++ แค่มีนาย ++$$$$ 22

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
ก่อนลุกมาวันชนะเห็นแววสะใจในตาเพื่อนหญิง
อึดอัดใจ เขาเป็นเพื่อนวันชนะหนำซ้ำยังเป็นคนรักเก่าของนักขัตวันชนะไม่อยากโต้ตอบ ไม่อยากคิดว่าคำพูดเชือดเฉือนนั้นจะหมายความตามนั้นจริงๆ
นักขัตก็น่าหยิกจริงๆ ไม่เห็นจะคุยกับตนบ้าง นั่งอยู่ข้างๆกันแท้ๆคอยดูเถอะกลับไปจะไม่พูดด้วยเลย ก็ไม่อยากพูดกับเราดีนัก
กลับมานั่งที่โต๊ะสองคนนั้นก็ยังคุยกันออกท่าออกทางสนิทสนมเหมือนเป็นคนรักกันเช่นนั้นแหล่ะ
“เสร็จธุระแล้วหรือจ้ะวิน เนี่ย หลินปรึกษากับตั้มอยู่ว่าเสาร์นี้เราจะลองไปซ้อมบทกันก่อนแต่ไม่รู้ว่าวินจะว่างไหมนะ” หล่อนจีบปากจีบคอพูด
“ตะกี้หลินดูคร่าวๆมีฉากที่ต้องกอดกันด้วยนะ ฉากหวิวๆแบบนี้ต้องซ้อมเยอะๆ วันจริงจะได้ไม่เขิน”
“เสาร์นี้วินมีนัดแล้วล่ะ เชิญสองคนเถอะ” วันชนะพูดเรียบๆแต่ประชดคนข้างตัว
“นัดเหรอ?” นักขัตสงสัย
“อืม” วันชนะไม่ตอบ
หลินเห็นสถานการณ์ตึงๆ เลยขอตัวไปเข้าห้องน้ำ ปล่อยให้คู่รักกู้ระเบิดที่หล่อนทิ้งไว้อย่างใจเย็น
‘แค่นี้ยังน้อย ต้องทำงานด้วยกันอีกตั้งเดือน เวลามีถมเถือไป’ หล่อนคิดในใจ
หญิงตัวป่วนปลีกตัวไปแล้ว วันชนะยังทำปั้นปึ่ง ตักกับข้าวเข้าปากไม่พูดไม่จา วางช้อนแรงๆ
นักขัตยิ้มๆกับกิริยา
‘งอน’ แฟนตัวเองของวันชนะ ใช่ว่าเขาไม่รู้อะไร เพียงแต่นักขัตเกรงใจคนรักเก่าและคิดได้ว่าหลินเป็นเพียงเพื่อนเท่านั้นที่คุยสนิทสนมก็คิดแค่เพื่อนเท่านั้น ที่ไม่ค่อยคุยกับวันชนะก็เพราะกลัวว่าจะแสดงออกเกินไป ประเดี๋ยวอีกฝ่ายจะดูไม่ดี
“จะงอนอีกนานไหม” นักขัตเริ่ม
“ไม่ได้งอน” วันชนะไม่สนใจ วางช้อนดังเคร้ง
“อย่างไหนที่เรียกว่างอน” วันชนะต่อ
“ก็อย่างนี้ล่ะสิ” นักขัตอดขำไม่ได้
“วินจะไปมีสิทธิ์งอนอะไรล่ะ เป็นแค่บุคคลที่สามนี่” คนพูดทำเสียงฮึในลำคอ
“อ๋อ นึกว่าเรื่องไหน” นักขัตยิ้ม
“เส้นใหญ่ผัดขี้เมาไก่มาแล้วค่ะ” พนักงานยกมาเสริฟ
“สั่งให้ตอนวินไปห้องน้ำ” นักขัตบอก
“ขอบใจ” วันชนะกระแทก
“อย่างอนสิครับที่รัก” นักขัตจับมือวันชนะอย่างไม่กลัวคนในร้านจะจ้องมอง
“บุคคลที่สามไม่มีสิทธิ์งอน” วันชนะย้ำว่าตนเป็นบุคคลที่สาม
นักขัตถือเป็นบุคคลที่หนึ่งนั่นรู้ดี เมื่อเขายกหลินเป็นบุคคลที่สอง แล้ววันชนะเองจะเป็นลำดับที่เท่าไรได้
“งอนแล้วไม่น่ารักเลย” นักขัตแหย่ ทั้งๆที่มองว่าวันชนะน่ารักเหมือนเด็กๆตอนงอน
“เดี๋ยวจูบเลย”
“ไม่กลัว ไม่อายคนก็เชิญ” วันชนะแขวะ
