ถ้าจะรัก***** 1

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
ตอนที่1 เปิดเรียนกับเพื่อนใหม่
"ทิว ตื่นได้แล้วลูก วันนี้เปิดเรียนวันแรกนะ เด็ก ม.1แล้วนะ"
"ครับแม่ ตื่นแล้วครับ"
"ตื่นแล้วก็รีบไปอาบน้ำ แต่งตัว เสร็จแล้วลงไปกินข้าวนะ"
"ครับจะรีบจัดการเดี๋ยวนี้หล่ะครับ"
สวัสดีครับ ผมชื่อทิว ปีนี้ผมเป็นเด็ก ม.1 ผมสอบเข้าโรงเรียนประจำอำเภอได้ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากบ้านผมมากนัก เดิมทีก่อนหน้านี้ผมเรียนโรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่งในจังหวัดชลบุรี ตอนนั้นผมอยู่กับอาม่า แต่ก็ไปๆกลับๆระยองเพื่อไปหาพ่อแม่บ้างตอนนี้เข้า ม.1อาม่าอยากให้ผมมาอยู่กับพ่อแม่ซึ่งก็ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน ผมมาอยู่ที่นี่ยังไม่มีเพื่อนเลยสักคนไม่รู้ว่าจะเริ่มเข้าหาใครดี อ้้อลืมบอกไปว่าพ่อแม่ทำอาชีพค้าขายอาหารที่ร้านค่อนข้างจะวุ่นวายไหนจะลูกจ้างทำนั่นนี่หล่นบ้างหล่ะและเสียงช่วงจัดร้านตอนเช้ามืด
"ทิวเสร็จหรือยังลูกจะหกโมงครึ่งแล้วนะ"
"เสร็จแล้วครับ กำลังจะลงไปเดี๋ยวนี้หล่ะครับ"
ในขณะที่เดินลง สายตาก็เหลือบไปเห็นลูกค้าที่เริ่มเข้ามาในร้าน ล้วนแล้วแต่เป็นเด็กมัธยมทั้งนั้น จะมีแซมมาหน่อยก็เป็นเด็กประถม หรือไม่ก็อนุบาลที่พ่อแม่พามากินข้าวแล้วรอส่งขึ้นรถรับส่ง แต่มีคนหนึ่งที่ผมสะดุดตา เป็นเด็กผู้ชายตัวเตี้ยกว่าผมหน่อย ผิวสีแทน หน้าตาสะอาด ไม่ถึงกับหล่อ ผมจำได้ว่าเขาชื่อ ชัย ได้เรียนห้องเดียวกับผม เราได้เจอกันตอนเรียนปรับพื้นฐานที่ผ่านมา
"เฮ่ ชัย หวัดดีกินข้าวหรอ"
"อืม! ดี นายใช่ทิวป่ะ"
"ใช่ เราทิวนายไปโรงเรียนยังไงเนี่ย"
"เดินไปอ่ะ แล้วนายหล่ะ"
"ไม่รู้้เหมือนกันว่าแม่จะให้ลูกจ้างไปส่ง หรือว่าจะให้เดินไปก็ไม่รู้"
"เดินไปกับเรามั้ย"
"ก็คงได้มั้ง เดี๋ยวเราขอกินข้าวก่อนนะ"
ในขณะที่นั่งกินข้าว ผมกับชัยก็ไม่ได้คุยกัน ไม่รู้ว่าทำไมจริงๆถึงจะกินข้าวผมก็ยังพูดได้นะจนข้าวหมดจาน
