ถ้าจะรัก***** 3

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
ผมรีบเปลี่ยนชุดและออกจากห้องน้ำ ผมมองบนใบหน้าของชัยเห็นน้ำตาใสๆ ไหลลงมาอาบแก้ม ภาพที่เห็นทำให้ผมรู้สึกไม่ดี ผมยื่นผ้าเช็ดหน้าของผมให้ชัยเอาไปเช็ดหน้า
“เฮ้ยชัย ล้างหน้าซะ มีอะไรเดี๋ยวค่อยไปร้องที่บ้าน”
ชัยหันไปล้างหน้าและนำผ้าเช็ดหน้าของผมมาเช็ดแต่ตายังคงแดงดูรู้ว่าร้องไห้มาก่อน ชัยยืนนิ่งแล้วสูดลมหายใจเข้าลึกๆ
“กลับบ้านเหอะหว่ะ”

“เออ งั้นเดี๋ยวเดินไปหาปูก่อน เอากระเป๋า แล้วเดี๋ยวจะได้เดินออกไปพร้อมๆกัน”
“เออไปเหอะ”
ผมเดินนำชัยออกมา และเดินไปหาปู
“เฮ้ยทิว ชัยเป็นไรอ่ะทำไมตาแดง”
“ไม่รู้เหมือนกันอ่ะ อย่าพึ่งถามเลยเดี๋ยวมันร้องไห้อีก”
“อืมๆ ไปกันเหอะ”
ผมคว้ากระเป๋า แล้วจึงเดินนำหน้าชัยไป พวกเรากลับมารวมกันอีกครั้ง แต่ไม่แฮปปี้มากนัก ผมเดินไปส่งปูขึ้นรถประจำก่อน จากนั้นจึงเดินกลับบ้านไปพร้อมกับชัย ผมเลือกเดินเข้าทางหลังบ้าน เพราะสภาพของชัยตอนนี้ดูจะเฮิร์ทหนัก ถ้าเดินทางหน้าบ้าน ก็คงต้องฝ่าด่งผู้คนแน่ๆ ผมอาสาขี่รถไปส่งชัยที่บ้าน พอไปถึงชัยวิ่งเข้าบ้านไม่สนใจพ่อกับแม่ของเขา ส่วนผมก็ตามมารยาทเจอแม่เขาก็ต้องไหว้ วันนี้พ่อชัยไม่อยู่
“ทิว ชัยมันเป็นอะไร ทำไมวันนี้แปลกๆมาถึงก็วิ่งขึ้นห้องเลย”
“ผมก็ไม่รู้เหมือนกันอ่ะครับ น้าปรางค์ เห็นว่าวันนี้เขาจะขอไปนอนกับผมอ่ะครับ”
“อ่อก็พอดีเลยเดี๋ยวเย็นนี้น้ากับพ่อเจ้าชัยจะไม่อยู่ วันนี้จะไปต่างจังหวัด พอดีเพื่อนน้าเขาเสีย”
“อ่อครับ งั้นผมขอตัวขึ้นไปบนห้องชัยก่อนนะครับ”
“ตามสบายเลย มีอะไรก็มาบอกน้าด้วยนะ”
“ครับ”
ผมเดินขึ้นไปบนห้องของชัย เห็นชัยนอนอยู่บนเตียง กำลังร้องไห้
“ชัยเป็นไรไปอ่ะ ร้องไห้มีอะไรก็บอกเรามาดิ”
“ทิว เราบอกเลิกกับส้ม”
“เลิกกันทำไมอ่ะ มีปัญหาอะไรกันอ่ะ” ผมพยุงชัยลุกขึ้นมาและกอดเขาไว้
“เราคบกับส้มไม่ได้ เราไม่ได้ชอบส้มเลย”
“แล้วจะร้องไห้ทำไมอ่ะ ก็ดีแล้วไงถ้าไม่ได้รักกันก็ไม่ต้องคบกัน”
“ถ้าเราบอกนาย นายอย่าเล่าให้ใครฟังได้มั้ย”
“ถ้าเป็นเรื่องของเพื่อนเราจะไปเล่าให้คนอื่นฟังได้ยังไง”
“เราชอบผู้ชาย เราไม่รู้จะบอกส้มยังไง เราบอกส้มไปว่าเราเลิกกันแค่นั้น เราอึดอัดมากเลยทิว”
