแล้วเดินอ้อยอิ่งออกมา ไข่ปลาหมึกหมดพอดีเมื่อถึงป้ายรถเมล์
ว่าแต่จะไปไหนดีล่ะ ยังไม่เคยขึ้นรถเมล์เลยสักครั้ง...ลองนั่งไปเรื่อยๆ ขากลับก็นั่งสายเดิมคงไม่หลงไปนอกเส้นทางกระมัง
รถเมล์สายหนึ่งวิ่งมาหยุดที่ตรงหน้า วันชนะตัดสินใจก้าวขาขึ้นไป
ต้นทางรถเมล์สายธรรมดาวิ่งได้ฉิว ไม่มีติดขัด สายลมพัดกระทบใบหน้าร้อนผ่าว แต่ก็ยังดีกว่าตอนที่รถติด เหมือนอยู่ในเตาอบ เพราะตัวรถเป็นเหล็กพอโดนแสงอาทิตย์เพิ่มพลังเข้าไปจึงดูดซับแล้วแผ่รังสีความร้อนออกมา แต่วันชนะมัวแต่มองออกข้างทางตลอด เห็นตึกสูง คนมากมายไหลไปกับถนน เบียดเสียดกันวุ่นวาย ขอทานตัวดำขะมุกขะมอมนักยกมือไหว้คนที่ผ่านไปผ่านมาปะหลกๆ แม้แต่คุณยายที่อายุราวหกสิบกว่าก็ยังมานั่งตากแดดตากลมขอทานเขากิน ควันเขม่ารถยนต์ฟุ้งกระจาย เห็นคลองเต็มไปด้วยขยะ น้ำสีดำคล้ำไม่เหมือนที่บ้านต่างจังหวัดก็น่าใจหาย
มาถึงช่วงหนึ่งถนนแคบมีเพียงสองเลนรถเมล์ที่วันชนะนั่งมาก็ติดแหงก เวลาผ่านไปยาวนานรถขยับไปได้เพียงไม่กี่เมตร สองข้างทางเป็นตึกสองชั้นเก่าๆ ไม่มีอะไรให้ดู อากาศร้อนอบ ตาเริ่มปรือ หัวเริ่มหนักเอน เริ่มกึ่งรู้กึ่งตื่น แต่ตาหลับสนิท...
...รู้สึกตัวอีกทีเมื่อ รถเบรกกะทันหันทำเอาศีรษะกระแทกเบาๆกับขอบเหล็กที่หน้าต่างประตู มองออกไปข้างนอก เจดีย์สูงตระหง่านสะท้อนแสงแดดเป็นสีทองอร่าม...เคยเห็นรูปในหนังสือมาก่อน...ภูเขาทอง...
ก้าวขาเข้าเขตสัตบรรพต...ภูเขาทอง...ก็รู้สึกได้ถึงความสงบเย็นร่มรื่น แหงนหน้ามองเห็นยอดอยู่ลิบๆ ภูเขาทองไม่ได้สูงชันอย่างที่คิด เพียงไม่นานวันชนะก็ขึ้นไปถึงที่สักการะด้านบน ชาวต่างชาติสองสามคนถ่ายรูปวิวกรงเทพที่เห็นได้กว้าง วันชนะบริจาคเงินใส่หีบแล้วหยิบธูปเทียนดอกบัวมาที่สำหรับจุดบูชา แยกทองคำเปลวออกมาต่างหากแล้วจึงจุดเทียน ตั้งเทียนที่แท่นได้ก็จุดธูปจากเทียน สะบัดไฟให้ดับ ควันธูปลอยอ้อยอิ่งหอม หลับตาสวดมนต์ในใจ จากนั้นจึงเดินเข้าไปด้านในเพื่อปิดทอง
ก่อนจะคลี่กระดาษเล็กๆที่ห่อแผ่นทองคำเปลวออก วันชนะพนมมือหลับตาอธิษฐาน...พระบรมสารีริกธาตุเจ้า วันนี้ผมได้มีโอกาสมาสักการะถึงที่นี่แล้ว ขออำนาจบุญส่งให้ครอบครัวมีแต่ความสุขและเจริญ...นึกถึงมารดาที่ล่วงลับแล้วจึงอธิษฐานต่อว่า...ขอให้คุณแม่พบเจอแต่สิ่งสงบร่มเย็น...แล้วก็นึกถึงตัวเองขึ้นมา...ขอ...ขอให้ผมได้พบเจอกับรักที่ดี...สายลมเย็นพัดผ่านวูบหนึ่ง มาพร้อมกับกลิ่นธูปหอม เหมือนเป็นคำอวยพร วันชนะอิ่มเอิบใจก่อนจะลืมตาแล้วปิดทองลงไป
ไหว้สาพระบรมสารีริกธาตุเสร็จก็ออกไปเกาะหน้าต่างชมทิวทัศน์ของกรุงเทพ ข้างบนนี้ลมโกรกเย็นสบาย มีทางขึ้นเล็กๆที่มุมด้านหนึ่ง วันชนะเดินขึ้นไปก็เจอดาดฟ้า เจดีย์ทองสะท้อนแสงเป็นทองสุกเหลืองอร่าม แม้แดดจะร้อน แต่สายลมดูจะเย็นกว่า