"แม่ครับ เดี๋ยวทิวขอเดินไปโรงเรียนกับเพื่อนนะครับ เนี่ยเพื่อนห้องเดียวกัน"
"ได้เลยแม่จะได้ให้ลูกจ้างอยู่ช่วยงานที่ร้าน อีกอย่างเงินแม่ใส่ไว้ให้ในกระเป๋าแล้วนะดูแลดีๆหล่ะ"
"ครับ"
เมื่อสิ้นเสียง ผมกับชัยก็เดินไปโรงเรียนด้วยกัน
การเรียนวันแรกในห้องยังไม่ค่อยมีคนคุยกันมากนัก เพราะว่าทุกคนยังใหม่สำหรับที่นี่ จะยกเว้นบางคนเท่านั้้นที่เป็นเพื่อนกันมาจากโรงเรียนเก่า พวกนี้ก็จะคุยกันเองในกลุ่มพวกของเขาไป ส่วนผมใหม่มากและถือได้ว่าเป็นเด็กจากต่างจังหวัดคนในห้องด้วยมั้ง เรื่องเพื่อนไม่ต้องสืบเลยผมรู้จักชัยคนเดียว ในการเรียนวันแรกก็ไม่ค่อยมีอะไรมากส่วนใหญ่ก็เป็นการทำความเข้าใจในตัววิชาแค่นั้นเวลาที่เหลือครูก็จะให้นักเรียนทำความรู้จักกัน ผมก็นั่งคุยกับชัยเหมือนเดิม เรื่องของชัยนั้นน่าสนใจสำหรับผมไปหมดทุกเรื่อง ชัยจบมาจากโรงเรียนชายล้วนเป็นโรงเรียนเอกชน ชัยเป็นเด็กเรียนเก่งโดยเฉพาะเรื่องภาษาชัยถนัดมาก แถมยังเป็นนักกีฬาว่ายน้ำอีก ผมกับชัยเรานั่งคุยกันและเรียนรู้เรื่องราวต่างๆของกันและกัน พอตกตอนเย็นผมกับชัย เราเดินกลับบ้านด้วยกัน บ้านผมจะถึงก่อนบ้านของชัย
"ชัย เดี๋ยวนายกลับไปบ้านแต่งตัวเสร็จแล้วนายแวะมาหาเราได้ป่าว"
"ก็ได้ งั้นนายก็นั่งรอหน้าบ้านละกันนะเดี๋ยวเรามา"
ที่จริงผมแค่อยากเดินเที่ยวแถวๆละแวกบ้านมากกว่า เพราะผมยังไม่รู้จักใครเลยไม่รู้ด้วยว่าอะไรอยู่แถวไหน หลังจากที่ผมแต่งตัวเสร็จ ก็ออกไปรอชัยที่หน้าบ้าน เหลือบมองไปทางซ้าย เห็นชัยกำลังเดินมาพร้อมกับสะพายเป้กีฬามาด้วย
"ชัย นายจะไปไหนต่อหรอนั่นสะพายเป้มาด้วย"
"เดี๋ยวเราจะไปว่ายน้ำ แล้วนายให้เรามาหามีอะไรหรอ"
"คือ เราอยากให้นายพาเราเดินเล่นแถวนี้แนะนำนั่นนี่ให้เรารู้จักหน่อยอ่ะ เราพึ่งมาอยู่เลยไม่รู้จักใคร"
"ได้สิแต่คงพาเดินได้แปปเดียวเท่านั้นแหล่ะนะ"
ตอนนี้สำหรับผมยังไงก็ได้แล้ว ชัยพาเดินไปที่ต่างๆร้านขายหนังสือ ร้านขายเกม เซเว่น จบที่สวนสาธารณะ ก่อนที่ชัยให้ผมเดินกลับบ้านเอง