ผมนั่งกอดชัยแล้วจับหัวเขาให้เข้ามาซบที่ไหล่ของผม ไหล่ของผมเปียกชุ่มไปด้วยน้ำตาของชัย ตอนนั้นผมรู้สึกว่าตอนนั้นมันเหมือนช่วงเวลาของผม ผมหันหน้าก้มลงไปที่ใบหน้าของชัย จะว่าผมเห็นแก่ตัวก็คงไม่ผิด ผมจูบที่ปากของชัย จูบครั้งนี้ผมเป็นฝ่ายเริ่ม ชัยไม่ได้ขัดขืนแต่อย่างใด ผมเอี้ยวตัวไปกอดชัยอย่างเต็มตัว ค่อยๆประคองชัยลงนอน ผมเป็นฝ่ายปลดกระดุมชุดนักเรียนของชัยออก แต่ยังเหลือเสื้อกล้ามสีขาวอยู่ ผมถอดเสื้อตัวนั้นออก เรายังคงกอดและจูบกันอยู่ความอบอุ่นที่ผมได้รับจากร่างกายของชัย ผมถอดชุดนักเรียนออกก่อนที่จะเริ่มลงไปไซร้ที่คอ ชัยกอดผมไว้แน่นและคลางออกมาเบาๆ ผมเริ่มไล่ลงมาตรงบริเวณนม แต่มือผมเลยเถิดไปไกลถึงเป้าของชัยแล้ว มีเพียงแต่กางเกงในกับกางเกงนักเรียนเท่านั้นที่ขวางกั้นมือผมกับค.วยของชัย แต่รับรู้ได้ถึงความแข็งของมัน ผมใช้มือที่กำลังลูบอยู่นั้น ค่อยๆปลดเข็มขัดกับกางเกงของชัยออก ไม่ทันไรตอนนี้ก็เหลือแต่เพียงมือผมกับค.วยของชัยแล้วมันสู้มือผมเหลือเกิน ผมเริ่มมาถอดของผมออกบ้าง ตอนนี้ผมกับชัยเรามีแต่ตัวเปลือยเปล่า
"ชัย ทิวขอนะ"
ชัยพยักหน้ารับเหมือนจะรู้ว่าผมหมายถึงอะไร ผมจับตัวชัยให้นอนคว่ำหน้าและโก่งก้นของเขามา ผมจูบลงไปที่แผ่นหลังของชัย ลูบไล้ก้นของชัยไปมา เมื่อผมคิดว่าถึงเวลาแล้วผมจึงไปนั่งคุกเข่าข้างหลังชัย ผมค่อยๆเอาค.วยของผมค่อยๆแหย่เข้าบริเวณก้นของชัย ความรู้สึกแรกคือมันเข้ายาก เพราะเหมือนว่าชัยคงจะเกร็งมาก
"ชัย ไม่ต้องไปเกร็งอะไรนะ"
จากนั้นผมจึงค่อยสอดของผมเข้า มือของชัยกำผ้าปูที่นอนแน่นมาก ผมสอดเข้าไปแล้วซอยเบาๆ ผมค่อยๆเร่งจังหว่ะ ตอนนั้นผมรู้สึกว่าก้นของชัยฟิตมาก เพราะรัดของผมแน่นมากๆ ชัยเริ่มพยายามทิ้งตัวลงเพื่อหนีจากค.วยของผม และเขาก็สำเร็จ และหันหน้ามานอนหงาย
"ทิว ชัยเจ็บ"
"แปปเดียวนะ ทิวขอ"
ชัยพยักหน้ารับ ผมจึงประคองขาทั้งสองข้างของชัยเพื่อให้ก้นของชัยอยู่ในระดับเดียวกับค.วยของผม ผมจึงค่อยๆสอดเข้าไปอีกครั้ง ครั้งนี้ผมเห็นหน้าตาของชัยที่แสดงให้เห็นถึงความเจ็บ ผมเริ่มเร่งจังหว่ะเร็วขึ้น น้ำใสๆไหลออกมาจากค.วยของชัย ผมยังคงซอยต่อไป สักพักชัยเริ่มดึงผ้าปูที่นอน
"อ๊า...ไม่ไหวแล้ว ไม่ไหวแล้วจะแตกแล้ว ซี๊ด อ๊ะ"
สิ้นเสียงคราง น้ำเหนียวๆขาวข้นก็พุ่งออกมาจากค.วยของชัย ตอนนั้นผมเองก็ใกล้แล้ว ผมจึงรีบซอยเร็วขึ้น
"ชัย ทิวไม่ไหวแล้ว โอ้ย ซี๊ด อ่า"
ผมเผลอปล่อยให้แตกใน ผมปล่อยคาไว้ในรูของชัยสักพัก ผมจึงค่อยๆนำออก
"ชัย เราไม่ได้อยากทำแบบนี้นะ แต่ความรู้สึกเราคือ ไม่อยากให้ชัยไปไหนไกลจากเรา"
ชัยกอดผมไว้แน่น
"ที่เราหายจากทิวไป เพราะเราเพียงแค่รู้สึกว่าทิวกับปูสนิทกันเกินไป เราไม่อยากอยู่ในสถานการณ์แบบนั้น"
"ชัย รัก ทิวมั้ย"
"เรารักทิวเสมอ"
"ถ้ารักแล้วทำไมชัยถึงไปคบกับส้มหล่ะ ทำไมไม่บอกทิว"
"ชัยแค่อยากหาใครสักคนมาเป็นตัวแทนของทิว แต่ชัยก็ทำไม่ได้"
"ถ้าชัยคิดจะรักใคร ชัยไม่จำเป็นต้องเก็บหรอกนะ ถ้าความรักนั้นมันบริสุทธิ์จริง ชัยก็บอกไปเลย"
"ชัยก็รักทิวไง"
"เมื่อตอนปิดเทอม รู้มั้ยว่าทิวเหงา ร้องไห้คนเดียว เหมือนกับว่าทิวโดนแย่งอะไรไปจากชีวิต ชัยอย่าทำอย่างนั้นอีกได้มั้ย"
"ชัยสัญญา"
ผมหอมแก้มชัยทั้งสองข้าง ก่อนที่จะลุกขึ้นไปหยิบกระดาษทิชชู่มาชุบน้ำแล้วเช็ดตรงหน้าท้องของชัย
"ดู ดิ๊จนน้ำเชื้อมันแห้งกังเกาะติดเป็นคลาบหมดแล้ว"
ผมเช็ดให้ชัยเสร็จผมจึงมาเช็ดที่หน้าท้องของผมด้วยเช่นกัน ส่วนชัยไปเข้าห้องน้ำคงจะเอาสิ่งที่ผมทิ้งไว้ในก้นของเขาออก ผมจึงแต่งตัวรอ จนชัยออกจากห้องน้ำแล้วเรามาก็ช่วยกันเก็บของ แล้วไปนอนที่บ้านของผม
ตอนที่ 7/1 การเลือกที่ลำบาก
ผมถือข้าวของ ของชัยไปไว้บนห้องวันนี้ผมลงมากินข้าวก่อนพร้อมกับพ่อแม่ ในโต๊ะอาหาร แม่ผมชอบพูดถึงสิ่งที่แม่อยากให้ผมเป็นให้ชัยฟัง แม่ผมอยากให้ผมเป็นทหาร ทหารอะไรก็ได้จะบก เรือ อากาศ แต่ขอแค่ให้ได้เป็น ที่แม่เล่าให้ชัยฟังเพราะว่าพี่ชายของชัยเป็นนักเรียนเตรียมทหารอยู่ปี 2 แม่ผมจึงหวังที่จะให้ผมเป็นเหมือนกับพี่ของชัยบ้าง จริงๆผมก็อยากเป็นนะทหาร แต่ว่าจริงๆผมอยากเป็นสัตวแพทย์มากกว่า แม่ก็เล่าเรื่องของเขาไปเรื่อย ส่วนพ่อก็เสริมกัน เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเลยทีเดียว พอกินข้าวเสร็จผมจึงพาชัยขึ้นไปบนห้อง
"เฮ้ย พรุ่งนี้เรียนลูกเสืออีกและเบื่อเนอะ" ผมพูดพร้อมกับเดินไปนั่งหน้าจอTVพร้อมกับเปิดเกมส์นั่งเล่นเหมือนปกติ ชัยเดินตามเข้ามานั่งข้างๆ ดูผมเล่น สักพักก็มีโทรศัพย์ดังขึ้น
"อัลโหลทิวพูดครับ"
"ดีทิว นี่แนนนะ ทำไมวันนี้ทิวไม่มาหาเราหล่ะ" ตอนนั้นผมเรียกได้ว่าลืมไปเลยว่าผมมีแฟนที่ชื่อแนนอยู่
"วันนี้ทิวแข่งกีฬาอ่ะเลิกเย็นเหนื่อยๆ เลยมากลับบ้านเลยอ่ะ"
"หรอแล้วเป็นยังไงบ้างหล่ะ ชนะหรือป่าว"