จิตใจสงบ...ปล่อยเรื่องวุ่นวายในชีวิตให้ลอยไปกับสายลม...
เดินออกมาจากภูเขาทอง หันกลับไปมองยังทึ่งในภูมิปัญญาของคนเก่าแก่ไม่ได้ ยังนึกเสียดายที่ไม่มีกล้องถ่ายรูป
ตะวันเริ่มคล้อยทำมุมแหลมกับทิศตะวันตก คงราวสักบ่ายสามโมงกว่า เดินไปตามทางรถมุ่งหน้าไป สักพักก็เจออนุสาวรีย์ประชาธิปไตย เพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรก หยุดชมนิดหนึ่งค่อยเดินต่อ
กำแพงสูงสีขาวเห็นอยู่ไม่ไกล สนามกว้างใหญ่รอบๆปลูกต้นมะขามห่างๆ วันชนะรีบเดินเร็วขึ้นเพิ่งจะเคยเห็นพระราชวังเป็นครั้งแรก จะได้ไปไหว้พระแก้วมรกตด้วย
...อิ่มเอิบใจ ซาบซึ้งอย่างน้อยครั้งหนึ่งก็ได้มาไหว้สาพระพุทธรูปคู่เมือง...เดินชมทั่วๆวัดเลยไปจนถึงพระราชวัง ปราสาทต่างๆจนออกมาก็เริ่มโพล้เพล้ เดินอยู่ข้างสนามหลวงมองข้ามไปยังฝั่งกำแพงโบราณสูงยังตราตรึง เป็นภาพที่สวยงามมาก
เดินๆอยู่ในคอเริ่มเป็นผง รู้สึกแห้งๆ ข้างหน้ามีรถเข็นขายน้ำส้ม น้ำใบบัวบกจึงเดินเข้าไป
“ขอน้ำใบบัวบกครับ”
ยืนรอแม่ค้าตักน้ำสีเขียวมรกตใส่แก้วก็มีคนเดินเซมาชนจนวันชนะเกือบทรงตัวไม่อยู่ ชายแก่ราวห้าสิบ ท่าทางไม่แข็งแรง เนื้อตัวมอมแมมหันมายกมือเป็นเชิงขอโทษขอโพยแล้วเดินโซซัดโซเซต่อไป วันชนะไม่ติดใจเอาความกลับรู้สึกเวทนาเสียด้วยซ้ำ
“สิบบาทจ้ะ” แม่ค้ายื่นแก้วพลาสติกใส่น้ำใบบัวบกมาให้
“ครับ” วันชนะสอดนิ้วไปที่กระเป๋าหลังกางเกงจะล้วงกระเป๋าสตางค์ออกมาจ่าย แต่...ว่างเปล่า...
“เฮ้ย!” วันชนะอุทาน ใจเสีย ก็เขาใส่ไว้ที่กระเป๋ากางเกงด้านหลังนี่ งมหาที่กระเป๋าด้านหน้าก็ไม่พบ มีเพียงเหรียญสิบตกค้างอยู่เหรียญเดียว ฉุกคิดขึ้นได้ต้องเป็นคนที่เดินมาชนเมื่อกี้แน่ๆ รีบกวาดตามองกลับไม่เห็นคนเดินโซเซคนนั้นเสียแล้ว มองดูแม่ค้าเหมือนขอที่พึ่ง ขอคำแนะนำกลับเจอใบหน้าบึ้งตึง ไม่พอใจ
“มีตังค์หรือเปล่าน้อง” น้ำเสียงเหมือนเหยียดหยัน และรอดูท่าที
“เอ่อ...ครับ” วันชนะจำใจให้เหรียญสิบที่มีให้แม่ค้าใจดำไป มิวายที่หล่อนจะบ่นอุบอิบให้พอได้ยินว่า...จะหลอกกินฟรีล่ะสิ ไม่ยอมเสียของหรอก
ทำยังไงดี...วันชนะเริ่มใจสั่น เพิ่งมาเป็นครั้งแรก ตอนก้าวขาขึ้นรถมามั่นใจนักหนาว่ากลับเองได้ มองไปที่ถนนตอนนี้ดูสับสนมึนตึงไปหมด จับทิศทางไม่ถูก
โอย...จะทำยังไงดีนะ ...วันชนะคราง ยืนหันรีหันขวางได้สักพักก็คิดได้ว่านั่งแท็กซี่กลับแล้วค่อยไปขอเงินจากปริญญามาจ่าย แต่ว่าเรียกแท็กซี่หลายต่อหลายคันไม่มีคันไหนยอมไปส่งเมื่อเขาบอกปลายทาง บ้างบอกว่าส่งรถไม่ทัน บ้างก็ขับรถหนีไปเลย
วันชนะมองสภาพจราจรที่ติดแน่นก็พอจะเดาออกว่าแท็กซี่คงจะเลี่ยงเส้นทางที่รถติด คงไม่คุ้มที่จะเสียเวลา จึงเดินคอตกกลับไปนั่งที่ม้านั่งใต้ต้นมะขาม แสงไฟส้มๆจากเสาไฟสูงติดพรึบ โคมไฟสีขาวหม่นก็ติดสลัวๆ...ค่ำแล้ว...ไม่เป็นไรรอให้รถซา ถนนโล่งหน่อยอาจจะมีแท็กซี่ยอมไปส่ง
