[Damage love บำเรอรัก บทเมียน้อย อย่าดื้อ]. . .!!!!! 6

tanya

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
   “เชิญคร๊าบ”สิงห์ยิ้มกว้างผายมือให้นนท์เดินนำออกหน้า
   นนท์เดินออกมาหน้าโรงเรียนพร้อมสิงห์เขามองไปหน้าโรงเรียนไม่เห็นรถของพี่วุฒิเพราะมีนักเรียนมากมายยืนบังอยู่จึงแอบถอนใจเฮือกอย่างโล่งอกเพราะคิดว่าพี่วุฒิกลับไปแล้วโดยไม่รู้ว่าตลอดทางที่เขาเดินมาพร้อมสิงห์นั้นถูกวุฒิมองอยู่ตลอดเวลา
   “เดี๋ยวพี่ไปเอารถก่อนรออยู่ตรงนี้นะ”
“ครับ”นนท์พยักหน้ารับ สิงห์แอบก้มลงไปขโมยหอมแก้มคนตัวเล็กอย่างเร็วแล้วผละไปเอารถที่โรงรถอย่างอารมณ์ดี ปล่อยให้คนตัวเล็กยืนโวยวายอยู่คนเดียว
   วุฒิเห็นภาพนั้นพลางกำมือแน่นด้วยความโมโห ก่อนเดินฝ่านักเรียนเข้าไปกระชากแขนคนตัวเล็กอย่างแรง ร่านจริงๆเลย เป็นเมียเขาไม่พอ จะเป็นเมียเพื่อนเขาอีกใช่ไหม  ถึงขนาดพากันมาพลอดรักกันถึงในโรงเรียน ไม่อายคนอื่นเขาเลย ไอ้สิงห์มันยังเรียนอยู่ที่นี่  ต่อไปคงจะทำเรื่องอย่างว่ากับไอ้สิงห์เหมือนที่ทำกับเขาละซิ เป็นเมียบำเรอเขาคนเดียวไม่พออยากเป็นเมียบำเรอเพื่อนเขาอีก อย่างนี้จะต้องทำให้รู้แล้วว่าเล่นกับใครไม่เล่นมาเล่นกับไอ้วุฒิ ไม่มีใครได้ตายดีหรอก
   “พี่วุฒิ”นนท์เบิกตากว้างอย่างตกใจ
   “ขึ้นรถ”วุฒิกระชากแขนคนตัวเล็กมาที่รถทำเอานักเรียนหลายคนแตกตื่นหลบออกมาแทบไม่ทัน
“ไม่พี่วุฒิปล่อยนนท์นะ นนท์เจ็บ”นนท์สะบัดแขนออกดิ้นหนีจากการเกาะกุมของคนตัวโต
“ขึ้นไป”วุฒิบีบแขนเล็กแน่นก่อนเปิดประตูรถผลักคนตัวเล็กเข้าไปนั่งข้างใน ดีดสะดิ้งนักนะ จะทำให้ร้องไม่ออกเลย วุฒิกัดฟันกรอดคิดในใจ
“พี่วุฒิปล่อยนะ นนท์จะกลับบ้าน”นนท์โวยวายดังลั่นเมื่อวุฒิเข้ามาในรถ วุฒิไม่ฟังเสียงเขารีบติดเครื่องแล้วกระชากรถคันโตออกมาจากหน้าโรงเรียนทันที ทำให้คลาดกับรถของสิงห์ที่ขับออกมาจากโรงเรียนไปนิดเดียว สิงห์ขับออกมาไม่เห็นนนท์จึงคิดว่าคนตัวเล็กแอบหนีเขากลับบ้านแล้วแน่ๆ ไว้ใจไม่ได้จริงๆ