นักขัตบีบที่มือเบาๆ ขยับหน้าเข้าไปใกล้ที่แก้ม วันชนะใจเต้นตึกตัก ไม่นึกว่านักขัตจะกล้า แต่พอเข้ามาใกล้อีกเขากลับเลื่อนไปกระซิบที่ข้างหูว่า
“ตั้มกับวินถือเป็นบุคคลคนเดียวกันจ้ะ ที่รัก”
หลินกลับมาเห็นนักขัตอมยิ้ม
“นี่จ้ะหลิน วินตักให้นะ ‘ยำตัวอิจฉา’ จ้ะ เห็นว่าหลินชอบกินปู” วันชนะยิ้มร่า นัยน์ตามีแววเล่นไปตามเรื่อง
ไม่ได้คิดอะไรมากไปกว่ารู้ว่าเพื่อนชอบทานปู
หลินสังเกตแล้วเสียดายที่ทั้งคู่กู้ระเบิดที่หล่อนทิ้งไว้ได้ เพราะวันชนะมีแววตาสดใสขึ้น
“ขอบใจจ้ะ” หญิงสาวกล่าวเสียงแข็งนิดๆ เอาเถอะ เวลาอีกหนึ่งเดือน เราจะได้เห็นกัน
“วันเสาร์มีนัดเหรอวิน” นักขัตถามแฟนตอนเดินกลับมาที่หอด้วยกัน
“อืม เอาของไปคืนน่ะ” วันชนะไม่บอกความจริงกลัวว่านักขัตจะเข้าใจผิด
“แย่จัง แล้วจะกลับกี่โมงล่ะ ตามไปทีหลังได้ไหม” นักขัตอยากให้แฟนไปด้วย
“ยังไม่รู้เหมือนกัน” วันชนะเองก็กะไม่ถูกว่าภัทรจะคุยอะไรยืดยาวหรือเปล่า แต่ตนคงจะไม่อยู่นานนัก
“คงไม่นานหรอก”
แยกกันเข้าห้อง วันชนะเห็นแสงวูบวาบที่หน้าจอเลยหยิบมือถือขึ้นมารับ
“ครับ พี่ภัทร”
“สวัสดีวิน วันนี้เป็นไงบ้าง” ปลายสายถามสารทุกข์เป็นปกติที่จะถามทุกวัน
“ก็ดีครับพี่” วันชนะตอบพลางถอดเสื้อออก
“วันนี้ไปคุยเรื่องบทแสดงละครเวทีมาครับ” วันชนะเล่าให้ฟังเหมือนเคย เขารู้สึกดีที่ได้เล่าเรื่องราวให้กับภัทรฟัง เหมือนน้องชายเล่าเรื่องในโรงเรียนให้พี่ชายฟังตอนเย็น
“จากนั้นก็ไปกินข้าวมาครับ”
“คุยกับใคร” เสียงนักขัตดังข้างหลัง น้ำเสียงดุๆ
วันชนะตกใจรับกดวางสาย
“เพื่อนน่ะ” วันชนะรีบบอก
“มีมือถือไม่เห็นบอกตั้มเลย” นักขัตทำหน้าบูด
“แล้วคุยกับเพื่อนคนไหน ดูสนิทสนมกันจริงนะ” นักขัตทำงอนบ้าง
“ก็เพื่อนน่ะ” วันชนะเห็นช่องทางเอาคืน
“ทำไมเหรอ” วันชนะอดยิ้มไว้ข้างใน
“จะรีบวางทำไม” นักขัตหน้าบึ้ง
“ก็คุยจบพอดี” วันชนะตอบหน้าตาย
“เข้ามาได้ไง”
“อืม งั้นไปละ” นักขัตหันหลังกลับ ไม่ตอบว่าประตูมันเปิดอยู่ นิสัยงอนแบบผู้ชายที่จะทิ้งแล้วเดินหนีสำแดง
วันชนะเห็นท่าไม่ดีเพราะกะจะแหย่เล่นหน่อยเดียว จึงรีบคว้ามือนักขัตเอาไว้
“จะกลับ” น้ำเสียงแข็งแต่ราบเรียบไม่เล่นด้วย
“ตั้ม” วันชนะเรียก น้ำเสียงจริงจัง
“อะไร” นักขัตน้ำยังเสียงแข็ง แต่ถ้าวันชนะเห็นใบหน้าอมยิ้มกลั้นหัวเราะของนักขัตที่หันหน้าเข้าหาประตูคงจะได้หยิกเอา
“มาทางนี้ก่อน” วันชนะลากร่างสูงมาที่เตียง คนโดนลากทำหน้าเรียบเฉยได้ทันจะหันไปเผชิญหน้า
“แหย่หน่อยเดียว โกรธไปได้” วันชนะพูดขำๆแต่พอเห็นหน้าแฟนแล้วขำไม่ออก เลยเล่าเรื่องของภัทรให้ฟังจนหมด