ผ่านไปนานเท่าไรไม่รู้ ถนนเริ่มจะโล่งขึ้น ผู้คนที่ยืนๆรอรถเมล์ก็บางลงไปเยอะ วันชนะไม่ได้ร้อนใจเหมือนตอนแรกแล้วเพราะรู้วิธีกลับ ใจเย็นขึ้นก็เลยนั่งนึกคิดอะไรไปพลางๆ นึกถึงกระเป๋าที่หายไปก็เสียดาย แต่ยังดีที่ในนั้นมีเงินไม่กี่ร้อย หนักใจก็แต่บัตรสำคัญๆในนั้น จะไปแจ้งตำรวจก็ไม่รู้ว่าจะไปทางไหนยังไงดี ถ้าแจ้งไปก็คงไม่ได้คืน เขาเองยังจำหน้าตาของคนที่มาชนไม่ได้เลย ไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าจะใช่ เขาอาจจะทำตกไปที่ไหนก็ได้ ยุงเริ่มชุมกว่าตอนเริ่มดึกขึ้นทุกที วันชนะขอนั่งต่ออีกสักห้านาทีก็จะกลับแล้ว
รถหรูใหม่เอี่ยมคันหนึ่งค่อยๆขยับมาเทียบที่ริมถนน กระจกประตูข้างค่อยๆเลื่อนลงครึ่งหนึ่ง สักพักหนึ่งชายร่างสะโอด ท่าทางภูมิฐานด้วยชุดเสื้อเชิ้ตแขนยาวพอดีตัวกางเกงแสลกสีดำจับกลีบด้านหน้าเรียบร้อย เข็มขัดสีดำมันเข้ากับชุดและเนกไทสุภาพ ทว่าชายร่างสูงนั้นกลับใส่แว่นตาสีดำสนิททั้งที่ตอนนี้ไม่มีแดดแล้ว วันชนะไม่ทันได้สังเกตจนกระทั่งร่างนั้นมาหยุดอยู่ตรงหน้า
“เท่าไรครับ” น้ำเสียงทุ้มนุ่ม เอ่ยอย่างสุภาพ
วันชนะเงยขึ้นมองใบหน้าในความสลัวนั้น ดูจากการแต่งกายรู้สึกขัดๆกัน เขาไม่ควรมาอยู่แถวนี้ น่าจะจับชายหุ่นสะองคนนี้ไปวางไว้ในห้างหรูๆมากกว่า
“ครับ?” วันชนะเอ่ยหลังจากมองรอบตัวจนแน่ใจว่าชายหนุ่มตรงหน้าพูดกับตน
ชายหนุ่มมีท่าทีมั่นใจแต่เหมือนดูขัดเขินอยู่ในทีเอ่ยซ้ำว่า “ไปกับผม เท่าไรครับ” น้ำเสียงเริ่มลังเล
วันชนะเข้าใจในทันทีว่าชายหนุ่มตรงหน้านี้คงคิดว่าเขาเป็น
“เด็กขาย” กระมัง ค่ำคืนมานั่งรอแขกเรียก
“ขอโทษครับ ผมไม่ใช่แบบนั้น” วันชนะกล่าวตอบอย่างสุภาพพร้อมกับลุกขึ้นเตรียมปลีกตัว สายตาคอยมองหาคนที่อยู่ใกล้ที่สุดเผื่อว่าตัวเองจะไม่ปลอดภัย
ไม่รอให้อีกฝ่ายพูดอะไรต่อวันชนะก็ผละไป เสียงฝีเท้าวิ่งตามใกล้เข้ามาวันชนะหันไปมองอย่างไม่ไว้ใจ แต่มือของชายหนุ่มคนตะกี้จับที่บ่าทั้งสองของวันชนะเอาไว้
“ผมขอโทษครับ” ชายหนุ่มพูดหอบโยน
“ตอนแรกผมนึกว่าคุณเป็น...เอ่อ...” เขาไม่พูดต่อ
“เด็กขายตัว” วันชนะต่อแทน
“ผมขอโทษครับ แต่...ผมชอบคุณจริงๆนะครับ” ใบหน้าจริงจัง
อยู่ตรงจุดที่สว่างก็ทำให้เห็นใบหน้าของเขาได้ชัดเจนขึ้น แว่นตาถูกถอดออกไปแล้ว
หล่อมาก! ...วันชนะหลงไปกับใบหน้าหล่อคมของคนแปลกหน้าคนนี้ไปครู่หนึ่ง พูดอะไรไม่ออก เพิ่งเคยเจอแบบนี้เป็นหนแรกที่มีคนมาบอกชอบตรงๆแบบนี้
“ผมขอเบอร์ได้ไหมครับ”
“อะ...เอ่อ ไม่มีครับ”
“อืม...คุณอาจจะยังไม่ไว้ใจผมสินะครับ” ชายหนุ่มยื่นกระดาษแผ่นเล็กให้
“นามบัตรผมครับ”
มือยื่นไปรับมาโดยอัตโนมัติ
เขาลังเลสักสิบวินาที ก่อนจะแสดงท่าทางเหมือนตัดสินใจได้