กิจวัตรประจำวันของผมเป็นแบบนี้ประมาณเดือนครึ่งตอนนี้ผมก็เริ่มรู้จักคนมากขึ้นมีเพื่อนมากขึ้น และช่วงนี้ผมได้เพื่อนสนิทมาอีก 1คน ปูเด็กผู้ชายขาว สูง หน้าตี๋ แต่เรียบร้อยเกินเด็กผู้ชายในสายตาผม จริงๆปูเป็นลูกของคนรู้จักกับพ่อแม่ผม แต่ผมไม่เคยรู้จักปูมาก่อน แต่พอมาคุยกันก็เลยสนิทกันอย่างง่ายดายยังไงไม่รู้
ตอนที่ 2 นายขี้อายกับนายกล้าตลอด
วันเวลาผ่านเลยไปไดประมาณเดือนที่ 3 ช่วงนี้ผมรู้สึกว่าผมกับปูเราจะสนิทกันมาก ทั้งๆที่เราก็ไม่ได้กลับบ้านด้วยกันหรือเดินมาโรงเรียนด้วยกัน แต่ด้วยเหตุผลอันใดไม่อาจทราบได้ วันหนึ่งปูขอมานอนกับผมที่บ้าน เพราะว่าช่วงนั้นเป็นช่วงที่ทางโรงเรียนจะมีกิจกรรมและเด็กที่เข้าร่วมกิจกรรมก็จะกลับบ้านเย็นกัน ปูเลยขอพ่อเขามานอนกับผม ปูมานอนกับผมวันอาทิตย์ตอนเย็น พ่อเขามาส่งและแวะมานั่งดื่มเหล้ากับพ่อผมเล็กๆน้อยๆ ผมพาปูเอาของขึ้นไปเก็บบนห้อง ผมช่วยปูจัดของแต่เนื่องจากเตียงในห้องผมมีเตียงเดียว ดังนั้นผมจึงเสียสละให้ปูนอนบนเตียงส่วนผมนอนพื้นห้องได้ เนื่องจากเวลาผมเล่นเกมดึกเวลานอนก็จะนอนที่พื้นอยู่แล้ว พอจัดของเสร็จผมกับปูก็ลงไปข้างล่างไปกินข้าวก่อนที่จะขึ้นมาบนห้อง ตอนนี้ผมก็เตรียมตัวอาบน้ำแล้วจะได้มานั่งเล่นเกม โดยปกติเวลาอยู่ในห้องถ้าจะอาบน้ำผมก็จะแก้ผ้าเพราะว่าห้องผมมีห้องน้ำในตัว ซึ่งครั้งนี้ผมก็ทำปกติแต่ที่ไม่ปกติก็คือปู
"เฮ้ย! ทิว ลามกอ่ะแก้ผ้าทำบ้าอะไรอ่ะ"
"อะไรของนายก็เราจะอาบน้ำ ก็แก้ผ้าดิ อีกอย่างนี่ยังเหลือกางเกงในอีกชั้นเราไม่ได้โป๊อะไรขนาดนั้นนี่"
"แต่ในห้องมีเราอยู่นะ"
"ก็มีนายไง แล้วทำไมอ่ะไม่เคยเข้าค่ายลูกเสือหรือไง"
"เคย"
"ถ้าเคยแล้วจะอะไรกันหล่ะแค่นี้ ทำเป็นเรื่องใหญ่เชียว"
"เออๆ ไม่เขินใช่ป่ะงั้นเราอาบน้ำด้วยดิ"
"จะเขินอะไร ก็ผู้ชายเหมือนกันแก้ผ้าอาบยังได้เลย"
สิ้นคำพูดของทิวปูก็ถอดเสื้อผ้าเหลือแต่กางเกงในตัวเล็กๆสีขาวที่ดูแล้วเข้ากับหุ่นของปู ในขณะเดียวกันทิวก็ปลดกางเกงในของตัวเองออก
"เฮ้ยอะไรของแกอีกอ่ะทิว ถอดกางเกงในออกทำไม"
"อาบน้ำดิ อาบน้ำแกใส่กางเกงในด้วยหรือไง"