ไม่เป็นไรหนีกลับก่อนใช่ไหม เดี๋ยวไปหาถึงห้องเลยก็แล้วกัน เขาเลี้ยวรถมุ่งหน้าตรงไปยังคอนโดหรูของน้ำกับนนท์ทันที ในใจคิดถึงชื่อของคนตัวแสบอย่างนนท์ แต่ภาพในหัวมันมีร่างบางของน้ำเต็มไปหมด เอาวะ วันนี้ไม่ได้น้อง
ก็เอาพี่ก็แล้วกัน…….สิงห์คิดอย่างหมาดหมาย
บทที่ 8 (ทำหน้าที่ของตัวเองซะน้องนนท์)
“พี่วุฒิจอดเดี๋ยวนี้ นนท์จะลง”นนท์กระแทกตัวไปชนวุฒิจนรถเกือบเสียหลัก
“อยากตายรึไงหะ”วุฒิหันมาตะคอก ก่อนค่อยๆเลี้ยวรถไปจอดริมฟุตบาต นนท์รีบหันไปเปิดประตูจะหนีออกจากรถ
แต่ถูกมือหนาของวุฒิจับไว้ได้เสียก่อน วุฒิกระชากร่างนนท์เข้ามาหาตัวพลางกดหน้าลงไปขยี้จูบริมฝีปากบางอย่างแรง
มือใหญ่กดบีบคอขาวเนียนแน่นจนนนท์แทบหายใจไม่ออก
“อื้อ”นนท์ยกมือทุบอกวุฒิรัว กลิ่นคาวเลือดฟุ้งขึ้นมาเบาๆ เขาเจ็บจี้ดที่ปาก เจ็บ เจ็บเหลือเกิน
ลิ้นร้อนๆของวุฒิดุนดันอยู่ในโพรงปากของเขาอย่างรุนแรงจนเจ็บไปหมด คอขาวๆถูกบีบจนปวด หายใจไม่ออก ฮึก
“อื้อ พี่วุฒิ ปล่อยนะ ฮือ ฮือ อื้อ อ๊า”น้ำตาใสค่อยๆไหลออกจากเปื้อนแก้มขาว
“เงียบซะฉันเกลียดพวกเจ้าน้ำตา”วุฒิว่า เขาถอนจูบหวามออกแล้วผลักร่างคนตัวเล็กกระเด็นไปติดประตูรถฝั่งนู้น ส่วนเขาเองขยับตัวนั่งดีๆ ก่อนติดรถแล้วขับออกไปอย่างเร็ว มุ่งตรงไปคอนโดของตัวเอง นนท์หันไปมองรู้ว่ามันคนละทางที่จะกลับบ้านก็เลยโวยวายขึ้นมาอย่างกลัวๆ
“พี่วุฒิจะไปไหน ไม่เอานะ นนท์จะกลับบ้าน นนท์จะกลับบ้านพี่วุฒิ ฮือ ฮือ”นนท์ตัวสั่นเทิ้ม เพราะเขารู้ว่าตอนนี้วุฒิอารมณ์ร้อนมากขนาดไหน
“นั่งไปเงียบๆ อย่าฤทธิ์มากเข้าใจไหม”
“ฮึกๆ”นนท์นั่งสะอื้นไห้ วุฒิรำคาญหันมามองคนตัวเล็กตาเขียวปั๊ด นนท์สะดุ้งเฮือกหลบสายตา แล้วสะกดเสียงสะอื้นไว้ในลำคอ วุฒิขับรถไปเรื่อยๆค่อยๆสงบสติอารมณ์ตัวเองก่อนหันไปถามคนตัวเล็กอย่างหาคำตอบ
“เมื่อเย็นปิดมือถือทำไม”
“……..” เงียบ
“นนท์พี่ถามว่า เมื่อเย็นปิดมือถือทำไม”
“……” เงียบ
วุฒิกำพวงมาลัยแน่น ระงับอารมณ์