“แล้วก็...นี่ครับ” เขาจับมือของวันชนะยกขึ้นแล้ววางของบางอย่างลงไปแล้วจึงกุมมือของคนที่ยังยืนอึ้งอยู่ให้จับของสิ่งนั้นให้ดี
ชายหนุ่มสะโองยิ้มพรายราวกับมีความหวังเล็กๆก่อนเดินจากไป
วันชนะยังยืนนิ่งจนกระทั่งรถหรูคันนั้นขับจากไปจึงได้รู้สึกตัวนามบัตรกับโทรศัพท์มือถือราคาแพงมาอยู่ในมือตนได้อย่างไร

ืnneess

ขอบคุณครับ

GAMOVA

น่ารักมากครับ

imanaji

ขอบคุณมากๆครับ

pkclub2146

อ่านต่อๆ คับ ^^

manza555

ทำไมต้องหนีหน้ากันด้วยย

x_man19

ขอบคุณครับ

kengee

ขอบคุนนะคับ :))

mind19mindPSU

ขอบคุนนะครับ

peemakung

ขอบคุณครับ

gigusa

ขอบคุนมากครับ

Klong

ขอบคุนครับ

jameaun

ชอบมากเลยคราบยบบบบๆๆชอ

dung

ขอบคุณครับผม

KillTi

สุดยอดเลยอ่ะคร๊าฟ

kiwwy

ขอบคุณขร๊า อิอิ {:sm-52:}

infinityman7

ขอบคุณคับผม

Mikkiny

ชอบบบบบบบบบบบบบบ

adan

ขอบคุณมากๆครับ

harain15

ชอบคุณครับ