"ไม่ใส่ แต่ว่านี่เราอยู่ด้วยไม่อายหรือไงวะเนี่ยแก"
"ไม่อายอ่ะ ตอนอยู่โรงเรียนเก่าเพื่อนมันก็ยังแลกกันดู แก้ผ้าอาบน้ำด้วยกันไม่เห็นแปลกตรงไหน"
"โอ้ย แกนี่ไม่เคยอายอะไรเลยนะ"
"แกอายหรอปู หรือว่าแกเป็นเกย์อ่ะ"
"ป่าวๆ ไม่ได้เป็นๆ เราแค่... เออช่างเหอะไปอาบน้ำกันเหอะ"
"แล้วแกจะอาบทั้งกางเกงในเลยหรือไงอ่ะ ถอดก็ได้มั้งเดี๋ยววันพรุ่งนี้เอาไปซักกับพร้อมเสื้อผ้าเราก็ได้"
"ถอดเดี๋ยวถอด นายหันหน้าไปทางอื่นก่อนดิ"
"นี่! งั้นเราว่าเราแยกกันอาบง่ายกว่านะ มัวแต่เขินอายก็ไม่ต้องอาบพอดี"
"เออ ถอดก็ถอด"
ปูถอดกางเกงในแล้วพับเก็บวางไว้ในตระกร้า เสื้อผ้าของทิว ผิดจากทิวที่ม้วนเป็นเลขแปดแล้วก็โยนไปติดคาขอบตระกร้าผ้า ทั้งคู่เดินเข้าไปอาบน้ำ ห้องน้ำที่มีขนาดไม่ใหญ่มาก เมื่อทั้งสองเข้าไปจึงดูแคบลง
"ปู ทำไมแกบอกว่าที่บ้านแกทำสวน แต่ทำไมตัวแกขาวจังอ่ะ"
"ก็เราไม่ได้ทำเอง สวนบางส่วนปล่อยเช่า บางส่วนก็จ้างคนทำสวนเอาอ่ะ"
"อ่อ! หยิบสบู่ที่ชั้นวางสบู่ให้หน่อยดิ"
เมื่อปูหยิบสบู่และหันเอามาให้
"เฮ้ย!ทำไมของนายมันโด่ๆอ่ะ"
"ป่าวนะ"
"เออช่างมันเหอะเห็นเยอะแล้วหว่ะ ฮ่าๆ"
ปูรีบหันหลังให้ทิวและอาบน้ำจนเสร็จ ทั้งคู่ออกมาแต่งตัว และทิวก็เปิดประเด็นอีกเมื่อเห็นปูกำลังจะใส่กางเกงใน
"ปูเองใส่กางเกงในตอนนอนด้วยหรอ"
"ปกติไม่ใส่อ่ะ แต่วันนี้เรามาอยู่นอกบ้านอ่ะ"
"ไม่เป็นไรหรอกทำเหมือนบ้านแกอะแหล่ะ"
แล้วปูก็เอากางเกงในไปวางที่เดิมของมัน ทิวรีบจัดการใส่เสื้อผ้าแล้วรีบไปนั่งเล่นเกมต่อ ทางด้านปูแต่งตัวเสร็จก็หยิบหนังสือเรียนขึ้นมาทบทวน การใช้เวลาของทั้งสองช่างต่างกัน จนทิวเลิกเล่นเกมและล้มลงนอนที่หน้าเครื่องเกมส์ และหลับไป เมื่อปูเห็นดังนั้นจึงนำเดินนำผ้าห่มและลงมานอนร่วมกับทิว เมื่อถึงเวลาที่ต้องตื่น ทิวตื่นขึ้นมาก่อนและพบว่าตัวเองกำลังนอนกอดปูที่กำลังหลับอยู่ ทิวมีอาการตกใจเล็กน้อย ก่อนที่จะสะกิดปูให้ตื่น
"ปูๆ ตื่นได้แล้วเช้าแล้ววันนี้วันจันทร์นะ"
"อืม อยากนอนต่ออ่ะ"
"นี่เดี๋ยวไปโรงเรียนสาย"
"โอเค ตื่นแล้ว"