“นนท์พี่ถามว่า ปิดมือถือใส่พี่ทำไม ห๊ะ”
“……” เงียบ
แต่อาการดื้อเพ่งของคนตัวเล็กทำเอาเขาสติแตก
“ตอบ”วุฒิตะโกนเสียงดัง
คนตัวเล็กสะดุ้งเฮือก  มองมาที่วุฒิอย่างกลัวๆ
“นนท์เรียนอยู่”นนท์ตอบออกมาเสียงแผ่วเบา
“เหรอ เรียนอยู่หรือกำลังนั่งพลอดรักอยู่กับไอ้สิงห์กันแน่ หื้ม”วุฒิ
“……” คนตัวเล็กเลือกที่จะเงียบอีกครั้ง
“ตอบ”วุฒิกระชากเสียงถามอีกรอบ คราวนี้เขาจอดรถกลางถนนนั้นเลย แล้วหันไปบีบคอคนตัวเล็ก
กดใบหน้าหวานที่เปื้อนไปด้วยน้ำตาหันมามองหน้าเขา
“ฮือ ฮือ พี่วุฒินนท์เรียนอยู่จริงๆ ไม่ได้มีอะไรกับพี่สิงห์”นนท์รีบตอบอย่างเร็วๆ เขาเจ็บ เขากลัว กลัวผู้ชายตรงหน้าเหลือเกิน
“ก็แค่นั้นถามอะไรก็ตอบซิวะ เงียบอยู่ได้ เดี๋ยวก็บีบคอให้ตายซะตรงนี้เลย”วุฒิว่าอย่างหัวเสียปล่อยนนท์เป็นอิสระแล้วขับรถเลี้ยวเข้าคอนโดทันที
“แค่กๆ”นนท์ไอเบาๆ ค่อยๆหายใจเรียกเอาอากาศเข้าไปในร่างกายอย่างเร็ว วุฒิจอดรถแล้วลงมากระชากตัวนนท์ลงจากรถ จากนั้นก็ลากนนท์เดินเข้าไปในลิฟต์
เขาตรึงร่างบางติดพนังลิฟต์ก่อนกดใบหน้าตัวเองก้มลงไปซุกซอกคอเล็กกัดคอขาวจนเขียวเป็นจ้ำ ซ้ำรอยที่โดนบีบอยู่แล้วจนเลือดซึมออกมา
“โอ๊ย เจ็บ พี่วุฒิ นนท์เจ็บ อื้อ”
วุฒิกดจูบไปทั่วลำคอ แล้วค่อยๆปลดกระดุมคนตัวเล็กออกจนหมดแหวกออก
แล้วก้มลงไปจูบดุนดึงหัวนมเล็กสองข้างจนมันชูชันสู้ เขากัดมันสลับกันไปมาจนนนท์ร้องวี้ดเสียงออกมาอย่างเจ็บปวด
“อ๊า พี่วุฒิ นนท์เจ็บ เจ็บ พี่วุฒิ ปล่อยนะ ปล่อยนนท์นะ ฮือ ฮือ นี่มันในลิฟต์นะพี่วุฒิ”
“ในลิฟต์แล้วทำไม เมื่อก่อนก็เห็นทำได้”วุฒิเงยหน้าขึ้นมาบอก กระตุกความคิดของนนท์ให้ฉายขึ้นมา เป็นภาพ งานฉลองวันเกิดเพื่อนพี่วุฒิ ย้อนกลับไปเมื่อปีที่แล้ว นนท์แอบตามพี่วุฒิไปก่อนจะไปนั่งออดอ้อนอยู่ในอ้อมกอดพี่วุฒิจนพี่วุฒิทนไม่ไหวชวนกลับมาที่คอนโด ระหว่างทางขึ้นมา นนท์แอบมีความคิดแปลกๆ ก้มลงไปเปิดซิปแล้วควักเจ้าหนูวุฒิออกมาจัดการ หลังจากนั้นเวลาขึ้นลิฟต์หรือลงลิฟต์ถ้าดูว่าไม่มีคนนนท์ก็จะทำแบบนั้นเสียจนวุฒิเสร็จไปเสียหลายครั้ง เขาไม่น่าทำแบบนั้นเลย มันไม่ควรเกิดขึ้นด้วยซ้ำ ยิ่งคิดนนท์ยิ่งสะอิดสะเอียดตัวเอง เขาทำเหมือนเขาเป็นพวกโสเภณี เป็นนางบำเรอรักให้พี่วุฒิ ฮือ ฮือ แต่ผมรักพี่ ผมรักพี่ ฮือ ฮือ
ติ้ง!
ลิฟต์เปิดออก วุฒิหยุการกระทำคว้าแขนนนท์ลากเข้าไปในห้องทันที นนท์ยื้อตัวเองไว้ พยายามดิ้นหนี
“ไม่เอาพี่วุฒิ ไม่เอา นนท์ ไม่ไป ไม่เอา นนท์จะกลับบ้าน พี่วุฒิ นนท์จะกลับบ้าน ฮือ ฮือ พี่วุฒิ นนท์จะกลับบ้าน”
ปึก
ร่างบางถูกเหวี่ยงลงไปบนพรมในห้องนั่งเล่น
“ทำซะนนท์ ทำหน้าที่ของตัวเองซะน้องนนท์ เมียน่ะ ทำให้พี่ได้เห็นหน่อยซิว่าเมียพี่มันร้อนแรงขนาดไหน หื้ม”
“พี่วุฒินนท์กลัวแล้ว ไม่เอา ไม่เอาแบบนี้ ไม่เอา พี่วุฒิ นนท์ขอ นนท์จะกลับบ้าน นนท์จะกลับบ้าน”
“ช้าไปแล้วนนท์ พี่ทำหน้าที่ผัวให้นนท์ได้ไม่ดีใช่ไหม มันไม่พอใช่ไหม นี่ไงพี่จะทำให้พอ”วุฒิก้มตัวลงไปกระชากเสื้อผ้าคนตัวเล็กออกหมด ก่อนค่อยๆปลดเสื้อตัวเองทิ้ง แล้วก้มลงไปจูบซุกไซ้คนตัวเล็ก
“ไม่เอาพี่วุฒิ ม่าย ปล่อยผม ฮุก”
เสียงร้องของนนท์ดังไม่ขาดปากเขาดิ้นเพื่อให้หลุดพ้นจากคนตัวโต วุฒิยกมือขึ้นต่อยเข้าที่ท้องคนตัวเล็กสองทีจนร่างบางตัวงอเป็นกุ้ง เขาจับแขนคนตัวเล็กกางออกแล้วจัดการบดขยี้คนตัวเล็กให้สาสมกับที่ทำตัวร่านๆแบบนี้
นนท์ถูกวุฒิเรียกร้องความเป็นเมีย (น้อย) เกือบทุกส่วนของร่างกาย ไปหลายรอบ จนคนตัวเล็กสำลักอากาศเบาๆเพราะหายใจไม่ออก
“พอแล้วๆ พี่วุฒินนท์ไม่ไหวแล้ว ฮึก เจ็บ นนท์เจ็บ”
“อ๊า พอแล้วเหรอครับ น้องนนท์พอแล้วเหรอ ยังหรอกยัง เดี๋ยวพี่ทำให้ไม่พอแล้วน้องนนท์จะไปทำกับคนอื่นอีก พี่ไม่ชอบใช้เมียร่วมกับใคร น้องนนท์ก็รู้นี่ อ๊า”
วุฒิจับสะโพกบางแน่นก่อนกระชับเอวหนากระแทกความเป็นชายเข้าออกรัวจนนนท์ต้องหงายหน้าไปด้านหลัง ส่ายหน้าร้องโอดอวนไปด้วยความเจ็บปวด