“ฮึ กะจะปิดตั้มไปนานแค่ไหน” นักขัตแสดงต่อ
“ไม่ได้ปิด วินจะเอามือถือไปคืนเขาแล้วก็คงไม่ได้คุยกันอีกแล้ว” วันชนะรีบอธิบาย
นักขัตหน้างอไม่หาย แต่พอสังเกตวันชนะที่ทำหน้าเครียดก็อดปล่อยขำไม่ได้
“แกล้งกันเหรอ” วันชนะยิ้มงอนๆที่รู้ตัวว่าโดนอำ หยิกให้ทีนึง
“โอ้ย เจ็บ” นักขัตร้อง
“อยากมาแกล้งทำไม” วันชนะหยิกซ้ำ
“กลัวแล้วจ้า” นักขัตร้อง แต่มือจี้ที่เอววันชนะเอาคืน
“นี่ๆ จะนอกใจผมเหรอ”
วันชนะปฏิเสธทั้งน้ำตาเล็ด มือคอยปัดมือนักขัต
“อย่าสิตั้ม ไม่เอ๊า ไม่เอา”
ดิ้นพล่านไปทั่วเตียงจนผ้าปูยับ นักขัตเลยหยุด คว้าตัววันชนะไว้ในอ้อมกอดแน่น หน้าเกือบจะแตะกัน แล้วจึงพูดน้ำเสียงจริงจัง
“ตั้มเชื่อใจวินนะ” จูบไปที่หน้าผากทีหนึ่ง
“แต่ก็หึงนะ คราวหลังจะคุยกับใครบอกให้ตั้มรู้ด้วยสิ”
“เชื่อใจวินเถอะ วินรักตั้มคนเดียว”
ยิ้มให้กัน
นักขัตเลื่อนปากเข้าไปใกล้ริมฝีปากวันชนะ จูบดูดดื่ม อารมณ์ร้อนขึ้น พรมจูบที่คอเลื่อนลงมาเรื่อยๆ วันชนะหายใจขัดๆ
กอดแน่นกับร่างหนาของนักขัต
“เฮ้ย! ทำไรกันวะ” เสียงของวุฒิดังขึ้น
ทั้งคู่ถึงกับผงะออกจากกัน
“วุฒิ!” นักขัตกับวันชนะแทบจะพูดพร้อมกัน อารามตกใจทำให้ทั้งคู่ทำอะไรไม่ถูก
“เกรงใจกันบ้างสิ เราก็อยู่ห้องนี้เหมือนกันนะ” วุฒิพูดโดยไม่มองเพื่อนทั้งสองคน เดินไปหยิบของที่โต๊ะฝั่งของตัวเอง
“ขอ...ขอโทษนะวุฒิ” วันชนะตะกุกตะกัก
“วุฒิ...” นักขัตก้าวถึงตัวเพื่อนได้ก็โอบไหล่อย่างเคยทำพาออกห้องไปในห้องถัดกัน
“มึงเนี่ยนะรักวิน” วุฒิโพล่งออกมา
“เออ กูเป็นเกย์” นักขัตยอมรับ
วุฒิมองนักขัตอย่างพินิจ คิ้วขมวด
“กูไม่เห็นรู้เรื่อง มึงออกจะแมน”
“กูก็เพิ่งเป็นนี่แหล่ะ” นักขัตอ้อมแอ้ม
“ตั้งแต่เจอวิน”
“วินน่ะกูดูออก” วุฒิพูดออกมา
วันชนะที่แอบเงี่ยหูฟังอยู่ที่ระเบียงถึงกับหน้าร้อนผ่าววุฒิรู้มาตลอด
“กูได้ยินวินละเมอเรียกชื่อมึงกลางดึกอยู่บ่อยๆ” วุฒิพูดอีก
วันชนะหน้าแดงแจ๋

ืnneess

ขอบคุณครับ

imanaji

ขอบคุณมากๆครับ

pkclub2146

อ่านต่อๆ คับ ^^

mind19mindPSU

อ่านต่อนะครับ

peemakung

ขอบคุณครับ

gigusa

ขอบคุนมากครับ

Klong

ขอบคุนครับ

dung

ขอบคุณครับผม

KillTi

สุดยอดเลยอ่ะคร๊าฟ

kiwwy

ขอบคุณขร๊า อิอิ {:sm-52:}

infinityman7

ขอบคุณคับผม

Mikkiny

ชอบบบบบบบบบบบบบบ

adan

ขอบคุณมากๆครับ

love56

ขอบคุณฮะ

harain15

ขอบคุณครับ

tarsii

ขอบคุณมากนะ

cawee

ขอบคุนคราฟผม

kangaza

ขออ่านอีกสักเรื่องนะคับพี่

wi2

ขอบคุณครับ