"เมื่อคืนนายลงมานอนกับเราทั้งคืนเลยหรือไงเนี่ย"
"อืม"
"ทำไมไม่นอนบนเตียงหล่ะ"
"ก็นายเป็นเจ้าของห้องแต่นอนพื้น จะให้เรานอนบนเตียงได้ไงหล่ะ"
"เออๆ ไปอาบน้ำเหอะ นายไปอาบก่อนเลย"
"แล้วนายหล่ะ เออเดี๋ยวเข้าไปอาบที่หลัง เดี๋ยวจะทำธุระกันไม่เสร็จพอดีถ้าอาบพร้อมกัน"
เมื่อพูดเสร็จปูจึงรีบจัดการเครียตัวเอง แล้วตามด้วยทิว เมื่อทั้งคู่แต่งตัวเสร็จแล้วจึงลงไปกินข้าวข้างล่าง ซึ่งเมื่อทั้งคู่ลงมาก็พบกับ ชัย ที่กำลังกินข้าวรออยู่
"ดี ชัยมานานยังอ่ะเนี่ย"
"ก็พึ่งมาได้สักพักอ่ะ แล้วนี่ปูทำไมมาเช้าจัง"
"ปูมานอนกับเราตั้งแต่เมื่อคืนแล้วอ่ะ"
"งั้นวันนี้เราก็กินข้าวพร้อมกันแล้วก็ไปโรงเรียนพร้อมกันเลยละกันนะ"
ทั้งสามคนกินข้าวแล้วเดินไปโรงพร้อมกันเป็นแบบนี้ตลอด1สัปดาห์ และในวันศุกร์ปูจึงได้กลับไปนอนที่บ้านหลังจากกิจกรรมจบลง
ตอนที่ 3 เป็นไรของนายวะ
หลังจากครั้งที่ปูมานอนที่บ้านผม เหมือนปูจะมานอนกับผมบ่อยมากขึ้น แต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรเพราะว่าปูเขาเป็นเด็กกิจกรรม อย่างตอนที่เขาไปแข่งขันกิจกรรมวันวิชาการของโรงเรียนวิชาคณิตศาสตร์ เขาเข้าร่วมแถมได้เหรียญทองอีก และกิจกรรมหลายๆกิจกรรมของโรงเรียนต้องมีเขาอยู่ด้วยแน่นอน ยกเว้นกีฬานะ เวลาที่ปูกลับไปนอนที่บ้านเขาเวลาว่างเขาจะโทรมาหาผม หลายครั้งก่อนวางสายเขามักจะพูดแหย่ผมด้วยประโชคที่ว่า
"คิดถึงนะ รักนะ บ๊ายบาย" สำหรับผมมันเป็นแค่ประโยคที่เพื่อนคนหนึ่งแหย่เพื่อนอีกคนหนึ่ง มีอยู่ช่วงหนึ่งที่ปูไม่ได้มานอนบ้านผม ช่วงนี้ผมจึงจะได้ไปโรงเรียนและกลับบ้านกับชัยกันแค่สองคน ชัยมักจะมีคำถามกับผมอยู่เสมอๆ แต่มีประโยคที่เขาชอบถามบ่อยที่สุด
"ทิว นายกับปูดูสนิทกันมากเลยเนอะ"
"ก็ปูมานอนกับเราบ่อย ก็ได้พูดคุยกัน อีกอย่างปูก็ช่วยติวหนังสือให้ด้วยอ่ะ"
"อืมดีเนอะมีคนช่วยติวหนังสือให้ด้วยอ่ะ วันหลังเราไปนอนด้วยได้ป่ะ"
"เอาดิ มานอนด้วยกันช่วยกันติว ชัยเก่งภาษาอังกฤษนี่"