“อย่าให้ฉันเห็นอีกนะว่าแกไปให้ท่าไอ้สิงห์ หรือไปยุ่งกับผู้ชายคนไหนอีก ไม่อย่างนั้นจะเจอมากกว่านี้ หลายเท่าเข้าใจไหม”วุฒิกระแทกความเป็นชายครั้งสุดท้าย ปลดปล่อยเอาน้ำร้อนอุ่นๆพุ่งเข้าไปในตัวนนท์จนหมดจากนั้นเขาก็ลุกขึ้นไปอาบน้ำ ปล่อยให้นนท์นอนร้องไห้ ด้วยร่างเปลือยเปล่าอยู่บนพรมนั้นคนเดียว
ฮือ ฮือ ฮือ พี่วุฒิ นนท์เป็นแค่นี้สำหรับพี่วุฒิใช่ไหม เป็นแค่เมียน้อยของพี่วุฒิ ไม่เลยไม่ได้เป็นเมียน้อยเลยด้วยซ้ำ นนท์เป็นแค่คนบำเรอ บำเรอเรื่องอย่างนั้นให้พี่วุฒิ พี่วุฒิรักนนท์ไหม ซักนิด ผมขอความรักของพี่ให้ผมซักนิด ฮือ ฮือ พี่น้ำแบ่งความรักของพี่วุฒิมาให้นนท์หน่อย พี่น้ำช่วยนนท์ด้วย
“ลุกได้แล้ว จะนอนอยู่ตรงนั้นอีกนานไหม”วุฒิเหวี่ยงผ้าขนหนูมาให้นนท์ก่อนก้าวข้ามร่างคนตัวเล็กอย่างไม่ใยดีเข้าไปแต่งตัวในห้องนอน นนท์จับผ้าขนหนูมากอดแน่นก่อนพยายามลุกขึ้น
ตุ้บ
นนท์ล้มเป็นครั้งที่สอง ขาของเขาสั่นไปหมด เขาปวดไปทั่วบริเวณช่องทางรัก ขยับขาก้าวแทบไม่ไหว จนต้องค่อยๆอาศัยเกาะโซฟาไปจนถึงห้องน้ำ
นนท์เห็นภาพตัวเองในห้องน้ำแล้วตกใจ เนื้อตัวเขาซ้ำไปหมดทั้งรอยกัด รอยจูบ มีไปทั่วตัว ฮึกๆ
นนท์กอดตัวเองแน่น เขาเจ็บเจ็บเหลือเกิน พี่วุฒิผมรักพี่ ผมจะทำอย่างไรดี พี่อย่าทำแบบนี้กับผมอีกเลย ฮือ ฮือ
นนท์ใช้เวลาอาบน้ำอยู่ไม่นานก็เดินออกมาเห็นวุฒินั่งเปิดทีวีดูอย่างสบายใจ เขาค่อยๆเดินเลี่ยงออกไปเก็บเสื้อผ้าตัวเอง
“ไปเอาเสื้อผ้าแกในตู้ไป มันมีค้างไว้ในตู้สองสามตัว”วุฒิบอกเสียงเย็น แต่ไม่ได้หันมามองนนท์ยังคงจ้องทีวีต่อไป
นนท์พยักหน้ารับค่อยๆเดินเข้าไปในห้องนอนวุฒิ เขาไม่คิดว่าพี่วุฒิยังเก็บเสื้อผ้าเขาไว้อยู่
นนท์หยิบออกมาได้ก็ค่อยๆใส่ แต่ด้วยอาการเจ็บเพราะความรุนแรงของวุฒิทำให้เขาใส่มันได้ช้าจนวุฒิตะโกนเสียงเรียกเข้ามา
“เร็วๆซิ หิวข้าวมาทำอะไรให้กินหน่อย”
“ครับๆ”นนท์รีบฝืนใส่เสื้อผ้าจนสำเร็จ
เสียงโทรทัศน์ยังดังอย่างต่อเนื่อง นนท์ค้นในตู้เย็นมีเนื้ออยู่นิดหน่อย พร้อมพวกผัก เขาค่อยๆเอาออกมาล้างหั่นทำผัดกระเพราะแล้วก็ผัดผักอีกอย่าง