"ชนะสิ ทิวทำแต้มได้ด้วยหล่ะ"
"เก่งจัง พรุ่งนี้มาเจอกันหน่อยสิที่ร้านเจ๊เปิ้ลนะ เราอยากเจอทิวอ่ะ"
"เอ่อ คือว่าพรุ่งนี้ทิวมีซ้อมบาสอ่ะอาจจะไม่สะดวกอ่ะ ไว้วันอื่นได้มั้ยอ่ะ"
"งั้นไม่เป็นไรหรอกไว้วันอื่นตามที่ทิวสะดวกก็ได้"
"งั้นทิวขอตัวก่อนนะการบ้านยังไม่ได้ทำเลยอ่ะ"
"บาย แนนรักทิวนะ"
"บายจ้าทิวก็เช่นกัน"
ผมอาจจะดูเลว คบกับคนนั้นคนนี้และยังให้ความหวังกับคนอีกคนหนึ่ง จริงๆผมไม่อยากทำแบบนั้นหรอกนะ
"ทิวใครโทรมาหาหรอ"
"อ่อ เพื่อนโรงเรียนเก่าที่มาเรียนอยู่ที่ระยองนี่แหล่ะ"
"ทำไมทิวไม่เห็นเคยบอกเลยหล่ะว่า มีเพื่อนมาเรียนอยู่ที่ระยองด้วยอ่ะ"
"พอดีทิวพึ่งรู้อ่ะ"
"อืม พรุ่งนี้ทิวมีซ้อมบาสด้วยหรอ"
"ไม่มีหรอก ก็พูดไปอย่างงั้นๆแหล่ะ"
ชัยนั่งซบที่ไหล่ผม มองดูผมเล่นเกมแต่ตอนนี้ผมเบื่อๆเล่นเกม อยากดูหนังผมจึงเดินไปที่ลังที่ผมหอบของเล่น หนังสือการ์ตูน หนัง มาจากบ้านอาม่า ของเล่นของผมส่วนใหญ่ก็จะเป็นของที่ผมชอบทั้งนั้น ก๊อซซิล่า บัสไลท์เยียร์กับวู้ดดี้ ชุดตัวละครและไดโนเสาร์จากจุลาสสิคปาร์ค รวมถึงทาซาน ผมค้นจนเจอการ์ตูนสุดรักของผม เดอะ ไลออน คิง ผมจึงเอามาเปิดดู ส่วนชัยเหมือนจะสนใจในของเล่นของผมมากกว่า
"ทิว มีของเล่นเยอะจัง โคตรหน่อมแน้มเลยอ่ะ"
"ก็ชอบอ่ะ ยังไงเราก็ไม่หน่อมแน้มขี้แงเหมือนใครบางคนหรอก"
"ตลกหรอ ปากนี่พูดดีจังเนอะ"
"ถ้าพูดไม่เพราะ ใครบางคนจะเป็นแฟนกับเราหรอ"
"แหมๆก็พูด"
ชัยลากลังของเล่นของผมมานั่งข้างๆผม
"ไม่น่าเชื่อเลยเนอะ อย่างทิวจะชอบดูการ์ตูนพวกนี้ ดูห้าวๆ"
"เราก็ไม่รู้เหมือนกันดิว่าทำไมถึงชอบ แต่เราว่ามันสนุกดีอ่ะ แล้วชัยชอบดูเรื่องอะไรหรอ"
"เราชอบดูเรื่องมูหลาน สตาร์วอร์ จูลาสสิค ปาร์ค ทาซาน ที่เหลือก็การ์ตูนญี่ปุ่นอ่ะ"
"อืม มานั่งใกล้ๆเราหน่อยดิ"
"ใกล้จนชิดขนาดนี้ยังไม่พออีกหรือไง"
"ไม่พออ่ะ อยากใกล้กว่านี้ ก็ก่อนนี้หนีไปจากเราทำไมหล่ะ"
"ก็บอกไปแล้วไง ไปอาบน้ำดีกว่า"
"เฮ้ยๆ ไปด้วยดิ"
ผมเข้าไปอาบน้ำกับชัย ความรู้สึกครั้งนี้ไม่ใช่เพื่อนอีกต่อไปแล้วเราถูสบู่ให้กันบ้าง ชีวิตผมดูมีสีสันขึ้นมา
วันรุ่งขึ้นผมกับชัยเดินไปโรงเรียนด้วยกัน เราขึ้นเอากระเป๋าไปไว้บนห้อง เมื่อเข้าไปในห้องก็เจอปูนั่งอยู่แล้ว
"ดีปู มานานยังเนี่ย"
"ยังอ่ะ ว่าแต่ทำไมวันนี้ชัยมาด้วยได้หล่ะ"