ผมจำได้ว่าชัยมักจะถามประโยคแนวนี้ประจำ และผมก็จะตอบประโยคแนวนี้ประจำเช่นกัน จนเวลาล่วงเลยมาถึงช่วงใกล้สอบไฟนอลเทอมหนึ่ง ชัยมานอนกับผมกับและปูห้องผมดูเล็กลงไปอีกนิด
"ปู วันนี้ชัยมานอนด้วยนะ" ผมบอกกับปูก่อนที่ชัยจะมา
"มานอนทำไมอ่ะ ห้องทิวเล็กออกจะอยู่ได้หรอ 3 คนอ่ะ"ปูพูดตอกหลับ
"ก็มาช่วยกันติวไง ติวกันเยอะๆ จะได้ฉลาด และหลากหลายทางวิชาการ"
"เหรอ ปูติวให้ก็ได้หลายวิชาแล้ว ยังไม่พออีกหรือไง" ปูพูดงอลๆก่อนที่จะไปล้มตัวนอนบนเตียง
ในห้องดูเงียบลงไป จนกระทั้งชัยมา
"ดีทิว ดีปู"
"เออดีๆ เอาเป้กับเสื้อผ้าไปไว้ที่ตู้เสื้อผ้าเลยก็ได้นะ เดี๋ยวจะได้อาบน้ำแล้วลงไปกินข้าวกัน" ผมบอกชัยพร้อมกับเดินเข้าไปช่วยถือของไปเก็บ
"ปูไม่สบายหรอ ถึงเงียบๆ" ชัยพูดพร้อมกับหันไปหาปู
"ป่าวหรอก ปูมันแค่งอลเรา สงสัยมันกลัวไม่ได้เห็นทิวบิ๊กบึ้มหล่ะมั้ง ฮ่าๆ"ผมพูดออกไปแบบไม่ได้คิดอะไรมาก
"เออ งั้นเดี๋ยวเราขออาบน้ำก่อนได้ป่ะจะได้ลงไปกินข้าวกัน" ชัยพูดขึ้นพร้อมกับเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวที่เป้
"เราอาบด้วยดิ ชัย"ผมพูดพร้อมกับถอดเสื้อและกางเกง เหลือเพียงกุงเกงในตัวน้อย
"ไม่เคยสนใจกันบ้างเลยใช่ป่าว" ปูพูดขึ้นมาทำให้ผมกับชัยต้องหันไปมอง
"ก็แล้วแกเป็นไรไปวะปู อยู่ดีๆก็เงียบไปไม่ยอมพูดกับเรา" ผมตอกกลับ
"ไม่ได้เป็นไรหรอก แค่....ช่างเหอะ" ปูพูดพร้อมกับทำหน้าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"ช่างเหอะๆ...อยู่นั่นจะไม่อาบน้ำกับพวกเราหรือไง" ผมรีบชวนให้ปูมาอาบน้ำร่วมกับผมและชัย
"อาบสามคนเลยหรอ" ชัยหันหน้ามาถาม
"อืมไม่เห็นเป็นไรผู้ชายเหมือนกันมีเหมือนกันอ่ะ" ผมตอบกลับไปพร้อมทำหน้ากวนมองไปที่เป้าของชัย
"มีเหมือนกัน ฮ่าๆ แต่มันต่างกันที่ขนาดอ่ะฮ่าๆ อาบด้วยกันก็ได้" ชัยพูดพร้อมทำท่าทางเขินๆ
"ปูถอดเสื้อผ้าเตรียมตัวอาบน้ำกันแล้ว พร้อมจะลุยกันมานานแล้ว" ผมหันไปพูดแหย่ปูเล็กน้อย
"อือ รอแปป ไอ้คนบ้าเกม" ปูตอกกลับมาหนึ่งดอก
ในขณะที่อาบน้ำกันอยู่ผมรู้สึกว่าวันนี้ปูเข้ามาชิดผมเกินไป
"เฮ้ยปูชิดเราเกินไปป่ะเนี่ย"
"ก็เราไม่โดนฟักบัวนิ"