“อื้อ พี่วุฒิ”นนท์สะดุ้งเมื่อวุฒิเข้ามากอดเขาจากด้านหลังแถมมือยังอยู่ไม่สุขล้วงเสื้อเข้าไปลูบเล่นอย่างซุกซน ส่วนปากหนาก็จูบซับอยู่บริเวณคอคนตัวเล็กซึมซับความหอมหวานที่เพิ่งผ่านน้ำมาของคนตัวเล็กไม่หยุดหย่อน
“อะไร”
“ผมไม่ถนัด”
“ความผิดฉันรึไง”
“ก็พี่วุฒิ”
“หิวแล้วทำเร็วๆหน่อยซิ หรือจะให้ฉันกินนายแทน ห๊ะ”
“>////////////< ครับ”นนท์ก้มหน้าหงุด แล้วตั้งใจทำกับข้าวต่อไปถึงมือจะสั่นไปบ้างก็เถอะ
ตี้ดๆโทรศัพท์ของวุฒิขึ้นเบาๆ
“น้ำจ้าคิดถึงจังเลย มีอะไรรึเปล่า”
นนท์นิ่งเงียบเมื่อรู้ว่าคนที่โทรมาเป็นพี่น้ำ เขาชาไปทั้งตัวทำอะไรไม่ถูก รู้สึกเหมือนมีก้อนอะไรใหญ่ๆมาติดคอ
ในใจอึดอึด ขอบตาร้อนผ่าว พี่น้ำจะรู้ไหมว่าเขาอยู่กับพี่วุฒิ
“ติดต่อน้องนนท์ไม่ได้เหรอ”วุฒิมองหน้าคนตัวเล็กในอ้อมกอดที่ตาโตทันทีที่รู้ว่าพี่ชายกำลังห่วง วุฒิคุยโทรศัพท์ต่ออย่างปกติ
“โทรศัพท์น้องนนท์คงแบตหมดเขาคงมีงานน้ำอย่าเครียดนะ เอางี้ดีกว่าน้ำกินข้าวรึยัง”
วุฒิรู้สึกเหมือนกับว่า คนตัวเล็กในอ้อมกอดขัดขืนเขาใช้มือหนึ่งจับตัวนนท์เอาไว้ พี่น้ำกำลังห่วงเขาแน่ๆ เขายังไม่ได้เปิดโทรศัพท์เลยนี่ก็เย็นแล้วทำไมดีนนท์พยายามให้หลุดพ้นจากคนตัวใหญ่
“เดี๋ยววุฒิไปรับนะเราออกไปหาอะไรกินกันวุฒิคิดถึงน้ำจะแย่อยากจะกอดจะจูบน้ำให้หายคิดถึง”วุฒิพูดจบพลางกดจูบนนท์ไปด้วย

ืnneess

ขอบคุณครับ

imanaji

ขอบคุณมากๆครับ

pkclub2146

ขอบคุณครับ

gigusa

ขอบคุนมากครับ

x_man19

ขอบคุณครับ

tajarak

ขอบคุณครับ

-dewza-

ขอบคุณมากๆเลยนะครับ

Stone316

ขอบคุณมากคร้าบ

V3_TR1

ชอบมากครับ

pointtwo

ขอบคุณครับ

Klong

ขอบคุนครับ

snowprince1994

ขอบคุณมากๆคับ

dung

ขอบคุณมากๆครับ

kikkapkao

ขอบคุนคราฟ

peemakung

ขอบคุณครับ

chabooae

ขอบคุณครับ

Mikkiny

ชอบลบบบบบบบบ

sensedevil

ขอบคุณมากเลยนะครับ

KillTi

ขออ่านหน่อยน่ะ