"ตั้งแต่ัวันนี้ชัยจะกลับมานั่งกับเราแล้วหล่ะ"
"ปูเราขอนั่งที่เดิมนะ" ชัยพูดขอกับปู
"อืมก็ได้นะ"
"ขอบใจมากนะปู"
"เฮ้ยลงไปข้างล่างกันดีกว่า เดี๋ยวจะได้เวลาเข้าแถวแล้ว"
พวกเราเดินลงไปอยู่ข้างล่างทำทุกสิ่งทุกอย่างเหมือนเดิมที่เราเคยทำมา
"วันนี้เราไม่มีซ้อมบาส เราไปร้านเจ๊เปิ้ลกันดีกว่า"
"เอาสิเราไม่ได้ไปด้วยกันตั้งนานแล้วนี่"ชัยพูดขึ้นแล้วเอามือมาจับที่มือผม
"เราคงไม่ไปด้วยนะ วันนี้เลิกเรียนช้าอ่ะ"
"เออใช่งั้นไว้วันหลังดีกว่า อาทิตย์เป็นไง ปูก็มานอนกับเราดิจะได้ไปด้วยกันได้"
"ไม่เป็นไรหรอก ไปกันสองคนเหอะ"
"อืมงั้นเดี๋ยวปูไว้วันหลังละกันนะ"
แล้วก็มีสัญญาณให้ไปเข้าแถว วันนี้ทั้งวันสำหรับผมมันช่างมีความสุข จนบางทีความสุขของเราอาจจะกำลังไปทำร้ายความสุขของใครอีกคนอยู่ก็เป็นได้ วันนี้ปูดูแปลกๆไป แต่ผมก็ยอมรับว่าตอนนั้นผมลืมไปว่าปูเองชอบผมอยู่และผมเคยบอกเขาว่า เขาจะเป็นคนที่พิเศษสำหรับผม แต่ผมไม่ได้หมายความว่าเขาเป็นแฟนผม พอเลิกเรียนผมกับชัยเดินไปที่ร้านเจ๊เปิ้ล ในขณะที่เรานั่งกินไอติมกันอยู่ เหมือนฟ้าผ่าเข้ามาที่ตัวผม แนนเดินเข้ามาในร้านพร้อมกับเพื่อนของเธอ และตอนนี้แนนเห็นผมแล้ว ขณะที่ผมนั่งอยู่กับชัย แนนเดินมาหาผมที่โต๊ะ
"ทิว ขอคุยอะไรด้วยหน่อยที่นอกร้าน"
ผมลุกขึ้นและขอตัวจากชัยเดินตามแนนออกไปที่นอกร้าน
"ไหนทิวบอกว่า ไม่ว่างต้องซ้อมบาสไง แล้วทำไมถึงมาอยู่กับเพื่อนที่ร้านได้หล่ะ"
"เอ่อ คือ...."
"ทำไมทิวถึงทำยังงี้กับเราหล่ะ ยังรักกันอยู่หรือป่าว"
"เราก็ยังรักแนนอยู่นะแต่ว่าตอนนี้เราอยากจะขอเวลาหน่อยอ่ะ"
"ขอเวลาอะไร เพื่ออะไร บอกเรามาได้มั้ย"
"ช่วงนี้ทิวไม่ค่อยมีเวลาเลยอ่ะวันนี้พอดีพี่ที่ดูแลเขาเลื่อนวันซ้อมทิวพึ่งมีโอกาสได้มานั่งกับเพื่อนเองอ่ะ"
"แค่นี้ใช่มั้ย ที่จะขอ"
"ถ้าทิว อยากอยู่กับเพื่อนมากเราก็เลิกกันเลยก็ได้นะแนนไม่สำคัญในสายตาทิวอยู่แล้วนี่"
"มันไม่ใช่อย่างนั้น แนน"

ืnneess

ขอบคุณครับ

KillTi

ขออ่านหน่อยน่ะ

pumithatn

ขอบคุณมากครับ

cawee

ขอบคุนคราฟ

GBOMK

ขอบคุณมากนะครับ

tarsii

ขอบคุณมากค่ะ

4_NAY

ทิวเอ่ย.....ซวยแล้ว

minone

ขอบคุณครับผม

waww_1

ขอบคุณมากครับ

waww_1

ขอบคุณ ชอบมากๆ

waww_1

ขอบคุณ ชอบมากๆ

proneers

ขอบคุณครับ

tonclub

ขอบคุนมากๆๆเลยคับ