"เออ ขอโทษๆ ชิดอย่างนี้กอดทีดิ๊"
"เฮ้ยไปแกล้งปูมัน"ชัยพูดขึ้นพร้อมดึงแขนผมออกมา
"แหมๆ งั้นกอดแกแทนละกันนะ" ผมพูดพร้อมหันไปกอดชัย
"ฮ่าๆ นี่ถ้ากอดกันกลมสามคนนี้ปลากระป๋องสามแม่ครัวชัดๆเลยหว่ะ" ผมพูดติดตลกออกมา แต่ทั้งชัยและปูกลับไม่มีใครหัวเราะออกมาเลยสักคน หลังจากนั้นห้องน้ำกลับมาเงี่ยบสงบ มีเพียงเสียงน้ำแค่นั้น เราอาบน้ำกันจนเสร็จ ชัยออกจากห้องน้ำไปก่อน เหลือผมกับปูอยู่ในห้องน้ำ ในขณะที่ผมกำลังจะออก ปูเข้ามากอดผมไว้ ตอนนั้นผมคิดว่าปูคงจะแกล้งผมหรือไม่ก็จะแย่งผมออกจากห้องน้ำ แต่เหมือนกับว่าจะไม่เป็นอย่างนั้น ผมจึงหันไปหาปูและพูดกับเขาเบาๆ
"เฮ้ยปู นายทำอะไรเนี่ยเดี๋ยวชัยมาก็มาเห็นหรอก นี่มันไม่ได้เล่นแล้วนะ"
ปูไม่พูดอะไร แต่เหมือนกับว่าเขาจะเอาหน้ามาซบที่หลังผม แต่สิ่งหนึ่งที่ผมสัมผัสได้คือเหมือนกับว่าเขาร้องไห้เพราะผมเช็ดตัวแห้งแล้ว ก็ไม่น่าจะมีน้ำไหลออกจากตัวผมแล้ว ผมจึงปิดประตูห้องน้ำแล้วหันไปหาปู
"เป็นไรไปวะ ร้องไห้ทำไม"
"เรากำลังโดนคนแย่งของเราอยู่"
ผมงงกับคำพูดเขา จึงเปิดประตูแล้วเรียกชัยมาหา
"เฮ้ยชัยปูคงอกหักหว่ะ"
"เฮ้ยปูใครทำแก บอกเรามาได้นะ เราเพื่อนกันนะ"ชัยพูดปลอบปูแต่ก็ไร้ความหมาย ปูยังคงร้องไห้
"เราเพื่อนกันนะเว้ยปู เหมือนที่ชัยมันบอกมีอะไรก็บอกกันมาดิ"
ปูเงยหน้ามามองก่อนที่จะพูดประโยคสั้นๆแต่คาใจพวกผม
"ไม่ได้เป็นไรแค่มันรู้สึก"

aRmkung

ขอบคุณครับ

ืnneess

อีกเรื่อง หลังจากรอคอยมาหลายวัน ^^
ขออ่านนะครับ ขอบครุณครับ

imanaji

ขอบคุณมากๆครับ

vanvan1924

ขอบคุณครับ

hijikata

ขอบคุณนะคะ

Metamon

ขอบคุณครับ

dung

ขอบคุณครับ

Klong

ขอบคุนครับ

KillTi

ขออ่านหน่อยน่ะคร๊าฟ

pumithatn

ขอบคุณมากครับ

cawee

ขอบคุนคราฟ

rine_chan

Thanksssssssssssssssssssssssssssssssssssssss

GBOMK

ขอบคุนคับผม

grantnun

ขอบคุณมากคับ

tarsii

ขอบคุณมากนะ

toochi001

ขอบคุณ ชอบมากๆครับ

EH700

ขอบคุนมากกก

4_NAY

ทรีซั่มไปเลยนะ

minone

ขอบคุณครับผม